Blijkbaar zijn veel clouddiensten en IT-ontwikkelingen voor een groot deel van onze samenleving te moeilijk te begrijpen. Heeft opleiden nog zin of moeten we gewoon meer geduld hebben?

Verbijstering is misschien het enige woord dat van toepassing is op hetgeen ik zaterdag op tv voorbij zag komen. Het begon nog zo mooi in de vooraankondiging met de melding dat er een primeur aan zat te komen, namelijk dat het online betalingssysteem PayPal hartstikke onveilig zou zijn. Mijn interesse was direct gewekt.

Maar toen ik naar de uitzending van Kassa zat te kijken, viel mijn mond letterlijk open van verbazing. Het consumentenprogramma van de Vara trok fel van leer tegen PayPal, maar argument na argument sloeg de plank volledig mis. Volgens Kassa was het betalingssysteem namelijk onveilig omdat er nepmails verstuurd werden uit naam van PayPal, waardoor klanten producten naar verre landen verstuurden terwijl achteraf bleek dat er geen betaling gedaan was. Het tv-programma bood ruimte aan een wat naïeve vrouw die na verkoop via Marktplaats een tweedehands videocamera voor honderden euro’s – bij zo’n overdreven goed bod moet toch al een belletje gaan rinkelen, zou je zeggen - naar Nigeria verstuurde in de veronderstelling dat ze via PayPal het geld had binnengekregen. Helaas voor de vrouw kreeg ze geen geld, maar vond ze het wel nodig om PayPal de schuld te geven. “Ik zou niemand willen adviseren om via PayPal te betalen”, aldus het teleurgestelde slachtoffer.

Slecht onderbouwde klachten kregen alle ruimte

Opvallend genoeg was de door Nigerianen opgelichte vrouw niet de enige consument die in het programma haar anti-PayPal verhaal mocht doen. Zo kwam er een man aan het woord die zonder verzendbewijs van het postkantoor een tweedehands computeronderdeel naar India (!) had verstuurd, waarna hij geen geld terug kon krijgen omdat de koper berichtte het onderdeel niet te hebben ontvangen en vond een andere meneer het maar verdacht dat iemand uit het buitenland PayPal als betalingsmethode voorstelde om zijn fotocamera en printer te kopen. “Ik kende het niet, maar kwam er via Google achter dat PayPal niet te vertrouwen was.”

Ook de Kassa-redactie zelf ging op ‘onderzoek’ uit. Zo werd via Marktplaats een fotocamera te koop gezet, wat de interesse van ene Oluwayoumutshe Otshe wekte, die het tweedehands apparaat voor ongeveer de nieuwprijs plus vijftig dollar verzendkosten wilde kopen. De camera zou naar Lagos opgestuurd moeten worden, maar uiteraard kreeg ook de redactie een nepmail met daarin het bericht dat de betaling pas definitief zou zijn als de verkoper zijn of haar trackingnummer naar PayPal op zou sturen. Volgens Kassa andermaal een bewijs dat PayPal zo lek als een mandje zou zijn...

Het absurde aan de klacht van Kassa is dat niet PayPal het probleem van deze internetcriminaliteit is, maar de nepmails die de scammers versturen. PayPal wordt ten onrechte verantwoordelijk gesteld voor het feit dat deze internetoplichters mails versturen die dermate authentiek lijken, dat onervaren internetters voor de trucs van de veelal Nigeriaanse cybercriminelen vallen.

Kassa zwaait met het verkeerde vingertje

Wie hier even over nadenkt, weet dat Kassa niet bij PayPal aan zou moeten kloppen om dit probleem aan te kaarten. Het is niet reëel om van PayPal te eisen dat ze bij aanmelding voor scampraktijken moeten waarschuwen. Kassa heeft weliswaar een punt door te stellen dat de beveiligde aanmeldmethode in combinatie met verifiëring van het bankaccount karig is in vergelijking met de methodes van banken om internetbankieren te beveiligen, maar zou PayPal daarom miljoenen random readers of TAN-codes naar klanten moeten versturen? De kosten zouden in de tientallen, misschien honderden miljoenen euro’s lopen en ik denk niet dat klanten het zouden accepteren wanneer ze voor een tussendienst als PayPal moeten gaan betalen. Bovendien zou je gebruikers van creditcards buitensluiten of daar een apart systeem voor moeten bedenken.

