Zelf programmeren voor Windows is een hele klus. Een app maken voor Android moet makkelijker zijn, zou je denken. Maar is dat wel zo?We duiken onder de ontwikkel-motorkap.

Besturingssysteem Android maakt een stormachtige groei door. Als we kijken naar de toename van het aantal programmaatjes dat voor Android beschikbaar is, dan zijn dat er volgens sommige bronnen inmiddels minstens net zo veel als voor Apple’s iOS, terwijl die laatste al heel wat langer meegaat.

©CIDimport

Volgens androlib.com zijn er al meer dan 600.000 Android Apps op de Market verschenen.

Als we de statistieken op www.androlib.com/appstats.aspx mogen geloven, komen er elke maand zo’n 35.000 app’jes bij. Op grond hiervan zou je denken dat het maken van een app voor Android betrekkelijk eenvoudig moet zijn. Zou dat inderdaad zo zijn? Zou het kunnen dat een gewone computergebruiker (lees: niet-programmeur) zelf een app kan maken en daar geld mee kan verdienen? Om daar achter te komen moeten we ons eerst verdiepen in de vraag: Hoe zitten Android en apps in elkaar?

Android ontleed

De basis van Android vinden we in Linux en dat wordt door de gemiddelde computergebruiker toch gezien als een ‘moeilijk besturingssysteem voor nerds’. Om die pijn wat te verzachten zit, er een speciaal Android-laagje overheen – en dat is waar we als gebruiker mee te maken hebben. Deze twee componenten samen zijn uiteraard veel kleiner en minder complex dan Windows zodat het systeem op mobiele apparaten kan werken. Een Android-programmeur hoeft dan ook met minder zaken rekening te houden.

Binnen Android draaien twee soorten programma’s. Enerzijds is er software die is geschreven in een programmeertaal als C of C++ en die vooraf door de maker wordt omgetoverd (gecompileerd) tot een bestand dat het apparaat kan uitvoeren. Dit wordt ook wel Native Code genoemd en is te vergelijken met de exe-bestanden in Windows. Deze methode wordt vooral voor spelletjes gebruikt. Anderzijds zijn er programma’s in een Java-achtige taal (ook bekend van bijvoorbeeld websites) die niet vooraf, maar tíjdens het gebruik in een bruikbare vorm worden gegoten in een virtuele machine die luistert naar de naam Dalvik. Dit lijkt sterk op de manier waarop Java-programma’s onder Windows werken via de Java Runtime Environment (JRE) die we allemaal (al dan niet bewust) op de pc hebben staan.

Beide soorten programma’s worden samen met aanvullende benodigdheden (data, audio, plaatjes) in een zogeheten apk-bestand gestopt. Dit heeft niets met autokeuringen te maken maar staat voor Android application PacKage. Ook dit is vergelijkbaar met Java.

Beide varianten klinken nu niet bepaald als iets waarmee de gemiddelde gebruiker aan de slag kan. De meesten van u zullen ten slotte niet kunnen programmeren in C of Java.

©CIDimport

Een blik onder de motorkap van Android.

Gereedschap

De standaardgereedschappen die Google van meet af aan beschikbaar heeft gesteld voor de ontwikkeling van Android-apps zijn de zogeheten SDK en NDK; de Standard Development Kit en de Native Development Kit. Allebei zijn ze bedoeld voor het ontwikkelen van programma’s in de hiervoor genoemde talen.

Van deze twee geldt het met Java verwante systeem van de SDK als het meest toegankelijk voor mensen die geen programmeur van beroep zijn. Dat mag dan wel zo zijn, het is echter toch dusdanig gecompliceerd dat je een behoorlijk fanatieke hobbyist moet zijn om er mee aan de slag te gaan (zie kaderDoet u mee?).

Visueel

We lopen dus tegen een vreemde tegenstrijdigheid op: Android-apps lijken zó simpel dat je verwacht dat ze makkelijk te maken zullen zijn – maar in werkelijkheid moet je er toch programmeur voor zijn om ze te kunnen bouwen. Da’s des te merkwaardiger als je bedenkt dat er voor Windows wel allerlei gereedschap bestaat om ‘te programmeren zonder te programmeren’, zelfs voor het maken van games!

