Met de komst van het internet was voor veel mensen direct duidelijk dat de papieren krant definitief bij het oud papier zou gaan. Want waarom betalen voor nieuws als het gratis online staat? Hoe anders is het gelopen. Vijfentwintig jaar na de start van Nu.nl zijn de Nederlandse kranten nog altijd springlevend. Hoe is dat gelukt? En hoe lees je tegenwoordig het handigst de krant?

In 1830 introduceerde het Algemeen Handelsblad als eerste Nederlandse krant een dagelijkse editie. Daarmee was de krant zoals wij die kennen een feit. In de eeuwen daarna werd de krant het invloedrijkste massamedium én de belangrijkste nieuwsbron voor veel mensen. Zelfs nadat de radio en de televisie hun intrede hadden gedaan, bleef dit zo. De krant die je las, was ook een deel van je identiteit.

In 2024 worden landelijke én regionale kranten nog steeds massaal gelezen.

Nieuws online

En toen kwam het internet. In 1999 was Nu.nl de eerste Nederlandse website die 24 uur per dag actueel nieuws bracht. Het voorspelde einde van de krant bracht alleen ook Nu.nl niet. Zo snel het normaal werd om tijdens het werk online het nieuws te scannen, zo gehecht bleven we aan de papieren krant.

Sinds 1999 is Nu.nl voor veel Nederlanders een belangrijke online nieuwsbron.

Bovendien hadden de krantenredacties al snel door dat zij iets met het internet moesten. Na elkaar lanceerden ze eigen websites. In het Internet Archive zijn deze terug te zien, net als de eerste versies van Nu.nl. Wat opvalt is dat de onderwerpen die het nieuws bepalen, weinig zijn veranderd. De manier waarop het nieuws wordt gebracht, is wel radicaal veranderd.

De eerste sites van de Nederlandse kranten zijn, net als de eerste versies van Nu.nl, terug te vinden in het Internet Archive.

Account

De websites van kranten behoren nu tot de beste van het internet. Ze bieden de hele dag door nieuwsupdates. Er wordt veel gebruikgemaakt van foto’s en video’s en er zijn geavanceerde mogelijkheden, zoals het laten voorlezen van een bericht.

De websites van de kranten behoren tot de beste van het Nederlandse internet.

De kranten willen graag weten wie hun sites bezoeken en stimuleren je daarom een account te nemen. Zo’n account levert jou als lezer kleine voordelen op. Denk aan het vastleggen van je persoonlijke voorkeuren voor bijvoorbeeld politiek of sport. Ook kun je met een account op berichten reageren. De kranten zijn hier wel wat terughoudend mee. Ze willen vooral geen geruzie onder hun artikelen. Reageren is daarom beperkt tot columns en opinieartikelen. Wel kun je via de mail een ingezonden brief sturen die dan mogelijk later in de gedrukte krant verschijnt.

Met een account kun je bijvoorbeeld je persoonlijke voorkeuren vastleggen.

De eerste Nederlandstalige Courante uyt Italien, Duytslandt, &c uit juni 1618. (Bron: Delpher)

Acceptatie

Steeds meer artikelen die de krantenredacties op hun sites plaatsen, zijn exclusief voor de betalende gebruiker. Bij bijvoorbeeld NRC is gratis lezen beperkt tot enkele artikelen per maand. Bij De Telegraaf en AD is van veel artikelen alleen het eerste deel gratis te lezen. Wil je de rest ook lezen, dan heb je een abonnement nodig.

De Premium-artikelen van De Telegraaf en AD zijn alleen te lezen door betalende abonnees.

