Mappen in macOS werken niet heel anders dan in Windows, maar af en toe lijkt je Mac zijn eigen willetje te hebben. Bestanden en mappen worden soms als grote snelkoppelingen getoond, dan weer schier willekeurig door elkaar gesorteerd. Je kunt dat in de instellingen behoorlijk goed rechttrekken, en er zijn nog wat andere opties die je kunt toepassen. Hoe dat allemaal werkt, lees je hier.

Lees ook: Onmisbare sneltoetsen op je MacBook en iMac

Vooral als je grote mappen hebt met veel submappen en bestanden, kan het vervelend zijn als je opeens een andere weergave voorgeschoteld krijgt dan je gewend bent. Het komt nog weleens voor dat de weergave van bestanden per map of submap verschilt. Je kunt ervoor zorgen dat alle mappen op je Mac zich hetzelfde gedragen, maar je kunt ook handmatig uitzonderingen instellen voor specifieke mappen. 

Systeem-brede weergave

Laten we bij het begin beginnen. De makkelijkste manier om ervoor te zorgen dat je altijd dezelfde weergave te zien krijgt, is door een systeem-brede weergave in te stellen. Dat doe je door in een Finder-venster een willekeurige map te openen en via Weergave naar Toon weergaveopties te gaan (of Cmd + J in te drukken). 

Je krijgt dan een venster te zien waarin je de instellingen kunt aanpassen. Zo kun je de grootte van en ruimte tussen de symbolen aanpassen met de sliders, en sorteringsopties toepassen. Groeperen op zorgt ervoor dat bepaalde bestanden bij elkaar gezet worden, bijvoorbeeld op basis van datum. Sorteer je op Naam, dan kun je via de Instellingen van de Finder, in het tabblad Geavanceerd, kiezen dat mappen altijd bovenaan staan, ongeacht de beginletter.

Ben je tevreden met de instellingen? Klik dan onderaan op Gebruik als standaard, dan worden de instellingen gekopieerd naar alle mappen op je Mac. 

Uitzonderingen

Je hebt nu een standaardweergave, maar dat betekent niet dat je daar overal op je Mac aan vastzit. Je kunt namelijk losse mappen een andere weergave geven dan de standaardweergave. 

Navigeer naar de map waarvoor je een uitzondering wilt toepassen. Selecteer eerst de basisweergave via de dropdown aan de rechterkant van de mapnaam (Symbolen, Lijst, Kolommen of Galerie). Ga daarna weer naar Weergave > Toon weergaveopties en pas de weergave naar wens aan. Het laatste wat je doet is bovenaan het vinkje bij Open altijd in [naam] weergave aanzetten, waarbij [naam] de naam is die macOS aan de weergave heeft gegeven. Nu wordt deze specifieke map altijd in de net gemaakte weergave geopend, terwijl de rest van je Mac de systeem-brede regels volgt. 

Het vinkje daaronder, Blader in [naam] weergave, is ook een interessante. Daarmee zorg je ervoor dat submappen binnen de map waarin je je nu bevindt op dezelfde manier worden getoond als de hoofdmap. Dat staat dus los van de algemene instellingen: de rest van de mappen op je Mac volgen nog steeds de systeem-brede regels, alleen deze specifieke map en zijn submappen volgen de uitzondering. 

Als je bovenstaande hebt gedaan en een submap nog steeds in de verkeerde weergave wordt getoond, open je die submap en zet je de vinkjes bij Open altijd in… en Blader in… juist weer uit. In de hoofdmap moeten ze dus beide aangevinkt staan, in de submappen staan ze beide uitgevinkt. 

Lijstweergave

Kies je voor een of meerdere van je mappen voor de Lijstweergave, dan heb je nog wat extra keuzemogelijkheden. Net als bij andere besturingssystemen kun je door op een van de kolommen te klikken aangeven hoe de bestanden en mappen gesorteerd moeten worden, bijvoorbeeld op Naam, Bewerkingsdatum of Grootte. Door een tweede keer op de kolom te klikken, draai je de sortering om. 

