De Chromecast heeft de manier waarop wij video naar onze televisie streamen een stuk eenvoudiger en gebruiksvriendelijker gemaakt. Even een filmpje kijken via Netflix of YouTube en met één druk op de knop verschijnt het op je televisie. Maar er is nog meer mogelijk met de Chromecast.

Apps

Tip 1 - Allcast

Dat je video's van Netflix naar je televisie kunt slingeren met de Chromecast is natuurlijk fantastisch, maar hoe zit dat met video's die je al op je iOS- en/of Android-toestel hebt staan? Op iOS zal Chromecast sowieso nooit geïntegreerd worden, omdat Apple natuurlijk liever z'n eigen Apple TV plugt. Gelukkig is er de app Allcast. Met deze app kun je de foto's en video's op je iPhone of je Android met één druk op de knop naar je Chromecast streamen. Klein nadeel: de gratis app heeft een limiet van vijf minuten, wil je langer kijken moet je de Premium-versie kopen voor 4,99 euro (iOS) of 3,65 euro (Android). Daar krijg je echter wel een hoop voor terug.

Prijs: Gratis (+ in-app aankoop)

Tip 2 - Google Play Music

Met de populariteit van Spotify zou je bijna vergeten dat Google óók z'n eigen muziekdienst heeft, namelijk Google Play Music (eveneens een tientje per maand) en daar hoef je het dus niet zonder Taylor Swift te doen. En het fijne van de Google Play Music-app, is dat deze beschikbaar is voor zowel iOS als Android én ingebouwde Chromecast-functionaliteit heeft. Mocht je overigens nog nooit van Google Play gehoord hebben en nieuwsgierig zijn, je hoeft je niet meteen te abonneren, je mag het eerst een maand gratis uitproberen (niet vergeten op te zeggen dan).

Prijs: Gratis

©PXimport

Tip 3 - Qcast Music

De vorige app is niet de enige waarmee je muziek naar de Chromecast kunt streamen vanaf je telefoon of tablet. Ook met Qcast (ook voor iOS) kun je muziek van Google Play of Spotify feilloos naar de Chromecast sturen. Maar het leukste van deze app is wellicht dat je dat niet alleen hoeft te doen. Iedereen die zich binnen hetzelfde netwerk bevindt, kan muziek naar de playlist sturen, waardoor je een ultieme mix krijgt van de muziek die de mensen om je heen leuk vinden. Ideaal voor feestjes natuurlijk.

Prijs: Gratis

Tip 4 - Big Web Quiz

Wat je doet op je televisie met Chromecast, hoeft natuurlijk niet alleen passief consumeren te zijn. Met de juiste apps verander je de Google Chromecast namelijk in een interactief entertainmentsysteem. Big Web Quiz, gemaakt door Google zelf, is, zoals de naam al doet vermoeden, een quiz gevoed met vragen (en antwoorden) van internet. Je kunt het met vijf anderen spelen en wie het snelste (goed) antwoordt, wint uiteindelijk de quiz. De gameplay is uiteraard wel wat beperkt, maar heel inventief en vermakelijk is het zeker.

Prijs: Gratis

Tip 5 - InstantCast

Zoals je uren op YouTube kunt doorbrengen, kun je minstens zoveel tijd verslijten op Instagram. Deze app maakt van Instagram een voorstelling, door de foto's van de mensen die je volgt te veranderen in een slideshow, waar je de muziek achter kunt hangen die je op je telefoon hebt staan. Het is natuurlijk niet hetzelfde als zelf door alle foto's neuzen, maar als je dat wilt, dan kan dat ook (stiekem voelt het dan echter op je telefoon wat handiger). Deze is helaas alleen voor iOS.

