De woorden hub en dock worden nogal eens door elkaar gehaald. Logisch, want beide apparaten lijken behoorlijk op elkaar en overlappen elkaar ook vaak op het gebied van functionaliteit. Wil je een usb-hub kopen of een dock? Lees hier dan over de verschillen.

Over het algemeen wordt met een hub een soort verdeler bedoeld die je op een poort van je laptop of desktop-pc aansluit. Hubs zijn vrij kleine apparaatjes die slechts een paar honderd gram wegen. Stroom voor de randapparatuur die je op een hub aansluit haalt de hub vaak uit je computer.

Verreweg de meeste hubs sluit je aan op een usb-poort van een pc; vandaar dat het woord ‘hub’ vaak synoniem staat voor een usb-hub. De kabel aan de ene kant van de hub sluit je aan op een vrije usb-poort van de pc, aan de andere kant heb je meerdere usb-ingangen – vaak een stuk of vier.

Dat betekent overigens niet dat hubs alleen usb-poorten hebben; een hub kan ook dienen als een apparaat om digitale signalen te converteren. Er zijn hubs met ethernetaansluitingen of hubs die een ander type usb aanbieden dan de kabel die in de pc wordt gestoken.

Usb-a en usb-c

De meest simpele hub is een hub die een usb-a-signaal verdeelt naar drie of vier usb-a-signalen. Een usb-a-hub splitst je ene usb-a-poort op je computer in meerdere signalen, zodat je meerdere apparaten op je computer kunt aansluiten.

Er zijn een paar dingen waar je rekening mee moet houden als je een usb-hub koopt. Ten eerste moet je weten of je een gewone of een zogenaamde powered-hub nodig hebt. Als jeu in plaats van één apparaat opeens vier apparaten op één poort aansluit, is het logisch dat de batterij van je laptop eerder leeg raakt.

Verbruikt je randapparatuur veel stroom, dan is het slim om een powered usb-hub aan te schaffen. Deze steek je met een stekker in het stopcontact, zodat de aangesloten apparaten hun stroom uit het lichtnet halen in plaats van uit je laptop. Sommige usb-hubs hebben aan-uitschakelaars voor elke connector. Dat kan handig zijn als je de batterij van je laptop niet te veel wilt belasten.

Het tweede waar je aan moet denken, is wat voor type usb de hub aankan. Koop je een hub met usb2.0-aansluitingen terwijl je computer usb3.0-poorten heeft, dan kunnen de aangesloten apparaten niet op maximale snelheid functioneren. Dat is vooral belangrijk als je harde schijven of ssd’s op de hub aansluit. Je wilt immers niet dat de maximale lees- en schrijfsnelheid van de schijf wordt beperkt door een goedkope hub.

Inmiddels zijn er steeds meer laptops op de markt die een snelle usb-c-poort hebben. Wil je hier een hub op aansluiten, dan heb je uiteraard een usb-c-hub nodig. Vaak hebben deze usb-c-hubs ook usb-a-aansluitingen. Zo hoef je geen geld uit te geven aan aparte usb-a- naar usb-c-adapters.

Wat is een dock dan?

Als je je laptop zowel op het werk als thuis wilt gebruiken, dan ben je waarschijnlijk beter af met een dock. Het woord dock is een afkorting van dockingstation en is in de meeste gevallen iets groter, zwaarder en duurder dan een hub. Je moet een dockingstation zien als een apparaat dat van je laptop een desktop-pc kan maken.

Je hebt de mogelijkheid om meerdere beeldschermen op je laptop aan te sluiten, de stroomvoorziening van je laptop kan via het dock lopen en op het dock kun je weer talloze invoerapparaten, harde schijven en accessoires aansluiten.

Het voordeel van zo’n dock is dat je alle randapparatuur op het dock aangesloten laat. Zodra je thuis komt, hoef je alleen je laptop op het dock aan te sluiten en het voelt alsof je op een desktop-systeem werkt.

©PXimport

En hoe zit het dan met thunderbolt? Thunderbolt is een technologie die vooral wordt gebruikt door Apple-computers en media-gerelateerde randapparatuur. Toch vind je tegenwoordig ook vaak een thunderbolt3-poort op high-end Windows-laptops. Thunderbolt 3 is de laatste versie en kan overdrachtssnelheden tot wel 40 Gb/s halen. Ook kan thunderbolt 3 worden gebruikt om meerdere hd-beeldschermen aan te sturen.

Een thunderbolt-signaal wordt via een thunderbolt3-kabel overgebracht. De stekker aan beide uiteinden van de kabel is van het type usb-c. Dat maakt het geheel een beetje onduidelijk: een usb-c-poort moet thunderbolt3-ondersteuning bieden om thunderbolt3-apparatuur aan te kunnen sluiten.

Dat is in veel gevallen niet zo: bij een nieuwe Mac kun je er zeker van zijn dat de usb-c-poort ondersteuning biedt voor thunderbolt 3, bij een pc moet je even bij de specificaties controleren of er een symbool van een bliksemschicht bij de poort staat.

©PXimport

Usb-pd (power delivery)

De simpelste docks bieden ondersteuning voor verschillende signaaltypes. In de meeste gevallen zitten er op een normaal dock wel één of twee hdmi-poorten, een paar usb-poorten en een ethernetpoort. Een dock heeft altijd stroom nodig; niet alleen om zichzelf van stroom te voorzien, maar ook om bijvoorbeeld usb-randapparatuur te kunnen laten functioneren.

