ID.nl logo
11 tips om anoniem online te blijven
© PXimport
Huis

11 tips om anoniem online te blijven

Bij het bezoeken van websites wordt allerlei informatie van je opgeslagen. Er worden logs bewaard met welke acties je uitvoert, gekoppeld aan je IP-adres. Vaak is er ook een tool om te zien waar je vandaan komt en wat je precies doet op de website. Privacy op het web lijkt een sprookje, maar er zijn gelukkig nog een aantal mogelijkheden om anoniem online te gaan.

Tip 01: E-mailadres

Het eerste onderdeel dat je zult moeten beschermen als je anoniem online wilt zijn, is je e-mailadres. Bij bijna elke dienst moet je wel een e-mailadres invullen, waardoor je eenvoudig overal op het web gevolgd kan worden. Maak daarvoor een apart e-mailadres aan, dat losstaat van je huidige e-mailadressen en daar ook niet op lijkt. Afhankelijk van je privacy-eisen kun je simpelweg bij Google of Outlook een nieuw mailaccount aanmaken en het daarbij laten. Lees ook: Zo krijg je meer privacy in Windows 10.

Voor Gmail ga je naar www.gmail.com en klik je op Account maken. Vul de gevraagde gegevens in, als je echt anoniem wilt blijven gebruik je daarvoor natuurlijk niet je echte gegevens. Het invullen van een telefoonnummer is niet verplicht. Je kunt daarna meteen aan de slag met je nieuwe Gmail-account. Maak je liever gebruik van een e-maildienst die wat beter omgaat met je persoonlijke gegevens, dan kom je toch al gauw uit bij betaalde diensten. Echter, als al je persoonlijke gegevens toch nep zijn bij Google, dan maakt Google's privacybeleid verder niet zo veel uit.

©PXimport

Tip 02: Mailinator

Als je je voor een dienst wilt aanmelden en daarvoor een e-mailadres in moet vullen, kan het misschien wat overdreven zijn om daarvoor speciaal een heel nieuw e-mailadres aan te maken. Het is dan beter om een wegwerpadres te gebruiken. Een dienst die dit aanbiedt, is bijvoorbeeld www.mailinator.com. Met Mailinator krijg je een gratis, openbaar e-mailadres. En met openbaar bedoelen we ook echt openbaar: eenieder die dat e-mailadres invult, krijgt direct toegang tot het Postvak IN.

Er is geen authenticatie of bescherming. Dat is prima als je alleen heel even een e-mailadres nodig hebt om op een bevestigingslinkje te klikken en niet je gehele identiteit af wilt geven. Dat betekent dus ook dat je je e-mail deelt met andere mensen en daarom is het een handige privacytool, omdat dus niet meer te herleiden is wie de e-mail heeft gelezen voor wie die bedoeld was. Sommige websites blokkeren Mailinator, maar daarvoor is een oplossing: je kunt ook andere domeinen gebruiken dan @mailinator.com. Op de website van Mailinator vind je een lijst met een selectie van domeinen die je kunt gebruiken, maar er zijn er nog meer.

©PXimport

Tip 03: Nepidentiteit

Bij het aanmaken van je e-mailadres is het vaak al nodig: je moet een voor- en achternaam opgeven. Regelmatig is het bovendien nodig om een adres op te geven en soms ook een telefoonnummer en meer. Als je regelmatig dezelfde neppe online-identiteit gebruikt, kan deze alsnog worden gekoppeld aan je echte identiteit door middel van slimme technieken. Het is beter om een compleet anonieme, willekeurige identiteit te genereren. Daarvoor heb je bijvoorbeeld een dienst als www.fakenamegenerator.com. Zodra je de website bezoekt, staat er direct een nieuwe identiteit voor je klaar, compleet met een eigen en werkend e-mailadres, een leeftijd en geboortedatum, een baan en zelfs een favoriete kleur. Je kunt bovenin nog een aantal opties aanpassen, zoals het geslacht, van welk land de naam afkomstig is en van welke land de identiteit is. Als je klikt op Advanced Options kun je verder nog het leeftijdsinterval instellen en de kans op welk geslacht de willekeurige identiteit wordt, aanpassen.

