ID.nl logo
Zekerheid & gemak

Koopwijzer behuizingen

Het is theoretisch mogelijk om een pc zonder behuizing te bouwen, maar we raden het niet aan. Een behuizing staat niet alleen netter in de werkkamer, maar zorgt ook voor stevigheid en koeling en voorkomt dat er vingers in de ventilatoren komen. Wij zetten alle typen op een rij, met de voor- en nadelen.

Het primaire doel van de behuizing is het camoufleren en beschermen van de hardware. Nagenoeg niemand is geïnteresseerd in de binnenkant van een pc. Uiteraard zijn er groepen die wel graag alle modules, koelblokken en insteekkaarten zien. Daaruit is de case-moddinggemeenschap ontstaan, waarover later meer.

In de beginjaren van de pc waren kasten beige, slecht afgewerkt en onhandig om mee te werken. Alles zat geschroefd en over kabelmanagement was nog niet nagedacht. Het kwam erop neer dat je of goed moest leren omgaan met tie-wraps of flink moest proppen.

Vandaag de dag zijn behuizingen veelal netjes afgewerkt en slim van opzet. Merken als Antec, Lian Li, Silverstone, Cooler Master, Corsair, OrigenAE en Fractal Design hebben erg hun best gedaan om strakke, nette behuizingen te ontwerpen. Nu is het echt niet meer nodig om een beige of zwart blok onder of op het bureau te plaatsen, er zijn gewoonweg mooie behuizingen te koop. Al kunnen daar wel pittige prijskaartjes aan hangen.

Diverse segmenten

Er is voor ieder wat wils. Van gigantisch grote behuizingen die geschikt zijn voor e-atx en tien of meer harde schijven tot microkastjes waarin mini-itx-moederbordjes passen. Kleiner hoeft zeker niet te betekenen dat het goedkoper is. Er zijn instap- en high-end modellen in elke klasse te koop.

Er zijn dus talloze maten voor computerbehuizingen, maar ze hebben allemaal één ding gemeen: ze houden zich aan de standaard voor hardwareformaten: de atx-standaard.

De atx-standaard is in 1995 ingevoerd en specificeert hoe groot een component mag zijn en waar bijvoorbeeld de schroefgaten moeten zitten. Wel zo handig natuurlijk; anders zouden we allemaal zelf schroefgaten moeten gaan maken om een moederbord, voeding of casefan te monteren.

Voor de consument is er een aantal veel voorkomende moederbordformaten: atx (305 bij244 mm), micro-atx (244 bij244 mm), e-atx (305 bij330 mm) en mini-itx (170 bij170 mm). Afhankelijk van het type behuizing kun je dus een keuze maken uit een van deze vier formaten. Als er een e-atx-moederbord in een behuizing past, past er ook een atx- en micro-atx-moederbord in de behuizing. Meestal past mini-itx ook, maar we raden aan dit even te controleren. We zien overigens geen nut in een grote behuizing voor een mini-itx-moederbord. 

Het belangrijkste bij het uitzoeken van een behuizing is vast te stellen wat je wilt. Veel ruimte, stilte, flexibiliteit, iets unieks of gewoon iets goedkoops? Behuizingen zijn er namelijk in alle soorten en maten. En dankzij deze diversiteit is er voor ieder wat wils. Chique, klein, groot, gaming, flexibel of gewoon simpel en goedkoop. 

Omdat er doorgaans twee of meer ventilatoren in een pc-behuizing zitten, is het zaak af en toe even schoon te maken. De ventilatoren trekken immers stof aan, omdat ze lucht aanzuigen en in de lucht zit stof. Sommige behuizingen hebben stoffilters. Dat is in veel gevallen geen overbodige luxe. Na een maandje of twee zitten deze stoffilters al vrij vol. We raden dan ook aan eens per maand of twee maanden even de stoffilters schoon te maken. Als een behuizing geen stoffilters heeft, is het echt aan te raden goed schoon te houden rondom de pc. Dit vermindert de hoeveelheid stof die een pc mee naar binnen zuigt enorm. Stof nestelt zich op de koelcomponenten, wat de koeling minder efficiënt maakt. 

