Je wil je data zo optimaal mogelijk bewaren. In dit artikel geven we je dan ook een aantal overwegingen en tips die je mee kunnen helpen om de beste keuzes te maken voor je dataopslag op een harde schijf. De snelheid, robuustheid en veiligheid van de opslagmethode en het opslagmedium komen daarbij aan bod.

Lees ook: Tips voor het verlengen van de levensduur van je ssd

Wanneer je een schijf in gebruik wilt nemen moet die eerst worden geïnitialiseerd. Dat kan bijvoorbeeld vanuit het Windows Schijfbeheer, via het commando diskmgmt.msc. Je kunt daarbij kiezen uit twee partitiestijlen: mbr (master boot record) en gpt (globally unique identifier partition table).

Verschil gpt en mbr

Tenzij de overweging hieronder je anders doet beslissen is het nieuwere gpt doorgaans de betere oplossing. Gpt kan namelijk met veel meer partities overweg en is in tegenstelling tot mbr niet beperkt tot schijfgroottes van 2,2 TB. Een gpt-systeem is ook corruptiebestendiger, aangezien er twee exemplaren van de gpt-huishouding op schijf worden bewaard, inclusief crc32-controles om corrupties te detecteren en te herstellen.

Houd er echter rekening mee dat je over een 64-bits-versie van Windows 7 of hoger moet beschikken in combinatie met een uefi-systeem om van zo’n gpt-schijf te kunnen opstarten. Omschakelen tussen gpt en mbr is zo gebeurd, maar nadat je de schijf hebt gepartitioneerd, wordt het meteen veel lastiger aangezien je dan eerst alle partities moet verwijderen!

Goed om weten: Installeer je een 64bit-versie van Windows vanaf dvd en laat je de schijf tijdens deze setup partitioneren, dan wordt op een uefi-systeem automatisch voor gpt gekozen. Verschijnt de foutmelding dat Windows niet kan worden geïnstalleerd, dan was de schijf blijkbaar eerder al met mbr gepartitioneerd terwijl Windows dat nu met gpt wil doen of omgekeerd. Partitioneer je de volledige schijf in dat geval opnieuw, of wijzig je de opstartmodus van de pc.

Partities

Tijdens de installatie van Windows wordt standaard een aantal partities aangemaakt. Welke partities dat zijn hangt onder meer van de gekozen partitiestijl (zie boven). Op een mbr-schijf komt een door het systeem gereserveerde partitie (tot circa 350 MB) met onder meer WinRE-tools en een datapartitie (C:). Op een gpt-schijf zijn dat normaliter een herstelpartitie (recovery; tot circa 450 MB), een efi-systeempartitie met de Windows-opstartbestanden (circa 100 MB), een door Microsoft gereserveerde msr-partitie (minimaal 16 MB) en de eigenlijke datapartitie (C:).

De msr-partitie is niet zichtbaar vanuit het Schijfbeheer maar wel wanneer je vanuit de opdrachtregel diskpart uitvoert, gevolgd door de commando’s select disk 0 en list partition. Zo’n partitie vervangt in feite de oudere ‘verborgen sectoren’ die door sommige softwarecomponenten werden gebruikt om data te bewaren. We raden je in elk geval aan deze speciale partities ongemoeid te laten.

©PXimport

Gebruik de C-partitie liefst alleen voor Windows en de applicaties. Je persoonlijke data kun je het best bewaren op een afzonderlijke partitie. Dat heeft het voordeel dat je met minder risico op gegevensverlies een systeemback-up kunt maken en terugplaatsen.

Als we ook de adviezen rond ssd en gpt meenemen, komen we (voor Windows 10) uit op een typische schijf- en partitie-indeling als: schijf 1 (ssd, 250 à 500 GB) – gpt: 450MB-herstelpartitie, 100MB-efs-systeempartitie, 128MB-msr-partitie, 249 à 499 GB ntfs-C-partitie (Windows, en toepassingen)

schijf 2 (harde schijf, bijvoorbeeld 2 TB) – GPT: 2 TB ntfs-D-datapartitie. Eventueel maak je hier tevens een kleine partitie (bijvoorbeeld 50 GB) voor het bewaren van de systeemback-up.