©PXimport

Met Mailinator krijg je een gratis, openbaar e-mailadres

-

Tip 04: Anoniem betalen

Als je online een betaling moet doen, is dat bijna nooit privé. Contant betalen zoals in de winkel is online bijna onmogelijk en als het wel mogelijk is, is het erg lastig. Toch zijn er wel diensten die dit niveau van privacy proberen na te streven. EntroPay is zo’n dienst, waarmee je een virtuele Visa-kaart krijgt om mee te betalen. Deze kaart is prepaid en wordt bij veel webwinkels geaccepteerd, omdat het Visa is. Het is dan wel nodig om er geld op te zetten, iets waardoor EntroPay je gegevens heeft. De koper waar je het geld uitgeeft, ziet echter alleen een anonieme kaart.

De naam op de kaart kan dan bijvoorbeeld afkomstig zijn van je eerder gegenereerde identiteit, zodat je niet te traceren bent. Als je een alternatief zoekt op EntroPay, dan kom je al snel uit bij de bitcoin. Helaas is het gebruik van bitcoins niet eenvoudig en bovendien accepteren veel webwinkels geen bitcoins. Dat laatste is echter op te lossen met een dienst als e-coin. Je kunt dan een aantal bitcoin kopen en deze naar e-coin sturen, waar vervolgens een anonieme betaalkaart wordt aangemaakt waarmee je op meer plekken kunt betalen. Je kunt deze ook aan PayPal koppelen. Je kunt dan zowel een plastic als een virtuele betaalkaart krijgen.

©PXimport

Tip 05: Op het web

Als je over internet surft, worden er lokaal allerlei data opgeslagen, zoals cookies. Hiermee kunnen adverteerders je identificeren, onafhankelijk van de website waarop je je bevindt. Als je anoniem wilt blijven, is het nodig om nog een aantal add-ons te installeren, zoals Privacy Badger en uBlock Origin of AdBlock Plus. Privacy Badger focust zich specifiek op trackers op het web. Trackers zijn kleine JavaScript-scriptjes met als enige doel om jou te volgen op het web, er een persoonlijk profiel van te maken en dat te verkopen aan bedrijven waar je nog nooit van hebt gehoord. En dat allemaal alleen maar voor gerichtere advertenties.

Als browser kun je het beste Mozilla Firefox gebruiken. De broncode van deze browser is opensource, in tegenstelling tot veel andere browsers. Google Chrome heeft weliswaar een opensourcevariant, namelijk Chromium, maar Google voegt daar nog allerlei functies aan toe en die functies zijn niet openbaar, waarmee dus alles zonder je medeweten doorgestuurd kunt worden naar Google.

Tip 06: NoScript

NoScript blokkeert op onbekende websites JavaScript, waardoor deze scriptbestanden niet zomaar willekeurige code kunnen uitvoeren. Naast JavaScript blokkeert NoScript ook Java en Flash. Dat verhoogt niet alleen de veiligheid, maar ook je privacy omdat het helpt tegen bijvoorbeeld ‘browserfingerprinting’ (zie tip 12). De add-on NoScript is beschikbaar voor Mozilla Firefox en Google Chrome en een must voor iedereen die anoniem online wil zijn. Voor Mozilla Firefox download je deze add-on hier. Klik op Toevoegen aan Firefox en daarna op Installeren. Herstart even de browser om de add-on actief te maken. Daarna wordt het introscherm van NoScript getoond. Het icoon rechtsboven verandert automatisch op basis van wat er op de pagina aanwezig is. Als je een S ziet met een rode streep erdoorheen, dan betekent dat dat scripts en plug-ins actief worden geblokkeerd. Zie je een kleine, rode streep, dan betekent dat dat alleen van de website scripts zijn toegestaan, maar niet van andere subdomeinen. Als je bij het bezoeken van een website klikt op het NoScript-logo, kun je zien welke inhoud er allemaal geblokkeerd is. Je kunt dan eventueel individuele items nog toestaan.

©PXimport

Een van de meest gebruikte gegevens om jou online te identificeren, is je IP-adres

