ID.nl logo
AirPod laadt niet op? Zo los je dat op!
© Иван Шенец - stock.adobe.com
Huis

AirPod laadt niet op? Zo los je dat op!

Soms gebeurt het dat een van je AirPods niet goed oplaadt, terwijl met het andere oordopje niets aan de hand is of lijkt te zijn. Maar hoe kun je zoiets nou oplossen? Dan leggen we uit in dit uitgebreide artikel.

De AirPods van Apple worden doorgaans gezien als prima klinkende en gebruiksvriendelijke oordoppen. Maar dat betekent niet dat er nooit iets mis mee is. Wat moet je bijvoorbeeld doen als een van de twee oordopjes niet meer oplaadt?

  • Check of de accu van de oplaadcase wel genoeg stroom heeft
  • Check of de contactpunten in de case of van de AirPod niet vies of beschadigd zijn
  • Onthoud dat de case altijd minimaal 10 procent energie nodig heeft om goed te kunnen functioneren

Meld je aan voor het Koptelefoonwijzer Eindrapport 2024

Door het invullen van jouw naam en e-mailadres meld je je aan voor ontvangst van de Kieskeurig.nl Koptelefoonwijzer-resultaten. Tevens ben je ingeschreven voor de Kieskeurig.nl nieuwsbrief.

Over het algemeen zijn AirPods-eigenaars dik tevreden over de kwaliteit van de oordoppen. Ze vinden bijvoorbeeld dat ze comfortabel zitten en goed klinken, en dat de integratie met iOS ze ook zeer toegankelijk maakt. Maar toch gaat er ook nog weleens wat mis. De AirPods kunnen dan geen verbinding met de iPhone maken of niet meer goed opladen. En in sommige gevallen geldt dat laatste dan maar voor één AirPod. In dit artikel leggen we je uit hoe je dan het best te werk kunt gaan en presenteren we bovendien nog een back-upoptie.

AirPods en oplaadcase: de batterijstatus

De AirPods opladen is geen ingewikkeld proces. In principe hoef je ze daar alleen maar voor in de oplaadcase te stoppen. Die houder heeft een accu die beide AirPods een paar keer kan opladen. Maar dan wel alleen zolang de case is voorzien van voldoende energie. Je kunt de oplaadcase meestal op twee manieren opladen: draadloos of met een kabel (dat verschilt per model, dus pak vooral de handleiding erbij). Zorg er altijd voor dat de case genoeg stroom heeft, zodat je AirPods niet zonder komen te zitten.

Als je de oplaadcase samen met de AirPods aan een iPhone koppelt, kun je de batterijstatus controleren. Je pakt er dan je iPhone (of een gekoppelde iPad) bij en opent de case. Zorg ervoor dat beide AirPods erin zitten. Na een paar seconden zie je de accustatus in beeld verschijnen. In iOS is daarnaast een Batterijen-widget beschikbaar waarmee je de batterijstatus kunt aflezen. Dat werkt alleen als er minimaal één AirPod in de houder zit. Mocht een AirPod een lage accustatus hebben, dan krijg je daar een melding van. Dat gebeurt bij 20, 10 en 5 procent.

🎧 TIP! Neem ook vooral de officiële pagina van Apple eens door, waar je meer leest over de verschillende soorten AirPods van het bedrijf. Daar lees je bijvoorbeeld meer over Geoptimaliseerd opladen.

Een van de AirPods laadt niet op, en nu?

Het kan zijn dat je die melding wel erg vaak krijgt. Of dat je ziet dat één AirPod niet meer oplaadt. Dat kan verschillende oorzaken hebben. Denk dan aan een vies of kapot contactpunt. Mogelijk helpt het om het contactpunt even schoon te maken met isopropanol door een kleine hoeveelheid op een wattenstaafje aan te brengen en zachtjes te vegen. Helpt dat niet, dan is er mogelijk iets anders aan de hand. Maar je hoeft nog niet meteen contact op te nemen met de klantenservice van Apple, aangezien er nog twee andere oplossingen zijn die kunnen werken.

Over het algemeen kunnen de onderstaande stappen je helpen.

  • Controleer of de oplaadcase volledig opgeladen is. Zorg ervoor dat er altijd minimaal 10 procent energie aanwezig is.

  • Stop beide AirPods nu in de case, doe het klepje dicht en laat ze daar minimaal 30 seconden zitten.

  • Houd de oplaadcase nu naast een gekoppelde iPhone en doe het klepje open.

  • Controleer de batterijstatus van je AirPods.

  • Stop de oordoppen nu in je oor en speel wat muziek af om te controleren of ze nog correct werken.

Merk je dat je na het uitvoeren van deze stappen nog steeds problemen hebt met het opladen, dan moeten we een rigoureuzere stap ondernemen: de AirPods resetten. Dat doe je als volgt:

  • Stop de AirPods in de oplaadcase en doe het dekseltje dicht.

  • Wacht 30 seconden.

  • Open de oplaadcase en stop de AirPods in je oren.

  • Ga naar Instellingen > Bluetooth. Of ga naar Instellingen > (jouw AirPods).

  • Als je jouw AirPods ziet staan, tik je op de infoknop. Tik op Vergeet dit apparaat en bevestig je keuze.

  • Staan je AirPods daar niet? Ga dan verder met dit stappenplan.

  • Plaats de AirPods in de oplaadcase en laat het deksel open.

  • Houd de configuratieknop aan de achterkant van de oplaadcase ongeveer 15 seconden ingedrukt. Het statuslampje voorop zal oranje en daarna wit knipperen.

  • Koppel de AirPods opnieuw door ze in de case naast je iPhone of iPad te leggen. Volg de stappen op het scherm van het apparaat.

Onthoud dat wanneer je de AirPods reset, je alle persoonlijke instellingen kwijtraakt. Dit is dus een soort laatste redmiddel. Mocht ook dit het probleem niet oplossen, neem dan contact op met Apple.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.