De smartwatch kampt ergens nog met een imagoprobleem. Is het een luxe-product, een juweel, of is het vooral praktisch? Is het een accessoire bij je telefoon of kan het ook op zichzelf staan? De Samsung Gear S probeert een beetje van alles te combineren in één apparaat, en dat levert een verwarrend en rommelig resultaat op.

De Gear S is een luxe smartwatch van Samsung, die uniek is omdat hij zowel met als zonder je telefoon kan werken. Doordat er speciale apps zijn voor het horloge krijg je een polsklok die veel meer biedt dan alleen het tonen van notificaties.

De Gear S is uniek in dat het een smartwatch waar je niet perse een telefoon voor nodig hebt. Je kunt ook zonder bijbehorend apparaat gebruik maken van de functies. Omdat de Gear S een eigen sim-kaart heeft, kun je er mee bellen (via een bluetooth headset) of sms'en, en je kunt er zelfs mee op internet via 3G (maar geen 4G LTE).

Dat betekent ook dat je apps kunt installeren die speciaal voor de Gear S zijn gebouwd. Die vind je via de Gear Manager op je smartphone, en kun je dus niet op je horloge zelf vinden. Je blijft daarom altijd wel afhankelijk van je smartphone, of je dat nou wil of niet.
 

Uiterlijk: Gigantisch

De Gear S is enorm. Dit is geen onopvallend horloge dat functionaliteit verkiest boven esthetiek, maar een opzichtige polsklok die in de eerste plaats bedoeld lijkt om op te vallen. Het scherm meet een formidabele 5,1 cm met een resolutie van 480 bij 360 pixels, en daar komen nog eens de redelijk dikke zwarte randen bij. Ook het bandje is groot en opzichtig, felwit en met een grote opvallende Samsung-gesp. Dit horloge valt zelfs op als je dikke polsen hebt, en je komt er niet zomaar mee weg.

De opvallendste feature is het gebogen scherm, een curved vorm die we al eerder bij Samsung sportwearable Gear Fit terugzagen. Dat zorgt voor een aparte kijkhoek, en niet persé een slechte.

Opvallende achtergronden
Daar helpen de achtergronden niet aan mee. De Gear S heeft standaard een aantal achtergronden meegeleverd, die stuk voor stuk opvallen door hun gigantische wijzerplaten en veel poespas daaromheen. Bovendien heeft het scherm een kraakheldere amoled-resolutie, die weliswaar erg mooi is maar ook erg opvalt.

Over smaak valt uiteraard te twisten, maar bedenk je dat de Gear S enorm is. Je doet er goed aan die apparaat eerst te proberen in de winkel voor je het klakkeloos online bestelt, want voor je het weet zit je met een dure gadget die eigenlijk net te groot is.
 

Verwarrend besturingssysteem

De Gear S draait op Samsungs eigen besturingssysteem, Tizen. Dat is een ander besturingssysteem dan we gewend zijn van andere smartwatches, die steeds vaker op Android Wear draaien. De Gear S is in het begin lastig te bedienen omdat je het niet gewend bent. Het besturingssysteem is erg onintuïtief en het duurt even voor je snapt hoe het werkt. Zo kun je wel een scherm vanaf de bovenkant van het scherm 'naar beneden trekken', maar in tegenstelling tot alle Android-systemen (die we van voornamelijk Samsung gewend zijn) roep je daar geen notificatiecentrum mee op. Die vind je namelijk door naar rechts te vegen op het startscherm. Zeker wanneer je de gewone Android gewend bent is dat een onlogische stap.

Widgets
Maar het wordt nog onlogischer wanneer je in een app zelf zit, want dan is het naar beneden trekken van dezelfde balk ineens de actie waarmee je 'terug' moet. En dan kun je altijd nog terug naar het hoofdmenu met de home-knop die onderaan zit. Apps zelf roep je op door juist van onderen naar boven te vegen, maar je kunt ook widgets maken die je vanuit het hoofdmenu kunt vinden door naar links en rechts te vegen.

Ook lijken veel apps hun eigen vorm van navigatie te hebben, want in de kalender-app werkt vegen dan weer niet. Je moet in plaats daarvan gewoon op een paar pijltjes drukken om heen en weer te gaan tussen datums.

Kortom, de navigatie is verwarrend. Maar als je daar eenmaal aan gewend bent, blijft de Gear S een apparaat dat veel te veel wíl kunnen.

Toetsenbord
Zo kun je reageren via spraakberichten - en dat werkt erg goed. Als je even negeert dat de Gear S voorlopig alleen nog Engels kan verstaan is de spraakherkenning bovengemiddeld goed voor het dicteren van een bericht. Waarom moet er dan perse nog een toetsenbord in worden gepropt? Samsung krijgt het voor elkaar een piepklein toetsenbordje op het scherm van 5 centimeter te proppen - inclusief een autocorrectbalk erboven.

©PXimport

Nuttige (?) functies

De Gear S probeert tientallen functies in één apparaat te stoppen. Waar de meeste smartwatches in de eerste plaats bedoeld zijn als accessoire bij een smartphone, probeert de Gear S een smartphone in zichzelf te zijn. Je kunt er al je contacten op vinden, je kunt je hele mailbox terugvinden (in plaats van alleen antwoorden op binnengekomen mails), en er het nieuws op lezen. Er zitten standaard apps op waarmee je je foto's kunt bekijken op je pols, waarmee je het weer kunt bekijken, alarmen, eigenlijk alles wat je op een normale smartphone zou kunnen doen.

©PXimport

Daarnaast is het mogelijk om extra apps te downloaden voor de Gear S, die je weliswaar via je telefoon moet binnenhalen maar die je ook zonder smartphone kunt gebruiken.

Sporten én zonnemetingen
De Gear S zet ook stevig in op sport en gezondheid, en ook daar probeert de smartwatch veel te veel overbodige functies in een klein apparaatje te proppen. Natuurlijk zit er een stappenteller in de smartwatch, en de hartslagmeter op de achterkant is iets unieker maar niets dat we nog nooit gezien hebben. Maar waarom moet er in hemelsnaam een UV-meter (!) in dit apparaat zitten? Het zijn zulke overbodige functies die wel mooi zijn en zelfs redelijk goed werken, maar als overdaad aanvoelen. Het is allemaal net iets te veel.
 

Lastig te bedienen

De Gear S kan als smartwatch alle notificaties weergeven van je smartphone. Maar let op, want het apparaat werkt alleen met de meest recente Galaxy-smartphones. Je hebt er dus niets aan als je niet de Galaxy S3 of hoger hebt, en dan blijft er niet veel keus over.

Ook het configureren van de Gear S is nodeloos ingewikkeld: Je moet er de Gear Manager-app voor hebben, én via de Samsung Apps-app allerlei nieuwe apps op installeren. Die gekke appception zorgt ervoor dat je verschillende apps door elkaar hebt lopen, zoals je agenda en je contacten.
 

Conclusie

De Gear S is een dappere poging van Samsung om een smartwatch te maken die zowel met als zonder telefoon nuttig kan zijn. Helaas probeert het bedrijf daardoor zoveel functies, mogelijkheden en opties in het apparaat te stoppen dat het een omslachtig en rommelig geheel wordt.

Ook qua uiterlijk probeert Samsung het midden te zoeken tussen stijl en praktisch nut, maar dat resulteert in een apparaat waar je qua uiterlijk wel een voorkeur voor moet hebben.

De Gear S is absoluut geen slecht apparaat - verre van zelfs. Het scherm is prachtig en helder, de accu gaat verrassend lang mee voor zo'n helder scherm en de spraakbesturing werkt erg goed. Het is alleen te veel van het goede, er zitten te veel functies in en dat maakt het besturingssysteem en de bediening onoverzichtelijk.

Daarbij werkt de Gear S slechts met een beperkt aantal (Samsung-)smartphones en heb je persé een Samsung-accounts nodig. Tel daarbij de hoge prijs van 350 euro op en je hebt een apparaat dat weliswaar erg knap gemaakt is, maar veel te veel van het goede is. Een Android Wear-smartwatch van bijvoorbeeld Asus of LG is praktischer, makkelijker, goedkoper, én tegenwoordig ook behoorlijk mooi.

De jaarwisseling 2025/2026 is het laatste keer dat we zelf vuurwerk mogen afsteken. Reken maar dat er dus heel wat siervuurwerk de lucht in gaat op oudejaarsavond! Natuurlijk wil je daar foto's van maken, maar het blijft lastig om dit spektakel goed vast te leggen met een telefoon. Vaak eindig je met bewogen strepen of een overbelichte waas op je scherm. Met de juiste voorbereiding en instellingen maak je dit jaar foto's die wél de moeite waard zijn om te bewaren.

Begin met een schone lens door er even een microvezeldoekje overheen te halen. Vette vingers veroorzaken namelijk vlekken waardoor het felle licht van het vuurwerk minder goed wordt vastgelegd. Controleer daarnaast of je nog voldoende opslagruimte vrij hebt op je toestel. Omdat je waarschijnlijk veel beelden achter elkaar schiet, loopt je geheugen sneller vol dan je denkt. Vergeet ook niet om je batterij volledig op te laden, want als het koud is, gaat de accu van je smartphone sneller leeg.  

Stabiliteit voor scherpe beelden

Lichtflitsen in het donker fotograferen vraagt om een langere sluitertijd. Hierdoor is elke kleine beweging van je handen direct zichtbaar als een onscherpe vlek. Gebruik bij voorkeur een klein statief of een smartphonehouder om je toestel stil te houden. Heb je die niet bij de hand? Leun dan tegen een muur of lantaarnpaal en houd je smartphone met beide handen stevig vast. Gebruik in geen geval de digitale zoom. Dit verlaagt de kwaliteit van je foto aanzienlijk en maakt de korreligheid alleen maar erger.

©ID.nl

Lichtsporen vastleggen met iPhone

Heb je een iPhone, dan is de functie Live Photos je beste vriend tijdens de jaarwisseling. Zorg dat het ronde icoontje voor Live Photos bovenin je camera-app geel gekleurd is. Nadat je de foto hebt gemaakt, open je deze in de Foto's-app. Tik linksboven op het woordje 'Live' en kies uit het menu voor 'Lange belichting'. Je telefoon voegt dan alle beelden uit de opname samen tot één foto. Hierdoor veranderen de losse lichtpuntjes in vloeiende, lichtgevende banen tegen een donkere lucht. Gebruik hierbij bij voorkeur een statief of zet je iPhone ergens stabiel neer. Wanneer je namelijk los uit de hand fotografeert, worden de bewegingen die je zelf maakt ook meegenomen, en dat kan zorgen voor een wazig eindresultaat.

De Pro-modus op Android gebruiken

Veel Android-telefoons hebben een Pro-modus waarmee je handmatig de sluitertijd aanpast. Open deze stand in je camera-app en zoek naar de letter 'S' (Sluitertijd). Voor vuurwerk werkt een sluitertijd tussen de twee en vier seconden vaak het best. Houd de ISO-waarde laag, bijvoorbeeld op 100, om ruis in de donkere delen te voorkomen. Omdat de sluiter nu langer openstaat, is een statief echt een vereiste. Je krijgt dan de bekende foto's waarbij je de hele weg van de vuurpijl als een lichtspoor ziet.

Timing en compositie bepalen

Het moment waarop je afdrukt is bepalend voor het eindresultaat. Werk je met een normale sluitertijd, dan is de burst-modus handig: houd de ontspanknop ingedrukt wanneer een pijl de lucht in gaat. Zo leg je de hele explosie vast en kies je achteraf de mooiste foto uit de reeks. Denk ook na over de compositie van je beeld. Een foto van alleen de lucht is vaak wat kaal. Probeer elementen uit de omgeving mee te nemen, zoals silhouetten van gebouwen of bomen. Dit geeft context en maakt het plaatje een stuk interessanter.

🎆 Snelle checklist 🎆

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