Sinds zijn debuut in 2008 heeft Chrome in rap tempo alle andere browsers verslagen. En nog steeds is de browser van Google dankzij zijn snelheid, gebruiksvriendelijkheid en vele mogelijkheden het populairst. Het lijkt wel alsof elke nieuwe versie bovendien de voorsprong op de concurrenten alleen maar vergroot. Haal alles uit Google Chrome en leer de nieuwste mogelijkheden kennen met deze Pro-tips.

Tip 01: Personaliseer

Je kunt Chrome koppelen aan je Google-ID. Wanneer je dat doet, haal je het meeste voordeel uit deze browser. Onder meer instellingen, bladwijzers, je internetgeschiedenis maar ook je wachtwoorden synchroniseren dan tussen al je apparaten waarop je Chrome met dat Google-account gebruikt. Klik rechtsboven in de titelbalk van Chrome naast de knop voor minimaliseren op de kleine grijze knop met het silhouet erop. Klik dan op Inloggen op Chrome. Typ daarna het mailadres van je Google-account en klik op Volgende. Heb je nog geen Google-ID, klik dan op Meer opties / Nieuwe account maken. Je kunt nu een nieuw account aanmaken en bent aan het einde van de registratie meteen ook ingelogd bij Chrome.

Na het inloggen zie je in de taakbalk duidelijk je naam. Wil je iemand anders je pc laten gebruiken om even te internetten zonder jouw Chrome-gegevens te gebruiken, klik dan op de knop met je naam en kies Van persoon wisselen / Gebruiken als gast.

©PXimport

Beginnen met Chrome

©PXimport

Tip 02: Tabbladen

Chrome heeft tabbladen, waardoor je in één Chrome-venster meerdere websites tegelijk kunt openen. Om een extra website te openen, klik je naast het tabblad van de laatst geopende pagina op Nieuw tabblad. Typ het adres van de website in op de adresbalk en druk op Enter. Wat velen niet weten maar o zo handig is in het gebruik, zijn de vele opties om de tabbladen te beheren. Voor een snel overzicht van wat er mogelijk is, klik je met de rechtermuisknop op een van de tabbladen in Chrome. In het menu zie je de opties. Enkele hebben ook een sneltoets, waardoor je die functie razendsnel vanaf het toetsenbord kunt uitvoeren als je hem vaak gebruikt. Zo open je een nieuw tabblad met Ctrl+T, sluit je het actieve tabblad met Ctrl+W en open je het laatst gesloten tabblad weer met Ctrl+Shift+T. Met Ctrl+Tab blader je naar het tabblad rechts naast het actieve, en met Ctrl+Shift+Tab ga je naar het tabblad aan de linkerkant. Hier vind je nog veel meer sneltoetsen om te gebruiken in combinatie met Google Chrome.

©PXimport

Tip 03: Selecteren en slepen

Een ander voordeel van tabbladen is dat je ze onderling kunt schikken en ook makkelijk van een of meer tabs een apart venster maakt. Om een tabblad te verplaatsen, klik je erop en houd je de muisknop vast. Door nu de muis naar rechts of links te bewegen verplaats je het tabblad. Misschien merk je bij het verslepen dat je het tabblad ook los kunt trekken uit het venster: door de muis naar onderen te bewegen en het tabblad dus uit de tabbladenrij te trekken, maak je van deze tab een nieuw venster. Deze acties kun je ook met meerdere tabbladen tegelijk doen. Om meerdere tabbladen te selecteren, maak je gebruik van de Ctrl-toets (losse tabbladen) of Shift-toets (een rij van tabbladen). Druk de Ctrl- of Shift-toets in terwijl je met de muis op het tweede (en eventueel derde, vierde etc.) tabblad klikt om het te selecteren. Laat dan de toets los, klik op een van de geselecteerde tabbladen en houd de muisknop vast. Door nu de muis te bewegen, verplaats je de geselecteerde tabbladen naar een ander plek of een nieuw venster.