“De gedachte dat op internet alles gratis is, heeft de krantenuitgevers lang parten gespeeld”, zegt Erik Grimm van NDP Nieuwsmedia, de brancheorganisatie voor nieuwsbedrijven. Volgens Grimm is de acceptatie dat je ook voor nieuws moet betalen te danken aan abonnementsdiensten als Netflix en Spotify. “Lezers bekostigen de krant met hun aandacht en data, doordat ze de site bezoeken waar advertenties staan, of met abonnementsgeld. Deze inkomsten zijn belangrijk, omdat een redactie ook moet worden betaald. Dat geldt eveneens voor de kosten die worden gemaakt voor de gehele infrastructuur van sites en apps én de mensen die daar weer verantwoordelijk voor zijn.”

Volgens Erik Grimm is het mede aan Spotify en Netflix te danken dat mensen accepteren dat ze moeten betalen voor de online berichten.

De advertentiemarkt in Nederland met online als veruit grootste aandeel en buitenreclame als grootste groeier. (Bron: Deloitte, Digital Advertising Spend 2022 the Netherlands)

Overal en altijd

Met een abonnement kun je vaak ‘de papieren krant’ met zijn karakteristieke opmaak integraal online of via een app lezen. Dit kan thuis, op het werk en op vakantie. De traditioneel rustige zomermaanden zijn hierdoor voor de redacties nieuwe topmaanden geworden. Juist in deze periode heeft de lezer meer tijd voor de krant. Digitaal is de krant vaak ook veel eerder beschikbaar dan wanneer deze op de deurmat valt. Samen lezen is eveneens geen probleem meer. Binnen een gezin een account delen valt binnen de regels van de meeste abonnementen. Kranten die met meerdere edities uitkomen, zoals veel regionale kranten, bieden vaak de mogelijkheid de andere edities digitaal te lezen. En natuurlijk maakt digitaal lezen het mogelijk een regionale krant uit een heel ander deel van het land te lezen. Leuk als je ergens familie hebt wonen of voor het sportverslag van je favoriete club.

De krant digitaal lezen kan online en in de app. Vooral op een tablet is dit handig.

Inmiddels biedt elke krant wel een of meerdere apps aan om het nieuws te lezen.

Browser of app

Lees je de krant digitaal, dan is er een duidelijk verschil tussen het lezen via de browser op je pc en via een app op je telefoon of tablet. Bij een mobiel apparaat wordt de digitale krant altijd eerst gedownload en in een verder afgeschermd archief geplaatst. Dit maakt het mogelijk om de krant ook te lezen zonder internetverbinding. Dat is handig als je reist, maar beperkt wel het verdere gebruik. De opslagcapaciteit van mobiele apparaten is vaak beperkt en oude kranten worden daardoor na enige tijd weer verwijderd. Alleen wanneer ze naar de digitale papierbak gaan, is dit soms nog te herstellen. Gebruik je je pc, dan is er meer mogelijk. Je kunt dan de krant of losse artikelen downloaden. Dat kan meestal als pdf of als een formaat voor op je e-reader.

Lees je de krant online via de site? Dan is het vaak mogelijk de krant of losse artikelen te downloaden.

Nieuwe vormen

Digitalisering van de krant leidde ook tot nieuwe abonnementsvormen. Was lang ‘papier’ nog uitgangspunt en werd ‘digitaal’ als extra service gezien, inmiddels is dit volledig omgedraaid. De goedkoopste abonnementen bieden helemaal geen toegang meer tot de digitale krant en alleen tot alle berichten via de site. Dat klinkt als een verlies, maar is voor jongeren, die meestal geen nostalgische gevoelens hebben bij de traditionele krant, de natuurlijkste vorm.

Wil je nog wel de traditionele krant? Dan kun je kiezen om deze alleen digitaal te lezen of ook nog thuisbezorgd te krijgen. Een krant drukken en thuisbezorgen is alleen complex en kostbaar. Daarom hebben de krantenuitgeverijen liefst alleen digitale lezers. Senioren hebben vaak nog een voorkeur voor een gedrukte kant. Gezien de vergrijzing is dat de komende decennia nog een te grote groep voor de uitgevers om te negeren.

