Digitaal publiceren is in. Geen wonder, gezien het succes van de iPad. Ook PCM is sinds kort verkrijgbaar als iPad-uitgave. Maar het maken van digitale uitgaven is niet alleen voor grote uitgevers. Met de juiste gratis software kan iedereen een e-book of e-magazine voor op de iPad maken.

In deze workshop leer je hoe je een magazine kunt maken voor tablets. Daarbij maken we gebruik van de opensourcesoftware Scribus, een handig programma om magazines te ontwerpen. De professionele wereld gebruikt veelal Adobe Indesign, maar Scribus is een gratis alternatief voor de bijna onbetaalbare Adobe-software. Scribus is te downloaden op www.scribus.net. Wij gebruiken de nieuwste release candidate, versie 1.4.0 RC3.

Uitgangssituatie

Om deze workshop te volgen, heb je een artikel nodig en een aantal beelden. Het artikel kan het best opgeslagen worden in txt-formaat. Hoe minder opmaak erin zit, des te beter. Een Word-bestand is dus minder geschikt. Let er verder op dat de afbeeldingen op het juiste formaat zijn (beter te groot dan te klein). We gaan in deze workshop een (heel) kort magazine maken van twee pagina’s, bestaande uit een cover en een pagina met een artikel. Als je dit onder de knie hebt, ben je ook in staat om een magazine te maken bestaande uit (veel) meer pagina’s.

Stap 1: Aantal pagina’s

Als je Scribus voor het eerst start, verschijnt automatisch een venster om een nieuw document aan te maken. Kies hier voor Enkele pagina en stel het aantal pagina’s in op 2. Zorg ervoor dat de marges links, rechts, onder en boven op40 ptstaan. Scribus werkt niet met pixels, maar met punten. Dat is gebruikelijk in de grafische wereld. In de computerwerld wordt vaak gedacht in pixels. Toch is dat voor een tabletmagazine ook niet ideaal, want de huidige iPad heeft 1024 bij 768 pixels, terwijl de volgende versie waarschijnlijk meer pixels heeft. En Android-tablets hebben weer andere resoluties. Als we nu een magazine zouden maken die precies het aantal pixels heeft van de iPad, ziet het blad er op de volgende generatie iPad waarschijnlijk matig uit. Wij kiezen daarom voor het papierformaat A4. Op de iPad zal het magazine automatisch worden geschaald. Gebruik afbeeldingen met hoge resolutie. Bedenk dat als je het blad ook wilt gaan drukken, de afbeeldingen minimaal 300 dpi moeten zijn.

Stap 2: Sjablonen

Een handig hulpmiddel is het gebruik van sjablonen. Dit is de standaard layout voor een pagina. Het zorgt ervoor dat je snel aan de slag kunt en dat er eenheid komt in de vormgeving van je magazine. Je kunt zelf een sjabloon maken, maar op scribusstuff.org kun je ze ook downloaden. Wij maken als volgt een eenvoudig sjabloon dat je kunt gebruiken voor magazines: rechtsklik op pagina 2. Kies Hulplijnen beheren en klik op het tabblad Kolom/rij. Stel bij het aantal rijen3 in en bij het aantal kolommen het getal 4 (of 3 als je dat mooier vindt). Kies in beide gevallen onder Ten opzichte van voor Marges. Stel Gebruik tussenruimte in op 10 pt, zowel bij kolommen als bij rijen. Je hebt nu een standaard layout voor een magazine met vier kolommen op de pagina. Om dit ook toe passen op andere pagina’s, klik je op Pagina in de menubalk en vervolgens op Omzetten naar paginasjabloon. Geef het sjabloon een logische naam. Wij kiezen voor Magazine layout. Nu is het heel makkelijk om ook andere pagina’s van dit sjabloon te voorzien. Dat doe je door op een pagina te rechtsklikken en dan voor Paginasjabloon toepassen te kiezen. Je komt dan in een venster waar je het betreffende sjabloon kunt selecteren.