©PXimport

Tip 04: Gebruik de omnibox

De adresbalk waar de url van de geopende website staat, noemt Google de omnibox. De naam laat al doorschemeren dat het meer is dan alleen een adresvak. Je kunt er namelijk meer mee. Zoek bijvoorbeeld op internet door een woord of aantal woorden in te typen en op Enter te drukken. Wil je niet zoeken op het hele internet maar op een specifieke site, dan typ je eerst de naam van die site en druk je op de Tab-toets. Typ bijvoorbeeld nl.wikipedia.org in de omnibox en druk op Tab om direct op Wikipedia te zoeken. De enige voorwaarde: de site moet in de lijst met zoekmachines staan. Die kun je bewerken via Google Chrome aanpassen en bewerken (de drie verticale puntjes helemaal rechts van de omnibox) en dan Instellingen / Zoekmachines beheren maar het gaat sneller door één keer de betreffende site te bezoeken en de zoekmachine te gebruiken. Chrome voegt deze dan automatisch toe aan de lijst.

Met de omnibox kun je ook binnen je computer navigeren. Typ maar eens C:\ in de adresbalk en druk op Enter. Je krijgt de mappenlijst van je C-schijf te zien en kunt doorklikken naar andere mappen.

Wil je even snel een aantekening maken, ook dat kan. Typ in de omnibox data:text/html, <html contenteditable> en druk op Enter. Typ in de pagina je notitie, en sla deze eventueel op je computer op via Ctrl+S.

©PXimport

Verborgen Chrome-pagina’s

©PXimport

Tip 05: Extensies

Een extensie is een uitbreiding voor Chrome die extra functionaliteit toevoegt. Extensies voeg je toe vanuit de Chrome Web Store die je opent door weer te klikken op de drie verticale puntjes naast de omnibox, en te kiezen voor Meer hulpprogramma’s / Extensies. Je kunt hier eindeloos door de beschikbare extensies bladeren maar je kunt ook zoeken en filteren met de opties in de linker kantlijn. Klik op Categorieën en selecteer bijvoorbeeld Productiviteit of Sociaal en communicatie om alleen extensies rondom dat thema te zien.

Om een extensie te installeren, klik je eerst op die extensie en daarna Toev. aan Chrome / Extensie toevoegen. Er komen altijd nieuwe extensies bij. Extensies die nu erg populair en goed zijn, zijn bijvoorbeeld Session Buddy waarmee je browsersessies met alle geopende tabbladen in één keer kunt bewaren en later weer openen, Save toPocket waarmee je artikelen en video’s en alles kunt bewaren wat je maar tijdens het browsen tegenkomt en later nog even wilt bekijken, en natuurlijk beveiligingsuitbreidingen als Adblock Plus en Ghostery. Via chrome://extensions kun je altijd zien welke extensies geïnstalleerd zijn, schakel je extensies uit of verwijder je ze met een klik op de prullenbak uit Chrome.

©PXimport

Tip 06: Extensies verbergen

Nagenoeg elke extensie die je installeert, plaatst een pictogram op de toch al beperkte ruimte rechts van de adresbalk of omnibox. Vaak is dat helemaal niet nodig, want veel extensies (zoals die voor extra beveiliging) zijn actief op de achtergrond en zul je nooit direct openen. Klik met de rechtermuisknop op het pictogram van een extensie en kies Verbergen in Chrome-menu om het pictogram uit de Chrome-balk te verwijderen. De extensie blijft gewoon actief, alleen neemt het nu geen onnodige ruimte in. Wil je een extensie wel weer zichtbaar maken, klik dan op de drie verticale puntjes helemaal rechts op de adresbalk. In dit Chrome-menu zie je bovenin een overzicht van alle geïnstalleerde maar verborgen extensies. Hier kun je een verborgen extensie starten en ook altijd weer zichtbaar maken door er met de rechtermuisknop op te klikken en te kiezen voor In werkbalk weergeven.

