PC REVIEW - Toen ik Cities: Skylines ontdekte, was ik er aardig verbaasd over. Cities XXL zou een maand eerder uitkomen en met die wetenschap begreep ik niet waarom Skylines zo snel daarna zou verschijnen. Een snelle Google-zoekopdracht later wist ik pas dat er verschillende uitgevers achter zaten en de twee dus compleet niet met elkaar te maken hebben. De review van Cities XXL heb ik een maand geleden gedaan en nu kon ik opnieuw aan het bouwen met Cities: Skylines!

8/108/10PC REVIEW - Toen ik Cities: Skylines ontdekte, was ik er aardig verbaasd over. Cities XXL zou een maand eerder uitkomen en met die wetenschap begreep ik niet waarom Skylines zo snel daarna zou verschijnen. Een snelle Google-zoekopdracht later wist ik pas dat er verschillende uitgevers achter zaten en de twee dus compleet niet met elkaar te maken hebben. De review van Cities XXL heb ik een maand geleden gedaan en nu kon ik opnieuw aan het bouwen met Cities: Skylines!

SimCities: Skylines XXL

Cities: Skylines roept meteen SimCity op, vanaf het moment dat je het opstart. Een grijs vierkant bakent je gebied af en ook de user interface lijkt op een donkere versie van de citybuilder-gigant van EA. Wanneer je echter daadwerkelijk kijkt naar de inhoud van de game voelt het meteen heel anders aan. Het spel draait vlot en het beginscherm komt zelfs met een optie om mods aan te zetten, als dat geen groot verschil is, dan weet ik het ook niet meer.

Cities: Skylines lijkt wel veel meer op SimCity dan die andere Cities-serie ooit heeft gedaan, wat niet slecht is daar die games kampen met problemen sinds dag één. De reden dat deze vergelijkingen nu gedaan worden is zodat de rest van de review gewijd kan zijn aan Cities: Skylines, zonder dat er al teveel gegrepen wordt naar vergelijkbare games.

Verkeerd verkeer

Wellicht één van de meest prominente bezigheden in de hele game is het controleren van verkeer. Niet verrassend, daar de maker van Cities: Skylines ook aan het roer van Cities in Motion stond, waar immers alleen maar het verkeer geregeld hoefde te worden. Je wegennetwerk is de ruggengraat van je stad en er zal zeker aandacht aan moeten worden besteed, want voor je het weet stapelen files zich op files. Besteed je hier echter de genoeg aandacht aan, dan vloeit het verkeer erg soepel door de stad en op hogere snelheden is dat een genot voor het oog.

Om het verkeer zo soepel te houden is meer nodig dan een computer en een beetje WD-40. Zo kun je openbaar vervoer toevoegen in de vorm van bussen, metro’s en treinen. Ook vliegtuigen kunnen van een landingsplaats worden voorzien, maar dat is meer voor toeristen bedoeld. Een logisch netwerk van wegen is van groot belang, aangezien veel voorzieningen, zoals politie, brandweer en ambulance, hier gebruik van moeten maken. Niet alleen zijn ze lang onderweg als ze geen logische weg kunnen volgen, ze zullen ook een minder groot bereik hebben.

Bouw een dorp

Langs de weg verschijnt een patroon dat aangeeft waar gebouwd kan worden. Pak de kwast erbij en verf het in de kleur van industrie en de fabrieken schieten uit de grond. Vergeet niet water en stroom aan te sluiten en de fabriek zal zonder problemen de vastgestelde belastingcenten betalen. Zo werkt het ook voor woningen en commerciële gebouwen en wat je stad het hardste nodig heeft, is onderin het scherm te zien. Zolang je de statistieken daar blijft volgen, zal je dorpje snel uitgroeien tot een stad, waar kantoren toegevoegd worden voor geschoolde mensen en dichtbebouwde woonwijken ook geplaatst kunnen worden. Op deze manier komen er meer en meer mensen in je stad, waardoor je ook steeds weer meer gebouwen vrij speelt.