Stap 3: Tekstvlakken maken

Wij kiezen op pagina 2 voor het gebruik van een kleine afbeelding, verdeeld over twee kolommen. De rest van de pagina wordt gebruikt voor tekst. Eerst maar eens de tekstkolommen aanmaken. Bedenk hierbij dat Scribus werkt met lagen, vergelijkbaar met Photoshop. Voor elk element maak je een aparte laag aan. Klik hiervoor op Venster, Lagen. In het venster dat verschijnt, maak je een nieuwe laag door op de plus te klikken. Hernoem deze naar iets zinvols, bijvoorbeeld Inhoud. Klik nu op Pagina en vink Magnetische hulplijnen aan. Voordat je tekst kunt plaatsen, dien je containers aan te maken. Klik daarvoor op hoofdletter T (of ga naar Invoegen, Tekstframe invoegen). Je ziet de cursor veranderen in een teksticoon. Selecteer de linkerkolom over de gehele hoogte van de pagina. Doe nu hetzelfde voor de andere twee kolommen, maar selecteer alleen de onderste twee rijen. Zo blijft er ruimte over voor een afbeelding. Vervolgens moet je de kolommen aan elkaar koppelen, zodat de tekst van de ene op de andere kolom doorloopt. Selecteer de eerste kolom en klik dan op het icoon Tekst koppelen (check) in de menubalk. Klik daarna op de tweede kolom. Je ziet nu een pijltje van kolom 1 naar kolom 2 verschijnen. Doe ditzelfde voor de volgende kolommen. Nu ga je tekst invoegen. Rechtsklik op de eerste kolom en kies Tekst verkrijgen. Er verschijnt een venster waarin je het txt-bestand selecteert. Nu lopen de drie kolommen vol met tekst. Door te rechtsklikken op de tekst en te kiezen voor Tekst bewerken, kun je de tekst aanpassen. Je zult merken dat Scribus woorden niet automatisch afbreekt. Het uitvullen van tekst leidt tot lelijke kolommen met grote witruimten. Om dat te voorkomen, kun je zelf afbrekingen toevoegen. Let op, dat doe je niet door simpelweg een streepje toe te voegen aan een woord. Dit gaat met een zogeheten Soft Hyphen, of zacht afbreekstreepje. De sneltoetscombinatie hiervoor is Ctrl+Shift+-. Indien nodig, zal Scribus het woord op deze plek afbreken. Maar als je elders wijzigingen aanbrengt en afbreken is niet langer nodig, verdwijnt het streepje.

Stap 4: Tekststijlen toepassen

Een belangrijk onderdeel van Scribus zijn de tekststijlen. Het juiste gebruik ervan kan je veel tijd (en ergernis) besparen. Met deze tekststijlen kun je snel tekst opmaken volgens vooraf gedefinieerde regels. Daardoor kun je met een simpele muisklik een zin opmaken als kop of juist als een alinea. Eerst maak je de stijlen aan. Klik daarvoor op Bewerken, Stijlen (of snelkoppeling F3). Via Nieuw, Alineastijl maak je een nieuwe stijl aan. Kies het juiste lettertype, de grootte, regelafstand, et cetera. Je kunt ook de eerste letter van een zin extra groot maken door Beginkapitaal aan te vinken. Bedenk dat dit normaal gesproken alleen wordt gedaan aan het begin van een artikel. Maak hier dus een aparte stijl voor, die enigszins afwijkt van de normale alineastijl. Voor koppen en tussenkoppen kun je uiteraard ook aparte stijlen opslaan. Hetzelfde geldt voor kaders en onderkoppen. Als je alle stijlen hebt aangemaakt, wordt het tijd om ze toe te passen. Rechtsklik op de tekst en kies Tekst bewerken. Nu zie je de tekst met aan de linkerzijde de gebruikte stijl. Waarschijnlijk staat er nu meermaals Default Paragraph Style. Vervang dit door de zojuist aangemaakte stijlen. Klik op Tekstframe bijwerken om de wijzigingen te bekijken.

