ACHTERGROND - Er komen steeds meer intelligente apparaten op de markt die we op, om of aan ons lichaam kunnen dragen. Wearables, worden apparaten met deze technologie liefkozend genoemd. Maar wat zijn wearables precies, wat kun je ermee en hoe gaan ze de wereld veranderen?

Wearables, wat staat voor wearable computers, is de overkoepelende naam voor alle compacte apparaten die je op je lichaam kunt dragen. Een belangrijke eigenschap daarbij is dat de technologie (al dan niet voortdurend) interactie heeft met de gebruiker. Daarbij moeten we wel vertellen dat de scheidingslijn tot wat wel tot de wearables behoort en wat niet, erg dun is.

Gevoelsmatig is een walkman geen wearable, en een iPhone in principe ook niet. Maar wanneer je die iPhone aan je arm bevestigt zodat hij de afstand die je hardloopt meet terwijl hij registreert hoeveel stappen je zet, dan heb je er ineens wel een wearable van gemaakt.

©PXimport

De Sony Walkman. Draagbaar, maar gevoelsmatig geen wearable.

Verlengstuk van lichaam

Er wordt een aantal eisen gesteld aan een apparaat voordat het onder wearables valt. Ten eerste moet de technologie gebruikt worden als een verlengstuk van je lichaam, je zou het bijna een prothese kunnen noemen. Daarnaast is het belangrijk dat de technologie naadloos geïntegreerd is in de dingen die je doet. Oftewel: je hoeft het apparaatje niet eerst aan te zetten, het is direct beschikbaar op het moment dat je het nodig hebt. Daarbij geldt voor de meeste wearables dat de technologie vooral z'n werk doet op de achtergrond, gevoed door gegevens die je genereert zonder daar zelf actief bewust mee bezig te zijn. Denk bijvoorbeeld aan je hartslag.

In dit artikel doelen we vooral op de draagbare apparaten die de afgelopen twee à drie jaar zijn verschenen. Uiteraard bespreken we ook de spannende toekomst van wearables die ons op korte termijn staat te wachten.

De oudste wearable?

Het woord wearables mag dan heel erg jong zijn, toch is het idee van draagbare functionele techniek al meer dan vier eeuwen oud. Tijdens de Qing-dynastie, rond 1600 na Christus, werd de Abacus-ring uitgevonden. Een volledig functionele Abacus, die men kon gebruiken tijdens het dragen. Direct beschikbaar, verlengstuk van het lijf en interactie met de gebruiker. Een wearable, maar wel eentje zonder batterij.

©PXimport

De Abacus-ring, de oudste wearable ter wereld.

Google Glass (of een toekomstige concurrent)

Alles dat je ziet vastleggen op foto of video, navigatie vlak voor je netvlies, informatie over alles dat je ziet. Bellen zonder een telefoon en een keur aan medische toepassingen.

Biometrisch lens

Meten van bloedsuikerspiegel in traanvocht.

Smartwatch

Een horloge zoals we van twintig jaar geleden kennen, maar met veel meer mogelijkheden. Gekoppeld aan je smartphone, waardoor je berichten, afspraken en relevante informatie kunt lezen en gesprekken kunt voeren.

Smartbracelet

Een variant van de smartwatch, met als enige taak het verzamelen van gegevens. Dit kunnen biometrische gegevens zijn, zoals hartslag, bloeddruk enzovoort, maar ook andere data, zoals het aantal stappen dat je zet, je locatie, je slaapritme enzovoort.

'Bedrade' kleding

Oorspronkelijk was de toekomstvisie dat alle wearables met elkaar in verbinding zouden staan via bedrading in je kleding. Dat is achterhaald, alles communiceert draadloos. Echter, kleding is voortdurend in beweging, de kinetische energie die daarmee wordt opgewekt kan via koolstofvezels worden overgebracht naar de wearables.

