Metal Gear Survive - Verdient een eerlijke kans
Metal Gear Survive werd bij voorbaat al berecht en geëxecuteerd door het grote publiek. Slim heeft Konami het ook allemaal niet aangepakt. Door na de vechtscheiding met Metal Gear’s geestelijk vader Hideo Kojima überhaupt nog iets te doen met de serie, maar ook door de game vooral als een ogenschijnlijk holle multiplayergame te presenteren waarin je op zombies inslaat. Doodzonde, want in de praktijk is dit geen Metal Gear-game en is multiplayer slechts bijzaak. Wél is Metal Gear Survive een hele aardige game.
Om dat te ontdekken moet je niet alleen alle cynisme en verwachtingen opzij zetten, maar ook nog eens over een flinke portie geduld beschikken. Metal Gear Survive begint namelijk bijzonder moeizaam. Het verhaal begint zo kinderlijk eenvoudig dat het riekt naar fanfictie, maar toch presteert Konami het om, misschien in een poging om Metal Gear-tradities hoog te houden, de lijnen met ellenlange filmpjes en statische dialogen uiteen te zetten. Dat terwijl het zich zo gemakkelijk laat samenvatten: nadat Mother Base aan het einde van Ground Zeroes is vernietigd, beland jij als naamloze huurling uit Snake’s privéleger in een andere dimensie waarin zombies – sorry, Wanderers - heersen en jij niets anders kunt doen dan overleven.
©PXimport
Om te kotsen
Overleven leer je met vallen, opstaan en heel veel overgeven. Overleven houdt namelijk niet alleen in dat je op je gezondheidsbalk moet letten, want je krijgt ook honger en dorst. Honger heeft invloed op je maximale aantal levenspunten, dorst is op een vergelijkbare manier verbonden met je stamina. Het is dus verstandig regelmatig te eten en te drinken, maar dan moet je wel iets te eten en te drinken vinden. Daarvoor moet je eerst de map in kaart brengen - letterlijk. Je map wordt namelijk beetje bij beetje ingevuld door ergens daadwerkelijk rond te lopen. Pas als je terugkeert bij je thuisbasis, wordt de door jou zojuist afgelegde route zichtbaar op de kaart en kun je met stempels aangeven waar je bijvoorbeeld een waterbron of dieren hebt gevonden.
In het begin drink je dankbaar vervuild water of eet je rauwe geit, wat er vervolgens weer net zo hard uitkomt. Waarop je vervolgens iedere minuut opnieuw last krijgt van slokdarmweeën totdat je een medicijn hebt gevonden of vanzelf na een tijd bent genezen. Dat klinkt niet alleen bijzonder onsmakelijk, maar is ook gevaarlijk als je net op de hielen wordt gezeten door een horde Wanderers. Metal Gear Survive kent namelijk geen enkele genade. Dood is dood. Had je net éindelijk weer een geit gevonden en geslacht, of materiaal gevonden om een speer mee te fabriceren, maar lukt het je niet om terug te keren naar je basis? Jammer joh, begin maar opnieuw. En de zojuist verkende gebieden op de kaart ben je ook weer kwijt. De game savet alleen op je basis, niet in het veld.
©PXimport
Beklemmende expedities in de Dust
Dat maakt de eerste paar uur van Metal Gear Survive moeizaam en soms ronduit frustrerend, maar ook spannend. Vooral wanneer je de Dust betreedt. Het merendeel van de kaart is namelijk gehuld in mysterieuze nevelen. Hier moet je niet alleen op je honger en dorst letten, maar ook op je zuurstofvoorraad. Bovendien is het zicht hier flink belemmerd. Vaak ben je op niets meer aangewezen dan je kompas, wat lichtbakens aan de horizon en je eigen richtingsgevoel. Missies in de Dust voelen daardoor echt aan als een gevaarlijke expeditie.
Zodra de nadruk meer komt te liggen op het ondernemen van dit soort avonturen, begint duidelijk te worden hoe slim Metal Gear Survive in elkaar steekt. Wanderers reageren bijvoorbeeld op geluid, waardoor sluipen vaak verstandig is. Hurken of kruipen kost echter weer stamina en is bovendien traag. Terwijl je kruipt en je je zuurstofmeter ziet dalen, zie je de honger en dorst toenemen. En met flinke dorst kun je weer niet goed sluipen. Heb je nog genoeg stamina om het op een lopen te zetten? Of móet je eigenlijk wel die Wanderer neersteken, omdat zij Kuban Energy achterlaten waarmee je je zuurstof weer kunt aanvullen? En moet je nog wat eten voordat je de confrontatie opzoekt?
Alle facetten van Metal Gear Survive hangen op zo’n moment samen. Als je zou vluchten zonder dat je nieuwe grondstoffen, blauwdruk voor een sterker wapen of een fast travel-station hebt gevonden, heb je eten en drinken voor niets verbruikt. Maar hoeveel verder durf en kun je nog? De Dust heeft bij ons dan ook voor de nodige panieksituaties gezorgd. Meer dan eens is het voorgekomen dat we op de tast naar een doelwit liepen, om het beoogde doel vervolgens te missen en hopeloos te verdwalen. Als je dan volledig in het duister tast over waar je precies bent en hoe je in vredesnaam ooit nog terugkomt, terwijl je alle metertjes zorgwekkend terug ziet lopen, is Metal Gear Survive bijzonder beklemmend en absoluut op zijn best.
©PXimport
Houdt je scherp
Door dit strenge regime word je bovendien ook geforceerd om te leren hoe je met de Wanderers vecht. Met gestrekt been de confrontatie ingaan leer je snel af. Wanderers zijn sterk, snel en roepen gelijk hun vriendjes om je gezamenlijk in elkaar te slaan. Zelfs al overleef je het, dan is de kans groot dat je flink verwond bent en je overlevingskansen dus aanzienlijk slinken.
Gelukkig zijn de Wanderers niet heel erg slim. Daardoor hangen ze bijvoorbeeld graag koppig in een hek met kippengaas, in plaats van er omheen te lopen. Vervolgens kun jij ze veilig van achter het hek neerprikken met een speer of neerschieten met een pijl en boog. Dom en voorspelbaar? Ja, maar het maakt de game speelbaar. Bovendien werkt deze tactiek de eerste uren feilloos, maar latere Wanderers vergen weer een andere aanpak.
Zo houdt Metal Gear Survive je steeds scherp. Telkens wanneer je denkt dat je het spelletje doorhebt, trapt de game je weer onderuit. Wanneer je gewend bent aan honger en dorst, introduceert de game zuurstof. Wanneer je weet hoe bepaalde Wanderers zich gedragen, krijg je te maken met nieuwe vijanden. En wanneer je eindelijk denkt genoeg eten en drinken te hebben en langzaam een basis begint te bouwen met werkplaatsen om wapens te maken, of zelfs watertanks en plantages, weet de game wel weer op een of andere manier je uit die net gevonden balans te brengen.
©PXimport
Boodschappen doen
Toch is Metal Gear Survive niet perfect. Honger en dorst spelen met name in de eerste uren simpelweg een té grote rol. ‘Boodschappenrondjes’ waarin je puur en alleen eropuit gaat om wat eten of een verdwaalde geit te vinden, zijn daardoor onvermijdelijk, terwijl juist daar geen bal aan is. Ook zijn de missies wel erg repetitief zodra je de spelregels een beetje kent. Hoewel je in sommige missies iemand moet redden of een Memory Board uit een computer moet trekken, ben je in de meeste missies toch vooral bezig om een machine te verdedigen terwijl er golven Wanderers op je af komen. Ook in de co-opmissies is dat eigenlijk het enige dat je doet, al zijn deze missies door simpelweg meer spelers en navenant meer Wanderers een chaotische uitdaging op zich. Maar wanneer je wat verderop in de game zit, over sterkere wapens beschikt en alle trucjes wel onder de knie hebt, vervallen die opdrachten in net zo’n routineklus als de boodschappenrondjes voor een stukje vlees die je in het begin deed.
Metal Gear Survive blijft daardoor niet tot het einde spannend. Grappig genoeg schurkt het verhaal tegen het einde opeens wel nog enigszins onverwachts dichter aan tegen de ‘echte’ Metal Gear Solid-games. Trouwe fans die zover zijn gekomen, krijgen daarmee toch een beetje een pleister op de wonde. Echt Metal Gear is deze game echter niet. Er wordt wel geslopen, maar het is geen tactical espionage action. Wanderers geven zoektochten snel op, er zijn geen alarmfases en nauwelijks eindbazen. Verhalend kent Metal Gear Survive geen emotionele hoogtepunten, maar ook geen onbegrijpelijke plottwists en dialogen. Nou goed dan, misschien op het einde een beetje.
©PXimport
Enkel op de meest spannende momenten, waarin we met een gekneusde enkel en een knorrende maag proberen te overleven in onontdekt gebied, doet Metal Gear Survive denken aan Metal Gear Solid 3. Aangezien dat de favoriete Metal Gear van ondergetekende is, is dat een groot compliment. Desondanks heeft Konami zich met de naam ‘Metal Gear’ vooral veel ellende op de hals gehaald. Een automatische afkeer van iedereen die Kojima op een voetstuk heeft staan, maar ook verkeerde verwachtingen. Waarschijnlijk had Metal Gear Survive het beter gedaan als op zichzelf staande game. Onterecht, want Metal Gear Survive blijkt een prima spel te zijn voor eenieder die voorbij de naam en de ‘Sins of the Father’ kan kijken.
Metal Gear Survive is nu beschikbaar op pc, Xbox One en PlayStation 4. Voor deze recensie werd de game gespeeld op een PS4 Pro.
**Ontwikkelaar:** Konami **Prijs:** €39,99 **Genre:**Action-adventure, survival **Platform:**PlayStation 4, Xbox One, pc **Website:**[konami.com](https://www.konami.com/mg/survive/gate/)
- Houdt je scherp
- Veel spanning
- Mechanieken om te overleven
- Trage introductie
- 'Boodschappenrondjes'
- Wordt routinematig
