Of je nu een PlayStation 4 of een PlayStation 4 Pro hebt, als actieve gebruiker van de console loop je uiteindelijk tegen ruimtegebrek aan. De consoles zijn er in grofweg twee smaken: 500 gigabyte en 1 terabyte, maar met spellen die gemiddeld 10 tot 20 gigabyte groot zijn, zijn die harde schijven natuurlijk heel snel gevuld. Gelukkig hoeft dat geen probleem meer te zijn. Een externe harde schijf op PlayStation 4 aansluiten doe je zo.

Sinds software update 4.50 in 2017 is het mogelijk om een externe schijf aan je PlayStation 4 te hangen, waardoor je de opslagcapaciteit aanzienlijk kunt uitbreiden. Maar wat voor schijf heb je nodig, hoe maak je deze gereed voor de PS4 en hoe weet de PS4 welke schijf te gebruiken?

In dit artikel bespreken we het uitbreiden van de opslagcapaciteit van de PlayStation 4 met behulp van een externe harde schijf. We doen dat, omdat het de meest eenvoudige methode is om de opslagcapaciteit uit te breiden, waarvoor je niets met je PS4 hoeft te doen dat de garantie van het apparaat doet vervallen. Dat gezegd hebbende, is het ook prima mogelijk om de interne harde schijf van de PS4 te vervangen.

De PS4 bevat geen ssd maar een harde schijf met 5400 RPM. Kortom, dat kan een stuk sneller. Wanneer je de standaard harde schrijf van de PS4 of PS4 Pro zou vervangen voor een ssd, zouden spellen onmiddellijk een stuk sneller laden. Echter, je moet daarvoor de PlayStation 4 open schroeven en een flinke reeks andere stappen ondernemen. Bijvoorbeeld om ervoor te zorgen dat alle gegevens van de oude schijf ook op de nieuwe staan, anders werkt de hele PS4 niet meer.

PS4: ssd of hdd?

We gaven al even aan dat werken met een ssd een stuk sneller is dan werken met een hdd. Daaruit zou je wellicht af kunnen leiden dat het verstandiger is om een ssd aan te schaffen als externe schijf, in plaats van een traditionele harde schijf. Toch is ssd niet per definitie de meest logische keuze. Ssd is duurder dan een hdd, waardoor de keuze al snel valt op een schijf met wat minder opslagcapaciteit, zoals 1 TB of 2 TB. Dat is natuurlijk al meer dan wat je van Sony zelf krijgt, maar voor datzelfde geld of minder koop je een hdd van 4 TB. En dat maakt écht een behoorlijk verschil.

Maar moet je nu kiezen voor snelheid of voor ruimte? We zullen de keuze wat makkelijker maken: of je nu gaat voor een ssd of een moderne hdd (zoals de Seagate 4TB Portable), games zullen sowieso sneller laden dan op de standaardschijf van de PS4 en PS4 Pro, deze is namelijk bijzonder traag. Om die reden zijn wij dus gegaan voor een 4TB hdd: niet de snelste oplossing, maar wel sneller dan wat we hadden én zeer betaalbaar.

©PXimport

Wanneer je naar een gamewinkel gaat en vraagt om een harde schijf voor je PS4 of PS4 Pro, dan zal de verkoper naar alle waarschijnlijkheid een officiële PlayStation 4-schijf tevoorschijn toveren. Dat is verleidelijk, want als het Sony en PS4-logo op de verpakking staan, dan zal het wel goed zijn toch? Dat is zeker waar, maar er is werkelijk niets anders aan de schijf dan de schijven die je in andere computerwinkels vindt. Je betaalt dus voor een logo. Zo vonden we exact dezelfde schijf, van dezelfde fabrikant, mét en zonder PS4 logo, met een prijsverschil van maar liefst 30 euro.

Dat is overigens niet zozeer oplichting, je betaalt namelijk voor het feit dat je je huiswerk niet hoeft te doen op dit vlak. Maar doe je dat huiswerk wél, dan scheelt dat je dus direct geld.

