De toetscombinaties Ctrl+X en Ctrl+C, waarmee je tekst of afbeeldingen naar het Windows-klembord knipt of kopieert, zitten ongetwijfeld stevig in de vingers. Intussen heeft Microsoft de mogelijkheden van dit oeroude klembord wel wat opgekrikt, maar voor veelgebruikers blijft een klembordbeheerder als Clibor zeker nog zinvol.

Je vindt het gratis Clibor (van Japanse origine) via www.tiny.cc/clibor. Het volstaat het zip-bestand uit te pakken en met een dubbelklik op clibor.exe het (portable) programma op te starten. De eerste keer verschijnt er een welkomstscherm dat je wegklikt met Start Clibor.

Clibor nestelt zich met een pictogram in het Windows-systeemvak. Klik je op dit pictogram of druk je tweemaal na elkaar op Ctrl, dan krijg je de klembordinhoud te zien (althans indien je Clibor hebt opgestart en intussen tekststrings in het klembord hebt geplaatst met de bekende toetscombinaties Ctrl+X of Ctrl+C).

Klik je met rechts op dit pictogram, dan heb je meteen door dat deze tool best veel mogelijkheden in huis heeft. In deze workshop verkennen we de belangrijkste mogelijkheden, maar voor meer details kun je ook hier terecht.

©PXimport

Klembordgeschiedenis

Sinds Windows 10 versie 1809 heeft Microsoft een aardige functie toegevoegd: Klembordgeschiedenis. Je schakelt die als volgt in. Ga met Windows-toets+I naar Instellingen, Systeem, klik op Klembord en zet de schakelaar bij Klembordgeschiedenis op Aan. Hier tref je ook de functie Synchroniseren tussen apparaten. Die zorgt ervoor dat de inhoud van je klembord over verschillende Windows-apparaten worden gesynchroniseerd (indien aangemeld met hetzelfde Microsoft-account). Klik op de bijbehorende link als je een app wilt die deze synchronisatie ook met een Android-smartphone of iPhone toelaat. Heb je Klembordgeschiedenis ingeschakeld, dan duikt met Windows-toets+V de inhoud van je klembord op (althans de meest recente 25 items). Klik op de drie puntjes naast zo’n item en kies Vastmaken als je dat over verschillende Windows-sessies heen wilt bewaren.

©PXimport

Heb je Klembordgeschiedenis ingeschakeld, dan duikt met Windows-toets+V de inhoud van je klembord op (althans de meest recente 25 items). Klik op de drie puntjes naast zo’n item en kies Vastmaken als je dat over verschillende Windows-sessies heen wilt bewaren

Items ophalen

Je hebt inmiddels een reeks tekststrings in de Clibor-beheertool geplaatst. Die kun je nu op verschillende manieren in je document krijgen. Dat kan eenvoudigweg door het gewenste item – hier clip genoemd – te selecteren, waarna je het met de gebruikelijke sneltoetscombinatie Ctrl+V in een tekstverwerker of ander programma plakt. De tekst komt dan op de plaats van je tekstcursor terecht. Handig is wel dat Clibor je de volledige clipinhoud toont als je de muisaanwijzer er even boven laat zweven.

Je kunt de clip ook meteen op de plaats van de tekstcursor plakken zonder eerst nog Ctrl+V te moeten indrukken. Klik hiervoor met rechts op het Clibor-pictogram, kies Preferences en plaats in de rubriek General een vinkje bij Automatically pasting. Bevestig met Save en met OK.

Je kunt clips ook automatisch plakken met behulp van sneltoetscombinaties. Wanneer je het Clibor-venster opent, zul je merken dat elke clip is genummerd van 1 tot 0 (0 staat hier voor 10), waarna de nummering verdergaat met de letters a tot z. Om bijvoorbeeld clip nummer 5 bij je tekstcursor in te voegen druk je tweemaal op Ctrl en eenmaal op toets 5 van het numerieke blok.