Prijs: € 1,99

Tip 6 - CameraCast

In eerste instantie lijkt CameraCast (ook voor iOS) een ontzettend nutteloze app. Want met één druk op de knop verschijnt een foto die jij (of andere mensen binnen hetzelfde netwerk) neemt op je televisie via Chromecast. Toch is dat nuttiger dan het lijkt. Bijvoorbeeld in een klas, wanneer een afbeelding even klassikaal gedeeld moet worden. Of met behulp van de zelfontspanner in de babykamer, dan maak je van je telefoon een soort babymonitor. En tijdens feestjes is het natuurlijk hilarisch als iedereen z'n foto's op een groot scherm kan delen. Via een in-app-aankoop van twee euro haal je de advertenties weg en krijg je nog wat extra sluiterfuncties.

Prijs: Gratis (+ in-app-aankoop)

©PXimport

Tip 7 - Fish Tank on TV

Deze app behoeft uiteraard weinig uitleg. Vroeger kon je een videoband of dvd kopen met beelden van een open haard of aquarium, nu stream je dat beeld gewoon naar je Chromecast. Wat is het toch aan het kijken naar vissen dat we als rustgevend ervaren?

Het ziet er allemaal redelijk realistisch uit, zonder de herhaling die je bij andere apps vaak ziet.

Prijs: € 0,99 (iOS), € 1,08 (Android)

Tip 8 - RockIt Karaoke for Chromecast

Een feestje stelt natuurlijk niets voor zonder karaoke. Je Chromecast helpt je daarbij in combinatie met de app RockIt. Selecteer het liedje dat je wilt zingen en stream het naar je televisie. Vervolgens kun je met je telefoon audio- en video-opnames maken, zodat je het gênante geheel ook nog eens kunt delen op Facebook. Helaas alleen voor iOS. De in-app-aankoop van drie euro biedt toegang tot meer muziek.

Prijs: Gratis (+ in-app-aankoop)

Tip 9 - ArcadeCast Free

Lang, lang geleden, toen mobiele telefoontjes nog niet eens bestonden, werden games voornamelijk gespeeld op de televisie. En natuurlijk niet met de graphics die je tegenwoordig op je PlayStation of Xbox ziet, maar hevig verslavende kleine spelletjes waarbij je een pixel over het scherm moest bewegen. Ben je van die generatie en mis je die tijd, of wil je weten hoe je ouders zich vroeger vermaakten, dan is ArcadeCast een fantastische Chromecast-app. Je kunt kiezen voor vier klassiekers (waaronder Tetris), al is alleen het eerste spel (AsteroidShooter) gratis, voor de rest moet je de app unlocken (dat kost 99 cent). Prima vermaak, en verbazend weinig lag.

Prijs: Gratis (+ in-app aankopen)

©PXimport

Herleef tijden van weleer met ArcadeCast.

Tip 10 - Up Down Fish

Herinner je je Flappy Bird nog? Het was ook zo'n bizar verslavend spelletje waarbij je een vogel door een parcours moest manoeuvreren door snel op het display van je telefoon te tikken. Dit is een variant van dat spelletje van de hand van een andere ontwikkelaar en ditmaal met een vis. Maar dat is niet alles dat er veranderd is, want je speelt het spel namelijk niet meer in je eentje, maar met anderen iOS-gebruikers ... op je televisie. Via de Chromecast dus. Het is wel te merken dat de Chromecast hier eigenlijk niet voor bedoeld is (er zijn soms wat haperingen), maar hilarisch is het wel.

Prijs: Gratis

Chrome-extensies

Tip 11 - Google Cast

Tot nu toe hebben we vrijwel alleen maar mobiele apps besproken als het gaat om het streamen van content naar je televisie. Maar wist je dat het ook gewoon kan vanuit je browser? Althans, als je de Google Chrome-browser gebruikt. Google Cast is een extensie van het eerste uur, die je in staat stelt om de inhoud van je browser rechtstreeks op je televisie te mikken. Qua functionaliteit is er niet zoveel aan de app veranderd, maar qua stabiliteit des te meer. Een verbinding maken gaat nu probleemloos en zonder haperingen.

©PXimport

Je kunt de volledige inhoud van je browser naar je televisie streamen met Google Cast.

Tip 12 - Cloud Drive

Het is heel mooi dat je video's, foto's en muziek vanaf een smartphone naar je Chromecast kunt streamen, maar we gaan natuurlijk steeds meer naar een wereld toe waarin al je media centraal is opgeslagen, bij voorkeur in de cloud. Als die cloud Google Drive is, word je van deze extensie heel gelukkig, want hij stelt je in staat om de inhoud van Google Drive naar je televisie te streamen, door alleen maar de url van het filmpje, de foto, of het muziekbestand in de extensie te plakken. Het enige nadeel? Ondertiteling wordt niet ondersteund.

Tip 13 - PlayTo for Chromecast

Er is nu al een flink aantal video-oplossingen besproken voor Chromecast, maar er ontbreekt nog een belangrijke mogelijkheid: het met een omweg streamen van streaming video. Dat klinkt heel complex en dat is het ook, daarom heeft het best lang geduurd voor deze app er was. Het principe is als volgt, wanneer je een online video kijkt, zoals op Vimeo.com, dan detecteert deze extensie dat er een video wordt afgespeeld en biedt je de mogelijkheid om deze door te streamen naar je Chromecast. En afhankelijk van de grootte van je beeldscherm is kijken op je tv toch nét even iets relaxter.

©PXimport

Deze extensie detecteert wanneer je video streamt en biedt je aan het door te streamen naar je televisie.

Tip 14 - Videostream

En dan zijn er natuurlijk nog de video's die je op de harde schijf van je computer hebt staan. Hoe stream je die dan? Met behulp van een extensie genaamd Videostream. Met deze extensie slinger je heel eenvoudig video's die je op je harde schijf (of op je NAS) hebt staan naar je Chromecast, met volledige ondersteuning voor ondertiteling. En wat nóg interessanter is: met behulp van de Videostream-app voor iOS en Android, kun je de extensie bedienen vanaf je smartphone, zodat je niet eens meer van de bank af hoeft.

Aan de kabel

Tip 15 - Chromecast Ethernet Adapter

De Chromecast werkt uiteraard alleen wanneer je een goed draadloos netwerk hebt. Nu is dat in veel huishoudens wel het geval, maar wat als dat niet zo is? Kun je dan je Chromecast niet gebruiken? Gelukkig toch: de Chromecast Ethernet Adapter is onlangs gelanceerd (en is binnenkort ook verkrijgbaar in Nederland in de Google Store) en doet precies wat de naam belooft: het verandert je Chromecast in een apparaat waarop je gewoon een ethernetkabel kunt aansluiten.

©PXimport

Heb je geen of slechte wifi? Schaf dan een Chromecast Ethernet Adapter aan.

Chromecast 2

Tip 16 - Verbeteringen

De Chromecast 2 is de geüpdatete versie van Google's streaming-apparaatje. Echt bijzonder groot zijn de veranderingen niet, maar er zijn toch wat verbeteringen toegevoegd die je ervaring met de Chromecast nóg beter kunnen maken. Stap je over van een 'oude' Chromecast? Geen probleem, alles wat je deed, doet het nog steeds. Het zijn de extra snufjes die het hem doen.

©PXimport

Dit is hem dan: de nieuwe Chromecast 2.

Tip 17 - Vernieuwde app

Met de lancering van de Chromecast 2 heeft ook de bijbehorende app voor mobiele apparaten een flinke make-over gekregen. Dat komt de gebruiksvriendelijkheid, die soms nog een beetje onder de maat was, zeker ten goede. Het grootste voordeel is dat je nu niet meer afhankelijk bent van apps als die van Netflix of NPO.nl, maar dat je die platformen binnen de Chromecast-app kunt gebruiken. De mogelijkheden zijn sterk verbeterd en uitgebreid en ook het gebruiksgemak is daardoor toegenomen. Heb je de app nog niet geüpdatet? Doe jezelf een plezier en doe het meteen.

