Sony staat bekend om zijn uitstekende bluetooth-koptelefoons met actieve ruisonderdrukking en heeft inmiddels vele modellen waar je uit kunt kiezen. De ULT Wear is het nieuwste model en hiermee richt Sony zich op een jongere doelgroep die van een vette bas houden.

De ULT Wear is onderdeel van Sony’s nieuwe ULT Power Sound-productreeks en dit staat zo groot op de doos dat je dit kunt beschouwen als een nieuw ‘merk’ binnen Sony, vergelijkbaar met bijvoorbeeld Bravia voor televisies. ULT staat voor ultimate, maar toch betekent het niet dat dit Sony’s allerbeste draadloze hoofdtelefoon is. Je kunt ULT namelijk niet los zien van Power Sound, dit zijn dan producten met een ultieme basweergave. Sony richt zich met deze hoofdtelefoon vooral op een jonger publiek dat houdt van muziek waarin de bas niet krachtig genoeg kan zijn. Dat dit geen topmodel is, zie je behalve in de prijs ook terug in het typenummer. Waar de topmodellen een typenummer met daarin 1000 hebben (met de WH-1000XM5 als recentste model), heeft deze ULT Wear het typenummer WH-ULT900N en valt deze dus in de al bestaande 900-reeks net onder de topmodellen. Dat typenummer wordt in tegenstelling tot eerdere hoofdtelefoons veel minder prominent genoemd door Sony.

©Jeroen Boer - ID.nl

Op de hoofdtelefoon vind je het ULT-logo op een knop die je tussen geluidsmodi laat schakelen.

Bekend ontwerp

Die focus op een jongere doelgroep zie je met de uitzondering van de glimmende letters op de ULT-knop en het Sony-logo (gelukkig) niet terug in het ontwerp. Deze hoofdtelefoon lijkt qua ontwerp veel op andere populaire Sony-hoofdtelefoons. Hij is misschien iets minder verfijnd vormgegeven dan topmodel WH-1000XM5, maar wat ons betreft wel weer fraaier dan zijn voorganger WH-1000XM4. Al scheelt het qua ontwerp allemaal niet zo heel veel, want ook Sony’s topmodellen zijn van een vergelijkbare kunststof gemaakt als deze ULT Wear. Al die kunststof heeft als voordeel dat de koptelefoon met 255 gram licht is, iets dat bijdraagt aan het draagcomfort.

De Sony ULT Wear is sowieso een opvallend comfortabele koptelefoon. De grote oorkussens zijn lekker zacht, terwijl de druk niet overdreven hoog is. Het enige minpuntje dat we qua draagcomfort zouden kunnen bedenken, is dat de nepleren oorkussens bij warmer weer tot meer zweten kunnen leiden. Dat geldt echter voor veel koptelefoons. Een ander minpuntje is dat de ULT Wear geen IP-rating voor waterbestendigheid heeft. Hij zal een licht regenbuitje best overleven, maar garanties zijn er niet.

©Jeroen Boer - ID.nl

De comfortabele oorkussens zijn afgewerkt met kunstleer.

De ULT Wear is te koop in het zwart, grijsgroen of gebroken wit, wij hebben de zwarte variant getest. In tegenstelling tot de WH-1000XM5 is deze hoofdtelefoon inklapbaar waardoor je hem tot een kleiner pakketje kunt opvouwen. De uitstekende reisetui die je net als bij de topmodellen gewoon netjes krijgt meegeleverd, is dan ook een maatje kleiner dan bij Sony’s topmodel en dat is best prettig in je rugzak.

©Jeroen Boer - ID.nl

Je krijgt een prima opberghoes, 3,5mm-kabel en een usb-c-laadkabeltje meegeleverd.

Handige bediening 

Het ontwerp lijkt dus veel op de duurdere modellen en ook qua bediening lever je niks in. De ULT Wear heeft op de rechterkant een aanraakgevoelige oorschelp waarmee je via tikken en veeggebaren je muziek kunt bedienen. Ook kun je je hand op de oorschelp leggen om snel alles in je omgeving te horen. De ruisonderdrukking schakel je in en uit met een knop achterop de linkeroorschelp. Die knop kun je optioneel via de app ook direct Spotify en Endel (een app met relaxgeluiden) laten openen door twee- of driemaal te klikken.

Nieuw ten opzichte van eerdere Sony-hoofdtelefoons is de al genoemde ULT-knop die eveneens achterop de linkerschelp geplaatst is. Deze knop is rond en een stuk groter dan de ruisonderdrukkingsknop en schakelt snel tussen twee standen die de basweergave verhogen.

Gebaseerd op voorgaand topmodel 

Qua techniek lijkt de ULT Wear veel op Sony’s vorige topmodel WH-1000XM4 en volgens een Sony-woordvoerder is hij zelfs vrijwel identiek met als enige verschil één noise-cancelling-microfoon minder (vier in plaats van vijf). De driver is net als bij de WH-1000XM4 in ieder geval weer een 40mm-variant waar de WH-1000XM5  een 30mm-variant gebruikt. Die kleinere driver in het topmodel zou voor een betere ruisonderdrukking zorgen, maar voor een stevige basweergave is een maatje groter waarschijnlijk weer prettig.