-

Tip 07: IP-adres

Een van de meest gebruikte gegevens om jou online te identificeren, is je IP-adres. Daarmee kunnen je acties gekoppeld worden aan een unieke gebruiker. Om je IP-adres te verbergen, is het verstandig om een VPN-dienst te gebruiken. Een VPN is een virtueel privénetwerk, waarmee je via een beveiligde internetverbinding kunt surfen. Je IP-adres wordt dan verborgen en lijkt afkomstig uit het land van de VPN-dienst waarmee je verbonden bent. Bij de meeste VPN-aanbieders kun je hierbij uit verschillende landen kiezen. Omdat veel anderen ook met die VPN verbonden zijn en daarmee dus de verbinding delen, zijn acties van dat IP niet terug te leiden tot een persoon en dan heb je dus meer privacy. Daar zit wel een voorwaarde aan: de VPN-aanbieder moet geen logs bijhouden. Indien wel logs bijgehouden worden, dan is het natuurlijk wel gewoon mogelijk om het IP-adres te koppelen aan jou. Diensten die geen logs claimen bij te houden, zijn onder andere IPVanish, PIA en ExpressVPN. Wees voorzichtig: er zijn zaken bekend van aangeklaagde VPN-providers die claimden geen logs bij te houden en in de rechtbank toch opeens logs overhandigden.

IPVanish

Private Internet Access

ExpressVPN

©PXimport

Tip 08: Tor

Tor staat voor The Onion Router, en is een manier om je anoniem op het internet te maken. Het verschil met VPN is dat Tor heel lastig is om offline te halen. Om een VPN-dienst plat te gooien, kan de overheid simpelweg de VPN-provider blokkeren. Met Tor is dat niet mogelijk, want dit systeem is gedistribueerd. Tor werkt namelijk als volgt: elke keer als je een website bezoekt, wordt je verzoek door een aantal ‘Tor-routers’ geleid – zodanig veel dat je verzoek niet getraceerd kan worden. Dat heeft als gevolg dat het zeer lastig plat te leggen is, maar ook dat de snelheid erg laag is. Daarnaast wordt Tor in veel landen actief tegengewerkt.

Voordeel van Tor is dat het gratis beschikbaar is en dat het erg eenvoudig is om verbinding te maken via Tor: je downloadt simpelweg de Tor-browserbundel en kunt direct aan de slag. Daar vind je ook instructies hoe je deze browser installeert en hoe je er vervolgens mee aan de slag kunt gaan, maar die instructies stellen niet zo veel voor. Voor de beste resultaten gebruik je Tor samen met VPN. Het voordeel daarvan is dat je provider niet ziet dat je Tor gebruikt, alleen je VPN-provider.

©PXimport

Tor is zeer lastig plat te leggen, maar is ook zeer traag

-

Tip 09: Sms

Tegenwoordig vragen veel diensten om een telefoonnummer, voor als je bijvoorbeeld je wachtwoord bent vergeten. Het is met online diensten mogelijk om sms’jes te ontvangen op een willekeurig nummer. Zo’n dienst is bijvoorbeeld Receive SMS Online. Daar krijg je zes openbare nummers, waarbij alle sms’jes verstuurd naar die nummers live op de website verschijnen. Dat is handig als je even snel een wegwerptelefoonnummer nodig hebt. Een alternatief is om een prepaid-simkaart aan te schaffen, hoewel de vraag is hoelang je dat nog anoniem kunt doen gezien de wetgeving in onze buurlanden. Bij de grote providers kun je er dan zes maanden gebruik van maken, daarna moet je je tegoed opwaarderen, anders vervalt je simkaart. Ook kan het zijn dat je eens per aantal maanden een sms’je moet sturen of even moet bellen. Bij de virtuele providers moet je vaak na een jaar je tegoed opwaarderen.

©CIDimport

Tip 10: Chatten

Als je wilt chatten zonder dat de inhoud onversleuteld op straat ligt, dan is Signal een goede oplossing. Signal versleutelt je gesprekken, waarbij alleen jij en degene met wie je chat de berichten kunnen lezen. Hoewel WhatsApp en iMessage inmiddels ook complete gesprekken versleutelen, zijn deze diensten niet opensource, gaat WhatsApp slecht om met metadata en zijn cloudback-ups van WhatsApp funest voor je privacy. Een goed alternatief voor Signal is ChatSecure, waarmee je eveneens anoniem kunt chatten. ChatSecure stelt je in staat om bijvoorbeeld via Google te chatten, met het veilige OTR-protocol waardoor Google niet mee kan lezen. Het is daarnaast mogelijk om met openbare chatservers via XMPP verbinding te maken. Je kunt op de website van XMPP een lijst inzien van openbare servers waarmee je kunt verbinden. Met OTR en eventueel met Tor blijven je gesprekken veilig privé. Het is ook mogelijk om zelf een eigen chatserver, oftewel XMPP-server, op te zetten en daarmee verbinding te maken. Dan houd je alle chats in eigen beheer.

