Een sluw mailtje of dubieus programma dat achter je rug om adware probeert te installeren, een virus- of malwarebesmetting. Het kan iedereen overkomen. In zo'n geval kun je beter de computer opnieuw installeren. We laten zien, hoe je met een schone installatie de pc nieuw leven inblaast.

Drie manieren

Er zijn drie manieren om een pc opnieuw te installeren. De eerste is via een herstelpartitie. Vanuit de fabriek wordt op een nieuwe pc een verborgen partitie met het besturingssysteem geïnstalleerd. Door deze partitie te starten, kan een nieuwe installatie worden uitgevoerd. De tweede mogelijkheid is een installatie vanaf een Windows installatieschijf.

Als de computer wordt opgestart vanaf deze schijf kan deze worden geformatteerd en opnieuw geïnstalleerd. De laatste optie zit alleen in Windows 8. In Windows 8 zit een functie om de computer terug te zetten naar fabrieksinstellingen. In principe zou dit zowel moeten werken vanaf een herstelpartitie als vanaf een installatieschijf, maar er zijn gevallen bekend dat na het terugzetten naar fabrieksinstellingen vanaf een herstelpartitie achter tóch een installatieschijf nodig bleek.

Deel 1: Bestanden redden

01 Bestanden back-uppen

Als de computer nog wel opstart, kun je de nodige voorbereidingen treffen. Heb je een externe harde schijf, dan kunnen belangrijke bestanden daarop worden overgezet. Voordat je deze bestanden weer terugzet, is het wel verstandig om de schijf eerst goed te scannen met een goede virusscanner. Heb je geen externe harde schijf, dan kun je een cloudopslagdienst als OneDrive of Google Drive overwegen. Beide diensten bieden 15 GB gratis online opslag. Bij OneDrive is de bestandsgrootte gelimiteerd tot 10 GB, bij Google Drive is de limiet 5 TB (wat je in de praktijk nooit als limiet zult ervaren).

©PXimport

Back-uppen kan op een schijf of naar een cloudopslagdienst.

02 Mailback-up

Met het programma MailStore Home, kunnen van verschillende e-mailprogramma's e-mails worden opgeslagen naar een archief en later weer worden teruggezet. Een andere optie is de gegevens via de e-mailclient zelf back-uppen. Hierover kun je een uitgebreide cursus op onze website vinden.

©PXimport

Met het programma MailStore kunnen e-mails worden opgeslagen, geback-upt en geëxporteerd.

03 Software licenties terugvinden

Meestal zit de productcode van Windows op de systeemkast geplakt of zit er een sticker aan de binnenkant van het hoesje van de installatieschijf. Wie een computer heeft waarop Windows 8 vooraf is geïnstalleerd, zal geen productcode meer vinden. Deze is geregistreerd in de UEFI (de opvolger van het BIOS). Tijdens de herstelprocedure, zal Windows automatisch de code uitlezen en gebruiken. Het kan natuurlijk zo zijn dat de sticker met de productcode niet meer leesbaar is. Met het programma ProduKey van NirSoft kan binnen enkele seconden de productcode worden teruggevonden. Windows 8.x-gebruikers moeten wel even opletten als zij uitbreidingen als Media Center hebben geïnstalleerd. De productcode die wordt weergegeven, is namelijk de productcode van de uitbreiding. In ons geval stond in het lijstje van gevonden 'producten' achter Internet Explorer wel de juiste productsleutel voor Windows 8. Overigens kunnen sommige virusscanners alarm slaan bij het downloaden of installeren van dit programma, onterecht trouwens.

©PXimport

Met ProduKey kun je productcodes uitlezen.

04 Drivers bewaren

Zeker bij oudere systemen is het erg lastig om de juiste drivers terug te vinden. Maak daarom, voordat je het systeem opnieuw installeert, een back-up van de drivers. Het opensource programma DriverBackup 2 kan dat in een handomdraai. Zodra het programma is gestart, klik je rechtsonder op Start Backup. Kopieer deze map naar de back-upschijf of de cloud. Nadat het systeem opnieuw geïnstalleerd is, open je DriverBackup 2 en klik je bovenin op Restore. Klik op Open Backup file, selecteer het bki-bestand dat in de back-upmap staat en klik op Openen. Selecteer de benodigde drivers en klik op Restore. Start de computer vervolgens opnieuw op.

©PXimport

Met het programma DriverBackup 2 kunnen drivers gemakkelijk worden opgeslagen.

