Een andere taakbalk, een aangepast startmenu, het menu van de rechtermuisknop eindelijk met je eigen opties: in hoeverre kun je Windows écht aan je wensen aanpassen? Neem geen genoegen meer met de standaardfunctionaliteit van het besturingssysteem. We trekken de trukendoos open!

Taakbalk aanpassen

Maak je gebruik van Windows 10 en heb je behoefte om de taakbalk even flink onder handen te nemen? Groot gelijk: de balk gaat vooral bij Windows 10 alweer enige tijd mee en kan wel een opfrisbeurt gebruiken. We maken gebruik van 7+ Taskbar Tweaker, een no-nonsense programma waarmee je de balk naar je hand zet. Het programma bestaat uit één overzichtelijk venster.

In de sectie Taakbalk items kies je wat er moet gebeuren als je met de rechtermuisknop op de balk klikt. Heb je geen behoefte aan de jumplist (het lijstje met onder meer recente items), dan kies je bij Rechter muisklik voor de optie Standaard windowmenu. Ook helpt Taskbar Tweaker met het ‘uitkleden’ van het menu, als je geen behoefte hebt aan grafische poespas. Kies bijvoorbeeld bij Muis eroverheen bewegen voor Lijst. Plaats je de muis nu op een taakbalkknop, dan wordt er geen miniatuurweergave van het venster meer getoond, maar krijg je een tekstuele lijst met geopende vensters te zien.

Groeperen maar

In de sectie Groeperen en combineren van 7+ Taskbar Tweaker bepaal je hoe programma’s worden gegroepeerd. Wil je niet dat de programma’s worden gegroepeerd onder één knop, maar dat elke app een eigen knop krijgt? Kies bij Combineren voor Gegroepeerde items niet combineren. Heb je bijvoorbeeld meerdere Word-documenten of browservensters geopend, dan krijgt elk venster voortaan een eigen knop: vergelijkbaar met eerdere Windows-versies. In de sectie Andere taakbalkopties kun je het muiswiel instellen om snel tussen knoppen te wisselen (kies Wisselen tussen taakbalkknoppen).

Interessant is de optie bij Dubbel muisklik op lege ruimte. Hier kun je een actie koppelen aan de dubbele muisklik. Kies bijvoorbeeld voor Ctrl+Alt+Tab als je met een dubbele muisklik het venster wilt zien waarmee je tussen geopende vensters schakelt. Tot slot is er de sectie Diversen. Hier kun je kleinere aanpassingen doen. Bijvoorbeeld knoppen verbergen (Verberg de Startknop en Verberg knop ‘Bureaublad weergeven’) en standaardfuncties uitbreiden (Toon seconden bij systeemvakklok). Via de sectie Vastgemaakte items (uiterst rechts in het venster) kun je de menu’s van de Windows-taakbalk compacter maken (Verwijder extra ruimte tussen items) en het klikgedrag van de muis aanpassen (Openen met dubbel muisklik).

Schuiven maar

Als je Windows 10 gebruikt op een laptop met touchscreen, kun je de computer uitschakelen door een afsluitscherm naar beneden te schuiven met je vinger. Een stuk indrukwekkender dan de officiële optie Uitschakelen in het Startmenu. Met een slimme truc kunnen we die functie alsnog toevoegen aan een traditioneel systeem zonder touchscreen. We hebben hiervoor geen externe software nodig.

Klik met de rechtermuisknop op een leeg gedeelte van het bureaublad en kies Nieuw/Snelkoppeling. Typ in het invoervak SlideToShutDown. Klik hierna met de rechtermuisknop op de zojuist gemaakte snelkoppeling en kies Eigenschappen. In het vak Sneltoets geef je hierna op met welke toetsencombinatie je deze functie wilt aanroepen. Klaar!

Opdrachtprompt

Echte liefhebbers werken (af en toe) nog met de Opdrachtprompt, bijvoorbeeld voor het uitvoeren van veelvoorkomende taken of wat geavanceerder systeembeheer. Behoor jij tot deze groep? Je kunt het uiterlijk van dit onderdeel aanpassen. Zodra je de Opdrachtprompt hebt geopend, klik je met de rechtermuisknop op de titelbalk van het venster. Kies Eigenschappen. Een venster met aanpassingsmogelijkheden verschijnt. Hier bepaal je onder meer lettertype en -grootte (via de tab Lettertype), de venstergrootte en -positie (tab Indeling), maar ook de gebruikte kleurenset (via de tab Kleuren).

Werp ook een blik op de optie Matheid. Via de schuifregelaar bepaal je de doorzichtigheid van het venster. In de praktijk is dat vooral handig als je intensief met de Opdrachtprompt werkt en ook in de gaten wilt houden wat er op de achtergrond gebeurt.

Alternatief schijfpictogram

Als je meerdere schijven – of partities – gebruikt, is het handig om deze visueel van elkaar te onderscheiden. De manier: een alternatief schijfpictogram instellen. We maken hiervoor gebruik van een extern programma, maar overdrijven het verder niet. Met Drive Icon kun je het pictogram snel aanpassen, en verder niets.

Het venster is simpel van opzet. Bij Drive selecteer je het station dat je onder handen wilt nemen. Klik hierna bij Icon op de knop Bladeren en wijs het gewenste pictogram aan. Bij Preview zie je hoe dat eruit ziet. Bevestig met een klik op Apply. Open de Verkenner en geniet van het eindresultaat.

Ieder een eigen kleur

Met Folder Marker kun je je favoriete mappen een eigen kleur geven en daarmee eenvoudig herkennen.

De werking is eenvoudig. Klik met de rechtermuisknop op de map die je van een andere kleur wilt voorzien en kies voor Mark Folder. Vervolgens kies je uit een set standaardpictogrammen (bijvoorbeeld een map met een slot, als je wilt aangeven dat het om privé-bestanden gaat). Onder het submenu Colors vind je een set met beschikbare kleuren.

Klassieke menu’s

Maak je inmiddels gebruik van Windows 11, maar stoor je je aan het vereenvoudigde menu van de rechtermuisknop? Je kunt het menu herstellen naar het menu zoals je kent uit Windows 10. Je maakt hiervoor gebruik van het Windows-register.

Open het Startmenu en typ Regedit.exe. Kies Register-editor. Ga naar de sleutel HKEY_CURRENT_USER\SOFTWARE\CLASSES\CLSID. Kies Nieuw/Sleutel. Noem deze {86ca1aa0-34aa-4e8b-a509-50c905bae2a2}. Klik erop met de rechtermuisknop en kies Nieuw/Sleutel. Deze noem je InprocServer32. Dubbelklik op Standaard (rechts in het venster) en sluit hierna dit venster weer, zodat de instelling leeg blijft. Na het opnieuw starten van Windows is het volledige menu van de rechtermuisknop weer beschikbaar.

Meest recente venster

Windows 10 kent een handige registeraanpassing die ervoor zorgt dat automatisch het meest recente venster wordt geopend als je klikt op een taakbalkknop die meerdere achterliggende vensters heeft (bijvoorbeeld Word en meerdere Word-documenten of Chrome en meerdere websites). Je hoeft daardoor niet meer telkens te kiezen uit de verschillende vensters.

Open het Startmenu en typ Regedit.exe. Kies Register-editor. Ga naar de sleutel HKEY_CURRENT_USER \Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer\Advanced. Klik hierop met de rechtermuisknop en kies Nieuw/DWORD-waarde (32-bit). Deze geef je de naam LastActiveClick. Dubbelklik op de zojuist gemaakte waarde en typ 1 in het vak Waardegegevens. Klik op OK en sluit het register af. Nadat je Windows opnieuw hebt opgestart, is de aanpassing actief.

Verborgen opties

Niet alle instellingen kun je via de gebruikersomgeving van Windows aanpassen. Met het gratis programma Ultimate Windows Tweaker kom je een stuk verder. Er zijn verschillende versies beschikbaar voor Windows 10 en voor Windows 11. Het programma heeft een aantal belangrijke eigenschappen. Allereerst hoef je het niet te installeren: je voert het programma alleen uit wanneer je het nodig hebt en sluit het hierna simpelweg weer af. Daarnaast kent het een logische opbouw, zodat je snel je weg kunt vinden. In het hoofdvenster vind je aan de linkerzijde een overzicht van de categorieën.

Maak voordat je aan de slag gaat een herstelpunt. In geval van problemen kun je de staat van de computer herstellen naar dit eerder gemaakte punt. Open de sectie System Information en klik op Create System Restore Point.

Aanpassen

Nu de back-up is gemaakt, kunnen we aan de slag. Open de sectie Customization. Rechts vind je de verschillende subcategorieën. Klik op de knop Extended Info Bar (onderin het venster). De balk toont per optie een uitgebreide uitleg, zodat je weet wat een aanpassing inhoudt. Op de tab Windows 10 (of Windows 11) kun je onder meer het Startmenu aanpassen. In de sectie Customize Power Menu and User Menu geef je aan welke energie-opties (zoals Slaapstand) in het Startmenu mogen verschijnen.

Heb je geen behoefte aan animaties, werp dan een blik op Start Animations. Via de knop Disable Start Animations kun je alle animaties van het Startmenu uitschakelen, waardoor het menu aanzienlijk vlotter opent. Via de overige vakken – zoals Quick Access – bepaal je welke opties wel of juist niet mogen worden getoond. Wil je bijvoorbeeld niet dat de lijst met recente bestanden verschijnt, dan haal je het vinkje weg bij Show Recent Files.

Ander uiterlijk en werking

Open hierna het tabblad Taskbar. In de sectie Appearance kun je onderdelen van de Windows-taakbalk verwijderen, zoals het volume- en netwerkpictogram. Vooral handig is de sectie Taskbar Thumbnail. Hier bepaal je de afmetingen van de miniatuurweergaven van vensters die op de taakbalk worden getoond. Heb je de instellingen aangepast, dan open je de tab File Explorer. Bepaal welke onderdelen je in de Verkenner wilt zien of juist wilt verbergen. Zo geef je hier onder meer aan of je standaardonderdelen zoals OneDrive in het venster wilt zien of geen behoefte hebt aan deze ‘reclame’ (bijvoorbeeld als je een andere clouddienst gebruikt).

Op de tab Universal UI vind je de instellingen voor het vergrendelscherm en algemene meldingen. Geef hier bijvoorbeeld aan dat je geen reclame wilt voor de Microsoft Store, zodra je een onbekend bestandstype probeert te openen (via de optie Disable ‘Look for an app in the Store’ when unknown file type is opened).

Hoogste versnelling

Bij het binnenstebuiten keren van Windows hoef je je niet te beperken tot het aanpassen van de gebruikersomgeving. Ook kun je de prestaties optimaliseren. Ultimate Windows Tweaker heeft hiervoor een aparte sectie: Performance. De eerste drie opties zijn interessant voor het versnellen van Windows als je de computer uitschakelt of in geval van een vastloper.

Sluit je de computer af en wil je niet lang wachten totdat eventuele geopende programma’s worden afgesloten? Verlaag dan de waarde bij de optie Waiting time to kill applications timeout during shutdown. Om te zorgen dat de services sneller dan normaal worden afgesloten tijdens het afsluiten van de computer, verlaag je bovendien de waarde (in milliseconden) bij Waiting time to end services at shutdown. Tot slot is er de optie Waiting time to kill non-responding applications: verlaag deze waarde om dwarsliggende apps snel af te sluiten.

Snel, sneller, snelst

We blijven nog even bij de opties voor prestatieverbetering van Windows. In het onderste gedeelte van de sectie Performance vind je losse opties om Windows sneller te laten werken. Je hoeft Windows niet te laten wachten bij problemen, maar je kunt er ook voor kiezen om vastlopende apps automatisch af te sluiten. Plaats een vinkje bij Auto-end non responsive programs. Dezelfde voortvarendheid heeft de optie Restart Shell automatically after some error. Die zorgt ervoor dat de gebruikersomgeving opnieuw wordt geladen bij een vastloper. De opties voor échte snelheidsverbetering vinden we verderop, maar zijn alleen geschikt als je bereid bent bepaalde functionaliteit in te leveren. Maak je geen gebruik van de ingebouwde zoek- en indexeerfunctie van Windows, dan kun je de snelheid van Windows flink ophogen door een vinkje te plaatsen bij Turn off search indexer. Ook behaal je winst door grafische extra’s uit te schakelen. Plaats een vinkje bij Disable smooth scrolling, zodat de Verkenner een tandje sneller loopt zonder animaties.

Windows gebruikt op de achtergrond verschillende ‘intelligentie’ om programma’s sneller te laten starten. Zo houdt functie Superfetch bij welke programma’s je regelmatig gebruikt en worden deze deels alvast op de achtergrond klaargezet. De opstarttijd van Windows neemt hierdoor wel toe. Geen behoefte aan die functies? Plaats een vinkje bij de opties Disable Prefetch Service en Disable Superfetch Service.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.