Moet je een presentatie maken en heb je geen PowerPoint? Niks aan de hand: dan gebruik je toch gewoon het gratis(!) Google Presentaties? ID.nl legt uit wat je allemaal kunt met deze tool.

Hoewel Google Presentaties niet alle geavanceerde functies bevat van Microsoft PowerPoint, heeft het toch ontzettend veel te bieden. Het programma heeft een offline-modus, maar het blijft een webgebaseerde toepassing die niet alleen alle slides, maar ook alle lettertypes, video’s, afbeeldingen en animaties back-upt in de cloud. Zo sta je nooit voor de verrassing dat je project op een andere computer er anders uit ziet of cruciale bestanden mist. In dit artikel zullen we het niet hebben over de basisfuncties. Die leer je snel genoeg door met het programma aan de slag te gaan. Hier geven we vooral ideeën om nog meer uit het programma te halen.

Afbeeldingen van het internet

In Google Presentaties is het heel makkelijk om afbeeldingen rechtstreeks van internet in te voegen zonder dat je ze eerst moet downloaden. Bovendien hoef je geen apart tabblad in de browser te openen om de afbeeldingen in de presentatie te plaatsen. Ga naar Invoegen / Afbeelding / Zoeken op het internet. Presentaties opent een paneel aan de rechterkant om de afbeelding te vinden via trefwoorden, zodat je die daarna met één muisklik in de dia kunt plaatsen. Let wel op het auteursrecht: veel afbeeldingen zijn niet zomaar te gebruiken.

 Afbeeldingen maskeren

Een afbeelding is per definitie rechthoekig of vierkant. Wil je de afbeelding uitsnijden in een cirkel, een pijl, een driehoek of in een van de vele andere vormen, dan kun je de afbeelding maskeren. Zorg dat je de afbeelding selecteert, zodat je de acht handvaten om het plaatje ziet. Daarna zoek je in de knoppenbalk het gereedschap Afbeelding bijsnijden. Naast deze knop vind je een pijltje dat naar beneden wijst. Klik erop, dan kom je bij de verschillende maskervormen. Dat het om een masker gaat, merk je wanneer je daarna nog een andere vorm wilt gebruiken. Google Presentaties zal de nieuw gekozen vorm telkens op de oorspronkelijke afbeelding toepassen.

Door thema’s en achtergronden bladeren

Soms kom je er pas later achter dat het gekozen thema toch niet het gewenste resultaat oplevert. Je kunt makkelijk door de beschikbare thema’s bladeren via het tabblad Thema. Dit tabblad staat in de knoppenbalk en maakt deel uit van een groep van vier tabbladen: Achtergrond, Opmaak, Thema en Overgang. Als je in een tekstvak werkt of een afbeelding vormgeeft, dan zie je deze vier tabbladen niet. Hiervoor moet je echt op de dia klikken of anders de Esc-toets indrukken. Wanneer je Thema kiest, krijg je aan de rechterkant alle beschikbare thema’s te zien. Klik op zo’n thema om deze in de presentatie te gebruiken. Je kunt ook een afbeelding als achtergrond invoegen via het tabblad Achtergrond.

Koppelingen

Een presentatie verloopt niet altijd rechtlijnig. Soms wil je vanaf dia 7 terug naar dia 2, waar bijvoorbeeld een overzicht staat. Hiervoor moet je dia’s met een link aan elkaar koppelen. Plaats de muisaanwijzer in het tekstvak waar je deze koppeling wilt toevoegen en klik op de knop met het kettinkje, Link invoegen. Er verschijnt dan een pop-up waarin je aangeeft welke dia er moet volgen wanneer je op de link klinkt.

Audio invoegen

Audio toevoegen in Google Presentaties is lang een gedoe geweest. Nu gebruik je gewoon de opdracht Invoegen / Audio. Het audiobestand moet wel op je Google Drive staan. Het maakt niet uit of het achtergrondmuziek is of een spraakopname voor een leersessie, zolang de audiobestanden maar in de mp3- of wav-indeling zijn. Heb je het audiobestand nog niet geüpload naar Google Drive, dan open je je account en je klikt op de knop Nieuwe in de linkerbovenhoek van het venster. Vervolgens kies je Bestand uploaden om het geluidsbestand te selecteren.