05 Linux Live-cd

Om gegevens zoals foto's en documenten van een gecrashte computer te halen, kun je een Linux Live-cd gebruiken. Ubuntu klaart dit klusje met gemak. Download op een andere computer het iso-bestand van www.ubuntu-nl.org en brand het op een dvd. Als je geen dvd-station hebt, lees dan eerst het kader 'Installeren vanaf een usb-stick'. Zorg dat in het BIOS of de UEFI het station met Ubuntu als eerste wordt aangesproken. Als Ubuntu opstart, kies je Nederlands als taal en druk je op Ubuntu uitproberen. Als het systeem is opgestart, kun je via Files het Windows-station openen. Via dit programma kun je ook bestanden naar een externe harde schijf kopiëren of naar een online opslagdienst.

©PXimport

Via Ubuntu kunnen bestanden op de harde schijf worden opgeslagen.

Virusherstel-cd

Een virusbesmetting kan een computer dusdanig besmetten dat de zogenoemde bootloader aangetast wordt. Dit houdt in dat het virus al geladen wordt, voordat Windows zelf opstart. Door op te starten van een virusherstel-cd kun je de pc scannen op dit soort virussen. Geen overbodige luxe als je met een schone lei wilt beginnen. Hiervoor kun je bijvoorbeeld Kaspersky Rescue Disk 10 gebruiken.

06 Bootsectorvirussen

Bootsectorvirussen zijn flink in opkomst. Deze virussen verwijderen de partitietabel van de harde schijf (ook wel master boot record of MBR genoemd). Zonder MBR weet de computer niet welke gegevens geladen moeten worden om het systeem te starten. In zo'n geval kun je vaak ook niet herstellen met een herstelpartitie. De enige remedie is de computer starten via een systeemherstelschijf (zie kader 'Systeemherstelschijf maken'). Start Windows 7 met de systeemherstelschijf en selecteer de juiste toetsenbordindeling. Kies de optie Hulpprogramma's voor herstel gebruiken en klik op Volgende. Kies Opstartherstel, wacht tot het systeem is hersteld en druk op Voltooien.

Windows 8 kan als volgt worden hersteld: zorg dat de computer vanaf het systeemherstelmedium opstart en kies de juiste toetsenbordindeling. Klik op Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartherstel en wacht tot het systeem klaar is. Na het herstellen van het MBR is het verstandig het besturingssysteem niet meer te starten. Het virus verwijdert dan mogelijk wéér het MBR. Kopieer belangrijke bestanden met behulp van Ubuntu naar een andere locatie en installeer het systeem opnieuw.

©PXimport

Via een systeemherstelschijf, kan een beschadigd master boot record worden hersteld.

Systeemherstelschijf maken

Als de computer niet meer werkt, kan deze vaak met een systeemherstelschijf worden gerepareerd. Het is verstandig zo'n schijf altijd in huis te hebben. Je kunt deze schijf in Windows 7 maken door Uitvoeren te starten (Windows-toets+R) en het commando recdisc.exe in te tikken (gevolgd door een Enter). Selecteer het station waar een beschrijfbare dvd inzit en klik op Schijf maken. Let er wel op dat een herstelschijf van een 64bit-systeem niet zal werken op een 32bit-systeem. In Windows 8 kun je een herstelstation maken. Start Uitvoeren en tik het commando RecoveryDrive.exe (gevolgd door Enter). Plaats een usb-stick en klik op Volgende. Selecteer de usb-stick, klik op Volgende en op Maken.

©PXimport

Maak een systeemherstelschijf om Windows te repareren.

Deel 2: Windows installeren

07 Herstellen met herstelpartitie

Elke fabrikant gebruikt een andere toets om de herstelprocedure tijdens het opstarten van de pc te beginnen. Zo wordt bij Sony vaak gebruik gemaakt van de F10-toets en gebruikt HP vaak de F11-toets. Acer gebruikt de toetscombinatie Alt+F10 en de nieuwste Dell-computers bieden het via Windows Systeemherstel aan. Wil de herstelprocedure niet starten, dan zou je in het BIOS of de UEFI kunnen controleren of de optie is ingeschakeld. Zodra de herstelpartitie is geladen, start een wizard die je door de procedure heen helpt.

©PXimport

Computerfabrikanten bieden meestal een herstelpartitie aan om de computer opnieuw te installeren.

Bloatware

Na het herstellen met een systeemherstelpartitie, is de computer teruggebracht in de staat waarin hij verkeerde toen hij uit de winkel kwam. Het voordeel is dat alle benodigde drivers en dergelijke zijn geïnstalleerd, het nadeel is dat de fabrikant waarschijnlijk een hoop extra software mee heeft geïnstalleerd. Deze software wordt ook wel bloatware genoemd. Zo zijn er vaak probeerversies van virusscanners en office-applicaties, en spelletjes en toolbars op de computer geïnstalleerd. Met het programma PC Decrapifier kun je veel van deze software verwijderen.