Partitiegrootte instellen

In veel gevallen krijg je je computer aangeleverd met één grote partitie. Gezien de bovenstaande informatie is dat meestal niet de optimale situatie. Windows herinstalleren is een optie, maar wel tijdrovend. Veel sneller gaat het als je de bestaande partitie verkleint, met behoud van de bestaande gegevens. Dat kan vanuit het Windows Schijfbeheer (diskmgmt.msc), maar met deze module kun je in principe alleen maar de bestaande partitie verkleinen tot aan de laatst bezette sector van die partitie en daar kunnen zich niet-verplaatsbare bestanden ophouden als het wisselbestand, sluimerstand-bestand, mft-back-up, bestanden voor het systeemherstel, enzovoort.

Het kan dus gebeuren dat je de partitie nauwelijks kunt verkleinen, ook al bevat die nog veel vrije schijfruimte. De elegantste oplossing voor dit probleem is een meer geavanceerde partitiebeheerder als (de gratis) MiniTool Partition Wizard, EaseUS Partition Master of Aomei Partition Assistant. Deze tools laten je tevens toe om partities te verplaatsen, zodat je bijvoorbeeld de vrijgekomen schijfruimte van partitie x kunt verschuiven tot achter partitie y, mocht dat nodig zijn.

Twee bedenkingen toch nog. Het verkleinen van een partitie hoort zonder gegevensverlies te verlopen, maar maak voor alle zekerheid een databack-up! Het kan ook gebeuren dat het besturingssysteem na zo’n operatie niet meer wil starten. Dat valt doorgaans te verhelpen door te starten vanaf de Windows installatie-dvd en daar te kiezen voor Uw computer herstellen / Herstellen en opnieuw opstarten.

Raid

Heb je meerdere schijven in je pc, dan kun je eventueel een raid-configuratie overwegen. Vanwege de prestaties heeft een hardwarematige raid-controller de voorkeur. Vaak zit zo’n controller al ingebouwd op het moederbord, maar deze aanpak heeft het nadeel dat je wellicht niet meer bij je data kunt als die controller ooit de geest geeft. Bij een externe controller kun je in dat geval mogelijk nog een identiek vervangexemplaar vinden.

©PXimport

Voor wie niet over zo’n controller beschikt voorziet Windows zelf ook in softwarematige raid-systemen. In Windows 8 en hoger kan dat via het concept van ‘opslagruimten’. Je zou bijvoorbeeld twee dataschijven in zo’n groep kunnen onderbrengen. In een notendop gaat dat als volgt. Ga naar het Configuratiescherm en kies Systeem en beveiliging, Opslagruimten. Kies Een nieuwe groep en opslagruimte maken, selecteer de stations die je wilt toevoegen en bevestig met Groep maken.

Geef de groep een gepaste naam en wijs een stationsletter toe. Houd er rekening mee dat eventuele data op die schijven zullen worden verwijderd! Het bestandstype laat je op ntfs ingesteld.

Tolerantietype

Bij Tolerantietype geef je de gewenste raid-modus aan. Heb je niet meer dan twee schijven toegevoegd, dan ben je logischerwijze beperkt tot Eenvoudige opslagruimte en Mirror in twee richtingen. Het eerste type is eigenlijke raid 0: dat zorgt voor betere prestaties, maar is niet fouttolerant.

Bij het tweede type daarentegen – feitelijk raid 1 – kunnen je data een crash van één van beide schijven overleven. Heb je meer dan twee schijven toegevoegd, dan komt daar ook nog Mirror in drie richtingen bij (hetzelfde als raid 1, maar dan op drie schijven zodat je data een simultane crash van twee schijven kunnen overleven, dit vereist weliswaar vijf schijven) en Pariteit (vergelijkbaar met raid 5; fouttolerant bij één schijfcrash; vereist drie schijven).

Heb je bijvoorbeeld twee schijven van elk 1 TB toegevoegd aan een groep met Mirror in twee richtingen, dan houd je netto 1TB over, met een totale ‘groepscapaciteit’ van 2 TB. Bevestig je keuze met Opslagruimte maken.

Mocht je naderhand een extra schijf willen toevoegen aan je opslagruimte dan kies je daarna vanuit de beheermodule voor opslagruimten bij voorkeur de optie Stationsgebruik optimaliseren zodat de groepscapaciteit zich optimaal kan aanpassen aan de nieuwe situatie.