Opslagcapaciteit en juiste aansluiting

Wanneer je een schijf koopt is het belangrijk om van tevoren even te bedenken hoeveel opslagcapaciteit je nodig denkt te hebben. Wellicht denk je dat 2 TB wel genoeg is. Dat zou prima kunnen, als je na een jaar of twee plotseling geen ruimte meer hebt op de interne harde schijf. Logischer is waarschijnlijk dat je al een paar maanden aan het emmeren bent met het verwijderen van games die je niet zo vaak meer speelt, om ruimte te maken voor iets nieuws. In dat geval kunnen we je vertellen dat 2TB waarschijnlijk niet genoeg is.

Zodra er namelijk meer dan genoeg ruimte is, kun je weer naar hartenlust downloaden, en we garanderen je dat je de schijf binnen een half jaar alweer helemaal vol hebt (zéker wanneer je gebruikmaakt van PS Plus). We raden je aan om een schijf van 4TB te nemen (als je voor hdd gaat), omdat de balans tussen de prijs en wat je daarvoor krijgt op dit moment zeer gunstig is. Wat voor schijf je ook koopt, zorg dat deze niet groter is dan 8 TB, want dat is het maximale dat de PS4 ondersteunt.

©PXimport

Het huiswerk waar we het over hadden heeft bijvoorbeeld te maken met het feit dat je wel de juiste aansluiting moet hebben. De schijf die je zoekt, is een harde schijf met een usb 3.0 stekker. Het is niet zo dat usb 2.0 niet zal werken, maar de bestandsoverdracht is dan zo traag dat spellen bijna niet meer te spelen zullen zijn. Daarnaast is het belangrijk dat je een schijf koopt die z’n stroomvoorziening via usb krijgt, en niet ook nog eens een externe voeding nodig heeft.

Gelukkig zijn er steeds meer schijven die aan deze specificaties voldoen, maar dat is dus wel even iets om op te letten. Ben je bang dat je de verkeerde schijf koopt, dan is het misschien een geruststellende gedachte om toch de officiële PS4-schijf te kopen, zodat je je geen zorgen hoeft te maken over compatibiliteit.

Externe schijf aansluiten

Wanneer je een PS4 hebt, dan is er maar één manier waarop je de externe schijf kunt aansluiten: namelijk via de usb-poorten aan de voorkant. Heb je een PS4 Pro, dan heb je ook nog een usb-aansluiting aan de achterkant, maar het is niet de bedoeling dat je deze gebruikt. Deze poort is namelijk specifiek bedoeld voor andere randapparatuur, zoals PSVR. Wanneer je de externe schijf aansluit op deze poort, dan zal hij niet werken.

Houd er overigens rekening mee dat dit betekent dat je een usb-poort aan de voorkant moet opofferen. Want je mag de harde schijf er niet zomaar even uittrekken wanneer je bijvoorbeeld een controller wilt opladen terwijl je ook al andere randapparatuur hebt aangesloten (Zoals een portal van Dimensions, Skylanders, enzovoort). Mocht dit een probleem worden, dan is het een idee om een externe oplader aan te schaffen voor de controllers, zodat je de usb-poorten niet meer nodig hebt voor het opladen.

Formatteren

Wanneer je de harde schijf hebt aangesloten, dan kun je er nog niet direct mee aan de slag. Net zoals bij een pc en een mac, zul je de harde schijf eerst moeten formatteren zodat de PS4 erop kan lezen en schrijven. Gelukkig is dat niet moeilijk, er zijn hier verder geen keuzes te maken. Navigeer in het menu van je PlayStation 4 naar Instellingen en vervolgens naar Appararaten/USB-opslagapparaten en druk daarna op de aangesloten externe schijf. Let op: je kunt maar één schijf tegelijkertijd gebruiken als externe opslagschijf. Als je er twee aansluit, zal je PS4 deze wel zien in dit menu, maar zul je hem niet kunnen formatteren als opslagschijf.

