De woorden hub en dock worden nogal eens door elkaar gehaald. Logisch, want beide apparaten lijken behoorlijk op elkaar en overlappen elkaar ook vaak op het gebied van functionaliteit. Wil je een usb-hub kopen of een dock? Lees hier dan over de verschillen.

Over het algemeen wordt met een hub een soort verdeler bedoeld die je op een poort van je laptop of desktop-pc aansluit. Hubs zijn vrij kleine apparaatjes die slechts een paar honderd gram wegen. Stroom voor de randapparatuur die je op een hub aansluit haalt de hub vaak uit je computer.

Verreweg de meeste hubs sluit je aan op een usb-poort van een pc; vandaar dat het woord ‘hub’ vaak synoniem staat voor een usb-hub. De kabel aan de ene kant van de hub sluit je aan op een vrije usb-poort van de pc, aan de andere kant heb je meerdere usb-ingangen – vaak een stuk of vier.

Dat betekent overigens niet dat hubs alleen usb-poorten hebben; een hub kan ook dienen als een apparaat om digitale signalen te converteren. Er zijn hubs met ethernetaansluitingen of hubs die een ander type usb aanbieden dan de kabel die in de pc wordt gestoken.

Usb-a en usb-c

De meest simpele hub is een hub die een usb-a-signaal verdeelt naar drie of vier usb-a-signalen. Een usb-a-hub splitst je ene usb-a-poort op je computer in meerdere signalen, zodat je meerdere apparaten op je computer kunt aansluiten.

Er zijn een paar dingen waar je rekening mee moet houden als je een usb-hub koopt. Ten eerste moet je weten of je een gewone of een zogenaamde powered-hub nodig hebt. Als jeu in plaats van één apparaat opeens vier apparaten op één poort aansluit, is het logisch dat de batterij van je laptop eerder leeg raakt.

Verbruikt je randapparatuur veel stroom, dan is het slim om een powered usb-hub aan te schaffen. Deze steek je met een stekker in het stopcontact, zodat de aangesloten apparaten hun stroom uit het lichtnet halen in plaats van uit je laptop. Sommige usb-hubs hebben aan-uitschakelaars voor elke connector. Dat kan handig zijn als je de batterij van je laptop niet te veel wilt belasten.

Het tweede waar je aan moet denken, is wat voor type usb de hub aankan. Koop je een hub met usb2.0-aansluitingen terwijl je computer usb3.0-poorten heeft, dan kunnen de aangesloten apparaten niet op maximale snelheid functioneren. Dat is vooral belangrijk als je harde schijven of ssd’s op de hub aansluit. Je wilt immers niet dat de maximale lees- en schrijfsnelheid van de schijf wordt beperkt door een goedkope hub.

Inmiddels zijn er steeds meer laptops op de markt die een snelle usb-c-poort hebben. Wil je hier een hub op aansluiten, dan heb je uiteraard een usb-c-hub nodig. Vaak hebben deze usb-c-hubs ook usb-a-aansluitingen. Zo hoef je geen geld uit te geven aan aparte usb-a- naar usb-c-adapters.

Wat is een dock dan?

Als je je laptop zowel op het werk als thuis wilt gebruiken, dan ben je waarschijnlijk beter af met een dock. Het woord dock is een afkorting van dockingstation en is in de meeste gevallen iets groter, zwaarder en duurder dan een hub. Je moet een dockingstation zien als een apparaat dat van je laptop een desktop-pc kan maken.

Je hebt de mogelijkheid om meerdere beeldschermen op je laptop aan te sluiten, de stroomvoorziening van je laptop kan via het dock lopen en op het dock kun je weer talloze invoerapparaten, harde schijven en accessoires aansluiten.

Het voordeel van zo’n dock is dat je alle randapparatuur op het dock aangesloten laat. Zodra je thuis komt, hoef je alleen je laptop op het dock aan te sluiten en het voelt alsof je op een desktop-systeem werkt.

©PXimport

En hoe zit het dan met thunderbolt? Thunderbolt is een technologie die vooral wordt gebruikt door Apple-computers en media-gerelateerde randapparatuur. Toch vind je tegenwoordig ook vaak een thunderbolt3-poort op high-end Windows-laptops. Thunderbolt 3 is de laatste versie en kan overdrachtssnelheden tot wel 40 Gb/s halen. Ook kan thunderbolt 3 worden gebruikt om meerdere hd-beeldschermen aan te sturen.