Wearables op de markt

Hoewel het echte geweld op het gebied van wearables nog moet losbarsten, zijn er wel degelijk al apparaten op de markt die aan deze omschrijving voldoen. Zo lanceerde Nike in 2012 de FuelBand, een armband die zeer nauwkeurig kan bijhouden hoeveel stappen iemand zet en hoeveel calorieën er zijn verbrand. Kortom, een fitness-armband. Inmiddels heeft Nike aangegeven de FuelBand niet meer door te ontwikkelen, om zich meer te richten op software in plaats van de hardware.

De armband is voorlopig nog wel verkrijgbaar. Geen nood trouwens, want er zijn alternatieven, zoals de Fitbit, die naast het hiervoor genoemde ook nog je slaapritme registreert. Samsung gaat nog een stapje verder met de introductie van de Gear en een halfjaar later de Gear 2. Deze smartwatch vertelt je niet alleen de tijd, maar bevat een accelerometer, een gyroscoop, een ingebouwde camera, én de mogelijkheid om telefoongesprekken te voeren via je gekoppelde smartphone.

Wil je de wereld graag in HD vastleggen, dan is de GoPro camera, die je vrijwel overal aan kunt bevestigen, een aanrader. Of we dat echt een wearable kunnen noemen is de vraag, want ook al voldoet de gadget aan bijna alle criteria, je ziet er nu niet bepaald cool uit met een camera op je hoofd, en dat is toch ook belangrijk bij wearables.

©PXimport

De Samsung Gear 2 is een ultieme wearable. Telefoon, horloge én tracker.

Toekomstige wearables

Wij kunnen natuurlijk niet in de toekomst kijken, maar dat we nog veel kunnen verwachten, is een zekerheid. Zo is er natuurlijk Google Glass, de langverwachte smartbril van Google die enorm tot de verbeelding spreekt. Een beeldscherm vlak voor je ogen waarmee je de wereld kunt vastleggen, maar ook kunt verrijken met extra informatie. Daarnaast is Apple naar verluidt bezig met een smartwatch, al laat het bedrijf daar zelf niets over los.

Interessant wordt ook de Oculus Rift, een virtual-reality-bril die in z'n huidige vorm (een groot apparaat over je ogen) nog niet echt een wearable is. Zodra hij in omvang afneemt, zal dit apparaat wel de wereld kunnen veranderen, vooral voor gamers. Onlangs is de maker Oculus voor miljarden dollars overgenomen door Facebook. Dit leverde veel kritiek op, maar toont wel aan hoeveel potentieel de bril heeft.

©PXimport

Google Glass is de bril die de wereld moet gaan veranderen.

Glassholes

Nieuwe techniek leidt ook tot nieuwe uitdagingen, hetgeen Google aan den lijve heeft ondervonden. Want hoewel het Google Glass eerst niets fout leek te kunnen doen, is de technologie nog voor de lancering al veelvuldig negatief in opspraak. Overheden willen de bril verbieden in de auto omdat dit gevaarlijk zou zijn en de term Glasshole is in het leven geroepen voor mensen die asociaal gedrag vertonen door bijvoorbeeld mensen ongemerkt te filmen met hun Google-bril.

©PXimport

Stiekem filmen met je Google-bril op, dat maakt je een Glasshole.

Voordelen van wearables

Nog meer technologie op en aan ons lijf, is dat nu echt nodig? Nodig is een groot woord, maar handig is het absoluut. Zoals eerder aangegeven is het grote voordeel van wearables dat de functionaliteit ervan direct beschikbaar is, iets dat in dit razendsnelle informatietijdperk bijna een noodzaak is. Of denk eens aan je rondje hardlopen. Je kunt thuis meten hoe hoog je hartslag is, maar dat zegt niets over hoe deze was tijdens het rennen. Een slimme armband houdt die informatie voor je bij, zodat je een gedetailleerd overzicht hebt van je conditie, van begin tot eind.

