Freewaremakers zijn meestal enthousiaste computergebruikers die niet programmeren uit winstbejag, maar hun vaardigheden inzetten om iets te verbeteren. Dankzij de gratis programma’s wordt computeren leuker en handiger! We bespreken de beste freeware van dit moment en nieuwe versies van ‘evergreens’.

Het onophoudelijk naar een schermpje turen is allang geen zonde meer die exclusief door jongeren wordt begaan; we hebben al meerdere dames en heren op meer gevorderde leeftijd op deze onhebbelijkheid betrapt. Wie toch eens wil proberen om met de (klein)kinderen iets anders te doen, kan zich wijden aan de ouderwetse maar zeer onderhoudende papiervouwkunst. En dan hebben we het niet over de Japanse variant origami maar over het vouwen van regelmatige veelvlakken die door hun geometrische strengheid een soort ruimtelijke variant op de muziek van Bach zijn. Je vindt ze in groten getale op www.korthalsaltes.com. Hier vind je niet alleen de bekende eenvoudige vormen zoals kubussen of piramides maar ook exoten zoals de rhombicuboctaëder of de afgeknotte icosaëder. Dat klinkt ingewikkelder dan het is want die laatste kennen wij allemaal als … voetbal.

Van elk model is een pdf-bestand beschikbaar dat direct geprint, geknipt en gelijmd kan worden en voor het maken van veel modellen is er een YouTube-clip met een demonstratie. De avonden zijn nog lang genoeg om een leuke verzameling bij elkaar te knutselen.

©PXimport

Tip 2: Muzikaal meeliften

Wie muziek maakt en bekende nummers wil (mee)spelen is altijd op zoek naar de juiste akkoorden want zelfs mensen die er voor doorgeleerd hebben pikken die lang niet altijd zomaar even op. Er zijn daarvoor gelukkig heel wat oplossingen, bijvoorbeeld in de vorm van sites waar van allerlei nummers de akkoorden in tekstvorm te vinden zijn. Vaak zijn die akkoorden uitgezocht door hobbyisten en kun je gratis de vruchten van hun arbeid plukken.

Door de jaren heen zijn er echter ook steeds meer programma’s, apps en online-diensten gekomen die nummers kunnen analyseren en zo de computer de akkoorden laten uitpluizen. Een van die diensten is Chordify. Weliswaar is Chordify een commercieel platform maar een voldoende groot deel ervan is voor iedereen gratis toegankelijk.

In het zoekvak kun je titel en artiest opgeven en van een gigantische collectie tovert Chordify vervolgens de akkoorden én een YouTube-clip tevoorschijn zodat je bij het lezen van de akkoorden (voor piano, ukelele en gitaar) meteen kunt meeluisteren.

Chordify geeft alleen drieklanken en zelf muziek uploaden, tempo of toonsoort wijzigen kan alleen in de betaalversie.

©PXimport

Tip 03: Beeld & Geluid

De vrije markt is een mooi instituut omdat concurrentie een drijvende kracht is achter veel vooruitgang. Het is echter ook een enorme bron van verspilling. Een mooi voorbeeld daarvan vormt de manier waarop de pc audio- en videobestanden verwerkt. Deze zijn allemaal op een of andere manier gecomprimeerd en/of gecodeerd en moeten voor het afspelen gedecodeerd worden. Geen probleem, zou je denken, maar er zijn nogal wat formaten in omloop terwijl logischerwijs een handvol zou moeten volstaan. Maar ja, allerlei bedrijven hebben zo hun eigen formaten die – vinden ze - nog beter zijn dan die van de concurrent, en de gebruiker zit er maar mee. Die moet namelijk zorgen dat zijn pc al die formaten kan afspelen. Soms lukt dat niet optimaal of zelfs helemaal niet. Dan is de K-Lite Codec Tweak Tool een handige hulp (voor ervaren gebruikers). De tool maakt onderdeel uit van de bekende codecbundel van K-Lite maar is dus ook los te downloaden voor wie die bundel niet gebruikt. De Tweak Tool spoort problemen op en stelt je in staat allerlei voorkeuren met betrekking tot codecs in te stellen.

Tip 04: Smakelijk!

