Elektrische vliegende taxi's lijken een gouden idee. Ze kunnen ons over de files dragen zonder dat ze de lucht en het klimaat verpesten. Overal ter wereld vliegen prototypes rond. Maar waarom kunnen we ze nog altijd niet bestellen?

Op 11 november 1922 steeg in Frankrijk de allereerste quadcopter op. Aan boord was ingenieur en bioloog Étienne Œhmichen. Omdat de computer nog moest worden uitgevonden, bestuurde hij het toestel met de hand. Met een verbeterde versie van de machine won Œhmichen een prijs van 10.000 franc door een cirkelvormig traject van een kilometer lang af te leggen. Maar omdat commercieel succes uitbleef, vervolgde hij zijn carrière als biologieprofessor aan het Collège de France, waar hij de vleugelslag van libellen bestudeerde.

De man zou met genoegen hebben gadegeslagen dat de quadcopter weer helemaal terug is van weggeweest. Dit keer met een kunstmatig brein erin dat de bewegingen coördineert. Want het besturen van een toestel dat verticaal kan opstijgen en landen (VTOL), is zeker niet eenvoudig. Gewone vliegtuigen worden stabiel naarmate ze op de startbaan snelheid winnen. In rustig weer kun je ze zonder handen vliegen. Helikopters (zowel echte als modelhelikopters) reageren tijdens het stilhangen echter uiterst nerveus. De kleinste stuurfout kan fataal zijn. Het besturen van een drone is daarentegen kinderspel. In feite vertelt de bestuurder op de grond slechts waar de drone heen moet. De feitelijke besturing regelt het toestel zelf.

Geen wonder dat bij velen het idee opkwam om de onbemande drone door te ontwikkelen tot een luchttaxi. Het idee is aantrekkelijk. In een metropool worden terreinen en platforms gereserveerd waar de drones op kunnen landen. Dat kunnen voormalige industrieterreinen zijn, maar ook daken van gebouwen. De klant boekt via zijn telefoon een vlucht, en ontvangt een bericht over de vertrektijd. Daarna volgt een snelle vlucht over de files. Dit scenario toont aan dat luchttaxi’s vooral aantrekkelijk zijn in dichtgeslibde gebieden met ondermaats openbaar vervoer. Maar daarvan zijn er vele in de wereld.

Crew Dragon

Op de foto zie je een elektrische VTOL van Joby Aviation waar NASA testen mee uitvoert voor toekomstige commerciële passagiersdiensten. Maar waarom heeft vrijwel niemand ooit zo’n luchttaxi in vrije vlucht waargenomen? Waarom komen de City Airbus Passenger drone, Volocopter 2X, Lilium Jet, Ehang 216, Workhorse Surefly, Boeing/AFS Passenger Air Vehicle, Kitty Hawk Cora, Uber Elevate en de Astro Aerospace Passenger Drone maar niet commercieel van de grond?

Vliegende auto’s worden ons al beloofd sinds 1917, toen Glenn Curtis op een tentoonstelling in New York zijn Autoplane presenteerde. Het ding zou nooit vliegen. Dat sindsdien geen enkele vliegende auto is doorgebroken, komt omdat de verschillen tussen auto’s en vliegtuigen onoverbrugbaar zijn gebleken. Een auto kan overal tegenaan botsen, en moet dus robuust zijn. Een vliegtuig moet licht zijn, en is dus per definitie fragiel. Een auto mag – al is het niet aan te raden – een oud barrel zijn, want er is altijd nog de vluchtstrook. 

Rondvliegen in een slecht onderhouden vliegtuig is een vorm van zelfmoord; de kleinste mankementen kunnen leiden tot een crash. Een auto is compact, een vliegtuig niet. Bovendien legt een opstijgend of landend vliegtuig nogal wat beslag op zijn omgeving, ook als dat verticaal gebeurt. Wie ooit een traumahelikopter in de stad heeft zien landen, weet wat ik bedoel. Een ander groot verschil is dat je niet zo slim hoeft te zijn om een auto te besturen. Het besturen van een vliegtuig kan met name in slecht weer bijzonder gecompliceerd zijn, en vergt daarom flink wat kennis en kunde.