Constant in contact met informatie over je lijf en je omgeving, dat biedt een hele andere toekomst. In de wereld van de topsport kunnen wearables ook een belangrijke bijdrage leveren. Zo werd onlangs bekend dat het Nederlands elftal Google Glass gebruikt tijdens trainingen voor videoanalyses en statistieken. Ook zou het team van Louis van Gaal de Oculus Rift gebruiken om spelsituaties in virtual reality te kunnen herbeleven.

©PXimport

Altijd in contact met de wereld om je heen, wel zo efficiënt.

Nadelen en gevaren

Het voordeel van de Google-bril, overal en altijd informatie, is natuurlijk direct ook een nadeel. Niet alleen is het asociaal, maar in principe schend je ook iemands privacy en is het alsof je vals speelt. Want laten we eerlijk zijn, draagbare technologie heeft niet alleen maar voordelen. Want als bellen in de auto al gevaarlijk is, hoe zit dat dan met een klein beeldscherm voor je ogen? Veel overheden willen de bril dan ook verbieden in de auto, de Nederlandse overheid vooralsnog niet. Daarnaast is het misschien heel knap dat we tegenwoordig altijd met de online wereld in verbinding staan, hetzij via een bril of bijvoorbeeld via een smartwatch, maar dat maakt ons bestaan ook veel haastiger en veeleisender.

Soms zijn er momenten dat je even niet hoeft te weten hoe hoog je hartslag is of in welke film Matt Damon ook alweer heeft gespeeld. En er zijn ook moment waarop je even geen telefoontjes hoeft te ontvangen. Dat begrijpen we allemaal wel, maar we koersen steeds meer naar een wereld waarin we voortdurend in contact staan met alles en of dat écht wenselijk is, dat is de vraag. Daarbij is een ander nadeel dat deze apparaten moeten worden voorzien van energie en totdat we allemaal kleding dragen met kinetische energie, blijft opladen een lastig euvel.

©PXimport

Het constant dragen van gadgets kan natuurlijk ook gevaarlijk zijn.

Facebook glasses?

Doordat Facebook de in dit artikel genoemde Oculus Rift heeft overgenomen, kan dit weleens een heel belangrijke wearable worden. Vooral omdat het bedrijf miljarden mensen met elkaar verbindt. Het zou natuurlijk interessant zijn (en dodelijk eng qua privacy) als we straks een bril konden dragen die bij elke persoon de Facebook-informatie toont. Of andersom, een bril die ons in een virtuele wereld laat stappen waarin we onze Facebook-vrienden 'face to face' kunnen ontmoeten.

©PXimport

Stappen we straks allemaal écht in de wereld van Facebook?

Nuttige toepassingen

Er zijn duizenden 'handige' toepassingen te bedenken van wearables, zoals eerder in dit artikel genoemd, maar dat is niet waarmee deze technologie de wereld gaat veranderen. De echte kracht zit in hele specifieke toepassingen die daadwerkelijk iets bijdragen aan het leven (of misschien zelfs het verlengen daarvan).

Zo kan een smartbracelet die je hartslag meet in de toekomst wellicht de signalen van een hartaanval herkennen en direct je coördinaten doorgeven aan 112. Google werkt aan een contactlens die je bloedsuikerwaarde kan meten via het traanvocht in je oog. Als je dat koppelt aan de ontwikkeling van een (bio)apparaat dat automatisch insuline en glucagon afgeeft (zoals vorig jaar aangekondigd door het AMC) dan wordt het leven van diabetespatiënten een stuk aangenamer.

Zo kun je nog duizend en één andere echt nuttige toepassingen bedenken. Zoals een automobilist die waarschuwingen krijgt via z'n Google Glass, een smartbracelet die een alarm afgeeft wanneer je te lang blootgesteld dreigt te raken aan UV-straling op het strand enzovoort. Wie weet zijn er over niet al te lange tijd ook wearables die blinden weer laten zien en doven weer laten horen. Het is een kwestie van tijd.