Het wemelt op tv van de kook- en bakprogramma’s en ook Michelin-sterren en andere culinaire hitlijsten kunnen zich verheugen in een ruime belangstelling. En dan zijn er natuurlijk nog al die websites met recepten en al die apps die je de kostelijkste gerechten voorschotelen. Kunnen kiezen uit miljoenen recepten is natuurlijk mooi maar je zult al snel merken dat je door de bonen de bos uien niet meer ziet. Een gemiddeld mens eet namelijk doorgaans een beperkt aantal vaste favorieten. Een ouderwetse receptendatabase die desnoods langzaam groeit en gewoon op de eigen pc bewaard wordt is dan ook wel zo handig. Carta is zo’n database. Het programma is al wat ouder en daardoor lekker compact. En … ondanks de leeftijd doet het alles wat we mogen verwachten. Zo kun je zoeken op basis van naam of ingrediënt en filteren op criteria zoals gang, soort gerecht of nationaliteit. Daarnaast kun je speciaal zoeken naar snelle of lichte gerechten. En natuurlijk kun je je eigen favorieten toevoegen. De beperkte meegeleverde recepten-database kan volop worden aangevuld met de kookboekjes op de website van het programma en van databases elders op internet.

©PXimport

Tip 05: Het Proces

Al zo lang als Windows bestaat kennen we het onderdeel Taakbeheer waarmee je kunt nagaan welke processen actief zijn en waarmee je ze desgewenst hardhandig kunt stoppen. Door de jaren heen is het onderdeel nog flink uitgebreid en zo kunnen we in Windows 10 onder andere ook zien welke toepassingen tegelijk met Windows zijn gestart, welke gebruikers zijn ingelogd en welke programma’s ons systeem het meest belast hebben. Prachtig, maar gevorderde gebruikers willen soms nog net iets meer en dat is te vinden in het eveneens door Microsoft verspreide Process Explorer dat zelfs is in te stellen als alternatief voor Taakbeheer en dan dus via Ctrl+Alt+Delete toegankelijk wordt.

Process Explorer toont alle actieve processen waarbij via kleuren onderscheid wordt gemaakt tussen systeem- en gebruikersprocessen. Standaard toont het programma een handvol kolommen met informatie maar je kunt uit tientallen kiezen, al naar gelang het soort informatie dat je zoekt. Favoriete kolomconfiguraties kun je ook opslaan.

Een zoekfunctie helpt bij het opsporen van de boosdoener wanneer je een bestand of map niet kunt wissen en een draadkruis om processen bij een venster op te sporen. En da’s nog maar het begin.

©PXimport

Tip 06: Wisadvies

Een mooie functie van het elders op deze pagina’s besproken Process Explorer is de mogelijkheid om een proces naar de dienst Virustotal te sturen om het daar door tientallen virusscanners te laten besnuffelen. Als die het sein ‘veilig’ geven, wil dat echter nog niet zeggen dat je het bijbehorende programma ook op je pc wilt hebben. Regelmatig installeren bedrijven ongevraagd componenten die je niet per se nodig hebt en soms liften ze mee met programma’s die je zelf installeert. Om op een andere manier zicht te krijgen op wat er nu allemaal in je pc actief is, is er de handige dienst Should I Remove It. Van deze dienst bestaat ook een bijbehorend programma maar dat is wanneer we dit schrijven tijdelijk niet beschikbaar in de EU omdat men de software moet aanpassen aan nieuwe privacy-richtlijnen. De bijbehorende website is echter ook voor ons nog gewoon bruikbaar en daar kun je de naam van allerlei programma’s opgeven. Als de dienst het programma kent dan krijg je een groot aantal statistieken te zien (zoals een gebruikerswaardering en hoeveel mensen het programma hielden) en nuttige technische gegevens zoals versienummers en geïnstalleerde bestanden.

©PXimport

Tip 07: Wakend oog

Er zijn situaties waarin zeer ervaren gebruikers nog meer inzicht in de werking van het systeem willen hebben dan het hiervoor besproken Process Exlorer biedt. Wanneer je bijvoorbeeld heel veel netwerk-activiteit ziet die je niet kunt verklaren of je processor of harde schijf krijgen het ineens heel druk, dan wil je soms het naadje van de kous weten. Als er één programma is dat dat naadje haarfijn weet te vinden, dan is het wel Process Monitor, ook van Microsoft.

Process Monitor is een soort levend logboek waarin zo ongeveer elke systeemgebeurtenis valt terug te zien. Zo kun je in detail zien wat er in het register gebeurt, welke bestanden worden geopend of benaderd, hoeveel netwerkverkeer er plaatsvindt en met welke tegenpartij en wat elk proces precies doet. Omdat het bij dit alles om onnoemelijk veel gebeurtenissen gaat, kun je de getoonde gegevens op allerlei manieren filteren of criteria opgeven die Process Monitor in de gaten moet houden. Veel van die instellingen kun je opslaan voor later hergebruik. Zo ontrafel je zelfs de meest raadselachtige systeemgebeurtenissen.

©PXimport

Tip 08: En… Start!

Er bestaan heel wat programmaatjes die je kunnen vertellen wat er automatisch opstart met Windows maar meestal hebben we het dan alleen over programma’s en Windows-services. Maar er start natuurlijk nog heel wat meer wanneer je de pc aanzet, denk bijvoorbeeld aan stuurprogramma’s en toevoegingen aan het contextmenu van Verkenner. Wie ook daar zicht op wil krijgen kan opnieuw terecht bij Microsoft met het handige Autoruns. We hebben dit programma een moeilijkheid van 3 sterren gegeven omdat je de opstart-items kunt aanpassen wanneer je het programma als administrator uitvoert maar doe je dat niet dan is het gebruik zonder risico omdat je geen wijzigingen kunt aanbrengen.

Autoruns geeft je de mogelijkheid om items te laten controleren door Virustotal en laat zien of onderdelen voorzien zijn van een geverifieerd veiligheidscertificaat. Ook kun je namen online opzoeken. Onderdelen zonder certificaat zijn roze gekleurd (wat niet betekent dat ze per se gevaarlijk zijn). Ook opstart-items die niet meer aanwezig zijn springen meteen in het oog want die zijn geel gekleurd.

Alle opstart-items zijn verdeeld in categorieën zodat je snel kunt vinden wat je zoekt.

Tip 09: Levendig

Neem een rooster waarin elk vakje aan of uit kan staan. Heeft een vakje dat aan is minder dan twee of meer dan drie buren dan gaat het uit. Heeft het precies twee of drie buren dan blijft het aan. Een vakje dat uit is en drie buren heeft die aan zijn gaat zelf ook aan. Ziedaar de vier eenvoudige regels van Game of Life dat wiskundige John Conway eind jaren ‘60 bedacht. Hij kon toen onmogelijk vermoeden dat zijn speeltje de geboorte van een tak van wetenschap zou inluiden. Deze eenvoudige regels blijken namelijk zeer complex gedrag te kunnen opleveren. Zo complex dat zelfs elke computer ermee kan worden gesimuleerd. Zoals dat meestal gaat gingen mensen ook experimenteren met andere regels en zo ontstond een scala aan mogelijkheden en die zijn vrijwel allemaal vertegenwoordigd in het programma Golly. Hierin kun je zien wat er met je zelfbedachte patronen gebeurt als gevolg van allerlei regels. Sterven de cellen uit? Worden het er oneindig veel? Experimenteer en verbaas je over de levendige en vaak fraaie patronen die ontstaan en over het rooster krioelen.

©PXimport

Tip 10: Snel-weg

Via de functie Apps of Programma’s en Onderdelen van Windows kun je elk geïnstalleerd programma ook weer verwijderen. Veel programma’s hebben daarnaast in het startmenu hun eigen rechtstreekse link naar hun eigen uninstall-programmaatje. Dat zijn echter wel omwegen want het zou logischer zijn als je gewoon in het contextmenu van een pictogram zou kunnen kiezen om het bijbehorende programma te verwijderen. Vreemd genoeg heeft Microsoft het nooit nodig gevonden om zo’n optie toe te voegen. Maar geen nood; Leizersoft deed het wel en schonk ons het gratis Menu Uninstaller Ultra. Da’s een hele mond vol voor iets heel simpels. Na installatie van dit programma is er een nieuw item verschenen in het contextmenu dat – je raadt het al – Uninstall heet en alleen verschijnt bij pictogrammen die naar een programma verwijzen. Kies je dit dan opent Uninstaller Ultra en kun je met één muisklik de standaard-verwijderprocedure van de gekozen toepassing starten.

Let op: Menu Uninstaller Ultra biedt dus dezelfde verwijdering als Windows en bevat geen functies om achtergebleven bestanden of registerverwijzingen op te ruimen.