Dat was Google ook opgevallen en dus kwam men halverwege 2010 met een intuïtievere oplossing genaamd App Inventor. Deze online-applicatie bood de mogelijkheid om op een visuelere manier apps te maken. Bood? Ja, want koud een jaar later maakte Google bekend dat het de stekker uit allerlei nevenactiviteiten zou trekken en App Inventor was er daarvan een. Een aanzienlijke groep enthousiaste gebruikers kreeg te horen dat men voor eind 2011 zijn projecten moest downloaden omdat dan de site op zwart zou gaan. Betekent dat helemaal het einde? Nee, want Google heeft een flinke zak geld geschonken aan het beroemde Massachusetts Institute of Technology (MIT), waar men ergens in het eerste kwartaal van 2012 een nieuwe site zal opstarten onder de naam Center for Mobile Learning. Dit centrum gaat allerlei activiteiten ontplooien op het gebied van computereducatie en zal onder andere de nieuwe locatie worden waar we App Inventor kunnen gebruiken. Naam en openingsdatum van deze site zijn op dit moment echter nog niet bekend. We houden u op de hoogte.

©CIDimport

Als u dit leest is deze site verdwenen, maar een opvolger komt eraan.

HAC

Betekent dat dus het voorlopige einde aan de mogelijkheden om als niet-programmeur uw eigen Android-app te bouwen? Nee, gelukkig zijn we niet helemaal afhankelijk van Google. Er zijn namelijk nog twee visueel-georiënteerde initiatieven om apps te maken: Hypernext Android Creator (HAC) en Andromo. Op die tweede komen we in het volgende nummer van Computer Idee uitgebreid terug.

Van deze twee is HAC zonder twijfel het meest veelzijdig, maar ook het lastigst in gebruik. Achter de visuele presentatie gaat namelijk stiekem toch een gewone programmeertaal schuil (zie kader De groeten van HAC).

De truc van HAC is dat het samenwerkt met de al genoemde Java- en Android SDK waarbij delen van de code automatisch worden gegenereerd. HAC laat u bijvoorbeeld op visuele wijze een gebruikersinterface maken door knopjes naar een venster te slepen. Hieraan kunt u vervolgens een actie toekennen. Dat laatste gebeurt dan in een taal die eenvoudiger en natuurlijker is dan Java, maar wél weer een programmeertaal. Dat betekent dat je voor alles (behalve de meest eenvoudige klusjes) toch weer over programmeursbloed moet beschikken.

Heb je eenmaal iets gemaakt met HAC, dan kun je het met een ingebouwde emulator testen of naar een fysiek Android-apparaat sturen om te proberen. HAC vertaalt de gebruikersinterface en de commando’s in de eigen taal daarvoor zelf naar Java.

Behalve dat HAC nog steeds kennis van programmeren vereist is het ook niet gratis. Het volledige systeem kost 59,95 dollar (de gratis download is een probeerversie) maar dan hebt u – net als bij de Android SDK - wel het voordeel dat de apps die u maakt helemaal van u zijn. Dat wil zeggen dat u ze bijvoorbeeld op de officiële Android Markt kunt plaatsen en er eventueel geld voor kunt vragen.

Verdienmodel

Wanneer u met een van de genoemde gereedschappen een programma maakt, kunt u dat openbaar maken via de Android Market (of een ander afzetkanaal – Android is daarin veel vrijer dan Apple). Uw app kan gratis of betaald zijn en wel of niet reclame bevatten.

De markt voor Apple-apps biedt aanzienlijk meer betaalde programma’s dan die van Android zodat u tegen heel veel gratis concurrentie moet opboksen wanneer u een betaald programma uitbrengt. Wanneer u dit doet moet u rekening houden met een aantal kosten. Om te beginnen kost registratie – ook voor gratis apps - bij de Android Market u 25 dollar (alleen te voldoen via creditcard). Na publicatie in de Market gaat van de opbrengst van elk gedownload programma 30% naar Google. Dat betekent dat u voor een app’je van 99 dollarcent een bedrag van 69 dollarcent overhoudt. Anders gezegd: om met uw app een netto bijstandsuitkering voor alleenstaanden te verdienen moet u er elke maand ongeveer duizend verkopen. Dat lukt – eerlijk gezegd – niet zo heel veel makers.

Veel bouwers van Android-apps kiezen dan ook voor het gratis verspreiden van hun product om daar dan vervolgens reclame in te laten tonen. Er zijn verschillende reclame-netwerken die programmeurs kunnen aanroepen vanuit een app (een studie op zich!). Deze betalen voor elke reclame (vaak in banner-vorm) die getoond wordt. Een vereiste is dan wel dat uw app internet-toegang moet hebben, wat hem er voor smartphone-bezitters niet aantrekkelijker op maakt.

