Moet je een presentatie maken en heb je geen PowerPoint? Niks aan de hand: dan gebruik je toch gewoon het gratis(!) Google Presentaties? ID.nl legt uit wat je allemaal kunt met deze tool.

Hoewel Google Presentaties niet alle geavanceerde functies bevat van Microsoft PowerPoint, heeft het toch ontzettend veel te bieden. Het programma heeft een offline-modus, maar het blijft een webgebaseerde toepassing die niet alleen alle slides, maar ook alle lettertypes, video’s, afbeeldingen en animaties back-upt in de cloud. Zo sta je nooit voor de verrassing dat je project op een andere computer er anders uit ziet of cruciale bestanden mist. In dit artikel zullen we het niet hebben over de basisfuncties. Die leer je snel genoeg door met het programma aan de slag te gaan. Hier geven we vooral ideeën om nog meer uit het programma te halen.

Afbeeldingen van het internet

In Google Presentaties is het heel makkelijk om afbeeldingen rechtstreeks van internet in te voegen zonder dat je ze eerst moet downloaden. Bovendien hoef je geen apart tabblad in de browser te openen om de afbeeldingen in de presentatie te plaatsen. Ga naar Invoegen / Afbeelding / Zoeken op het internet. Presentaties opent een paneel aan de rechterkant om de afbeelding te vinden via trefwoorden, zodat je die daarna met één muisklik in de dia kunt plaatsen. Let wel op het auteursrecht: veel afbeeldingen zijn niet zomaar te gebruiken.

 Afbeeldingen maskeren

Een afbeelding is per definitie rechthoekig of vierkant. Wil je de afbeelding uitsnijden in een cirkel, een pijl, een driehoek of in een van de vele andere vormen, dan kun je de afbeelding maskeren. Zorg dat je de afbeelding selecteert, zodat je de acht handvaten om het plaatje ziet. Daarna zoek je in de knoppenbalk het gereedschap Afbeelding bijsnijden. Naast deze knop vind je een pijltje dat naar beneden wijst. Klik erop, dan kom je bij de verschillende maskervormen. Dat het om een masker gaat, merk je wanneer je daarna nog een andere vorm wilt gebruiken. Google Presentaties zal de nieuw gekozen vorm telkens op de oorspronkelijke afbeelding toepassen.

Door thema’s en achtergronden bladeren

Soms kom je er pas later achter dat het gekozen thema toch niet het gewenste resultaat oplevert. Je kunt makkelijk door de beschikbare thema’s bladeren via het tabblad Thema. Dit tabblad staat in de knoppenbalk en maakt deel uit van een groep van vier tabbladen: Achtergrond, Opmaak, Thema en Overgang. Als je in een tekstvak werkt of een afbeelding vormgeeft, dan zie je deze vier tabbladen niet. Hiervoor moet je echt op de dia klikken of anders de Esc-toets indrukken. Wanneer je Thema kiest, krijg je aan de rechterkant alle beschikbare thema’s te zien. Klik op zo’n thema om deze in de presentatie te gebruiken. Je kunt ook een afbeelding als achtergrond invoegen via het tabblad Achtergrond.

Koppelingen

Een presentatie verloopt niet altijd rechtlijnig. Soms wil je vanaf dia 7 terug naar dia 2, waar bijvoorbeeld een overzicht staat. Hiervoor moet je dia’s met een link aan elkaar koppelen. Plaats de muisaanwijzer in het tekstvak waar je deze koppeling wilt toevoegen en klik op de knop met het kettinkje, Link invoegen. Er verschijnt dan een pop-up waarin je aangeeft welke dia er moet volgen wanneer je op de link klinkt.

Audio invoegen

Audio toevoegen in Google Presentaties is lang een gedoe geweest. Nu gebruik je gewoon de opdracht Invoegen / Audio. Het audiobestand moet wel op je Google Drive staan. Het maakt niet uit of het achtergrondmuziek is of een spraakopname voor een leersessie, zolang de audiobestanden maar in de mp3- of wav-indeling zijn. Heb je het audiobestand nog niet geüpload naar Google Drive, dan open je je account en je klikt op de knop Nieuwe in de linkerbovenhoek van het venster. Vervolgens kies je Bestand uploaden om het geluidsbestand te selecteren.