©PXimport

Tip 11: Met z’n allen

Veel fotobewerkers zijn bedoeld om één afbeelding tegelijk op te lappen. Als ze al mogelijkheden bieden om bijvoorbeeld alle plaatjes in een map te verwerken dan vergen die vaak de nodige studie. Zo niet bij het kinderlijk eenvoudige Photopus. Dit programma lust een groot aantal beeldformaten (met uitzondering van png, pdf en raw die alleen door de Pro-versie worden ondersteund) en daar kun je een breed scala aan bewerkingen op loslaten. De werkwijze in Photopus is zeer rechttoe-rechtaan. Je kiest een map met foto’s of een aantal losse afbeeldingen en voegt vervolgens bewerkingen toe. Dat kunnen technische bewerkingen zijn zoals het aanpassen van contrast en helderheid of het roteren, spiegelen of bijsnijden van een plaatje. Photopus heeft echter ook een heleboel filters aan boord, bijvoorbeeld om foto’s om te zetten naar zwartwit of sepia, om maar enkele van de meer nuttige te noemen. Je kunt zo veel bewerkingen toevoegen als je maar wilt. Vervolgens geef je op of foto’s eventueel verkleind moeten worden en waar ze moeten worden opgeslagen en kan Photopus de klus starten. Helaas zit het toevoegen van een watermerk niet in de gratis versie.

©PXimport

Tip 12: Gelabeld

Niets zo vervelend als een riante muziekcollectie die niet goed getagd is. Hoe vind je daarin je weg? Programma’s om bestanden van de juiste informatie te voorzien zijn er volop maar ze werken vaak slechts op cd-niveau en herkennen dus alleen complete albums, vaak aan de hand van een controlegetal (checksum). MusicBrainz Picard gaat veel verder. Dit geweldige programma kan zelfs bestanden herkennen die helemaal geen tags hebben omdat het naar de muzikale inhoud kijkt en deze vergelijkt met een online database. Picard is via plugins zelfs in staat om allerlei nuttige informatie te achterhalen zoals toonsoort en tempo; prettig voor zowel dj’s als liefhebbers van klassieke muziek.

©PXimport

Gevaarlijk?

©PXimport

Niet te snel klikken

©PXimport

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.

Een computer laat het vaak afweten op het slechtste moment. Of het nu gaat om een zwart scherm, geen internetverbinding of verdwenen bestanden: wie goed voorbereid is, bespaart tijd en ergernis. In dit artikel lees je welke hardware- en softwaretools je het best vooraf klaarzet, voor jezelf of om anderen te helpen – desnoods vanaf afstand.

Tip 1 - Gerichte aanpak

Een computer en zeker een (thuis)netwerk vormen een complex geheel van componenten, waardoor het lastig kan zijn om snel de juiste oorzaak van een probleem te achterhalen en het op te lossen. Het kan aan hardware liggen (zoals een defecte adapter of slechte kabel), maar ook aan software (zoals een configuratiefout, malware of een incompatibel stuurprogramma). Het is dus verstandig om op zowat alles voorbereid te zijn. Dit vraagt niet alleen kennis en ervaring, maar ook een doordachte aanpak.

Begin met een gerichte observatie van fout­meldingen of gedrag, en voer dan systematisch tests uit. Start bij de eenvoudigste oorzaken, zoals herstarten of bekabeling. Sluit stapsgewijs andere mogelijke oorzaken uit. Noteer wat je test en welk resultaat je krijgt. Bij netwerkproblemen werk je het best van buiten naar binnen: controleer eerst randapparatuur en verbindingen, daarna besturingssysteeminstellingen, en tot slot software of hardware.

Daarvoor heb je natuurlijk ook het juiste ­materiaal nodig, en dat is nu net onze focus. We bekijken eerst welke hardwaretools nuttig zijn, zowel vrij eenvoudige gereedschappen als meer geavanceerde tools. Je kiest uiteraard zelf hoe ver je hierin wilt gaan. Daarna bespreken we handige softwaretools voor diagnose, herstel en reparatie, gebundeld op een multibootstick. Tot slot bekijken we nog enkele opties voor hulp op afstand.