Een optie die wat minder duidelijk in beeld is, is de mogelijkheid om zelf te bepalen welke kolommen getoond worden. Om dat te doen, houd je Control ingedrukt op je toetsenbord en klik je op een van de kolomnamen. Vaak worden standaard de Bewerkingsdatum, Grootte en Soort getoond, maar er zijn ook opties voor Aanmaakdatum, Openingsdatum, Toevoegingsdatum, Versie, Opmerkingen en Tags. Zo kun je precies aangeven welke kolommen je al dan niet wilt tonen. Daarna kun je ook weer een sortering toepassen op basis van een van die kolommen. 

Tot slot

macOS biedt allerlei mogelijkheden om je Finder-weergave te personaliseren. Natuurlijk kun je de basisweergave aanpassen en aangeven of bestanden en mappen binnen een map in de Symboolweergave, Lijstweergave of op een andere manier getoond worden, maar er zijn ook genoeg opties als het gaat om sortering en welke kolommen worden getoond. Ook kun je de weergave van een specifieke map als blauwdruk gebruiken voor alle mappen en submappen op je Mac. Duik even in de instellingen, en de eigen wil die je Mac-mappen soms hebben is voorgoed verleden tijd!

Google Maps is een veelgebruikte navigatie-app binnen zowel Android als iOS. Veel mensen zijn inmiddels gewend aan die app en hebben geen behoefte aan alternatieven. Maar als je om je heen kijkt, zijn er genoeg kaarten-apps die de moeite waard zijn.

Google Maps is inmiddels meer dan alleen een app voor het navigeren. Je kunt er eveneens informatie over je omgeving of buurt mee opzoeken, en zodoende leuke plekjes ontdekken. Ook biedt de app informatie over bijvoorbeeld files en de luchtkwaliteit. Daarnaast laten mensen er zelf recensies en foto's op achter, waardoor je nog een beter beeld krijgt van wat er in jouw omgeving gebeurt. En vergeet de Steet View-functie niet om een omgeving elders op de wereld te verkennen.

Maar dit is natuurlijk niet de enige dienst die je op deze manier op je smartphone kunt gebruiken. In dit artikel bieden we vier alternatieven voor Google Maps aan.

1- Here WeGo

De eerste app in dit korte lijstje is Here WeGo. Dit is een gratis te downloaden app, die in de basis hetzelfde doet als Google Maps – maar dan zonder Google. Je hebt toegang tot verschillende soorten navigatieopties, zoals wandelen, met de auto of het ov, en kunt directies opvragen die je van deur tot deur brengt. Daarnaast zijn er allerlei mogelijkheden waarmee je de reis, ongeacht het voertuig, personaliseert. Zo kun je kiezen voor de snelste of de kortste route (het verschil zit hem in snelheid) en of je in realtime omgeleid wil worden wanneer dat nodig is. Zo kan Here WeGo rekening houden met files en eventueel oponthoud. Verder zijn er twee weergavemodi: een zoals in Google Maps en een met een satellietbeeld van de omgeving.

Here WeGo is beschikbaar voor Android en iOS.

🚲Leestip: Ga eropuit! De beste sites en apps voor wandelen en fietsen

2- Apple Maps

We kunnen het ons bijna niet voorstellen dat je dit niet weet als je een iPhone hebt, maar Apple biedt met zijn eigen kaartenapplicatie Apple Maps ook een prima alternatief voor Google Maps aan. Hoewel de software eerder onbruikbaar was, heeft de app de afgelopen jaren flinke sprongen vooruit gemaakt. Had je de app eerder afgeschreven, dan kun je je er nu aan wagen. Net zoals bij andere navigatie-applicaties heb je de keuze uit verschillende reisopties, zoals met de auto, de fiets en bijvoorbeeld een taxi. Apple Maps biedt routenavigatie, locatie delen, plaatskaarten en een interactieve 3D-weergave aan van allerlei omgevingen. Zo krijg je een beter beeld van wat er te beleven valt, of hoe er een stad, dorp of weg vormgegeven is.