Dat laatste kan tegenwoordig worden opgelost met automatisering, zo heet het. Met dronetechnologie hoeft een luchttaxi in principe geen piloot aan boord te hebben. Maar zou het echt? De enige vormen van vervoer zonder bestuurder, bewegen zich over een spoor of hangen aan een kabel. Het Amerikaanse ruimteschip Crew Dragon is volkomen autonoom, maar toch krijgen astronauten een gedegen opleiding in het handmatig besturen van het toestel. Bij mijn weten is er nog nooit iemand die zelf niet kon vliegen, rondgevlogen in een op afstand of door een computer bestuurd vliegtuig.

En dat nu is precies wat voorstanders van luchttaxi’s bepleiten. De reden is dat deze toestellen weinig capaciteit bieden. In een gewone taxi passen naast de chauffeur gemakkelijk drie forse mensen plus hun rolkoffers. De meeste van de bovengenoemde luchttaxi’s hebben een kleinere capaciteit. Dus lijkt het een goed idee om de piloot te verwijderen.

Nooit goedkoop

Maar nog los van wat potentiële klanten daarvan vinden, is het de vraag hoe regelgevers hier naar zullen kijken. Luchttaxi zullen zich veelal laag over bewoonde gebieden bewegen. Het idee dat zo’n met vele rondzwaaiende messen uitgeruste machine een noodlanding maakt in het publiek, is verre van aantrekkelijk.

En dat kleine vliegmachines neerstorten, is een gegeven. Ze zijn veel gevoeliger voor de grillen van het weer dan de intercontinentale kolossen. Ook een vluchtcomputer kan worden overvallen door windschering, een plotselinge windverandering die samenhangt met onweer. Moderne verkeersvliegtuigen kunnen eveneens autonoom vliegen, maar het is veelzeggend dat piloten de start en landing vrijwel altijd zelf uitvoeren.

Daarnaast kun je vragen stellen bij de manier waarop luchttaxi’s aangedreven worden. Vrijwel altijd gebeurt dat door accu’s die elektromotoren aandrijven. Het resultaat is een zeer korte vluchtduur – vaak een minuut of twintig. Daarna duurt het een hele tijd voordat de batterijen weer zijn opgeladen. Al die tijd wordt er niets verdiend. Ook dat is een belangrijk nadeel, zeker omdat vliegmachines nooit goedkoop zijn. De vierzits Cessna 172, het meest geproduceerde vliegtuig ooit, kost in de kaalste versie nog altijd 325.000 euro.

Elektrische VTOLs zullen best gebruikt gaan worden. Maar dat ze massaal de lucht boven steden zullen gaan vullen, is onwaarschijnlijk. Mede omdat luchttaxi’s geassocieerd zullen worden met rijke patsers, zullen burgers al snel gaan klagen over lawaai en veiligheid. Een paar ongevallen doen het concept daarna de das om. Maar wie toch eens wil ervaren hoe het is om boven de files de vliegen, raad ik aan gewoon eens een helikopter te boeken. Zelfs in het streng gereguleerde Nederland kan dat. Is wel iets duurder dan een Uber.

Een smartphonehoesje is meer dan een accessoire. Het beschermt je telefoon tegen schade en maakt het gebruik makkelijker. Door de enorme variatie in modellen, materialen en extra functies kan het lastig zijn om een keuze te maken. In dit artikel lees je waar je op moet letten bij het kiezen van een hoesje en welke mogelijkheden je allemaal hebt.