©PXimport

Wanneer je de schijf hebt geselecteerd, druk je op Formatteren voor uitgebreide opslag. Druk hierna op Volgende en Formaat (superslecht vertaald natuurlijk). Druk tot slot op Ja bij de waarschuwing dat alle gegevens verloren zullen gaan, en de schijf zal worden geformatteerd. Je zult zien dat je een beetje ruimte kwijtraakt, maar dat er nog voldoende over zal zijn voor alle spellen die je hierop wilt plaatsen.

Games overzetten

Je hebt de schijf nu gereed gemaakt voor gebruik, maar de schijf in de PS4 zit natuurlijk nog steeds net zo vol. Als deze zo vol zit dat je niet eens meer screenshots en video’s kunt opslaan, dan is het een goed idee om spellen over te zetten van de interne harde schijf naar de externe. Dit kun je direct doen na het formatteren van de harde schijf, maar als je deze optie hebt gemist, dan navigeer je naar Instellingen / Opslag. Selecteer Systeemopslag en druk op de Options-toets op je controller. Kies voor Verplaatsen naar uitgebreide opslag. Plaats nu een vinkje bij de titel(s) die je wilt overzetten naar de externe harde schijf en vervolgens op OK.

De geselecteerde titels zullen nu worden overgezet naar de externe schijf, dit kan uiteraard even duren, afhankelijk van de hoeveelheid titels die je hebt geselecteerd. Op dezelfde manier kun je uiteraard ook titels van de externe schijf terugzetten naar de interne.

Installatielocatie wijzigen

Wanneer je een schijf hebt geformatteerd als uitgebreide opslag, dan zal je PlayStation 4 nieuwe spellen automatisch op de externe schijf opslaan. Dat mag dan een logische stap zijn, het kan natuurlijk zijn dat je het liever anders ziet (bijvoorbeeld, omdat je alle spellen van je interne schijf naar de externe hebt gezet, waardoor de interne nu helemaal leeg is en weer ruimte biedt voor spellen). In dat geval kun je aangeven dat je de interne schijf nog steeds als standaardopslag wilt gebruiken.

©PXimport

Om dit te doen navigeer je naar Instellingen / Opslag en druk op de Options-toets op je controller. Hier kun je aangeven of je de Systeemopslag (interne schijf) of de Uitgebreide opslag (externe schijf) voortaan wilt gebruiken als installatielocatie. Je kunt dit op elk gewenst moment wijzigen.

Externe schijf verwijderen

Je mag niet zomaar de stekker van de externe schijf uit de PlayStation trekken. Dit kan leiden tot onleesbare gegevens op je harde schijf, en er zelfs voor zorgen dat je de harde schijf volledig opnieuw moet formatteren. Geen ramp, je kunt alles weer opnieuw installeren, maar wel een hoop gedoe. Alsje de harde schijf om wat voor reden dan ook tóch wilt loskoppelen, dan doe je dit door de PS-toets op je controller ingedrukt te houden, en vervolgens in het snelmenu te drukken op Geluid/apparaten en daarna op de optie Gebruik van uitgebreide opslag stoppen.

Wanneer je op deze optie drukt worden de gegevens op de schijf niet verwijderd. Je kunt het vergelijken met de optie Veilig verwijderen waar je op klikt in Windows, alvorens je een schijf verwijdert. Het zorgt ervoor dat er niets wordt weggeschreven op de schijf en de schijf in ‘ruststand’ wordt gezet, zodat deze zonder risico verwijderd kan worden.

De laatste paar maanden verschijnen er steeds potentere midrange smartphones. Nu zit je met de Motorola Edge 60 Pro wel aan de bovenste kant van die markt, maar dat neemt niet weg dat je nog steeds veel waar voor je geld kunt krijgen.