Automatisch afspelen

Nadat het geluidsbestand is geüpload, ga je weer naar je presentatie en dan kies je Invoegen / Audio. Er verschijnt dan een grijs luidsprekerpictogram op de dia. De grootte van dit pictogram is aanpasbaar. Je kunt het pictogram ook naar een andere plaats slepen. Onder het luidsprekertje vind je de opties voor afspelen/pauzeren en volume. Als je met rechts op het luidsprekertje klikt, kun je de opdracht Opmaakopties selecteren. Hierdoor zal aan de rechterkant een balk verschijnen met alle opties voor de audioweergave. Je bepaalt of het geluid automatisch moet starten of nadat je erop hebt geklikt. Je regelt het volume en je kiest of de audio moet stoppen bij de diawissel of dat de audio gewoon moet doorlopen. Je kunt het pictogram verbergen tijdens de presentatie. Deze optie is alleen beschikbaar als je hebt gekozen om het geluid automatisch op te starten. En het is zelfs mogelijk om de audio eindeloos te herhalen.

Online publiceren

Als de presentatie in de cloud is opgeslagen, is het niet moeilijk om hem online te delen. Ga naar Bestand / Delen / Publiceren op het web. Hierdoor verschijnt er een pop-up waarin je de keuze hebt tussen twee mogelijkheden. Wil je een link ontvangen die je kunt doorsturen naar de mensen die de presentatie mogen bekijken? Of wil je de presentatie invoegen in een bestaande website? Laten we eerst uitgaan van het tabblad Link. Dan kies je het aantal seconden dat iedere dia in beeld komt. Er is ook een optie om de presentatie in een lus te laten draaien. Als je deze keuze bevestigt, ontvang je een link die je rechtstreeks kunt delen via Gmail, Facebook of Twitter. Wil je de presentatie embedden op een website, dan ontvang je de code die je kunt kopiëren en plakken in de editor waarmee je de website onderhoudt.

Diagrammen: de klassiekers

Vaak heb je diagrammen nodig tijdens een presentatie. In het menu Invoegen / Diagram zie je zelfs tweemaal het onderdeel Diagram. De eerste groep zijn de klassiekers: Staaf, Kolom, Lijn en Cirkel. Bovendien kun je hier ook een diagram selecteren uit Google Spreadsheets. Als je een van de vier hebt geselecteerd, krijg je eerst template te zien met fictieve gegevens. Klik rechtsboven dit diagram op Bron openen en dan kom je terecht bij hetzelfde diagram in Google Spreadsheets waar je de gegevens kunt aanpassen en vorm kunt geven in de diagram-editor.

Grafieken updaten

Vanaf nu kun je de grafiekgegevens of het uiterlijk van de grafiek aanpassen door de gegevens in Google Spreadsheet te openen en daar de bewerking uit te voeren. De snelste weg daarnaartoe is trouwens het pijltje in de rechterbovenhoek van het diagram. Daar klik je op Bron openen. Je kunt eventueel ook rechtstreeks in Google Drive naar de spreadsheet gaan, want de naam van dit bestand komt overeen met die van de presentatie. Als je in Google Presentaties via het pijltje rechtsboven in de grafiek op Link verwijderen klikt, dan converteer je het diagram naar een statische afbeelding.

Bijzondere diagrammen

Het tweede menu-item Diagram brengt je bij een andere groep diagrammen: Raster, Structuur, Tijdlijn, Proces, Relatie en Cyclus. Die zijn geschikt om een conceptplan, een organisatie of een bepaald proces weer te geven. Hier pas je de kleuren en het aantal stappen aan via de rechterbalk. Als je bijvoorbeeld Cyclus selecteert, dan kun je het aantal stappen verhogen en verlagen door een selectie te maken in een vervolgkeuzelijst.

Video insluiten

Wil je wat flair aan de presentatie toevoegen, dan kun je een video insluiten. Staat de video op YouTube, dan kopieer je de url van de video en daarna gebruik je in Google Presentaties het menu Invoegen / Video. Vervolgens plak je de url in zoekvak van het venster Video invoegen en klik je op het vergrootglas. Er verschijnt een miniatuurtje in het venster. Daarna kun je nog andere video’s zoeken of een van de gevonden video’s selecteren.