©PXimport

Over niet al te lange tijd zijn zelfs onze lenzen slim, en dat kan levens redden.

Entertainment

Maar het hoeft natuurlijk niet allemaal alleen maar nuttig te zijn. Wearables lenen zich ook prima voor een flinke dosis vermaak. Nike heeft dat al goed begrepen, door mensen spelenderwijs uit te dagen en een vriendschappelijke competitie te maken (hoe meer je beweegt, hoe meer NikeFuel-punten je krijgt). Wellicht kijken we straks allemaal filmpjes in de trein met Google Glass, of beter nog, spelen we augmented-reality-spelletjes in de echte wereld met diezelfde bril of lenzen.

Slimme armbanden zouden bijvoorbeeld ook een rol kunnen spelen in de wereld van dating, door een signaal af te geven wanneer er iemand (uiteraard ook met zo'n armband) voorbijloopt die voldoet aan jouw criteria. Of contactloos betalen: langs de bioscoop lopen met je smartglasses op (want er komen er vast meer na Google), snel even de trailer bekijken en vervolgens met je armband of smartwatch tegen de betaalterminal tikken om een kaartje te kopen. Het klinkt allemaal ontzettend sciencefiction, maar daar denken we binnen een jaar of vijf anders over.

©PXimport

Nike heeft al laten zien hoe je met wearables mensen aan het sporten krijgt.

Onafhankelijkheid

Zoals je hebt kunnen lezen, staan ons in de toekomst heel wat interessante wearables te wachten, maar zijn er ook nu al apparaten die ons leven op deze manier verrijken. Ze mogen dan stuk voor stuk wearable zijn, in veel gevallen is de technologie nog niet zo ver dat ze helemaal zelfstandig kunnen werken. Voorbeelden als de Nike FuelBand en de Fitbit zijn prachtig, maar zonder een smartphone of pc die de informatie kan tonen of interpreteren, heb je er vrijwel niets aan.

©PXimport

De Fitbit is 'slim', maar zonder smartphone of pc gaat die intelligentie verloren.

Einde van de smartphone?

Technisch gezien krijgt men het ongetwijfeld voor elkaar om de rekenkracht van een flinke computer in een wearable te stoppen. Maar zodra die rekenkracht nodig is en er ook nog eens een scherm bij komt kijken, schiet het energieverbruik van de wearables omhoog en is het niet praktisch meer om te gebruiken, bijvoorbeeld omdat je elke drie uur zou moeten opladen. Ook dit is allemaal een kwestie van tijd. Zoals je vroeger wel video kon vastleggen met je smartphone, maar een pc nodig had om dit te bewerken, heb je op dit moment vaak nog een smartphone nodig die fungeert als de rekenkracht en het scherm van de wearable. Inmiddels kun je vrijwel alles dat je op je pc kunt doen, ook op je smartphone.

Op diezelfde manier zullen wearables ook steeds krachtiger en veelzijdiger worden en uiteindelijk (wanneer er een efficiëntere manier van energievoorziening is uitgevonden) de hulp van je smartphone niet meer nodig hebben.

Of dat het einde van de smartphone betekent? Wellicht, want waarom zou je met een 'koelkast' op zak lopen als je gewoon kunt bellen met je horloge, en wat moet je met een groot scherm als je het ook vlak voor je ogen kunt afspelen? Sterker nog: hoe interessant en cool al die smartphones, smartbracelets, enzovoort ook zijn, uiteindelijk zal er zoveel mogelijk worden gecombineerd in één wearable (waarbij wij gokken op de bril/lenzen). Simpelweg omdat wij gemaksdieren zijn en geen zin hebben om elke dag een halve kermis aan gadgets aan ons lijf mee te dragen.