Tip 11: Vingerafdruk

Als je al deze maatregelen hebt genomen, ben je erg anoniem online. Er blijft echter nog één risicofactor over: je browser. Je hebt weliswaar al je browser beschermd met NoScript, een ad-blocker en andere add-ons, maar inherent aan je browser zijn de eigenschappen die je browser openbaar maakt. Denk dan aan je schermresolutie, de geïnstalleerde plug-ins, welk besturingssysteem je gebruikt, welke taal je browser is ingesteld, in welke tijdzone je je bevindt, welke lettertypes aanwezig zijn of je een touchscreen hebt en of je cookies toelaat.

©CIDimport

Op basis van deze gegevens kan een ‘vingerafdruk’ worden gemaakt, waardoor je, zelfs na alle maatregelen uit dit artikel, alsnóg geïdentificeerd kunt worden. De beste verdediging: gebruik een standaard Windows-systeem met een standaard webbrowser met standaardinstellingen. Daarnaast helpt ook NoScript. Je kunt testen hoe ‘uniek’ jouw browserconfiguratie is door middel van de website van de Electronic Frontier Foundation. Klik op Test Me om je browser te testen. Na korte tijd zie je de resultaten en zie je onderaan in de tabel of je browser een unieke vingerafdruk heeft. Je kunt klikken op Show full results for fingerprinting om te zien met welke eigenschappen je geïdentificeerd kunt worden.

▼ Volgende artikel
De vertrouwelijke modus in Gmail: zo werkt het en dit moet je weten
© deagreez
Huis

De vertrouwelijke modus in Gmail: zo werkt het en dit moet je weten

Met de vertrouwelijke modus in Gmail kun je gevoelige e-mails beter beveiligen. Je bepaalt zelf hoe lang een bericht te bekijken is en of de ontvanger extra stappen moet zetten om het te openen. Dat kan handig zijn bij privégegevens, zakelijke documenten of andere informatie die niet onnodig in een inbox moet blijven staan.

Wat je met de vertrouwelijke modus kunt doen

Met de vertrouwelijke modus geef je een e-mail een soort digitale houdbaarheidsdatum. Je kunt instellen dat een bericht na bijvoorbeeld een dag, een week of een jaar automatisch verdwijnt. De ontvanger kan de inhoud niet zomaar kopiëren, doorsturen, downloaden of afdrukken. Wil je nog een extra veiligheidslaag, dan kun je een sms-verificatie toevoegen. De ontvanger krijgt dan een code op zijn telefoon die nodig is om het bericht te openen.

Belangrijk om te weten: de inhoud wordt niet volledig versleuteld zoals bij sommige beveiligde maildiensten. Gmail bewaart het bericht op de eigen servers. Bij Gmail-gebruikers verschijnt het in hun inbox, bij andere e-maildiensten ontvangt de ontvanger een link naar een beveiligde Google-pagina.

©ID.nl

Zo zet je de vertrouwelijke modus aan op desktop

Wil je de vertrouwelijke modus gebruiken in de webversie van Gmail? Volg dan deze stappen:
1. Klik op Opstellen voor een nieuwe e-mail.
2. Onderaan het venster zie je een pictogram van een slotje met een klokje. Klik hierop.
3. Stel de vervaldatum in en kies of je sms-verificatie wilt inschakelen.
4. Klik op Opslaan en schrijf je e-mail.
5. Verstuur het bericht zoals normaal.
Je kunt na verzending altijd teruggaan naar het bericht in je map Verzonden om de toegang in te trekken, mocht dat nodig zijn.

Zo werkt het in de Gmail-app

Ook op je telefoon of tablet is de vertrouwelijke modus beschikbaar:
1. Tik op Opstellen voor een nieuwe e-mail.
2. Tik rechtsboven op de drie puntjes en kies Vertrouwelijke modus.
3. Bepaal de vervaldatum en zet eventueel sms-verificatie aan.
4. Tik op Opslaan en verzend je e-mail.
De instellingen gelden alleen voor dat specifieke bericht.

👍 Wel gebruiken wanneer...

👍 je tijdelijk gevoelige info deelt (bijv. wachtwoorden, contracten)
👍 je wilt dat de ontvanger geen bestanden downloadt, print of doorstuurt
👍 je alleen controle wilt behouden over wie het bericht ziet en wanneer

👎 Niet gebruiken wanneer...