[video poster=http://movies2.gamersnet.nl//movies/2015/cities_skylines/cities_skylines_release_date_reveal_trailer_hd720p.jpg controls]http://movies2.gamersnet.nl//movies/2015/cities_skylines/cities_skylines_release_date_reveal_trailer_hd720p.mp4[/video]

Eén van de meest opzienbarende gebouwen is zonder meer de dam. Met de dam kan elektriciteit opgewekt worden en Skylines heeft daadwerkelijk een engine die het water laat vloeien zoals dat ook in het echt zou gebeuren. Hoewel het mij zelf nog niet is gelukt een overstroming te veroorzaken, zijn dit soort dingen zeker een vermelding waard.

Bouw en verdeel

Zoals gezegd geeft een grijs vierkant je, aan het begin redelijk kleine, gebied weer. Wanneer je stad echter groeit, komen er meer van dat soort vierkanten beschikbaar en zo wordt je stad groter en groter. Je kunt dus steeds uitkijken naar gebieden waar je goed kunt bouwen. Wat hierbij een grote rol speelt, is wat er onder de grond zit. Er kan bijvoorbeeld metaal in de grond zitten, wat je met gespecialiseerde industrie naar boven kunt halen, verwerken en vervolgens natuurlijk met een flinke winst kunt verkopen.

Dat specialiseren gebeurt door middel van districten. Deze teken je op je stad, waarna je daar bepaalde regels kunt laten gelden. Zo kan je een bepaald gedeelte van je stad hogere belastingen laten betalen en in een ander gedeelte roken en huisdieren verbieden. Je kan deze regels ook op stedelijk niveau uitoefenen. Zelf was ik onder de indruk van de high-tech-gebouwenregel die je huizen er wat mooier uit laat zien, wat de landwaarde weer deed stijgen. Het continu spelen met deze regels houdt het spel interessant.

Atlantis

Een stad draait op geld en de steden in Cities: Skylines zijn daar zeker geen uitzondering op. Het is echter ook geen zwaar karwei om geld te verdienen. Zolang je stad groeit, groeit je budget en zolang je budget groeit, groeit je stad. Het is niet altijd zo simpel om je stad te laten groeien, doordat de vraag naar nieuwe zones soms onverklaarbaar laag is, maar toch staat je weinig in de weg naar gigantische wolkenkrabbers.

Om een voorbeeld te geven: in een stad die ik bouwde, lukte het om een stuk rivierbedding te bebouwen na deze door middel van dammen te hebben drooggelegd. Nadat er een aantal flats stonden, werden de dammen weer door mij weggehaald en stroomde de rivier terug in zijn originele patroon. Natuurlijk werden de flats weggevaagd, maar mijn inkomsten leden er niet onder. De infrastructuur bleef zelfs intact en na het herstellen van de dam woonden er al snel weer mensen.

Wat de inkomsten wel zal drukken, zijn natuurlijk problemen in de stad. Brand, vuilnis wat niet opgehaald wordt en lijken die niet opgehaald zijn, zorgen voor onvrede en voor leegstaande panden die opgeruimd moeten worden om plaats te maken voor nieuwe panden. Hoewel het opruimen hiervan erg simpel werk is, voelt het minder aan als gameplay en meer als tijdvulling.

Bloederige fouten

Ook het verkeer is niet zonder zijn fouten. Vooral wanneer het wat drukker wordt op straat zullen regels niet compleet worden nageleefd. Niet zozeer op het gebied van auto’s, want al staan er veertig vuilniswagens achter elkaar in de file (en dat is niet overdreven), dan nog zal niemand het in zijn hoofd halen om op een rare manier in te halen. Dat is ook niet te verwachten van computergestuurde auto’s, maar het zou wel fijn zijn als ze rekening zouden houden met voetgangers.

Het kan namelijk niet anders of de kruispunten in Cities: Skylines zijn bloederiger dan de gemiddelde Total War-game. Er wordt totaal geen rekening gehouden met voetgangers, mensen steken vrolijk over terwijl een vrachtwagen optrekt.... en lopen er vervolgens doorheen. Het zijn dingen die amper opvallen wanneer je uitgezoomd bent, maar in een game die een cameramodus aanbiedt die het zoeven door je stad zo mooi maakt, is het jammer om zulke details te laten schieten.