Hoewel koken op gas voorlopig nog mag, is duidelijk dat de toekomst elektrisch is. Veel mensen stappen nu al over op elektrisch koken – vaak in combinatie met inductie. Ben jij toe aan een nieuwe kookplaat of wil je van het gas af? Dan is het goed om te weten hoe je zo’n elektrische kookplaat aansluit, waar je op moet letten en wanneer je beter een professional kunt inschakelen.

Eén, twee of drie fasen: wat betekent dat?

In tegenstelling tot een gaskookplaat, die je simpelweg aan een gasaansluiting koppelt, is een elektrische kookplaat net iets technischer. Zo'n kookplaat kan worden aangesloten op één, twee of drie elektrische fasen. Welke van de drie je nodig hebt, hangt af van het vermogen van je kookplaat én van de aansluiting in je keuken.

Een 1-fase kookplaat is het eenvoudigst. Die werkt op een gewone stekker met twee pinnen, precies zoals je gewend bent van andere apparaten in huis. Deze modellen hebben een beperkt vermogen – maximaal 3680 watt – maar zijn vaak krachtig genoeg voor wie niet al te fanatiek kookt. Aansluiten is simpel: stekker erin en je kunt aan de slag.

Voor een 2-fase kookplaat heb je een zogenoemde perilex-stekker nodig, met vijf pinnen. Die zie je vooral bij iets krachtigere inductiekookplaten. Meestal worden dit soort kookplaten zonder stekker geleverd, en is het slim om een elektricien in te schakelen voor de installatie. Het benodigde vermogen ligt tussen de 3681 en 7360 watt.

Een 3-fase kookplaat vraagt nog meer stroom en werkt op krachtstroom. Ook hier gebruik je een perilex-stekker met vijf pinnen, maar je moet wel eerst controleren of je meterkast daar op is voorbereid. De aansluitwaarde ligt boven de 7360 watt en het is belangrijk dat de aansluiting klopt – anders werkt de kookplaat niet of loop je zelfs risico op overbelasting. Laat dit daarom bij voorkeur aan een vakman over.

©vectorizer88 - stock.adobe.com

Hoe weet je welke kookplaat bij je keuken past?

Wat je kunt aansluiten, hangt af van het type stopcontact in je keuken. Heb je een standaard wandcontactdoos met twee gaten? Dan past daar alleen een 1-fase kookplaat op. Die worden meestal geleverd met stekker en snoer, zodat je hem meteen kunt gebruiken.

Zie je een perilex-stopcontact (met vijf gaten)? Dan is je keuken in principe geschikt voor een 2- of 3-fase kookplaat. Alleen weet je dan nog niet of je meterkast daadwerkelijk drie fasen aankan. Dat kun je op twee manieren controleren: met een multimeter of door in je meterkast te kijken.

Zo check je de aansluiting met een multimeter

Heb je een multimeter in huis? Dan kun je precies meten hoeveel fasen je aansluiting ondersteunt. Teken op een papier het patroon van het perilex-stopcontact en noteer per gat wat je meet. Prik met één pin in het middelste gat (de aarde) en meet met de andere pin de overige vier. Krijg je twee keer 230 volt en twee keer 0? Dan heb je een 2-fase aansluiting. Meet je drie keer 230 volt en één keer 0? Dan is het een 3-fase aansluiting. Label de gaten met ‘L’ voor stroom en ‘N’ voor nul, zodat je straks precies weet wat waar hoort.

©Dmitriy

Geen multimeter? Kijk in de meterkast

Heb je geen meetapparatuur? Dan kun je in de meterkast zien hoeveel fasen er beschikbaar zijn. Bij een 2-fase aansluiting zie je twee gekoppelde groepen met een hendel ertussen. Zie je vier gekoppelde groepen? Dan is er krachtstroom aanwezig en kun je dus ook een 3-fase kookplaat aansluiten – mits het stopcontact daar geschikt voor is.