👎 je volledige privacy of end-to-end-beveiliging nodig hebt
👎 je écht niet wilt dat de inhoud bewaard wordt (want in de vertrouwelijke modus kan nog steeds een schermafbeelding worden gemaakt)
👎 de inhoud volledig privé moet blijven, ook voor Google

De vertrouwelijke modus is dus vooral nuttig wanneer je grip wilt houden op wie toegang heeft tot bepaalde informatie en voor hoe lang. Denk aan het delen van een contract dat na ondertekening niet meer nodig is, of een tijdelijk wachtwoord dat je na gebruik intrekt. Houd er wel rekening mee dat Google de inhoud opslaat en dat iemand altijd nog een screenshot kan maken. Zie het als een extra laag beveiliging, niet als volledige bescherming.

Valkuilen en risico's

Veel gebruikers gaan er onterecht van uit dat de vertrouwelijke modus volledige versleuteling biedt. Dat is niet het geval: Google kan de inhoud nog steeds inzien en bij externe ontvangers wordt het bericht via een link geopend. Gebruik de functie daarom alleen als beperkte toegang belangrijker is dan absolute privacy. Ook sms-verificatie wordt soms overschat. Het voegt wel veiligheid toe, maar sms is niet waterdicht. Bij sim-swapping of toegang tot de telefoon kan de code alsnog onderschept worden. Een alternatief is om het wachtwoord of de toegangscode via een ander kanaal te versturen.

Een veelgemaakte fout is dat gebruikers vergeten de toegang in te trekken zodra de informatie overbodig is. Een vervaldatum helpt, maar soms blijft een bericht toch langer zichtbaar dan nodig. Zet daarom een herinnering in je (digitale) agenda om dit handmatig te doen. Ook wordt vaak gedacht dat het blokkeren van downloaden, printen en doorsturen voorkomt dat de inhoud wordt vastgelegd. In werkelijkheid kan de ontvanger nog steeds een schermafbeelding maken of de tekst overschrijven. Verstuur daarom geen informatie die echt niet mag uitlekken.

Let ook op dat de vertrouwelijke modus geen bescherming biedt tegen interne lekken binnen een organisatie: een collega die het bericht ontvangt, kan de inhoud nog steeds delen. Daarnaast kan het uiterlijk van een vertrouwelijke-modus-mail worden nagebootst door phishingcriminelen. Controleer daarom altijd de URL voordat je inlogt op een Google-pagina. Tot slot geldt dat bijlagen in deze modus altijd via Google's omgeving worden geopend. Bij externe ontvangers kan dat tot verwarring leiden, zeker als ze geen Gmail-account hebben.

Meer beveiliging nodig?

Als je maximale bescherming wilt, zijn er betere opties. Diensten als ProtonMail en Tutanota bieden end-to-end-versleuteling, waarbij alleen verzender en ontvanger de inhoud kunnen lezen. In zakelijke Gmail-omgevingen is S/MIME een optie, mits er certificaten zijn ingesteld. Je kunt ook gevoelige bestanden versleutelen in een zip- of pdf-bestand en dit beveiligen met een wachtwoord dat je via een apart kanaal deelt.

▼ Volgende artikel
Van stadswandeling tot bergtocht: zo bereken je alle afstanden in Google Maps
© PixieMe - stock.adobe.com
Huis

Van stadswandeling tot bergtocht: zo bereken je alle afstanden in Google Maps

Iedereen weet dat je Google Maps kunt gebruiken om van punt A naar B te komen. Minder bekend in deze navigatie-app is de functie om de afstand tussen twee willekeurige plekken op aarde te meten. Bovendien kun je de afstand bepalen van een pad met verschillende locatiepunten en zelfs oppervlakten berekenen kost geen enkele moeite.

In dit artikel laten we zien hoe je in Google Maps afstanden, oppervlaktes en hoogteprofielen meet:

  • Meet de afstand tussen twee punten op je smartphone of desktop
  • Voeg extra meetpunten toe en bereken de totale afstand van een route
  • Schakel tussen afstandseenheden
  • Meet oppervlaktes door punten rond een gebied te plaatsen en het pad te sluiten
  • Toon hoogtelijnen in bergachtig terrein

Geen fan van Google? Dit zijn de 4 beste alternatieven voor Google Maps

Wanneer je een locatie in Google Maps bekijkt, wil je uiteraard ook weten hoe ver het is. Dan kun je beslissen of je te voet, met de fiets of met de auto gaat. Die afstand is geen probleem, want Google Maps meet altijd. Heb je de routebeschrijving opgevraagd op een mobiel toestel, dan lees je niet alleen de geschatte reistijd, ernaast staat ook de afstand tussen de huidige locatie en de bestemming. Je kunt hierbij tussen vervoermiddelen wisselen en dan passen de reistijden en afstanden zich automatisch aan. Soortgelijke details over de afstand tot de bestemming kun je ook op de pc bekijken. Net als bij de mobiele versie zoek je de bestemming of klik je erop op de kaart en klik je op de knop Route om de vervoermiddelen en afstanden te vergelijken.

Afstand tussen twee punten

Om een afstand tussen twee punten te meten op een Android-toestel of iPhone zoek je eerst de locatie op de kaart. Daarna houd je de vinger ingedrukt totdat de rode pin verschijnt. Veeg omhoog vanaf de onderkant van het scherm om de aanvullende informatie over de locatie te zien. Selecteer de optie Afstand meten. Hiermee lees je de afstand in vogelvlucht.

Er verschijnt een zwart cirkeltje met blauwe stippellijn die deze locatie met het rode punt verbindt. Wanneer je de vinger naar rechts op het scherm veegt, bewegen de stippen naar links. Je verschuift dus de kaart om de tweede locatie vast te leggen. Telkens verschijnt de afstand linksonder op het scherm.

Plaats een locatiepunt en de afstand verschijnt linksonder.

Meer punten toevoegen

Het is mogelijk om het aantal punten waartussen Google Maps de afstanden meet, uit te breiden. Dit doe je door te tikken op de optie Punt toevoegen rechtsonder en dan begin je op dezelfde manier met het toevoegen van een nieuwe locatiepunten. Nadat je deze optie hebt geselecteerd, plaats je een zwarte cirkel op de derde locatie. De som van de afstanden tussen alle punten die je op die manier hebt toegevoegd, wordt onderaan weergegeven.

Door punten toe te voegen, worden de tussenliggende afstanden opgeteld.

Terug naar af

Nadat je een reeks punten hebt geplaatst, is het mogelijk om telkens het laatste toegevoegde punt te verwijderen door bovenaan het scherm op de knop Ongedaan maken te tikken. Dat is een terugwijzend pijltje. Om in één keer alle tussenliggende punten te verwijderen, gebruik je rechtsboven de menuknop. Dat zijn de drie puntjes en dan kies je Wissen. Ben je klaar, dan gebruik je bovenaan de knop Terug en zo beland je opnieuw in de gewone Google Maps-weergave.

Met de opdracht Wissen verwijder je één keer alle tussenliggende punten.

Op de desktop

In de webversie op je laptop kun je de afstand nog nauwkeuriger meten. Om punt A te markeren klik je met de rechtermuisknop op het beginpunt en kies je de optie Afstand meten. Daarna beschik je over een zwarte markeercirkel om het volgende punt aan te duiden. Voeg zoveel extra meetpunten toe als je wilt. Je hoeft alleen maar op de volgende plek op de kaart te klikken om de afstand te zien vanaf het laatste punt waarop je hebt geklikt. En de totale afstand lees je weer onderaan.

Met de rechtermuisknop kun je op de desktop een meting wissen.

Afstandseenheden

De afstanden worden weergegeven in kilometers en meters, maar je kunt dit wijzigen door naar het hoofdscherm van Google Maps te gaan. Daar tik je op je profielfoto in de rechterbovenhoek zodat je de Instellingen kunt openen. Scrol tot je bij het item Afstandseenheden komt. Wanneer je de instelling Automatisch kiest, zal Maps vanzelf de afstandseenheid kiezen die in het vertrekpunt wordt gebruikt.

Oppervlakte meten

Verkopers van zonnepanelen en robotmaaiers weten het maar al te goed. Met Google Maps kun je ook heel snel oppervlakten meten. Zoek eerst het adres op Google Maps zodat je in vogelperspectief het eigendom ziet. Klik dan met de rechtermuisknop op het punt waar je wilt starten en kies Afstand meten. Klik na klik kun je nu met de linkermuisknop de dakrand, de perceelsgrens of het grasveld volgen tot je weer bij het startpunt bent om het pad te sluiten. Voor een nog nauwkeuriger resultaat kun je later nog extra markeringen toevoegen. Klik daarvoor op een willekeurig punt op de meetlijn en sleep de markering naar de locatie waar je die wilt hebben. Je leest dan niet alleen de lengte van de getekende lijn, maar ook de oppervlakte.

Sluit het pad en de totale oppervlakte lees je onderaan.

 Hoogtelijnen

Google Maps toont niet zomaar de hoogtes voor alle locaties. Deze informatie is voornamelijk beschikbaar voor bergachtig terrein. Als je gaat hiken in zo’n gebied is het natuurlijk wel verstandig om een idee van de hoogte te krijgen. Voer eerst een locatie in de zoekbalk in. Daarna beweeg je op de desktop de muisaanwijzer over het pictogram Lagen in de linkerbenedenhoek van de kaart.

Op een smartphone tik je op Lagen in de rechterbenedenhoek van de kaart. Op beide manieren kun je dan in het pop-upmenu de optie Terrein selecteren, tik op de X om dit menu te sluiten. Daarna moet je inzoomen tot je de contouren van de hoogtelijnen ziet verschijnen. De getallen komen pas bij een bepaald zoompercentage in beeld en als je te veel inzoomt verdwijnen ze opnieuw. Het is dus even zoeken naar het juiste zoompercentage.

Je moet goed kijken om de hoogtelijnen te zien.

Helling

Als je de hoogtelijnen hebt gevonden dan kun je ook de helling van een pad kennen. Maar je moet wel even rekenen. Om de verticale helling van punt A naar B te kennen, moet je eerst het verschil tussen de hoogte van A en B berekenen. Dit resultaat moet je delen door de horizontale afstand tussen de twee punten. De formule is dus: Helling = verticaal hoogteverschil : horizontale afstand. Als je je dus bijvoorbeeld van een hoogte van 20 meter boven de zeespiegel verplaatst naar 1500 meter over een afstand van 8 kilometer, geeft dit (1500-20): 8 = 185 meter per kilometer.

Afstanden in Google Earth

Nog duidelijker zijn de afstanden en het hoogteprofiel in Google Earth, het slimmere broertje van Google Maps. Om deze mogelijkheden aan te spreken heb je de Pro-versie nodig, die trouwens gratis is. Er is een webversie, een mobiele versie en een desktop-variant. We gebruiken in dit voorbeeld de laatste. Na de installatie open je het programma en zoek je de locatie waar je een route wilt tekenen en meten. Je kunt de kaart verschuiven en inzoomen tot je het traject dat je wilt aanbrengen duidelijk in beeld krijgt. Je kunt zo’n pad op twee manieren tekenen: door middel van de knop Pad toevoegen of met de knop Liniaal tonen. We kiezen in dit voorbeeld voor de laatste. In deze optie verschijnt er een pop-up waar je het tabblad Pad kiest. Laat deze pop-up openstaan. Vervolgens klik je op de plaats waar het pad begint en daarna ga je verder door te klikken. Google Earth plaatst rode locatiepunten bij iedere muisklik en het pad zelf is getekend in een gele lijn. In het pop-upvenster volg je de afstanden.

Met iedere muisklik breid je het pad uit en volg je de lengte in de pop-up.

Hoogteprofiel

Het wordt pas helemaal mooi als je in dit pop-venster de optie Hoogteprofiel tonen aanvinkt. Hierdoor krijg je onderaan een grafische weergave van de hoogteverschillen op het getekende pad. Wanneer je ergens op het pad klikt, verschijnt een rode pijl op deze locatie. Je kunt dan in het profiel volgen hoe hoog het daar is. Dat werkt ook andersom. Veronderstel dat je in het hoogteprofiel ergens een opvallend hoogteverschil ziet, dan selecteer je deze locatie in de grafiek en bovenaan zal de rode pijl deze plaats op de kaart aanduiden.

De rode pijl op de kaart komt overeen met de selectielijn in het hoogteprofiel.

Meetwaarden

Klik in het pop-upvenster op de knop Opslaan zodat je dit pad een naam en een beschrijving kunt geven. In dit venster bepaal je in het tabblad Stijl de kleur en de lijndikte van het pad. Bij Hoogte kun je kiezen hoe de hoogte wordt gemeten. Hou het hier bij de standaardoptie Vast aan de grond. En in het tabblad Meetwaarden kies je de meeteenheid die wordt gebruikt voor de lengtemeting: meter, kilometer, inch, voet, mijl, …

Bepaal de kleur en de dikte van het pad.