Windows activeren via de telefoon

Soms wil Windows niet activeren via internet. Dit is op te lossen door Windows telefonisch te activeren via Microsoft productactiveringen. Om Windows telefonisch te activeren, start Uitvoeren en geef het commando SLUI 4 (gevolgd door een Enter). Kies in het menu Nederland en klik op Volgende. Als het Installatie-id in beeld staat, bel je het gratis telefoonnummer en luister je naar de uitleg. Na de uitleg wordt gevraagd om het Installatie-id. Geef deze telefonisch door. In Windows 7 kan het Bevestings-id direct eronder worden ingevuld, in Windows 8 klik je eerst op Bevestigings-id invoeren. Als het bandje met de telefoniste vraagt op hoeveel computers Windows is geïnstalleerd, kies je één. Vul vervolgens het Beveiligings-id in en druk op Windows activeren.

©PXimport

Als Windows niet via internet wil activeren, kan het altijd via de telefoon.

08 Windows 7

Zorg dat de computer zo is ingesteld dat deze van het installatiestation opstart. Kies de juiste taal en toetsenbordinstellingen en klik op Volgende. Klik op Nu installeren. Zet een vinkje bij Ik ga akkoord met de licentievoorwaarden en klik op Volgende. Klik op Aangepaste installatie (geavanceerd). Kies Stationsopties (geavanceerd) en selecteer de schijf waarop Windows moet komen. Klik op Formatteren en OK. Selecteer opnieuw de schijf en klik op Volgende.

De installatie loopt nu een heel stuk op de automatisch piloot. De computer zal een paar keer opnieuw starten en uiteindelijk vragen om een gebruikersnaam en een computernaam. Vul de gegevens in en ga verder. Geef een wachtwoord en een geheugensteuntje op en klik op Volgende. Voer nu de productcode in die op de computer of op de verpakking van de installatieschijf zit en klik op Volgende. Klik op Aanbevolen instellingen gebruiken, kies de juiste tijdzone en ga verder. Klik op de gewenste netwerkinstelling en geef eventueel het wachtwoord van je thuisgroep op of schrijf het gegenereerde wachtwoord op. Selecteer de onderdelen die je wilt delen en klik op Volgende (of Overslaan). De computer zal nu het account voorbereiden en automatisch inloggen.

©PXimport

Om een schone installatie uit te voeren, kies je voor Aangepaste installatie.

09 Windows 8.1

Zorg dat de computer zo is ingesteld dat deze van het installatiestation opstart. Kies de juiste taal en toetsenbordinstellingen en klik op Volgende. Klik op Nu installeren en vul als erom gevraagd wordt de productcode in en klik op Volgende. Zet een vinkje bij Ik ga akkoord met de licentievoorwaarden en klik op Volgende. Klik op Aangepast: alleen Windows installeren (geavanceerd). Selecteer de schijf of partitie waarop Windows geïnstalleerd moet worden, klik op Formatteren en op OK. Selecteer de schijf en klik op Volgende.

De installatie loopt nu een heel stuk op de automatisch piloot. De computer zal nog een aantal keer opnieuw opstarten en uiteindelijk vragen om een pc-naam. Tik een naam voor deze computer in en klik op Volgende. Kies Expresinstellingengebruiken en vul je Microsoft-accountgegevens in (voor de meesten zal dit een Hotmail-, Outlook- of Windows Live-mailadres zijn met het bijbehorende wachtwoord). Heb je geen Microsoft-account, klik dan op Een nieuw account maken (of wil je pertinent geen Microsoft-account, lees dan op onze website deze pagina. Ga verder, verifieer de accountgegevens en klik bij SkyDrive is je opslag in de cloud op Volgende (tegenwoordig heet SkyDrive overigens OneDrive). Windows zal het account vervolgens klaar maken en inloggen.

©PXimport

Formatteer het station waarop je Windows wilt installeren en klik op Volgende.

10 Fabrieksinstellingen Windows 8.1

Via een functie in Windows 8.1 kan het systeem gemakkelijk worden teruggebracht in zijn oorspronkelijke staat. Hiervoor dien je wel over het installatie- of herstelmedium te beschikken. Zorg dat alle bestanden geback-upt zijn en het originele installatiemedium in de computer zit. Druk op de Windows-toets+I en klik op Pc-instellingen wijzigen. Ga naar Bijwerken en herstellen en kies Systeemherstel.

