ID.nl logo
Privacy op reis: wat mag de douane?
© PXimport
Huis

Privacy op reis: wat mag de douane?

Als je naar het buitenland op vakantie gaat wil je goed voorbereid zijn. Maar is het ook verstandig om je geliefde smartphone mee te nemen? Net als je identificatiebewijs kan je apparatuur ook flink worden gecontroleerd bij de grens. In de Verenigde Staten zijn er zelfs plannen in gang gezet om de wachtwoorden van reizigers op te eisen. Op vakantie gaan kan op deze manier een grote impact hebben op je privacy. Het is handig te weten welke rechten je hebt als om inzage in jouw spullen of gegevens wordt gevraagd, dan kun je zelf ook een duidelijke grens stellen. Hier lees je alles over privacy op reis.

Of je nu met de auto, boot of met het vliegtuig naar het buitenland gaat: je loopt de kans te worden doorgelicht door de Koninklijke Marechaussee of de douane. De marechaussee heeft een militaire status en controleert voornamelijk personen en hun reisbestemming. Dit in tegenstelling tot de douane die zich meer richt op de doorvoer van goederen. Wanneer je langs de douane gaat, kan het zijn dat de controle verder gaat dan een visuele inspectie van je bagage. De inhoud van je laptop en je bagage kan steekproefsgewijs worden onderzocht op illegaal gekopieerde software. Als blijkt dat je meer dan drie illegale cd’s of dvd’s bij je hebt, of illegaal gedownloade software en games op je laptop hebt staan, kan alles door de Douane in beslag worden genomen en moet je waarschijnlijk een boete betalen. Deze strikte omgang met namaak is een gevolg van de Anti-Counterfeiting Trade Agreement (ACTA) waar veel landen zich bij hebben aangesloten.

Om doorzoeking van je bagage te voorkomen kun je het best binnen de Europese Unie (EU) op vakantie gaan. In de EU is namelijk op grond van het Schengen-verdrag sprake van vrij verkeer van kapitaal, goederen, diensten en personen. Recent is het Schengenverdrag onder vuur komen te liggen omdat IS-terrorist Amri na de aanslag op een kerstmarkt in Duitsland ongestoord kon doorreizen naar Nederland. Dit geeft aan dat scherpere controle van de grens door de marechaussee misschien toch noodzakelijk is. Toch is het goed om per controle af wegen welk belang eigenlijk zwaarder weegt: het privacybelang of het veiligheidsbelang. Het kan zijn dat bepaalde veiligheidsmaatregelen niet bijdragen aan de veiligheid, maar er wel voor zorgen dat persoonsgegevens van reizigers onnodig in allerlei systemen worden verwerkt. Daarom worden de systemen van de douane en marechaussee onderworpen aan onafhankelijke toezichthouders die vaststellen of wordt voldaan aan de privacywetgeving.

©PXimport

Bedrijfsgeheimen bewaken

Ben je werknemer dan is het niet aan te raden om zomaar de laptop, harde schijf of opslagmedium van je werkgever af te staan bij de grens. Dit kan buiten de Europese Unie echter wel van je worden verlangd. Met name wanneer er bedrijfsgeheimen op je apparatuur worden opgeslagen doe je er goed aan eerst contact opnemen met de bedrijfsjurist of je leidinggevende voordat je besluit iets vrij te geven. Het is daarom verstandig om tijdens een zakenreis bewijs mee te nemen waarmee je kunt aantonen dat het om apparatuur van je werkgever gaat.

Schade aan apparatuur en gegevensdragers

Als je op reis waardevolle gegevens wilt beschermen zul je allereerst rekening moeten houden met het feit dat je apparatuur fysieke schade kan oplopen tijdens de controle of bagageafhandeling. Er wordt zeker bij de afhandeling van ruimbagage niet bepaald zachtzinnig met je tassen en koffers omgesprongen. Ruimbagage wordt bovendien doorgelicht met veel krachtiger scanners dan die bij de handbagagecheck en het is niet per definitie zeker of digitale datadragers en chips dat altijd ongeschonden doorstaan. Dus neem laptops, tablets, smartphones en losse datadragers bij voorkeur mee als handbagage. Ook onontwikkelde ‘ouderwetse’ filmrolletjes kunnen beschadigd raken door de krachtige ruimbagagescanners, dus neem ook deze mee als handbagage. Op de site van Kodak kun je uitgebreide informatie vinden over het meenemen van onontwikkelde filmrolletjes in het vliegtuig.