Verschil refs en ntfs

Een PCM-lezer staat graag aan de frontlijn van de technologie en we kunnen ons voorstellen dat je graag ook Refs, het nieuwe bestandssysteem van Microsoft, aan de tand voelt. Vanaf Windows 8 is het immers al mogelijk om met Refs te experimenteren, met name via opslagruimten. Beschik je niet meteen over de noodzakelijke extra schijven, dan kun je altijd nog aan de slag met virtuele stations. Die maak je aan via het Schijfbeheer waar je het menu Actie opent en Virtuele harde schijf maken selecteert. Kies bij Type virtuele harde schijf voor Vaste grootte. De gemaakte schijven worden automatisch gekoppeld – dat kan je desnoods altijd nog forceren via Actie, Virtuele harde schijf koppelen. De gekoppelde schijven vind je onderaan het visuele schijfoverzicht.

Over naar de beheermodule voor opslagruimten, waar je de gewenste groep en opslagruimte maakt. Bij Bestandstype kies je echter deze keer voor Refs. Als Tolerantietype stel je Mirror in twee richtingen in (of Mirror in drie richtingen als je minstens vijf schijven hebt gekozen). Kies geen Pariteit, want dan val je automatisch terug op ntfs. Test gerust de kwaliteiten van refs, bijvoorbeeld door zo’n schijf te ontkoppelen op het moment dat je bestanden aan het kopiëren bent.

©PXimport

Refs (Resilient File System – resilient betekent zoveel als veerkrachtig) mag dan door sommigen als de ‘opvolger’ van ntfs worden beschouwd, momenteel werkt refs vaker complementair met ntfs en het is niet meteen bedoeld om ntfs te vervangen. Dat zou trouwens niet zo vanzelfsprekend zijn, aangezien refs vooralsnog geen ondersteuning biedt voor ‘hard links’ en (dus) ook niet kan worden ingezet om Windows te draaien.

Refs ondersteunt evenmin nuttige functies als schijfquota en efs-compressie (op bestandsniveau; BitLocker wordt wél ondersteund). Het bestandssysteem is vooral gericht op het betrouwbaar opslaan van grote hoeveelheden data dankzij een ingebouwd integriteitscontrole- en autocorrectie-systeem en de nagenoeg onbeperkte bestands- en volumegroottes.

Refs mikt dus in eerste instantie op dataservers, maar ook ‘zware’ datagebruikers, zoals videofanaten en fotografen, kunnen er hun voordeel mee doen. Zeker in combinatie met opslagruimten krijg je op deze manier een erg corruptiebestendig opslagsysteem.

Tekst: Toon van Daele

Bezit je veel audiobestanden van uiteenlopende artiesten? Het is dan een hele uitdaging om de boel enigszins netjes te ordenen. De gratis versie van MediaMonkey helpt je hierbij. Maak met dit Windows-programma een overzichtelijke muziekbibliotheek en speel je favoriete liedjes op de computer af.

Tip 1 Digitale jukebox

MediaMonkey is eigenlijk een digitale jukebox. Het programma ondersteunt nagenoeg alle gangbare audioformaten, zoals flac, ogg, wma, ape en natuurlijk mp3. Alle liedjes die je aan dit programma toevoegt, belanden in een overzichtelijke catalogus. Het maakt niet uit of je nou honderden, duizenden of honderdduizenden nummers toevoegt, want MediaMonkey ordent zorgvuldig alle bestanden.

Om MediaMonkey te downloaden, klik onder Standard Version op DOWNLOAD [versienummer]. Dubbelklik op het exe-bestand en selecteer de Nederlandse taal, waarna je bevestigt met OK. Je klikt nu telkens op Volgende om de installatie te doorlopen. Accepteer hierbij de licentieovereenkomst. Klik als laatste op Installeren / Voltooien.

Download de gratis Windows-versie van MediaMonkey naar je computer.

Tip 2 Liedjes toevoegen

Misschien heb je op de computer of NAS flink wat muziek opgeslagen. In de tijd dat downloaden voor eigen gebruik nog min of meer gedoogd werd, lagen de audiobestanden immers voor het oprapen. Wellicht kun je omstreden downloadnetwerken als Napster, Kazaa, LimeWire, bittorrent en usenet (nieuwsgroepen) nog herinneren. Daarnaast kun je natuurlijk ook kopieën van cd’s op de computer bewaren (zie tip 6).