Conclusie

Al met al is Cities: Skylines wat SimCity had moeten zijn. Paradox liet hier in de aanloop naar de release ook geen twijfel over bestaan, daar ze bepaalde keuzes van EA aankaartten en verbeterden. Dit is gelukt en het voelt erg goed om de uren in Skylines te laten zinken. De kleine schoonheidsfoutjes die de game kent, zullen zonder twijfel opgelost worden. Wellicht niet allemaal door ontwikkelaar Colossal Order, maar dan wel door de modding community en dat zorgt ervoor dat de toekomst van Cities: Skylines met vertrouwen tegemoet gezien kan worden.

In hoeverre kun je een simpele dweil eigenlijk nog verbeteren? Die vraag stelden we onszelf hardop – tot we opeens de Philips OneUp in handen kregen: een elektronische dweil die verrassend goed weet mee te draaien in een wereld vol dweilende robots en nat-droogstofzuigers. Wat vinden wij van deze opvallende nieuwkomer?

Dankzij robots en andere slimme apparaten wordt het steeds makkelijker om het huishouden uit handen te geven of de vervelende taken te láten uitvoeren. De Dreame H15 Pro en anders wel de X50 Ultra zijn daar goede voorbeelden van. Maar Philips laat met de OneUp zien dat regelmatig dweilen helemaal geen vervelende taak hoeft te zijn. Dit is namelijk een elektrische dweil die je in staat stelt de taak sneller uit te voeren. Hij is er in twee uitvoeringen, namelijk eentje van 109 en eentje van 159 euro. Het enige verschil is de accu: die gaat respectievelijk 50 of 70 minuten mee.

Het systeem bestaat uit verschillende onderdelen die je allemaal aan de steel bevestigt. Om te beginnen zijn dat een schoonwaterreservoir (van 280 ml) en een vuilwaterbak (van 180 ml), die je aan de onderkant van het midden aantreft. In de bak met schoon water klik je daarnaast een speciaal ontwikkelde module met daarin het schoonmaakmiddel. Dat is een door Philips ontwikkeld middel, dat naar verluidt drie maanden moet meegaan. De kantelbare kop kan 360 graden draaien en is voorzien van afneembare dweilpads, die ook los te koop zijn (voor 23 euro).

©Wesley Akkerman

Evenredig nat en schoon

Bij dit soort apparaten is het gewicht en flexibiliteit in de bediening erg belangrijk. De Philips OneUp weegt 1,75 kilo en is dus niet bepaald zwaar, zeker niet in vergelijking met draadloze steelstofzuigers. Wij hebben er in elk geval moeiteloos mee door het huis gelopen. En dankzij die draaibare kop kom je heel makkelijk in verschillende hoeken, onder tafels en stoelen en langs poten en ander meubilair. De knoppen voor de bediening zitten daarnaast helemaal boven op de dikke steel, waardoor die eveneens goed bereikbaar zijn.

In de basis lijkt er dus goed nagedacht te zijn over de werking en praktische inzetbaarheid van de Philips OneUp. Maar hoe maakt-ie schoon? Dankzij een gemotoriseerde aandrijving kan het systeem de dweilpad continu voorzien van een schone stroom water met zeep. Ondertussen zuigt de dweil het vieze water op, waardoor de grond niet lang nat blijft en het droogproces drastisch verkort. Je moet de dweilpad van tevoren nog wel eerst natmaken, dus de eerste vloeraanraking kan wat te vochtig zijn. Maar daarna wordt de harde vloer evenredig nat en schoon.

©Wesley Akkerman

Voordelen ten opzichte van gewoon dweilen

Het gebruik van de Philips OneUp brengt een aantal duidelijke voordelen met zich mee. Vergelijk je het met traditioneel dweilen, dan vallen er meteen een paar dingen op. Je hoeft geen grote emmer water klaar te zetten, laat staan ermee door het huis te slepen. Je verbruikt minder water en schoonmaakmiddel, en je voorkomt dat je halverwege met een vieze dweil over de vloer gaat. Ook het schoon- en droogmaken van de dweilkop is een stuk eenvoudiger – daar heeft Philips slim over nagedacht.

