Het is interessant om enkele ip-camera’s op te hangen, maar als de nieuwigheid eraf is, worden de beelden nog maar zelden bekeken. Bewegingsmeldingen kunnen helpen, maar worden door veel valse meldingen ook al snel genegeerd. Met Frigate NVR detecteer je veel nauwkeuriger personen, dieren en objecten, geholpen door een AI-model. Ook kun je handiger inspelen op meldingen door een integratie met Home Assistant.

De meest praktische methode om beelden van ip-camera’s op te nemen, is een network video recorder (NVR). Alles wordt dan centraal én lokaal verwerkt. Bekende opties zijn Blue Iris, Synology Surveillance Station, Unifi Protect en Frigate NVR. Steeds vaker wordt AI toegepast. Niemand heeft immers zin om de hele dag naar camera-feeds te kijken. Liever ontvang je een melding als er echt iets interessants gebeurt, zonder overvloed aan valse meldingen natuurlijk.

Blue Iris biedt slimme detectie met CodeProject.ai of DeepStack. Maar de afhankelijkheid van Windows is voor velen een probleem. Frigate NVR is een andere bekende optie en werkt onder Linux. Recent verscheen een grote update naar 0.12.0 waar we in dit artikel mee aan de slag gaan. Aantrekkelijk is de detectie van objecten en personen die je kunt versnellen met onder meer een Google Coral Edge TPU: een kleine chip die machinelearning-taken kan uitvoeren voor een snellere en efficiëntere verwerking. Deze chip gaan we ook gebruiken. Optioneel zorgt een integratie met Home Assistant voor nog meer slimme bewakingsmogelijkheden.

01 Installatie via Docker

Een gebruikelijke manier om Frigate te installeren is via Docker met Compose. Voor je docker-compose.yml-bestand kun je het voorbeeld gebruiken dat je vindt op de installatiepagina van Frigate. Waar je vooral op moet letten, zijn de volumes voor het configuratiebestand (config.yml) en media, zoals opnames en snapshots. Voor media is om te beginnen een paar gigabyte genoeg. Daarna hangt de benodigde ruimte vooral af van het aantal dagen waarvan je opnames gaat bewaren.

Voordat we Frigate gaan starten, zorgen we eerst voor de juiste camerastreams. Als deze streams werken, gaan we verder met de detectie van personen en objecten.

Voor de installatie kun je onder andere Docker Compose gebruiken.

02 Installatie via Home Assistant

Frigate kun je ook als add-on installeren onder Home Assistant OS. Let er in dat geval wel op dat singleboardcomputers, zoals de Raspberry Pi en Odroid N2+, die vaak voor Home Assistant worden gebruikt niet altijd snel genoeg zijn. Vooral bij objectdetectie met meerdere camerastreams kun je zonder extra hardware tegen beperkingen aanlopen.

Voor de installatie voeg je deze repository toe aan de add-on-winkel, waarna je Frigate eenvoudig kunt installeren: https://github.com/blakeblackshear/frigate-hass-addons.

Voor de configuratie van Frigate maak je een bestand frigate.yml in de configuratiemap (/config) van Home Assistant.

Hier installeren we Frigate als add-on voor Home Assistant.

03 Welke ip-camera?

Voor Frigate gebruik je bij voorkeur een ip-camera die H.264 ondersteunt, wat gelukkig heel gangbaar is. Hoewel het nieuwere H.265 een betere compressie geeft, is de compatibiliteit met browsers en Home Assistant niet optimaal. Een camera sluit je voor de beste stabiliteit aan via een netwerkkabel. Voor het gemak kun je Power over Ethernet (PoE) gebruiken, waarbij de camera vanuit de switch of een PoE-injector voeding krijgt via diezelfde netwerkkabel.

Het is een pluspunt als de camera meerdere streams kan aanbieden met verschillende resoluties. Je kunt dan opnemen in de hoogste resolutie en voor objectdetectie een lagere resolutie gebruiken, zonder dat je deze streams hoeft om te zetten. Bekende merken die vaak worden aanbevolen, zijn Dahua, Hikvision en Amcrest.

In dit artikel gebruiken we een camera van Hikvision. Het is raadzaam een camera te kiezen die RTSP-streams ondersteunt. Daar gaan we in dit artikel ook mee werken. Controleer in andere gevallen de compatibiliteit van jouw camera. In de documentatie van Frigate vind je nog andere opties om streams op te halen van bekende camera’s.

In de documentatie vind je diverse camera-specifieke configuraties.