MediaMonkey wil eerst weten waar jouw digitale audiocollectie zich bevindt. Hierbij selecteert het programma automatisch de standaard muziek- en video-map in Windows. Staan daar geen liedjes in, dan haal je de vinkjes voor deze bestandslocaties weg. Klik rechtsboven op LOCATIE TOEVOEGEN en kies Lokale opslag. Zodra je de juiste map met muziek hebt gevonden, zet je hier een vinkje voor. Je kunt zo meerdere bestandslocaties selecteren. Klik daarna op OK.

Naast lokale mappen voeg je net zo eenvoudig muziek van andere apparaten toe, zoals een NAS of pc. Kies in dat geval LOCATIE TOEVOEGEN / Netwerk of Mediaserver, waarna je de juiste map of server selecteert. Klik daarna op OK.

Via VOLGENDE / VOLGENDE / VOLTOOIEN importeert MediaMonkey alle nummers in de bibliotheek. Dit proces kan even duren. Klik tot slot op SLUITEN.

Geef aan in welke (netwerk)map de muziek staat opgeslagen.

Tip 3 Eerste blik

Het hoofdvenster van MediaMonkey opent eerst met een welkomstscherm. Klik linksboven op Home om je muziekcollectie te tonen. Als het goed is, zie je verschillende albumhoesjes. Met de standaardinstellingen staan de secties Artiesten en Albums op alfabetische volgorde gerangschikt. Klik achter een sectie op alles weergeven om een volledig overzicht te tonen. Gebruik als alternatief bovenaan de knoppen Alle bestanden, Albums en Genres om binnen jouw muziekverzameling te snuffelen. Via Home keer je op ieder moment weer terug naar het beginvenster.

Zeker in een omvangrijke collectie is het nog een hele kunst om dat ene liedje te vinden. Gelukkig heeft MediaMonkey een snelle zoekfunctie. Klik rechtsboven op het vergrootglas om het zoekveld te ontvouwen. Je hoeft maar een deel van een liedje, albumtitel of artiest te typen. Het programma laat namelijk meteen de bijbehorende resultaten zien. Klik voor een uitgebreidere zoekfunctie bovenaan op Naar Geavanceerd.

MediaMonkey maakt van alle muziek een overzichtelijke bibliotheek met albumhoesjes.

Tip 4 Muziek luisteren

Uiteraard wil je de muziek ook graag beluisteren. Als je op een albumhoesje klikt, komen de onderliggende nummers tevoorschijn. Afhankelijk van in welke sectie je zit, dien je mogelijk nogmaals op de afbeelding te klikken. Gebruik achter de albumtitel de afspeelknop om alle liedjes in chronologische volgorde af te spelen. Je hoort meteen geluid.

Je kunt de liedjes ook husselen. Klik in dat geval op het pictogram met de twee gekruiste pijlen en luister in willekeurige volgorde naar de nummers. Wil je een specifiek liedje van het album horen? Zweef dan met de muisaanwijzer boven een titel en klik daarna op de afspeelknop.

Achter ieder albumhoesje schuilen er meerdere nummers.

Tip 5 Afspeellijst maken

Je maakt in MediaMonkey eenvoudig een eigen afspeellijst. Daarmee luister je naar jouw favoriete nummers van verschillende artiesten. Klik in de menubalk op Bewerken / Nieuwe afspeellijst. Er verschijnt aan de rechterkant een nieuw deelvenster. Typ een relevante naam en bevestig met Enter.

Zoek nu een nummer dat je aan de lijst wilt toevoegen. Klik eerst op de naam van het liedje en sleep deze audiotrack met ingedrukte muisknop naar het rechterdeelvenster. Je kunt als alternatief ook met de rechtermuisknop op een nummer klikken. Navigeer vervolgens naar Verzenden naar / Afspeellijst en klik op de juiste naam. Je maakt zoveel favorietenlijstjes als je maar wilt. Alle afspeellijsten zijn in het linkermenu bereikbaar.

Geen zin om zelf een afspeellijst te maken? Laat MediaMonkey dit dan voor je doen. Ga naar Bewerken / Nieuwe Auto-Afspeellijst. Er verschijnt een nieuw venster waarin het programma volgens zelfgekozen criteria liedjes selecteert. Misschien wil je bijvoorbeeld alleen maar rockmuziek horen. Klik in dat geval op het plusteken en kies Genre. Je typt volgens bovengenoemd voorbeeld Rock, waarna je bevestigt met Enter. Uiteraard staat het je vrij om andere criteria te gebruiken. Geef de automatische afspeellijst tot slot een andere naam.

Voeg via het contextmenu goede nummers aan een afspeellijst toe.