Stap 5: Afbeelding toevoegen

In de volgende stap ga je een afbeelding toevoegen aan het artikel. Rechtsboven op pagina 2 hebben we ruimte vrijgelaten voor beeld. We gaan deze nu plaatsen. De werkwijze is vergelijkbaar met tekst. Maak eerst een container aan waarin het beeld zal komen. Dit doe je door te klikken op Invoegen, Afbeeldingsframe invoegen (of op sneltoets hoofdletter I). Selecteer de twee lege rijen rechtsboven. Klik daarna op dit vlak en kies Afbeelding verkrijgen. Kies nu de juiste afbeelding, en Scribus plaatst het beeld in het vlak. Is de afbeelding niet helemaal op de juist maat? Geen nood. Door er op te rechts klikken en Afbeelding aan frame aanpassen te kiezen, zal Scribus de afbeelding verkleinen en passend maken aan het kader. Andersom kan ook: het frame aanpassen aan de grootte van de afbeelding. Om de positie en de grootte van de afbeelding nog preciezer te bepalen, klik je op de afbeelding en dan op F2 (je kunt ook rechtsklikken op het plaatje en Eigenschappen kiezen). Er opent een venster. Klik op Afbeelding. Hier kun je onder meer de positie en de X- en Y-schaal aanpassen.

Stap 6: Cover maken

De volgende stap is het maken van een cover. Dit is de eerste pagina van het blad, met de titel en de inhoud. Veel van wat je in de vorige stappen hebt geleerd, komt hier terug. Daarom behandelen we de cover redelijk kort. De eerste stap is het plaatsen van een paginavullende foto. Maak hiervoor een afbeeldingframe aan zoals je dat in stap 5 hebt geleerd. Ditmaal beslaat het frame de hele pagina. Kies een afbeelding en zorg ervoor dat deze het juiste formaat krijgt. Doe dit door de Eigenschappen (F2) aan te passen. Vervolgens maak je een achtergrondkleur waarop de titel van het blad komt. Klik op Invoegen, Vorm invoegen. Kies voor een vierkant. Maak het vierkant en rechtsklik erop. In het venster Eigenschappen kun je een goede kleur kiezen. Wij hebben voor geel gekozen. Vervolgens maak je een tekstvlak. Daarin plaats je de titel van het blad. Hiervoor hebben we de stijl Covertitel aangemaakt. Op dezelfde wijze maak je ook het tweede (gele) vlakje op de cover, waarin je melding maakt van enkele artikelen in het blad. Dit gele vlak hebben we transparant gemaakt. Deze optie vind je als je op het gele vlak klikt, kiest voor Eigenschappen (F2) en het tabje Kleuren aanklikt. Zet de Ondoorzichtigheid op 70 procent.

Stap 7: Pdf maken

Ben je tevreden met de opmaak van je magazine? Dan is het tijd om de export naar pdf te maken. Deze pdf kun je (onder meer) gebruiken op de iPad. Wil je het blad online publiceren, dan is de website ISSUU (www.issuu.com) ook een optie. Hier kun je pdf’s van (eigen) magazines uploaden. Ze worden door ISSUU op fraaie wijze gepubliceerd, inclusief grafisch bladereffect. Om een pdf te maken, klik je op Bestand, Exporteren, Opslaan als pdf. Kies vervolgens het profiel. Dit kan bijvoorbeeld pdf 1.4 of 1.5 zijn. Wil je het bestand professioneel laten drukken, kies dan voor pdf/x3, maar dat valt buiten deze workshop. Wij kiezen pdf 1.4. Scribus gaat nu controleren of er geen fouten in het bestand zitten. Daarbij verschijnt de waarschuwing dat een afbeelding minder dan 150 dpi heeft. Dat zou voor een drukkerij inderdaad een probleem zijn, maar voor weergave op een iPad is het niet erg. We klikken op Fouten negeren. In het volgende venster kies je opnieuw voor pdf 1.4 en klik je op Opslaan. Scribus slaat aan het rekenen en even later heb je een heus pdf-magazine, dat je onder meer in iBooks op je iPad kunt openen.

Tot slot

De laatste stap is het overzetten van het magazine op de iPad. Dat kan via iTunes op de PC, maar je kunt het magazine ook mailen en daarna openen op de iPad, of het als download aanbieden op een website. 