Op het gebied van bluetooth brengt deze ULT Wear geen nieuwe mogelijkheden. De bluetooth-versie is 5.2 en er is naast de basiscodec SBC ook ondersteuning voor de betere codecs AAC en LDAC. Die eerste is bedoeld voor Apple-gebruikers, terwijl LDAC op de meeste Android-toestellen wordt ondersteund. Net als op andere recente Sony-koptelefoons ontbreekt ondersteuning voor de aptX-codec.

Je kunt twee apparaten tegelijkertijd verbinden, maar het nadeel van deze multipoint-bluetooth is dat de betere geluidscodec LDAC niet gebruikt kan worden. Bedraad luisteren kan ook dankzij een 3,5mm-ingang, handig voor bijvoorbeeld het entertainmentsysteem in een vliegtuig. Al zul je de vliegtuigadapter die je in sommige oudere vliegtuigen nog nodig hebt, zelf moeten regelen. Voor het opladen heeft de koptelefoon een usb-c-poort, maar audio via usb wordt niet ondersteund.

©Jeroen Boer - ID.nl

De Sony ULT Wear heeft een usb-c-poort voor laden en een 3,5mm-ingang om bedraad te luisteren.

Warm geluid met optioneel veel bas

De ULT Wear is net als de meeste Sony-hoofdtelefoons geen neutraal getunede koptelefoon, je krijgt altijd een ‘warm’ geluid met daarin een lekkere basweergave. Dat is op zich niet erg, het past bij de smaak van de meeste consumenten. Voor sprankelende klassieke muziek is dit wellicht niet de meest geschikte hoofdtelefoon. De WH-1000XM5 is ook niet helemaal neutraal, maar wel een stuk neutraler dan de ULT Wear. Dan hebben we het over het standaardgeluid, zonder zelf iets aan te passen in de app.

Bij de ULT Wear gaat het echter om nóg meer bas in de vorm van de twee ULT-standen die je snel via het knopje kunt selecteren. Beide standen doen hoorbaar zeker iets en zetten basgeluiden extra aan. De ULT1-stand die Sony ook wel Deep Bass noemt, kunnen we in sommige muziekgenres zoals hiphop nog wel waarderen. Je levert in de hogere en middentonen wel hoorbaar wat sprankeling in, maar krijgt wel het gevoel dat er een subwoofer wordt ingeschakeld. Dit is ook wel lekker tijdens het kijken naar een actiefilm. Zelf luisteren we muziek liever zonder ULT1 ingeschakeld, maar we kunnen ons voorstellen dat deze stand nog nuttig is. De ULT2-stand die Sony ook wel Attack Bass noemt, is wat ons betreft echter te overdreven aangezet en vervormt alle tonen simpelweg te veel.

Houd je helemaal niet van basweergave of ben je op zoek naar een andere sound, dan biedt de app een equalizer waarmee je de weergave naar wens kunt instellen. Als je instellingen hebt gevonden die je bevallen, kun je die in een profiel opslaan. Op het moment van testen bood de app een vijfbands-equalizer, Sony heeft ons echter gemeld dat er in een toekomstige update een fijnmazigere zevenbands-equalizer aankomt.

Je kunt de (geluids)instellingen helemaal naar wens aanpassen in Sony’s Headphones-app.

Prima ruisonderdrukking

De actieve ruisonderdrukking (noise cancelling) is net als bij alle Sony-hoofdtelefoons prima, maar wel net een tandje minder goed dan bij het topmodel. Dat merk je als je er echt goed op gaat letten zonder naar muziek te luisteren, vooral stemgeluiden worden minder goed onderdrukt. Als je echter muziek luistert, is de ruisonderdrukking gewoon goed zonder storende bijwerkingen als hoorbare witte ruis.

De ULT Wear heeft op het gebied van ruisonderdrukking alle handige mogelijkheden die we ook van de duurdere modellen gewend zijn. Zo kun je de omgevingsgeluidmodus gebruiken waarmee je gesprekken toch nog kunt horen en kun je door je hand op de rechteroorschelp te leggen in één keer alles om je heen horen. Je kunt de instellingen voor de ruisonderdrukking ook automatisch laten aanpassen op basis van wat je aan het doen bent (bijvoorbeeld lopen of reizen in het openbaar vervoer) of op basis van locatie.

De batterijduur zonder ruisonderdrukking is zo’n 50 uur, terwijl je met ingeschakelde ruisonderdrukking zo’n 30 uur haalt. Dat zijn prima cijfers (vergelijkbaar met veel andere hoofdtelefoons) en als je de hoofdtelefoon af en toe even oplaadt, kun je eigenlijk altijd luisteren.

Conclusie

De Sony ULT Wear doet veel goed, je zou zelfs kunnen zeggen dat Sony de technologie van het vorige topmodel naar een flink lager prijspunt brengt. De koptelefoon is comfortabel, heeft een lange batterijduur en een prima ruisonderdrukking. De geluidskwaliteit is goed, maar je moet wel van een enigszins vol geluid houden. Neutraal getuned is de ULT Wear namelijk zeker niet. De ULT-standen die voor nog meer bas zorgen, zijn een beetje een gimmick en zeker ULT2 is te overdreven. Maar als je het niet aanzet, heb je er verder geen last van. Met een adviesprijs van 199 euro is dit zeker niet de goedkoopste koptelefoon op de markt, maar voor een goede koptelefoon met actieve ruisonderdrukking is de prijs wel scherp. Je krijgt er ook nog eens een fraaie reisetui bij.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.