De Motorola Edge 60 Pro ligt in de winkels voor een adviesprijs van 599,99 euro. Voor dat geld krijg je een royale 12 GB werkgeheugen en 512 GB opslagruimte – een uitstekende deal dus. De prijs is gelijk gebleven aan die van zijn voorganger, maar onder de motorkap is er wel het nodige veranderd. De nieuwe Edge heeft een snellere processor, een krachtiger accu, een volledig vernieuwd camerasysteem en – opvallend – een flinke upgrade van het oplaadvermogen.

Net als eerdere modellen is de Edge 60 Pro slank, licht en compact, met een luxe uitstraling dankzij de aflopende schermranden. Met een gewicht van 186 gram ligt het toestel prettig in de hand. De achterkant is bekleed met veganistisch leer, wat niet alleen zorgt voor extra grip, maar ook voorkomt dat je last hebt van vingerafdrukken. En met zowel een IP68- als IP69-certificering is de smartphone uitstekend bestand tegen water en stof.

©Wesley Akkerman

Duurzaam en prachtig display

Terwijl veel andere fabrikanten de gebogen schermranden inmiddels links laten liggen, gaat Motorola er juist vol voor. Het geeft de Edge 60 Pro een premium uitstraling, maar brengt ook een klein nadeel met zich mee: in fel licht kunnen de randen reflecteren, iets waar je bij een plat scherm geen last van hebt. Storend is het niet direct, maar het valt wel op. Gelukkig maakt het p-oledscherm veel goed. Kleuren spatten van het display, het contrast is uitstekend en content kijken is dan ook een genot.

De vingerafdrukscanner zit netjes in het scherm verwerkt en reageert snel. Het display zelf biedt een scherpe resolutie van 2712 bij 1220 pixels en een verversingssnelheid tot 120 Hertz, wat zorgt voor soepele beelden. Ook de helderheid is dik in orde, zelfs op zonnige dagen. Mooi meegenomen is de keuze voor het stevige Gorilla Glass 7i aan de voorkant, een krasbestendige laag die tegen een stootje kan en het scherm goed beschermt bij dagelijks gebruik.

©Wesley Akkerman

Capabele processor voor gaming

De Motorola Edge 60 Pro draait op de Mediatek Dimensity 8350 Extreme, en dat is een flinke stap vooruit ten opzichte van de Edge 50 Pro. Vooral voor wie graag games op zijn smartphone speelt, is dit goed nieuws. Maar ook bij alledaags gebruik – van appen en mailen tot bellen, browsen en foto's maken – draait het toestel soepel. Tijdens het testen zijn we geen haperingen, vertragingen of andere storende zaken tegengekomen.

Ben je van plan om te gamen op de Edge 60 Pro, houd er dan wel rekening mee dat het toestel bij intensief gebruik warm kan worden. Dat gebeurt niet snel, maar bij grafisch zware 3D-games kan de temperatuur merkbaar oplopen, wat de prestaties wel iets kan beïnvloeden. De meeste casual games draaien probleemloos, maar bij zwaardere titels uit de Play Store speel je doorgaans op medium instellingen. Dat is niet ongebruikelijk in deze prijsklasse, en het toestel houdt zich daar prima staande.

©Wesley Akkerman

Meer energie, iets langere laadtijd

Een van de grootste veranderingen ten opzichte van het vorige model is de accu. Die heeft nu een indrukwekkende capaciteit van 6000 mAh, terwijl de voorganger met 4500 mAh al prima presteerde. Met de Edge 60 Pro haal je moeiteloos het einde van dag twee, zelfs als je af en toe een potje gamet. Die extra accuduur komt echter met een kleine keerzijde: de oplaadsnelheid is verlaagd van 125 naar 90 watt. Nog steeds snel, maar wel een stapje terug.