©Angela - stock.adobe.com

Tip 2 - Basisgereedschap

We starten met het basisgereedschap. Kleine dingen die je weleens over het hoofd kunt zien, maar die soms goed van pas komen! We denken bijvoorbeeld aan plakband of ducttape (bijvoorbeeld voor het (tijdelijke) herstel van een gescheurde kabel) en labeltape of markeerstickers om bepaalde (te verplaatsen) onderdelen duidelijk te identificeren. Enkele fijne permanente kleurmarkers kunnen hiervoor ook nuttig zijn. Zorg ook dat je een pincet of fijn tangetje bij de hand hebt, evenals een usb-lampje of een mini-zaklamp (eventueel gebruik je de led van je smartphone). Schroevendraaiers mogen uiteraard evenmin ontbreken: zowel kruiskopschroevendraaiers (Phillips PH0, PH1, PH2), als sleufschroevendraaiers, als torx-modellen (vooral T5 tot T10). Eventueel stop je er ook een paar drie- en zeskantige schroevendraaiers bij, evenals pentalobe-modellen (zoals voor Apple-laptops). Het is wel zo makkelijk als je schroevendraaiers magnetisch zijn om kleine schroefjes (in de systeemkast) niet te verliezen. Let wel op dat je hiermee geen elektronische onderdelen aanraakt. Een handige allround-oplossing is een precisie-schroevendraaierset met magnetische houder en verwisselbare bits.

Voor het schoonhouden van je apparatuur heb je ook altijd een spuitbus met perslucht in de buurt, evenals een luchtblazer (rubberen balgpompje), enkele watten- of schuimstaafjes en een paar micro­vezeldoekjes. Voor het reinigen van contactpunten, sockets, toetsenborden en behuizingen is een goed afsluitbare fles isopropyl-alcohol handig (liefst minimaal 99,9 procent). Zorg ook voor een anti­statische polsband of mat om elektrostatische schade te voorkomen. Denk verder ook aan een usb-stick, usb-hub (met eigen voeding) en een paar netwerk-patchkabels (bij voorkeur CAT 6). Bij elkaar kost dit hele setje basisgereedschap zo’n 160 euro.

©Nikolay - stock.adobe.com

Tip 3 - Extra gereedschap

Kant-en-klare netwerkkabels hebben onze voorkeur, maar soms is een zelfgemaakte kabel op maat handiger. Daarvoor heb je een krimptang nodig en wat handigheid om de connector goed te plaatsen. Op YouTube vind je genoeg instructievideo’s; na enige oefening lukt dat vlot. Zorg ook voor een RJ45-netwerktester. Er bestaan complete netwerksets met krimptang, stripper en tester.

Stop een paar lithium-knoopcellen (CR2032) in je kit, want het CMOS-geheugen van veel computers krijgt stroom van zo’n batterij en die dien je na enkele jaren te vervangen. Een batterijtester die ook geschikt is voor knoopcellen, is ook altijd handig (circa 10 euro). Voor het uitlezen van SD-kaarten gebruik je het liefst een externe SD-kaartlezer. Om problemen met draadloze muizen of toetsenborden te vermijden, zijn een usb-muis en -toetsenbord ­nuttig (samen vanaf zo’n 20 euro).

Ook enkele typische adapters zijn onmisbaar. Denk aan een usb-naar-wifi-adapter, usb-naar-ethernet-adapter (voor als de interne netwerkpoort niet werkt), usb-naar-SATA-adapter (om een interne schijf via usb op je eigen pc aan te sluiten), en een usb-c-multi-adapter. De geschatte totaalprijs van de spullen uit deze tip is zo’n 190 euro.

©kvladimirv - stock.adobe.com

Tip 4 - Voor de echte techneut

Ben je intussen de vaste computerreparateur geworden voor buren, kennissen en familie, dan is het misschien tijd om je reparatiekit verder te professionaliseren. Een psu-tester en een multimeter horen daar zeker bij. Met een psu-tester controleer je eenvoudig een pc-voeding (Power Supply Unit): sluit de ATX-stekker (van de desktop) en eventueel andere connectors (als cpu of PCIe) aan, waarna je per lijn de spanning uitleest (zoals 3,3V, 5V, 12V en andere). Een multimeter is veelzijdiger: je meet er spanning, stroom en weerstand mee (categorie 2 is geschikt tot 230V). Zo’n apparaat vergt wel enige ervaring, maar YouTube-video’s helpen je vast op weg.

Een (snelle) externe usb-ssd van bijvoorbeeld 2 TB komt ook van pas, bijvoorbeeld voor systeemback-ups. Bij schermproblemen is een klein reservescherm met voldoende resolutie (én HDMI en usb-c-aansluitingen) handig. Zorg eveneens voor een tubetje thermische pasta, voor als je cpu-koelers moet (ver)plaatsen of bij oververhittingsproblemen.