Apple Maps is alleen beschikbaar voor iOS.

3- Waze

Mocht je iemand zijn die uit het Google-ecosysteem wil stappen, of minder van Google afhankelijk wil zijn, dan is Waze wellicht niet de beste optie. Google is namelijk eigenaar van deze app. Maar voor andere gebruikers kan dit wel een goed alternatief zijn. Veel van de informatie die Waze presenteert, is namelijk afkomstig vanuit de community. Gebruikers houden andere mensen dus op de hoogte. Daardoor krijg je veel meer updates in realtime over wat er om je heen gebeurt of wanneer je eenmaal de weg op gaat. Ongelukken en dergelijke zijn daardoor geen verrassingen meer. Waze kan bovendien razendsnel andere routes aanbieden, en je kunt van tevoren aangeven dat je bepaalde wegen of gebieden wilt vermijden.

Waze is beschikbaar voor zowel Android als iOS.

4- OsmAnd

OsmAnd is tot slot een navigatieapplicatie die volop gebruikmaakt van opensource-informatie. In dit geval gaat het om de data van OpenStreetMap. Dat is niet het enige dat dit zo'n sterke app maakt. Want OsmAnd legt voornamelijk de nadruk op offline gebruik. Zo kunnen gebruikers niet alleen hun eigen omgeving, maar ook gewoon de kaart van een volledig land offline beschikbaar maken. Dat zal de app dan ook meteen vragen op het moment dat je hem voor het eerst opent. Daardoor kun je niet alleen data besparen, ook heb je gewoon een goede kaart tot je beschikking wanneer je in een gebied bent met slecht internet. Verder is het fijn om te zien dat OsmAnd de basis op orde heeft als het gaat om de interface en navigatieopties. Alle basale functies die je mag verwachten van een kaartenapp zit in OsmAnd, dus je hoeft niets te missen.

OsmAnd is beschikbaar voor zowel Android als iOS.

Op papier (!) voegt de Amazon Kindle Paperwhite niet ontzettend veel toe. Maar de aanpassingen kunnen wel waardevol zijn voor iedereen die al jaren een (verouderde) Kindle-versie heeft. Wat brengt de 2024-variant?

We vallen meteen met de deur in huis. Mocht je de 2021-versie van de Amazon Kindle Paperwhite gekocht hebben, dan zal de stap naar de 2024-variant te klein zijn om opnieuw 180 euro uit te geven aan een (eerlijk is eerlijk: voortreffelijke) e-reader. Maar als jouw Kindle uit 2018 of eerder komt, dan is het wél tijd om de overstap te maken. De Amazon Kindle van de twaalfde generatie heeft namelijk twee belangrijke en waardevolle aanpassingen.

Ten eerste is het systeem nu tot 25 procent sneller. Amazon geeft weinig informatie vrij over de processor en andere specificaties; maar als je een oude en nieuwe Kindle naast elkaar houdt, merk je dat verschil. Het menu reageert vlotter op je aanrakingen, waardoor je minder lang hoeft te wachten. Dit is met name merkbaar wanneer je iets moet intypen, als je een boek zoekt bijvoorbeeld.

Daarnaast is het scherm ten opzichte van de 2021-editie is het scherm met een inch gegroeid. Er past nu net wat meer op het scherm: wat ons betreft betekent dat vooral meer leesplezier. Dat hij daardoor een paar gram zwaarder en wat groter is dan de voorgaande Paperwhite mag eigenlijk geen naam hebben. Met een gewicht van 211 gram en een scherm van 7 inch blijft de 2024-variant namelijk nog steeds een e-reader die niet zwaar of ontzettend groot is. Het is nog steeds een compact apparaat dat je vrijwel overal mee naartoe kunt nemen.

