ID.nl logo
Google Nest Wifi Pro – Fraai mesh-setje mist kracht
Huis

Google Nest Wifi Pro – Fraai mesh-setje mist kracht

Google heeft al meerdere generaties wifi-mesh-systemen op de markt gebracht, maar tot nu toe gebruikten al hun routers slechts wifi 5. Dat manco hebben ze opgelost met de Nest Wifi Pro die is voorzien van wifi 6 en wifi 6E. Hoe bevalt Googles nieuwe wifi-mesh-systeem?

Oké
Conclusie

Met de Nest Wifi Pro heeft Google eindelijk een wifi-mesh-systeem dat gebruik maakt van een moderne wifi-standaard. Het setje valt vooral op door zijn compacte en fraaie vormgeving, je hoeft de Nest Wifi Pro niet te verstoppen. De prestaties rondom de router zijn uitstekend, maar bij de satelliet vallen ze voor een wifi 6E-set tegen. Ondanks de naamgeving is dit geen Pro-router. Zo ontbreken multigigabit-aansluitingen en biedt Google alleen de opties die je van een consumentenrouter verwacht. Ook dan is er nog wel wat op te merken, zo ontbreekt een accesspointmodus. Een ander belangrijk minpunt is dat een deel van de functionaliteit alleen werkt als je data doorstuurt naar Googles clouddienst. Daar staat voor Google-gebruikers een eenvoudige installatie en integratie in Googles Home-app tegenover.

Plus- en minpunten
  • Compacte fraaie vormgeving
  • Eenvoudige installatie
  • Ook Thread/Matter-netwerk
  • Wifi 6(E)
  • Weinig ethernetpoorten
  • Geen multigigabitpoorten
  • Geen accesspointmodus
  • Afhankelijk van clouddienst

Google brengt met de Nest Wifi Pro een wifi-mesh-systeem op de markt voorzien van wifi 6E. De nodes vallen op door hun ronde en compacte vormgeving. Een positief punt, want je dient ze voor de beste prestaties in het zicht te zetten. De behuizing is gemaakt van wit glanzend kunststof en komt voor een wifi-mesh-systeem bijzonder solide over. De achterkant van de nodes zijn naast een voedingsaansluiting voorzien van twee gigabit-ethernetpoorten. In tegenstelling tot de eerdere Nest Wifi-set is nu iedere node van het systeem hetzelfde. Ook de satellieten hebben dus twee ethernetpoorten waardoor je indien gewenst een bedrade backhaul kunt gebruiken.

Het Nest Wifi Pro wifi-mesh-systeem bestaat uit twee of meer identieke nodes die fraai zijn vormgegeven.

Je kunt de Nest Wifi Pro los kopen of als een setje van twee stuks. Voor een los exemplaar betaal je 220 euro terwijl je een setje van twee stuks voor 330 euro in huis hebt.

Technologie

De Nest Wifi Pro is een tri-band-systeem voorzien van een 2,4- 5- en 6GHz-radio. Iedere radio maakt gebruik van twee datastromen (2x2). Technisch gezien is het systeem hetzelfde als TP-Links Deco XE75. Ook dat tri-band wifi-mesh-systeem met op iedere frequentieband een radio met twee datastromen. TP-Link zet zijn systeem echter als een AX5400-systeem op de markt terwijl Google de Nest Wifi Pro als AX4200 aanprijst. Dat komt doordat Google op de 5GHz-band in Europa geen gebruik maakt van 160 MHz brede kanalen. In de Verenigde Staten doet Google dat overigens wel en wordt dit systeem wel als AX5400 verkocht. Dit is verder niet zo heel belangrijk, een kanaalbreedte van 160 MHz op de 5GHz-band is iets dat lang niet altijd probleemloos werkt. En ook in de VS heeft Google dit standaard uitgeschakeld.

Vanwege de 6GHz-band die als backhaul gebruikt wordt, is dit systeem niet compatibel met oudere Nest Wifi- of Google Wifi-systemen. Je kunt een bestaand Google-systeem dus niet uitbreiden, je zult alles moeten vervangen als je wilt overstappen op wifi 6E.