Tip 6 Audio-cd’s rippen

Wil je een digitale kopie van een fysiek muziekalbum op de computer bewaren? Dan komt de ripfunctie van MediaMonkey goed van pas. Daarmee kopieer je de inhoud van een audio-cd naar de pc. Een voorwaarde is dat het systeem is voorzien van een (extern) cd/dvd-station.

Doe eerst een muziek-cd in de lade van de optische drive. Na even wachten verschijnt in MediaMonkey vanzelf het venster Albumgegevens kiezen. Selecteer in het overzicht het juiste muziekalbum. Dat is belangrijk, want het programma koppelt zo de juiste eigenschappen aan elk liedje. Denk onder meer aan de artiest, de naam van het nummer en het genre. Maak een keuze en bevestig met OK.

Klik in de menubalk op Extra / Audio-CD rippen. De nummers van het album komen tevoorschijn. Standaard staan voor alle liedjes vinkjes. Als je een bepaald nummer niet op de computer wilt bewaren, haal je het desbetreffende vinkje weg.

Heb je alleen interesse in de grootste hits van een album? Verwijder voor de overige nummers dan de vinkjes.

Tip 7 Ripinstellingen

Voordat je de cd naar de computer kopieert, neem je eerst de instellingen door. Geef aan in welke map je de nummers wilt opslaan. Zodra je op CONFIGUREREN klikt, komt er een nieuw venster tevoorschijn. Ga via BLADEREN naar de gewenste map en bevestig met OK om deze opslaglocatie te selecteren. MediaMonkey plaatst elk geript album in een eigen submap. Sluit het venster met OK.

Met de huidige instellingen maakt het programma mp3’tjes. Je kunt desgewenst ook een ander audioformaat instellen. Klik dan eerst op MP3 en kies bijvoorbeeld WMA, WAV of FLAC. De twee laatstgenoemde bestandsformaten bieden over het algemeen een hogere audiokwaliteit. Daarentegen nemen de liedjes wel meer opslagruimte in beslag. Mp3 staat bekend om zijn acceptabele geluidskwaliteit en geringe bestandsomvang.

Bij sommige audioformaten kun je de kwaliteit aanpassen, zoals in het geval van ogg, wav, wma, aiff en flac. Klik dan achter de gekozen indeling op INSTELLINGEN. Een hogere waarde resulteert doorgaans in een betere geluidskwaliteit. Houd hierbij wel rekening met grotere bestanden en een langere ripduur. Maak een keuze en klik op OK. Bevestig nogmaals met OK om het ripproces te starten. Na afloop belanden de nummers vanzelf in de bibliotheek van MediaMonkey.

Bepaal in welke (sub)map je de geripte nummers wilt opslaan.

Tip 8 Schijfjes branden

De omgekeerde route werkt ook: niet rippen, maar brand een album naar een schijfje en speel deze cd vervolgens af op een cd-speler. Handig voor wie nog een klassieke audioset met goede speakers bezit. Overigens heb je voor dit klusje wel een (externe) cd-brander en leeg schijfje nodig.

Doe een beschrijfbare cd-r in de lade van de cd-brander. Je kunt hier normaal gesproken tachtig minuten muziek op kwijt. Klik nu met de rechtermuisknop op een albumhoes en kies Verzenden naar / Audio-CD (Branden). Belangrijk is dat in het kleine venster achter Schijf: de juiste cd-brander is geselecteerd. Klik op BRANDEN om het proces te starten. Na afloop hoor je een geluidssignaal en wordt de cd uitgeworpen. Overigens kun je deze opties eventueel uitvinken.

Je brandt desgewenst ook nummers van verschillende albums en artiesten op een cd. Het is dan handig om van jouw favoriete liedjes eerst even een afspeellijst te maken (zie tip 5). Je navigeert in het linkermenu daarna naar Afspeellijsten. Klik met de rechtermuisknop op de bewuste lijst en kies Verzenden naar / Audio-CD (Branden) / BRANDEN.

Brand een muziekalbum of afspeellijst eenvoudig naar een lege cd.

Tip 9 Metadata wijzigen

Elk digitaal opgeslagen liedje bevat metadata. Dit noemt men ook wel tags. Hierin staan allerlei gegevens, zoals de artiest(en), de naam van het nummer en het uitgiftejaar. Het is belangrijk dat alles klopt, want MediaMonkey deelt op basis van deze informatie zijn bibliotheek in. Bovendien bevindt zich in de metadata ook een hoesafbeelding.