De dweilpad is afneembaar en kun je simpelweg te drogen leggen, bijvoorbeeld in de zon. Is die er even niet, dan duurt het ongeveer twee à drie dagen voordat hij helemaal droog is. Je kunt de pad bovendien in de wasmachine gooien om hem weer fris en schoon te krijgen. Omdat het drogen soms wat tijd kost, is een extra dweilpad geen overbodige luxe – maar die moet je wel los aanschaffen. Het apparaat wordt geleverd met één pad, maar verder zit alles wat je nodig hebt gewoon in de doos. De basis is dus goed op orde.

©Wesley Akkerman

Meegeleverd schoonmaakmiddel

Philips raadt natuurlijk aan om het speciaal voor dit systeem ontwikkelde schoonmaakmiddel te gebruiken. Twee flesjes kosten 20 euro en zijn volgens de fabrikant goed voor evenveel sessies als drie flessen gewone vloerreiniger. Per schoonmaakbeurt druk je één keer op de knop om het schoonwaterreservoir van de juiste hoeveelheid zeep te voorzien, zodat je altijd de optimale verhouding hebt. Toch vragen we ons af of je echt aan die Philips-flesjes vastzit. In de praktijk werkt het systeem ook prima met je eigen schoonmaakmiddel.

Wat wel opvalt aan het meegeleverde reinigingsmiddel, is dat het nauwelijks geur afgeeft. Het ruikt niet vies, maar er zit ook geen fris of aangenaam geurtje aan. Wel zorgt het voor een streeploos resultaat, en dat is natuurlijk waar het uiteindelijk om draait. Heb je echter zelf een goede vloerreiniger die speciaal geschikt is voor jouw type vloer, dan kun je die ook prima gebruiken. Het enige wat je dan even moet uitzoeken, is de juiste verhouding met het schoonwaterreservoir van 280 ml. De elektrische dweil presteert er in elk geval niet minder door als je de (best prijzige) Philips-flesjes links laat liggen.

©Wesley Akkerman

Philips OneUp kopen?

Ook goed om te weten: met de variant die 50 minuten meegaat, kun je ongeveer 50 vierkante meter dweilen. De versie met een accuduur van 70 minuten komt tot 70 vierkante meter. Daarmee is de OneUp een ideaal product voor kleinere huishoudens, zoals een appartement of flat. In ons testhuishouden hield de OneUp het zelfs vol om op een volle accu 56 vierkante meter schoon te maken – ruim boven de beloofde prestatie. Natuurlijk moet je er rekening mee houden dat accu's na verloop van tijd wat capaciteit verliezen, maar daar was in dit geval nog geen sprake van.

De Philips OneUp is wat ons betreft een ideaal apparaat voor wie geen interesse of budget heeft voor een robotstofzuiger of een geavanceerde nat-droogstofzuiger. De vloer wordt mooi schoon, zonder strepen, en het dweilen en drogen kost nauwelijks tijd. Even snel door het huis is daardoor geen gedoe meer. Nadelen zijn er ook: het bijbehorende schoonmaakmiddel is aan de prijzige kant en mist een frisse geur, en de dweilpad droogt traag op als de zon niet meewerkt. Maar verder staat er niets in de weg om dit apparaat warm aan te bevelen.

Maak kennis met de Miele Guard-serie: drie stofzuigers die elk uitblinken in hun eigen klasse. Van de lichtgewicht en wendbare S1 tot de veelzijdige M1 en de luxe L1 met geavanceerde filtersystemen – Miele combineert innovatieve technologie met doordacht design. Ontdek hieronder welke Guard-stofzuiger het best bij jou past!