En wordt u er rijk mee? Tja… Een voorbeeldje: de makers van Angry Birds haalden naar verluidt op enig moment één miljoen dollar per maand op aan reclame-inkomsten. Dat is dan wel op basis van tussen vijftig en honderd miljoen Android-installaties, dus op z’n best 2 dollarcent per installatie per maand. En dat voor een spel dat ook nog eens veel wordt gespeeld en dus veel reclameviews genereert. Maakt u een app’je dat duizend keer wordt gedownload en maar af en toe wordt opgestart, dan mag u blij zijn met een paar dollar per maand aan inkomsten.

Voor dat alles moet u wel heel wat werk verrichten, want behalve de al genoemde kosten voor de Android Market moet uw product ook aan allerlei aanvullende eisen voldoen. Zo moet uw programma zijn voorzien van een digitale handtekening, moet u een pictogram ontwerpen en eventueel een eindgebruikersovereenkomst opstellen, duidelijk aangeven waar uw programma toegang toe heeft (bellijst, internet, enzovoort) en nog veel meer.

©CIDimport

De Android Market ga je niet zo maar op.

Makkelijk

Dat klinkt als een hoop gedoe voor weinig geld voor wie programmeren niet als beroep of hobby heeft. In de volgende CID kijken we daarom naar alternatieve publicatievormen en naar Andromo, een gratis online tool die weliswaar aanzienlijk minder veelzijdig is, maar waarmee individuen en verenigingen wel een informatieve app kunnen maken en publiceren, inclusief reclame.

Doet u mee?

Goed, u wilt dus op de echte manier Android-apps maken? Maak uw borst maar nat. Om te beginnen moet u de ontwikkelsoftware voor Java installeren. De software voor het maken van Android-programma’s leunt hier namelijk zwaar op. De Java SDK vindt u op www.oracle.com/technetwork/java/javase/downloads/index.html.

Vervolgens hebt u de Android SDK nodig (developer.android.com/sdk/index.html). Hiervan neemt u het startpakket dat na installatie zelf een aantal aanvullende componenten kan binnenhalen. Hieronder vallen onder andere de documentatie, voorbeeldprojecten en emulators voor verschillende Android-versies om uw programma’s in te testen.

Zijn we daarmee van alles voorzien? Ja en nee. Hiermee kunt u aan de slag, maar de meeste ontwikkelaars geven de voorkeur aan een zogeheten Integrated Development Environment (IDE); een ontwikkelomgeving waarin we code kunnen typen én testen. Voor Android wordt Eclipse aanbevolen (www.eclipse.org/downloads/). Wanneer deze op de pc staat, moeten we vanuit dit programma nog even een plugin installeren om Eclipse te laten communiceren met de onderdelen van de Android SDK en dan kunnen we aan de slag.

©CIDimport

Binnen Android SDK moet je echt de weg weten.

De groeten van HAC

Om HAC te kunnen gebruiken moeten we behalve het programma zelf (www.hypernextandroid.com) ook de gratis Java-ontwikkelsoftware installeren (Java SDK) én het gratis Android SDK dat we al noemden. Ook is het (eveneens gratis) Apple Quicktime (www.apple.com/quicktime/download/) nodig. Let wel op welke versies u installeert. Voor Java SDK wordt versie 6 aangeraden en niet de nieuwste. Ook moet u de 32 bit-versie hebben, ook al hebt u een 64 bit-Windows.

Installatie verloopt het zelfde als die in het kader Doet u mee?, met dat verschil dat u voor HAC niet per se Eclipse nodig hebt maar aanvullend wel het al genoemde Quicktime moet installeren. Pas als dit alles is gebeurd, kunt u HAC installeren.

Omdat HAC nog volop in ontwikkeling is, kan het gebeuren dat uw Java SDK, Android SDK en/of Quicktime niet automatisch gevonden worden. Het forum van HAC vertelt u daar meer over.

©CIDimport

HAC ziet er makkelijker uit dan de Android SDK, maar achter de schermen schuilt toch programmacode.

Nederlanders besteden elke dag gemiddeld bijna 3,5 uur aan hun telefoon. Daarmee kun je gerust stellen dat smartphones een heel belangrijk onderdeel zijn van het dagelijks leven. Door meer taken te automatiseren kun je jezelf mogelijk wat tijd besparen.