De router functioneert ook als Thread-borderrouter en zou op termijn ook geschikt moeten zijn als hub voor Matter. Hiermee kan dit systeem een basis vormen voor een Google-smarthome. Functionaliteit die mist ten opzichte van de vorige Nest Wifi is een speaker en microfoon, het systeem is dus niet als slimme assistent in te zetten.

Installatie en beheer

De Nest Wifi Pro installeer en beheer je met Googles Home-app, dezelfde app die je ook gebruikt voor het instellen van andere Google-hardware zoals de camera’s, Chromecast en luidsprekers. De installatie met die app is niet heel moeilijk, je scant een QR-code op de onderkant en de router wordt gekoppeld aan jouw Google-account. Het enige dat enigszins verwarrend is, is dat het toevoegen van een satelliet via dezelfde initiële wizard gaat. Het systeem zet vervolgens netjes een mesh-configuratie op. Let er wel op dat als je de router in bridge-modus hebt gezet de app wel probeert om een satelliet te koppelen, maar het vervolgens zonder al te duidelijke reden opgeeft. Na installatie kun je het systeem via de Google Home-app beheren. De Nest Wifi Pro heeft geen webinterface. Je kunt via een browser wel naar een pagina surfen, maar daar vind je alleen downloadlinks naar de iOS- of Android-app.

De installatie van de Nest Wifi Pro voltooi je in een aantal eenvoudige stappen.

Geen Pro-router

Dat Google de term Pro gebruikt in de productnaam schept wellicht verwachtingen, maar dit systeem is zeker niet bedoeld voor enthousiaste of gevorderde netwerkgebruikers. Dat begint natuurlijk al een beetje bij de hardware. Want hoewel wifi 6E op zichzelf best vooruitstrevend is en vermoedelijk de reden van de term Pro, ontbreken multigigabit-netwerkaansluitingen.

Ook op softwaregebied is de Wifi Pro een typische consumentenrouter zonder geavanceerde mogelijkheden. Je krijgt de basale zaken die je verwacht zoals een gastnetwerk, simpele QoS, ouderlijk toezicht en het reserveren van IP-adressen. Geavanceerdere mogelijkheden zoals een VPN-server of het instellen van VLAN’s ontbreken.

Iets basaals dat we missen is een accesspointmodus waarmee je de routerfunctionaliteit uitschakelt. Dat is handig als je het systeem achter een eigen router of die van een internetprovider hangt. Zo kun je een dubbele NAT voorkomen die op sommige apparaten mogelijk tot verbindingsproblemen leidt. In de netwerkconfiguratie kun je de routerfunctionaliteit strikt genomen wel uitschakelen en het systeem instellen in een accesspointmodus (Google noemt dit bridge-modus). Die bridge-modus werkt op zich goed, maar helaas blijkt dit niet te werken als je een extra satelliet koppelt. In de praktijk heb je dus niet zoveel aan de bridge-modus want je zult dit systeem vermoedelijk juist vanwege de mesh-mogelijkheid aanschaffen. Bij verbindingsproblemen op bijvoorbeeld een spelcomputer kun je de Nest Wifi Pro indien mogelijk wel in de DMZ van de andere router hangen. Voor zover wij weten is dit momenteel het enige wifi-mesh-systeem zonder accesspointmodus. 

De nodes van de Google Nest Wifi Pro hebben slechts twee gigabit-netwerkaansluitingen.

Clouddienst

Google heeft in nog een eigenaardigheid voorzien, want de Nest Wifi Pro is normaal gesproken altijd verbonden met een clouddienst van Google. Die wordt gebruikt voor het optimaliseren van het wifi-netwerk. Gegevens die verzameld worden omvatten het wifi-kanaal, de signaalsterkte en een overzicht van je apparaten. Google zegt echter geen gegevens bij te houden van je netwerkwerkverkeer. Meer informatie lees je op Googles privacypagina. Wanneer je dit toch niet prettig vindt, kun je de cloudverbinding in de instellingen uitschakelen. Helaas verlies je wel functionaliteit. Zonder ingeschakelde clouddienst heb je bijvoorbeeld geen ouderlijk toezicht. Dat is misschien nog enigszins te begrijpen omdat websitefiltering onderdeel is van het ouderlijk toezicht. Dat je zonder cloudverbinding echter geen DHCP-reserveringen kunt maken of poorten kunt doorsturen is wel erg onhandig. Je kunt tijdens de installatie ook aangeven of je diagnostische informatie wilt delen met Google waarmee hun diensten verbeterd worden. Dit is gelukkig optioneel.

Prestaties

We hebben de Nest Wifi Pro voor deze review in de praktijk getest in een woning met 2,5 verdiepingen. De ‘begane grond’ van dit appartement is uitgevoerd in split-level. Omdat een groot gedeelte van het appartement in beton is uitgevoerd, is er voor een overal goed presterend wifi-netwerk normaal gesproken voorzien in een bedraad wifi-systeem op basis van drie accesspoints. Voor de test hebben we de router in het kantoor op het laagste split-levelniveau gezet, terwijl de node die dienst doet als satelliet in een slaapkamer (eerste verdieping staat. Op de vrije netwerkaansluiting hebben we een testserver aangesloten. Als clients gebruiken we een laptop voorzien van een Intel wifi 6E-kaartje en een laptop voorzien van een Intel wifi 6-kaartje om de 5GHz-band te testen.

Alle netwerkbanden worden onder één ssid aangeboden, het is niet mogelijk om netwerkbanden te scheiden of om bijvoorbeeld een extra netwerk op te zetten dat alleen de 6GHz-band gebruikt. Onze 6GHz-client maakte netjes verbinding met het 6Ghz-netwerk. Standaard staat WPA3-versleuteling uit op de 2,4- en 5GHz-band omdat sommige oudere apparaten mogelijk niet goed samenwerken met het gecombineerd aanbieden van WPA2- en WPA3-versleuteling. De optie wordt in de instellingen wat verwarrend heel algemeen ‘Wi-Fi Protected Access 3 gebruiken’ genoemd en is standaard uitgeschakeld. Op de 6Ghz-band is wpa3 echter altijd ingeschakeld want op die frequentieband is dit verplicht. Inschakelen zorgt er voor dat de 2,4- en 5Ghz-band in een wpa3-overgangsmodus werken waarin zowel wpa2 als wpa3 ondersteund worden. Het voordeel van het aanbieden van WPA3 op de 2,4- en 5Ghz-band is dat je wifi 6E-clients beter het meest optimale netwerk zullen kiezen. Wellicht werken al je WPA2-clients wel gewoon samen met het eveneens aanbieden van WPA3, iets om te proberen dus.

De prestaties van de Nest Wifi Pro in dezelfde ruimte als de router zijn uitstekend. Via de 5GHz-band halen we een snelheid van een 824 Mbit/s. Via de 6GHz-band is dat met een snelheid van 939 Mbit/s zelfs nog een stuk hoger en bedraagt een volledige gigabit-snelheid. Een grens die vermoedelijk veroorzaakt wordt door de gigabit-netwerkaansluiting, want de wifi-verbinding zelf is volgens de verbindingseigenschappen een flink stuk sneller.

Op de eerste verdieping bij de node liggen de snelheden logischerwijs een stuk lager. Via de 5GHz-band halen we daar een snelheid van 401 Mbit/s. Via de 6GHz-band is dat met 447 Mbit/s wel wat hoger, maar veel scheelt het niet. Voor een tri-band-systeem voorzien van wifi 6E valt dat tegen. Een topmodel wifi-mesh-systeem voorzien van een geavanceerdere backhaul zoals de Netgear Orbi RBK753 haalt op diezelfde testlocatie snelheden van 721 en 729 Mbit/s via de 5- en 6GHz-banden. Ook TP-Links XE75 presteert beter.

Conclusie

Met de Nest Wifi Pro heeft Google eindelijk een wifi-mesh-systeem dat gebruik maakt van een moderne wifi-standaard. Het setje valt vooral op door zijn compacte en fraaie vormgeving, je hoeft de Nest Wifi Pro niet te verstoppen. De prestaties rondom de router zijn uitstekend, maar bij de satelliet vallen ze voor een wifi 6E-set wat tegen. Ondanks de naamgeving is dit geen Pro-router. Zo ontbreken multigigabit-aansluitingen en biedt Google alleen de opties die je van een consumentenrouter verwacht. Ook dan is er nog wel wat op te merken, zo ontbreekt een accesspointmodus. Een ander belangrijk minpunt is dat een deel van de functionaliteit alleen werkt als je data doorstuurt naar Googles clouddienst. Daar staat voor Google-gebruikers een eenvoudige installatie en integratie in Googles Home-app tegenover.

▼ Volgende artikel
Zo herken je verdachte QR-codes op parkeerautomaten en laadpalen
© Gemeente Den Haag
Huis

Zo herken je verdachte QR-codes op parkeerautomaten en laadpalen

Parkeerautomaten en laadpalen voor elektrische auto's zijn steeds vaker doelwit van fraudeurs. Ze plakken een sticker met een valse QR-code op het scherm of naast het betaalgedeelte. Wie de code scant, komt terecht op een nagemaakte website die vraagt om bankgegevens of een betaling. In werkelijkheid belandt het geld niet bij de gemeente of de exploitant, maar bij criminelen.

In het kort

In dit artikel lees je hoe je nep-QR-codes op parkeerautomaten en laadpalen herkent. Je ontdekt wat quishing is, hoe je verdachte codes spot en hoe je veilig blijft voor deze vorm van oplichting. Lees ook: Goed alternatief voor EasyPark? Zo werkt de Q-Park-app

Van Amsterdam tot Maastricht, van Alphen aan den Rijn en Rotterdam tot Den Haag: valse QR-codes duiken steeds vaker op. Quishing, zoals deze relatief nieuwe vorm van oplichting wordt genoemd, kan je behoorlijk wat geld kosten. Met de tips in dit artikel voorkom je dat jij slachtoffer wordt.

Hoe fraudeurs te werk gaan

Een valse QR-code is vaak simpelweg een sticker die over de originele code of op een lege plek is geplakt. Op het eerste gezicht lijkt de code onderdeel van de automaat. Zodra je de code scant, opent er een website die qua logo en opmaak sterk lijkt op die van een parkeer- of laadpaalexploitant. Het verschil zit in de details: de url wijkt af, de site vraagt direct om bankinloggegevens of je wordt doorgestuurd naar een betaalpagina die niets met de gemeente of betreffende exploitant te maken heeft.

In het Verenigd Koninkrijk en Nederland zijn al meerdere meldingen gedaan. Sommige slachtoffers verloren tientallen euro's aan parkeergeld, anderen werden geconfronteerd met grotere bedragen die van hun rekening verdwenen.

Zo herken je een valse QR-code

Let altijd goed op de fysieke code. Ziet het eruit als een losse sticker, scheef geplakt of met een afwijkende kleur? Dan is de kans groot dat het om fraude gaat. Controleer daarnaast de link die verschijnt zodra je scant. Een betrouwbare url verwijst naar een bekende aanbieder, zoals de website van de gemeente of een erkende parkeerapp. Zie je rare domeinnamen of spelfouten, ga dan niet verder maar klik de pagina meteen weg. Belangrijk om te weten: dat een link met https:// begint is tegenwoordig geen garantie meer dat het om een veilige site gaat. Wij hebben als test de valse QR-code op de foto gescand (don't try this at home!) en de link begint met https://...

Nog beter is het om QR-codes helemaal te vermijden bij dit soort betalingen. Gemeenten en aanbieders van laadpalen en parkeerautomaten adviseren om te betalen via de automaat zelf of via een officiële app, zoals EasyPark of ParkMobile. Zo weet je zeker dat je geld op de juiste plek terechtkomt.

Wat kun je zelf doen?

Betaal je via een app of met pin, dan loop je geen risico op quishing. Zie je toch een verdachte QR-code, meld dit dan bij de gemeente of politie, zodat de sticker snel verwijderd kan worden. Twijfel je aan een website, gebruik dan een controletool zoals 'Check je linkje' waarmee je vooraf kunt zien waar een QR-code naartoe leidt.

Soms heb je genoeg

🅿️ Aan zo'n blauwe parkeerschijf
▼ Volgende artikel
Review TCL 55C6K - Goedkope miniled overtuigt in SDR, maar minder in HDR
Huis

Review TCL 55C6K - Goedkope miniled overtuigt in SDR, maar minder in HDR

Nog niet zo lang geleden was miniled-technologie voorbehouden aan de luxere midrange-modellen en hoger. Maar zoals dat nu eenmaal gaat is ook deze technologie na een aantal jaren beschikbaar op goedkopere modellen. Hoe zit het dan met de kwaliteit?

Uitstekend
Energy label
Conclusie

TCL’s 55C6K is een heel interessante instapper. De adviesprijs ligt te hoog, zeker naast de betere C7K, maar gelukkig is de tv her en der al voor veel minder te krijgen. Met 180 zones schieten de piekhelderheid en het contrast iets tekort, en HDR blijft ook een beetje achter. Toch levert de tv in SDR mooie kleuren en prima kalibratie in Filmmaker- en Movie-modus. Het toestel maakt daarnaast gebruik van Google TV en levert goede gaming-features.

Plus- en minpunten
  • Achtergrondverlichting met 180 zones en degelijk contrast
  • Voldoende piekhelderheid en degelijk kleurbereik
  • Ondersteuning voor Dolby Vision IQ en HDR10+
  • Twee HDMI 2.1-aansluitingen met gaming-features
  • Filmmaker Mode en Movie Mode met goede kalibratie
  • Google TV en AirPlay 2
  • HDR-dynamische tonemapping vermindert het contrast
  • eARC/ARC neemt een 48-Gbps HDMI-poort in
  • Beperkte kijkhoek
TCL 55C6K

Adviesprijs: 899 euro Wat: Ultra-HD 4K, 144Hz, Full Array miniled-tv met lokale dimming (18x10 segmenten) Schermformaat: 55 inch (139 cm) Aansluitingen: 4x HDMI (2x v2.1 (48 Gbps), 2x v2.0 (18 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 1x usb, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, wifi 5 (802.11ac), ethernet, bluetooth 5.4 Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, HDR10+, Dolby Atmos, DTS:X, Google TV, AirPlay 2, usb/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot Afmetingen: 1229 x 776 x 297 mm (incl. voet) Gewicht: 12,5 kg (incl. voet) Verbruik (per 1000 uur): SDR 70 kWh (F) / HDR 150 kWh (G)

Een eenvoudig ontwerp hoeft niet lelijk te zijn, iets wat de C6K goed laat zien. De vleugelvoeten links en rechts onder deze televisie zijn licht naar buiten gedraaid en dat zorgt ervoor dat hij erg stabiel staat. Aan de voorzijde heeft het scherm nauwelijks een kader; de focus ligt op het beeld. Van opzij gemeten is hij 56 mm diep. Door de licht afgeschuinde zijkanten en de smalle zilverkleurige rand oogt hij zelfs nog slanker. De rug is mooi vlak en afgewerkt met een vierkantpatroon.

Aansluitingen

TCL kiest voor een minimale set aan aansluitingen, een eigenschap die we bij al hun miniled-modellen zien. Er zijn vier HDMI-poorten, waarvan twee voorzien zijn van de maximale 48Gbit/s-bandbreedte die noodzakelijk is voor gamen in 4K120 op je favoriete high-end console. Voor pc-gamers is er nog wat extra mogelijk. Zij kunnen in 4K144Hz gamen, of als je framerate belangrijker vindt dan resolutie kunnen ze zelfs tot 2K288Hz gaan. Met een input-lag van 16,8 ms (bij 4K60) en 8,4 ms (bij 2K120), ondersteuning voor ALLM en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync Compatible) is een responsieve en uiterst vloeiende game-ervaring gegarandeerd.

Heb je thuis meerdere high-end gamebronnen én een soundbar, dan moet je er wel rekening mee houden dat ARC/eARC slechts op één van de 48Gbit/s-poorten is ingeschakeld, en je dus maar één dergelijke poort overhoudt voor je game-apparaten. Behalve de HDMI-poorten zijn er nog een usb-poort voor media, een digitaal optische audio-uitgang, twee antenne-aansluitingen, wifi 5, ethernet en bluetooth (voor de afstandsbediening en draadloze hoofdtelefoons). 

De aansluitingen op de TCL 55C6K.

Voorzien van Google TV

Zijn er bepaalde apps die je absoluut niet wilt missen op je smart-tv? Dan is Google TV een uitstekende keuze. Het systeem heeft het ruimste app-aanbod en je vindt er bijna alle internationale, maar ook lokale streamingdiensten terug. Google Cast en Apple AirPlay 2 maken het supermakkelijk om content van je smartphone naar de tv te sturen. Aanbevelingen krijg je eveneens in overvloed. Ze zijn geordend per genre, niet per streamingdienst. De genres die Google je toont, zijn gebaseerd op je kijkgedrag. Meer over Google TV lees je in dit artikel.

De TCL 55C6K is voorzien van Google TV.

TCL biedt verder een energiedashboard waarin je alle instellingen terugvindt die het energieverbruik van je tv kunnen beïnvloeden. Wil je de tv gebruiken als kunstkader, dan open je T-exhibition; daar vind je niet alleen een ruim aanbod kunst, je kunt er ook AI-kunst genereren. TCL Channels biedt gratis streaming-content, mét advertenties uiteraard. De Google TV-interface werkt vlot en de gebruikservaring is prima. Ook als je even in de instellingen wilt duiken of een andere input wilt selecteren heeft TCL voor een handige interface gezorgd.

De zwarte rechthoekige afstandsbediening wint geen prijs voor innovatie, maar werkt wel prima. De toetsen voelen zacht aan en hebben een zuivere aanslag. De lay-out is redelijk klassiek en er is nog een numeriek toetsenbord aanwezig. De ingebouwde microfoon is handig voor zoekopdrachten. Onderaan de afstandsbediening zijn zes sneltoetsen te vinden: voor Netflix, Prime Video, YouTube, de mediaspeler, TCL Channels en Disney+. 

De eenvoudige afstandsbediening.

Prima beeldverwerking

De AiPQ Pro-processor die je in de C6K vindt, gebruikt TCL ook in zijn hoger geplaatste modellen. Dat is goed nieuws, want je hoeft dus niets in te leveren op dit vlak en de resultaten zijn erg goed. Wat ons vooral opvalt, is dat HDR-content met zachte kleurgradiënten nu quasi-foutloos en zonder kleurstroken op het scherm verschijnt. Je hoeft daarvoor zelfs geen ruisonderdrukking te activeren. In SDR-content kan dat verschijnsel wel nog zichtbaar zijn, maar met wat lichte ruisonderdrukking worden de meeste hinderlijke kleurstroken weggewerkt. Alleen heel lastige gevallen blijven licht zichtbaar. De processor scoort ook erg goed op deinterlacing van live-tv (1080i) en heeft prima upscaling. Een klein beetje extra scherpte (tot maximaal 5) kan het beeld wel gebruiken.

Voor sport en games is bewegingsscherpte erg belangrijk, en die is prima. De randen van bewegende voorwerpen hebben een heel licht vage rand. Oledmodellen blijven wel uitgesproken beter op dit vlak. Wie dat wil verbeteren, kan overschakelen naar een 240Hz-verversingssnelheid. Bij 4K-beeldmateriaal gaat dat ten koste van wat verticale resolutie, maar het verlies is erg klein. Gamers kunnen in Full-HD zelfs tot 288 Hz gaan. Voor film zien we weinig meerwaarde. Wil je de judder van films wat intomen, dan activeer je de motion interpolation; stel de sterkte in naar eigen smaak. 

©TCL

Zijn 180 dimmingzones voldoende?

Het grote voordeel van miniled-achtergrondverlichtingen is dat ze een groot aantal dimmingzones kunnen bieden. Die zijn essentieel om het contrast van de televisie naar een hoger niveau te tillen. De 55C6K moet het echter stellen met 180 zones (18 x 10). Dat is een flinke downgrade ten opzichte van de 55C7K, die kan uitpakken met 720 zones (36 x 20). Het lcd-paneel zelf heeft een eigen contrast van ongeveer 4600:1, en dat is weliswaar iets lager dan wat we bij andere TCL-modellen zagen, maar zeker niet slecht. Met local dimming geactiveerd stijgt het contrast naar 8400:1, een bescheiden verbetering.

Op een eenvoudiger test scoort hij nog 27.800:1. Die cijfers laten zien dat dat 180 zones wel verbetering leveren, ook al is die aan de kleine kant. Maar het echte verschil zien we in allerlei testfragmenten. Is het beeld donker en zijn er veel kleinere lichtpunten, dan is er meer schaduwdetail zichtbaar dan wenselijk omdat de grote zones het contrast niet fijn genoeg kunnen controleren. Een snel bewegend voorwerp kan dan ook een kleine zone-overgang tonen.

We moeten daar wel bij vermelden dat de aansturing erg goed is; echte zonegrenzen zijn onzichtbaar, maar een incidentele halo is uiteraard niet te vermijden. Al die zaken zijn vooral van belang bij donkere beelden. Bij heldere beelden zien we dan weer een omgekeerd effect. Een donkere partij met scherp detail in een verder helder beeld is iets te helder en verliest zo wat detail. Dat effect is duidelijker in HDR. Al met al nog steeds een behoorlijk resultaat, maar van 180 zones mag je geen oledkwaliteit contrast verwachten. 

Bescheiden piekhelderheid

Ook op het gebied van piekhelderheid kan de C6K maar nauwelijks overtuigen. Op het 10%-venster in HDR Filmmaker Mode meten we 688 nits, op het volledig witte scherm 547 nits. TCL heeft de tv zo getuned dat hij op het 50%-venster nog naar 844 nits gaat. Dat zijn voor HDR eerder bescheiden resultaten, zeker aangezien de Filmmaker Mode de middentinten en helderste tinten te donker toont. Het kleurbereik haalt 88,5% P3. De C6K claimt een QLED-model te zijn, maar onze meting duidt eerder op een KSF-fosfor-achtergrondverlichting waarbij vermoedelijk erg weinig of geen quantum dots aanwezig zijn. Die QLED-vermelding zou TCL dan ook beter achterwege laten. Vergelijk die resultaten met de C7K (die wél echte quantum dots gebruikt) waar we 95% P3 halen en een piekhelderheid van 1850 nits op het 10%-venster, en je ziet dat het verschil groot is.

De C6K ondersteunt Dolby Vision IQ en HDR10+, naast HDR10 en HLG. In HDR Filmmaker Mode zijn niet alleen de helderste tinten te donker, de tv clipt ook wat witdetail weg, waardoor nuance in de helderste tinten kan verdwijnen. We activeerden dynamische tonemapping om dat tegen te gaan, maar dat maakt het beeld over het algemeen te helder, waardoor je minder contrastrijk beeld ziet. In SDR is het resultaat erg goed: de Filmmaker Mode levert een goede kalibratie, dus daar zie je de C6K op zijn best. Zowel in HDR als SDR was het schaduwdetail goed zichtbaar. 

Matige audio

De 40 watt sterke 2.1-audioconfiguratie met het label van Onkyo mag dan wel iets krachtiger zijn dan de gemiddelde lagere-middenklasser, toch laat het geen diepe indruk achter. Er is ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X, maar onze filmsoundtracks geven maar een matig tot erg beperkt surroundgevoel. Echte diepe bassen ontbreken, en zodra je het volume echt hoog zet, verdwijnt een deel van de bas en hoor je redelijk wat vervorming. De klank is goed genoeg voor doorsnee dagelijks gebruik, maar muziek- en filmliefhebbers kunnen beter een soundbar bij deze televisie gebruiken.

Conclusie

TCL pakt erg graag uit met zijn miniled-modellen, maar deze instapper maakt toch een aantal belangrijke compromissen. Dat leidt onmiddellijk tot zijn belangrijkste minpunt: de adviesprijs. Die is te hoog, zeker wanneer je die vergelijkt met de TCL C7K die nauwelijks duurder, maar wel aanmerkelijk beter is. De dynamische tonemapping van TCL kan beter, zeker gezien de basisprestaties. Met 180 zones kan hij immers geen hoge piekhelderheid leveren en ook geen indrukwekkend contrast. In HDR blijft hij daardoor wat achter, en de dynamische tonemapping maakt niet genoeg goed. Als we erg streng zijn, komt dat vooral omdat de andere miniled-modellen van TCL juist wél zo goed scoren. Maar eerlijk is eerlijk: deze TCL 55C6K levert nog prima prestaties, met mooie kleuren en voldoende piekhelderheid en contrast. De Filmmaker en Movie Mode zijn goed gekalibreerd en zeker in SDR is dat een mooie prestatie. Google TV zorgt voor een ruim entertainmentaanbod en er zijn aardig wat gaming-features. Kun je deze televisie met een mooie korting vinden, dan is hij zeker het overwegen waard!