Bij Preferences, Clipboard kun je zelf het maximumaantal te bewaren klemborditems instellen. De geschiedenis blijft standaard bewaard over verschillende Windows-sessies, maar je kunt ook zelf back-ups maken en die terugzetten. Dat doe je door met rechts op het Clibor-pictogram te klikken en Backup/Restore te kiezen.

©PXimport

Clips beheren

De tekstknipsels die Clibor in de geschiedenis bijhoudt kun je ook verder bewerken. Klik hiervoor met rechts op een clip en kies Edit. Er verschijnt een uitgeklede teksteditor waarmee je tekst kunt verwijderen, aanpassen en toevoegen. Met String formatting kun je elke tekstregel door een > of // laten voorafgaan, van een regelnummer voorzien (001, 002, …) of tussen dubbele aanhalingstekens plaatsen. Met het menu Conversion regel je snelle omzettingen, zoals het converteren naar hoofd- of kleine letters, het laten doorlopen van alle tekst in één regel, of het omzetten van spaties in tabs of omgekeerd. Druk op OK om de wijzigingen vast te leggen; de clip belandt dan op dezelfde plaats in de geschiedenis. Klik je op Save and send to clipboard, dan komt die clip helemaal bovenaan in de geschiedenis terecht.

Je vindt deze conversies trouwens ook in het contextmenu van een clip, zonder dat je dus eerst de teksteditor moet openen. Je hoeft hier slechts Send to Clipboard (String formatting) of Send to Clipboard (Conversion) te kiezen en de omzetting te selecteren. In dit contextmenu vind je verder nog opties als Delete (om de clip weg te halen) en Find (een zoekfunctie die onder meer ook RegEx ondersteunt).

©PXimport

Favorieten

We kunnen ons voorstellen dat je bepaalde tekstknipsels vaker wilt gebruiken. Die wil je dus snel bij de hand hebben, in de zekerheid dat die ook niet automatisch worden overschreven door Clibor. Hiervoor heeft de tool de functie Set phrase bedacht, die je mag interpreteren als ‘breng een favoriete clip in een logische groep onder’.

Laten we met de groepsindeling beginnen. Klik hiervoor met rechts op het programma-icoon en kies Edit – set phrase group. Er verschijnt een dialoogvenster waarin je één of meerdere groepen creëert met de knop New.

Als je vervolgens weer het Clibor-klembord oproept (2x Ctrl), dan zie je rechtsboven het onderdeel Set phrase (rechts van het gewone Clipboard). Klik met rechts op Set phrase om de groep te selecteren. Je krijgt nu de clips te zien die je in die groep hebt geplaatst. Een clip naar zo’n groep verplaatsen doe je als volgt: open het Clibor-klembord, klik met rechts op de beoogde clip, kies Add to Set phrase en duid de groep aan.

©CIDimport

Fifo en lifo

Clibor stelt je tevens in staat meerdere clips tegelijk in je document te plakken. Dat gebeurt volgens het fifo-principe (first in, first out) of volgens het lifo-principe (last in, first out). Bij lifo worden de knipsels die je het laatst aan het klembord hebt toegevoegd het eerst in je document geplakt. Bij lifo is dat net omgekeerd.

Je selecteert de modus vanuit het contextmenu van het Clibor-pictogram (waar je de selectie ook weer ongedaan kunt maken door het vinkje weg te halen). Alles wat je in het klembord plaatst (met Ctrl+C of Cltr+X) komt nu in een fifo- of lifo-klembord terecht. Om de items uit dit klembord in je document te plakken, klik je met rechts op een clip in het klembord en kies jeCombine and send to clipboard (gevolgd door Ctrl+V). Zodra je deze optie hebt gekozen, schakelt Clibor trouwens automatisch weer over naar de gewone klembordmodus.

©CIDimport

Onophoudelijke niesbuien, branderige ogen en een niet te tackelen vermoeidheid: voor hooikoortspatiënten is de lente lang niet altijd een pretje. Gelukkig zijn er apparaten die je klachten kunnen verlichten. Wij vertellen je wat het beste werkt: een luchtbevochtiger, luchtontvochtiger of luchtreiniger.