In de praktijk merk je daar weinig van. Tenzij je de Edge 60 Pro direct naast zijn voorganger legt, zul je het verschil nauwelijks opmerken. Opladen van 0 naar 100 procent duurt minder dan 50 minuten, en met een halfuurtje zit je vaak al rond de 75 procent. Draadloos laden is wél flink afgeremd: dat gaat nu met maximaal 15 watt, terwijl dat bij het vorige model nog 50 watt was. Een duidelijke concessie, al zal het voor veel gebruikers geen breekpunt zijn.

©Wesley Akkerman

De software was altijd zo goed…

Op softwaregebied heeft Motorola een aantal veranderingen doorgevoerd die niet voor iedereen positief zullen uitpakken. Zo staan er nu meer vooraf geïnstalleerde apps op het toestel, en is er een nieuwe AI-omgeving toegevoegd, ontwikkeld in samenwerking met Perplexity AI. Net als bij de Nothing Phone 3a krijg je daar via een aparte knop snel toegang toe. Daarmee kun je bijvoorbeeld meldingen laten samenvatten of informatie opvragen.

Leuk in theorie, maar in de praktijk werkt dat nog niet met alle apps. Toch zitten er handige functies tussen: zo kun je de assistent vragen om iets voor je te onthouden, zoals een foto of screenshot, die je later eenvoudig kunt terugvinden. Een duidelijke beperking is echter dat deze AI-functies alleen in het Engels werken. En hoewel we in Nederland vaak prima overweg kunnen met die taal, gaat dat ongetwijfeld ten koste van de toegankelijkheid voor sommige gebruikers.

©Wesley Akkerman

50x

Veel AI-opties

Een andere nieuwe functie is Playlist Studio. Daarmee kun je een afspeellijst laten samenstellen op basis van je eigen prompt. Klinkt veelbelovend, maar er zit een flinke beperking aan: het werkt alleen met Amazon Music, en dan ook nog uitsluitend als je een actief abonnement hebt. Daardoor zal deze functie voor veel gebruikers nauwelijks bruikbaar zijn. Image Studio – eveneens in samenwerking met Perplexity – is wél geslaagd. Hiermee maak je eenvoudig achtergronden, stickers en andere visuals, precies zoals je zou verwachten.

Daarnaast kun je rekenen op de kracht van Google Gemini, die je activeert door de powerknop ingedrukt te houden. Daarmee stel je vragen of geef je opdrachten, net als bij Google Assistant. Ook Circle to Search is aanwezig, een handige manier om snel informatie op te vragen over elementen uit foto's of screenshots. De nieuwe Moto AI-knop aan de linkerkant van het toestel is speciaal bedoeld voor deze AI-functies, maar is helaas niet aanpasbaar. Zonde, vooral voor wie weinig gebruikmaakt van Motorola's eigen AI-platform.

3x

2x

Veel dataverzameling

Opvallend is dat Motorola twee verschillende nieuwsoverzichten in zijn software-omgeving aanbiedt. Veeg je op het thuisscherm naar rechts, dan verschijnt de vertrouwde Google-feed – al kun je die eventueel uitschakelen. Daarnaast is er binnen het app-overzicht nóg een nieuwsoverzicht, afkomstig van een andere aanbieder. Het maakt duidelijk dat er veel gebeurt op het gebied van dataverzameling en -verwerking. Dat is op zich niets nieuws, maar Motorola zet het nu opvallend zichtbaar neer.

De Edge 60 Pro draait op Android 15 en krijgt drie jaar lang software-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Daarmee loopt Motorola duidelijk achter op merken als Samsung en Google, die ruimere termijnen hanteren. Volgens Motorola sluit dit beleid echter aan op het werkelijke gebruik van hun toestellen. Intern onderzoek zou uitwijzen dat gebruikers hier tevreden mee zijn – reden genoeg voor het bedrijf om daar niets aan te veranderen. Toch voelt het als een gemiste kans: het drukt de langetermijnwaarde van een verder prima smartphone.