Een thunderbolt-signaal wordt via een thunderbolt3-kabel overgebracht. De stekker aan beide uiteinden van de kabel is van het type usb-c. Dat maakt het geheel een beetje onduidelijk: een usb-c-poort moet thunderbolt3-ondersteuning bieden om thunderbolt3-apparatuur aan te kunnen sluiten.

Dat is in veel gevallen niet zo: bij een nieuwe Mac kun je er zeker van zijn dat de usb-c-poort ondersteuning biedt voor thunderbolt 3, bij een pc moet je even bij de specificaties controleren of er een symbool van een bliksemschicht bij de poort staat.

©PXimport

Usb-pd (power delivery)

De simpelste docks bieden ondersteuning voor verschillende signaaltypes. In de meeste gevallen zitten er op een normaal dock wel één of twee hdmi-poorten, een paar usb-poorten en een ethernetpoort. Een dock heeft altijd stroom nodig; niet alleen om zichzelf van stroom te voorzien, maar ook om bijvoorbeeld usb-randapparatuur te kunnen laten functioneren.

Wil je je laptop met het dock kunnen opladen, dan heb je een usb-c-dock nodig dat usb power delivery (usb pd) ondersteunt. Of een dock je laptop kan opladen, vindt je bij de specificaties.

Dan is het ook nog van belang hoeveel vermogen het dock naar je laptop kan sturen. Dit wordt in watt weergegeven. Als je laptop normaal gesproken een 80watt-oplader gebruikt en je dock maar 45 watt vermogen genereert, dan kan je batterij bij maximale belasting sneller leeglopen dan hij wordt opgeladen via het dock.

©PXimport

Monitor aansluiten

Tot slot. Ben je voor je werk veel afhankelijk van video of is het belangrijk dat je twee 4K-monitoren kunt aansturen, dan zijn de meeste simpele docks niet geschikt. Je moet specifiek op zoek naar een dockingstation dat dual-4K ondersteunt. Vaak is dat in de vorm van thunderbolt 3 overigens; hier moet je dus controleren dat je laptop thunderbolt 3 ondersteunt.

Er zijn ook docks die dual-4K aanbieden via standaard usb-c-poorten. Let op dat niet alle hubs de hoogste ververssnelheid van 60 Hz ondersteunen. Sommige hubs en docks ondersteunen wel 4K-monitoren, maar dan alleen op een lagere snelheid van 30 Hz.

Sommige docks hebben overigens ook nog oude vga- of dvi-aansluitingen. Dat kan handig zijn als je oudere monitoren op het dock wil aansluiten.

De Huawei Watch D2 is misschien wel de meest bijzondere smartwatch die je op dit moment kunt kopen. Hoewel je het van de buitenkant niet zou zeggen, is dit namelijk ook een medisch goedgekeurde bloeddrukmeter. Die combinatie maakt van de Watch D2 een boeiend apparaat, en dat leggen we je graag uit in deze review.

Laten we beginnen met de bloeddrukmeter. Die is verwerkt in de smartwatch en werkt samen met het speciale horlogebandje, dat uit meerdere delen bestaat. Als je op het horlogescherm aantikt dat je een bloeddrukmeting wilt starten, blaast het bandje zichzelf letterlijk op om strak om je pols te zitten. Dat voel je, en de eerste dagen is dat bijzonder. Niet dat het bandje zo strak zit dat het pijn doet, maar je bent je plotseling heel bewust van het bloed dat door je onderarm stroomt.

©Rens Blom

Het horlogebandje bestaat uit verschillende delen en blaast zichzelf op commando op.

Bij de bloeddrukmeting is het belangrijk dat je de juiste pose aanneemt en vervolgens stil bent en niet beweegt. Je dient je arm naar je borst te buigen en gebruikt je andere arm als ondersteuning, zoals je op onderstaande foto ziet.

©Rens Blom

Tijdens de bloeddrukmeting dien je stil te zitten of staan en niet te praten.

De bloeddrukmeting duurt nog geen minuut. Omdat de test snel uit te voeren is, is de drempel om het te doen ook laag. Wel is het belangrijk dat je rekening houdt met de randvoorwaarden om tot een accurate bloeddrukmeting te komen. Zo raadt Huawei het – op basis van wetenschappelijk onderzoek – af om een test te doen als je net koffie op hebt of bijvoorbeeld aan het sporten bent.