Lees ook: Hatsjoe! 💦 Last van hooikoorts? Deze apparaten kunnen je klachten verminderen

Hooikoorts is een allergische reactie op pollen, oftewel stuifmeel van grassen, planten of bomen. Wanneer de temperaturen beginnen te stijgen en de natuur na een koude winter tot bloei komt, verspreiden deze pollen zich via wind in een rap tempo door de lucht. Wie dan op een zonnige dag de deuren en ramen open zet, kan rekenen op een ontelbare hoeveelheid ronddwarrelende pollen in huis. Dat zorgt niet alleen overdag voor vervelende hooikoortsklachten binnenshuis, maar ook je nachtrust kan er flink onder lijden.

Om allergische klachten in huis te verlichten, kun je een aantal dingen doen. Horren plaatsen voor deuren en ramen bijvoorbeeld: die houden een deel van de pollen tegen, maar helaas niet alle. Ook met regelmatig stofzuigen haal je een deel van de pollen weg, al geldt dat alleen voor de pollen die al op de grond liggen. Om pollen uit de lucht te verwijderen, kun je een luchtreiniger overwegen. Dit apparaat trekt stof en pollen uit de lucht en blaast vervolgens schone lucht de ruimte in. Ook een luchtbevochtiger of luchtontvochtiger kan helpen bij hooikoortsklachten, afhankelijk van de luchtvochtigheid in je woning en jouw specifieke allergieën.

Luchtbevochtiger

Te droge lucht in huis is absoluut niet fijn bij hooikoorts. Droge lucht veroorzaakt irritatie aan de slijmvliezen, waardoor deze minder goed in staat zijn om stofdeeltjes en allergenen te weren. Bestaande hooikoortsklachten, zoals droge ogen, een kriebelkeel en benauwdheid, kunnen daardoor erger aanvoelen. Bovendien kunnen pollen in een droge ruimte makkelijker blijven rondzweven dan in een goed bevochtigde ruimte. Ga maar na: hoe minder regen er valt, hoe heviger je hooikoortsklachten (waarschijnlijk) zijn. Dat komt omdat pollen er zonder regen langer over doen om naar beneden te komen en je ze dus makkelijker blijft inademen.

©HN Works

Het voordeel van een luchtbevochtiger lijkt dus tweeledig: het vermindert klachten door geïrriteerde slijmvliezen én het voorkomt dat pollen in huis blijven circuleren. Toch zijn luchtbevochtigers meestal niet de eerste keuze als het om hooikoorts gaat. Hun vermogen om pollen daadwerkelijk uit de lucht te halen lijkt beperkt, en bovendien zijn huizen in de lente en zomer – wanneer hooikoortsklachten het ergst zijn – vaak eerder te vochtig dan te droog. Plaats je een luchtbevochtiger in een al vochtig huis, dan kunnen allergische klachten door een toename van schimmels juist verergeren. Een luchtbevochtiger heeft alleen zin bij hooikoortsklachten als de luchtvochtigheid in je woning lager is dan 40 procent. Met een hygrometer kun je dit eenvoudig meten. 

Luchtontvochtiger

Omdat warme lucht vocht vasthoudt, hebben veel huizen in de lente en zomer last van een te hoge luchtvochtigheid. Huisstofmijt en schimmels zijn dol op vochtige omgevingen, wat bijvoorbeeld verklaart waarom je in de zomer doorgaans meer schimmelplekken in huis opmerkt. Voor hooikoortspatiënten is dat helaas (extra) slecht nieuws. Vaak reageert hun overgevoelige immuunsysteem niet alleen op pollen, maar ook op schimmelsporen, mijten en dierenharen. Die combinatie van allergenen zorgt dan voor een extra belasting van het immuunsysteem, waardoor hooikoortsklachten kunnen verergeren. 