Wanneer de video niet op YouTube staat, maar op de lokale harde schijf, dan moet je hem wel eerst naar je Google Drive uploaden en daarna kun je die langs dezelfde weg selecteren. De video verschijnt in Google Presentaties en in de rechterbalk beslis je of het filmpje automatisch moet starten of wanneer je op de video klikt.

Bij lange filmpjes die je niet volledig wilt tonen geef je aan op welke tijdstip de video moet starten en wanneer hij moet stoppen. Je kunt een slagschaduw achter de video plaatsen en de positie aanpassen door de waarden voor de X- en Y-as handmatig in te voeren. Omdat Google Presentaties wijzigingen automatisch opslaat, hoef je niets hoeft te doen om de wijzigingen vast te leggen voor de presentatie.

Interactief verhaal

Met wat je nu kent, is het zelfs mogelijk een interactief verhaal te maken. Op die manier stel je bijvoorbeeld een spel of een interactief boek samen waarin de bezoeker regelmatig voor keuzes komt te staan. Je vertrekt uiteraard van een scenario dat je vormgeeft in Google Presentaties met afbeeldingen, achtergronden en tekst. Op bepaalde dia’s plaats je de bezoeker telkens voor een keuze die bepalend is voor hoe hij het verhaal verder zal beleven.

Die keuzemogelijkheden typ je in tekstvakken die je van een kleurtje voorziet. Daarna koppel je de tekstvakken naar bepaalde dia’s in het verloop van de presentatie. Selecteer zo’n vak en klik in de knoppenbalk op het kettinkje om de dia te kiezen waarnaar dit keuzevak zal doorschakelen. Op die manier maak je dus interactieve knoppen. Je kunt ook andere elementen als keuzeknoppen gebruiken, zoals grafische objecten die de bezoeker in het verhaal moet ontdekken. Bovendien kun je animaties en dia-overgangen invoegen om de beleving dynamischer te maken.

Presentatorweergave

Op het moment dat je de presentatie via een beamer of externe monitor laat zien aan het publiek, klik je rechtsboven op de knop Diavoorstelling. Nog beter is het pijltje ernaast, waarmee je de Presentatorweergave activeert. In deze weergavemodus lees je informatie die het publiek niet te zien krijgt. Zo zie je in een oogopslag wat de volgende dia zal worden. Een timer geeft aan hoelang je ondertussen bezig bent. Je kunt de presentatie vanuit deze modus onderbreken en voortzetten. En het belangrijkste zijn de Sprekersnotities. Tijdens de voorbereiding noteer je hier de steekwoorden als geheugensteuntje voor je presentatie.

Reacties en vragen van het publiek

Terwijl de Presentatorweergave actief is, kun je de Tools voor het publiek openen. Door deze tools kun je toehoorders vragen noteren, zodat ze die niet hoeven te onthouden tot de presentatie afgerond is. En jij wordt niet om de haverklap onderbroken door vragen of reacties. In de modus Presentatorweergave klik je op Nieuwe sessie starten. Hierdoor verschijnt bovenaan de weergave van het publiek een strook met daarop Stel een vraag op xxx. Op die manier kan iedereen met de smartphone, tablet of laptop vragen stellen die bij jou binnenkomen in de presentatorweergave. Anderen kunnen op deze webpagina deze vragen een duimpje omhoog of omlaag geven. Men kan zelfs anoniem vragen stellen. Het publiek zal meer betrokken zijn bij je presentatie en aan het einde van je presentatie heb je dus meteen alle vragen van bij de hand.

Bluetooth-speakers zijn er in overvloed, waardoor fabrikanten zich maar moeilijk kunnen onderscheiden. Met zijn kersverse Grip doet JBL een dappere poging. Volgens het Amerikaanse merk is deze draadloze luidspreker met ingebouwde verlichting erg krachtig. Bijzonder, want de behuizing is niet veel groter dan een colablikje. Maakt JBL zijn belofte waar?

De Grip is een begrijpelijke toevoeging binnen het uitgebreide gamma van de bekende audiofabrikant. Ten opzichte van de goedkopere GO 4 en Clip 5 is dit nieuwe model weliswaar iets groter, maar je krijgt daar een voller geluid voor terug. Vergelijken we de Grip met de iets duurdere Flip 7, dan is de cilindervormige behuizing van 6,4 × 15,3 × 6,5 centimeter juist weer iets compacter. Logischerwijs zag JBL dus een kans om dit gat in zijn assortiment te vullen. De speaker heeft een adviesprijs van 99,99 euro.

©Maikel Dijkhuizen

Luistertijd en bouwkwaliteit

Wie de JBL Grip koopt, moet zelf voor een usb-c-kabel zorgen, want deze kabel zit niet in het productdoosje. Eenmaal opgeladen gaat de accu van 2600 mAh op een gemiddeld volumeniveau ongeveer veertien uur mee. Normaal gesproken hebben JBL-speakers een stevige constructie. Dat is bij de Grip ook het geval, al kunnen we de behuizing op bepaalde plekken diep indrukken. Gelukkig veren het textiel en kunststof soepel terug. Wellicht verklaart het flexibele materiaal het lichte gewicht van 385 gram. Toch gaat deze luidspreker naar verwachting niet zo gauw stuk. JBL claimt dat de Grip een val van één meter hoogte op beton moeiteloos overleeft. Bovendien voldoet dit product aan de eisen van de IP68-norm. Het speakerkastje is dus volledig dompel- en stofdicht. Zeker voor luistersessies in de buitenlucht is dat natuurlijk een pluspunt. Dankzij de geïntegreerde lus hang je de Grip makkelijk ergens aan op.

©Maikel Dijkhuizen

Muziek luisteren

Zodra de Grip met een bluetooth-bron is verbonden, bedien je de muziekweergave eenvoudig vanaf de speaker. Boven het JBL-logo vind je twee volumeknoppen en een play/pauze-toets. Door tweemaal op laatstgenoemde knop te drukken, kun je nummers skippen. Bovenop is er nog een optie om een andere geschikte JBL-speaker draadloos te koppelen. Je profiteert dan van een grootser geluid. Hoewel veel cilindervormige luidsprekers een zogeheten 360 graden-geluid ondersteunen, is dat bij dit exemplaar helaas niet het geval. De achterkant klinkt beduidend minder dan de voorkant.

Bij eenvoudige muziekcomposities, podcasts en luisterboeken is de geluidskwaliteit goed. Het is nogal verrassend hoeveel volume dit kleine apparaatje kan produceren. Met name bij opzwepende genres als dance en hiphop komt dat goed van pas. Verder zijn mensen duidelijk te verstaan, zodat je bijvoorbeeld een radioshow of audioboek makkelijk kunt volgen. Bij bombastische muziekstukken met veel instrumenten schiet de Grip iets tekort. Denk bijvoorbeeld aan genres als rock, metal en klassiek. Logisch, want het is ondoenlijk om de benodigde audiofrequenties uit een enkele fullrange-audiodriver te persen. Zeker op een wat hoger volumeniveau klinken dergelijke nummers ietwat chaotisch. Geen schande, want dat is vrijwel bij alle bluetooth-speakers met slechts één actieve audiodriver het geval.

©Maikel Dijkhuizen

Sfeerverlichting en app

Op de achterkant zit een ledstrip van zo'n 6,5 centimeter. Dat geeft met name in het donker een leuk effect. Druk meermaals op de bijbehorende lichtknop voor verschillende thema's. Via de JBL Portable-app pas je optioneel de lichtintensiteit en kleur aan. Ook om andere redenen loont het de moeite om deze app op je smartphone te installeren. Je zet hiermee onder andere diverse equalizerinstellingen naar je hand. Kies bijvoorbeeld voor Chill, Vocal of Energetic. Tot slot stelt JBL vanuit de app regelmatig software-updates beschikbaar.

©Maikel Dijkhuizen

JBL Grip kopen?

Als je een compacte luidspreker met IP68-certificering wilt kopen, is de JBL Grip het overwegen waard. Je haalt voor amper honderd euro een degelijke speaker in huis die in alle weersomstandigheden blijft doorspelen. Overige pluspunten zijn de respectabele accuduur en geïntegreerde verlichting. Voor audiopuristen is de aanwezigheid van één actieve driver een nadeel. Dat geeft op audiovlak namelijk beperkingen. Zoek je een bluetooth-speaker die alle muziekstijlen op een hoog volumeniveau zonder vervorming laat horen, dan is de Grip niet de beste keuze.

Hoeveel smartphone krijg je voor een scherpe prijs? In deze uitgebreide test vergelijken we negen populaire smartphones die tussen de 200 en 300 euro kosten. Uit die ervaringen blijkt dat een budgetsmartphone in heel wat gevallen voldoende kan zijn, maar er ook duidelijk argumenten zijn om door te sparen voor een duurder model.

We testen voortdurend smartphones in allerlei prijsklassen, waaronder het goedkope segment tot 300 euro. Heb je interesse in een budgetsmartphone, dan kun je bij veel merken terecht. Uiteraard van bekende namen als Samsung en Motorola en de Chinese grootmachten als Xiaomi en Oppo. Nieuwere merken zoals HMD en Nothing willen ook een puntje van de taart claimen. In deze test bespreken we – in willekeurige volgorde – smartphones van Samsung, Motorola, Xiaomi, Poco, Nothing, Oppo en HMD.

Testverantwoording

We hebben negen budgetsmartphones getest. In dit geval zijn dit toestellen die bij bekende (web)winkels tussen de 200 en 300 euro kosten. We hebben bij het selecteren van de geteste smartphones gekeken naar de straatprijzen van bekende aanbieders in november 2025. We nemen dus niet de adviesprijzen van fabrikanten, want die zijn veelal hoger. De straatprijzen geven het meest realistische beeld van de smartphones die je voor een bepaald budget kunt kopen.

Bij het testen van een toestel letten we onder andere op de bouw- en schermkwaliteit, aanvullende technische functies als de mate van repareerbaarheid en in hoeverre het apparaat bestand is tegen stof en water. We noteren ook hoe een smartphone bevalt in het dagelijks gebruik, van de snelheid en de accuduur tot hoe snel het opladen verloopt en of het opladen ook draadloos kan. Natuurlijk maken we ook de nodige foto’s en video’s met een smartphone, zowel overdag als in het donker. We nemen verder de geïnstalleerde softwareschil en het beloofde updatebeleid onder de loep. Zo kun je ook vergelijken tot wanneer je een smartphone comfortabel en veilig kunt gebruiken. Tot slot besteden we aandacht aan eventuele onderscheidende functies van een smartphone. Die zijn er namelijk, ook in het budgetsegment.

©Livinsky Alex

CMF Phone 2 Pro

De CMF Phone 2 Pro is een toestel van techbedrijf Nothing, en de tweede smartphone in de CMF-lijn. De telefoon heeft een industrieel ontwerp dat duidelijk opvalt ten opzichte van de concurrentie en is geschikt voor los verkrijgbare accessoires van Nothing.

Nothing brengt een magnetische kaarthouder uit die je op de achterkant kunt plakken, een setje cameralenzen om meer functies aan de camera’s toe te voegen en een nekkoord. Enkel het nekkoord werkt ook met de vorige CMF-smartphone, waar overigens na de initiële drie accessoires geen nieuwe extra’s voor zijn uitgebracht. Nothings modulaire strategie weet ons daarom nog niet te overtuigen.

De CMF Phone 2 Pro doet dat als telefoon beter. Het 6,77inch-oledscherm (120 Hz) ziet er erg goed uit, onder de motorkap draait een prima MediaTek-processor met 8 GB werkgeheugen en de opslagcapaciteit bedraagt 128 GB. Blij zijn we met de hoofdcamera en de zoomcamera. De groothoekcamera is kwalitatief minder goed. De 5000mAh-batterij gaat zonder zorgen een lange dag mee. ‘s Nachts opladen is aan te bevelen. Dat kan met maximaal 33 watt via usb-c. De CMF Phone 2 Pro draait op Android 15, krijgt drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. De softwareschil voegt visueel toffe functies toe en is vrij van bloatware.

Samsung Galaxy A36

Als je een betaalbare, moderne Samsung-smartphone zoekt, kun je bijvoorbeeld de Galaxy A26 overwegen. In deze test bespreken we beide modellen, te beginnen met de A36. Die weet ons niet helemaal te overtuigen. Ja, het toestel is waterdicht, kan tegen stof en heeft een prachtig 6,7inch-oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid. Ook de accuduur is ruimschoots voldoende, wat knap is omdat de 5000mAh-accu niet bijzonder groot is. Opladen kan de smartphone met maximaal 45 watt en dat is ook lekker rap.

Samsungs updatebeleid is met zes jaar Android- én beveiligingsupdates ook erg goed. Veel fabrikanten van budgetsmartphones kunnen hier nog een voorbeeld aan nemen. Maar die merken focussen zich weer op betere specificaties en op dat punt laat Samsung steken vallen met de A36. Het toestel is simpelweg traag in gebruik, zowel bij het navigeren door de softwareschil als bij het gebruiken van apps en games. De foto- en videokwaliteit valt ons ook tegen. Voor sociale media is de kwaliteit op zich prima, maar het moge duidelijk zijn dat je in dit prijssegment smartphones kunt kopen die realistischere plaatjes schieten. Door de zwakke prestaties vragen we ons ten zeerste af of de A36 na jarenlang gebruik én allemaal software-updates nog wel mee kan komen.

Motorola Edge 50 Neo

Motorola biedt heel wat betaalbare smartphones aan in zijn Moto G- en Edge-series. De nieuwe Edge 60-serie is nog aan de dure kant en verderop in deze test bespreken we een Moto G-model. We zijn ook in de Edge 50 Neo gedoken, die nu bijna een jaar op de markt is. Dit toestel is met name interessant voor wie veel functies in een compacter toestel zoekt. De Edge 50 Neo weegt namelijk slechts 171 gram en is met zijn 6,4inch-scherm ook wat handzamer dan veel concurrenten. Het 120Hz-oledscherm laat een goede indruk achter. De gebruikte MediaTek-processor is niet de snelste, maar dat wordt deels gecompenseerd door liefst 12 GB werkgeheugen. Helemaal royaal is de opslagcapaciteit van 512 GB. Ook aanwezig zijn functies als e-sim, wifi 6E en draadloos opladen (met maximaal 15 watt). Dat laatste is best zeldzaam in dit prijssegment. Via de usb-c-poort kan de smartphone laden met maximaal 65 watt, al dien je zelf de juiste adapter te regelen. Het toestel heeft drie prima camera’s achterop, waarvan de hoofdcamera en groothoeklens optische beeldstabilisatie (OIS) hebben. Motorola geeft de Edge 50 Neo vijf jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates. Dat is netjes en – verwarrend – langer dan de meeste duurdere Motorola-smartphones.

Xiaomi Redmi Note 14 Pro 5G

Let goed op, want Xiaomi’s Redmi Note 14-serie bestaat uit een handvol toestellen. Die hebben onder andere Pro- en Pro Plus-aanduidingen en zijn er soms ook al 4G- en 5G-versies, met iets uiteenlopende specificaties. Wij hebben de Note 14 Pro 5G onder handen genomen, die net onder de prijsgrens van deze test valt. Het toestel komt luxe over met zijn stevige behuizing, die ook een IP68-certificering bevat tegen water en stof. De smartphone heeft een groot 6,67inch-oledscherm (120 Hz) met scherpe resolutie van 2712 × 1220 pixels, dat een genot is om naar te kijken.

De prestaties zijn dankzij de vlotte MediaTek-processor ook dik in orde, geholpen door 8 GB werkgeheugen. Met 256 GB is de opslagcapaciteit van gebruikelijke grootte. Dankzij de 5110mAh-accu kun je de smartphone meer dan een dag gebruiken. Opladen gaat snel via de usb-c-poort (maximaal 45 watt) en we worden blij van de goede hoofdcamera. De extra camera’s vallen ons kwalitatief helaas tegen. Xiaomi’s softwareschil MIUI bevalt ook minder goed dan de andere geteste softwareschillen. MIUI bevat heel veel extra apps en onnodige functies en toont bovendien reclames. Het updatebeleid is met drie Android-upgrades (waarvan Android 15 er al één was) en vier jaar beveiligingsupdates ook wat benedengemiddeld.

Samsung Galaxy A26 5G

Iets eerder in dit artikel hierboven bespraken we de Galaxy A36 van Samsung, die wat duurder is dan de A26 die we nu toelichten. Wat direct opvalt, is dat Samsung nog meer compromissen moest sluiten om tot de lagere prijs te komen. Zo heeft de Galaxy A26 een usb 2.0-poort en is het sterk verouderde wifi 5 de hoogste wifistandaard. In de praktijk vallen ook de macrocamera en groothoekcamera erg tegen en heeft de gebruikte processor ook moeite om ons bij te benen. Het snelheidsverschil met sommige andere geteste telefoons is duidelijk merkbaar.

Het roept twijfels op over de prestaties van de A26 na een paar jaar gebruik. Op papier kan de smartphone lang mee. Samsung garandeert namelijk zes jaar updates, wat gelet op de scherpe prijs een erg sterk updatebeleid is. De A26 scoort ook pluspunten met zijn accuduur van ruim een dag, zijn goede hoofdcamera en zijn mooie oledscherm met 120Hz-verversingssnelheid. Dat scherm is 6,7 inch groot en heeft een wat ouderwetse waterdruppel-inkeping bovenin voor de selfiecamera. Moderner is de IP67-certificering, die aangeeft dat het toestel bestand is tegen stof en water. Ten opzichte van sommige andere geteste smartphones vinden we dat de Galaxy A26 meer duidelijke aandachtspunten heeft.

Poco X7 Pro

Op de valreep kan hij mee, deze 8/256GB-versie van de Poco X7 Pro. Het zustermerk van Xiaomi verkoopt ook een 12/512GB-variant, die duurder is. Wat opvalt aan deze Poco X7 Pro is allereerst zijn ontwerp. Dit toestel is duidelijk gemaakt voor wie aandacht wil trekken. Spreekt het hippe ontwerp je niet aan, dan biedt een hoesje uitkomst. De smartphone is waterdicht en stofbestendig en heeft een groot 6,67inch-oledscherm. Met een resolutie van 2712 × 1220 pixels oogt het beeld erg scherp. Een 120Hz-verversingssnelheid maakt het scherm soepel in gebruik.

Ook soepel zijn de prestaties: dankzij de MediaTek-processor en 8 GB werkgeheugen is de telefoon erg snel. Van de camera’s zijn we minder onder de indruk, al kun je er prima mee uit de voeten. Vrolijker worden we van de accuduur. De 6000mAh-accu is op papier bovengemiddeld groot en gaat in de praktijk ook uren langer mee dan veel andere smartphones. Opladen kan vlot via de usb-c-poort. Poco levert de X7 Pro met Android 15 en garandeert drie Android-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Dat is aardig, maar korter dan heel wat concurrenten. Jammer is dat Poco zijn softwareschil volstopt met commerciële apps en games, al kun je een deel zelf verwijderen.

Oppo A5 Pro 5G

Heb je behoefte aan een erg stevige smartphone, dan lijkt de Oppo A5 Pro (5G) een boeiende kandidaat. Dit toestel is IP66-, IP68- en IP69-gecertificeerd. Wat wil zeggen dat het toestel bestand is tegen stof, een val in het water en een harde waterstraal. Oppo zegt ook dat de smartphone geen schade oploopt door extreme temperaturen en dat er extra stevig glas voor het beeldscherm geplaatst is. Prettig is dat het stevige karakter van het Oppo-toestel helemaal niet opvalt. Er zit geen klepje voor de usb-c-poort, het toestel is met 194 gram niet bovengemiddeld zwaar en voelt ook aan als een reguliere telefoon. De prijs vinden we erg vriendelijk, zeker als je weet dat Oppo drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates garandeert.

De fabrikant heeft een extra grote accu (5800mAh-capaciteit) in zijn budgetsmartphone gestopt. Wij kunnen dan ook twee dagen vooruit met de A5 Pro (5G), al komt dat ook deels omdat het HD-scherm minder stroom verbruikt dan de Full-HD-schermen in concurrerende telefoons. Het HD-scherm oogt duidelijk minder scherp en is een stevige compromis. Op alle andere vlakken presteert de Oppo A5 Pro prima, zonder onderscheidend te zijn. Van Oppo’s drukke softwareschil vol bloatware zijn we minder gecharmeerd.

Motorola Moto G75 (Redactietip)

De Motorola Moto G75 is één van de vele Moto G-smartphones. Een ietwat verwarrende strategie van het merk, maar goed om te weten is dat de G75 een van de betere keuzes is. Niet alleen ten opzichte van zijn broers, maar ook in vergelijking met de concurrerende smartphones in deze test. Dat begint bij de buitenkant. De Moto G75 draagt een MIL-STF-810H-certificering, wat inhoudt dat hij een val van 1,2 meter hoogte moet overleven en IP68-gecertificeerd is. De smartphone kan dus tegen stof en water. Ook ondersteund zijn e-sim en draadloos opladen (met maximaal 15 watt), twee functies die we op maar weinig andere budgettelefoons terugzien.

Daar staat tegenover dat die smartphones veelal een oledscherm hebben en de Moto G75 het moet doen met een iets minder mooi lcd-scherm. Dat scherm meet maar liefst 6,78 inch, toont een Full-HD-resolutie en heeft een 120Hz-verversingssnelheid. Onder de motorkap draait een aardige processor met 8 GB werkgeheugen, maar er zijn snellere geteste smartphones. De opslagcapaciteit is met 256 GB wel van gebruikelijke grootte.

Motorola maakt een goede sier met zijn goede hoofdcamera en groothoekcamera – die ook een nauwkeurige macromodus heeft. Ook het updatebeleid is positief verrassend. De Moto G75 krijgt vijf Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. Motorola’s softwareschil is lekker rustig.

HMD Fusion

De HMD Fusion is misschien wel de opvallendste smartphone in deze vergelijkende test. Dat komt door twee uiterlijke aspecten. Enerzijds is de Fusion zo ontwikkeld dat je hem met behulp van gereedschap en handleidingen van reparatiebedrijf iFixit zelf grotendeels uit elkaar kunt halen. Daarna kun je onderdelen vervangen. iFixit biedt onder meer een nieuw batterij, scherm en achterkant aan. De prijzen bedragen enkele tientjes per onderdeel. We waarderen deze duurzame aanpak van HMD.

Ook interessant zijn de pogo-pinnetjes op de achterkant van de smartphone, waar je speciale HMD-hoesjes aan kunt bevestigen. Zo’n hoesje biedt bijvoorbeeld een flitser aan de voorkant (voor betere selfies in het donker), de mogelijkheid om de smartphone draadloos op te laden of te veranderen in een handheld. De prijzen van de hoesjes vallen ons ook mee.

Toch kunnen we de HMD Fusion moeilijk aanraden. Als smartphone valt hij ons namelijk nogal tegen. Het HD-scherm ziet er niet zo fraai uit, door de eenvoudige Snapdragon-processor is de telefoon – nu al – vrij traag en HMD belooft slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Een telefoon uitbreiden met toffe hoesjes en onderdelen vervangen willen wij pas doen als de basis goed is. De HMD Fusion weet daar niet in te overtuigen.

Conclusie

Na het testen van negen budgetsmartphones, hebben we – niet voor het eerst – gemerkt dat er veel verschil zit in de totale gebruikservaring van goedkope toestellen. Natuurlijk, ten opzichte van bijvoorbeeld drie jaar geleden krijg je nu sowieso een betere telefoon voor hetzelfde geld. De geteste budgetsmartphones hebben allemaal een stevig ontwerp, voldoende werkgeheugen en opslagcapaciteit. Er is ook ruimte gekomen voor innovatie, zo laten Nothing en HMD zien met hun modulaire toestellen. Sommige merken geven hun budgetsmartphones ook een serieus updatebeleid. Met name Samsung en Motorola scoren goed op dit vlak. Deze test maakt ook duidelijk dat elk merk – nog steeds – compromissen moet sluiten om een prima budgettelefoon uit te brengen. Zo kiezen HMD en Oppo voor een HD-scherm, heeft een Samsung-model wifi5-ondersteuning en stopt Xiaomi zijn software vol reclames.

Onder de streep zijn we aangenaam verrast door veel smartphones, de Motorola Edge 50 Neo voorop. Die biedt een heel fijn totaalpakket voor een scherpe prijs. Dit toestel krijgt dan ook het predicaat Best getest. Onze Redactietip blijkt na grondig nadenken óók een Motorola-smartphone, namelijk de Moto G75. Die is nog goedkoper maar bevalt ook hartstikke goed, te danken aan prettige specificaties en rustige software die zes jaar updates krijgt.