04 Hoofdstream voor opnames

We gaan eerst de camera instellen zodat deze de juiste streams aanbiedt met de juiste resolutie en framerate. Open daarvoor de configuratie van jouw ip-camera. De camera van Hikvision kun je via de browser configureren. We gaan twee streams gebruiken: een hoofdstream voor het maken van opnames en een substream voor objectdetectie en snapshots. Voor de hoofdstream kiezen we de hoogst mogelijke resolutie (in dit geval 2688 × 1520 pixels) en een beeldfrequentie (framerate) van naar voorkeur 15 fps. Bij de optie i-frame-interval vullen we 30 in. Zorg dat H.264 is geselecteerd als je die keuze hebt en gebruik geen opties als H.264+.

Voor de opnames gebruiken we de hoogst mogelijke resolutie.

05 Substream voor detectie

De camera van Hikvision ondersteunt naast de hierboven genoemde hoofdstream ook een substream. Standaard is de hoogste resolutie voor die substream 640 × 480 pixels. Optioneel kun je via de systeeminstellingen nog een derde stream instellen. Die biedt een hogere resolutie, tot 1280 × 720 pixels. Dat heeft onze voorkeur en daarom kiezen we ervoor deze derde stream in te schakelen. Hiermee verlies je wel opties als gezichtsherkenning door de camera zelf, H.264+ en H.265+, maar die zijn niet nodig voor deze toepassing. Verder selecteren we H.264. Voor de substream selecteren we een resolutie van 1280 × 720 pixels, en een beeldfrequentie en i-frame-interval van 6 fps. Meer is voor detectie niet nodig.

Voor de detectiestream mag je een lagere resolutie kiezen.

Test de verbinding met je camera via RTSP met bijvoorbeeld VLC media player.

06 Configuratie

We beginnen met het toevoegen van de detectiestream. Daarvoor zetten we de onderstaande regels in het configuratiebestand config.yml. We geven hierin de camera een naam (oprit), configureren we de RTSP-stream en definiëren we de resolutie, maar zetten we de detectie nog even uit:

De code kun je bekijken in het bestand frigcode.txt, te downloaden via deze pagina.

Je kunt Frigate nu starten met dit commando in dezelfde map als het bestand docker-compose.yml:

Met dit commando krijg je in de terminal meldingen te zien. Als alles werkt, kun je Frigate ook als achtergrondproces starten met deze opdracht:

De parameter -d staat voor daemon. Je krijgt dan geen meldingen te zien. Je kunt dan de terminal sluiten zonder Frigate te stoppen. Als je na het starten met een browser naar http://ipadres:5000 bladert, zie je als het goed is de beheerdersomgeving met een beeld van de camera. Verander als het werkt achter detect de optie enabled naar True en herstart je container. Hierna zullen personen worden gedetecteerd.

We testen de detectiestream via de beheeromgeving van Frigate.

07 Optimalisaties toepassen

Als de stream werkt, kun je enkele optimalisaties gaan toepassen. Bij de huidige configuratie zal ffmpeg de processor gebruiken voor het (softwarematig) decoderen van de streams. Het is verstandig hardwareversnelling te gebruiken als je die mogelijkheid hebt. Hoewel een losse grafische kaart kan worden gebruikt, is een geïntegreerde gpu meer dan toereikend. Voor de negende generatie Intel-processor die we in dit artikel gebruiken, voegen we de parameter preset-vaapi toe als parameter onder ffmpeg.

De code kun je bekijken in het bestand frigcode.txt, te downloaden via deze pagina.

Vanaf de tiende generatie gebruik je preset-intel-qsv-h264. In de documentatie van Frigate vind je nog aanwijzingen voor verschillende andere systemen. Na het maken van de aanpassing zul je de Docker-container opnieuw moeten starten. Als je daarna via de beheerdersomgeving naar System gaat, zie je of een gpu wordt gebruikt voor hardware-versnelling.

Via de systeempagina kun je controleren of hardwareversnelling wordt gebruikt.

08 Detecteren personen en objecten

Frigate zal bij elke detectie een gebeurtenis maken met daarbij een clip en/of snapshot. Op het snapshot zie je een afbeelding van de gedetecteerde persoon met een kader eromheen en een percentage dat aangeeft hoe zeker het model is dat het een persoon is.

Behalve personen kun je ook bijvoorbeeld honden, katten, paraplu’s, auto’s, fietsen of paarden laten detecteren via sleutelwoorden die je aan de configuratie toevoegt. In de documentatie bij Frigate vind je een enorme lijst met opties. Ook deze opties worden als gebeurtenis toegevoegd en je kunt hier eventueel op filteren. Daarnaast kun je bijvoorbeeld ook op camera en datum filteren.