Een luchtontvochtiger onttrekt vocht uit de lucht en lijkt dus een goede keuze als je met hooikoorts én een te vochtige woning kampt. Toch kent ook dit apparaat zijn beperkingen als het om hooikoorts gaat. Zo filtert een luchtontvochtiger geen pollen uit de lucht zoals een luchtreiniger dat doet. Daarnaast werkt een luchtontvochtiger alleen als de luchtvochtigheid in huis daadwerkelijk te hoog is, oftewel meer dan 60 procent. Is dat niet het geval, dan loop je het risico dat de lucht in huis juist te droog wordt, waardoor klachten als benauwdheid en een droge keel alleen maar verergeren.

©Sue Tansirimas

Luchtreiniger

Er is één apparaat waar vrijwel iedere hooikoortspatiënt baat bij heeft: de luchtreiniger. Luchtreinigers zijn speciaal ontwikkeld om stof, pollen en andere allergenen uit de lucht te halen. Dat doen ze door verontreinigde lucht aan te zuigen, deze te filteren en vervolgens weer schone lucht uit te blazen. Er zijn verschillende soorten luchtreinigers met elk hun eigen werking, dus als hooikoortspatiënt is het goed om extra aandacht te besteden aan wat voor type luchtreiniger je in huis haalt.

Kies in elk geval een luchtreiniger met HEPA-filter. Dit type filter haalt zelfs de kleinste stofdeeltjes en pollen uit de lucht én voorkomt dat deze opnieuw de lucht in worden geblazen. Ook nuttig bij hooikoortsklachten is een luchtreiniger met ionisator: die voegt negatief geladen deeltjes toe aan de lucht, waardoor pollen onschadelijk worden gemaakt en naar beneden vallen. Met een ionisator is de kans heel klein dat er toch nog pollen in de lucht blijven zweven.

Of kies beide

Soms is een combinatie van apparaten het beste om je hooikoortsklachten aan te pakken. Is de lucht in jouw woning te droog? Zet dan een luchtreiniger én luchtbevochtiger neer. Bij een te hoge vochtigheid kies je voor een luchtreiniger en luchtontvochtiger. Zo pak je het probleem aan twee kanten aan en zul je waarschijnlijk de meeste verlichting merken.

Als je gezonde verse sapjes wilt maken, heb je een sapcentrifuge of slowjuicer nodig. Hoewel deze apparaten op het eerste gezicht erg op elkaar lijken, zijn ze zeker niet hetzelfde. Weet je niet welk van de twee je moet kiezen? Wij helpen je op weg! 

Lees ook: 7 fruitsoorten die je het beste kunt eten als je wilt afvallen

Voor de duidelijkheid: er is een verschil tussen sapjes en smoothies. Smoothies maak je met een blender en bestaan meestal uit gepureerd fruit met een vloeistof, zoals water, melk of yoghurt. Omdat in een blender hele stukken fruit of groenten worden verwerkt, is de structuur van een smoothie wat dikker. Een sapje is daarentegen vloeibaar en vaak helder. Je maakt het met een sapcentrifuge of slowjuicer. Het verschil tussen die twee? Een sapcentrifuge creëert helder sap met weinig vezels, een slowjuicer maakt geconcentreerd sap waarin de vezels behouden blijven. Daardoor is het sap uit een slowjuicer iets gezonder, maar een slowjuicer is ook duurder. Daarnaast vindt niet iedereen het sap uit een slowjuicer vanwege de vezelige structuur even lekker. 

Benieuwd naar de grootste verschillen tussen sapcentrifuges en slowjuicers? Dit zijn ze! 

Werking

Sapcentrifuges en slowjuicers persen beide op een andere manier. In een sapcentrifuge zit een rasp die snel ronddraait. Gooi je een stuk fruit in de vulopening, dan begint de rasp te draaien en wordt het sap uit het fruit geperst. De natte pulp die daarbij overblijft, wordt van het sap gescheiden. Het resultaat is een helder gekleurd sapje waar je bijna doorheen kunt kijken. Een sapcentrifuge werkt heel snel; binnen enkele seconden tot een minuut staat er een heerlijk vitaminebommetje voor je klaar. En dankzij de brede vulopening hoef je je fruit en groenten niet eerst te snijden – ook wel zo makkelijk. 