Als je merkt dat je veel tijd op je telefoon doorbrengt en minder afhankelijk wilt zijn, kun je schermtijd beperken, pushmeldingen verminderen en bewust telefoonvrije momenten in je routine inplannen. Gratis apps als StayFree kunnen je hierbij ondersteunen. In dit artikel focussen we op een andere aanpak: het automatiseren van taken met ingebouwde functies en tools, zodat je daar minder tijd aan kwijt bent. We bekijken de belangrijkste mogelijkheden binnen Android en iOS (iPhone).

Google Assistent instellen

In afwachting van het moment waarop Google Gemini alle functies van Google Assistent overneemt, laten we zien hoe je met Google Assistent meerdere acties kunt koppelen en deze met een stemcommando of op een bepaald tijdstip activeert. Google Assistent is beschikbaar voor Android en iOS en apparaten als Google Nest (Hub).

Open de app (de eerste keer) en spreek Assistent instellingen in, of ga naar Instellingen / Apps / Assistent. Bij Voice Match kun je de app trainen op je stem en de functie Hey Google inschakelen, zodat de app reageert zodra je Hey Google zegt. Bij Languages kun je meerdere talen selecteren die assistent moet ondersteunen. Met Lock Screen zorg je dat de app ook bij een vergrendeld scherm reageert op je stem. Je kunt bij deze instellingen trouwens ook altijd schakelen tussen Gemini en Google Assistent. Test de werking met instructies als Welk weer wordt het morgen, Speel mijn afspeellijst op Spotify of Wat staat er op mijn agenda.

Ga na of alle opties van Google Assistent optimaal zijn ingesteld.

Krachtige routines

Een krachtige functie van Google Assistent zijn routines, waarmee je met één gesproken instructie meerdere acties achter elkaar kunt activeren. Open de app, ga naar Instellingen en kies Routines. Hier vind je suggesties om direct uit te proberen. Wil je een eigen routine maken, tik dan op +Nieuw en selecteer Persoonlijk (alleen jij kunt details beheren) of Huishouden (gezinsleden kunnen details bekijken en aanpassen). Kies Huishouden bijvoorbeeld voor acties waar ook huisgenoten mee te maken hebben, zoals het inschakelen van de lamp bij de voordeur bij beweging of het aanpassen van de helderheid en kleur van smartlampen wanneer de televisie aangaat. Geef daarna je routine een naam, bijvoorbeeld Thuiskomen.

Geef je nieuwe routine een zinvolle naam.

Start … en actie

Tik op +Starter toevoegen en kies uit vier opties: Als ik het de Google Assistent vraag, Op een specifieke tijd, Bij zonsopkomst of zonsondergang, of Als ik aankom op een locatie of deze verlaat. Voor dit voorbeeld selecteren we de laatste optie. Je moet hierbij de voorgestelde machtigingen aan de Google-app geven, zoals Locatie: Altijd toestaan en Exacte locatie gebruiken. We beantwoorden de vraag Wil je een Hele dag-routine plannen met Ja. Tik vervolgens op Selecteer een locatie en kies een bestaande locatie uit Mijn plaatsen of voeg er een toe via +Nieuwe plaats toevoegen. Stel de Straal in (in meters) en bevestig met Starter toevoegen.

Ga daarna naar het tweede deel: +Actie toevoegen. Kies uit opties zoals Informatie en herinneringen, Media afspelen en bedienen, Telefooninstellingen aanpassen, Smarthome-apparaten beheren (zoals lampen, stekkers, thermostaten of Google Chromecast) en Je eigen opdrachten uitvoeren. Voeg één of meerdere acties toe, bevestig met Klaar en vervolgens Opslaan. De routine verschijnt nu bij Je routines, waar je deze kunt (de)activeren en bewerken. Let op dat routines beperkt kunnen worden door Digitaal welzijn, bijvoorbeeld via filters of via de functie Time-out of Niet storen.

Je kunt ook slimme apparaten aansturen met een Google Assistent-routine.

Andere automatiseringen

Android biedt nog wel enkele standaardfuncties om taken te automatiseren of minstens te versnellen. Zo kun je via Instellingen / Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht (Android 15) specifieke apps blokkeren binnen bepaalde tijdstippen. Selecteer Focusmodus, kies de storende apps die je wilt verbergen en tik op +Een schema instellen om de modus automatisch te starten en te stoppen.

Via Snelle instellingen (veeg naar beneden en tik op het potloodicoon) kun je tegels voor specifieke acties toevoegen en positioneren voor directe toegang. Voorbeelden zijn Zaklamp, Niet storen, QR-code scannen, Batterijbesparing en andere circa vijftig opties.