Hoe je het wendt of keert, betalen via PayPal is veiliger dan direct bankverkeer of gebruik van creditcards zonder betrouwbare tussenpersoon. Bankrekeningnummers worden geverifieerd en wanneer een koper kan aantonen dat hij een betaling verricht heeft of een product opgestuurd, zal hij altijd zijn geld terug krijgen. Ook wordt gevoelige creditcardinformatie afgedekt en door een extra beveiligingslaag beschermd.

Kassa gaat voorbij aan het feit dat de doorsnee consument te weinig van internet en 2.0-diensten afweet. Ook de redactie toont hiermee aan dat ook veel media de klok hebben horen luiden, maar niet weten waar de klepel hangt. De hamvraag is: kun je ze dat kwalijk nemen?

Er zijn helaas veel meer voorbeelden te noemen waarin consumenten en media, maar ook politie en politiek op een pijnlijke manier geconfronteerd worden met hun gebrekkige kennis van het internet. Zo waren er de voorvallen op Twitter, waarbij de ironie van ‘bedreigingen’ door een middelbare scholier op Twitter en in een retweet van columnist/journalist Bert Brussen niet werd begrepen en onterecht direct aan terroristische acties gelinkt. Ook het gelazer met de Vodafone-voicemailboxen van politici bracht naar voren dat het niet zozeer de techniek is die tekort schiet, maar dat beveiligingsopties door een gebrek aan kennis niet of verkeerd worden gebruikt.

Ook in de zakelijke IT zijn genoeg voorbeelden te geven van goedwerkende informatietechnologie die in de ogen van publiek, gebruikers of media faalt omdat een gebrek aan kennis hen partner speelt. Kijk bijvoorbeeld naar cloud computing, dat in theorie een prima technologie is maar dat door (irreële) twijfels bij de beveiliging en locatie van data nog niet de doorbraak heeft beleefd die analytici eerder hadden voorspeld. Ook Business Intelligence werd een paar jaar terug een gouden toekomst voorspelt, maar kan (nog) geen potten breken omdat het voor veel gebruikers vanuit de business te ingewikkeld in gebruik blijft of ze überhaupt niet het voordeel van de toegevoegde waarde die BI biedt kunnen begrijpen.

Hi-tech IT hoeft niet ingewikkeld te zijn

Het probleem van ‘de domme massa’ is van alle tijden. Zouden we van dat probleem geen last hebben, dan had ons IT-landschap er geheel anders uitgezien en waren we al een stuk verder geweest. Wat dat betreft moet je bedrijven als Apple en Google credits geven. Zij slagen er als IT-bedrijven namelijk wel in om innovatieve producten als de iPad, iPhone, Gmail en Android af te leveren die door de massa worden gebruikt en tegelijkertijd ook begrepen. Het gebruik van deze technologiëen is zo eenvoudig dat een handleiding niet nodig is, terwijl je er bijna alles mee kunt doen wat je ermee zou willen doen.

Ik wil even dat woordje bijna benadrukken, want natuurlijk zijn er tablets te vinden die technisch beter dan een iPad in elkaar zitten en meer mogelijkheden kennen. En ook Gmail haalt het niet bij geavanceerdere e-mailoplossingen. Apple en Google leveren dan ook niet de beste producten, maar komen verrassend goed tegemoet aan de wensen van de (beginnende) gebruiker. Ze leveren precies wat geadverteerd wordt en bieden universele oplossingen waarbij een kind de was kan doen.

PayPal, BI, cloud, Twitter en Vodafone-voicemail zijn prima technieken, maar niet iedereen weet er goed mee om te gaan. Je kunt opleiden wat je wilt, maar er zullen altijd personen zijn die tegen onverwachte problemen aanlopen of perfect geformuleerde adviezen gewoonweg negeren. Je kunt wel gaan roepen dat het de schuld van die mensen is, maar daarmee neem je de oorzaak nog niet weg. En je kunt wel aan voorlichting doen, maar het is moeilijk om je hele doelgroep te bereiken en je ervan te verzekeren dat zij de boodschap ook voor honderd procent begrepen hebben. Misschien is het daarom wel verstandig dat PayPal mensen die een account aanmaken op voorhand waarschuwt voor nep-mails en misschien moet Vodafone gebruikers verplichten een pinwachtwoord voor hun voicemail te nemen anders dan ‘3333’, ‘0000’ of ‘1234’. Misschien moeten we de nieuwste cloudtechnologie ook on-premise mogelijk maken (private cloud) en eerst daarmee beginnen voordat we bedrijven naar de publieke cloud willen lokken. En misschien moet je BI juist niet als dure ingewikkelde on-premise oplossing aanbieden, maar laagdrempelig en eenvoudig via cloud beschikbaar stellen. Voor domheid bestaat geen medicijn, een handreiking is daarom misschien wel het verstandigst.

Natuurlijk heb je een wachtwoord ingesteld om te voorkomen dat hackers fysiek toegang krijgen tot je pc, maar er is nog een andere beveiligingsmaatregel die je kunt nemen. Met een eenvoudige usb-stick maak je een fysieke sleutel die dienstdoet als extra beveiligingslaag.

Windows 11 heeft een ingebouwde mogelijkheid om zo’n veilige usb-sleutel te maken, maar toch gebruiken we liever een gratis app van derden: USB Raptor. Deze freeware geeft iets meer controle over hoe zo’n sleutel werkt. Download en installeer USB Raptor. Eerst moet je een encryptiewachtwoord instellen. De software heeft standaard als wachtwoord default ingesteld en dit moet je uiteraard wijzigen. Schrijf het nieuwe wachtwoord ergens veilig op. Daarna plug je de usb-stick in en kies je de juiste stationsletter. Gebruik een usb-stick met een hoge lees-/schrijfsnelheid zodat je sneller kunt inloggen.

k3y-bestand

Vervolgens klik je op de knop Create k3y-file. Dit is een specifiek wachtwoordbestand dat deze tool zoekt om de computer van de gebruiker te ontgrendelen. Als USB Raptor het k3y-bestand niet kan vinden, omdat de usb-stick bijvoorbeeld niet in de pc zit, wordt de pc automatisch vergrendeld. Ga dan terug naar het scherm Simple configuration en schakel de beveiliging in door een vinkje te zetten in het vakje naast Enable USB Raptor. Er volgt dan een waarschuwing dat de software is ingeschakeld en dat je het encryptiewachtwoord niet kunt veranderen.

Backdoor-login

Voordat je USB Raptor gebruikt, raden we aan een backdoor-login te maken voor het geval dat je de sleutel ooit zou kwijtraken. Klik in de rechterbovenhoek van de app op het vakje Advanced configuration. Ga naar het tabblad Lock features en kijk onderaan in de groep Backdoor access. Daar klik je op Generate RUID file. Hierdoor plaatst de tool een bestand op het bureaublad waarmee je het vergrendelingsscherm kunt omzeilen wanneer je het wachtwoord zou vergeten en de usb-stick uit de pc wordt verwijderd.

Dit is een lange alfanumerieke sleutel, opgeslagen in het DAT-formaat. Je kunt het openen met Kladblok. Je kunt die sleutel bijvoorbeeld opslaan in een e-mailaccount of in een veilige wachtwoordmanager. Vanaf nu heb je een beveiligde sleutel die je pc veiliger maakt en die bovendien een backdoor heeft, mocht er iets misgaan. Label de beveiligingssleutel zodat je hem nooit verwisselt met andere usb-sticks. Wil je de sleutel niet langer gebruiken, dan open je de app opnieuw en haal je het vinkje weg bij Enable USB Raptor.

AOC en AGON by AOC introduceren een nieuwe reeks monitoren die uiteenloopt van snelle esports-panelen tot ultrawide-schermen en 4K-modellen voor gamers die beeldkwaliteit vooropstellen. Daarmee richt het merk zich niet op één type gebruiker, maar op verschillende speelstijlen en budgetten.

Black Friday is bij uitstek het moment waarop veel gamers kijken naar een upgrade van hun setup. Monitoren verouderen namelijk niet zo snel als andere pc-componenten: een goed scherm kan jaren meegaan en is vaak de belangrijkste kwaliteitsboost die je kunt maken, zowel voor games als voor dagelijks gebruik. Een hogere verversingssnelheid maakt beweging vloeiender, een betere contrastverhouding haalt details naar voren, en een groter scherm kan letterlijk het verschil maken tussen een spel spelen en er middenin zitten. Dat maakt deze periode ideaal om iets te kiezen dat past bij hoe je speelt, werkt of kijkt, zonder dat je meteen het duurste model hoeft te nemen.

Oled voor wie beeld én snelheid belangrijk zijn

Aan de top van de line-up introduceert AOC twee QD-oledmonitoren. De AGON PRO AG276QZD2 heeft een 27-inch QHD-paneel met een verversingssnelheid van 240 Hz en een extreem lage responstijd van 0,03 ms. Dat maakt het scherm vooral geschikt voor competitieve shooters en snelle arena-games, waarbij vloeiende bewegingen en diepe contrasten belangrijk zijn. De adviesprijs is 449 euro.

Wie een groter beeldoppervlak wil, komt uit bij de AGON PRO AG326UD. Dit model biedt een 31,5-inch UHD-paneel met dezelfde QD-oledbeeldkwaliteit, maar dan met meer schermruimte voor RPG's en openwereldspellen. Dankzij PiP- en PbP-ondersteuning leent het scherm zich ook goed voor creatief werk of multitasken. De adviesprijs van dit scherm bedraagt 649 euro.

Snelle QHD-schermen voor het middensegment

Onder de oledtoplaag brengt AOC verschillende QHD-modellen die snelheid combineren met een vriendelijker prijskaartje. De Q27G4ZR is een 27-inch Fast IPS-monitor met een verversingssnelheid tot 260 Hz, bedoeld voor gamers die een competitief voordeel zoeken zonder meteen de hoofdprijs te betalen. Wie liever een betere HDR-ervaring heeft, kan terecht bij de Q27G3XMN/BK met miniLED-achtergrondverlichting en DisplayHDR 1000-ondersteuning. Voor wie vooral een degelijke allround QHD-monitor wil, is er de Q27G4XF met 180 Hz en een ergonomische standaard.

Ultrawide en curved voor meer immersie

Voor spelers die het liefst worden ondergedompeld in hun gamewereld, introduceert AOC twee curved-modellen die je blik letterlijk verbreden. De CU34G4 beschikt over een 34-inch ultrawide-paneel met UWQHD-resolutie en een gebogen 1500R-vorm, waardoor het beeld licht om je heen krult. Dat geeft een natuurlijker kijkhoek en maakt het makkelijker om details in je perifere zicht op te pikken; handig in simulators, openwereldgames en story-driven gameplay waarin overzicht en sfeer veel toevoegen.

De CQ32G4VE doet iets vergelijkbaars, maar dan in een traditionelere beeldverhouding: 31,5 inch met QHD-resolutie en eveneens 180 Hz. Daarmee is het een toegankelijke optie voor wie wel de gebogen kijkervaring wil, maar niet per se ultrawide hoeft. In beide gevallen ligt de nadruk minder op pure reactietijd en meer op beleving.

4K met flexibiliteit voor zowel scherpte als reactietijd

Tussen alle nieuwe modellen valt de U27G4R vooral op door zijn flexibiliteit. Dit 27-inch scherm toont 4K-games met een verversingssnelheid van 160 Hz, wat zorgt voor scherpe details zonder aan snelheid in te boeten. Maar het meest bijzondere is de Dual Mode: met één instelling kan de gebruiker schakelen naar Full HD bij 320 Hz. Daarmee biedt het scherm twee speelstijlen in één apparaat: één voor wanneer je beeldkwaliteit en detail wilt, en één voor wanneer elke milliseconde telt in competitieve matches. HDMI 2.1-ondersteuning maakt 'm bovendien geschikt voor PS5 en Xbox Series X, zonder kunstgrepen of compatibiliteitsgedoe.

Betaalbaar instappen met hoge verversingssnelheid

Onder aan de line-up bevinden zich twee modellen die vooral gericht zijn op toegankelijkheid zonder dat de speelervaring eronder lijdt. De 27G4HRE (27 inch) en 24G4HRE (24 inch) bieden allebei een verversingssnelheid van 200 Hz, waardoor bewegingen soepel en responsief blijven, ook bij competitieve titels of snelle camerabewegingen. De beeldkwaliteit is eenvoudiger en de resolutie lager dan bij de duurdere modellen, maar dat is precies het idee: zoveel mogelijk hertzen per euro. Met adviesprijzen van 109 euro en 89 euro openen deze schermen de deur voor gamers die hun eerste gamingmonitor willen kopen of voor wie een tweede scherm zoekt voor een slaapkamer, werkkamer of LAN-omgeving.