©Rens Blom

Huawei heeft de bloeddrukmeetfunctie van de Watch D2 laten keuren door gezondheidsautoriteiten en een medische certificatie ontvangen. Dat betekent dat de meetresultaten van de smartwatch nauwkeurig genoeg zijn om te kunnen voorleggen aan artsen. En dat is een interessant punt, want heel wat Nederlanders hebben een verhoogde bloeddruk. Zij moeten daarom regelmatig hun bloeddruk meten en die resultaten doorgeven aan de dokter. Een bloeddrukmeter is een los apparaat, dat bijvoorbeeld om je pols of bovenarm wordt geplakt. De Huawei Watch D2 zit al – als smartwatch – om je pols en vereist dus geen extra handeling.

Om te bewijzen dat de resultaten van de Watch D2 echt nauwkeurig zijn, regelde Huawei op een persevenement medici met verschillende professionele bloeddrukmeters. Die testten zij – net als de Watch D2 – in een periode van twintig minuten meermaals om onze pols en bovenarm. De resultaten van de drie gadgets lagen inderdaad enorm dicht bij elkaar.

©Rens Blom

De smartphone-app geeft goed inzicht in je bloeddrukmetingen.

Draag je de Huawei Watch D2 op advies van je huisarts, dan kan hij of zij vragen om een ambulante bloeddrukmeting. Dat wil zeggen dat je 24 uur lang je bloeddruk bijhoudt. De Watch D2 ondersteunt deze functie na het activeren in de app en meet dan op gezette tijden in die 24 uur je bloeddruk. Dat rapport is vervolgens beschikbaar in de smartphone-app van Huawei om te delen met je dokter. En dat werkt prima. Vooraf hadden we enige zorgen dat we 's nachts wakker zouden worden als het horlogebandje zichzelf strak zou trekken om onze pols, maar dat is die nacht niet gebeurd. Dat terwijl we toch een redelijk lichte slaper zijn.

De Watch D2 als smartwatch

Goed, dat over de bloeddrukmeter, toch de functie waarmee Huawei zijn Watch D2 wil onderscheiden van andere smartwatches. Maar de Watch D2 is ook een typische smartwatch. Weliswaar iets lomper dan een Apple Watch, maar verkrijgbaar in wit met goud en het zwart. Met een mooi en groot oledscherm, de mogelijkheid om meldingen van je smartphone te tonen en je muziek te bedienen, bijvoorbeeld.

©Rens Blom

De Watch D2 is naast een bloeddrukmeter ook een – ietwat lompe – smartwatch.

Niet alles kan echter. De Huawei-smartphone-app installeren kan op iOS wél vanuit de appwinkel, maar moet op Android vanaf de Huawei-website. Het besturingssysteem van het horloge is ook minder slim dan dat van Apple en Samsung. Zo kun je minder bekende apps op de smartwatch gebruiken en is het niet mogelijk om contactloos te pinnen.

De lange accuduur van vijf dagen – inclusief regelmatige bloeddrukmetingen – maakt echter veel goed. Een Apple Watch of Samsung-smartwatch moet elke dag even aan de lader én is geen medisch goedgekeurde bloeddrukmeter. Weliswaar slimmer qua app-foefjes, maar niet iedereen zal daar zwaar aan tillen.

©Rens Blom

Het horloge houdt als jij dat wilt onder meer je sportieve prestaties bij.

Conclusie: Huawei Watch D2 kopen?

Onder de streep is de Huawei Watch D2 een prima smartwatch én een bloeddrukmeter, wat het een interessant apparaat maakt voor wie zonder fratsen zijn of haar bloeddruk wil bijhouden. De adviesprijs van 399 euro vinden we dan ook gerechtvaardigd.

Lente! De temperatuur stijgt, de zon laat zich weer vaker zien en de tuin komt weer helemaal tot leven. En dat betekent: werk aan de winkel. Trek je tuinhandschoenen aan en ga naar buiten!

Nu al benieuwd wat je de komende maanden allemaal kunt doen? Bekijk de complete tuinkalender van januari tot en met december!

Grond voorbereiden en beplanten

Maart is de maand om winterharde vaste planten in de tuin te zetten. Ze krijgen zo de kans om sterk te wortelen voordat de zomer begint, waardoor ze beter groeien en voller bloeien. Begin met een goede voorbereiding van de grond. Strooi kalk als dat nog niet is gebeurd, maar kies een soort die niet reageert op de stikstof uit meststoffen. Werk daarna organische mest of compost door de bodem om de voedingswaarde te verbeteren.

Heb je zomerbollen? Plant ze binnen in potten zodat ze alvast kunnen groeien voordat ze naar buiten gaan. Eenjarige klimplanten kun je ook binnen voorzaaien. Vergeet verder niet om nieuw geplante planten regelmatig water te geven, vooral als het langere tijd droog blijft.

©Rodimov Pavel

Verplanten en voldoende water geven

Maart is een ideale maand om een haag te planten, omdat de kans op vorstschade klein is. Dit is ook het moment om haagplanten, heesters en bomen met blote wortels te verplaatsen. Zodra het blad uitloopt, wordt verplanten lastiger, omdat de planten dan meer energie nodig hebben om te herstellen. Hagen, (fruit)bomen en rozen kunnen na de winter trouwens wel wat extra voedingsstoffen gebruiken. Bemest ze zodat ze sterk en gezond de groeiperiode ingaan.

Wil je een groene wand creëren? Plaats klimplanten tegen een schutting of pergola. Ook uitgebloeide bollen uit potten en bakken kunnen nu de tuin in, zodat ze volgend jaar weer opkomen. Kuipplanten laat je voorlopig nog binnen staan, totdat het warmer wordt en de kans op nachtvorst voorbij is.

Onkruid wieden nu het nog makkelijk kan

Dit is het moment om onkruid te verwijderen, nu de andere planten nog niet volop gegroeid zijn. Naarmate de tuin voller wordt, wordt het lastiger om overal goed bij te komen.

Verwijder uitgebloeide bloemen van narcissen en viooltjes, maar laat sneeuwklokjes, winterakonieten, krokussen, botanische tulpen, blauwe druifjes, dwergirissen en sterhyacinten met rust. Hun blad heeft tijd nodig om volledig te vergelen voordat je het afknipt.

Als het niet meer vriest, kan beschermend noppenfolie en vliesdoek van kwetsbare planten af. Houd wel het weerbericht in de gaten, zodat je ze weer kunt beschermen als er alsnog nachtvorst komt. En wil je straks weer lekker buiten zitten? Maak dan nu alvast de tuinmeubels schoon. Hoe? Dat lees je in Groene aanslag! Zo krijg je je tuinmeubels weer schoon.

©Simon Kadula

Tijd om te snoeien

Pak de snoeischaar er weer bij, want maart is een geschikte maand om verschillende planten en struiken in vorm te brengen. Snoei de zijtakken van klimrozen terug tot het vijfde oog, zodat ze straks krachtig uitlopen. De hoofdtakken laat je staan, tenzij je een oudere klimroos wilt verjongen. De knotwilg mag je nog tot halverwege maart snoeien. Gebruik een heggenschaar om dorre takken weg te knippen.

Bij een olijfboom verwijder je de dode en naar binnen groeiende takken om de kroon open en luchtig te houden. Heb je de klimop nog niet aangepakt? Snoei hem nu, zodat hij niet te wild wordt. Ook de clematis en vlinderstruik mogen teruggesnoeid worden. Daarnaast kun je heiligenbloem, alsem, lavendel en maagdenpalm inkorten om ze fris en compact te houden.

Zodra het gras weer begint te groeien, is het tijd voor de eerste maaibeurt van het jaar. Maai niet te kort, zodat het gazon sterk en gezond blijft. Gebruik daarna een hark om de viltlaag van mos en tuinafval los te maken. Dit geeft het gras meer ruimte om te groeien. Zit er veel mos en vuil? Dan is verticuteren een betere optie. Hiermee verwijder je de dichte laag van mos en wortelresten, zodat lucht, water en voedingsstoffen weer goed bij de graswortels komen. Voor een klein gazon is een verticuteerhark voldoende, terwijl een verticuteermachine het werk bij een groter gazon makkelijker maakt. Na het verticuteren kun je een dun laagje compost over het gazon strooien om de bodemstructuur te verbeteren. Zo geef je het gras een goede start voor de lente.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon