Waar in 2014 alleen LG het aandurfde om een wereldwijde oled-lijn voor consumenten te lanceren, kies je anno 2019 net zo gemakkelijk voor een model van Sony, Panasonic, Philips of Loewe. Goed nieuws, want meer concurrentie resulteert doorgaans in gunstigere vraagprijzen. We bespreken zeven van de beste oled-tv's van het moment.

Vanwege de aantrekkelijke vraagprijzen domineren nog altijd lcd-modellen de televisiemarkt. Toch zijn smart-tv’s met oledtechnologie aan een indrukwekkende opmars bezig en niet in de laatste plaats vanwege de aantrekkelijke beeldkenmerken. In tegenstelling tot lcd werkt oled namelijk niet met led-achtergrondverlichting. Iedere pixel bestaat uit de subpixels rood, groen en blauw die zelfstandig oplichten wanneer er een elektrische lading doorheen gaat.

Doordat de pixels bij donkere beelden zichzelf volledig uitschakelen, is zwart ook daadwerkelijk pikzwart. Een groot voordeel ten opzichte van lcd-technologie, want hierbij brandt er continu led-achtergrondverlichting die de pixels iets oplichten. Zwart oogt hierdoor eerder als donkergrijs. Een nadeel van oledtv’s zijn de hoge prijzen, want de goedkoopste modellen beginnen bij zo’n vijftienhonderd euro.

Van alle bekende tv-merken produceert alleen Samsung opvallend genoeg geen oledtv’s. De Koreaanse fabrikant steekt zijn energie liever in qled-panelen. Dit zijn lcd-televisies met led-achtergrondverlichting en een folielaag miniscule kristallen (quantom dots).

LG OLED65B8PLA - Kunstmatige intelligentie

©PXimport

Zoals je inmiddels van een moderne oledtelevisie mag verwachten, ondersteunt dit 65inch-model 4K-beelden en diverse hdr-technieken. Bekende indelingen als dolby vision, hlg en hdr10 vormen geen enkel probleem. Als beeldprocessor gebruikt LG de zogeheten a7 (Alpha7). Ten opzichte van eerdere modellen vindt er hiermee naar eigen zeggen een betere ruisreductie plaats. Het smartplatform wordt verzorgt door LG’s eigen webOS 3.5, waarbij de apps in een strook onder in het scherm verschijnen.

Een opvallende eigenschap is de ondersteuning voor ThinQ AI. Dit omhelst een slimme assistent waarmee diverse onderdelen zich via spraak laten bedienen door tegen de afstandsbediening te praten. Daarnaast kun je vanaf de televisie ook andere apparaten met ThinQ AI aansturen. Op het gebied van connectiviteit zijn alle gangbare aansluitingen voorhanden. Zo staan er vier hdmi-poorten paraat om audiovisuele apparatuur te koppelen. Als alternatief voor hdmi-arc kun je audio ook via een optische poort uitsturen. Verder heeft deze televisie drie usb-poorten, een netwerkaansluiting en een ci+-slot.

Laatstgenoemde oplossing is bijvoorbeeld handig wanneer je een ci+-module van een televisieprovider in het toestel wilt steken. Naast een draadloze netwerkadapter is er ook nog een bluetooth-module ingebouwd. Het design bestaat uit dunne randen met een eenvoudige voet aan de onderzijde. Onder de productnaam OLED55B8PLA bestaat er ook een 55inch-model met een prijskaartje van 1.749 euro.

LG OLED55C8PLA - Krachtige beeldprocessor

©PXimport

De LG OLED55C8PLA heeft, vergeleken met de hiervoor besproken OLED65B8PLA, een krachtigere beeldprocessor ingebouwd, namelijk de a9 (Alpha9). Dit resulteert volgens de Koreaanse producent in een betere detaillering en kleurechtheid. Overigens kan deze beeldbuis ook met alle gangbare hdr-formaten overweg, zoals dolby vision, hlg en hdr10. Daarnaast is de hoge framerate van 100 of 120 fps bij 4K-beelden het vermelden waard, hiermee is de televisie goed voorbereid op toekomstige films. Deze zogeheten hfr-functie (high frame rate) werkt helaas alleen via de usb-ingang.

Kopers van dit model hebben over het aantal (draadloze) aansluitingen niet te klagen. Naast viermaal hdmi, driemaal usb, s/pdif (optisch), wifi en ethernet kun je ook rechtstreeks apparaten via bluetooth verbinden. Net zoals bij nagenoeg alle actuele modellen is het ci+-slot Ziggo-gecertificeerd, dus je kunt er eventueel een ci+-module van deze kabelaanbieder in kwijt. Als smartplatform is webOS 3.5 met ThinQ AI-ondersteuning actief. Interessant is verder de aanwezige Galerijmodus, waarbij webdienst TripAdvisor seizoensgebonden foto’s met achtergrondmuziek voorschotelt.

De OLED55C8PLA heeft een lange voet waarmee het toestel zich stevig op een meubel laat positioneren. Het beelddiagonaal van het besproken model heeft een lengte van 55 inch, maar deze televisie is ook in de formaten 65 inch (OLED65C8PLA) en 77 inch (OLED77C8LLA) te koop. Houd in dat geval rekening met een forse meerprijs.

Loewe Bild 2.55 - Geïntegreerde soundbar

©PXimport

Loewe heeft inmiddels behoorlijk wat oledtelevisies in zijn gamma. Zo introduceerde het Duitse designmerk afgelopen najaar de Bild 2-reeks, welke bestaat uit de Bild 2.43, 2.49 en de hier besproken 2.55. Alleen laatstgenoemd model is voorzien van oledtechnologie. Waar de meeste hedendaagse televisies een dunne rand bevatten, heeft dit exemplaar aan de onderkant een behoorlijk dikke balk met een stoffen doek. Daar is een goede reden voor, want Loewe integreert hierin een tweekanaals-soundbar met een totaal uitgangsvermogen van veertig watt.

De behuizing bestaat verder uit een draaibare tafelvoet, al kun je deze beeldbuis met de optioneel verkrijgbare vloerstandaard ook op de grond neerzetten. Achterop zijn er onder meer vier hdmi-poorten voorhanden, waarvan er één hdmi-arc ondersteunt voor terugkoppeling van het audiosignaal. Daarnaast is er ook een analoge input aanwezig. Nuttig voor het geval je bijvoorbeeld een gedateerde gameconsole of videorecorder wilt aansluiten. Verder bevat deze televisie ook nog een ci+-slot.

Zoals de productnaam al doet vermoeden, is dit oledpaneel 55 inch groot. Voor de weergave van hdr-formaten kunnen filmliefhebbers uit de voeten met dolby vision, hdr10 en hlg. Het smartplatform draagt de naam Loewe OS en geeft gebruikers onder meer toegang tot de apps YouTube en Netflix. Nederlandse gemist-diensten hoef je vooralsnog niet op een Loewe-televisie te verwachten.

Philips 55OLED903 - Soundbar en Ambilight

©PXimport

Naast Loewe ontwikkelt ook TP Vision (onder licentie van Philips) oledtelevisies met een geïntegreerde soundbar. Het 2.1-kanaals-audiosysteem van deze 55OLED903 komt uit de koker van het gerenommeerde audiomerk Bowers & Wilkins. Het totale uitgangsvermogen bedraagt volgens de fabrikant 50 watt. De beeldbuis bevat de welbekende Ambilight-verlichting, waarbij led-lampjes langs de randen de televisiekleuren op de achterliggende muur tonen. Als beeldprocessor gebruikt Philips nog altijd de P5-chip.

Vergeleken met veel andere recente oledtelevisies is de ondersteuning voor hdr-formaten niet volledig, want de 55OLED903 kan alleen uit de voeten met hdr10 en hlg. Voor het aansluiten van apparatuur heb je onder meer keuze uit viermaal hdmi, component, s/pdif (optisch) en tweemaal usb. Daarnaast is er ook een ci+-slot beschikbaar. Android TV fungeert als smartomgeving op deze ultra-hd-televisie. Het Nederlandse app-aanbod is hierop helaas beperkt, al kun je sinds kort wel NLZiet gebruiken. Dit is een gezamenlijke gemist-dienst van de bekendste Nederlandse zenders.

Daarnaast kun je dankzij Chromecast-ondersteuning beelden van mobiele apps als NPO Start en RTL XL naar de televisie casten. Voor het installeren van apps binnen Android TV is er 16 GB opslagcapaciteit aanwezig, maar je creëert met usb-dragers eventueel meer ruimte. Het schermdiagonaal van dit besproken model is 55 inch. Onder de productnaam 65OLED903 ontwikkelt Philips ook nog een beeldbuis van 65 inch. Die kost 3.499 euro.

Philips 65OLED803 - Android TV 8.0

©PXimport

Nog een Philips-model, want naast de 903-reeks bracht het merk afgelopen najaar ook de 803-serie met vergelijkbare specificaties op de markt. Het betreft een televisie zonder soundbar van Bowers & Wilkins, waardoor dit product interessant is voor filmfanaten die al in het bezit zijn van een prima audio-opstelling. Toch is er voor Philips-begrippen een relatief krachtig luidsprekersysteem met een totaal uitgangsvermogen van 50 watt in de onderzijde verwerkt.

De 803-serie bestaat uit een 55inch- en 65inch-model, waarbij de grote versie voor ruim drieduizend euro verkrijgbaar is. De vormgeving oogt erg minimalistisch. Het scherm heeft namelijk dunne randen en rust op slechts twee bescheiden voetjes van aluminium. De voorgeïnstalleerde versie van het smartplatform is Android TV 7.0, maar die kun je inmiddels updaten naar versie 8.0. Deze update voegt onder meer spraakbesturing en een opgefriste interface toe. De aansluitingen komen overeen met de besproken 55OLED903, dus er is onder andere viermaal hdmi en tweemaal usb voorhanden.

Zoals verwacht, is ook het verlichtingssysteem Ambilight van de partij. Jammer genoeg ontbreekt er ondersteuning voor het hdr-formaat dolby vision. Philips levert zijn recentste oledmodellen met maar liefst twee afstandsbedieningen. Het ene exemplaar is uiterst klein en beschikt over een touchpad en microfoon. De andere afstandsbediening heeft aan de achterzijde een bescheiden toetsenbord aan boord.

Sony KD-55AF9 - Netflix-modus

©PXimport

Sony’s oledlijn is niet bepaald goedkoop. Zo kost de KD-55AF9 bijna drieduizend euro. Vind je 55 inch een maatje te klein, dan ben je voor het 65inch-model (KD-65AF9) duizend euro meer kwijt. Aan het roer staat de zogeheten X1 Ultimate beeldprocessor. Volgens Sony zorgt een reeks van optimalisatietechnieken voor een betere beeldkwaliteit vergeleken met de eerdere oledtelevisies van het Japanse merk. Interessant is de Gekalibreerd voor Netflix-modus, welke samen met de Amerikaanse videodienst is ontwikkeld. Deze modus zou bij films en series die Netflix zelf produceert dezelfde beeldkwaliteit als de studiomaster garanderen.

Andere opmerkelijke functies zijn het kunnen gebruiken van de geïntegreerde luidsprekers van de KD-55AF9 als middenspeaker in een bestaande surround-opstelling en de ingebouwde Chromecast-module. Voor aansluiting op een receiver is er achterop een paartje speakerterminals aanwezig. De weergave van hdr-content geeft op dit model geen problemen; de tv speelt alle gangbare hdr-indelingen zonder morren af. Sony besteedt de smartomgeving uit aan Android TV, waarbij je eventueel spraakbesturing kunt activeren.

Het design van de KD-55AF9 oogt door zijn dunne randen en verborgen standaard aan de achterzijde zeer strak. Vanwege deze standaard zie je aan de voorzijde geen voet en leunt de onderkant van het scherm op het meubel. Bij gebruik van een soundbar is dat wellicht lastig, al kun je de beeldbuis natuurlijk ook aan de muur hangen. Alle gangbare aansluitingen zijn aanwezig.

Panasonic TX-55FZW804 - Dubbel ci+-slot

©PXimport

Een goede ontwikkeling is dat de prijzen van steeds meer oledtelevisies onder de tweeduizend euro duiken. Dit 55inch-model kost bijvoorbeeld momenteel 1.799 euro. Voor achthonderd euro meer kun je overigens ook de 65inch-versie (TX-65FZW804) overwegen. De TX-55FZW804 kwam begin vorig jaar op de markt en beschikt over een eigen ontwikkelde hcx-processor. Deze chip zorgt volgens het Japanse merk met name voor een betere helderheid, vergeleken met voorgaande producten.

Op het gebied van hdr is dolby vision de grote afwezige. Vaak is de reden hiervoor dat fabrikanten geen hoge licentiekosten aan Dolby Laboratories willen betalen. Wel kan de televisie uit de voeten met de indelingen hdr10 en hlg. Zoals bij bijna alle oledtelevisies beschikt ook dit exemplaar over vier hdmi-poorten, inclusief een hdmi-arc-aansluiting voor het terugsturen van audio. Voor wat betreft de connectiviteit vallen verder de sd-kaartlezer en het dubbele ci+-slot op.

De TX-55FZW804 heeft een eigen mediaspeler, dus het is fijn dat je via drie usb-poorten externe opslagdragers kunt aansluiten. De bestandsondersteuning is overigens beperkt, al kun je wel bekende containers als mkv, vob, flv, mp4 en ts afspelen. Het smartplatform draagt de naam My Home Screen (voorheen Firefox OS) en ondersteunt naast Netflix en YouTube ook de Nederlandse NPO Start-app. Dat geldt helaas niet voor RTL XL en KIJK.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.