Tip 18 - 5 GHz

Het verhaal van de 5 GHz-band is inmiddels bekend. De meeste routers kunnen tegenwoordig op twee verschillende frequenties uitzenden, niet alleen op de oude 2,4 GHz-band, maar ook op de 5 GHz-band. 5 GHz-internet is vaak al een stuk sneller, omdat routers standaard op 2,4 Ghz uitzenden en er dus simpelweg minder apparaten zijn die met je signaal kunnen interfereren. Ook is je internetverbinding daarom beduidend stabieler. Nu de Chromecast 2 ook via de 5 Ghz-band te gebruiken is, krijg je ook met het streamen van video te maken met deze voordelen.

Mediabestanden, zoals foto’s, audio en diverse documenten, bevatten vaak extra informatie over het bestand zelf, de zogeheten metadata. Niet al die gegevens hoeven natuurlijk voor iedereen leesbaar te zijn. Hoe pas je die gegevens aan, en kun je ze ook helemaal verwijderen?

Metadata betekent letterlijk gegevens over gegevens. Het gaat namelijk om informatie die iets over het bestand zelf zegt, maar geen deel uitmaakt van de hoofdinhoud. Bij foto’s kan dit bijvoorbeeld de opnamedatum zijn, maar ook de locatie, cameramodel en instellingen. Muziekbestanden bevatten dan weer gegevens zoals titel, artiest, album, jaartal, albumhoes en songteksten. In video’s vind je informatie terug zoals gebruikte software, resolutie en lengte. Ook in pdf’s en Office-documenten als pdf zitten vaak extra data, zoals auteursnaam, aanmaakdatum en revisies.

Metadata zijn vaak erg handig. Je kunt je vakantiefoto’s bijvoorbeeld automatisch sorteren op locatie of datum, en als fotoliefhebber kun je instellingen zoals iso of sluitertijd analyseren. In muziekbestanden toont je mediaspeler alle informatie in de afspeellijst (inclusief gesynchroniseerde lyrics) en kun je snel tracks per genre of jaar terugvinden. Bij documenten zie je naast de auteur onder meer ook wanneer het bestand is aangemaakt en welke revisies zijn doorgevoerd.

Waarom bewerken?

Metadata zijn dus zeker handig, maar soms bevatten ze informatie die je liever niet deelt of die simpelweg niet klopt. Denk aan foto’s die je online plaatst: je wilt dan meestal geen locatiegegevens meegeven zoals je thuisadres. En misschien ook liever niet welk toestel je gebruikt of dat je bewerkingen hebt uitgevoerd. Anderzijds wil je voor archiveringsdoelen misschien nog trefwoorden toevoegen of locatiegegevens invoeren bij foto’s die je binnenshuis nam.

In veel muziekbestanden zitten onjuiste tags, zoals verkeerd gespelde album- of artiestnamen. Of je wilt ontbrekende albumhoezen of lyrics aanvullen, of extra tags toevoegen om je collectie beter te structureren per jaar, genre of tracknummer.Bij documenten kan het juist gaan om het verbergen van de auteur of doorgevoerde aanpassingen, of om het wissen van revisies met gevoelige inhoud. Soms wil je ook bepaalde metadata eenduidiger gebruiken in meerdere bestanden, bijvoorbeeld voor professionele doeleinden.

Locatiegegevens in foto's

Laten we starten met foto’s en in het bijzonder met locatiegegevens, want deze kunnen voor veel gebruikers belangrijk zijn. De kans is groot dat je smartphone deze informatie standaard bewaart bij elke foto. Je kunt dit controleren en aanpassen. Op Android open je de camera-app, tik je op het tandwielpictogram voor Instellingen, zoek je naar Locatie opslaan, GPS-tags of Geotagging en schakel je de functie uit. Op sommige toestellen kun je ook instellen dat telkens eerst om je toestemming wordt gevraagd.