Een kleine greep uit het beschikbare arsenaal aan snelle tegels in Android.

Voorbeelden van opdrachten

Vanaf iOS 12, iPadOS 13, macOS Monterey en watchOS 7 is de app Opdrachten (Shortcuts) beschikbaar. Hiermee kun je meerdere stappen in één taak automatiseren, vergelijkbaar met Google Assistent Routines. De app is standaard geïnstalleerd, maar indien nodig te downloaden via de App Store.

Bij het opstarten vind je al enkele voorbeeldopdrachten. Tik op de drie puntjes bij een voorbeeld om de onderliggende taakopbouw te bekijken. Elke opdracht bestaat namelijk uit een of meer taken. Zo bestaat de opdracht Stuur laatste afbeelding als tekstbericht uit: Haal nieuwste [1 foto] op, Inclusief schermafbeeldingen, Stuur [Laatste foto] naar [Ontvangers] en Toon bij Uitvoeren (om de ontvangers direct in te voeren).

De opdracht Neem een pauze is complexer. Deze vraagt invoer van een getal voor de minuten dat de niet-storen-functie actief moet blijven. Een als-dan-regel controleert of het getal kleiner is dan één. In dat geval vraagt de app opnieuw om invoer. Deze kennis komt wellicht goed van pas bij het maken van je eigen opdrachten.

De logica achter de standaardopdracht ‘Neem een pauze’, inclusief een voorwaardelijke actie.

Nieuwe opdrachten

Stel, je wilt een ingegeven tekst opslaan als herinnering en tevens naar jezelf sturen als bericht, bijvoorbeeld om een taak of idee niet te vergeten. Open de app Opdrachten en tik op het plusteken bij Starteropdrachten. Typ Vraag om invoer in de zoekbalk Zoek taken en selecteer deze actie. Tik op instructie en typ een tekst als Wat wil je opslaan en versturen? Het onderdeel Tekst kun je laten staan, omdat je geen specifiek type invoer nodig hebt, zoals getal, url, datum of tijd.

Zoek vervolgens Herinneringen in Zoek taken en kies Voeg nieuwe herinnering toe. Tik op Herinnering en veeg de optiebalk boven het toetsenbord naar links tot je Vraag om invoer ziet. Selecteer deze en tik op Gereed. Via het pijlknopje bij de taak kun je nog extra opties instellen, zoals de Prioriteit of een Vlag.

Typ daarna Berichten in de zoekbalk Zoek taken en kies Verstuur bericht. Pas indien nodig de inhoud aan door Vraag om invoer te selecteren. Tik op Ontvangers en zoek naar je eigen telefoonnummer of een andere gewenste ontvanger. Tik op Gereed en vervolgens op het pijlknopje bij deze taak. Schakel desgewenst Toon bij uitvoeren uit.

Tik op Gereed om de opdracht af te ronden. Wil je de taak hernoemen, tik dan op de drie puntjes, gevolgd door het pijlknopje naast de opdrachtnaam. Kies in het menu Wijzig naam of selecteer (ook) andere opties, zoals Kies symbool of Zet op beginscherm. Je kunt de opdracht ook starten via Siri door de naam uit te spreken, bijvoorbeeld: Hé Siri, onthoud dit!

Controleer de logica achter je opdrachten.

Focus-modi

Net als Android biedt Apple een flexibele focusfunctie. Ga naar Instellingen en open Focus. Kies een bestaande focus, zoals Werk, of tik op de plusknop om een eigen modus te maken. Bij een aangepaste focus kun je aangeven waarop je wilt focussen, zoals Lezen of Gamen, en deze een naam en kleur geven.

Stel vervolgens de focus naar wens in. Bepaal bijvoorbeeld van welke personen of apps je geen meldingen wilt ontvangen, hoe je toegangsscherm of beginscherm eruit moet zien en hoe specifieke apps of je systeem zich moeten gedragen. Zo kun je instellen welke inkomende mails je wilt zien in Mail, of je de energiebesparingsmodus wilt activeren enzovoort. Tot slot kun je een tijdsschema instellen voor automatische activering van de focusmodus.

Je kunt diverse focusfilters inschakelen.

Toe aan wat frisse lucht in huis, maar vind je een airco te duur en een ventilator niet effectief genoeg? Misschien is een aircooler wat voor je. Een aircooler koelt de lucht met water in plaats van een koelvloeistof. Dat heeft een aantal fijne voordelen, maar een aircooler kent ook wat beperkingen. 