©PXimport

Gebruiksvriendelijke controle bij luchthavens

Er wordt op internationale vliegvelden veel geïnvesteerd in het zo effectief en prettig mogelijk inrichten van de grenscontrole. Zo wordt op luchthaven Schiphol zelfs bij de vormgeving van de centrale beveiligingschecks rekening gehouden met de gemoedstoestand van reizigers. Door gebruik te maken van natuurlijke materialen, rustige kleuren en geluiddempende maatregelen in de controleruimten zouden reizigers minder moeite moeten hebben met doorzoeking van hun bagage. Vakantiegangers kunnen er nu al voor kiezen een intensieve screening te doorstaan zodat ze in ruil daarvoor versneld de grenscontroles kunnen passeren. Er wordt ook volop geïnvesteerd in automatisering. Voor een soepele doorloop van reizigers en bagage worden de volgende systemen ingezet:

1. Schengen Informatiesysteem II (SIS II). Dit systeem verwerkt signaleringen zoals gegevens over gezochte of vermiste personen of over gestolen goederen. Bij

SIS II wordt, ter compensatie voor het vrij verkeer binnen de grenzen van de Europese Unie een hoog beveiligingsniveau aanhouden. Dit betekent dat een gigantische hoeveelheid gevoelige gegevens wordt verwerkt om ongewenste vreemdelingen buiten de deur te houden.

1. Eurodac. In Eurodac worden de vingerafdrukken, oftewel biometrische gegevens, van iedereen die asiel aanvraagt in een EU-lidstaat opgeslagen.

2. Visum Informatiesysteem. De gegevens die nodig zijn voor een visum worden in dit systeem geregistreerd en verder verwerkt.

3. Douane Informatiesysteem. In dit weinig toegepaste systeem worden gegevens die van belang zijn voor de handhaving van douanevoorschriften verwerkt.

Doorgifte passagiersgegevens

Sinds 1 januari 2012 moeten luchtvaartmaatschappijen waaronder Schiphol verplicht passagiersgegevens verzamelen en doorsturen naar politiediensten. Hierbij gaat het om gegevens als naam, adres, creditcardnummer, plaats van bestemming en reisgezelschap. Tot nu toe vragen de Nederlandse politiediensten alleen de gegevens van vliegtuigpassagiers op en niet die van bijvoorbeeld treinreizigers. Maar er zijn al wel landen, waaronder Rusland, wiens politiediensten de wens hebben uitgesproken gegevens van passagiers die per trein of bus reizen ook standaard te gaan verzamelen. Hier staat een infographic (PDF, 800 kB) van de Rijksoverheid die het proces laat zien van reizen van buiten de EU naar Nederland.

©PXimport

Camera’s gericht op automobilisten

Naast de controlepunten op luchthavens worden ook de grenzen van de autowegen in de gaten gehouden. Zo rijden automobilisten die de grens over gaan bij België of Duitsland langs camerasysteem @migo-boras. Dit systeem is in 2012 opgesteld en werd oorspronkelijk ingevoerd om het land van herkomst van passerende auto’s te bepalen. Inmiddels worden de beelden van @migo-boras ook ingezet om voertuigcategorie, snelheid, tijd en plaats van de voertuigpassage waar te nemen. De camera’s zouden ook de gezichtsprofielen van bestuurders kunnen scannen. Dit betekent dat de mogelijkheden van dit controlesysteem in de praktijk kunnen worden uitbereid als dat noodzakelijk is voor de veiligheid.

Het fenomeen waarbij een systeem als @migo-boras niet meer alleen voor het oorspronkelijke doel wordt ingezet wordt function creep genoemd. Het optimaal benutten van technologie waarbij ook opeens nieuwe technieken als gezichtsherkenning kunnen worden ingezet kan een negatieve impact hebben op de privacy van veel reizigers. Toch is het wel een aantrekkelijke optie voor de overheid de toepassingen van dit systeem uit te breiden. Want als op deze manier terroristen uit de reizigersstroom kunnen worden gevist is dat een enorme winst voor de staatsveiligheid. Daarom moet de overheid voldoende transparant zijn over de precieze werking van de camera’s in de praktijk. Function creep gaat tenslotte ten koste van de burger die op zijn minst moet weten of hij zich onbespied kan wanen of niet. Overigens is het opmerkelijk dat de beelden van @migo-boras in Nederland niet langer dan vier weken mogen worden bewaard, maar in Duitsland en Frankrijk wel langdurig mogen worden opgeslagen.

©PXimport

Reizigerspatronen en discriminatie

Camerabeelden kunnen het werk van de marechaussee een stuk eenvoudiger maken. Wanneer op basis van de beelden vast staat dat mensenhandelaren vaak in auto’s van een bepaald merk rijden, kan de detecterende camera van de marechaussee daar op worden ingesteld. Zodra de betreffende soort auto langs komt kan een ‘hit’ worden gegeven zodat steekproeven voor controledoeleinden sneller succesvol zijn. De intuïtie waar medewerkers van de marechaussee over moeten beschikken wordt op deze manier langzaam vervangen door een geautomatiseerd systeem. De selectiecriteria waarmee de marechaussee reispatronen opstelt komt tot stand op basis van ervaring, trends in de illegale immigratie en nieuwe inlichtingen in combinatie met geanonimiseerde gegevens.

Dit betekent voor jou als reiziger dat bijvoorbeeld het in het bezit hebben van een bepaalde telefoon een reden kan zijn je extra te controleren bij de grens, als op basis van een algoritme toevallig is vastgesteld dat mensen met die telefoon vaker drugs smokkelen. Het is wel opletten, want het werken met dergelijke algoritmes brengt ook voor de douane risico’s met zich mee. Zo kunnen ze onbewust discriminerende factoren een rol laten spelen tijdens hun werk, waardoor uiteindelijk niet iedere reiziger gelijk wordt behandeld.

Vakantiecheck(in)list

Voordat je op reis gaat kun je de volgende vakantiechecklist doornemen om je gegevens bij de grens te beschermen:

  1. Neem een oude of goedkope (prepaid)telefoon mee om te bellen.
  2. Verander na je reis de wachtwoorden van je belangrijkste accounts.
  3. Ontdoe je laptop of mobiele apparatuur van de data die je niet nodig hebt tijdens je trip, zodat het eventuele uitlezen van je apparatuur minder schadelijk is.
  4. Versleutel je apparatuur.
  5. Verwijder apps of beveilig deze met een wachtwoord.
  6. Schakel apparatuur zoveel mogelijk uit om bepaalde typen cyberaanvallen te voorkomen.
  7. Wis niet al je gegevens, want als het lijkt dat je iets verbergt zal je extra worden gecontroleerd bij de grens.

Wachtwoorden gedwongen afstaan

Vanwege de ‘War on Terror’ neemt de intensiteit van grenscontroles in de Verenigde Staten toe. Zo heeft NBC News cijfers gepubliceerd waaruit blijkt dat er fors meer telefoons worden onderzocht door de douane in de Verenigde Staten zonder dat een rechter daar groen licht voor heeft gegeven. Ook de douane van het Verenigd Koninkrijk mag persoonsgegevens van mobiele telefoons uitlezen zonder concrete verdenking van de eigenaar. De bevoegdheid van de Amerikanen om wachtwoorden op te vragen strekt zich niet alleen uit tot mensen buiten de Verenigde Staten. Ook Amerikanen zelf, waaronder recent een medewerker van de NASA, moeten hun wachtwoord afgeven als daar bij de grens naar wordt gevraagd. Wanneer je eenmaal je wachtwoord hebt doorgegeven kan dat in Amerika tot wel 75 jaar worden bewaard, met alle beveiligingsrisico’s van dien.

Vanuit juridisch oogpunt zijn er heel wat bezwaren tegen het verplicht stellen van het vrijgeven van wachtwoorden. Zo geldt in Nederland het zogeheten ‘nemo tenetur-beginsel’. Die brengt met zich mee dat een verdachte niet gedwongen kan worden aan zijn eigen veroordeling mee te werken, zoals ook het geval is bij het zwijgrecht. In Nederland is het nog niet zo ver dat wachtwoorden kunnen worden afgedwongen. Zo is recent het decryptiebevel, een verplichting die een verdachte zou kunnen dwingen zijn apparatuur te ontsleutelen, geschrapt uit het Nederlandse Wetsvoorstel Computercriminaliteit III die de politie meer bevoegdheden zal geven.

Conclusie

Als je op vakantie gaat moet je er rekening mee houden dat jij, je apparatuur en je gegevens kunnen worden doorgelicht bij de grens. Buiten de Europese Unie kan die controle heel ver gaan, zoals in de Verenigde Staten waar ze je wachtwoorden kunnen opeisen. Je kunt ervoor kiezen gewoon in Nederland zelf vakantie te vieren, of op reis te gaan met zo min mogelijk apparatuur waarop privéinformatie staat en waaruit jouw manier van leven kan worden afgeleid.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Jouw foto's op jouw pc of NAS: veilig, privé en slim
© Andrey Sinenkiy
Huis

Jouw foto's op jouw pc of NAS: veilig, privé en slim

Diensten als iCloud-foto’s en Google Foto’s zijn handig om je foto’s te back-uppen, beheren en delen. Alleen is de online opslagruimte beperkt. Ook je kijkt naar je privacy, zijn deze oplossingen niet altijd ideaal. Er zijn gelukkig gratis tools waarmee je bijna dezelfde ervaring hebt als bij deze online diensten. Je zet je foto’s niet in de cloud, maar gewoon op je eigen pc of NAS.

In dit artikel laten we zien hoe je je eigen foto's beheert, zonder afhankelijk te zijn van clouddiensten zoals Google Foto’s of iCloud:

  • Installeer Immich via Docker op je pc
    • Stel automatische ordening op basis van metadata in
    • Upload en beheer foto’s via de webinterface of mobiele app
    • Deel foto's of albums met vrienden of familie
    • Maak automatische back-ups van je smartphone
  • Gebruik Synology Photos als je een Synology-NAS bezit
    • Deel albums met andere NAS-gebruikers of via een openbare link
    • Gebruik slimme functies zoals de tijdlijn,en mensen- en objectherkenning
    • Synchroniseer je foto's automatisch via de Synology Photos-app

Vind je foto's in de cloud niet erg? Lees dan: Ode aan orde: je immense fotocollectie beheer je zo

Er is weinig mis met de gespecialiseerde cloudopslagdiensten van Apple, Google, Microsoft (OneDrive) en Dropbox. Je kunt hiermee prima foto’s bewaren en delen. De tools zijn voor dit gebruik zelfs uitstekend, maar de opslagruimte is vaak beperkt en het blijven cloudoplossingen. Je bestanden staan dus ergens anders opgeslagen.

Overweeg je een alternatief om foto’s te synchroniseren zonder cloudopslag, dan zijn er meerdere opties, zoals Nextcloud (met de Photos-app), PhotoPrism, digiKam en Piwigo. Wij zijn gecharmeerd van de opensource-dienst Immich en Synology Photos, die je specifiek voor de Synology-NAS kunt gebruiken. Beide tools bieden functies als automatische fotoback-ups, album- en gebruikersbeheer, gezichtsherkenning, tijdlijnweergave, tagging, locatiegebaseerd zoeken, delen, raw-bestanden en toegang via een webinterface. Kortom, er is weinig in de cloudoplossingen dat je bij deze gratis tools niet vindt. We maken eerst kennis met Immich (uitgesproken als het Engelse ‘image’) en daarna met Synology Photos. We focussen ons hierbij op de installatie, de initiële configuratie en het basisgebruik.

Immich

Docker-installatie

Immich wordt frequent geüpdatet en is beschikbaar voor meerdere platformen. Wij gaan aan de slag met de installatie onder Windows. Dit doen we via het gratis Docker Desktop. Docker Desktop beheert containers, een soort lichte, afgescheiden virtuele omgevingen met alle benodigde apps, services en instellingen. Installeer de app met enkele muisklikken en start deze op (de eerste keer kun je op Accept en tweemaal op Skip klikken). Minimaliseer vervolgens het venster, maar laat de app actief.

Goed om te weten: je kunt Immich via Docker ook op je NAS installeren, wat hier ook wel Container Manager (Synology) of Container Station (QNAP) genoemd. In dit artikel gaan we hier alleen niet verder op in.

Docker Desktop heb je met een paar muisklikken geïnstalleerd en opgestart.

Voorbereiding

Immich installeren we dus als Docker-container. Eerst voer je enkele voorbereidingen uit. Open de verkenner en ga naar de map Linux (onderaan). Open vervolgens de submap docker-desktop en dan Home. Maak hier een map met jouw naam en daarbinnen de submap Docker. Binnen deze docker-map maak je de map Immich-app aan. Het pad wordt dus: \\wsl.localhost\docker-desktop\home\<je_naam>\docker\immich-app.

Creëer nu twee submappen in een andere map op een schijf met genoeg opslagruimte: Library en Postgres (bijvoorbeeld C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\library).

Navigeer nu in de verkenner naar de map Immich-app. Houd de Shift-toets ingedrukt, klik met rechts op een lege plek en kies PowerShell-venster hier openen. Houd de verkenner geopend en ga via deze pagina naar de downloadsite. Klik bij Get docker-compose.yml file op het documenten-pictogram (Copy), plak dit in PowerShell met Ctrl+V en druk op Enter om het yml-bestand te downloaden. Herhaal dit voor het commando bij Get .env file, zodat zowel het yml-bestand als het env-bestand in de map Immich-app staan.

Open het env-bestand in een teksteditor, bijvoorbeeld Notepad++ of Kladblok, en pas de volgende variabelen aan:

UPLOAD_LOCATION=C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\library
DB_DATA_LOCATION=C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\postgres
TZ=Europe/Amsterdam
DB_PASSWORD=<eigen wachtwoord>

Zorg ervoor dat de paden kloppen met jouw situatie en sla het aangepaste bestand op.

Voordat je de container installeert, moet je eerst enkele variabelen aanpassen in het env-bestand.

Installatie

Alles is nu klaar om de Docker-container met Immich te draaien. Ga terug naar de map Immich-app en voer het commando docker-compose up -d uit. Dit zorgt ervoor dat alle benodigde onderdelen worden gedownload en uitgevoerd. Na enkele minuten zie je in het Docker Desktop-venster, bij Containers, dat de vier Immich-onderdelen actief zijn. Test dit direct door Localhost:2283 op de adresbalk van je browser in te vullen. Dit is de standaardpoort waarop Immich draait; dit zie je bij Immich_server in het Docker-containeroverzicht. Als het nodig is, kun je het poortnummer aanpassen in het yml-bestand. Klik in de webinterface op Aan de slag om daadwerkelijk met Immich te starten.

Je kunt de containers op elk moment stoppen en starten vanuit Docker Desktop. Dit doe je in de rubriek Containers: selecteer Immich en druk op Stop of Start.

De vier containers zijn gestart en Immich is nu bereikbaar vanuit de webinterface.

Configuratie

Je begint met het aanmaken van een beheerdersaccount. Vul de gevraagde gegevens in en bevestig met Registreren. Log daarna in met het opgegeven e-mailadres en wachtwoord.

Klik in het welkomstvenster op Thema, kies Licht of Donker, en ga naar Privacy. Hier kun je de kaartfunctie inschakelen (om foto’s via coördinaten op een kaart te tonen) en de versiecontrole activeren (voor het ontvangen van updates).

Ga vervolgens naar Opslagtemplate en bepaal of je fotobestanden automatisch wilt ordenen op basis van metadata. Als dit ingeschakeld is, kun je bij Voorinstelling een structuur kiezen met een sjabloon. Kies bijvoorbeeld voor {{y}}-{{MMMM}}-{{dd}}/{{filename}}. Bevestig met Klaar.

Je kunt via een sjabloon je foto’s bewaren op basis van bepaalde metadata.

Basisgebruik

Links in de webinterface zie je een venster met onderdelen als Foto’s, Verkennen, Kaart, Delen, Favorieten, Albums en Gereedschap. Open Foto’s, klik op de plusknop en selecteer de gewenste fotobestanden. De geüploade foto’s verschijnen als miniaturen in een tijdlijn. Bovenaan zie je een zoekbalk met rechts een filterknop om media te selecteren op onder meer naam, plaats, camera, datum en type. Gebruik Uploaden (rechtsboven) om extra foto’s toe te voegen.

Selecteer een of meer foto’s. Rechtsboven verschijnen meerdere knoppen, zoals Toevoegen aan favorieten (voor de rubriek Favorieten) en een menu om de selectie te downloaden, archiveren, verwijderen, de datum of locatie te wijzigen, of miniaturen en metadata te vernieuwen.

Via Toevoegen aan kun je foto’s aan een album toevoegen. Klik op +Nieuw album om een album te maken dat je terugvindt in de rubriek Albums. Gebruik Verkennen in het linkervenster om foto’s gegroepeerd te zien op tijd, locatie of – via AI – op herkenbare objecten, gezichten of thema’s, zoals berglandschappen.

De webinterface van Immich heeft wel wat weg van Google Foto’s.

Back-ups en delen

Je vindt in de webinterface ook de optie Delen. Klik hierop, voeg een beschrijving toe en eventueel een wachtwoord. Geef aan of de ontvanger foto’s mag downloaden en/of uploaden. Stel hiervoor een verloopdatum in, bijvoorbeeld over 1 dag. Klik op Link maken om een link te genereren. Deze link is mogelijk http://localhost<…>, maar je kunt dit aanpassen naar het interne ip-adres van je Immich-server, of een extern adres dat vanaf internet bereikbaar is (zie tekstkader ‘Vanaf het internet’).

Wil je media delen met specifieke personen? Klik hiervoor rechtsboven op je accountpictogram en kies Beheer. Ga naar Gebruikers, klik op Gebruiker aanmaken, vul de gegevens in en bevestig. Bij het openen van een fotoselectie of album kun je dan via de deelknop direct de gewenste gebruiker(s) selecteren, zodat de media in hun webomgeving beschikbaar zijn.

Voor Android en iOS kun je de mobiele Immich-app installeren. Vul het ip-adres van je Immich-server in en meld je aan. Tik op de upload-knop, geef Immich de nodige machtigingen en kies Selecteer om aan te geven welke fotoalbums de app moet back-uppen naar je server. Zet Albums synchroniseren aan om dit te automatiseren en bevestig met Back-up uitvoeren.

Immich is ook beschikbaar als mobiele app, wat handig is voor (automatische) mediaback-ups.

Synology Photos

Voorbereiding

We gaan uit van een Synology-NAS (Network Attached Storage) die via een webinterface toegankelijk is. Verbind via je browser met de webinterface van DSM, het Synology-besturingssysteem.

Open nu eerst het Configuratiescherm, kies Gebruiker en groep, ga naar Geavanceerd en zorg dat Gebruiker basismap inschakelen is ingeschakeld (op het gewenste volume). Bevestig met Toepassen. Open daarna de app File Station, waar je ziet dat de mappen Home en Homes (met persoonlijke submappen voor elke NAS-gebruiker) zijn aangemaakt.

Ga vervolgens naar Package Center in het hoofdmenu. Als de app Synology Photos nog niet is geïnstalleerd, zoek dan naar de naam van deze app. Klik vervolgens op Installeren en daarna op Openen. Klik rechtsboven op je profielicoon, kies Instellingen en open het tabblad Gedeelde ruimte. Schakel eventueel Gedeelde ruimte in en bevestig met Opslaan. Gedeelde media worden nu standaard opgeslagen in de map \photo.

Het is even wennen, maar je persoonlijke media en je gedeelde media belanden voortaan in de daarvoor bestemde mappen.

Gedeelde media

Als je nu foto’s met bijvoorbeeld familieleden wilt delen die toegang hebben tot je NAS, volg dan deze stappen. Ga naar Configuratiescherm / Gebruiker en groep, open het tabblad Groep en klik op Maken. Geef een groepsnaam op (bijvoorbeeld Familie) en druk op Volgende. Selecteer de gewenste leden, druk drie keer op Volgende en vink Synology Photos in de kolom Toestaan aan. Bevestig met Volgende (tweemaal) en met Voltooid.

Open vervolgens de app Synology Photos. Bij Instellingen / Gedeelde ruimte klik je op Toegangsmachtigingen instellen. Selecteer de groep (Familie) en kies Volledige toegang in de uitklapmenu’s. Bevestig met de plusknop en klik op Opslaan. Zet daarna op het tabblad Gedeelde ruimte een vinkje bij zowel Gezichtsherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte als Onderwerpherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte. Bevestig met Opslaan.

Test de instellingen door een gebruiker uit de groep aan te melden op je NAS, bijvoorbeeld via een incognito-tabblad in je browser. Zodra deze gebruiker Synology Photos opent, kan ook hij media uploaden in zowel de persoonlijke ruimte als de gedeelde ruimte. Links bovenaan in het applicatievenster kun je tussen deze ruimtes schakelen. De inhoud van deze ruimtes kun je overigens ook op bestandsniveau beheren via de overeenkomstige mappen in File Station (althans als administrator).

Als lid van de groep Familie krijgt deze gebruiker meteen ook toegang tot de gedeelde ruimte.

Basisgebruik

We laten nu zien hoe je met fotoalbums werkt. Gebruik eerst de knop Filter tonen (rechtsboven) om filters te activeren en snel de gewenste foto’s te vinden. Selecteer vervolgens een reeks foto’s; er verschijnt een rode balk. Klik hier op de plus-knop Toevoegen aan album, kies +Nieuw album, vul een naam in en druk op OK. Ga naar Albums (tweede knop) in het applicatievenster. Hier kun je foto’s opvragen volgens Recent toegevoegd, Labels en Locaties en, indien eerder ingeschakeld, volgens Mensen (gezichtsherkenning) en Onderwerpen (objectherkenning). Je albums vind je hier ook. Met de plus-knop rechtsboven kun je hier nieuwe albums maken.

Ga met de muisaanwijzer boven een album staan; er verschijnt een knop met drie puntjes. Klik op Delen. Schakel Koppeling delen in en stel bij Privacy-instellingen in of het album Privé of Openbaar is (eventueel met downloadmachtiging). Bij Privé selecteer je bij Lijst van genodigden de gewenste gebruiker(s) of groep(en) en geef je de machtigingen aan: Weergave, Downloaden of Provider (beheerder). Je kunt ook een wachtwoord en vervaldatum instellen. Kopieer de link en bevestig met Opslaan.

Klik op Delen (derde knop) in het applicatievenster en kies Fotoverzoek. Klik op Fotoverzoek maken, vul een onderwerpsregel in, selecteer een bestemmingsmap en bevestig met Verzoek maken. Je hoeft nu alleen maar de link te sturen naar de mensen van wie je graag foto’s wilt ontvangen voor je collectie.

Goed om te weten: er is ook een mobiele app voor Android en iOS van Synology Photos met de functie Photo Backup. Daarmee synchroniseer je opgeslagen foto’s en video’s.

Je kiest zelf met wie je albums deelt en met welke machtigingen je dat doet.

Vanaf het internet

Je fotocollectie, beheerd met een tool als Immich of via je Synology-NAS, is standaard niet toegankelijk voor ongeautoriseerde personen buiten je netwerk. Wil je dat dit wel kan? Dan kun je bij een Synology-NAS de ingebouwde functie QuickConnect inschakelen via het Configuratiescherm in DSM, bij Externe toegang. In de praktijk moet je alleen vaak aan de slag met technieken als poortdoorverwijzing op je router. Of je moet een VPN-server installeren zoals WireGuard, eventueel gecombineerd met een eigen hostnaam via dynamisch DNS om het probleem van een wisselend extern ip-adres te omzeilen.

We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan. Binnen je eigen netwerk kun je in elk geval probleemloos je fotoalbums beheren en delen.

Ook onderweg kun je je via de mobiele app en je QuickConnect-ID aanmelden bij Synology Photos op je NAS.

▼ Volgende artikel
Review Denon AH-C500W – Oordopjes schieten helaas tekort
© Wesley Akkerman
Huis

Review Denon AH-C500W – Oordopjes schieten helaas tekort

De Denon AH-C500W-oortjes beloven vanwege de open pasvorm comfort en omgevingsbewustzijn. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een pasvorm die niet echt aansluit op de gehoorgang.

Oké
Conclusie

De Denon AH-C500W probeert met een open ontwerp een omgevingsbewuste luisterervaring te bieden, maar schiet op meerdere vlakken tekort. De pasvorm is onstabiel, de aanraakbediening irritant en het geluid – met name de bas – valt tegen. Daardoor voelt dit model vooral aan als een ongelukkig compromis.

Plus- en minpunten
  • Heel licht ontwerp
  • Heldere sound
  • Equalizer binnen de app
  • Blijven niet goed zitten
  • Audio mist duidelijke baslaag
  • Karige app

Het ontwerp van de Denon AH-C500W is volgens de fabrikant gericht op comfort; daarvoor heeft de fabrikant een zogenaamde 'open pasvorm' in het leven geroepen die niet diep in je gehoorgang zit. Hierdoor voelen de oordopjes licht aan en kun je ze lang zonder enige irritatie dragen. Bovendien blijf je goed in verbinding met je omgeving, omdat er geen ruisonderdrukking is en de dopjes zelf niets tegenhouden. Dat zijn allemaal mooie manieren van omdenken. De AH-C500W-dopjes hebben dan ook geen rubber tips die in je oren gaan en de boel afsluiten, maar vallen bij bewegingen daardoor ook makkelijk uit je oren.

De oordopjes beschikken over moderne technologie zoals bluetooth 5.3 met multipoint-connectiviteit, waardoor je met twee apparaten tegelijk kunt verbinden. De totale batterijduur bedraagt 24 uur, inclusief de oplaadcase. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bestand tegen zweet en spatwater, maar gezien de vorm zijn ze niet echt geschikt voor sporters. De bediening verloopt via gevoelige aanraakoppervlakken op de oordopjes of via de gratis app. Verder hebben ze microfoons met beamforming voor heldere telefoongesprekken.

©Wesley Akkerman

Gladde oortjes

Aan de functionaliteit ligt het dus zeker niet. Denon zet daarmee in op een breed publiek. We vinden het alleen jammer dat de oortjes geen rubber tips hebben, want die helpen vaak bij het blijven zitten in de gehoorgang. We realiseren ons dat dit een persoonlijke voorkeur is; er zijn immers nog steeds mensen die liever gladde oordopjes hebben dan rubber of siliconen oortips die je dieper in je oor moet duwen. Maar als je lang haar hebt, je veel met je hoofd beweegt of de oordopjes met de hand (en niet via de app) bedient, is de kans groot dat je ze verplaatst of dat ze uit je oren vallen.

We vinden de bediening op de oortjes sowieso behoorlijk gevoelig, maar gelukkig kun je die uitschakelen via de gratis Denon Headphones-app. Dat hebben wij dan ook gedaan. We hebben ze regelmatig beter in onze oren moeten draaien, omdat ze niet bleven zitten, en hebben daardoor regelmatig onbedoeld functies geactiveerd. Bovendien beschikt de app over een vijfpunts equalizer. Heel handig, want daarmee verbeter je het geluid daadwerkelijk. Helaas kun je je eigen instellingen niet opslaan; als je terug wilt naar oude settings, dan moet je die handmatig invoeren.

©Wesley Akkerman

Het open karakter

Omdat de Denon AH-C500W een open karakter heeft, zijn ze lastig te vergelijken met oordopjes die wel beschikken over enige afsluiting. Maar dat is dan ook precies de bedoeling. Het is maar net wat je van een setje oortjes verlangt. En eerlijk is eerlijk: ze zijn zo licht dat je ze bijna niet voelt zitten. Door dit karakter klinkt de muziek heel helder, terwijl je ondertussen alles nog meekrijgt vanuit je omgeving. In het openbaar vervoer is dat een nachtmerrie, maar we denken niet dat Denon verwacht dat je ze overal gebruikt.

Verder is ons duidelijk dat de Denon AH-C500W flink wat kracht mist. Zonder equalizerinstellingen vallen de lagere tonen helemaal weg, waardoor je voornamelijk naar de vocalen en hogere segmenten luistert. Met de traditionele glimlachinstellingen van de equalizer (zie de screenshots verderop) trek je het middensegment verder weg van de audioweergave, maar geef je wel een flinke boost aan het onderste deel. Daardoor klinkt de muziek al wat aangenamer. Maar oordopjes met een betere afsluiting zullen in dit geval altijd beter klinken dan de AH-C500W.

©Wesley Akkerman

Open of gesloten?

Je zou de Denon AH-C500W daardoor beter kunnen vergelijken met oordopjes die je meer boven je gehoorgang plaatst – denk aan de Openfit 2+ van Shokz. Daar klinkt de soundstage daadwerkelijk warm, vol en gedetailleerd, en daar kunnen we de Denon-oortjes niet altijd op betrappen. Helemaal eerlijk is de vergelijking trouwens niet, omdat het producten uit twee technisch verschillende groepen zijn. Maar in onze beleving legt dit setje het af tegen oortjes met afsluiting en écht open oordoppen. Het is het net niet, zogezegd.

Daar speelt het ontwerp ook een grote rol in. De Denon AH-C500W's blijven minder goed zitten dan open modellen die je met een haakje om je oren bevestigt. Je bent ze bovendien voortdurend aan het bijdraaien om maar een goede pasvorm te vinden. Wellicht ligt dat deels aan de oren van ondergetekende, maar dat is nu eenmaal wel de ervaring. Ze doen bovendien sterk denken aan de AIrPods. En daardoor hebben we ook het idee dat Denon meer het Apple-publiek wil aanspreken. Een onbegonnen zaak, aangezien die mensen meestal al voorzien zijn.

©Wesley Akkerman

Denon AH-C500W kopen?

De Denon AH-C500W wil zichzelf met zijn open ontwerp neerzetten als een alternatieve keuze voor wie omgevingsbewust wil blijven. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een onrustige pasvorm, waardoor de oordopjes bij de minste beweging al dreigen uit te vallen. Deze constante noodzaak tot bijstellen leidt tot frustratie, mede door de overgevoelige aanraakbediening. Gelukkig kun je die via de app uitschakelen, maar dat verandert verder niets aan het idee dat ze niet echt lekker zitten.

Ook op audiogebied overtuigen de oortjes niet helemaal. Het open karakter levert een helder geluid op, maar de basweergave is ondermaats en vereist flinke aanpassingen via de equalizer, waarvan je de instellingen frustrerend genoeg niet kunt opslaan. De AH-C500W's vallen hierdoor in een lastig niemandsland: ze missen de geluidsisolatie en krachtige bas van afgesloten oordopjes en de stabiele pasvorm van échte open-ear modellen met oorhaken. Uiteindelijk voelen de oordopjes aan als een compromis dat op de belangrijkste vlakken helaas tekortschiet.