Een digitaal abonnement is voor de krantenuitgevers het aantrekkelijkst. Alleen de groep die de papieren krant nog wil, is te groot om te negeren.

Follow the Money is een van de nieuwe journalistieke platforms die alleen online bestaat. Abonnees kunnen meepraten.

All you can read

Een krant is niet het product van een krantenredactie, maar van een krantenuitgeverij of tegenwoordig het mediabedrijf. Dit zijn steeds vaker grote en ook internationale bedrijven. Zo zijn De Volkskrant en AD samen met Trouw en Het Parool en een heel aantal regionale kranten, onderdeel van DPG Media. Ook een groot aantal tijdschriften, radiostations en Nu.nl zijn hier onderdeel van.

De kranten van DPG Media hanteren sinds kort een soort Blendle-model waarbij een abonnement op een van deze kranten, ook toegang geeft tot alle online artikelen van de andere kranten van het concern. Volgens Erik Grimm gebeurt dit niet zomaar. “De nieuwsbusiness is een goed georganiseerde industrie waar dingen goed doordacht gebeuren. Men gokt niet, maar doet eerst uitgebreid onderzoek en wisselt op congressen ervaringen uit, ook internationaal.” Onbekend is of Mediahuis dit voorbeeld gaat volgen. Mediahuis is de andere grote uitgever in Nederland en eigenaar van onder meer NRC, De Telegraaf en enkele regionale kranten.

Bij de kranten van DPG Media promoten ze digitaal lezen via een koop-één-lees-allesmodel.

Podcasts

Naast de krant bieden de redacties steeds meer andere digitale producten aan. Denk aan nieuwsbrieven met een selectie van berichten van die dag of juist over een bepaald onderwerp. Bij NRC zijn deze laatste inmiddels voorbehouden voor de abonnees. Betrouwbare informatie over AI, sport, klimaat of een ander onderwerp en voorzien van de juiste duiding, is volgens de krant een waardevol product.

Een ander product waarop de kranten zich massaal hebben gestort, is de podcast. Die gaan van relatief kort en eenvoudig het nieuws van de dag herkauwen, tot hele inventieve en bijna spannende miniseries over misdaad of de politiek. Het is er allemaal én zover ook nog gratis.

Matthijs Valent van de journalistenvakbond NVJ noemt de podcasts een verrijking van het aanbod van de kranten, maar zet ook een kanttekening. “Podcasts maken is erg arbeidsintensief en de markt is al zeer verzadigd. Voor je ook maar weet of de inspanning zich uitbetaalt, ben je flinke investeringen verder. Daarbij vragen al die nieuwe uitingen waar de kranten mee komen, steeds meer van de mensen die binnen de media werken. Kan iedereen dat en wordt het voldoende beloond?”

Kranten zien podcasts vooral als een manier om zich met de jeugd te verbinden. Waar de ouderen nog graag lezen, luisteren en kijken jongeren liever naar het nieuws. Voorlopig kunnen de enkele reclames in de podcasts nog onmogelijk de kosten dekken om deze te maken. Wat dit voor de kranten gaat betekenen, is onbekend. Het krantenlandschap in Nederland blijft volop in beweging en biedt dankzij de digitalisering meer mogelijkheden dan ooit om er gebruik van te maken.

Ook regionale kranten bieden vaak zeer informatieve podcasts over misdaad, politiek of sport.

De laatste paar maanden verschijnen er steeds potentere midrange smartphones. Nu zit je met de Motorola Edge 60 Pro wel aan de bovenste kant van die markt, maar dat neemt niet weg dat je nog steeds veel waar voor je geld kunt krijgen.

De Motorola Edge 60 Pro ligt in de winkels voor een adviesprijs van 599,99 euro. Voor dat geld krijg je een royale 12 GB werkgeheugen en 512 GB opslagruimte – een uitstekende deal dus. De prijs is gelijk gebleven aan die van zijn voorganger, maar onder de motorkap is er wel het nodige veranderd. De nieuwe Edge heeft een snellere processor, een krachtiger accu, een volledig vernieuwd camerasysteem en – opvallend – een flinke upgrade van het oplaadvermogen.