Standaard zal Frigate de processor gebruiken voor detectie. Dit gaat doorgaans prima met enkele streams, afhankelijk van de resolutie van de detectiestream en de snelheid van de processor. Een speciale detector kan de taken wel enorm versnellen. Bekende opties zijn TensorNT voor grafische kaarten van Nvidia en OpenVINO die werkt op niet al te oude Intel-systemen. De tijd die het AI-model nodig heeft om uitvoer te genereren, ook wel inference speed genoemd, is, afhankelijk van je opstelling, veel korter met zulke detectors. Een Google Coral Edge TPU (zie het gelijknamige kader), onder meer verkrijgbaar in usb-uitvoering, is een van de populairste opties. Alleen is de beschikbaarheid soms beperkt door de snelle opmars van AI.

De detectie van personen gaat veel sneller met speciale hardware.

De kleine Google Coral Edge TPU kan objectdetectie enorm versnellen.

09 Coral Edge TPU toevoegen

Voor dit artikel gaan we de usb-uitvoering van de Coral Edge TPU gebruiken. Je hoeft op de host in principe geen drivers te installeren voor de detector, omdat je deze doorgeeft aan de Docker-container, zoals je in docker-compose.yml kunt zien. De container bevat alle vereiste drivers. In de configuratie van Frigate voeg je de volgende regels toe:

De code kun je bekijken in het bestand frigcode.txt, te downloaden via deze pagina.

Het is overigens wel handig wat drivers en software te installeren op je Docker-systeem, zodat je kunt testen of het apparaat werkt. Zeker als je zoals in onze situatie een Linux-container in Proxmox gebruikt en de hardware voor die container beschikbaar wil maken, wat soms een uitdaging kan zijn. Voor het testen kun je de instructies van Coral volgen. Merk op dat de gebruikte PyCoral-bibliotheek beschikbaar is voor ten hoogste Python 3.9. Debian 11 en Ubuntu 20.04 hebben een nieuwere Python-versie. Eventueel kun je de oudere Python-versie dan via pyenv installeren om de test te doen. Na enkele installatiestappen kun je een model testen met de afbeelding van een papagaai.

Volg de instructies bij Coral voor het testen van de detector.

10 Gebieden maskeren

Het is nuttig om bepaalde gebieden op het camerabeeld die ongewenste detecties geven te maskeren om de systeembelasting te beperken. Denk bijvoorbeeld aan een overhangende struik die beweegt in de wind.

Je kunt zien welke gebieden veel detecties geven. Open hiervoor het camerabeeld, klik op Show options en zet een vinkje bij Motion boxes. Je ziet nu rode vakjes op het camerabeeld rond plekken weer beweging werd gedetecteerd. Klik op Mask & Zone creator. Klik op Add om een eerste masker toe te voegen. Klik op het camerabeeld op plekken waar je een punt toe wil voegen of houd een punt ingedrukt om deze te verslepen. Je ziet nu een hele reeks coördinaten die je handmatig aan je configuratie moet toevoegen bij de betreffende camera, bijvoorbeeld:

De code kun je bekijken in het bestand frigcode.txt, te downloaden via deze pagina.

Hierna moet je Frigate herstarten. Je kunt meerdere maskers toevoegen voor verschillende gebieden in het beeld. Uiteraard kun je dit ook bij andere camera’s doen.

Bekijk welke gebieden ongewenste detecties geven, zodat je die kunt maskeren.

Zones aanwijzen

Binnen je beheeromgeving kun je zones aanmaken voor delen van je camerabeeld. Dat werkt vergelijkbaar met het maskeren van gebieden. Op het beeld van je oprit wijs je bijvoorbeeld een apart gedeelte aan met daarin de voordeur. Vaak zul je immers extra geïnteresseerd zijn in personen die voor de voordeur staan.

Zones helpen je ook om ongewenste meldingen tegen te gaan. Neemt de camera bijvoorbeeld een stukje van de weg mee, dan helpen zones je om auto’s die langsrijden of personen die langslopen te negeren, door jouw terrein als zone in te stellen. In je configuratie voeg je de zones dan weer toe bij de betreffende camera:

De code kun je bekijken in het bestand frigcode.txt, te downloaden via deze pagina.