De Xiaomi Pad 7 Pro is een krachtige en capabele Android-tablet met een prijskaartje vanaf 489 euro. Daar krijg je het model met 8 GB werkgeheugen en 256 GB opslagruimte voor; als je 589 euro betaalt, dan krijg je respectievelijk 12 en 512 GB.

Wat je van de Xiaomi Pad 7 Pro mag verwachten, hangt sterk af van wat je ermee wilt doen. Gebruik je 'm vooral om te streamen, scrollen of wat licht werk te verrichten, dan zit je met het basismodel goed. Maar wil je de tablet echt als werkmachine gebruiken? Dan loont het om zo’n honderd euro extra te investeren in accessoires zoals het toetsenbord en de stylus.

Beide zijn nog niet officieel op de Nederlandse Xiaomi-site verschenen, maar de prijzen lijken rond de 80 euro voor het toetsenbord en 70 euro voor de stylus te liggen. Niet goedkoop, maar vergelijkbaar met accessoires voor concurrerende modellen zoals de OnePlus Pad 2.

Er lijken overigens twee toetsenbordvarianten te bestaan: eentje met touchpad en eentje zonder. Wij testten de versie zonder touchpad. Daarmee kun je prima typen, maar de bediening verloopt dan verder via het touchscreen, de stylus of eventueel een externe muis via de usb-c-aansluiting.

Gebruik op schoot is verrassend prettig: het geheel voelt stabiel aan en kantelt niet naar achteren. Ook op tafel of aan een bureau kun je er comfortabel mee werken. Het toetsenbord voegt daarmee echt iets toe – zeker als je de tablet regelmatig productief inzet.

©Wesley Akkerman

Krachtig en courant

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op de Qualcomm Snapdragon 8s Gen 3 – een iets lichtere variant van de high-end chip uit 2023 en sinds begin 2024 op de markt. Deze processor levert ruim voldoende kracht voor dagelijkse taken, browsen, tekstverwerken en zelfs de meeste Android-games. Voor zwaardere toepassingen zoals videobewerking is het nét niet de ideale keuze, maar met de juiste apps is het zeker mogelijk. Wel belangrijk om te weten: bij intensief gebruik wordt het apparaat behoorlijk warm.

Het ontwerp is strak, functioneel en onopvallend. Je zou het zakelijk kunnen noemen, al mist het net dat beetje flair waarmee andere merken zich weten te onderscheiden. Op één detail na: de aansluiting voor de toetsenbordhoes zit in een hoek van het toestel, in plaats van in de rand – zoals je bij concurrenten als Samsung, Lenovo of OnePlus vaak ziet. Dat oogt wat minder elegant, al kijk je er zelf zelden tegenaan. Verder doet het ontwerp gewoon wat het moet doen, zonder veel poespas.

©Wesley Akkerman

Goed genoeg voor binnenshuis

Met zijn 11,2 inch lcd-scherm zit de Xiaomi Pad 7 Pro precies op de grens tussen handzaam en serieus werkbaar. Hij is compact genoeg voor op schoot of voor een relaxte sessie op de bank. Het scherm biedt een scherpe resolutie van 3200 bij 2136 pixels, wat zorgt voor een prettige kijkervaring bij films, series en games. De kleuren zijn oké, maar missen wat levendigheid en contrast. Ook de helderheid is niet overweldigend, maar ruim voldoende zolang je binnen blijft. Positieve noot: de verversingssnelheid van 144 Hz maakt het scrollen en gamen heerlijk soepel, en dankzij de 3:2-verhouding heb je lekker veel ruimte om te lezen, typen of multitasken.

Onder de motorkap vind je een accu van 8850 mAh. Dat is niet uitzonderlijk voor een tablet van dit formaat, maar voldoende om een dag door te komen – mits je je bezighoudt met lichte taken zoals tekstverwerken of fotobewerking. Opladen gaat gelukkig razendsnel: met 67 watt zit je in een half uur op zo'n 60 procent, en na een uurtje is de batterij weer vol. Ideaal als je snel nog wat extra sap nodig hebt voor onderweg of een werksessie.