Eventueel kun je een diagnostische POST-kaart (Power-On Self Test) toevoegen, die je via PCIe (x1) op een (desktop)computer aansluit. Bij het opstarten voert het UEFI/BIOS een POST-routine uit, waarbij het systeem per stap een hex-code via de systeembus doorstuurt. Zo’n kaart vangt deze codes op en toont ze op een leddisplay. De betekenis lees je af in een POST-tabel (online of in de onderhoudshandleiding), zodat je gericht kunt testen. Eenvoudige modellen vind je al vanaf zo’n 10 euro. De geschatte totaalprijs van deze spullen is zo’n 280 euro.

©Mr.Norasit Kaewsai

Tip 5 - Programma's verzamelen

Je EHBO-kit is inmiddels goed gevuld met tools voor hardwareproblemen. Maar wat als de oorzaak bij software ligt? Zulke fouten los je doorgaans software­matig op, dus verzamel je het best vooraf alvast de meest geschikte programma’s voor diagnose en herstel. Deze tools kunnen sterk variëren, want ook de oorzaken van problemen verschillen. Denk aan corrupte drivers of systeembestanden, foutgelopen updates, conflicterende software, malware, ­verkeerde configuraties en beschadigde opstartitems. Je hebt dus tools nodig die malware kunnen opsporen en verwijderen, bootstructuren (tot op sectorniveau) kunnen controleren en herstellen, schijven kunnen herpartitioneren, data kunnen redden van nukkige systemen, wachtwoorden kunnen achterhalen of wissen en meer.

Daarnaast moet je de juiste manier vinden om de software te starten. Soms lukt dat via een koppeling van de interne schijf van het defecte systeem aan je eigen computer. In de praktijk werkt het meestal handiger als je de EHBO-software rechtstreeks op het probleemtoestel kunt draaien. Als een ­normale start niet lukt, zelfs niet in de veilige modus (Windows), biedt een bootstick uitkomst. Dit is een opstartbare usb-stick met een eigen besturingssysteem, zoals Windows of Linux. Idealiter kies je voor een multibootstick, met meerdere systemen of tools, zodat je vlot de meest geschikte diagnose- of herstelomgeving kunt selecteren. We behandelen in dit artikel twee uitstekende, gratis oplossingen.

Tip 6 - YUMI-stick maken

YUMI (Your Universal Multiboot Installer) is een tool waarmee je zo’n multibootstick kunt maken. Deze tool is handig omdat je uit tal van besturingssystemen kunt kiezen, zonder die zelf te hoeven zoeken. Surf naar www.kwikr.nl/yumi, scrol tot bij YUMI exFAT Download en klik op Download YUMI. Dubbelklik op het gedownloade exe-bestand om de portable tool te starten. Klik op I Agree en plaats een (lege) usb-stick in je pc, bij voorkeur 3.x en met voldoende ruimte voor alle gewenste distributies. Klik indien nodig op Redetect Disks als het station niet zichtbaar is bij Step 1: You Chose. Selecteer de juiste stick en klik op Prepare this Device, zodat de stick correct geformatteerd wordt. Bevestig met Ja als je zeker weet dat de stick geen belangrijke gegevens bevat. Na afloop verschijnt een exFAT-partitie in Verkenner met de naam YUMI. Voor wie technisch geïnteresseerd is: via Schijfbeheer zie je ook een kleine FAT-partitie (VTOYEFI). Dit is de EFI-systeempartitie, maar daar hoef je je verder niet om te bekommeren.

Bij Step 2: Select a Distribution […] kies je vervolgens de gewenste distributie. Er zijn er meer dan 100, vooral Linux-distributies, maar ook systemen als back-uptools, partitiebeheerders, wachtwoordkrakers, geheugentesters, penetratietesters en allround-troubleshooters zoals Ultimate Boot cd, SystemRescue (Linux) en Hiren’s BootCD PE (Windows). Op enkele hiervan komen we straks nog even terug.