1x

0,5x

Solide camera’s, maar…

Het camerasysteem van de Motorola Edge 60 Pro levert over het algemeen degelijke fotoprestaties. De hoofdcamera heeft een resolutie van 50 megapixel, net als de ultragroothoeklens die ook dienstdoet als macrocamera. Daarnaast is er een telelens van 10 megapixel, goed voor 3x optische zoom en tot 50 keer digitale zoom. Aan de voorkant vind je een selfiecamera van eveneens 50 megapixel, met een lichtsensor die zorgt voor betere belichting en witbalans.

De lenzen produceren heldere, scherpe foto's, en dankzij de samenwerking met Pantone ogen kleuren meestal natuurlijk en accuraat, ook bij beweging of in lastige lichtomstandigheden. De HDR-prestaties zijn sterk, met veel detail in zowel lichte als donkere delen. Een minpunt is de neiging tot overbewerking: sommige foto's worden te sterk verscherpt, waardoor ze kunstmatig aanvoelen. Dat doet wat denken aan de beeldverwerking van sommige Samsung-toestellen.

0,5x

1x

Problemen in het donker

De hoofdcamera doet het prima bij daglicht, maar zodra het donker wordt, levert hij zichtbaar in op scherpte en detail. De ultragroothoeklens schiet bij goed licht acceptabele foto's, al vertaalt de sensor-upgrade zich niet altijd in betere beeldkwaliteit. In situaties met weinig licht vallen de prestaties flink tegen. De grootste tegenvaller is de telelens. Door de kleine sensor heeft die moeite met helderheid en dynamisch bereik, en de digitale zoom kun je sowieso beter links laten liggen.

De selfiecamera scoort daarentegen wél punten, met realistische huidtinten en scherpe beelden. Het bokeh-effect – waarbij de achtergrond onscherp wordt – is wisselend, en ook kun je kleurverschillen opmerken tussen de verschillende lenzen. Het zwakste punt van de Edge 60 Pro is echter de videokwaliteit. De beeldstabilisatie schiet tekort, waardoor video's al snel schokkerig aanvoelen. Onbruikbaar is het niet, maar op dit prijsniveau had Motorola meer mogen bieden.

2x

3x

Motorola Edge 60 Pro kopen?

De Motorola Edge 60 Pro scoort op hardwarevlak overtuigend, met een krachtige processor, een indrukwekkende accuduur en een helder, prettig scherm. Toch wordt de gebruikerservaring flink geremd door de software. Waar Motorola vroeger bekendstond om zijn schone Android-ervaring, oogt de Edge 60 Pro rommeliger dan ooit. De hoeveelheid voorgeïnstalleerde apps is toegenomen, en de AI-integratie voelt onaf – zeker omdat ondersteuning voor de Nederlandse taal ontbreekt.

De niet-aanpasbare AI-knop, de dubbele nieuwsfeeds met bijbehorende dataverzameling en het magere updatebeleid van drie jaar werpen een flinke schaduw over de solide hardwarebasis. Deze softwarematige concessies zorgen ervoor dat het toestel niet de verfijnde, toegankelijke ervaring biedt die je van Motorola zou verwachten. Zonder alle onvolwassen AI-toeters en bellen – en ondanks de wisselende camerakwaliteit – hadden we de Edge 60 Pro met gemak kunnen aanraden. Maar nu blijft er vooral een gevoel van gemiste kansen hangen.

Een oven wordt flink heet tijdens het gebruik, en ook in een magnetron met grill- of ovenfunctie kan de temperatuur behoorlijk oplopen. Daardoor verdampt vet of spettert eten sneller tegen de binnenkant van de deur. Zelfs bij een gewone magnetron kunnen spetters en condens zich ophopen op het ruitje. Na een tijdje is het glas zo vettig of bruin dat je nauwelijks nog naar binnen kunt kijken. Niet gevaarlijk, wél vervelend. Gelukkig is het schoonmaken van die ruit minder lastig dan je denkt!

Lees ook: Magnetron kopen? Dit is waar je op moet letten

Hoe ontstaat die vettige aanslag eigenlijk?