©Wesley Akkerman

Coole software, maar…

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op Android 15, met daaroverheen HyperOS – Xiaomi's eigen softwareschil, die je ook terugziet op toestellen als de Xiaomi 15 Ultra. Het systeem is vooral gericht op naadloze samenwerking tussen Xiaomi-apparaten. Heb je bijvoorbeeld ook een Xiaomi-telefoon, dan kun je eenvoudig meldingen synchroniseren, het klembord delen, apps heen en weer gebruiken en zelfs de camera's van beide apparaten combineren voor een extra camerahoek tijdens het livestreamen.

Qua gebruikservaring biedt HyperOS op de tablet wat je inmiddels mag verwachten. Je kunt werken met meerdere vensters (tot vier tegelijk), onderaan staat een dock met veelgebruikte apps, en multitasking verloopt soepel. Allemaal prima, maar niet bijzonder.

Wat wel opvalt: de softwareondersteuning is aan de magere kant. De Pad 7 Pro krijgt slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Voor een Pro-model is dat ronduit karig – zeker aangezien het reguliere model vier Android-versies en zes jaar beveiligingspatches krijgt. Ook staan er standaard enkele Xiaomi-apps op die je misschien niet direct nodig hebt, al is dat inmiddels bij vrijwel elk Android-merk gangbaar.

©Wesley Akkerman

Beperkingen in AI en kleine ergernissen

Op het gebied van AI-mogelijkheden stelt de Xiaomi Pad 7 Pro enigszins teleur. Je kunt aan de slag met Google Gemini en Circle to Search, wat basisfunctionaliteit biedt, maar daar houdt het grotendeels op. Voor andere AI-functies binnen Xiaomi's eigen apps ben je aangewezen op plug-ins die alleen werken als je ook een Xiaomi-account hebt. Fotobewerking werkt redelijk, al gaat het – net als bij de Xiaomi 15 Ultra – niet altijd vlekkeloos. Zo zie je soms duidelijk sporen van een opvulfunctie, en ondersteuning voor Nederlandse taal ontbreekt volledig.

Ook zijn er wat kleinere details die in de praktijk kunnen storen. Het hoesje dat wij meekregen blokkeert deels de vingerafdrukscanner, waardoor je je vinger schuin moet houden om goed contact te maken. Het uit de behuizing stekende camera-eiland zorgt er bovendien voor dat de tablet wiebelt wanneer je hem plat op tafel legt. En met een gewicht van 500 gram is hij niet bijzonder zwaar, maar bij langdurig gebruik – zeker op schoot of als je hem gewoon vasthoudt – voel je het gewicht wel degelijk.

©Wesley Akkerman

Xiaomi Pad 7 Pro kopen?

Het gebrek aan echt unieke AI-functies zal veel mensen een zorg zijn. Als je niets met dat soort functies hebt, dan kan het juist goed zijn om te investeren in de Xiaomi Pad 7 Pro. Andere redenen daarvoor zijn de krachtige processor, de prima accuduur en het sobere doch strakke ontwerp. Het scherm zou beter kunnen, maar als je binnen blijft, hoeven er geen problemen te zijn. Het updatebeleid is overigens wel echt ondermaats. Dat is het grootste struikelblok momenteel: voor de rest is dit een prima tablet voor een brede doelgroep.

Sta jij ook weleens 's ochtends in een mand vol klamme kleding te graaien, op zoek naar iets dat nét droog genoeg is om aan te kunnen? Dan is het hoog tijd voor een droger die wél met je meewerkt. Maar waar kies je voor: een condensdroger of een warmtepompdroger? Of toch die ouderwetse luchtafvoerdroger? We leggen je uit wat de verschillen zijn, zodat jij straks nooit meer hoeft te gokken of je sokken al droog zijn.