Op een iPhone open je Instellingen en ga je naar Privacy en beveiliging. Tik op Locatievoorzieningen, scrol naar Camera en kies Nooit of Vraag volgende keer of wanneer ik deel, om telkens zelf te beslissen.

Bij de meeste digitale fotocamera’s werkt het net zo. Ze gebruiken een gps-module of bluetooth met je smartphone om locatiegegevens toe te voegen. Via het menu kun je deze functie ook hier uitschakelen.

Locatie aanpassen

Sommige apps en diensten verwijderen locatiegegevens automatisch uit foto’s. WhatsApp bijvoorbeeld stript standaard alle metadata. Toch is het veiliger om gevoelige informatie vooraf zelf te wissen. Op een iPhone doe je dat vanuit de Foto’s-app: selecteer de foto, tik op het info-icoon of veeg omhoog. Je ziet een kaart met locatie, en via Pas aan kun je de locatie wijzigen of instellen op Geen locatie. Met Voeg een locatie toe kun je ook zelf gegevens toevoegen. Op Android is dit wat lastiger. Google Foto’s biedt geen optie om locatiegegevens te verwijderen of aan te passen als die al in de EXIF-metadata zitten. Zelf locatiegegevens toevoegen kan wel, maar slechts beperkt. Externe apps bieden dan meer mogelijkheden.

Photo Metadata Remover geeft je de mogelijkheid om een of meerdere foto’s tegelijk te strippen van locatie en andere metadata. Je kiest de bronmap en de doellocatie voor de opgeschoonde bestanden. Wil je metadata wijzigen in plaats van verwijderen, dan gebruik je een gratis app als Photo EXIF Editor - Metadata. Open een fotomap, selecteer een foto en je ziet een reeks EXIF-tags, zoals Geolocation, Captured time, Aperture en Exposure time. Tik op een tag om deze aan te passen. Bij Geolocation krijg je een kaart te zien waarop je een nieuwe locatie aanduidt, die je bevestigt met het vinkje en het diskette-icoontje.

Losse bestanden in XnView

Het is prettiger om de metadata van je foto’s op je pc te bewerken. In beperkte mate kan dat via Verkenner: klik met rechts op een foto, kies Eigenschappen, open het tabblad Details en beweeg je muis over de kolom Waarde om te zien welke items je kunt aanpassen. Voor meer mogelijkheden zijn er gratis externe tools beschikbaar. We denken bijvoorbeeld aan de uitgebreide opdrachtregeltool ExifTool, de flexibele fotobeheerder XnView MP of het Adobe Lightroom-alternatief darktable.Hier focussen we op de handigste functies binnen XnView MP. Start de tool (ook als portable versie beschikbaar) en open een foto via het menu Bestand of de ingebouwde bestandsbrowser. Icoontjes op de miniatuur tonen welke metadata aanwezig zijn (xmp, ipct-iim en exif). Helemaal onderaan vind je het tabblad Info met de metadata op aparte tabbladen. Op het tabblad Kaart bekijk je de locatie. Controleer in het menu Beeld of alle gewenste opties bij Info panelen zijn aangevinkt.

In het menu Metagegevens kies je bij Opschonen welke soorten metadata je wilt verwijderen. Andere opties, die geen verdere toelichting behoeven, zijn GPS-gegevens bewerken en Tijdstempel wijzigen. Met IPTC bewerken en XMP bewerken pas je metadata aan via meerdere tabbladen. Klik hier op Schrijven om je wijzigingen toe te passen. In het Info-paneel zul je merken dat veel aanpassingen tegelijk op zowel ITPC-IIM- als XMP-niveau doorgevoerd worden.