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bemmel & Kroon

Of je nu dagelijks door een druk gezinshuis beweegt of in alle rust een minimalistische studio onderhoudt, een goede stofzuiger maakt het verschil. Met de Guard-serie biedt Miele drie modellen die elk op hun eigen manier uitblinken in comfort, gebruiksgemak en duurzaamheid. De compacte Guard S1, de veelzijdige M1 en de luxe L1 zijn stuk voor stuk uitgerust met doordachte technologie en hoogwaardige materialen. Wat ze met elkaar delen? De kwaliteit en betrouwbaarheid die je van Miele mag verwachten.

Guard S1: verrassend sterk, opvallend compact

De Guard S1 is het instapmodel binnen de serie, maar zeker geen lichtgewicht als het op prestaties aankomt. Met een krachtige 890 watt-motor, vier zuigstanden en een universele zuigmond reinigt hij moeiteloos diverse vloertypen. Dankzij het lichte gewicht en het compacte ontwerp is hij ideaal voor kleinere woningen of mensen die op zoek zijn naar een wendbare stofzuiger. De bediening is intuïtief via twee knoppen en een centrale draaischakelaar, en met zijn grijs gemarkeerde elementen is hij zelfs zonder handleiding volledig logisch in gebruik.

©Miele

De S1 maakt gebruik van de HyClean Pure TU-stofzak en het ComfortFit-systeem zorgt voor een hygiënisch klikmechanisme: geen ontsnappend stof, wel een gerust gevoel. En met standaard accessoires zoals een meubelzuigmond, kierenborstel en reliëfborstel (bevestigd via de VarioClip) heb je alles bij de hand.

Guard M1: veelzijdige krachtpatser met slimme opbergruimte

Een stapje luxer is de Guard M1, ontworpen voor elk type ondergrond en elk type huishouden. Deze stofzuiger beschikt over een verstelbare zuigkracht met vier vermogensniveaus, die je met de voet bedient – handig als je tussendoor niet wilt bukken. De 4,5 liter-stofzak (HyClean Pure CO) gaat extra lang mee en het ComfortFit-systeem garandeert maximale hygiëne én prestaties, zelfs bij een lagere zuigkracht.

©Miele

Ook het design spreekt aan: fris, modern en met een geïntegreerd accessoirevak waarin je de meegeleverde meubelzuigmond, kierenborstel en reliëfborstel netjes opbergt. De universele draaibare zuigmond is geschikt voor tapijt, hout en tegels, en volgt soepel elke beweging.

Guard L1: comfort, stilte en duurzaamheid in één

De Guard L1 is het topmodel binnen de serie en is ontworpen voor mensen die geen concessies willen doen aan comfort, prestaties of uitstraling. Met een fluisterstil geluidsniveau van slechts 75 dB en een royale actieradius van 12 meter is dit model klaar voor elke schoonmaakklus, hoe groot of klein ook. Het robuuste ontwerp is niet alleen stijlvol, maar ook uitzonderlijk duurzaam: de L1 is getest op een levensduur van maar liefst 20 jaar.

©Miele

Net als de M1 beschikt ook de L1 over de draaibare universele zuigmond, maar onderscheidt zich met slimme details. Zo is de 2-in-1-zuigmond (voor meubels en kieren) geïntegreerd in de achterkant van het toestel en is de reliëfborstel ingebouwd in de ergonomische handgreep. Ook deze L1 werkt met de HyClean Pure TU-stofzak en het ComfortFit-systeem, waardoor hygiëne en gebruiksgemak gegarandeerd zijn.

Voor wie nóg een stap verder wil gaan, is er de Guard L1 Comfort. Deze luxere uitvoering voegt enkele premium extra's toe. Het geïntegreerde LCD-kleurendisplay toont in één oogopslag de reinigingsmodus, de vullingsgraad van de stofzak en de status van het uitblaasfilter. Zo heb je altijd direct inzicht in de prestaties van je stofzuiger. Daarnaast ondersteunt de L1 Comfort Miele@home, waarmee je het apparaat via wifi kunt verbinden met je smarthome-netwerk. Bediening via app, spraak of slimme automatisering? Met Miele is het slechts een kwestie van instellen.

Ga voor meer witgoeddeals naar Bemmel & Kroon!