©279photo

Een slowjuicer is, zoals de naam al zegt, een stuk minder snel. In dit apparaat worden ingrediënten heel langzaam gekneusd met een vijzel. Op die manier komt er tijdens het persen minder warmte en oxidatie vrij, waardoor vitaminen, vezels en antioxidanten zo goed mogelijk behouden blijven. Daardoor blijft er ook iets meer pulp in het sap van een slowjuicer achter dan in het sap van een sapcentrifuge. Een slowjuicer vergt door zijn kleine vulopening daarnaast iets meer voorbereidend werk; je moet je groenten en fruit eerst in grove stukken snijden voordat je ze in het apparaat stopt. Maar daar krijg je dus wel wat voor terug: een sapje bomvol vitaminen en vezels. 

Soorten groenten en fruit 

Een ander voordeel aan slowjuicers is dat je er heel veel kanten mee op kunt. De vijzel in een slowjuicer werkt namelijk zo krachtig en zorgvuldig dat hij zelfs uit de meest vochtarme groenten en fruit sap weet te persen. Je kunt met een (goede) slowjuicer dus ook sap maken uit bladgroenten en bananen. Als je wilt, kun je er zelfs notenpasta mee maken. Een sapcentrifuge krijgt door zijn snelle en lichtere werking alleen sap uit groenten en fruit met een hoog vochtgehalte, zoals appels, sinaasappelen en bleekselderij. 

Gezondheid

Zoals gezegd is het sap uit een slowjuicer iets gezonder dan het sap uit een sapcentrifuge. Dat komt omdat in het sap uit een slowjuicer naast de vitaminen ook de vezels beter behouden blijven. Vezels zijn goed voor de spijsvertering en zorgen voor een langzamere opname van de natuurlijke suikers in fruit, waardoor de bloedsuikerspiegel stabiel blijft. Maar dat betekent niet dat het sap uit een sapcentrifuge helemaal niet gezond is. Je profiteert immers nog steeds van de vele vitaminen en antioxidanten. En zolang je niet te veel fruit ten opzichte van groente in je sapje verwerkt, zal het met die schommelende bloedsuikerspiegel wel meevallen. Een goede verhouding is 70 procent groenten, 30 procent fruit. 

©Maridav

Prijs 

Aan de krachtige pers van een slowjuicer en de supergezonde sapjes die daaruit komen, hangt wel een flink prijskaartje. Voor een goede slowjuicer leg je namelijk al snel zo'n 200 tot 400 euro neer. Er zijn ook slowjuicers van slechts een paar tientjes, maar het risico van deze goedkopere modellen is dat ze vaak minder efficiënt persen en sneller stukgaan. Een goede sapcentrifuge heb je daarentegen al voor nog geen 100 euro of iets meer dan dat. Maar laat het prijskaartje nooit leidend zijn: uiteindelijk gaat het erom wat je wilt met het apparaat. Het zou zonde zijn als een sapcentrifuge voor jou uiteindelijk toch te beperkt blijkt en je alsnóg een dure slowjuicer moet aanschaffen. 

Dus: wat kies je? 

Een sapcentrifuge is fijn als je van helder sap houdt, je alleen fruit en groenten met een hoog vochtgehalte gaat persen en je niet te veel geld wilt uitgeven. Een slowjuicer kies je als je extra gezonde, vezelrijke sapjes wilt en je ook van plan bent bladgroenten, vochtarm fruit en eventueel noten te gaan persen. Kies je voor een sapcentrifuge, maar wil je toch af en toe vochtarme ingrediënten in je sapjes verwerken? Maak dan eerst sap met je sapcentrifuge en doe dit vervolgens samen met de vochtarme ingrediënten in een blender. Heeft een slowjuicer jouw voorkeur, maar houd je niet zo van vezelige sapjes? Zeef je sapje na het juicen nog eens door een fijne zeef of theedoek. Zo heb je alsnog een helder sapje zonder pulp.