©Wesley Akkerman

Kleine frustratie

Het apparaat ligt lekker in de hand, maar is tevens ontzettend glad waardoor we een hoesje eigenlijk verplicht vinden. Zo voorkom je dat je de e-reader stevig vast wilt houden, waardoor je mogelijk met je duim op het e-inkt-scherm tikt.

Tikken op het scherm betekent dat je van pagina wisselt in een boek of comic. Dat wil je natuurlijk niet per ongeluk doen, want dat kan je een beetje uit het lezen halen. Het is geen groot probleem, maar wel een kleine smet op de ervaring. Verder hebben we weinig aan te merken op het ontwerp. Onderop zit de knop waarmee je hem uit de slaapstand haalt. Ook zit hier de usb-c-poort waarmee je hem oplaadt. De accu kan het tot drie maanden uithouden.

©Wesley Akkerman

(Bijna) hetzelfde, verbeterd

Net als bij andere Kindle-modellen kun je de kwaliteit van het scherm aanpassen op je eigen zicht. Zo heb je verschillende niveaus van helderheid, die er zowel in de avond als overdag prima uitzien. Daarnaast ben je in staat de warmte van het scherm te veranderen. Dan maak je de digitale pagina's in feite meer geel dan wit, maar dat vinden we geen groot probleem. Na een seconde is je zicht daaraan gewend en lees je de woorden prettig van het schermpje. Ook de contrastverhouding is nu hoger. Dat zie je voornamelijk wanneer je comics of graphic novels leest. Een verbetering waarvan we zeggen: meer dan welkom. Maar...

©Wesley Akkerman

Oude(re) Kindle vervangen of niet?

...Ondanks de verbeteringen wat betreft snelheid, schermgrootte en de hierboven beschreven contrastverhouding is de sprong tussen de variant uit 2021 en deze uit 2024 ook weer niet zó groot dat we meteen roepen dat je er nu een moet bestellen. Ja, de ervaring is beter – maar ook weer niet zó veel beter.

Daarnaast is het jammer dat Amazon de Amazon Kindle Paperwhite voorziet van slechts 16 GB aan opslagruimte. Nu zal dat voor je verzameling oude en nieuwe boeken en novels meer dan voldoende zijn, maar fans van audioboeken kunnen beter naar een model kijken met iets meer ruimte. De Paperwhite Signature Edition heeft bijvoorbeeld 32 GB aan opslagruimte, maar kost met 199 euro ook meteen twee tientjes meer.

©Wesley Akkerman

Een Kindle zoals verwacht

Het zal niemand verrassen dat de Amazon Kindle Paperwhite presteert zoals verwacht. Zoals altijd kun je heel fijn je boeken lezen op dit apparaat, zonder vermoeide ogen. De interface is toegankelijk en boeken aanschaffen is zo gepiept. Dat kan direct op de e-reader, met een Amazon-account, of via de website. Dan worden ze naar de e-reader gestuurd. Gekochte boeken worden verder netjes gepresenteerd op het thuisscherm van het apparaat. Zoals altijd is het ook mogelijk gratis epubs met een omweg naar het product te sturen.

Het apparaat biedt een aantal opties voor het aanpassen van de tekstgrootte en het lettertype, maar voelt tegelijkertijd ook een beetje beperkt. We zien graag meer opties in het menu staan. Daarnaast is het jammer dat de nieuwe Paperwhite geen koptelefoonaansluiting heeft en dat je voor luisterboeken bent aangewezen op bluetooth – zeggen we in het kader van veelzijdigheid.

©Wesley Akkerman

Amazon Kindle Paperwhite kopen?

Hoewel we enthousiast zijn over de Amazon Kindle Paperwhite (2024) en de aanpassingen zeker de moeite waard vinden, betekent dat niet dat we iedereen met een 2021-model aanraden om over te stappen – want daarvoor zijn de stappen te klein. Maar heb je een veel ouder model, dan kun je dat met een gerust hart wél doen. De basis is vertrouwd gebleven, en ondanks een paar kleine minpunten is dit zeker geen miskoop.