Automatisch afspelen

Nadat het geluidsbestand is geüpload, ga je weer naar je presentatie en dan kies je Invoegen / Audio. Er verschijnt dan een grijs luidsprekerpictogram op de dia. De grootte van dit pictogram is aanpasbaar. Je kunt het pictogram ook naar een andere plaats slepen. Onder het luidsprekertje vind je de opties voor afspelen/pauzeren en volume. Als je met rechts op het luidsprekertje klikt, kun je de opdracht Opmaakopties selecteren. Hierdoor zal aan de rechterkant een balk verschijnen met alle opties voor de audioweergave. Je bepaalt of het geluid automatisch moet starten of nadat je erop hebt geklikt. Je regelt het volume en je kiest of de audio moet stoppen bij de diawissel of dat de audio gewoon moet doorlopen. Je kunt het pictogram verbergen tijdens de presentatie. Deze optie is alleen beschikbaar als je hebt gekozen om het geluid automatisch op te starten. En het is zelfs mogelijk om de audio eindeloos te herhalen.

Online publiceren

Als de presentatie in de cloud is opgeslagen, is het niet moeilijk om hem online te delen. Ga naar Bestand / Delen / Publiceren op het web. Hierdoor verschijnt er een pop-up waarin je de keuze hebt tussen twee mogelijkheden. Wil je een link ontvangen die je kunt doorsturen naar de mensen die de presentatie mogen bekijken? Of wil je de presentatie invoegen in een bestaande website? Laten we eerst uitgaan van het tabblad Link. Dan kies je het aantal seconden dat iedere dia in beeld komt. Er is ook een optie om de presentatie in een lus te laten draaien. Als je deze keuze bevestigt, ontvang je een link die je rechtstreeks kunt delen via Gmail, Facebook of Twitter. Wil je de presentatie embedden op een website, dan ontvang je de code die je kunt kopiëren en plakken in de editor waarmee je de website onderhoudt.

Diagrammen: de klassiekers

Vaak heb je diagrammen nodig tijdens een presentatie. In het menu Invoegen / Diagram zie je zelfs tweemaal het onderdeel Diagram. De eerste groep zijn de klassiekers: Staaf, Kolom, Lijn en Cirkel. Bovendien kun je hier ook een diagram selecteren uit Google Spreadsheets. Als je een van de vier hebt geselecteerd, krijg je eerst template te zien met fictieve gegevens. Klik rechtsboven dit diagram op Bron openen en dan kom je terecht bij hetzelfde diagram in Google Spreadsheets waar je de gegevens kunt aanpassen en vorm kunt geven in de diagram-editor.

Grafieken updaten

Vanaf nu kun je de grafiekgegevens of het uiterlijk van de grafiek aanpassen door de gegevens in Google Spreadsheet te openen en daar de bewerking uit te voeren. De snelste weg daarnaartoe is trouwens het pijltje in de rechterbovenhoek van het diagram. Daar klik je op Bron openen. Je kunt eventueel ook rechtstreeks in Google Drive naar de spreadsheet gaan, want de naam van dit bestand komt overeen met die van de presentatie. Als je in Google Presentaties via het pijltje rechtsboven in de grafiek op Link verwijderen klikt, dan converteer je het diagram naar een statische afbeelding.

Bijzondere diagrammen

Het tweede menu-item Diagram brengt je bij een andere groep diagrammen: Raster, Structuur, Tijdlijn, Proces, Relatie en Cyclus. Die zijn geschikt om een conceptplan, een organisatie of een bepaald proces weer te geven. Hier pas je de kleuren en het aantal stappen aan via de rechterbalk. Als je bijvoorbeeld Cyclus selecteert, dan kun je het aantal stappen verhogen en verlagen door een selectie te maken in een vervolgkeuzelijst.

Video insluiten

Wil je wat flair aan de presentatie toevoegen, dan kun je een video insluiten. Staat de video op YouTube, dan kopieer je de url van de video en daarna gebruik je in Google Presentaties het menu Invoegen / Video. Vervolgens plak je de url in zoekvak van het venster Video invoegen en klik je op het vergrootglas. Er verschijnt een miniatuurtje in het venster. Daarna kun je nog andere video’s zoeken of een van de gevonden video’s selecteren.

Wanneer de video niet op YouTube staat, maar op de lokale harde schijf, dan moet je hem wel eerst naar je Google Drive uploaden en daarna kun je die langs dezelfde weg selecteren. De video verschijnt in Google Presentaties en in de rechterbalk beslis je of het filmpje automatisch moet starten of wanneer je op de video klikt.

Bij lange filmpjes die je niet volledig wilt tonen geef je aan op welke tijdstip de video moet starten en wanneer hij moet stoppen. Je kunt een slagschaduw achter de video plaatsen en de positie aanpassen door de waarden voor de X- en Y-as handmatig in te voeren. Omdat Google Presentaties wijzigingen automatisch opslaat, hoef je niets hoeft te doen om de wijzigingen vast te leggen voor de presentatie.

Interactief verhaal

Met wat je nu kent, is het zelfs mogelijk een interactief verhaal te maken. Op die manier stel je bijvoorbeeld een spel of een interactief boek samen waarin de bezoeker regelmatig voor keuzes komt te staan. Je vertrekt uiteraard van een scenario dat je vormgeeft in Google Presentaties met afbeeldingen, achtergronden en tekst. Op bepaalde dia’s plaats je de bezoeker telkens voor een keuze die bepalend is voor hoe hij het verhaal verder zal beleven.

Die keuzemogelijkheden typ je in tekstvakken die je van een kleurtje voorziet. Daarna koppel je de tekstvakken naar bepaalde dia’s in het verloop van de presentatie. Selecteer zo’n vak en klik in de knoppenbalk op het kettinkje om de dia te kiezen waarnaar dit keuzevak zal doorschakelen. Op die manier maak je dus interactieve knoppen. Je kunt ook andere elementen als keuzeknoppen gebruiken, zoals grafische objecten die de bezoeker in het verhaal moet ontdekken. Bovendien kun je animaties en dia-overgangen invoegen om de beleving dynamischer te maken.

Presentatorweergave

Op het moment dat je de presentatie via een beamer of externe monitor laat zien aan het publiek, klik je rechtsboven op de knop Diavoorstelling. Nog beter is het pijltje ernaast, waarmee je de Presentatorweergave activeert. In deze weergavemodus lees je informatie die het publiek niet te zien krijgt. Zo zie je in een oogopslag wat de volgende dia zal worden. Een timer geeft aan hoelang je ondertussen bezig bent. Je kunt de presentatie vanuit deze modus onderbreken en voortzetten. En het belangrijkste zijn de Sprekersnotities. Tijdens de voorbereiding noteer je hier de steekwoorden als geheugensteuntje voor je presentatie.

Reacties en vragen van het publiek

Terwijl de Presentatorweergave actief is, kun je de Tools voor het publiek openen. Door deze tools kun je toehoorders vragen noteren, zodat ze die niet hoeven te onthouden tot de presentatie afgerond is. En jij wordt niet om de haverklap onderbroken door vragen of reacties. In de modus Presentatorweergave klik je op Nieuwe sessie starten. Hierdoor verschijnt bovenaan de weergave van het publiek een strook met daarop Stel een vraag op xxx. Op die manier kan iedereen met de smartphone, tablet of laptop vragen stellen die bij jou binnenkomen in de presentatorweergave. Anderen kunnen op deze webpagina deze vragen een duimpje omhoog of omlaag geven. Men kan zelfs anoniem vragen stellen. Het publiek zal meer betrokken zijn bij je presentatie en aan het einde van je presentatie heb je dus meteen alle vragen van bij de hand.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.