Vpn-servers kom je vooral tegen in de bedrijfswereld: werknemers kunnen hiermee onderweg of vanuit huis op een veilige manier het bedrijfsnetwerk op. Toch kan een vpn-server ook handig van pas komen wanneer je zelf onderweg bent en veiliger het internet op wilt, of bestanden op je thuisnetwerk wilt benaderen.

Tip 01: Vpn-protocollen

Er zijn heel wat vpn-diensten en sommige kun je zelfs zonder al te veel beperkingen ook gratis gebruiken, zoals ProtonVPN. Via clientsoftware op je mobiele apparaat of computer maak je dan verbinding met een van de aangeboden vpn-servers, waarna je via zo’n server verder het internet op kunt.

De insteek van dit artikel is ambitieuzer: we gaan binnen ons thuisnetwerk een eigen vpn-server opzetten. Vpn staat voor virtual private network (in het Nederlands ook wel virtueel particulier netwerk) en dat houdt in dat je netwerken met elkaar verbindt die fysiek van elkaar gescheiden zijn. Zo’n verbinding loopt normaliter via internet en dat is niet bepaald de veiligste omgeving. Daarom ook wordt alle dataverkeer via zo’n vpn-verbinding versleuteld: er wordt als het ware een virtuele tunnel tussen beide netwerken gemaakt.

Er zijn verschillende vpn-protocollen beschikbaar, waaronder pptp, sstp, ikev2, l2tp/ipsec, OpenVPN en WireGuard. De laatste is veelbelovend, maar nog volop in ontwikkeling en vooralsnog niet breed ondersteund. Wij kiezen hier voor OpenVPN omdat het opensource is, stevige versleuteling heeft en beschikbaar is op bijna alle platformen.

Router

©PXimport

Tip 02: Installatie op een nas

We tonen eerst hoe je een OpenVPN-server installeert op een nas. Bekende nas-producenten als QNAP en Synology bieden een eigen app voor het toevoegen van een vpn-server. We bekijken hoe je dat aanpakt op een Synology-nas met een recente versie van DiskStation Manager (DSM). Maak alvast verbinding met de webinterface van DSM, standaard is het adres <ip-adres>:5000 of <ip-adres>:5001.

Open het Package Center, ga bij Alle pakketten op zoek naar de app VPN Server en klik hier op Installeren. Na de installatie klik je op Openen: de server kan met enkele vpn-protocollen overweg, in de lijst staan PPTP, L2TP/IPSec en OpenVPN. In principe kunnen die zelfs tegelijkertijd actief zijn, maar wij beperken ons tot OpenVPN-protocol. Klik op OpenVPN en plaats een vinkje bij OpenVPN-server inschakelen. Stel een virtueel intern ip-adres in voor je vpn-server. Standaard staat dit ingesteld op 10.8.0.1, wat maakt dat de vpn-clients in principe een adres tussen 10.8.0.1 en 10.8.0.254 zullen ontvangen. Je kunt kiezen uit een ip-bereik tussen 10.0.0.1 en 10.255.255.1, tussen 172.16.0.1 en 172.31.255.1 en tussen 192.168.0.1 en 192.168.255.1. Zorg er wel voor dat het bereik niet overlapt met ip-adressen die momenteel in je lokale netwerk worden gebruikt.

©PXimport

Tip 03: Protocolkeuze

In hetzelfde configuratievenster leg je ook het maximale aantal gelijktijdige verbindingen vast, evenals de poort en het protocol. Standaard is de poort 1194 en het protocol UDP en dat voldoet normaal gesproken prima. Heb je al een andere service op die poort draaien, dan stel je uiteraard een ander poortnummer in.

Verder, je kunt ook tcp kiezen in plaats van udp. Tcp heeft ingebouwde foutcorrectie en controleert of elke bit goed is aangekomen. Dat zorgt voor meer verbindingsstabiliteit, maar gaat net iets trager. Udp is daarentegen een ‘stateless protocol’ zonder foutcorrectie, wat het geschikter maakt voor streamingdiensten, waarbij het wegvallen van een aantal bits doorgaans minder erg is.