Tip 7 - YUMI-distributies

Selecteer de eerste gewenste distributie. De verwijzing naar het bijbehorende schijfkopiebestand kleurt oranje als YUMI dit in de YUMI-map detecteert, althans wanneer je het daar zelf al had geplaatst. Kleurt dit rood, dan kun je via Browse naar de juiste downloadmap navigeren. Staat het bestand nog niet op je schijf, klik dan op Download link om het te downloaden. Of klik op Visit the […] site om het zelf binnen te halen van de site van de producent. Bij sommige distributies, zoals Ubuntu, verschijnt een extra optie (Step 4) waarmee je optioneel opslagruimte reserveert voor persistente wijzigingen. Zodra de juiste distributie is geladen bij Step 3, klik je op Create en bevestig je met Ja. De voortgang volg je in het logvenster. Na afloop klik je op Next en op Ja om extra distributies toe te voegen aan het YUMI-bootmenu, op dezelfde manier als daarnet. Dat kan ook later nog, zolang je YUMI opnieuw start zonder de stick opnieuw te formatteren.

Wil je een toegevoegde distributie verwijderen, plaats dan een vinkje bij View or Remove Installed Distros, selecteer het ongewenste systeem en klik op Remove.

Tip 8 - Ventoy

Lukt het om een of andere reden niet met YUMI of wil je liever een andere tool gebruiken, dan is Ventoy een prima alternatief. Download de recentste versie van het portable programma via www.kwikr.nl/ventoy. Pak het zip-bestand uit en start de tool. In het Language-menu kies je eventueel voor Dutch (Nederlands).

Plug een geschikte (lege) usb-stick in en dubbelklik op het bestand Ventoy2Disk.exe. Klik op de ronde pijlknop zodat Ventoy de stick correct herkent. Open nu eerst even het menu Opties. Bij Partitietabel staat standaard MBR geselecteerd. In de meeste gevallen is dat de beste optie, tenzij je zeker weet dat je de stick enkel op moderne UEFI-systemen gebruikt; in dat geval kun je GPT selecteren. Laat ook de optie voor Secure Boot aangevinkt, behalve als je weet dat je de stick enkel op oudere systemen zonder secure boot gebruikt of bereid bent secure boot tijdelijk uit te schakelen (zonder de UEFI-bootmodus te wijzigen). In dit menu vind je ook de optie Ventoy verwijderen: hiermee maak je de stick leeg en verwijder je de partities als je dit wenst.

Tip 9 - Distributies plaatsen

Er rest nu nog maar één stap. Klik op Installeren (Bijwerken is bedoeld voor een update naar een recentere Ventoy-versie) en bevestig dit tweemaal met Ja. Alle data op de stick worden gewist en, net als bij YUMI, verschijnen er twee partities: een grote VENTOY-datapartitie en een kleine VTOYEFI-systeempartitie. Het hele proces duurt slechts enkele seconden.

Daarna mag je Ventoy sluiten: je stick is nu klaar om de eerste distributies te ontvangen. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar eigenlijk is het heel eenvoudig. Je hoeft enkel het schijfkopiebestand (meestal een iso-bestand) van een distributie naar de VENTOY-partitie te kopiëren, desgewenst in aparte mappen (zoals \allround, \antivirus, \backup, \dataherstel, \partitiebeheer enzovoort). Dit kan gewoon via Verkenner. Dit geldt trouwens ook voor een YUMI-stick, aangezien die onderliggend gebruikmaakt van Ventoy-technologie. In het tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’ vermelden we enkele uitstekende tools, inclusief hun downloadlocaties.

Tip 10 - Bootstick opstarten

Het is nu de bedoeling dat je je multibootstick opstart op een (problematisch) systeem. Daarbij maakt het weinig uit of je een YUMI- of een Ventoy-stick gebruikt. Tijdens het opstarten druk je enkele keren op een sneltoets, zoals ESC, F8 of F12, om het opstartmenu te openen. Op oudere toestellen moet je mogelijk eerst het BIOS-setupmenu oproepen via een sneltoets en daar bij Boot order (priority) de usb-stick als eerste opstartmedium instellen.

Gaat het om een moderner UEFI-systeem, dan staat secure boot waarschijnlijk ingeschakeld, wat kan verhinderen dat je bootstick opstart. Voor een YUMI-stick moet je deze functie wellicht eerst tijdelijk uitschakelen om te kunnen opstarten. Een Ventoy-stick start meestal wél op als je eerder de optie Secure Boot had aangevinkt (zie tip 8). In dit geval moet je bij de allereerste opstart wel nog een korte procedure doorlopen, zoals beschreven op www.kwikr.nl/vensec. Je kunt eventueel ook hier eerst secure boot tijdelijk uitschakelen.