Batch-aanpassingen in XnView

Met XnView MP kun je metadata ook in meerdere foto’s tegelijk aanpassen of verwijderen. Open Hulpmiddelen / Reeks converteren (Ctrl+U) en voeg bestanden of een hele map toe met Bestanden toevoegen of Map toevoegen. Ga daarna naar het tabblad Acties, klik op Actie toevoegen, kies Metagegevens en selecteer een optie als IPTC-IMM/XMP, Metagegevens wissen of XMP. We gaan even uit van deze laatste. Vul de tagvelden die verschijnen naar wens in.

Op het tabblad Uitvoer bepaal je waar de gewijzigde bestanden terechtkomen (dit hoeft zeker niet de bronmap te zijn). Bevestig met Converteren om de aangepaste metadata op te slaan in de geselecteerde foto’s. Je controleert dit via het Info-paneel op het tabblad XMP (onder meer bij het onderdeel dc). Op vergelijkbare manier kun je ook IPTC-IIM-metadata aan meerdere foto’s toevoegen of aanpassen.

Metadata in audio

Net als bij foto’s kunnen ook audiobestanden metadata opslaan, in verschillende headers en op uiteenlopende manieren. Het bekendste formaat is ID3 (voornamelijk bij mp3), met informatie als titel, artiest, album, genre en jaar. De latere versie, ID3v2, ondersteunt ook songteksten, albumhoezen en eigen velden. Andere populaire formaten zijn APE en Vorbis Comments, onder meer gebruikt bij FLAC- en OGG-bestanden.

Zoals eerder genoemd zijn er verschillende praktische redenen om metadata in audiobestanden aan te passen of toe te voegen. Twee uitstekende en gratis tools hiervoor zijn TagScanner en Mp3tag. We nemen deze laatste als voorbeeld. Laat je niet afschrikken door de naam: de tool ondersteunt verschillende audio- en metadataformaten, waaronder de drie hierboven genoemde.

Losse bestanden in Mp3tag

Download en installeer Mp3tag onder Windows (eventueel als portable versie) en start de app. Sleep een audiobestand naar het hoofdvenster en selecteer het. In het linkerdeelvenster zie je de metadata zoals Titel, Artiest, Album en Jaar. In de kolom Tag verneem je het type metadata, bijvoorbeeld Vorbis Comment, ID3v2.4 of APE. Je past de metadata aan door in een tagveld te klikken en de inhoud te wijzigen of aan te vullen. Klik met rechts op het veld met het cd-icoon, kies Cover toevoegen en verwijs naar een geschikte afbeelding. Gebruik Bestand / Tag opslaan (Ctrl+S) om je wijzigingen te bewaren.

Je kunt ook metadata ophalen via online databases. Mp3tag ondersteunt standaard drie bronnen: freedb (of beter: opvolger gnudb, aangezien freedb niet langer operationeel is), Discogs en MusicBrainz. Deze opties vind je in het menu Tagbronnen. Bij het eerste gebruik van Discogs meld je je aan met een gratis account en autoriseer je Mp3tag met een code. Voor MusicBrainz en freedb is dat niet nodig, al vul je voor freedb wel bij voorkeur een (willekeurig) e-mailadres in via Bestand / Opties bij Tagbronnen / Freedb (de overige gegevens kun je ongewijzigd laten). Je kunt nu allerlei metadata, inclusief coverart, opvragen via deze bronnen.

Batch-aanpassingen in Mp3tag

Soms wil je metadata van meerdere muziekbestanden tegelijk aanpassen of toevoegen, bijvoorbeeld nummers van dezelfde cd. Dat kan ook in Mp3tag: sleep een map met nummers naar het hoofdvenster of open die via Bestand / Map toevoegen. Selecteer de bestanden die je tegelijk wilt aanpassen; met Ctrl+A selecteer je alles. In het linkerdeelvenster verschijnt dan standaard <houden> bij tagvelden die al ingevuld zijn. Laat je <houden> staan, dan wijzigt Mp3tag dat veld niet. Klik je op het pijlknopje, dan kun je <wissen> kiezen om het veld te legen, een bestaande tag selecteren of zelf iets invoeren. Bevestig ook hier met Ctrl+S om je wijzigingen op te slaan.

Je kunt metadata ook automatisch laten invullen op basis van bestandsnamen. Die bevatten soms bruikbare informatie terwijl de metatags zelf leeg zijn. Selecteer de juiste bestanden en kies Converteren / Bestandsnaam - Tag. Pas het veld Formattering aan zodat het overeenkomt met de structuur van je bestandsnamen, bijvoorbeeld %track% - %artist% - %title%. Onderaan zie je de overeenkomende tags. Klik op Voorbeeld en bevestig met OK. Het omgekeerde kan trouwens ook, via Tag - Bestandsnaam.

Metadata in documenten

Niet alleen mediabestanden bevatten metadata, dit geldt net zo goed voor ‘gewone’ documenten. Deze informatie kan bijvoorbeeld handig zijn bij het ordenen, zoals op auteur of trefwoorden, en bij het archiveren en zoeken. We beperken ons hier tot twee populaire formaten: pdf en docx. Om de metadata van een pdf te bekijken, open je die in een gratis applicatie als Adobe Acrobat Reader. Klik met rechts op het document en kies Document properties (Ctrl+D). Op het tabblad Description kun je tags invullen zoals Title, Author, Subject en Keywords.

Voor docx-bestanden kun je Verkenner gebruiken: klik met rechts op het bestand, kies Eigenschappen en blader op het tabblad Details door de metadata. Je kunt dit uiteraard ook rechtstreeks in Microsoft Word doen: open het document, ga naar Bestand, kies Info en klik op Alle eigenschappen weergeven.

Documenten bewerken

Bij docx-bestanden kun je metadata niet alleen bekijken, maar vaak ook aanpassen, zowel via Verkenner als in Word. Beweeg je muiscursor over een veld en verschijnt er een kader, dan kun je de inhoud wijzigen of wissen. Wil je meerdere metadata tegelijk verwijderen, dan kies je beter een andere aanpak. Dit kan via het tabblad

Details in het eigenschappenvenster van het bestand. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. In het dialoogvenster staat standaard ingesteld dat er een kopie wordt gemaakt zonder eigenschappen, maar je kunt ook de optie De volgende eigenschappen uit dit bestand verwijderen kiezen. Vink dan de gewenste metadata aan of klik op Alles selecteren, en bevestig met OK.

Je kunt ook bewerken vanuit Word: ga naar Bestand, kies Info en klik op Controleren op problemen / Document controleren. Laat alle onderdelen aangevinkt en klik op Controleren. Vervolgens kies je Alles verwijderen bij de onderdelen die je uit het document wilt halen. Rond af met Sluiten.

PDF-bestanden bewerken

Voor het gratis bewerken van metadata in een pdf-bestand gebruik je bijvoorbeeld PDF24 Creator. Start de tool na installatie. In de toolbox onderaan zie je onder meer de knoppen Remove PDFMetadata en Edit PDF metadata. Sleep een of meerdere pdf’s naar het venster. Met de eerste knop verwijder je alle metadata in één keer, met de tweede pas je velden aan zoals Title, Author, Subject en Keywords. Je kunt hiermee helaas geen eigen metadata toevoegen.

Dat kan wel met een zeldzame gratis (online-)tool zoals Sejda. Klik op Change metadata (ook Remove all metadata is hier beschikbaar), vul de gewenste velden in of klik op + Add new field, en geef een naam en waarde op. Bevestig met Add Field en Update PDF Metadata, en download de aangepaste pdf. Je kunt deze eigen velden bekijken met Acrobat Reader, via Document properties op het tabblad Custom.

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.