©auremar

Zelf een kookplaat aansluiten

Ga je zelf aan de slag? Dan is het belangrijk dat je weet wat je doet. Elektriciteit is geen speelgoed, dus bij twijfel: bel een vakman. Heb je een 1-fase kookplaat met powermanagement die je op een normaal stopcontact wilt aansluiten? Dan moet je deze eerst correct instellen.

Leg om te beginnen een stuk piepschuim onder de kookplaat, zodat je hem veilig kunt omdraaien zonder krassen of barsten. Plak daarna de afdichtband rondom het apparaat, bij voorkeur zo dicht mogelijk bij de glasrand. Begin aan de achterkant, zodat de naad niet in het zicht valt.

Open het aansluitcompartiment onder de kookplaat en controleer het aansluitschema dat daar staat. Gebruik de bijgeleverde bruggetjes om de juiste verbindingen te maken. Sluit het snoer aan: bruin op L, blauw op N en geelgroen op aarde. Zet het snoer vast met trekontlasting en sluit het klepje.

Draai nu de kookplaat weer om en steek de stekker in het stopcontact. Leg de kookplaat op z’n plek in het aanrechtblad. Houd de pauzeknop vijf seconden ingedrukt om het menu te openen. Zoek via de plusknop naar het onderdeel ‘PO’ (power) en stel het vermogen in op 3.7 in plaats van 7.4. Bevestig dit door de pauzeknop nog eens vijf seconden ingedrukt te houden. Je kookplaat is nu geschikt voor een standaard aansluiting.

Een 2-fase kookplaat aansluiten: zo werkt het

Heb je een 2-fase kookplaat? Dan moet je eerst bepalen welke kleur draad bij welk contact hoort. Meet het snoer door met een multimeter, op de piepstand of op de Ohm-stand. Noteer welke draad bij welke stekkerpin hoort en gebruik die info bij het aansluiten.

Open vervolgens het aansluitvak onder de kookplaat en kijk welk aansluitschema je moet gebruiken. L1 en L2 koppel je aan de juiste stroomdraden, 01 en 02 aan de juiste nuldraad. Maak de trekontlasting los, sluit de draden aan zoals je eerder hebt gemeten, en zet alles weer stevig vast.

Steek daarna de stekker in het stopcontact en plaats de kookplaat netjes in het blad. Dankzij de afdichtband blijft alles goed op z'n plek. Zet vervolgens de kookplaat aan en test of alle kookzones werken. Krijg je een foutmelding? Dan is er waarschijnlijk iets misgegaan bij het aansluiten. Geen foutmelding? Dan is je kookplaat klaar voor gebruik.

©S.Engels

Vooral in de zomer is het vaak raak: code geel of code oranje wegens onweer. Weet jij wat je wél en juist níet moet doen als er een onweersbui nadert? Thuis kun je veel risico's beperken, maar juist buitenshuis – en zeker op de camping – is het opletten geblazen. In dit artikel lees je hoe je jezelf en anderen beschermt, of je nu binnen, buiten of aan het kamperen bent.

Lees ook: Regen, regen en nog eens regen … zo voorkom je wateroverlast

Thuis tijdens onweer: veilig, maar niet zonder risico's

In huis ben je relatief goed beschermd tegen blikseminslag, zeker als het gebouw voorzien is van een goede bliksemafleider. Toch zijn er een paar voorzorgsmaatregelen die je serieus moet nemen. Gebruik bij onweer liever geen apparaten die verbonden zijn met het stroomnet of met leidingen. Denk aan de wasmachine, een vaste telefoon of een bedrade computer. Bliksem kiest daarbij meestal de makkelijkste route naar de grond, en dat zijn vaak metalen onderdelen in huis zoals koperdraden of waterleidingen.

Trek bij voorkeur de stekkers uit het stopcontact van kwetsbare apparatuur zoals computers, tv's of de router. Een stekkerdoos met overspanningsbeveiliging biedt wel wat bescherming, maar niet bij een directe inslag. Ga liever ook niet douchen of in bad, want waterleidingen kunnen de elektrische spanning van een blikseminslag geleiden.