©PXimport

Tip 07: Direct casten

Chromecast is de slimme HDMI-stick van Google die je direct aansluit op een tv of stereo-installatie. Je kunt vervolgens afbeeldingen, muziek, video’s en dergelijke rechtstreeks naar die tv of stereo-installatie streamen. In de nieuwste versie van de browser, kan nu ook Chrome voor Windows een YouTube-film of een uitzending van Uitzending Gemist, direct casten naar een op een Chromecast aangesloten apparaat. Open eerst de uitzending die je wilt casten en open dan het menu weer via de drie puntjes. Klik dan op Casten en selecteer het apparaat waarnaar je de media wilt streamen. Het gaat nog wat makkelijker wanneer je de Google Cast-extensie installeert. Ga naar Instellingen / Meer hulpprogramma’s / Extensies / Meer extensies toevoegen. Zet een vinkje bij Door Google en blader naar de Google Cast extensie. Klik op Toev. aan Chrome / Extensie toevoegen. Op de Chrome-balk direct naast de omnibox zie je nu het cast-pictogram. Klik erop, selecteer het cast-apparaat en je de media wordt gestreamd.

©PXimport

Tip 08: Vinden of kwijtraken

Onder alle Google-gebruikers – en wie is dat niet – bestaat een echte waterscheiding tussen zij die het handig vinden dat wanneer je op een zoekresultaat klikt Google dit in hetzelfde tabblad opent en zij die liever hebben dat het in een nieuw tabblad opent. In het eerste geval raak je de zoekresultaten kwijt en moet je terug om die weer te zien. Hoe Google op je klik reageert, is eenvoudig aan te passen. Ga naar www.google.com en klik onderaan in het venster op Instellingen / Zoekinstellingen. Blader nu naar beneden naar Waar resultaten worden geopend en schakel Elk geselecteerd resultaat openen in een nieuw browservenster in. Klik dan op Opslaan. Wil je de standaardinstelling niet aanpassen maar toch een keer een zoekresultaat liever in een ander tabblad openen, klik dan met de rechtermuisknop op het zoekresultaat en kies Link openen in nieuw tabblad. Je kunt ook op het resultaat klikken met de Ctrl-toets ingedrukt.

©PXimport

Handschoenen aan

©PXimport

Tip 09: Taakmanager

Net als Windows heeft ook Chrome een eigen Taakbeheer. En net als bij het Taakbeheer van Windows kun je ook in het Taakbeheer van Chrome de geopende processen zien en het geheugen-, processor- en netwerkgebruik van elk. Je kunt hier – en dan wordt het echt interessant – elk proces of eigenlijk elk tabblad of elke extensie apart afsluiten. En dat is handig. Hangt één deel van de browser, dan hoef je dus niet alles wat je geopend hebt kwijt te raken. Je selecteert gewoon het onderdeel dat niet goed meer werkt en klikt op Proces beëindigen. Je kunt Taakbeheer altijd starten met een klik op de drie verticale puntjes rechts van de adresbalk en dan Meer hulpprogramma’s / Taakbeheer, maar het snelste gaat het met de toetscombinatie Shift+Esc.

©PXimport

Tip 10: Apps

Naast de extensies die we al eerder zagen, kent Chrome ook apps. Net als extensies installeer je ze vanuit de Chrome Web Store en net als de extensies zijn ze actief binnen Chrome. Anders dan Extensies, die meer hulpprogramma’s zijn, zijn de Apps echt volwaardige programma’s die je ook zonder de browser zou willen gebruiken. De functionaliteit is geen toevoeging aan de browser, maar de app gebruikt alleen de browser als een soort besturingssysteem. Ga naar Instellingen / Meer hulpprogramma’s / Extensies / Meer extensies toevoegen en selecteer linksboven Apps. Hier vind je een wereld aan goede apps, zoals Google Drive, NOS Video, Google Maps, Picasa, Teletekst, Tweetdek, Gmail en ook volwaardige webversies van Microsoft Word, Excel, PowerPoint en OneNote.

©PXimport

Je inloggegevens alleen met een wachtwoord beveiligen is vragen om problemen. Steeds meer diensten en apps bieden daarom tweefactorauthenticatie (2FA) aan, of ze verplichten dit zelfs. Naast een wachtwoord heb je dan een tweede factor nodig. Vaak gebruik je hiervoor je smartphone, maar wat doe je als je (tijdelijk) geen telefoon hebt?