Het startmenu van je bootstick verschijnt nu. Laten we Ventoy als voorbeeld nemen. Je ziet hier alle toegevoegde distributies als menu-opties. Met F3 kun je ook overschakelen naar een mapweergave, waarbij je eerst een map opent (zoals \allround, \antivirus enzovoort) en daarna de gewenste distributie start. Zo start je vanaf één stick moeiteloos allerlei distributies en tools, en kun je meteen gericht troubleshooten.

Tip 11 - Extra tools

De kans is groot dat je met de applicaties uit de kadertekst ‘Onmisbare reddingstools’ al vrijwel alle nodige tools hebt. Toch kun je gaandeweg nog programma’s ontdekken die je graag aan je bootstick toevoegt. Dat werkt zowel op een YUMI- als op een Ventoy-stick heel eenvoudig.

Op www.portableapps.com/apps kun je alvast terecht voor meer dan 1100 apps, waaronder zo’n 160 uiteenlopende hulpprogramma’s. Download het .paf.exe-bestand van de gewenste tool en voer dit uit in een tijdelijke map op je eigen systeem. Kopieer daarna de uitgepakte bestanden naar een aparte submap op je bootstick, bijvoorbeeld in \tools\<naam\_app>.

Daarna open je binnen een opgestarte distributie (zoals de Windows Verkenner in Hiren’s BootCD PE: zie tekstkader ‘Onmisbare reddingstools’) gewoon deze map en start je de portable exe-app van daaruit. Zo stem je je bootstick volledig af op je eigen voorkeuren en behoeften (zie ook tekstkader ‘AIO-pakketten’).

Tip 12 - Quick Assist

Tot nu toe gingen we ervan uit dat je als troubleshooter fysiek aanwezig bent om het probleem op te lossen. Maar er zal vast weleens iemand vanaf afstand je hulp inroepen. We veronderstellen dan wel dat die persoon zijn systeem nog kan opstarten, eventueel in de veilige modus, en zo een tool voor afstandsbeheer kan openen.

Eerst stellen we kort een app voor die standaard met Windows wordt meegeleverd: Quick Assist. Begin aan de helperszijde door de app te starten, klik op Iemand helpen en meld je aan met je Microsoft-account. Noteer de beveiligingscode en geeft die door aan de hulpvrager, bijvoorbeeld via telefoon of bericht. Deze persoon start daarna ook Quick Assist en vult de beveiligingscode in bij Beveiligingscode van assistent. Na een klik op Verzenden verschijnt een bevestigingsvraag: hij plaatst een vinkje en klikt op Toestaan. Zijn bureaublad zou nu zichtbaar moeten zijn in een schaalbaar venster op jouw systeem.

Om het systeem over te nemen klik je bovenaan op Besturing aanvragen. Na een bevestiging van de hulpvrager via Toestaan krijg je toegang tot zijn pc. Boven in het venster vind je knoppen als Laserpointer, Aantekening en Chat (voor communicatie via een apart venster). Als er meerdere schermen zijn aangesloten, kun je via Scherm selecteren het gewenste scherm kiezen. Je kunt de overname stopzetten met Stop best. of Besturing annuleren, en met Verlaten sluit je de sessie volledig af.

Tip 13 - AnyDesk

Quick Assist werkt uitsluitend op Windows, maar er bestaan ook tools als AnyDesk die meerdere platformen ondersteunen, waaronder Windows, macOS en mobiele systemen (www.anydesk.com; gratis voor persoonlijk gebruik). Hier gaan we uit van de Windows-versie.

Start de app op, zowel aan jouw kant als aan die van de hulpvrager. Vraag hem vervolgens via telefoon of bericht om de identificatiecode van zijn werkplek: dit is een 10-cijferige code bovenaan in het venster. Vul deze code in op je eigen app, bij Voer remote adres in. Druk op Enter en geef je firewall desgevraagd toestemming.

De hulpvrager klikt nu op de knop Accepteren met het schildicoon om een sessie met beheerrechten toe te staan. Even later verschijnt zijn bureaublad op jouw scherm en kun je zijn pc op afstand bedienen.

AnyDesk biedt meer opties dan Quick Assist. Zo is er een chatfunctie, een schermopnamefunctie, een whiteboard en een handige datatransferfunctie om snel bestanden tussen beide systemen te verplaatsen. Je kunt de schermweergave aanpassen en via de knop Acties bijvoorbeeld een screenshot maken of de toegangsrichting omkeren. Uiteraard kunnen ook hier beide partijen de verbinding op elk moment stopzetten.