Wil je je laptop met het dock kunnen opladen, dan heb je een usb-c-dock nodig dat usb power delivery (usb pd) ondersteunt. Of een dock je laptop kan opladen, vindt je bij de specificaties.

Dan is het ook nog van belang hoeveel vermogen het dock naar je laptop kan sturen. Dit wordt in watt weergegeven. Als je laptop normaal gesproken een 80watt-oplader gebruikt en je dock maar 45 watt vermogen genereert, dan kan je batterij bij maximale belasting sneller leeglopen dan hij wordt opgeladen via het dock.

©PXimport

Monitor aansluiten

Tot slot. Ben je voor je werk veel afhankelijk van video of is het belangrijk dat je twee 4K-monitoren kunt aansturen, dan zijn de meeste simpele docks niet geschikt. Je moet specifiek op zoek naar een dockingstation dat dual-4K ondersteunt. Vaak is dat in de vorm van thunderbolt 3 overigens; hier moet je dus controleren dat je laptop thunderbolt 3 ondersteunt.

Er zijn ook docks die dual-4K aanbieden via standaard usb-c-poorten. Let op dat niet alle hubs de hoogste ververssnelheid van 60 Hz ondersteunen. Sommige hubs en docks ondersteunen wel 4K-monitoren, maar dan alleen op een lagere snelheid van 30 Hz.

Sommige docks hebben overigens ook nog oude vga- of dvi-aansluitingen. Dat kan handig zijn als je oudere monitoren op het dock wil aansluiten.

Gezellig, zo'n avondje gourmetten. Maar na afloop blijft er op het gourmetstel vaak aangebakken vet, gesmolten kaas en saus achter. Logisch dat je niet meteen zin hebt om de boel schoon te maken. Als je het slim aanpakt, is alles binnen een half uurtje weer schoon!

Laten afkoelen, maar wacht niet te lang

Zet het gourmetstel na gebruik uit en trek de stekker uit het stopcontact. Laat het geheel afkoelen tot het handwarm is. Wacht je te lang, dan koeken vet en kaas vast en wordt schoonmaken lastiger. Haal losse onderdelen zoals pannetjes, spatels en bakplaatjes eraf voordat je begint met schoonmaken.

Losse onderdelen schoonmaken

Gourmetpannetjes en bakplaatjes hebben meestal een antiaanbaklaag. Die blijft het mooist als je ze niet hardhandig schoon schrobt. Leg ze in warm water met een beetje afwasmiddel en laat ze tien tot vijftien minuten weken. Aangekoekte resten laten dan vanzelf los. Gebruik daarna een zachte spons of borstel en spoel alles goed af. Controleer altijd even de handleiding: sommige onderdelen kun je in de vaatwasser doen, andere juist niet.

©Saskia van Weert

Zo maak je het elektrische deel veilig schoon

Terwijl de pannetjes, spatels en losse bakplaatjes staan te weken, ga je door met het verwarmingselement. Dat element zelf mag nooit nat worden. Zie je vetspetters of etensresten, veeg die dan weg met keukenpapier zodra het gourmetstel is afgekoeld. Voor hardnekkiger vuil gebruik je een licht vochtige doek met een klein beetje afwasmiddel. Knijp de doek goed uit en zorg dat er geen water bij het snoer of in openingen komt. Droog alles direct na met een schone doek.

De bak- of grillplaat weer vetvrij krijgen

Heeft je gourmetstel een losse bak- of grillplaat, haal dan eerst het overtollige vet weg met keukenpapier. Leg de plaat vervolgens in warm water, zodat aangekoekte resten kunnen losweken. Is de bakplaat vast onderdeel van het gourmetstel, dan kun je deze uiteraard niet in water onderdompelen. Neem in dat geval de plaat af met een licht vochtige doek zodra hij is afgekoeld, eventueel met een beetje afwasmiddel. Zo voorkom je dat vet tijdens het schoonmaken uitsmeert. Gebruik vooral geen schuursponsjes of schrapers om het vet weg te krijgen, want die beschadigen de coating en zorgen ervoor dat eten de volgende keer sneller blijft plakken. 

Vergeet je tafel niet!

Vetspetters en gemorste saus zijn bijna niet te voorkomen. Leg daarom vooraf een afwasbaar tafelkleed of gebruik een papieren tafelkleed. Dat kan na het gourmetten rechtstreeks de vuilnisbak in. Houd tijdens het eten keukenpapier of doekjes bij de hand om gemorste resten meteen weg te vegen. Is de tafel toch vies geworden, neem hem dan zo snel mogelijk af met warm water en een mild schoonmaakmiddel.

Schoon wegzetten voor de volgende keer

Laat alle onderdelen volledig drogen voordat je het gourmetstel opbergt. Berg je alles nog vochtig op in de doos of kast, dan kunnen er snel muffe geurtjes ontstaan. Bewaar pannetjes en platen apart van elkaar, eventueel met een vel keukenpapier ertussen. Berg pannetjes en platen apart op, eventueel met een velletje keukenpapier ertussen. Zo voorkom je krassen. Zo is het volgende keer alleen nog maar een kwestie van de boel weer tevoorschijn halen en lekker gaan eten. Veel gourmetplezier!

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.