Ons advies: probeer het eerst met het udp. Eventueel kun je achteraf gaan experimenteren en bijvoorbeeld tcp-poort 8080, of zelfs de https-poort 443 kiezen omdat die doorgaans minder snel door een (bedrijfs)firewall worden geblokkeerd. Houd er rekening mee dat je bij de instellingen voor portforwarding ook het gekozen protocol nog moet instellen (zie tip 5).

De overige opties van het configuratievenster kun je normaal gesproken ongemoeid laten. Bevestig je keuzes met Toepassen.

©PXimport

Tip 04: Export configuratie

Onderaan het venster vind je de knop Configuratie exporteren. Hiermee exporteer je een zip-bestandje dat uitgepakt zowel een certificaat (.crt) als een configuratieprofiel (.ovpn) oplevert. Het ovpn-bestand heb je nodig voor je OpenVPN-clients (zie ook tips 6 tot 8). Open het ovpn-bestand met het programma Kladblok. Vervang in de (derde) regel de aanduiding YOUR_SERVER_IP in remote YOUR_SERVER_IP 1194 door het externe ip-adres van je router en de aanduiding 1194 door de poort die je in het OpenVPN-configuratievenster had ingesteld. Een snelle manier om dit externe ip-adres te achterhalen is wanneer je vanaf je interne netwerk naar een site als www.whatismyip.com gaat (zie kader ‘Ddns’). Overigens mag je dit ip-adres ook vervangen door een hostnaam, zoals dat van een ddns-dienst (zie zelfde kader).

Wat verder in het ovpn-bestand zie je de regel #redirect-gateway def1. Hier verwijder je het hekje, dus redirect-gateway def1. Deze optie zorgt ervoor dat in principe al het netwerkverkeer langs de vpn wordt omgeleid. Mocht dit problemen geven, dan zet je de oorspronkelijke regel terug. Meer informatie hierover (en over andere technische kwesties van OpenVPN) vind je hier.

Sla het bewerkte bestand met dezelfde extensie op.

©PXimport

Ddns

©PXimport

Tip 05: Portforwarding

Er verschijnt een bericht dat je de instellingen voor portforwarding en van de firewall met betrekking tot de ingestelde poort moet controleren (standaard dus 1194 udp).

We beginnen met de firewall. Het is de bedoeling dat je de OpenVPN-server via udp-poort 1194 benadert en dan moet je wel zeker zijn dat je firewall die poort niet blokkeert. Je vindt de firewall op je nas via Configuratiescherm / Beveiliging / tabblad Firewall. Bij de ingeschakelde firewall controleer je via de knop Regels bewerken of de bewuste poort niet is vergrendeld. Dit geldt trouwens ook voor de firewall op je router, mocht die zijn ingeschakeld.

Het begrip portforwarding is complexer. Wanneer je van buiten je interne netwerk je OpenVPN-server wilt bereiken, zul je via het publieke ip-adres van je router moeten gebruiken. Wanneer je via dit ip-adres een aanvraag doet voor een OpenVPN-verbinding met udp-poort 1194, dan moet je router wel weten naar welke machine hij de aanvraag voor dat poortverkeer moet doorsturen en dat is in ons geval het interne ip-adres van je nas.

Raadpleeg de handleiding van je router om uit te vogelen hoe je portforwarding goed instelt of bezoek https://portforward.com/router voor meer instructies.

Over het algemeen gaat het zo: meld je aan bij de webinterface van je router, ga op zoek naar een (sub)rubriek als Port forwarding en voeg een item met de volgende informatie toe: naam toepassing, ip-adres van de nas, interne poort, externe poort en protocol. Dat zou bijvoorbeeld het volgende kunnen worden: OpenVPN, 192.168.0.200, 1194, 1194, UDP. Bevestig je wijzigingen.