Wachtwoorden kun je vergeten, of ze worden gehackt. Daarom is het niet handig om de toegang tot een dienst of app alleen met een wachtwoord te beveiligen. Voor meer veiligheid voeg je daar een tweede authenticatiemethode aan toe. We hebben het over het aanmelden via 2FA (tweefactorauthenticatie oftewel tweestapsverificatie).

Bij 2FA heb je naast iets wat je weet, meestal een wachtwoord, ook iets wat je 'hebt' of 'bent' nodig om in te loggen. Zo'n tweede factor is vaak een unieke, eenmalige code via een authenticator-app op je smartphone. Het kan ook een sms-code, pushmelding, hardwaresleutel of een biometrische beveiliging zijn. Zo kan een aanvaller met je wachtwoord niet binnendringen, want hij heeft ook die tweede factor nodig. Een geraden of gelekt wachtwoord is dus niet meer voldoende, wat de veiligheid verhoogt.

Smartphone

Veel 2FA-oplossingen werken via een smartphone, bijvoorbeeld met de authenticator-app van Authy, Google of Microsoft, of via sms-berichten naar je telefoon. Dit is handig, maar er zijn ook nadelen. Je hebt altijd je telefoon nodig en bij een lege batterij, verlies of diefstal kom je mogelijk niet bij je accounts. Ook al je je in een gebied zonder mobiel bereik bevindt, is het lastig of onmogelijk om een sms te ontvangen.

2FA via sms is bovendien kwetsbaar voor praktijken als sim-swapping. Hierbij zet een aanvaller jouw telefoonnummer om naar een eigen simkaart om zo sms-codes te ontvangen. Je smartphone kan ook besmet raken (via phishing) met malware. Ook daarmee kan een aanvaller andere 2FA-codes onderscheppen.

Het kan ook zijn dat je geen smartphone voor je werk hebt en dat je je privételefoon liever niet gebruikt voor werkgerelateerde 2FA-authenticaties. Je kunt er natuurlijk ook nog bewust voor kiezen om geen eigen smartphone te hebben.

Gelukkig bestaan er veilige alternatieven om je ook zonder smartphone via 2FA aan te kunnen melden, zoals de rest van dit artikel duidelijk maakt.

Lees ook: Waarom je beter geen sms voor tweestapsverificatie kunt gebruiken

Desktop-authenticator

Veel mensen gebruiken als tweede factor een eenmalige code via een authenticator-app. Daarvoor bestaan verschillende gratis mobiele apps, maar je kunt ook je desktop of laptop inzetten. Je hoeft geen virtuele Android-omgeving op te zetten met een tool als BlueStacks om zo bijvoorbeeld de mobiele Android-authenticator van Google of Microsoft te kunnen draaien. Installeer gewoon de desktopversies, zoals het Zwitserse Proton of het Zweedse Yubico.

We vertellen je in het kort hoe je hiermee bij Google aanmeldt. De procedure bij andere diensten en apps gaat op een vergelijkbare manier. Surf naar https://myaccount.google.com en open Beveiliging. Kies Tweestapsverificatie en zorg dat deze is ingeschakeld. Klik bij tweede stap op Authenticator en daarna op Authenticator instellen. Er verschijnt een QR-code, maar voor je desktop-app klik je op Kun je de code niet scannen. Je krijgt nu de nodige gegevens om de geheime sleutel (zie kader Werking digitale token) handmatig in te voeren.

Als je dit in je authenticator-app hebt ingesteld (zie de alineaProton Authenticator), klik je op Volgende en voer je de code in die de app genereert. Je kunt nu definitief tweestapsverificatie bij Google aanzetten. Bij de volgende aanmeldingen voer je nu voortaan naast je wachtwoord ook de gevraagde code in.

Proton Authenticator

We nemen Proton Authenticator voor Windows als voorbeeld (ook beschikbaar voor macOS en Linux). De installatie bedraagt slechts enkele muisklikken. Start daarna de app start op en klik op Create new code. Vul bij Title bijvoorbeeld Google account in en plak de sleutel van 32 tekens in het veld Secret.