Met name bij gedownloade bestanden klopt de metadata soms niet. Gelukkig herstel je eenvoudig een foutje. Klik in MediaMonkey met de rechtermuisknop op het bewuste liedje en kies Eigenschappen. Er verschijnt een venster met verschillende kenmerken. Pas naar eigen inzicht een of meerdere velden aan. Bij Score laat je eventueel ook nog jouw waardering voor het nummer blijken. Kies tussen een waarde van één tot vijf sterren.

Bij het tabblad Details staan nog meer kenmerken van het liedje. Die kun je eveneens allemaal wijzigen. Verder voeg je via Songteksten vrijblijvend een complete liedtekst toe. Kijk tot slot ook nog even bij Illustraties, want je kunt hier zo nodig een andere albumhoes selecteren. Klik op OK om eventuele wijzigingen op te slaan.

Controleer in de Eigenschappen of het liedje aan de juiste albumhoes is gekoppeld.

Tip 10 Automatisch taggen

Het aanpassen van metadata heet ook wel het taggen van muziek. MediaMonkey heeft hiervoor een slimme functie, want het programma wijst op jouw verzoek automatisch de juiste metadata aan alle nummers van een album toe.

Klik met rechts op een muziekalbum en kies Auto-labelen. Het programma gaat nu op zoek naar de correcte gegevens. Hebben liedjes bijvoorbeeld geen titels, dan probeert de software deze via een zogenoemde audiovingerafdruk te achterhalen. Door de huidige audiodata met dat van een database te vergelijken, komt MediaMonkey de juiste tags op het spoor. Er wordt zo nodig ook een verse albumhoes opgehaald. Vink de nummers aan waarvan je de metadata wilt aanpassen en bevestig met LABELEN EN DOORGAAN.

Wijs in één klap correcte tags aan alle liedjes van een muziekalbum toe.

Tip 11 Mediaserver

Tijdens de installatie activeert MediaMonkey op de achtergrond een mediaserver. Het voordeel hiervan is dat je met andere apparaten in je thuisnetwerk de muziekbibliotheek kunt benaderen. Denk onder andere aan een geschikte smart-tv, netwerkreceiver, wifi-speaker en soundbar. Je speelt de nummers op deze apparaten af.

Open maar eens met de afstandsbediening de bronlijst van een smart-tv en kies MediaMonkey Bibliotheek. Daarachter staat waarschijnlijk ook nog de naam van jouw computer vermeld. Je dient deze televisie nu toegang tot de muziekbibliotheek te geven. Klik in MediaMonkey op JA. Zodra je de bibliotheek op de smart-tv vernieuwt, heb je toegang tot alle albums en afspeellijsten.

Stream de nummers over je thuisnetwerk naar andere apparaten, zoals een smart-tv.

IJskoffie is populairder dan ooit. Om in te spelen op die trend lanceert L'OR de Barista Absolu: een nieuwe koffiemachine die niet alleen warme, maar ook gekoelde koffie zet. Samen met de speciale capsules zet je er thuis gewoon zelf een goede ijskoffie mee – mét smaak en cremalaag.

Gekoelde koffie met één druk op de knop

De Barista Absolu is de eerste koffiemachine van L'OR die speciaal is ontworpen met ijskoffie in gedachten. Een opvallend detail is de knop 'Enjoy Over Ice'. Die activeert een langzamere, zachte extractie van de koffie, zodat de smaken behouden blijven en niet verwateren door het ijs. Voeg zelf ijsklontjes toe aan het glas en je krijgt een koude koffie met een volle cremalaag en een verfrissende smaak.

Wie liever iets romigs of zoets drinkt, kan de basis eenvoudig aanvullen met melk, siroop of slagroom. Ook warme koffievarianten zijn mogelijk: van ristretto en espresso tot lungo of twee koppen tegelijk. Dankzij 19 bar pompdruk en geavanceerde extractietechnologie belooft de machine koffie met de intensiteit van een barista.

©L'OR

Tot 18 koffievariaties

De L'OR Barista Absolu is geschikt voor zowel standaard- als XXL-capsules van L'OR, waarmee je tot 18 verschillende koffievariaties kunt bereiden. Met de knop 'Intensity Boost' verhoog je de extractieduur voor een krachtiger kopje. De machine is beschikbaar in zwart, wit en grijs, met een adviesprijs van 129 euro.