Net als eerdere modellen is de Edge 60 Pro slank, licht en compact, met een luxe uitstraling dankzij de aflopende schermranden. Met een gewicht van 186 gram ligt het toestel prettig in de hand. De achterkant is bekleed met veganistisch leer, wat niet alleen zorgt voor extra grip, maar ook voorkomt dat je last hebt van vingerafdrukken. En met zowel een IP68- als IP69-certificering is de smartphone uitstekend bestand tegen water en stof.

©Wesley Akkerman

Duurzaam en prachtig display

Terwijl veel andere fabrikanten de gebogen schermranden inmiddels links laten liggen, gaat Motorola er juist vol voor. Het geeft de Edge 60 Pro een premium uitstraling, maar brengt ook een klein nadeel met zich mee: in fel licht kunnen de randen reflecteren, iets waar je bij een plat scherm geen last van hebt. Storend is het niet direct, maar het valt wel op. Gelukkig maakt het p-oledscherm veel goed. Kleuren spatten van het display, het contrast is uitstekend en content kijken is dan ook een genot.

De vingerafdrukscanner zit netjes in het scherm verwerkt en reageert snel. Het display zelf biedt een scherpe resolutie van 2712 bij 1220 pixels en een verversingssnelheid tot 120 Hertz, wat zorgt voor soepele beelden. Ook de helderheid is dik in orde, zelfs op zonnige dagen. Mooi meegenomen is de keuze voor het stevige Gorilla Glass 7i aan de voorkant, een krasbestendige laag die tegen een stootje kan en het scherm goed beschermt bij dagelijks gebruik.

©Wesley Akkerman

Capabele processor voor gaming

De Motorola Edge 60 Pro draait op de Mediatek Dimensity 8350 Extreme, en dat is een flinke stap vooruit ten opzichte van de Edge 50 Pro. Vooral voor wie graag games op zijn smartphone speelt, is dit goed nieuws. Maar ook bij alledaags gebruik – van appen en mailen tot bellen, browsen en foto's maken – draait het toestel soepel. Tijdens het testen zijn we geen haperingen, vertragingen of andere storende zaken tegengekomen.

Ben je van plan om te gamen op de Edge 60 Pro, houd er dan wel rekening mee dat het toestel bij intensief gebruik warm kan worden. Dat gebeurt niet snel, maar bij grafisch zware 3D-games kan de temperatuur merkbaar oplopen, wat de prestaties wel iets kan beïnvloeden. De meeste casual games draaien probleemloos, maar bij zwaardere titels uit de Play Store speel je doorgaans op medium instellingen. Dat is niet ongebruikelijk in deze prijsklasse, en het toestel houdt zich daar prima staande.

©Wesley Akkerman

Meer energie, iets langere laadtijd

Een van de grootste veranderingen ten opzichte van het vorige model is de accu. Die heeft nu een indrukwekkende capaciteit van 6000 mAh, terwijl de voorganger met 4500 mAh al prima presteerde. Met de Edge 60 Pro haal je moeiteloos het einde van dag twee, zelfs als je af en toe een potje gamet. Die extra accuduur komt echter met een kleine keerzijde: de oplaadsnelheid is verlaagd van 125 naar 90 watt. Nog steeds snel, maar wel een stapje terug.

In de praktijk merk je daar weinig van. Tenzij je de Edge 60 Pro direct naast zijn voorganger legt, zul je het verschil nauwelijks opmerken. Opladen van 0 naar 100 procent duurt minder dan 50 minuten, en met een halfuurtje zit je vaak al rond de 75 procent. Draadloos laden is wél flink afgeremd: dat gaat nu met maximaal 15 watt, terwijl dat bij het vorige model nog 50 watt was. Een duidelijke concessie, al zal het voor veel gebruikers geen breekpunt zijn.

©Wesley Akkerman

De software was altijd zo goed…

Op softwaregebied heeft Motorola een aantal veranderingen doorgevoerd die niet voor iedereen positief zullen uitpakken. Zo staan er nu meer vooraf geïnstalleerde apps op het toestel, en is er een nieuwe AI-omgeving toegevoegd, ontwikkeld in samenwerking met Perplexity AI. Net als bij de Nothing Phone 3a krijg je daar via een aparte knop snel toegang toe. Daarmee kun je bijvoorbeeld meldingen laten samenvatten of informatie opvragen.

Leuk in theorie, maar in de praktijk werkt dat nog niet met alle apps. Toch zitten er handige functies tussen: zo kun je de assistent vragen om iets voor je te onthouden, zoals een foto of screenshot, die je later eenvoudig kunt terugvinden. Een duidelijke beperking is echter dat deze AI-functies alleen in het Engels werken. En hoewel we in Nederland vaak prima overweg kunnen met die taal, gaat dat ongetwijfeld ten koste van de toegankelijkheid voor sommige gebruikers.

©Wesley Akkerman

50x

Veel AI-opties

Een andere nieuwe functie is Playlist Studio. Daarmee kun je een afspeellijst laten samenstellen op basis van je eigen prompt. Klinkt veelbelovend, maar er zit een flinke beperking aan: het werkt alleen met Amazon Music, en dan ook nog uitsluitend als je een actief abonnement hebt. Daardoor zal deze functie voor veel gebruikers nauwelijks bruikbaar zijn. Image Studio – eveneens in samenwerking met Perplexity – is wél geslaagd. Hiermee maak je eenvoudig achtergronden, stickers en andere visuals, precies zoals je zou verwachten.

Daarnaast kun je rekenen op de kracht van Google Gemini, die je activeert door de powerknop ingedrukt te houden. Daarmee stel je vragen of geef je opdrachten, net als bij Google Assistant. Ook Circle to Search is aanwezig, een handige manier om snel informatie op te vragen over elementen uit foto's of screenshots. De nieuwe Moto AI-knop aan de linkerkant van het toestel is speciaal bedoeld voor deze AI-functies, maar is helaas niet aanpasbaar. Zonde, vooral voor wie weinig gebruikmaakt van Motorola's eigen AI-platform.

3x

2x

Veel dataverzameling

Opvallend is dat Motorola twee verschillende nieuwsoverzichten in zijn software-omgeving aanbiedt. Veeg je op het thuisscherm naar rechts, dan verschijnt de vertrouwde Google-feed – al kun je die eventueel uitschakelen. Daarnaast is er binnen het app-overzicht nóg een nieuwsoverzicht, afkomstig van een andere aanbieder. Het maakt duidelijk dat er veel gebeurt op het gebied van dataverzameling en -verwerking. Dat is op zich niets nieuws, maar Motorola zet het nu opvallend zichtbaar neer.

De Edge 60 Pro draait op Android 15 en krijgt drie jaar lang software-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Daarmee loopt Motorola duidelijk achter op merken als Samsung en Google, die ruimere termijnen hanteren. Volgens Motorola sluit dit beleid echter aan op het werkelijke gebruik van hun toestellen. Intern onderzoek zou uitwijzen dat gebruikers hier tevreden mee zijn – reden genoeg voor het bedrijf om daar niets aan te veranderen. Toch voelt het als een gemiste kans: het drukt de langetermijnwaarde van een verder prima smartphone.

1x

0,5x

Solide camera’s, maar…

Het camerasysteem van de Motorola Edge 60 Pro levert over het algemeen degelijke fotoprestaties. De hoofdcamera heeft een resolutie van 50 megapixel, net als de ultragroothoeklens die ook dienstdoet als macrocamera. Daarnaast is er een telelens van 10 megapixel, goed voor 3x optische zoom en tot 50 keer digitale zoom. Aan de voorkant vind je een selfiecamera van eveneens 50 megapixel, met een lichtsensor die zorgt voor betere belichting en witbalans.

De lenzen produceren heldere, scherpe foto's, en dankzij de samenwerking met Pantone ogen kleuren meestal natuurlijk en accuraat, ook bij beweging of in lastige lichtomstandigheden. De HDR-prestaties zijn sterk, met veel detail in zowel lichte als donkere delen. Een minpunt is de neiging tot overbewerking: sommige foto's worden te sterk verscherpt, waardoor ze kunstmatig aanvoelen. Dat doet wat denken aan de beeldverwerking van sommige Samsung-toestellen.

0,5x

1x

Problemen in het donker

De hoofdcamera doet het prima bij daglicht, maar zodra het donker wordt, levert hij zichtbaar in op scherpte en detail. De ultragroothoeklens schiet bij goed licht acceptabele foto's, al vertaalt de sensor-upgrade zich niet altijd in betere beeldkwaliteit. In situaties met weinig licht vallen de prestaties flink tegen. De grootste tegenvaller is de telelens. Door de kleine sensor heeft die moeite met helderheid en dynamisch bereik, en de digitale zoom kun je sowieso beter links laten liggen.

De selfiecamera scoort daarentegen wél punten, met realistische huidtinten en scherpe beelden. Het bokeh-effect – waarbij de achtergrond onscherp wordt – is wisselend, en ook kun je kleurverschillen opmerken tussen de verschillende lenzen. Het zwakste punt van de Edge 60 Pro is echter de videokwaliteit. De beeldstabilisatie schiet tekort, waardoor video's al snel schokkerig aanvoelen. Onbruikbaar is het niet, maar op dit prijsniveau had Motorola meer mogen bieden.

2x

3x

Motorola Edge 60 Pro kopen?

De Motorola Edge 60 Pro scoort op hardwarevlak overtuigend, met een krachtige processor, een indrukwekkende accuduur en een helder, prettig scherm. Toch wordt de gebruikerservaring flink geremd door de software. Waar Motorola vroeger bekendstond om zijn schone Android-ervaring, oogt de Edge 60 Pro rommeliger dan ooit. De hoeveelheid voorgeïnstalleerde apps is toegenomen, en de AI-integratie voelt onaf – zeker omdat ondersteuning voor de Nederlandse taal ontbreekt.

De niet-aanpasbare AI-knop, de dubbele nieuwsfeeds met bijbehorende dataverzameling en het magere updatebeleid van drie jaar werpen een flinke schaduw over de solide hardwarebasis. Deze softwarematige concessies zorgen ervoor dat het toestel niet de verfijnde, toegankelijke ervaring biedt die je van Motorola zou verwachten. Zonder alle onvolwassen AI-toeters en bellen – en ondanks de wisselende camerakwaliteit – hadden we de Edge 60 Pro met gemak kunnen aanraden. Maar nu blijft er vooral een gevoel van gemiste kansen hangen.

Een oven wordt flink heet tijdens het gebruik, en ook in een magnetron met grill- of ovenfunctie kan de temperatuur behoorlijk oplopen. Daardoor verdampt vet of spettert eten sneller tegen de binnenkant van de deur. Zelfs bij een gewone magnetron kunnen spetters en condens zich ophopen op het ruitje. Na een tijdje is het glas zo vettig of bruin dat je nauwelijks nog naar binnen kunt kijken. Niet gevaarlijk, wél vervelend. Gelukkig is het schoonmaken van die ruit minder lastig dan je denkt!

Lees ook: Magnetron kopen? Dit is waar je op moet letten

Hoe ontstaat die vettige aanslag eigenlijk?

Tijdens het verwarmen van eten verdampt vet. In een oven branden die vetdruppeltjes langzaam in op het glas, zeker bij temperaturen boven de 180 graden. Ook etensresten die over de rand borrelen of spetteren kunnen tegen het ruitje aankomen. In een magnetron gebeurt min of meer hetzelfde, al speelt condens daar ook een rol. Het resultaat is een doffe waas die met alleen een vaatdoekje niet meer weggaat.

Wat heb je nodig?

Met een paar alledaagse schoonmaakmiddelen kun je die bruine aanslag al te lijf gaan:

🞐 Warm water
🞐 Scheutje afwasmiddel
🞐 Zachte doek (liefst microvezel)
🞐 Oude tandenborstel
🞐 Klein beetje baking soda
🞐 Schoonmaakazijn of citroensap
🞐 Eventueel een plastic schrapertje (géén metaal)

Let op: laat de oven of magnetron altijd goed afkoelen voor je begint.

Stap voor stap schoonmaken

Begin met de buitenkant van de ruit. Maak een lauwwarm sopje met afwasmiddel en veeg het glas schoon met een microvezeldoek. Hardnekkige plekken? Maak een dik papje van baking soda en een beetje water. Smeer dit op de vlekken en laat het tien minuten zitten. Daarna veeg je het eenvoudig weg met een vochtige doek.

Voor de binnenkant helpt het om vet eerst los te weken. Maak een doek nat met heet water en een flinke scheut azijn of citroensap. Houd deze een paar minuten tegen de binnenkant van het ruitje aan – of leg de doek er voorzichtig op, als dat lukt. De warmte en het zuur helpen om het vet los te weken. Gebruik daarna een tandenborstel om voorzichtig langs de randjes te schrobben.

Sommige ovens hebben een dubbele glasplaat. In veel gevallen kun je die losmaken om ook daar tussen schoon te maken. Kijk hiervoor in de handleiding van je oven: vaak zitten er klemmetjes of schroeven aan de bovenrand van de ovendeur. Wees voorzichtig en zorg dat je alles stevig terugplaatst.

©Андрей Журавлев

Let op bij zelfreinigende ovens

Heb je een zelfreinigende oven? Dan werkt het schoonmaken net even anders. Sommige ovens hebben een pyrolysefunctie: hierbij wordt de oven verhit tot zo'n 500 graden, waardoor vet en vuil veranderen in as. Dat kun je daarna eenvoudig opvegen met een doek. Andere modellen gebruiken katalyse of stoomreiniging. In al deze gevallen geldt: gebruik géén agressieve middelen op de wanden of het glas, want daarmee kun je de speciale coating beschadigen.

Ook belangrijk: de ruit kan tijdens zo'n reinigingsprogramma flink heet worden. Wacht dus altijd tot de oven volledig is afgekoeld voor je eraan begint. En poets het glas alleen met zachte doeken en neutrale middelen, zoals lauw water met een druppeltje afwasmiddel. Baking soda of citroen kun je in dit geval beter vermijden, tenzij je zeker weet dat jouw oven geen speciale coating heeft.

Wat moet je níet doen?

Gebruik geen schuursponsjes of staalwol. Ook ovenreiniger en agressieve sprays zijn geen goed idee op glas: ze kunnen het ruitje beschadigen of dof maken. Gebruik bij voorkeur ook geen mesjes of metalen schrapers – hoe verleidelijk dat soms ook is. Krassen zijn snel gemaakt en vrijwel niet meer weg te werken.

En daarna? Zo houd je het ruitje schoon

Veeg de ruit na elk gebruik even kort na met een vochtige doek, vooral als je ziet dat er gespetterd is. Dat kost je amper tijd en voorkomt dat vuil zich opbouwt. Gebruik je ovenschalen die kunnen overkoken? Zet er een lekbak onder. En voor magnetrons werkt een eenvoudig spatdekseltje echt verrassend goed – die vangt het meeste op.