Lees ook: Waarom dat hoesje om je telefoon toch echt handig is

Het type hoesje dat je kiest, hangt af van hoe je je telefoon gebruikt en tot in hoeverre je je toestel wilt beschermen. Een bumperhoesje is een beschermrand die om de zijkanten van je smartphone zit, terwijl de voor- en achterkant vrij blijven. Dit type hoesje beschermt de randen van je toestel tegen stoten en vallen, maar biedt minder bescherming voor het scherm en de achterkant. Een backcover beschermt alleen de achterkant en zijkanten van je telefoon, maar zorgt er wel voor dat je het slanke ontwerp van je toestel blijft zien. Is dat voor jou minder belangrijk en wil je juist zoveel mogelijk bescherming? Dan is een bookcase of wallet case een goede keuze. Dit type hoesje omsluit je hele telefoon en biedt vaak ruimte voor pasjes of geld. Als je zowel de voor- als achterkant wilt beschermen, kun je ook een flipcase overwegen, die verticaal opent. Een insteekhoesje, ook wel pouch genoemd, is een beschermhoes waarin je je smartphone schuift wanneer je deze niet gebruikt. Een opbergzakje zeg maar. In de dagelijkse praktijk zul je deze niet snel gebruiken, maar als je bijvoorbeeld op vakantie gaat, of je telefoon meeneemt in je tas tussen andere spullen, dan kan het handig zijn. Je weet namelijk zeker dat je telefoon in een puch goed beschermd is tegen vuil en krassen.

Van siliconen tot leer

Het materiaal van een hoesje bepaalt niet alleen de uitstraling, maar ook hoe goed het beschermt. Siliconen en TPU zijn flexibel en schokabsorberend. Daarnaast zijn ze een beetje stroef, waardoor ze minder snel uit je handen of van de bank kunnen glijden. Wel is het zo dat met name siliconen wat sneller stof aantrekken. Wanneer je je telefoon vooral meeneemt in je broekzak of tas, is dit materiaal dus misschien net wat minder praktisch. Hard kunststof is stevig en lichtgewicht, maar kan barsten of scheuren bij een flinke klap of val. Leer, of het nu echt of kunstleer is, straalt luxe uit en biedt goede bescherming. Echt leer wordt mooier na verloop van tijd. Kunstleer niet, maar dit hoef je wel weer minder te onderhouden dan echt leer. Voor maximale stevigheid kun je kiezen voor aluminium of roestvrij staal, hoewel dit je telefoon zwaarder kan maken en minder flexibel is.

©picsmart

Hardcase versus softcase

Telefoonhoesjes zijn grofweg onder te verdelen in twee varianten: hardcover en softcover, elk met hun eigen kenmerken. Hardcover hoesjes staan bekend om hun stevige constructie, die uitstekende bescherming biedt tegen zware schokken en vallen. Ze behouden hun vorm goed, maar zijn vaak duurder, minder flexibel en voelen minder comfortabel aan in je hand.

Softcover hoesjes zijn lichter, flexibeler en vaak goedkoper. Ze liggen prettig in de hand en passen gemakkelijk in een broekzak of tas. Het zachte materiaal biedt goede schokdemping, maar kan sneller beschadigd raken en slijten. Ook kunnen softcovers na verloop van tijd verkleuren.

Speciale hoesjes voor specifieke situaties

Naast standaardmodellen zijn er ook speciale hoesjes die extra bescherming bieden. Waterdichte hoesjes zijn ideaal als je je telefoon wilt beschermen tegen vocht, stof en zand, bijvoorbeeld tijdens het sporten of op het strand. Veel van deze hoesjes hebben een IP-certificering, zoals IP67 of IP68, wat aangeeft hoe goed ze bestand zijn tegen water en stof. Shockproof hoesjes zijn ontworpen om vallen en stoten op te vangen, met schokabsorberende materialen en verstevigde hoeken. Rugged cases combineren water-, stof- en schokbescherming en zijn geschikt voor extreme omstandigheden, zoals op de bouwplaats of tijdens outdooractiviteiten.

Extra functies

Veel hoesjes hebben handige extra's. Het meest bekend zijn hoesjes met ruimte voor je bank- of creditcards. Er zijn ook modellen waarin je bankbiljetten kwijt kunt. Andere hoesjes hebben bijvoorbeeld geïntegreerde standaards waardoor je je telefoon makkelijk kunt neerzetten; ideaal om filmpjes te kijken of voor online vergaderingen. Ook heel handig zijn hoesjes met een ingebouwde powerbank. Met zo'n battery case weet je zeker dat je een hele dag door kunt met je smartphone. Heb je een iPhone, dan is een MagSafe-compatibel hoesje misschien handig.

