Forza Horizon 5 geeft vol gas
Forza Horizon 5 kleurt in alle opzichten binnen de lijntjes. Het is eigenlijk simpelweg een veredelde Horizon 4, wat een opgevijzelde Horizon 3 is. Maar aan kwaliteit heeft de serie nog steeds helemaal niets ingeboet.
Kijk je kritisch naar arcaderacers, dan zie je vaak dat de ontwikkelaars voor een specifieke niche kiezen. Dirt richt zich op rally en gymkana, FlatOut en Wreckfest rijgen botsingen aan elkaar en Need for Speed richt zich (vaak) op straatraces en het opvoeren van importauto’s. Vrijwel iedere ambitieuze poging om hieraan voorbij te gaan redt het niet bij deze welomlijnde titels. De nieuwste telgen van The Crew en Grid maakten bijvoorbeeld niet ontzettend veel indruk.
Ontwikkelaar Playground Games springt in dat gat en probeert met Forza Horizon de verschillende aspecten uit de autocultuur met elkaar te verbinden. Wonder boven wonder slaagt het daar keer op keer in.
Zorg voor autocultuur
De veelzijdigheid aan beschikbare bolides is net als in vorige delen in de serie ontzettend indrukwekkend. Vrijwel alle betekenisvolle automerken zitten vol glorie in de game, van het Amerikaanse Dodge tot Ferrari, Volkswagen en Honda. Het oog voor detail is verbluffend en benadert het niveau van Gran Turismo: games van dit kaliber zijn net zozeer een naslagwerk over de geschiedenis van de autocultuur als dat het games zijn. Aan alles merk je dat Playground zorg draagt voor de verschillende facetten van deze rijke cultuur.
Het mooie is dat de karakteristieke eigenschappen van alle beschikbare auto’s ten volste benut is. Sterker nog, je kunt elke auto van binnen en buiten bekijken, om er vervolgens in een handomdraai zo’n lekker sissende 1.6 liter-motor in te leggen of juist een nieuw likje verf op je velgen te gooien. Natuurlijk gaat het hier om een arcaderacer, maar zeker met een stuur en een goed stel pedalen voel je het gelijk wanneer je een bredere band onder je Honda Civic knalt.
Forza Horizon 5 is ook qua race-ervaring vrijwel volledig naar je hand te zetten. Wil je tussen neus en lippen door de 300 kph aantikken, dan hoef je in principe alleen maar in een Lamborghini te springen en het gaspedaal in te houden. Wil je de nuances van een familiewagen aanvoelen, dan zet je alle hulpmiddelen uit en heb je opeens te maken met een verrassend diepgaande representatie. Misschien is dit ook de reden waarom een YouTube-kanaal als
zoveel video’s maakt over Forza Horizon: om te kunnen genieten van de karakteristieke wegligging, geluiden en aanblik van alle beschikbare wagens.
Hallo Mexico!
De grote vraag is dus vooral: hoe zit het met de races en de omgeving? In Horizon 4 stond Groot-Brittannië centraal, in deeltje vijf reizen we af naar Mexico – gevuld met indrukwekkende ecosystemen, archeologische pareltjes en aantrekkelijke autoroutes.
De veelzijdigheid aan beschikbare bolides is net als in vorige delen in de serie ontzettend indrukwekkend
-
Waar Horizon 4 vooral draaide om kleine, spannende paadjes door prachtige steden en net zo indrukwekkende natuurgebieden, gaat het in Horizon 5 vooral om de verscheidenheid aan Mexicaanse flora en fauna. Of je nu langs of over het strand scheurt, een actieve vulkaan beklimt of een dichtbebost regio onveilig maakt: aan ecologische diversiteit is geen gebrek. Playground Games heeft bovendien samengewerkt met een antropologisch instituut om recht te doen aan verschillende archeologische vondsten. Zo kun je Ek’ Balam bezoeken, maar ook de Stad van de Goden Teotihuacán.
Waar de ruïnes alle aandacht hebben gekregen die ze verdienen, gaat dat niet op voor niet-materiële cultuur. Dat resulteert in stereotypes, generalisaties en ongemakkelijke uitspraken over ‘de Mexicaanse cultuur’. In tussenfilmpjes en dialogen gaat het vrijwel alleen maar over het belang van familie, alsof dat een volledige cultuur definieert.
Dat is zonde, juist omdat Playground wel degelijk een kritische houding probeert aan te nemen. Dat uit zich niet alleen in de samenwerking met een antropologisch instituut, maar ook in bijvoorbeeld de mogelijkheid om genderneutrale voornaamwoorden te kiezen.
Van sprintraces tot een spectaculaire duurloop
Over het algemeen is de spelopbouw van Forza Horzon 5 uitstekend. De fictieve representatie van Mexico leent zich uitstekend voor talloze verschillende races, van drag en drifting tot touren en rally. Vaak gaat het om vrij korte races die je in een minuut of drie tot een goed einde kunt brengen. Maar eens in de zoveel tijd komt er een groter evenement voorbij, waar je toch al gauw een kwartier of soms een halfuur mee bezig bent. Deze evenementen loodsen je door de volledige spelwereld en zijn vaak spannend en spectaculair.
De keerzijde van deze insteek is dat het enigszins voelt alsof de spelwereld uit verschillende levels is opgebouwd, in plaats van dat het een dynamisch geheel vormt. De overgang tussen regenwoud en woestijn is rigide, wat ten koste gaat van de illusie van een levende wereld. Bovendien krijg je soms het gevoel dat je allerlei korte, soms minder interessante races moet doorlopen om een groter, mooier en leuker evenement vrij te spelen.
Dit doet gelukkig nauwelijks afbreuk aan de verder waanzinnige race-ervaring. Forza Horizon 5 is wederom prachtig, gelaagd, veelzijdig en eigen.
Forza Horizon 5 is vanaf 9 november verkrijgbaar voor pc, Xbox Series X en S en Xbox One. De Premium-editie van het spel geeft op 5 november al toegang. Voor deze review is de game op Xbox Series X getest.
Ons oordeel
Conclusie
Pluspunten
Fantastische representatie van de globale autocultuur, oog voor detail
Minpunten
Horizon 5 ≈ 4 ≈ 3, de spelwereld kan als losse flarden aanvoelen
Conclusie