©PXimport

Aparte OpenVPN-server

©PXimport

Tip 06: Profiel mobiele client

Het opzetten van een OpenVPN-server is een eerste stap, maar daarna moet je vanaf een of meerdere vpn-clients (zoals je laptop, telefoon of tablet) verbinding naar de server maken. We beginnen met het verbinden van een mobiele client.

Voor zowel iOS als Android werkt het opzetten van een verbinding het makkelijkste met een OpenVPN-client-app als het gratis OpenVPN Connect. Je vindt deze app in de officiële app-stores van zowel Android als Apple.

We nemen Android als voorbeeld. Download en installeer de app. Voordat je de app start, zorg je er eerst voor dat het ovpn-profielbestand op je mobiele apparaat staat (zie tip 4). Desnoods doe je dat via een omweg via een dienst als WeTransfer of een cloudopslagdienst als Dropbox of Google Drive. Start OpenVPN Connect op en kies OVPN Profile. Bevestig met Toestaan, verwijs naar het opgehaalde VPNconfig.ovpn-bestand en selecteer Import. Wil je naderhand nog extra profielen toevoegen, dan kan dat eenvoudigweg via het plus-knopje.

Tip 07: Client verbinden

Geef een geschikte naam aan je vpn-verbinding en vul de juiste gegevens in bij Username en Password. Deze inloggegevens moeten uiteraard toegang hebben tot je vpn-server, op de Synology-nas open je bij VPN Server de rubriek Rechten en plaats je naast de beoogde gebruiker(s) een vinkje bij OpenVPN. Eventueel kies je ervoor het wachtwoord te laten onthouden, als je dat veilig genoeg acht. Bevestig met Add. Het profiel is toegevoegd, tik het aan om de verbinding te starten.

De app klaagt er wellicht over dat het profielbestand niet over een client-certificaat beschikt (wel een server-certificaat), aangezien een Synology-nas dat niet zomaar genereert. Dat is weliswaar iets minder veilig omdat niet wordt geverifieerd of het om een geautoriseerde client gaat, maar je hebt natuurlijk wel de gebruikersnaam en het wachtwoord nodig om daadwerkelijk toegang te krijgen. Je kunt hier dus Continue kiezen. Als het goed is, wordt de verbinding even later opgezet. Dat merk je onder meer aan het sleutelicoontje bovenaan het startscherm.

©PXimport

Tip 08: Windows-client

Voor Windows download je de Windows 10-installer van OpenVPN GUI, er is ook een versie voor Windows 7 en 8(.1). Installeer de tool. Ben je van plan ook een OpenVPN-server in Windows te installeren (zie kader ‘Aparte OpenVPN-server’), plaats dan tijdens de installatie een vinkje bij EasyRSA 2 Certificate Management Scripts. Laat desgevraagd ook toe dat er een TAP-driver wordt geïnstalleerd.

Na afloop vind je het pictogram OpenVPN GUI op je bureaublad. Zo niet, dan start je het programma op vanuit de standaard installatiemap C:\Program Files\OpenVPN\bin. De installatie zou ervoor moeten zorgen dat je de tool niet als administrator hoeft op te starten. Is dat om wat voor reden dan ook niet gelukt, klik dan met rechts op het programmabestand en kies alsnog Als administrator uitvoeren.

Wijs het programma de weg naar je ovpn-profielbestand (zie tip 4). Klik met rechts op het pictogram van OpenVPN GUI in het systeemvak van Windows en kies je Bestand importeren, waarna je VPNConfig.ovpn-bestand selecteert. In ditzelfde menu klik je vervolgens op Verbinden en vul je de benodigde inloggegevens in. In het statusvenster kun je het opzetten van de vpn-verbinding volgen en lees je onderaan ook het toegewezen ip-adres af.

Loop je tegen problemen aan, klik dan in het menu op Logbestand weergeven. Standaard start de OpenVPN-dienst samen met Windows op: dat regel je via Instellingen, op het tabblad Algemeen. Controleer ook dat je firewall de verbinding niet blokkeert.

©PXimport

In oktober stopt de ondersteuning voor Windows 10, en niet alle computers zijn geschikt voor Windows 11. Dit is een goed moment om over een nieuwe pc na te denken. Begin meteen met een frisse start! Waar let je op bij het aanschaffen van een nieuwe computer? Zelfs in een wereld vol laptops, tablets en smartphones is er nog volop keus.

Tip 1 Besturingssysteem

Veel mensen zijn al jarenlang vertrouwd met Windows en zullen daarom niet snel overstappen op een ander systeem. Daar is niets mis mee, want Microsoft ontwikkelt al decennialang gebruiksvriendelijke besturingssystemen. Op dit moment zijn er veel pc’s te koop met een voorgeïnstalleerde versie van Windows 11. Zodra je de computer aanzet, kun je binnen enkele seconden inloggen met een (Microsoft-)account en meteen aan de slag.

Soms tref je op een nieuwe computer nog een oudere versie van Windows 11 aan, maar via Windows Update krijg je altijd de nieuwste versie, momenteel is dat 24H2. Uiteraard kun je ook voor een ander besturingssysteem kiezen. MacOS is bijvoorbeeld gebruiksvriendelijk en ziet er fraai uit, al heb je daar uiteraard wel een Mac voor nodig die meestal een flink prijskaartje heeft.

Tot slot kun je ook een pc zonder voorgeïnstalleerd besturingssysteem kopen, wat nuttig is als je Linux Mint, Ubuntu of een andere gratis Linux-distributie wilt proberen.

Via Windows Update krijg je altijd de nieuwste versie van Windows 11 aangeboden.

Tip 2 Grootte behuizing

In tegenstelling tot twintig jaar geleden zijn pc’s nu verkrijgbaar in verschillende formaten. De traditionele desktop, met een rechtopstaande systeemkast (tower), is echter nog altijd vertrouwd. Deze behuizing heeft twee belangrijke voordelen. Ten eerste is er veel ruimte om pc-componenten te vervangen en nieuwe onderdelen toe te voegen, bijvoorbeeld een videokaart of extra opslag. Daarnaast zorgt de grotere behuizing voor een betere luchtcirculatie, waardoor de kans op oververhitting van essentiële componenten afneemt.

Tegenwoordig doen de prestaties van een goede mini-pc niet meer onder voor die van een klassiek torenmodel. Deze systemen zijn vaak stiller, doordat energiezuinige onderdelen minder intensieve koeling vereisen. Sommige modellen zijn bovendien opvallend compact. Zo ontwikkelt de bekende fabrikant MSI met de Cubi-lijn bijvoorbeeld vierkante behuizingen van slechts 12,4 bij 12,4 centimeter. Je kunt zo’n mini-pc volledig uit het zicht plaatsen door de behuizing achterop een pc-monitor te bevestigen, wat werkt via de universele VESA-standaard.

Let bij de aanschaf van een mini-pc op dat sommige modellen, bijvoorbeeld van ASUS en Gigabyte, niet alle componenten bevatten. Dit noemen ze een barebone en dan installeer je zelf nog werkgeheugen en een opslagdrager.

De MSI Cubi 5 is zeer compact, terwijl deze mini-pc evengoed snel kan rekenen.

Tip 3 Rekenkracht

De processor in een pc heeft grote invloed op de uiteindelijke prijs. Hoe sneller hij rekent, hoe meer je met het systeem kunt doen. De beste processor hangt vooral af van de taken die je ermee wilt uitvoeren.

Er zijn twee fabrikanten die op grote schaal desktopprocessors maken: AMD en Intel. Gebruik je de computer voornamelijk voor basistaken, zoals internetten, e-mailen, bankieren, webwinkelen en eenvoudige spelletjes? Dan zijn er betaalbare desktops verkrijgbaar met een AMD Ryzen 3/5- of Intel Core (i)3/(i)5-processor. Gebruik je zware programma’s, zoals beeldbewerkingssoftware en 3D-games, dan is een snelle processor een must. In dat geval is een AMD Ryzen 7/9- of Intel Core (i)7/(i)9-processor een goede optie; hierdoor ondervind je nauwelijks wachttijden. Bij de nieuwste generatie Intel-processors is de ‘i’ overigens uit de productnamen verdwenen.

Elke processor heeft een of meerdere rekenkernen, ook wel cores genoemd, die functioneren op een bepaalde kloksnelheid. Hoe hoger het aantal gigahertz (GHz), hoe sneller de core rekent. Veel moderne processors bevatten meerdere kernen met een variabele kloksnelheid. Naast diverse reguliere cores hebben deze processors vaak twee of vier supersnelle rekenkernen.

Kijk op de productpagina van de beoogde processor om te zien hoe snel dit onderdeel kan rekenen.

Tip 4 Videochip

Elke moderne processor bevat een geïntegreerde videochip (gpu). Deze verwerkt de berekeningen tot een videosignaal, waardoor er beeld op de monitor verschijnt. De kwaliteit van hedendaagse geïntegreerde videochips is doorgaans uitstekend. Je kunt er probleemloos YouTube- en Netflix-video’s mee bekijken en bovendien foto’s bewerken of eenvoudige spelletjes spelen.

Speel je weleens games op hoge resolutie, monteer je films en/of werk je aan 3D-ontwerpen? Dan is een computer met een aparte videokaart doorgaans beter geschikt voor deze complexe grafische taken. Met een gespecialiseerde grafische kaart van AMD of Nvidia verschijnen de beelden vloeiend op de monitor. Om die reden hebben de meeste game-pc’s standaard al een geschikte videokaart. Bedenk wel dat je voor systemen met extra grafische rekenkracht een hogere prijs betaalt. Verder kunnen de prijsverschillen tussen losse videokaarten aanzienlijk zijn. De duurste producten zijn geschikt om videospellen op een resolutie van 3840 × 2160 pixels of hoger te spelen.

Een geavanceerde videokaart is bijvoorbeeld nuttig voor 3D-games en veeleisende ontwerpsoftware.

Tip 5 Beeldaansluitingen

Elke computer heeft een of meer beeldaansluitingen. Controleer vooraf hoe je jouw pc-monitor wilt aansluiten. Vooral bij goedkopere pc’s bezuinigen fabrikanten regelmatig op het aantal uitgangen. Als er een HDMI-uitgang aanwezig is, zit je meestal goed. Vrijwel alle pc-schermen hebben zo’n aansluiting, die je herkent aan twee ‘afgesneden’ hoekjes. Verder zijn veel pc’s en monitors voorzien van een DisplayPort-aansluiting, met slechts één afgesneden hoekje.

Met usb-c is er een extra mogelijkheid om beeld in hoge kwaliteit naar een scherm te sturen. Controleer in de pc-specificaties via welk videoprotocol dat gebeurt, bijvoorbeeld DisplayPort of thunderbolt. De usb-c-poort van de monitor moet dan hetzelfde protocol ondersteunen. Bedenk wel dat niet elke usb-c-aansluiting van de pc automatisch een beeldsignaal kan verwerken: dat hangt af van de toegewezen protocollen.

Als er meerdere beeldaansluitingen op de achterkant van je pc zitten, kun je twee (of meer) schermen aansluiten. Dat is vooral handig als je vaak tegelijkertijd in meerdere programmavensters werkt. Zo kun je bijvoorbeeld op het ene scherm tekst typen en op het andere scherm tegelijk webpagina’s open hebben. Heeft je pc een aparte videokaart, dan heeft het moederbord waarschijnlijk ook beeldaansluitingen. Gebruik in dat geval de aansluitingen op de videokaart.

Deze Medion-pc heeft bovenaan de achterkant een HDMI- en DisplayPort-aansluiting.

Tip 6 Werkgeheugen

De processor gebruikt het werkgeheugen om tijdelijk gegevens op te slaan, zoals data van actieve programma’s. Hierdoor is die informatie snel beschikbaar en kun je vlot programma’s oproepen die al geopend waren. In tegenstelling tot een ssd of harde schijf is het werkgeheugen ongeschikt voor permanente opslag. Zodra je de computer uitschakelt, wordt de inhoud gewist. Dit werkgeheugen wordt ook wel intern geheugen of RAM (Random Access Memory) genoemd.