Ramen kun je gewoon dicht houden, en als je wilt kijken naar het natuurgeweld, doe dat dan vanaf een veilige plek binnenshuis. Zorg dat huisdieren binnen zijn en zet het alarmsysteem even uit als dat storingsgevoelig is bij blikseminslag.

Buiten bij onweer: voorkom dat je zelf bliksemafleider bent

Ben je onderweg of buiten als het begint te donderen, dan is het zaak om snel te handelen.

Onthoud: als je de bliksem ziet en binnen 10 seconden de donder hoort, zit je binnen de gevarenzone. Zoek dan zo snel mogelijk een veilige schuilplek.

De veiligste plek is een gebouw met muren en een dak – bijvoorbeeld een winkel, huis of station. Een auto met metalen carrosserie is ook een prima optie. Die werkt als een kooi van Faraday en geleidt de stroom om je heen in plaats van door je heen.

Vermijd tijdens onweer open velden zoals weilanden of sportterreinen, want daar ben je letterlijk het hoogste punt. Ook hooggelegen plekken zoals duinen of heuveltoppen vormen een risico. Zoek geen beschutting onder een boom die in z'n eentje op een veld staat – dat is juist een bliksemmagneet. Blijf verder uit de buurt van metalen objecten zoals hekken, masten of fietsen, en houd afstand van water – of dat nu een meer, sloot of zwembad is.

Kun je nergens heen? Maak jezelf dan zo klein mogelijk: hurk neer op je voetzolen, houd je voeten tegen elkaar en wikkel je armen om je knieën. Ga niet liggen; zo vergroot je je contactoppervlak met de grond, wat het risico op aardstroom vergroot.

©ID.nl

Kamperen met onweer: extra opletten in tent of caravan

Kamperen geeft een gevoel van vrijheid, maar bij onweer ben je juist extra kwetsbaar. Een tent biedt geen enkele bescherming tegen bliksem, hoe stevig het doek ook is. Het metalen frame vergroot het risico juist, vooral als je op een open veld kampeert of vlak bij een losse boom staat.

Als er onweer op komst is, zoek dan zo snel mogelijk een veilig onderkomen. Een stenen sanitairgebouw, de receptie of je auto bieden veel meer bescherming dan een tent. Zit je in een camper of caravan met een metalen buitenkant? Dan ben je redelijk veilig, mits je ramen en deuren gesloten houdt en geen contact maakt met metalen delen. Stacaravans met een houten of kunststof omhulsel bieden die bescherming niet: het klopt dat ze geen stroom geleiden, maar ze voeren die ook niet af. Daardoor kan een blikseminslag via leidingen of metalen onderdelen binnen alsnog gevaarlijk uitpakken. Tijdens onweer blijf je dus beter uit de buurt van dat soort constructies.

Laat ook je elektronische spullen niet in de tent of aan opladers zitten. Berg ze los op, zonder kabels of contact met de grond.

Staan er bomen op de camping? Zorg dat je tent daar niet direct onder staat. Bij inslag kunnen takken afbreken of kan de bliksem via de wortels naar de grond doorslaan. Ook op campings in de bergen of aan open water is het risico op blikseminslag extra hoog – check bij aankomst wat de aanbevolen schuilplaatsen zijn.

Tot slot: een goede voorbereiding helpt

Kijk altijd naar de weersvoorspelling voordat je op pad gaat. Veel weerapps geven een melding bij onweerskansen, vaak met een tijdsindicatie en locatie. Op de camping is het handig om bij aankomst al te weten waar je naartoe kunt bij slecht weer.

Zorg ook dat je zaklamp, powerbank en radio of noodaccu paraat hebt als je kampeert, voor het geval de stroom uitvalt. En vooral: blijf rustig. Onweer is gevaarlijk, maar met de juiste kennis en voorzorgsmaatregelen voorkom je ongelukken.