Klik nu op Aan de slag onder de optie Alles verwijderen en Windows opnieuw installeren. Kies de optie Alleen bestanden verwijderen of Het station volledig opschonen en klik op Opnieuw instellen. Kies na het herstellen de regio en taal, klik op Volgende en Akkoord als je akkoord gaat met de voorwaarde. Geef de pc een naam en klik op Volgende. Kies Expresinstellingengebruiken en vul je Microsoft-accountgegevens in. Kies hoe de pc moet worden ingesteld en Windows zal het account klaarmaken en inloggen.

©PXimport

Windows 8 kan het systeem terugzetten naar fabrieksinstellingen.

Ontbrekende installatieschijf bij fabrieksinstellingen

Als de computer wordt teruggebracht naar fabrieksinstellingen, kan het zijn dat deze vraagt om een installatiemedium. Iedereen die netjes geüpgraded heeft naar Windows 8.1 beschikt niet over de Windows 8.1-installatieschijf. Hierdoor lijkt deze groep tussen wal en schip te raken als het om deze functie gaat. Voor deze groep zijn er twee mogelijkheden: bij iemand een installatieschijf van Windows 8.1 lenen en gebruiken om de computer terug naar fabrieksinstellingen te brengen of de iso via het upgradeprogramma downloaden. Hiervoor heeft de website EightForums een handige truc gevonden.

©PXimport

Via een truc is het mogelijk om toch de originele installatieschijf van Windows 8.1 te bemachtigen.

Installeren vanaf een usb-stick

Met het programma Universal USB Installer kun je een iso-bestand van Linux of Windows naar een usb-stick exporteren. Vervolgens kan de installatie vanaf de usb-stick worden gestart. Download het Universal USB Installer en start het op. Kies bij het eerste keuzemenu het besturingssysteem dat je wilt installeren. Klik op Browse en selecteer het iso-bestand van de installatieschijf en klik op Openen. Als het usb-station niet wordt gezien, selecteer dan Show all Drives en selecteer het juiste station. Klik op Create en het programma maakt een opstartbare usb-schijf.

©PXimport

Met Universal USB Installer kunnen vele installatieschijven van besturingssystemen worden overgezet naar een usb-opslagmedium.

Deel 3: Windows klaarmaken

11 Apparaatbeheer en drivers

Na de installatie van Windows start een schoon besturingssysteem op. Het kan zijn dat sommige onderdelen nog niet werken, omdat de drivers nog ontbreken. Open Uitvoeren (Windows-toets+R) en tik het commando devmgmt.msc (gevolg door een Enter). Dubbelklik op een apparaat met een uitroepteken, open het tabblad Algemeen en controleer onder Apparaatstatus of de stuurprogramma's ontbreken. Als er geen back-up is, kun je de drivers opzoeken op de website van de fabrikant. Hier wordt meestal een programma aangeboden dat zelf de drivers installeert.

Als een back-up van de drivers beschikbaar is, klik dan op Stuurprogramma bijwerken en kies Op mijn computer naar stuurprogramma's zoeken. Geef de locatie van de back-upmap op en zorg dat de optie Inclusief onderliggende mappen is ingeschakeld. Klik op Volgende en herstart zo nodig de computer opnieuw op. Herhaal dit voor alle programma's met een uitroepteken.

12 Updates installeren

Om te voorkomen dat er weer problemen ontstaan, is het verstandig om de computer te voorzien van de laatste updates. Druk op de Windows-toets en typ Windows update. Klik op Windows Update en kies Naar updates zoeken. Klik op de benodigde updates en op Installeren. Klik na de installatie op Nu opnieuw opstarten en herhaal de stappen, tot er geen updates meer beschikbaar zijn.

©PXimport

Controleer elke week of er nieuwe updates beschikbaar zijn en installeer deze.

Voorkomen is beter dan genezen

Het wordt steeds lastiger om uit handen te blijven van internetcriminelen. Het beste om te voorkomen dat kwaadwillende toegang krijgen, is een goed beveiligingspakket installeren. Een gratis virusscanner van bijvoorbeeld AVG, Avira of Avast! is best prima. De gratis virusscanner van Microsoft laat in tests echter regelmatig steken vallen. Als je gaat internetbankieren, doe dat dan ook het liefst niet met Internet Explorer, maar kies voor Chrome, Firefox of Opera.

©PXimport

Een virusscanner is belangrijk om je computer schoon (en veilig!) te houden.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.