Tijdens het verwarmen van eten verdampt vet. In een oven branden die vetdruppeltjes langzaam in op het glas, zeker bij temperaturen boven de 180 graden. Ook etensresten die over de rand borrelen of spetteren kunnen tegen het ruitje aankomen. In een magnetron gebeurt min of meer hetzelfde, al speelt condens daar ook een rol. Het resultaat is een doffe waas die met alleen een vaatdoekje niet meer weggaat.

Wat heb je nodig?

Met een paar alledaagse schoonmaakmiddelen kun je die bruine aanslag al te lijf gaan:

🞐 Warm water
🞐 Scheutje afwasmiddel
🞐 Zachte doek (liefst microvezel)
🞐 Oude tandenborstel
🞐 Klein beetje baking soda
🞐 Schoonmaakazijn of citroensap
🞐 Eventueel een plastic schrapertje (géén metaal)

Let op: laat de oven of magnetron altijd goed afkoelen voor je begint.

Stap voor stap schoonmaken

Begin met de buitenkant van de ruit. Maak een lauwwarm sopje met afwasmiddel en veeg het glas schoon met een microvezeldoek. Hardnekkige plekken? Maak een dik papje van baking soda en een beetje water. Smeer dit op de vlekken en laat het tien minuten zitten. Daarna veeg je het eenvoudig weg met een vochtige doek.

Voor de binnenkant helpt het om vet eerst los te weken. Maak een doek nat met heet water en een flinke scheut azijn of citroensap. Houd deze een paar minuten tegen de binnenkant van het ruitje aan – of leg de doek er voorzichtig op, als dat lukt. De warmte en het zuur helpen om het vet los te weken. Gebruik daarna een tandenborstel om voorzichtig langs de randjes te schrobben.

Sommige ovens hebben een dubbele glasplaat. In veel gevallen kun je die losmaken om ook daar tussen schoon te maken. Kijk hiervoor in de handleiding van je oven: vaak zitten er klemmetjes of schroeven aan de bovenrand van de ovendeur. Wees voorzichtig en zorg dat je alles stevig terugplaatst.

©Андрей Журавлев

Let op bij zelfreinigende ovens

Heb je een zelfreinigende oven? Dan werkt het schoonmaken net even anders. Sommige ovens hebben een pyrolysefunctie: hierbij wordt de oven verhit tot zo'n 500 graden, waardoor vet en vuil veranderen in as. Dat kun je daarna eenvoudig opvegen met een doek. Andere modellen gebruiken katalyse of stoomreiniging. In al deze gevallen geldt: gebruik géén agressieve middelen op de wanden of het glas, want daarmee kun je de speciale coating beschadigen.

Ook belangrijk: de ruit kan tijdens zo'n reinigingsprogramma flink heet worden. Wacht dus altijd tot de oven volledig is afgekoeld voor je eraan begint. En poets het glas alleen met zachte doeken en neutrale middelen, zoals lauw water met een druppeltje afwasmiddel. Baking soda of citroen kun je in dit geval beter vermijden, tenzij je zeker weet dat jouw oven geen speciale coating heeft.

Wat moet je níet doen?

Gebruik geen schuursponsjes of staalwol. Ook ovenreiniger en agressieve sprays zijn geen goed idee op glas: ze kunnen het ruitje beschadigen of dof maken. Gebruik bij voorkeur ook geen mesjes of metalen schrapers – hoe verleidelijk dat soms ook is. Krassen zijn snel gemaakt en vrijwel niet meer weg te werken.

En daarna? Zo houd je het ruitje schoon

Veeg de ruit na elk gebruik even kort na met een vochtige doek, vooral als je ziet dat er gespetterd is. Dat kost je amper tijd en voorkomt dat vuil zich opbouwt. Gebruik je ovenschalen die kunnen overkoken? Zet er een lekbak onder. En voor magnetrons werkt een eenvoudig spatdekseltje echt verrassend goed – die vangt het meeste op.