Hoewel de meeste behuizingen er nu prima uitzien en ruimte genoeg hebben voor forse componenten, is het voor bepaalde gebruikers niet interessant. Die willen iets exclusiefs. Deze gebruikers worden ‘casemodders’ genoemd. Bij casemodding gaat het erom een behuizing zo aan te passen dat het een bijzonder object wordt. Dat kan heel ver gaan. Er zijn bijvoorbeeld behuizingen in de vorm van r2d2 of bijvoorbeeld een verbandtrommel. Het kan dus niet gek genoeg bij casemodding. Maar er zijn ook technisch erg mooie projecten, bijvoorbeeld van Virtual Rain. 

Heel soms zit de voeding al bij de behuizing. Bij de betere behuizingen is dat echter niet het geval. Houd daar dus rekening mee als je een behuizing koopt. Zeker bij htpc-behuizingen is het oppassen met de afmetingen van de voeding. Zijn er dan verschillen? Jazeker: er zijn absoluut grotere en minder grote voedingen. Een Enermax high-end voeding is absoluut groter dan bijvoorbeeld een standaard Antec- of Coolermaster-instapmodel (die overigens ook grote high-end modellen hebben). Htpc-behuizingen zijn krap van binnen, dus kan het zijn dat een groter model ruimte inneemt die je later nodig blijkt te hebben. Bij een tower-model speelt dit veel minder een rol en kun je eigenlijk wel je gang gaan wat betreft de grootte van de voeding. 

Schroefloos

Een heel prettige ontwikkeling is het schroefloos monteren van harde schijven, optische stations en zelfs uitbreidingskaarten. We willen niet zeggen dat je een complete pc zonder schroevendraaier kunt bouwen − je moet bijvoorbeeld ook het moederbord vastschroeven − maar je komt wel een heel eind. De schroefloze systemen verschillen per merk. De één maakt het mogelijk om gewoonweg een harde schijf erin te schuiven. Deze kun je dan vastzetten met een kliksysteem. Andere systemen vereisen een alternatieve bracket die vastklikt in het 3,5-inch slot. Sommige brackets moet je nog vastschroeven op de harde schijf of 5,25-inch apparaat. Dan is het natuurlijk geen schroefloos systeem meer. Er zijn merken die het mogelijk maken om uitbreidingskaarten (pci of pci-express) vast te zetten met een klem. Dat systeem werkt naar ons idee nog niet echt goed. 

Is kabelmanagement bij htpc’s doorgaans erg lastig, bij een tower-model is dat gewoonlijk prima geregeld. Het voordeel van een midi-tower is namelijk dat er dankzij de ruimte ook veel aandacht kan worden besteed aan kabelmanagement. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ruimte tussen de backplate van het moederbord en het zijpaneel. Als daar genoeg ruimte is vrijgelaten, kunnen de meeste kabels netjes achterlangs, waardoor ze uit het zicht blijven.

Ook kan een fabrikant clips aanbrengen om kabels vast te zetten, eventueel met tie-wraps. Sommige fabrikanten maken ook netjes doorvoergaten in de moederbordtray om kabels doorheen te voeren. Als die strategisch goed zijn aangebracht, is het mogelijk om zeer netjes te werken.

Luchtstroom

Het klinkt wellicht vreemd, maar een behuizing zorgt ook voor koeling van de hardware. Zo kan het dus zijn dat een pc die ingebouwd is, koeler zijn werk doet dan een pc die in de open lucht zijn werk doet. Dit heeft alles te maken met ‘airflow’, de richting van de (koele) luchtstroom die langs, over en door de koelvinnen gaat, die de hitte van de diverse processoren moeten afvoeren. Door deze richting te forceren (door in- en uitgangen van lucht aan te brengen), is efficiënte koeling te realiseren. Doorgaans wordt koele lucht aan de voorkant aangezogen en aan de achter- en/of bovenzijde de behuizing uitgeblazen. Zo kan het goed langs de componenten gaan en warmte meenemen.

Het is dus uitermate belangrijk rekening te houden met de luchtstroom als je de casefans aanbrengt. Veelal levert de fabrikant één of twee fans mee, soms meer. Deze staan meestal al in de goede richting. Of de meegeleverde fans ook stil zijn, is natuurlijk de vraag. Als het een duurder model betreft, is dat vaak wel het geval. Is het een goedkoper model, dan is dit veelal niet het geval. Wil je stilte, dan kies je beter voor een duurdere behuizing of schaf je stille fans aan.

Casefans

Zoals je hebt kunnen lezen, regelt een behuizing ook de airflow: de cruciale luchtstroom langs de warme of zelfs hete componenten. Echter gaat dit niet zonder de hulp van casefans: ventilatoren die in de behuizing aangebracht worden.

Er zijn enkele maten die standaard zijn: acht (al wat ouder), twaalf (gangbaarst) en veertien centimeter (steeds vaker te vinden). Doorgaans geldt: hoe groter, hoe stiller. Dit komt doordat een grotere ventilator minder hard hoeft te draaien om dezelfde luchtverplaatsing te verkrijgen dan een model met een kleinere diameter.

Je zou dus als regel kunnen stellen dat een behuizing die 14cm-fans accepteert stiller is dan een model met 12cm-fans. Hoewel dit niet helemaal opgaat, is het een goede vuistregel. Enkele voorbeelden van merken van stille fans zijn BeQuiet, Papst, Scythe en Noiseblocker.

Deze categorie behuizingen is een beetje een geval apart. Htpc-behuizingen zijn speciaal bedoeld voor een plekje in de woonkamer en zijn dus doorgaans niet heel groot, al zijn er wel modellen die 43 centimeter breed zijn en de hoogte hebben van een gemiddeld

hifi-component: de DIN-maat dus. Uiteraard zijn er uitzonderingen; denk aan de high-end modellen van Origen AE. Zeer mooi, maar zeker niet heel klein.

De consequentie van de compactere maat om de behuizing esthetisch gezien geschikt te maken voor de woonkamer, is dat het inbouwen wat lastig kan zijn. Er is niet heel veel ruimte om kabels weg te werken bijvoorbeeld. Maar omdat er wel een vrije luchtstroom moet zijn om de componenten genoeg te kunnen koelen, is dit wel belangrijk. Uiteraard geldt hier: de doorgewinterde fabrikanten hebben dit beter voor elkaar dan de ‘budgetmerken’. Let dus heel goed op de indeling van de kast en de ruimte om kabels weg te werken. Ook is het prettig als er plek is voor ten minste één casefan. 

Het gros van de desktopbehuizingen is tegenwoordig staand. Dit heet officieel een towermodel. Er zijn mini-towers, midi-towers en big-towers (full-towerformaat).

Full-towerbehuizingen zijn ronduit gigantisch en veelal tegen de 60 centimeterhoog. Dat is handig voor wie een server wil samenstellen met (bijzonder veel) veel interne harde schijven en 5,25-inch uitbreidingen. Het mag voor zich spreken dat een full-tower ruimte heeft voor de grote moederbordformaten, bijvoorbeeld e-atx. Er zijn niet heel veel full-towerbehuizingen op de markt.

Midi-towers zijn er genoeg. Het is een populair formaat vanwege de goede mix tussen interne ruimte en plek dat de toren in een kamer inneemt. Een midi-tower kun je nog kwijt op een bureau, mocht je dat willen. Midi-towers zijn tot ongeveer45 centimeterhoog en bieden iets minder ruimte voor harde schijven of optische stations dan een full-tower. Dit is voor consumenten echter geen probleem. Ook zelfbouwers die uitgebreide systemen willen bouwen, zullen zien dat een midi-tower ruim voldoende ruimte biedt. Er passen vaak zes (soms meer) harde schijven in en in veel gevallen kan er ook een groter moederbord in dan de standaard atx-maat. Midi towers voor gamingsystemen bieden vaak veel lengte voor uitbeidingskaarten, vanwege de steeds langer wordende grafische kaarten. Deze moeten immers ook in de behuizing passen. Wil je zeker weten of een bepaalde videokaart past? Meet hem dan en meet vervolgens in de behuizing. Veel fabrikanten geef de maximale lengte van een uitbreidingskaart op.

Ten slotte de mini-towers, kleine torentjes waarin veelal een atx- of micro-atx-moederbord past. Er is niet heel veel ruimte voor interne harde schijven of 5,25-inch uitbreidingen. De hoogte is tot ongeveer35 centimeter. Ook zijn ze vaak minder breed dan een midi-tower, waardoor grote koelblokken een probleem kunnen zijn. Mini-towers zijn geschikt voor gemiddelde systemen die geen extreme koeling vereisen. 

▼ Volgende artikel
Foto’s verkleinen, zo doe je dat zonder extra software
© Photographer: Dragos Condrea
Huis

Foto’s verkleinen, zo doe je dat zonder extra software

Afbeeldingbestanden kunnen behoorlijk groot zijn. Om afbeeldingen te verkleinen, hoef je geen gebruik te maken van externe software. Zowel in Windows 10 als Windows 11 kun je dat doen met de ingebouwde programma’s Paint en Foto’s. Het proces verloopt in beide programma’s vergelijkbaar, maar we tonen het hier in Foto’s.

In dit artikel laten we zien hoe je in Windows afbeeldingen kunt verkleinen:

  • Open de afbeelding met Foto’s
  • Verklein de afbeelding door een lagere pixelgrootte of percentage in te voeren
  • Kies het gewenste bestandsformaat en pas de kwaliteit aan

Ook leuk: Supersimpel: van foto's naar filmpjes met Google Foto's

Formaat van afbeelding wijzigen

Er zijn allerlei redenen waarom je een afbeelding zou willen verkleinen. Meestal wil je op die manier de bestandsgrootte verkleinen om het plaatje te delen via e-mail of via social media. De afmetingen van een foto zijn bepalend voor de bestandsgrootte. Om te beginnen, navigeer je naar de afbeelding waar de afbeelding staat waarvan je het formaat wilt aanpassen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies in het contextmenu de opdracht Openen met / Foto’s. Wanneer deze app al ingesteld is als standaard-applicatie om afbeeldingen te openen, kun je ook dubbelklikken op de afbeelding. Terwijl de afbeelding geopend is in Foto’s klik je op de drie puntjes op de menubalk. Kies Formaat van afbeelding wijzigen.

Via de drie puntjes kom je bij de opdracht Formaat van afbeelding wijzigen.

Goede kwaliteit foto's maken?

Een digitale camera is daar het beste in

Via pixelgrootte of percentages

Een dialoogvenster opent, waarin je de huidige afmetingen van de afbeelding leest. Die afmetingen staan weergegeven in pixels. Je kunt het formaat wijzigen door een andere pixelgrootte te typen. Veronderstel dat de afbeelding niet breder mag zijn dan 1200 pixels. Dan typ je deze waarde in het vak Breedte. Je hoeft slechts voor één dimensie een nieuwe maat in te geven. De andere dimensie, in dit geval Hoogte, wordt automatische aangepast. Op die manier respecteert Foto’s de oorspronkelijke beeldverhouding. Het is ook mogelijk om het formaat te wijzigen via een percentage. Als je Percentage aanvinkt en je geeft bij Hoogte de waarde 50% in, dan zal de afbeelding de helft kleiner worden.

Hier passen we de grootte via absolute waarden aan.

Het juiste bestandsformaat

Nog voor je de verkleining bevestigt, lees je onderaan de huidige afmetingen en de nieuwe afmetingen. Het valt daarbij op dat de bestandsgrootte veel kleiner is geworden. Bij Bestandstype kies je de indeling waarin de afbeelding wordt weggeschreven: jpg, png, tif of bmp. Bij de eerste twee opties, jpg en png, wordt compressie toegepast om de bestandsgrootte nog kleiner te maken. Met de schuifregelaar bepaal je de kwaliteit. Houd er rekening mee dat jpg geschikter is voor grafische afbeeldingen met veel kleurovergangen en nuances, zoals foto’s. Png is meer geschikt voor afbeeldingen die ook tekst bevatten.

Bij jpg kun je de sterkte van de compressie regelen.

Watch on YouTube
▼ Volgende artikel
Review Oppo A5 Pro 5G – Kan tegen een stootje
© Rens Blom
Huis

Review Oppo A5 Pro 5G – Kan tegen een stootje

Hartstikke leuk als je betaalbare smartphone er prachtig uitziet en heel veel kan, maar je hebt er weinig meer aan als hij (te) snel beschadigd raakt door een val of water. Oppo ziet een gat in de markt van budgettoestellen: de 279 euro kostende Oppo A5 Pro 5G kan tegen een stootje en is waterdicht. In deze review lees je hoe de telefoon bevalt.

Uitstekend
Conclusie

De Oppo A5 Pro is een vreemde eend in de bijt, maar op een positieve manier. Voor een sympathieke prijs koop je een smartphone die tegen een stootje én tegen water kan en erg lang meegaat op een accuduur. Op de specificaties ligt minder nadruk, maar ook die zijn – los van de schermresolutie – prima. Een lang updatebeleid maakt de prettige gebruikerservaring compleet.

Plus- en minpunten
  • Extra stevig ontwerp in normale behuizing
  • Erg lange accuduur
  • Zes jaar updates
  • Minder scherp HD-scherm
  • Erg drukke software

De propositie van de Oppo A5 Pro is interessant. Robuuste, waterdichte smartphones zijn doorgaans óf prijzig óf komen lomp over. De A5 Pro is geen van beide. Het toestel oogt en voelt als een reguliere betaalbare smartphone en weegt met 194 gram ook niet bovengemiddeld zwaar. Sterker nog, het gewicht valt alleszins mee als je weet dat de A5 Pro een accucapaciteit heeft die groter is dan gebruikelijk. Waar veel toestellen over een 5000 mAh-accu beschikken, zit er in dit Oppo-toestel een 5800 mAh-accu. Waarover zo meteen meer.

De behuizing van de A5 Pro is IP66-, IP68- en IP69-gecertificeerd. Dat wil zeggen dat het toestel geen schade oploopt als je hem onderdompelt of onder een waterstraal houdt. Stof vormt ook geen probleem. Extra prettig is dat het toestel geen klepje nodig heeft voor zijn usb-c-poort. Oppo schermt ook met extra stevig glas, al merken we dat niet direct. Volgens de fabrikant kan de A5 Pro ook overweg met extreme temperaturen, wat in Nederland lastig te testen is maar een fijne gedachte kan zijn als je naar een heel warm land op vakantie gaat.

©Rens Blom

Beter te testen is Oppo's belofte dat het scherm te bedienen is met natte handen, vette vingers en de meeste (motor)handschoenen. Dat lukt alle drie inderdaad. De techniek van Oppo herkennen we uit verschillende OnePlus-smartphones. Oppo en OnePlus zijn dan ook zusterbedrijven.

De valbestendigheid testen is altijd wat spannend met een door de fabrikant uitgeleende smartphone, maar gelet op Oppo's claims hebben we de A5 Pro dan maar een paar keer expres vanaf borsthoogte laten vallen op een houten vloer en vlonderplanken op het dakterras. Dat leverde geen zichtbare schade op. Volgens Oppo is de smartphone zo ontwikkeld dat de binnenkant – voor ons onzichtbaar – ook minder schadegevoelig is dan andere smartphones.

©Rens Blom

De Oppo A5 Pro is valbestendig.

Prima specificaties

De stevige behuizing maakt de Oppo A5 Pro interessant voor wie onhandig is (of genoemd wordt) of veel buiten ontspant of werkt. Maar in al die gevallen wil je niet alleen een robuuste telefoon, maar ook een fijne telefoon. Dat is de Oppo A5 Pro op veel vlakken. Bijster snel is 'ie niet, maar gelet op de prijs kunnen we niet klagen over de prestaties. Het grote werkgeheugen (8 GB) zal helpen. Complimenten aan Oppo voor de ruime opslagcapaciteit van 256 GB; dat zien we nog niet vaak in dit prijssegment.

De 50 megapixel-camera is prima, maar niet bijzonder. De tweede camera is een portretsensor waar je niet veel aan hebt. Het 6,67inch-LCD-scherm is buiten goed afleesbaar, maar oogt met zijn resolutie van 1604 bij 720 pixels minder scherp dan we graag zien. Veel andere toestellen hebben een Full-HD-scherm.

©Rens Blom

Het scherm van de Oppo A5 Pro 5G kan lekker fel, maar oogt niet zo scherp.

Lange accuduur

Door de lagere schermresolutie verbruikt de Oppo A5 Pro wel minder stroom dan concurrerende smartphones. Dat gegeven plus de grotere accucapaciteit resulteert in een uitstekende accuduur. Wij kunnen de Oppo-telefoon bijna twee volle dagen gebruiken. Accustress hebben we daarom niet ervaren. Opladen kan het toestel lekker snel, namelijk met maximaal 45 watt. Je dient wel zelf de juiste adapter te kopen, want in de doos zit alleen een usb-c-kabel.

Zes jaar updates

De tijd dat een betaalbare smartphone maar heel kort updates kreeg, is gelukkig voorbij. Ook Oppo hanteert een prima updatebeleid. De A5 Pro kan rekenen op drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. De Oppo-software oogt wat druk en promoot wel heel graag commerciële apps en games, maar er valt mee te werken.

©Rens Blom

Oppo stopt de software vol commerciële apps en games.

Conclusie: Oppo A5 Pro kopen?

De Oppo A5 Pro is een vreemde eend in de bijt, maar op een positieve manier. Voor een sympathieke prijs koop je een smartphone die tegen een stootje én tegen water kan en erg lang meegaat op een accuduur. Op de specificaties ligt minder nadruk, maar ook die zijn – los van de schermresolutie – prima. Een lang updatebeleid maakt de prettige gebruikerservaring compleet.