De belangrijkste verschillen op een rij

Er zijn grofweg drie soorten wasdrogers, elk met hun eigen gebruiksgemak en eigenaardigheden:

💨 De luchtafvoerdroger is een echte no-nonsense machine. Hij blaast warme lucht door je kleding en voert de vochtige lucht naar buiten af via een slang. Simpel, snel en effectief. Maar let op: je moet wel een raam of gat in de muur hebben waar die slang doorheen kan. Niet bepaald ideaal in een strak appartement.

💧 De condensdroger is wat flexibeler: hij vangt het vocht uit je was op in een waterreservoir of voert het af via een afvoerslangetje. Geen gedoe met buitenlucht, dus hij past overal. Verwacht wel iets meer droogtijd dan bij de luchtafvoerdroger.

☀ De warmtepompdroger is de energiebesparende kampioen. Hij hergebruikt de warme lucht, waardoor je stroomverbruik flink daalt. Wel even geduld hebben, want deze droger neemt de tijd – maar dat doet hij met beleid én liefde voor je energierekening.

Snel, maar niet meer van deze tijd: de luchtafvoerdroger

Heb jij geen zin om uren te wachten tot je was eindelijk droog is? Dan klinkt de luchtafvoerdroger als een droom: snel, doeltreffend en niet al te duur in aanschaf. De vochtige lucht wordt direct naar buiten geblazen, dus jouw handdoeken liggen in no-time weer fris en droog in de kast. Ideaal voor drukke huishoudens of ongeduldige types die niet van half werk houden.

Maar… er zit een addertje onder het wasrek. Deze drogers zijn tegenwoordig lastig te vinden – en dat is niet voor niets. Ze slurpen namelijk energie en zijn allesbehalve zuinig. Heb je er nog eentje thuis staan? Dan is het misschien tijd om te overwegen over te stappen op een nieuwer, duurzamer model. Je portemonnee (en het milieu) zullen je dankbaar zijn.

©alexlmx

Compact en flexibel: de condensdroger

Weinig ruimte, maar toch geen zin in rondslingerende wasrekken? Dan is de condensdroger jouw redder in nood. Omdat hij het vocht opvangt in een reservoir, hoef je geen afvoerslang naar buiten te leggen. Stekker in het stopcontact en draaien maar, of je nu in een studio woont of in een kast van een huis.

Qua prijs en verbruik zit de condensdroger mooi in het midden. Iets duurder dan de ouderwetse luchtafvoerdroger, maar een stuk vriendelijker voor je energierekening. En hoewel hij je was niet razendsnel droogt, doet hij dat wel netjes, betrouwbaar en zonder ingewikkeld gedoe met installaties of verbouwingen.

Slim, zuinig en toekomstproof: de warmtepompdroger

Wil je je was drogen zónder dat je energiemeter op tilt slaat? Dan zit je goed met een warmtepompdroger. Deze slimme droogtechnologie hergebruikt warme lucht, waardoor je wasmachinevriend net zo efficiënt werkt als een moderne chef met restjes: weinig verspilling, groots resultaat. Het energieverbruik is opvallend laag en dat zie je terug op je energierekening.

Ja, de aanschafprijs ligt wat hoger. Maar daar staat tegenover dat je jarenlang vooruit kunt met deze duurzame krachtpatser. Hij werkt rustiger, slijt minder snel en heeft vaak allerlei handige programma's om je kleding in topvorm te houden.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de planeet. Warmtepompdrogers zijn veruit de meest milieuvriendelijke optie van de drie. Minder CO₂-uitstoot, minder verspilling, meer gemoedsrust. Goed voor je portemonnee én voor de wereld van morgen.

Ook interessant: Het ideale vulgewicht voor jouw wasmachine

Succes met je beslissing!

Zoals je ziet, heeft elk type droger zo z'n eigen voordelen. Het is dus vooral een kwestie van goed afwegen wat voor jou de beste keuze is. Is je budget wat krapper en heb je niet al te veel ruimte thuis? Dan is een condensdroger waarschijnlijk de beste keuze voor jou. Als je voor duurzaamheid gaat, dan is de warmtepompdroger jouw vriend. Met deze handige tips kun jij in ieder geval een weloverwogen beslissing nemen over de aanschaf van je nieuwe droger. Veel succes en geniet van je sneldrogende was!