Wow, wow, wow... Heel veel anders kan deze review niet beginnen. Wat Suunto hier aflevert, is namelijk niets minder dan een gps-sporthorloge zoals wij dachten dat voorlopig niet meer te zullen zien. Met de Vertical levert Suunto een sport-smartwatch met de looks, feel én prestaties om marktleider Garmin serieus concurrentie te leveren.

Wat doe je als je een bijna honderd jarige historie hebt als maker van buitensportartikelen en je daarin baanbrekende navigatie en meetinstrumenten hebt ontwikkeld, maar je nu continu in de schaduw staat van een laatkomer in die markt? Dan versla je die concurrent met zijn eigen wapens door jouw beste prestatie ooit te leveren. Dit is exact wat Suunto doet met de Vertical. De Suunto Vertical is een aangename verrassing in een ingedutte markt waar niemand marktleider Garmin ook maar leek te kunnen benaderen. Met de Vertical hebben kopers van premium gps-sporthorloges weer echt keuze.

Ongekende accuduur

De Suunto Vertical is er in roestvrij staal of titanium. De twee modellen hebben afgezien van het gebruikte materiaal, een identiek uiterlijk en dezelfde functionaliteit. Althans, op één na. Waar bij het roestvrijstalen model (599 euro) langs de binnenkant van de bezel een vijf millimeter brede ongebruikte band zit die je liever bij het beeldscherm had gehad, zit daar bij het titanium-model (799 euro) een zonnepaneel. Daarmee kan de Suunto tijdens het gebruik de batterij bijladen. Voor echt opladen voldoet het niet, maar op een gemiddeld zonnige dag is de zonnecel in staat het accuverbruik tot een echt absoluut minimum te beperken.

Het kwam tijdens de testweken meermaals voor dat het accupercentage na een dag gewoon gebruik en met een één, twee uur actieve GPS-tracking tijdens een sportactiviteit, dezelfde was als die ochtend. Een 135 km fietstocht van iets meer dan 5 uur met GPS-tracking, continu hartslagmeting en kaartweergave deed de accu slechts afnemen van 28 naar 26 procent. En het lage energieverbruik en daarmee de lange gebruiksduur is toch al een van de grootste pluspunten van de beide Vertical-modellen, dus ook zonder Solar-functie.

Bij voltijds gebruik met GPS-tracking en overige sensoren, gaat de Vertical tot 60 uur mee. En door bij te laden met Solar zelfs tot 85 uur. Je kunt het verbruik vooraf al bepalen door te kiezen uit vier batterijmodussen: Performance, Endurance, Ultra en Tour (of zelf bepalen via Custom). De profielen verschillen in GPS-accuraatheid (“Best, Good, OK, Low”) en interval van datavastlegging (van per seconde tot twee minuten), maar ook kunnen het aanraakscherm, de kaartweergave en bijvoorbeeld bluetooth worden uitgeschakeld. Suunto claimt hiervoor accuduur van 60 uur voor Performance, via 90 en 140 uur bij Endurance en Ultra tot  500 uur bij Tour. Afhankelijk van de activiteit en de duur kun je de oplader dus al snel thuislaten.

©Suunto

Specificatie

De behuizing van de Suunto Vertical is gemaakt van versterkt kunststof met afhankelijk van het gekozen model dus een roestvrijstalen of titanium behuizing. De verwisselbare bandjes zijn van siliconen en worden in twee maten meegeleverd. Het MIP-scherm is 1,4” groot met een resolutie van 280 x 280 pixels. Het horlogeglas is gemaakt van gehard saffier-glas en daarmee vergaand krasbestendig. De Vertical is merkbaar groter en ook zwaarder dan het vorige topmodel van Suunto, de Suunto 9 Peak Pro. Dit is echter eerder een voor- dan nadeel omdat het bijdraagt aan het stoere uiterlijk van de Vertical. Stoer, zonder te overdrijven. Door de op de Peak Pro nog kale rand rond het scherm bij de Vertical te voorzien van zeer fijne streepjes, is het ineens geen verloren ruimte maar onderdeel van het design. De ontwerpers van Suunto hebben met de Vertical echt goed werk geleverd.

©Suunto

Verbinding

Ook aan sensoren geen gebrek bij de Vertical. De positiebepaling ondersteunt GPS, GLONASS, GALILEO, QZSS en BEIDOU. Daarbij zorgt de dual-band GNSS voor optimale accurate positiebepaling door meerdere systemen gelijktijdig te gebruiken. Andere sensoren zijn de hartslagsensor, met continue meting, een barometerische hoogtemeter, temperatuur en bloedzuurstofmeter en een digitaal kompas. De Vertical verbindt via bluetooth met de Suunto-app. Gegevens worden regelmatig gesynchroniseerd en ook met andere diensten zoals TrainingPeaks en Strava. Sporters met een betaald Strava-abonnement hebben nu ook de beschikking over Strava LiveSegments zodat ze tijdens het sporten al kunnen zien of ze een segment kunnen pakken.

©Suunto

Kaarten en navigatie

De Vertical beschikt over 32GB RAM die grotendeels gebruikt kan worden om kaarten te bewaren. Deze kaarten zijn gratis en kunnen via de Suunto-app worden gedownload en gesynchroniseerd. De kaarten zijn in logische delen opgeknipt zodat je precies die delen kunt downloaden en op de Vertical plaatsen die je nodig hebt. Nederland is 1,18 GB met voor elke provincie een kaart van 32 MB voor Flevoland tot 170,9 MB voor Noord-Brabant. De kaarten zelf zijn minder uitgebreid dan die van Garmin, zo ontbreken straatnamen en specifieke POI’s. Om kaarten op de Vertical te plaatsen is het behalve een bluetooth-verbinding met de app nodig dat de Vertical zelf wifi-verbinding heeft én aan de oplader ligt. De laatste is helaas niet aangepast, het is het bekende ronde model met twee contactpunten die erg snel het contact verliest.

©Edmond Varwijk

Bij de kaarten en routefunctionaliteit is er één belangrijk aspect waarin de Vertical het aflegt tegen wat Garmin kan, en dat is routering. Voor de Suunto is een kaart een visuele weergave, een kaart. Het is geen hoeveelheid echte data met lijnen, coördinaten, straatnamen, kruisingen van wegen en zo voort. Dit betekent dat wanneer je onderweg bent en een route fietst, de Vertical die prima op de kaart kan plotten. Daarbij kun je in- en uitzoomen en ook scrollen over de kaart.

Wat de Vertical niet kan en een Garmin wel is je echt over die wegen leiden of onderweg de navigatie aanpassen en je over de kaart naar een plek leiden. Dit is ook geen functionaliteit die zomaar even met een softwareupdate verwacht mag worden, ook omdat behalve eisen aan het kaartmateriaal vooral heel veel van de software vraagt. Hoewel er dus een duidelijk verschil is tussen een kaart zien en volgen en écht navigeren, in de praktijk merk je dit niet zo snel. De meeste sporters en avonturiers zullen vooraf de routes uitpuzzelen en dan uploaden naar de Vertical en om deze daarna te volgen voldoet de huidige kaartfunctie meer dan prima.

©Edmond Varwijk

©Edmond Varwijk

Sportieve prestaties

Zoals te verwachten van een multisport-sporthorloge ondersteunt de Vertical meer dan 95 sporten zoals hardlopen, fietsen en zwemmen en ook combinaties daarvan zoals triathlon. De Vertical verzamelt gedurende dagelijks gebruik, tijdens het sporten en ook tijdens de nacht een grote hoeveelheid gegevens over inspanningen maar ook lichamelijke conditie en herstel. Deze zijn in de Suunto-app allemaal prima terug te vinden en te analyseren. Maar ook op de Vertical zelf is veel te zien.

De standaard watchface toont de tijd maar ook de zonneopbrengst van de dag, de batterijduur en het aantal hoogtemeters van die dag. Door op al deze onderdelen te tikken met de vinger roteren ze naar andere feitjes zoals de datum, de temperatuur, het aantal actieve uren. Door te swipen kun je wisselen naar andere schermen zoals de hartslag, de zuurstofsaturatie, slaap en nog veel meer. Heb je de Vertical ook ’s nachts om de pols dan krijg je bij het wakker worden een ochtendrapport met inzicht in de geslapen uren en het herstel.

Dit heeft allemaal nog niet de finesse en niveaus die Garmin wel bereikt, maar voldoet prima. Ook de sportieve ontwikkeling over langere tijd wordt net als het verloop van de slaap en fitheid, fraai met grafieken en duidelijke statistieken weergeven. Voor navigatie zijn zowel Suunto’s eigen heatmaps beschikbaar als navigatie van een vooraf gesynchroniseerde route van Komoot of Strava.

©Edmond Varwijk

Conclusie

Vergelijk je de Suunto Vertical met de topmodellen van Garmin dan valt op dat de Suunto ondanks de ruime hoeveelheid geheugen, geen muziek offline kan opslaan. De muziekweergave op een smartphone bedienen vanaf de Vertical werkt prima, maar die smartphone moet wel altijd mee onderweg om muziek of een podcast te kunnen horen.

Een tweede gemis is een betaalfunctie zoals Garmin Pay. De Vertical heeft geen mogelijkheid een bankpas te registreren en daarna met de Vertical te betalen. Maar daarmee is het verschil er eigenlijk ook wel. Niemand zal eenvoudig of snel uit het Garmin-ecosysteem van Connect en jarenlange registraties stappen, maar met de Vertical is er een alternatief dat er bovendien echt prachtig uitziet en wel degelijk een echt alternatief is zeker ook gezien de concurrerende prijs.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.