11 Opnames en snapshots

Voor opnames in hoge kwaliteit kun je voor de betreffende camera een extra stream toevoegen met onder roles de optie record. Als je geen aparte stream hebt, kun je eventueel de stream die je voor detectie gebruikt deze extra rol geven. Verder zetten we opnames (onder record) aan met enabled: True. Voor snapshots doen we hetzelfde onder snapshots. Hier wordt de detectiestream voor gebruikt.

Let op: als bepaalde opties in het configuratiebestand uitstaan, heeft het geen effect als je ze via de beheerdersomgeving aanzet! Dat geldt onder meer voor opnames en snapshots. De totale configuratie voor de bewuste camera ziet er dan als hieronder uit:

De code kun je bekijken in het bestand frigcode.txt, te downloaden via deze pagina.

Standaard zal Frigate gebeurtenissen van de laatste tien dagen bewaren, maar je kunt dit op allerlei manieren aanpassen.

De uiteindelijke configuratie voor de betreffende camera.

Voordat je een nieuwe oven, koelkast of vaatwasser aanschaft, is één ding belangrijk: de juiste maten weten. Een paar millimeter kan het verschil maken tussen een strakke keuken of een dure miskoop. Hoe meet je de nis precies op? Hoeveel ventilatieruimte is nodig? En waar moet je rekening mee houden bij aansluitingen?

Ook interessant: Een inbouwkoelkast kopen: waar moet je op letten?

Bij het kiezen van inbouwapparatuur voor je keuken is precisie alles. Een afwijking van slechts een paar centimeter kan ervoor zorgen dat je nieuwe koelkast, oven, of vaatwasser onmogelijk in de daarvoor bestemde ruimte past. Of het nu gaat om een inbouwkoelkast, een espressomachine of een diepe oven: een haastig genomen maat is zelden een goed idee. Laten we daarom stap voor stap kijken hoe je dit voorkomt, zodat je straks geen verrassingen tegenkomt tijdens de installatie.

Algemene meetprincipes 

Voordat je begint met meten, is het slim om een paar basisregels aan te houden. Gebruik een precieze rolmaat en een digitale schuifmaat voor de beste resultaten. Meet niet alleen de buitenkant van je keukenkasten, maar focus op de binnenafmetingen van de nis: breedte, hoogte en diepte. Houd daarnaast rekening met de benodigde ventilatieruimte, meestal 2 tot 5 centimeter aan de achter- en zijkanten. Check ook waar stopcontacten, wateraansluitingen en doorvoeren voor kabels zitten. Deze details zijn minstens zo belangrijk als de afmetingen zelf.

©Andrey Sinenkiy

Hier let je op bij een:

Inbouwkoelkast of -vriezer 

Bij koelkasten en vriezers is de nishoogte een cruciale maat, die per model sterk kan verschillen. Veelvoorkomende hoogtes zijn 88, 140 en 178 centimeter, maar er zijn uitzonderingen. Let ook goed op het deursysteem: een sleepdeurmechanisme heeft doorgaans 1 tot 2 centimeter extra ruimte in de breedte nodig. Voor de diepte geldt dat 55 centimeter meestal volstaat, al kan dat oplopen tot 60 centimeter bij modellen met een ventilator aan de achterzijde.

Inbouwoven en -magnetron 

Hoewel deze toestellen op het eerste gezicht standaard lijken, kunnen de afmetingen verschillen. De nisbreedte is meestal 56 centimeter, terwijl de voorzijde van het toestel vaak 59,5 centimeter breed is. Dit zorgt ervoor dat het front mooi aansluit op de keukenkast. De hoogte is een belangrijk aandachtspunt: compacte ovens beginnen bij 45 centimeter, terwijl standaardmodellen 60 centimeter nodig hebben. Bij magnetrons is het slim om rekening te houden met bedieningspanelen die kunnen uitsteken en extra ruimte bovenin vragen.

Inbouwvaatwasser 

Bij vaatwassers draait het vooral om de hoogte. Die varieert tussen 81,5 en 87 centimeter, maar dankzij verstelbare poten heb je hier wel wat 'bewegingsruimte'. Minstens zo belangrijk is de plinthoogte: meet van de vloer tot de onderkant van de kast en niet alleen de zichtbare plint. Vergeet ook de waterslang niet—reken op zo'n 5 centimeter extra diepte om voldoende ruimte te houden voor de aansluiting.

Inbouw-espressomachine 

Espressomachines zijn compact, maar nauwkeurig meten blijft belangrijk. De standaardbreedte ligt meestal rond de 56 centimeter, maar de diepte kan variëren. Afhankelijk van het model neemt het waterreservoir aan de achterkant 40 tot 55 centimeter in beslag. Let ook op de kleppen: bij een machine die naar voren opent, is extra ruimte nodig om koffiebonen of cups eenvoudig te vervangen.