Lees ook: Ventilator of mobiele airco?

Aircoolers zijn (nog) niet erg populair. Dat komt omdat aircoolers een stuk minder krachtig zijn dan airconditioners. Airco's zijn in staat om de kamertemperatuur flink te laten dalen, terwijl het effect van een aircooler meer lijkt op dat van een ventilator. Een aircooler zuigt warme lucht aan en haalt dit langs een koelelement met water, waarna de gekoelde lucht weer naar buiten komt. Zo ontstaat er een frisse luchtstroom in de buurt van het apparaat. Zet je het apparaat uit, dan verdwijnt het verkoelende effect snel. 

Voordelen

Hoewel aircoolers geen grote invloed kunnen uitoefenen op de daadwerkelijke temperatuur in een kamer, kunnen ze wél de gevoelstemperatuur aanzienlijk verbeteren. Daarin zijn ze vaak beter dan ventilators, die niet meer doen dan een luchtstroom creëren met de al aanwezige (warme) lucht. Omdat een aircooler warme lucht actief verkoelt met behulp van waterdamp, voelt de luchtstroom uit dit type apparaat extra fris en verkoelend aan. Vooral in kleinere ruimtes zul je dit effect merken.

Een ander voordeel van een aircooler is dat dit apparaat door de afwezigheid van een compressor een stuk stiller is dan een airco. Daardoor kun je een aircooler gerust neerzetten in ruimtes waar stilte gewenst is, zoals in je werk- of slaapkamer. Je hebt voor een aircooler ook geen passende raamafdichting nodig: je kunt hem neerzetten waar je wilt. Vaak zitten er ook nog wieltjes onder waarmee je het apparaat makkelijk van de ene naar de andere ruimte verplaatst. 

Dan is er nog het financiële aspect: een aircooler is over het algemeen veel goedkoper dan een airco. Je hebt immers niet te maken met hoge installatiekosten en ook je energiekosten vallen door het energiezuinige verkoelingssysteem van een aircooler goedkoper uit. Ook de aanschafprijs ligt een stuk lager. Waar je voor een mobiele airco al snel honderden euro's neerlegt, heb je voor een paar tientjes al een goede aircooler. Sommige aircoolers zijn uitgerust met een ingebouwde luchtzuiveraar die stof, pollen en schimmels uit de omgeving haalt: daar leg je uiteraard wat meer geld voor neer. 

©Sekai

Nadelen 

Het voornaamste nadeel van aircoolers is dat ze minder goed zijn in het verkoelen van een ruimte dan airconditioners. Dat komt door het verschil in werking tussen beide apparaten. Een airco onttrekt warme lucht aan een ruimte en voert die via een afvoerslang naar buiten. Tegelijkertijd blaast het apparaat koude lucht van buiten via een compressor met koelvloeistof de ruimte in. Door die dubbele werking kan een airco de temperatuur in een ruimte met wel tien graden verlagen. Een aircooler verlaagt de omgevingstemperatuur met maximaal drie graden. Je kunt op een aircooler dan ook geen gewenste temperatuur instellen; op een airco kan dat meestal wel. 

Een aircooler is daarnaast niet voor elke ruimte even geschikt. Het apparaat maakt de lucht in een ruimte namelijk vochtiger, wat bij warm weer niet altijd gewenst is. Het wordt dan ook aangeraden om het raam open te zetten wanneer een aircooler zijn werk doet, met name in ruimtes met een hoge luchtvochtigheid. Dat het apparaat op basis van vocht werkt, heeft ook als nadeel dat het regelmatig geleegd en schoongemaakt moet worden. Anders kan de boel gaan schimmelen, en dan is de lucht die het apparaat uitblaast lang niet zo fris meer.

Wanneer kies je voor een aircooler? 

Een aircooler past bij jou als je geen honderden euro's wilt uitgeven aan een airconditioner, maar wel een apparaat in huis wilt dat een frisse luchtstroom creëert (zonder de daadwerkelijke temperatuur te verlagen). Ook als je een stil apparaat zoekt dat weinig energie verbruikt, is een aircooler een goede keuze.

Wanneer kies je beter geen aircooler? 

Een aircooler is minder geschikt als je grotere ruimtes wilt verkoelen en op zoek bent naar een apparaat dat de temperatuur in huis significant omlaag kan brengen. Ook als de luchtvochtigheid in je woning al hoog is, kies je beter voor een traditionele airco.

Toch liever een vaste airco? ⤵