©YALCIN SONAT

Waar let je op bij de aankoop?

Bij het kiezen van een hoesje is de pasvorm belangrijk. Zorg dat het hoesje naadloos aansluit op jouw telefoon. Let ook op extra bescherming voor het scherm en de camera, zoals verhoogde randen. Houd rekening met de dikte en het gewicht van het hoesje, vooral als je een slank ontwerp belangrijk vindt. Controleer daarnaast of alle functies van je telefoon, zoals de knoppen en poorten, makkelijk toegankelijk zijn.

Conclusie

Het kiezen van een smartphonehoesje is meer dan een kwestie van smaak. Denk goed na over hoe en waar je je telefoon gebruikt. Zoek je maximale bescherming tegen vallen of juist een bescheiden hoesje zodat het design van je smartphone zo goed mogelijk zichtbaar blijft? Zijn extra's, zoals ruimte voor pasjes, belangrijk voor je? Heb je een voorkeur voor een bepaald materiaal? Het aanbod van smartphonehoesjes is enorm. Door voor jezelf goed te weten wat je precies wilt, maak je het jezelf een stuk gemakkelijker!

Wie afgelopen seizoen de wedstrijden van Nederlandse teams in het Europees voetbal wilde kijken, moest dat doen via Ziggo – op de publieke netten zijn deze wedstrijden namelijk niet meer te zien. Je hoefde daarvoor geen  klant bij de provider te zijn, maar je moest je wél registeren. Na ingrijpen van het Commissariaat voor de Media vervalt deze registratie nu.

Wie afgelopen seizoen de wedstrijden van Nederlandse teams in het Europees voetbal wilde kijken, moest dat doen via Ziggo – op de publieke netten zijn deze wedstrijden namelijk niet meer te zien. Je hoefde daarvoor geen  klant bij de provider te zijn, maar je moest je wél registeren. Na ingrijpen van het Commissariaat voor de Media vervalt deze registratie nu.

De UEFA-competities vallen deels onder de evenementenlijst, wat betekent dat deze wedstrijden voor minimaal 75% van de Nederlandse huishoudens gratis en zonder drempels toegankelijk moeten zijn. Het Commissariaat voor de Media beschouwt verplichte registratie, waarbij persoonsgegevens als naam, e-mailadres postcode, huisnummer en mobiele telefoonnummer gedeeld moeten worden, als een te hoge drempel. Hierover ontving het meldingen van kijkers die het aanmaken van een account als een obstakel ervaarden. Ook belangenorganisaties spraken hun zorgen uit, met name over de toegankelijkheid voor digitaal minder vaardige mensen, zoals ouderen. Na onderzoek heeft het Commissariaat laten weten dat de verplichte registratie niet voldeed aan de regels uit de Mediawet.

Dat betekent dus dat je vanaf 21 januari, wanneer het UEFA-voetbalseizoen wordt hervat, wedstrijden van Nederlandse clubs kunt streamen via Ziggo Go zonder eerst een account aan te maken. De wedstrijden zijn nu direct toegankelijk via de app op je smart-tv, laptop, tablet en smartphone. Registreren blijft wel mogelijk voor wie wedstrijden buiten Nederland wil streamen.

Voetbalfans die via Ziggo Sport Free de wedstrijden van Nederlandse clubs streamen, kunnen nu ook genieten van meer voetbalcontent. Het populaire Ziggo Sport Highlights-programma, waarin alle wedstrijden van een avond worden samengevat, is voortaan ook via streaming beschikbaar.

Het UEFA-voetbalseizoen gaat op 21 januari verder met onder andere de Champions League-wedstrijd Rode Ster Belgrado-PSV (21.00 uur). Op 22 januari speelt Feyenoord thuis tegenBayern München (21.00 uur). Beide wedstrijden zijn live te zien via Ziggo Sport Free, Ziggo Sport (kanaal 14) en Ziggo Sport Totaal.

Lees ook: Je Android-tablet of smartphone koppelen aan je tv