©Cristina Villar Martin | Ladanifer

Voorkom deze veelgemaakte fouten 

Een veelvoorkomend probleem is dat apparatuur nét niet past, ondanks zorgvuldig meten. Dit komt vaak doordat ventilatieruimte of aansluitingen over het hoofd worden gezien. Een handige tip: plak een stuk tape op de vloer op de plek waar de achterkant van het toestel komt en markeer daarop de positie van stekkers en leidingen. Controleer ook of de nis waterpas is, vooral bij koelkasten met schuiflades. Een scheve ondergrond kan voor problemen zorgen, dus stel de keukenkast indien nodig bij voordat je gaat installeren.

Bij renovaties spelen vaak afwijkende maten een rol. Oudere keukens kunnen dikkere kastwanden of ongewone nisdieptes hebben. Meet daarom niet alleen de huidige situatie, maar vergelijk deze met de afmetingen van het nieuwe toestel. Twijfel je? Overweeg dan advies van een keukenexpert, zeker bij complexe combinaties zoals een oven met een ingebouwde magnetron.

En dit moet je echt altijd als laatste doen...

Het klinkt als een open deur, maar het blijft de beste garantie op succes: meet alles minimaal twee keer. Schrijf de maten op en leg ze naast de technische specificaties van het apparaat. Let daarbij op details als verstelbare poten, een uitklapbaar bedieningspaneel of deuruitsparing. Zo voorkom je dat je keukenproject verandert in een puzzel met ontbrekende stukken. Want uiteindelijk draait het erom dat alles naadloos samenvalt – letterlijk én figuurlijk.

Het heeft even geduurd, maar de winter is eindelijk (zo goed als) voorbij. De zomertijd is ingegaan, 's morgens vroeg hoor je de vogels weer en de zon zien we ook steeds vaker. Tijd dus om lekker veel buiten te zijn om je tuin helemaal zomerklaar te maken. Dit zijn de tuinklusjes die je in april allemaal kunt doen.

📆Handig: onze tuinkluskalender voor heel het jaar rond

Planten afharden

Planten die je in de afgelopen maanden binnen hebt gehouden, kun je nu langzaam laten wennen aan de lagere buitentemperaturen. Begin in de tweede helft van april door ze overdag buiten te zetten en 's avonds weer naar binnen te halen, bijvoorbeeld in de schuur of garage. Hoewel de lente begonnen is, kunnen de nachten nog koud zijn, zeker omdat de IJsheiligen nog niet voorbij zijn. Sommige nachten kan het zelfs nog vriezen. Geef kuipplanten een meststof met langdurige werking, zodat ze voldoende voeding hebben voor de komende maanden. Bescherm eenjarige planten, jonge gewassen en bloesembomen tegen nachtvorst met een vliesdoek.

Rozen, bodembedekkers en zomerbollen planten

Heb je nog geen rozen of heesters geplant? Dan is dit het moment om dat alsnog te doen, zodat ze deze zomer in volle bloei staan. Is het lekker weer in april? Op zonnige dagen kun je ook heiligenbloem of lavendel in de grond zetten. Zorg er wel voor dat je eerst onkruid verwijdert en de bodem losmaakt.

Wil je borderplanten aanplanten? Begin dan met bodembedekkers. Dit is bovendien een ideaal moment om de beplanting een voedingsboost te geven met mest. Heb je in maart eenjarige, tweejarige of vaste planten binnen gezaaid? Dan kun je ze nu voorzichtig verpotten. Nog niet gezaaid? Dat kan nog steeds.

Vanaf half april is het ook een goed moment om zomerbollen te planten. Denk aan lelies, dahlia's, siergember, canna's en gladiolen. Bloembollen die meerdere jaren in de grond blijven, geef je extra voeding met organische mest en een laagje compost. Wil je direct meer kleur in de tuin? Zet dan bakken en potten vol met bloeiende planten. Die zijn nu volop verkrijgbaar bij tuincentra.

©Alexander Raths

Heggen en klimplanten

Haal de heggenschaar maar tevoorschijn, want dit is het moment om hagen zoals taxus, conifeer, liguster en leylandii te snoeien. Zo houd je ze in vorm en voorkom je dat ze te breed uitgroeien. Geef de hagen meteen een speciale haagmeststof en leg een laag bodembedekking, houtsnippers of mulch rondom de wortels. