Ondanks de populariteit van spelconsoles blijft de pc nog steeds een uitstekende keuze voor gamers. Van casual tot hardcore, van shooters tot real-time strategy: er is voor elke gamer wel wat te vinden. Wij gaan op zoek naar de beste gaming-monitors.

Hoe kies je een beeldscherm voor je gamesessies? Hogere resoluties stellen hogere eisen aan je grafische kaart (gpu), dus dat is voor gamen meestal niet ideaal. Daarom kozen we in deze test voor full-hd-schermen (1920 x 1080 beeldpunten). Met een gpu die aan de bovenzijde van de middenklasse staat (Nvidia GTX1060 of AMD RX480) haal je dan uitstekende framerates, zelfs in heel wat AAA-games. Met die resolutie heb je genoeg aan een schermformaat van 24 inch. Je kunt voor een 27inch-monitor kiezen, maar op dat formaat zie je makkelijk de losse pixels van een full-hd-resoluitie. Voor 27 inch raden we eerder een resolutie van 2560 x 1440 aan.

Bij het spelen van een spel wil je een zo hoog mogelijke verversingsfrequentie, want dan heb je zo min mogelijk last van bewegingsonscherpte. Snel bewegende voorwerpen hebben dan een minder wazig uiterlijk. Daarnaast wil je ook een snelle reactietijd, zodat je monitor niet te veel na-ijleffecten (ghosting) vertoont. Dus zoeken we naar een 144 Hz monitor met 1 ms reactietijd. Als prijskaartje mikken we tussen de 300 en 400 euro, dat is voldoende voor een goed 24inch-scherm.

Interessante weetjes

©PXimport

FreeSync en G-Sync

©PXimport

Testmethode

Elk beeldscherm zetten we terug naar de fabrieksinstellingen voor we de test beginnen. We sluiten bij voorkeur aan via displayport en installeren drivers en software. We laten de monitor een uurtje opwarmen terwijl we wat met onze favoriete shooter The Division spelen en een level Doom uitspelen. Dat geeft ons een goede indruk van de algemene prestaties van het beeldscherm. De monitor wordt vervolgens ingesteld op een sRGB-kleurpreset of een preset die daar zo dicht mogelijk bij zit. Daarna meten we de monitor uit met SpectraCal CalMAN Ultimate, een X-rite i1Pro spectrofotometer en een SpectraCal C6 colorimeter. We kijken de tracking van de grijsschaal na, die bepaalt of het hele bereik van licht tot donker dezelfde tint heeft. Met de kleurtemperatuur meten we of wit (en bij uitbreiding de algemene kleurweergave) neutraal is. De gewenste kleurtemperatuur is 6500 K, te lage waardes duiden op een rode tint in beeld, te hoge waardes duiden op een blauwe tint.

De EOTF-curve (gamma) bepaalt of het verloop van donker naar licht correct is, we mikken op een gamma-waarde van 2,2. Te hoge waardes maken het beeld donkerder, te lage maken het lichter. Kleurbereik, saturatieverloop van de kleuren en een algemene kleurtest bepalen hoe goed het scherm kleur weergeeft. Tot slot meten we de uniformiteit van het scherm en het ANSI-contrast. We meten ook de zwartwaarde wanneer het scherm ingesteld staat op 150 cd/m² witwaarde, en in die opstelling meten we ook het stroomverbruik van het beeldscherm met een Plugwise-stekker. Met een lag-meter kijken we de input-lag na (op een hdmi-ingang).

BenQ XL2411

De donkergrijze behuizing van deze gaming-monitor is wat saai, maar hij biedt volledige installatie-opties. Navigeren in de menu’s gebeurt via toetsen aan de onderzijde rechts. Dat is niet de meest gebruiksvriendelijke optie, ook al verschijnen de functies van de toetsen er netjes boven. De bijgeleverde Display Pilot-software laat je toe een deel van de instellingen met de muis aan te passen, maar crashte soms.

De monitor is uitgerust met dvi-d en hdmi, en enkel via dvi-d bereik je de 144Hz-verversingssnelheid. Blur Reduction reduceert de ghosting-effecten aanzienlijk, maar halveert je lichtopbrengst wel. Met zijn hoge helderheid is dat nog steeds aanvaardbaar. Verder kan je met behulp van de AMA-instelling nog meer ghosting wegwerken. Blijf wel bij de high-setting, de premium-setting veroorzaakt corona-effecten. Laat je Blur Reduction uit, dan kun je overwegen om ook AMA uit te schakelen, je offert dan wat detail op maar ziet geen corona-effecten.

De BenQ levert slechts een matige kalibratie in de sRGB-stand. De gamma-waarde is te laag, waardoor je iets te helder beeld hebt. Het contrast is wel erg goed, zodat het beeld toch niet te gebleekt lijkt. De kleurtemperatuur is te koel, wat een licht blauwe zweem veroorzaakt. Het kleurbereik en de algemene kleurweergave zijn wel voldoende. Met de Black Equalizer maak je de donkere tinten lichter. Handig om in hoekjes te speuren, maar overmatig gebruik is een ramp voor de sfeer: alles verliest diepte en lijkt gebleekt.

©PXimport

BenQ XL2411

Prijs
€ 319,-
Website
www.benq.nl7Score70

AOC G2460PF

Een rode strip aan de onderkant van het zwarte kader geeft dit AOC-scherm een leuk uiterlijk. Deze G2460PF is rijk uitgerust: je krijgt volledige flexibiliteit bij de opstelling, hij beschikt over ingebouwde luidsprekers, een volledige set aansluitingen en een usb-hub. Het gebruiksgemak is een zwak punt. De bedieningstoetsen zitten rechts aan de onderkant van het scherm, maar de functie van de toetsen is niet verlicht, wat lastig is in het donker. Ook de menu-opbouw laat te wensen over: de i-menu-software laat slechts beperkte controle toe.

Displayport en dvi-d zijn de aansluitingen waarop je 144 Hz haalt. De AOC levert beelden met betrekkelijk weinig ghosting en wat er zichtbaar is kan je met de Overdrive-instelling vrij goed wegwerken. De medium-setting gaf de beste resultaten, strong bracht een deel van de ghosting terug. De monitor ondersteunt AMD FreeSync en dat maakt hem nog wat aantrekkelijker.

We selecteerden de standaard-beeldinstelling en die leverde erg goede resultaten. De grijsschaal is iets te koel, maar wel mooi neutraal. De gammacurve is prima (gamma1). Je kunt voor een iets lichtere (gamma2) of donkerdere (gamma3) versie kiezen. De functie Shadow Control maakt de beelden ook lichter of donkerder, maar doet dat in zeer grote stappen wat het eigenlijk onbruikbaar maakt. Het contrast is degelijk, maar hij moet in dit opzicht verscheidene concurrenten voorlaten. Het kleurbereik en de kleurweergave zijn uitstekend, waardoor dit scherm prima geschikt is om ook films te kijken. Het wordt geleverd met alle kabels.

©PXimport

AOC G2460PF

Prijs
€ 299,-
Website
aoc-europe.com8Score80

Iiyama GB2488HSU-B3

Het zwarte kader van deze Iiyama oogt gewoontjes, maar de zilverkleurige voetsteun is een leuk accent. Hij is instelbaar in alle richtingen en voelt solide aan. Hij is ruim voorzien van aansluitingen, wordt geleverd met de belangrijkste kabels en biedt zelfs een usb3.0-hub. De menu’s bedien je via tiptoetsen rechtsonder op de voorzijde. Dat bedient handiger dan druktoetsen onder op de schermrand, maar voor optimaal comfort hadden we ze graag verlicht gezien. De menu-opbouw is degelijk.

Je haalt de 144 Hz via displayport of dvi-d, maar via hdmi kun je nog wel 120 Hz halen. AMD FreeSync is beschikbaar via displayport. Het scherm heeft op zich weinig last van ghosting. De verbetering die je krijgt via de overdrive-instelling is zichtbaar, maar leek ons eerder klein. We zagen geen echte nadelen om voor de hoogste stand te kiezen. De X-res Technology-instelling maakt beelden scherper, maar dat leidt al snel tot valse contouren, dus beperk je tot de laagste instelling. Het scherm liet een redelijke input-lag van 27,6 ms zien. Dat lijkt vrij hoog maar is in praktijk nog steeds niet merkbaar, tenzij je een e-sports-topspeler bent.

De Iiyama levert uitstekende beeldprestaties. Het scherm scoort uitstekend voor uniformiteit, heeft in de standaard-beeldpreset een mooie, neutrale grijsschaal en prima kleurtemperatuur. Het contrast is goed en de gamma-curve toont netjes alle gradaties. Het kleurbereik en kleurweergave zijn zelfs voorbeeldig te noemen. Met de Black Tuner kun je zelf bepalen hoeveel je het schaduwdetail lichter of donkerder wilt maken.

©PXimport

Iiyama GB2488HSU-B3

Prijs
€ 289,-
Website
iiyama.com9Score90

ASUS MG248Q

Houd je van wat uiterlijk vertoon, dan is deze ASUS een prima keuze. De voet, standaard en rug van het scherm kregen een mooi, futuristisch patroon mee. De schermrand is vrij smal en het kader steekt nauwelijks uit ten opzichte van het scherm. Het scherm gebruikt een externe voeding. Ergonomisch zijn alle features aanwezig. Ook de bediening is goed, daarvoor is er een kleine joystick achteraan, waarmee je moeiteloos door de menu’s gaat. Of je installeert de ASUS DisplayWidget waarmee je eenvoudig vanaf je desktop alle instellingen aanpast. Met behulp van GamePlus haal je nog wat extra troeven in huis, zoals een timer op het scherm om je gametijd binnen de perken te houden en een instelbaar draadkruis.

De ASUS kan 144 Hz aan via dvi-d en displayport, en via die laatste kun je AMD FreeSync gebruiken. Het scherm levert de beste prestaties als het over bewegingsscherpte gaat. Met behulp van de Trace Free-instelling kun je dat nog verbeteren, maar we raden aan om die instelling maximaal op 40 te zetten, of zelfs maar op 20. Bij een te hoge instelling worden er duidelijk corona’s zichtbaar.

Bij de algemene beeldprestaties zijn de resultaten in de sRGB-stand uiteenlopend. Het contrast ligt verrassend laag, dat is hoofdzakelijk te wijten aan een zeer zwakke zwartwaarde. De grijsschaal toont een uitstekende gammacurve, maar de kleurtemperatuur is ietsje te hoog. Dat resulteert in een lichte blauwe zweem over het scherm. Het kleurbereik en de kleurweergave zijn degelijk, maar niet voldoende om een plaats in de top te verwerven.

©PXimport

ASUS MG248Q

Prijs
€ 349,-
Website
www.asus.com8Score80

Samsung C24FG70FQU

Dit curved beeldscherm van Samsung scoort met zijn opvallende design. De buisvormige stand heeft een scharnierpunt om het scherm de nodige beweeglijkheid te geven. Daardoor neemt het in de diepte meer plaats in dan de concurrenten. We geven het goede punten voor gebruiksgemak: de menu’s zijn duidelijk en overzichtelijk, en je bedient ze met de joystick op de achterzijde van het scherm. Met de drie sneltoetsen onderaan kies je snel een andere beeldmodus.

Het scherm is alleen uitgerust met hdmi en displayport, maar je kunt op beide een hoge refreshrate en AMD FreeSync activeren. Het scherm scoort goed in bewegingsscherpte, maar de ‘Response Time’-instelling heeft zeer weinig impact. Je kunt die veilig op de hoogste stand zetten. Er waren zeer flauwe corona’s zichtbaar, maar die storen niet echt. Het scherm gaf een input-lag van 29,7 ms, ietwat aan de hoge kant in deze test, maar nog steeds aanvaardbaar.

Deze Samsung is voorzien van een va-scherm. Dat levert een zeer goede zwartwaarde, en dus zeer sterk contrast, zolang je recht voor het scherm zit. Met een kleine kijkhoek neemt het contrast al sterk af, maar het is nog steeds beter dan de tn-varianten. De achtergrondverlichting is voorzien van een quantum-dot-film, waardoor het kleurbereik aanzienlijk groter is. Helaas levert het beeldscherm daardoor wel een te warme grijsschaal en zijn de kleuren (vooral alles met rood en groen) wat te intens. We vonden ook geen optie om dat te beperken. Kijk je ook graag films? Dat is op deze monitor een plezier, vooral dankzij het uitstekend contrast – zolang je niet tilt aan de wat te intense kleuren.

©PXimport

Samsung C24FG70FQU

Prijs
€ 399,-
Website
www.samsung.com8Score80

LG 24GM79G

Dit LG-scherm oogt erg hoekig, vooral door zijn bijna vierkante voetplaat. Door een slim mechanisme draait de voetplaat mee als je de monitor naar links of rechts draait. Achteraan – en dus helaas voor velen uit het zicht – zitten twee mooie rode kleuraccenten. Naast twee hdmi-aansluitingen en een displayport-aansluiting is er ook een usb3.0-hub. De bediening is erg handig, die gebeurt met een kleine joystick onderaan in het midden. De menu’s zijn duidelijk en navigeren gemakkelijk. Vijf grote toetsen in het midden onderaan laten je toe snel van beeldmodus te veranderen.

Je haalt 144 Hz via zowel hdmi als via displayport, en via die laatste kun je ook AMD FreeSync gebruiken. De bewegingsscherpte van het scherm is, ondanks de specificatie van een reactietijd van 5 ms, uitstekend. En met behulp van 1 ms Blur Reduction kun je de ghosting-effecten bijna volledig wegwerken, dat gaat wel ten koste van flink wat beeldhelderheid. De ‘Response Time’-instelling laat je het best op normaal staan. In de fast-stand creëert het duidelijke corona’s.

De LG heeft een uitstekende uniformiteit. Wet meten het uit in de Cinema-preset, maar ook de Custom-preset levert goede resultaten. Een goed contrast en prima zwartwaarde zorgen voor levendige beelden. De kalibratie is uitstekend. De grijsschaal is een tikje te rood, maar dat merk je eigenlijk niet. De gamma-curve is uitstekend in het donkere deel van de schaal, maar de helderste tinten zijn iets te donker. Op vlak van kleurweergave nestelt dit beeldscherm zich moeiteloos in de top van onze scherm. Het is een uitstekende keuze, zeker als je ook af en toe een filmpje meepikt.

©PXimport

LG 24GM79G

Prijs
€ 349,-
Website
www.lge.nl9Score90

Conclusie

Gaming-schermen bieden wel degelijk iets extra voor de die-hard pc-gamer. De lage reactietijd en de 144Hz-refreshrate leveren een merkbaar vloeiender en duidelijker beeld, zeker als je die koppelt aan AMD FreeSync of Nvidia G-Sync. Alle schermen in de test leverden degelijke tot goede resultaten, en er is uiteindelijk voor iedereen wat wils.

De testwinnaar is de LG 24GM79G. Dit scherm combineert prima bewegingsscherpte met goede beeldkwaliteit en een rijke uitrusting. Het verschil met de Iiyama GB2488HSU-B3 is erg klein is, terwijl die een significant lagere prijs heeft. Daarom is de Iiyama onze redactietip.

Klik op de tabel (.pdf) hieronder voor een uitgebreid overzicht van de testresultaten.

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.