Bij Issuer kun je Google opgeven. Via Advanced options pas je eventueel instellingen aan als de dienst specifieke eisen heeft voor het aantal cijfers (standaard 6), tijdsinterval (standaard 30 seconden), algoritme (standaard SHA1) of type (standaard TOTP, maar kies STEAM voor het Steam-gameplatform van Valve). Klik op Save code om de code toe te voegen.

Via het tandwielpictogram kun je onder meer je codes back-uppen, exporteren, importeren en ook synchroniseren tussen apparaten via een gratis Proton-account. Na het aanmaken verschijnt de code in het hoofdvenster, met een geanimeerd pictogram dat de resterende geldigheidsduur toont. Je hoeft deze code nu maar bij de juiste dienst in te vullen als tweede factor, naast je wachtwoord.

©TvD | ID.nl

TOTP-wachtwoordmanager

Wachtwoorden zijn vooralsnog niet verdwenen (zie ook kader Zonder wachtwoord) en daarom is een wachtwoordmanager aan te raden. Zo hoef je al je wachtwoorden niet zelf te onthouden, voorkom je dat je ze achteloos noteert en vermijd je te veel dezelfde of simpele varianten.

Enkele wachtwoordmanagers ondersteunen ook TOTP-codes voor 2FA, zodat je geen aparte authenticator-app nodig hebt. Gratis opties voor Windows-desktop zijn onder meer Bitwarden en KeePassXC.

We nemen KeePassXC als voorbeeld, dat ook voor macOS en Linux beschikbaar is. Je installeert de tool met enkele muisklikken. Bij de eerste start klik je op Database aanmaken, voer je een naam en eventueel een omschrijving in. Klik daarna op Doorgaan. Laat de instellingen gerust ongewijzigd en klik op Doorgaan. Geef een sterk hoofdwachtwoord in (twee keer) en bevestig met Gereed. Kies een locatie voor de database en klik op Opslaan.

Voer in het hoofdvenster de accountgegevens in, zoals Titel, Gebruikersnaam, Wachtwoord en URL, en bevestig met OK. Het item wordt toegevoegd. Klik er met de rechtermuisknop op, kies TOTP / TOTP instellen en vul de Geheime sleutel in. Pas via Aangepaste instellingen eventueel de parameters aan en bevestig met OK. Om de TOTP-code te zien, kies je TOTP / TOTP (QR code) weergeven in het contextmenu.

Je kunt ook de KeePassXC-browserextensie downloaden en installeren om je online wachtwoorden en TOTP-codes automatisch in de browser in te vullen.

Hardwaresleutel

In plaats van een digitale sleutel kun je ook een fysieke hardwaresleutel gebruiken als tweede factor. Zo'n sleutel is extra veilig omdat deze via internet niet kan worden gekopieerd of gestolen. Ook phishers maken nauwelijks kans, want de sleutel is gekoppeld aan de originele website-url van de dienst. Zelfs als iemand je sleutel heeft, blijft je wachtwoord nodig en vaak ook een pincode of biometrie om de sleutel te gebruiken. Bij verlies rest meestal alleen een alternatieve tweede factor, zoals een TOTP-code of back-upcodes (zie hieronder), tenzij je een reservesleutel hebt.

We nemen als voorbeeld een YubiKey 5 NFC USB-A van Yubico (circa 60 euro). Dit kan ook een ander merk of type zijn, zoals Feitian, Nitrokey of SoloKeys. Ga in Windows 11 naar Instellingen, kies Accounts / Aanmeldingsopties en selecteer Beveiligingssleutel / Beheren. Plaats de sleutel in de pc en activeer deze. Klik op Toevoegen bij Pincode voor beveiligingssleutel. Je kunt ook de Yubico Authenticator downloaden die ook beschikbaar is voor macOS en Linux. Ga door met installeren en start als administrator op. Open nu Passkeys, klik op Set PIN, voer tweemaal een pincode in en klik op Save.

We nemen opnieuw Google als voorbeeld, waar je inmiddels tweestapsverificatie hebt ingeschakeld. Op de webpagina van je Google-account open je Beveiliging en klik je op Toegangssleutels en beveiligingssleutels. Kies + Toegangssleutel maken, klik op Ander apparaat gebruiken, selecteer Beveiligingssleutel en klik op Volgende en daarna op OK (twee keer). Voer de pincode van de sleutel in, bevestig met OK en activeer de sleutel. Deze is nu bruikbaar als tweede factor.

Back-upcodes

We hebben nu al twee methoden om ons via een desktop-pc of laptop bij 2FA aan te melden: digitale TOTP-codes en een hardwaresleutel. Heb je ook een toegangssleutel, bijvoorbeeld gekoppeld aan je Windows Hello-inlogmethode, dan zijn het er zelfs drie opties. Al is dit eigenlijk geen klassieke 2FA maar een methode zonder wachtwoord (zie kader Zonder wachtwoord).

De meeste diensten die 2FA ondersteunen, bieden ook back-upcodes aan, hoewel deze eigenlijk bedoeld zijn als noodingreep. We raden je in elk geval aan deze te genereren of te downloaden en offline te bewaren, bijvoorbeeld in een kluis of andere water- en brandveilige plek. Laat ze zeker niet rondslingeren en deel ze nooit digitaal.

Voor je Google-account bijvoorbeeld werkt dit als volgt. Meld je opnieuw aan op je accountpagina, open Beveiliging, scrol naar beneden en klik op Back-upcodes en daarna op Back-upcodes genereren. Google maakt direct tien codes aan die je kunt downloaden en/of afdrukken. Dit is meestal voldoende om problematische aanmeldingen op te lossen. Je kunt op elk moment weer tien nieuwe codes aanmaken, waarmee de vorige tien codes automatisch ongeldig worden.

Je kent het wel: je wil iets online bestellen of even het saldo op je rekening checken. En dan komt het: je moet inloggen. Maar, wat was ook al weer het wachtwoord? De geboortedatum van je partner, de laatste twee cijfers van je postcode in combinatie met je lengte? Voor je het weet druk je weer op de knop 'Wachtwoord vergeten'... Dat kan makkelijker.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bitdefender

Ons brein is er niet voor gemaakt om voor vijftig verschillende sites unieke codes te onthouden. En juist daarom zijn wachtwoordmanagers de laatste jaren zo populair geworden. In dit artikel kijken we eens goed naar de oplossing van Bitdefender. Ze zijn wereldberoemd om hun antivirus, maar kunnen ze ook zorgen dat jij nooit meer buitengesloten wordt bij je eigen accounts?

Waarom een wachtwoordmanager?

Laten we eerlijk zijn, de meeste mensen gebruiken nog steeds overal hetzelfde wachtwoord, of een kleine variatie daarop. Of ze schrijven het ergens op. Dat voelt misschien wel veilig, tot je beseft hoe lek het internet soms kan zijn of dat je net dat boekje kwijtraakt.

Met een wachtwoordmanager zoals Bitdefender SecurePass password manager los je dat probleem voor een groot deel op. Die fungeert als een onzichtbare butler die je helpt met de wachtwoorden invullen, ook al is het misschien lastig of spannend om alles zomaar uit handen te geven. Je installeert de software op je eigen computer en je telefoon, en je bedenkt één heel sterk hoofdwachtwoord. Dat is de enige die je nog hoeft te onthouden.

Zodra je die invoert, gaat de kluis open en regelt Bitdefender de rest. Als je dan naar Facebook of je favoriete webshop gaat, ziet het programma dat je wil inloggen en vult het de velden voor je in. Je hoeft niet meer te typen, niet meer te denken en vooral niet meer te stressen. Het mooie is dat het programma je ook meteen helpt bij het aanmaken van wachtwoorden voor nieuwe accounts. In plaats van dat jij weer moet gaan nadenken over een code met een uitroepteken en een cijfer, genereert de software gewoon een onmogelijk te kraken reeks tekens uit en slaat deze direct op. En jij ziet het wachtwoord niet eens, en dat hoeft ook niet, want de software onthoudt het voor je.

En ben je bang dat je misschien ook het hoofdwachtwoord niet meer weet? SecurePass genereert ook nog een digitale herstelsleutel die je in het allerergste geval dan kunt inzetten om in te loggen. Die herstelsleutel bewaar je bij voorkeur op een andere plek dan je smartphone of computer, of print je uit en sla je op in een kluis.

Lokaal opgeslagen: veilig!

Het blijft een raar idee: al je wachtwoorden bij één bedrijf parkeren. Wat als zij gehackt worden? Dan ligt alles op straat, toch? Nou, gelukkig zit dat bij Bitdefender wel goed in elkaar. De versleuteling van je wachtwoorden gebeurt namelijk lokaal op jouw eigen apparaat, nog voordat het via het internet naar hun servers wordt gestuurd. Jouw hoofdwachtwoord is de sleutel die die versleuteling ongedaan maakt. Omdat Bitdefender jouw hoofdwachtwoord niet heeft (en ook nergens opslaat), kan niemand bij jouw gegevens; ook niet in geval van een lek of hack.

Maar omdat Bitdefender jouw wachtwoord nergens hebben opgeslagen, niet hebben, kunnen ze je ook niet helpen als je het vergeet. Er is geen "wachtwoord vergeten" optie voor je hoofdwachtwoord. Je krijgt bij het installeren alleen die speciale herstelcode. Die moet je echt uitprinten of op een veilige plek bewaren, want als je je hoofdwachtwoord kwijt bent én die herstelcode, dan ben je echt de pineut en kom je je kluis nooit meer in.

Hoe werkt het in de praktijk?

Bitdefender SecurePass installeer je als app op een Android- of iOS-toestel, en is beschikbaar als browser-add-on voor de Windows- en MacOS-versies van Chrome, Edge, Firefox en Safari.

Veiligheid is leuk, maar als de software lastig is in gebruik, gooi je het er na een week weer vanaf. Gelukkig heeft Bitdefender goed gekeken naar hoe mensen surfen en software gebruiken. De interface oogt fris voor zowel de browser-extensie als de app op je telefoon. Wat vooral fijn is, is de synchronisatie. We leven in een tijd waarin je 's ochtends op je telefoon zit, overdag op een laptop werkt en 's avonds misschien met een tablet op de bank hangt. Als je op je laptop een nieuw wachtwoord aanmaakt voor Netflix, wil je niet op je telefoon die hele rits tekens moeten overtypen.

Je hebt daardoor toegang tot alle accounts zonder dat je overal moet nadenken over wat de gebruikersnaam of het wachtwoord ook echt precies was: makkelijk en handig dus!

Het meeste werk gebeurt via een extensie in je browser (via het icoontje rechtsboven in de browser) of via de app op je telefoon. Bitdefender synchroniseert dit razendsnel. Zodra je iets opslaat op het ene apparaat, is het vrijwel meteen beschikbaar op het andere. Daarnaast doet het meer dan alleen wachtwoorden. Je kunt er ook notities in kwijt die niemand mag zien

Ook is het handig dat je een of meerdere betaalkaarten en creditcards kunt toevoegen. Iedere keer dat je op een betaalpagina komt, laat Bitdefender je een scherm zien waarop je kunt aangeven welke opgeslagen creditcard je wil gebruiken. Na de selectie vult Bitdefender automatisch alle creditcardgegevens in en kun je de bestelling afmaken.

Gebruik je slechte of makkelijk te raden wachtwoorden, dan is er een beveiligingsscan die ten eerst kijkt of je geen zwakke wachtwoorden hebt gebruikt, maar ook op het dark web op de achtergrond scant naar gelekte gegevens. Je krijgt dan direct de tip om je wachtwoord direct aan te passen.

Tot slot

Als we alles op een rijtje zetten, is Bitdefender SecurePass een goede keuzae als je geen zin hebt in een lastig te beheren omgeving . Voor de gemiddelde gebruiker is dit precies wat je zoekt. Het doet wat het moet doen: het beveiligt je gegevens muurvast en haalt de frustratie van het inloggen weg. Vooral als je al gebruikmaakt van de antivirus van Bitdefender, is dit een logische toevoeging die naadloos in je bestaande pakket past. Het is misschien even wennen om de controle uit handen te geven, maar als je eenmaal gewend bent aan het feit dat je nooit meer een wachtwoord hoeft te onthouden, wil je nooit meer terug.