Hoe meer werkgeheugen een computer heeft, hoe sneller hij data kan verwerken. De goedkoopste computers hebben 4 GB RAM, wat volstaat voor lichte taken zoals internetten en webwinkelen. Sommige apps, bijvoorbeeld foto- en videobewerkingssoftware, slaan veel data in het werkgeheugen op. In dat geval is 8 of 16 GB werkgeheugen een betere keuze. Een hogere capaciteit is ook handig wanneer je regelmatig meerdere apps tegelijk gebruikt. Voor de meest veeleisende gebruikers bestaan er pc’s met 24, 32, 48 of zelfs 64 GB RAM. De meeste computers bieden bovendien de mogelijkheid om later een grotere of extra geheugenmodule toe te voegen. Controleer hiervoor de specificaties van de pc.

©Alejandro Bernal Rodriguez

Zorg ervoor dat je op een later moment een extra geheugenmodule kunt bijplaatsen.

Tip 7 Opslagcapaciteit

Vanzelfsprekend beschikt elke pc over een interne opslagdrager, tegenwoordig vrijwel altijd een ssd. In tegenstelling tot een traditionele harde schijf heeft dit opslagtype geen bewegende onderdelen, wat de kans op een lange levensduur vergroot. Bovendien is een ssd een stuk sneller dan een conventionele harde schijf. De opslagcapaciteit varieert doorgaans van 128 GB tot 2 TB.

Uitgebreide desktops hebben naast een ssd ook een tweede opslagdrager. Dat is handig voor wie een grote muziek-, foto- of videocollectie op de computer wil bewaren. Met name HP levert diverse desktops met een ingebouwde secundaire harde schijf. In de meeste torenmodellen kun je bovendien eenvoudig zelf een interne schijf plaatsen, bijvoorbeeld van 4, 6 of 8 TB. Het toevoegen van een tweede ssd is ook mogelijk, maar dit opslagtype is duurder.

Overweeg je de aanschaf van een mini-pc? Houd er dan rekening mee dat de uitbreidingsmogelijkheden meestal beperkt zijn. Vaak kun je wel een ssd-insteekkaart (voor M.2-ssd’s) toevoegen. Verdiep je vooraf in de mogelijkheden.

©Ruslan Lytvyn

De opslag in een moderne pc is doorgaans een NVMe-M.2-ssd.

Tip 8 Netwerktoegang

Wanneer je een computer met een bekabeld netwerk wilt verbinden, kun je vrijwel altijd een fysieke netwerkpoort aan de achterzijde gebruiken. Voor bepaalde toepassingen is een hoge netwerksnelheid belangrijk, zoals het streamen van video’s, het spelen van netwerkgames en het downloaden van mediabestanden. Dat is doorgaans geen probleem, omdat de meeste aansluitingen snelheden tot maximaal 1000 Mbit/s ondersteunen. Dit wordt ook wel een gigabitaansluiting genoemd. Er bestaan bovendien pc’s met een ethernetpoort van 2,5 Gbit/s of sneller, ook wel multi-gigabit genoemd. Deze systemen zijn vooral gericht op de zakelijke markt; thuis is een multi-gigabitnetwerk meestal nog niet beschikbaar.

Heb je geen vaste internetaansluiting in de buurt, dan kun je de computer eenvoudig via wifi verbinden. De meeste desktops hebben standaard een draadloze netwerkadapter. Controleer bij twijfel in de specificaties met welke wifi-standaard de adapter overweg kan. Hoe hoger de standaard, hoe stabieler en sneller de verbinding. Computers met ondersteuning voor wifi 6 of 6E volstaan prima. Er zijn zelfs al systemen met wifi 7 verkrijgbaar, maar die zijn nog behoorlijk prijzig. Computers met wifi 5 of lager kom je nauwelijks meer tegen.

Deze mini-pc van MSI heeft twee ethernetpoorten met een maximale snelheid van 2,5 Gbit/s.

Kooptips

Ben je van plan een nieuwe computer te kopen? Wij vergelijken drie interessante desktop-pc's in verschillende prijsklassen.

Medion Akoya T80 (MD34580)

Medion, een Duitse fabrikant, produceert al jarenlang degelijke pc’s voor een schappelijke prijs. Dit exemplaar uit de Akoya T80-serie is daar een goed voorbeeld van. Het kloppend hart van het systeem wordt gevormd door de Intel Core i5-12450H, een processor met vier reguliere rekenkernen die een maximale kloksnelheid van 3,3 GHz bereiken. Bij zwaardere programma’s komen er nog vier zogenoemde Performance-cores bij, met een turbosnelheid tot 4,4 GHz. Verder is er 8 GB werkgeheugen aanwezig, dat je kunt uitbreiden tot maximaal 32 GB. Windows 11 Home staat op een ssd van 512 GB, zodat je meteen aan de slag kunt. Tot slot kun je via HDMI en DisplayPort desgewenst twee beeldschermen aansluiten.

HP Victus 15L Gaming Desktop (TG02-0035nd)

Speel gerust videospellen op deze HP-pc, want de systeemkast bevat een aparte videokaart. De Nvidia GeForce RTX 3050 kan 3D-games in Full-HD-kwaliteit verwerken. Daarnaast gebruik je deze computer voor allerlei andere toepassingen, zoals videostreaming en beeldbewerking. De zes rekenkernen van de AMD Ryzen 5 5500-processor presteren op een klokfrequentie van 4,2 GHz. In combinatie met 16 GB werkgeheugen voer je soepel meerdere taken tegelijk uit. Open bijvoorbeeld tientallen tabbladen in de browser en schakel vlot tussen verschillende apps. Op een ssd van 512 GB is Windows 11 Home voorgeïnstalleerd. Wanneer je meer opslagruimte wilt, plaats je er optioneel een tweede opslagmedium bij. Deze desktop is verkrijgbaar in een witte (TG02-0035nd) of zwarte (TG02-0030nd) uitvoering.

Lenovo IdeaCentre Mini 01IRH8 (90W2006JMH)

Ondanks het compacte formaat van 19,1 × 19,5 × 3,9 centimeter biedt deze mini-pc flink wat rekenkracht. De Intel Core i7-13620H-processor heeft tien kernen, waarvan vier Performance-cores op 4,9 GHz en zes kernen op 3,6 GHz draaien. Met 16 GB werkgeheugen werk je soepel met meerdere taken tegelijk. Is dat niet voldoende, dan kun je nog 16 GB RAM bijplaatsen. De ssd van 1 TB biedt voldoende ruimte voor zowel Windows 11 Home, en alle apps, foto’s en video’s. Aan de achterzijde zijn drie video-uitgangen aanwezig: DisplayPort, HDMI en usb-c. De usb-c-poort ondersteunt bovendien het thunderbolt-protocol.

Een wasdroger doet meer dan alleen je kleding drogen. Veel modellen hebben een anti-kreukfunctie, waardoor je minder hoeft te strijken, schakelen automatisch uit wanneer de was droog is of zijn op afstand bedienbaar. In dit artikel lees je welke functies op een wasdroger je allemaal kunt tegenkomen.

Lees ook: Condens of warmtepomp: welke wasdroger moet je hebben

Anti-kreukfunctie met of zonder stoom

Kleding kan flink gekreukt uit de wasdroger komen. Dat komt doordat de hitte de vezels laat samentrekken, waardoor de stof iets krimpt. Bovendien blijft de was vaak nog even in de trommel liggen na het drogen. Die combinatie zorgt voor vouwen en kreukels. Veel moderne wasdrogers hebben daarom een anti-kreukfunctie.

Hoe die precies werkt, verschilt per merk en model. Meestal draait de trommel nog een tijdje zachtjes door nadat het programma is afgelopen. Zo blijft de stof in beweging en ontstaan er minder kreukels. Sommige drogers gaan nog een stap verder en gebruiken stoom. Daarbij wordt na het drogen stoom in de trommel geblazen om de stof soepel te houden. Dat vermindert de kans op kreukels nog meer. Houd er wel rekening mee dat modellen met stoomfunctie vaak wat duurder zijn.

Vochtsensor met automatische uitschakeling

Veel moderne wasdrogers hebben een vochtsensor die tijdens het drogen meet hoe vochtig de was nog is. Zo weet de droger precies wanneer alles droog is en schakelt hij zichzelf automatisch uit. Dat is niet alleen zuinig, maar ook beter voor je kleding. Te lang drogen kan stoffen namelijk beschadigen. Bovendien voorkomt de automatische uitschakeling dat de droger onnodig belast wordt.

Wol- en delicate programma's

Gebruik je altijd het standaard droogprogramma, zelfs voor je kasjmier trui? Geen goed idee. Veel wasdrogers hebben aparte standen voor kwetsbare stoffen zoals wol of zijde. Die werken met een lagere temperatuur en een zachtere droogmethode. Zo blijft je kleding in goede conditie en voorkom je dat je trui krimpt of zijn zachte structuur verliest.

©Viktoria

Kinderbeveiliging

Heb je jonge kinderen in huis, dan is een wasdroger met kinderbeveiliging geen overbodige luxe. Met deze functie kunnen kinderen de droger niet openen of aan de instellingen zitten. En dat is wel zo veilig, want tijdens het drogen wordt de trommel behoorlijk heet. Het kinderslot helpt zo ongelukken te voorkomen. Bij de meeste modellen schakel je het slot in of uit met een combinatie van toetsen. Staat het aan, dan verschijnt er een slot-icoon op het display.

Smart connect

Sommige wasdrogers zijn op afstand te bedienen via wifi, ook wel smart connect of home connect genoemd. Handig als je op je werk bent en wilt dat de was klaar is zodra je thuiskomt – of als de droger op zolder staat en je geen zin hebt om steeds op en neer te lopen.

Je koppelt de droger eenvoudig aan een app op je smartphone of tablet. Daar geef je aan wat voor soort was je wilt drogen, waarna de app het beste programma selecteert. Zodra de was klaar is, krijg je een melding. Zo hoef je niet steeds zelf te controleren. De app laat ook weten wanneer het filter moet worden schoongemaakt of wanneer er onderhoud nodig is.

©Samsung

Stapelbaarheid

Heb je weinig ruimte, dan is het handig als je de wasdroger op de wasmachine kunt zetten. Maar let op: stapelen is niet zo simpel als het ene apparaat op het andere plaatsen. Beide zijn zwaar en kunnen tijdens het centrifugeren bewegen of trillen. Zonder goede bevestiging kunnen ze daardoor gaan schuiven of elkaar beschadigen.

Zorg er dus voor dat ze stevig en veilig staan. Veel wasmachines en drogers hebben standaardafmetingen en zijn stapelbaar, maar controleer dit altijd vooraf. Gebruik bij het stapelen een speciale stapelkit. Die vangt trillingen op en zorgt voor een stabiele verbinding, zodat de droger niet kan verschuiven. Je kunt zo'n kit doorgaans kopen bij de (web)winkel waar je je wasdroger koopt. Hebben ze hem niet in het assortiment, dan kunnen ze hem meestal wel voor je bestellen.

Geschikt voor onderbouw

Een wasdroger is meestal geen blikvanger. Wil je hem netjes wegwerken onder een werkblad of aanrecht, dan heb je een model nodig dat geschikt is voor onderbouw. Deze drogers zijn compacter en hebben een afneembaar bovenblad, zodat ze precies passen.

Om warmte goed kwijt te kunnen, is bij dit type extra gelet op ventilatie. En door hun kleinere formaat zijn onderbouwdrogers vaak ook wat zuiniger dan standaardmodellen. Dat maakt ze niet alleen praktisch, maar ook aantrekkelijk voor wie op energie wil besparen.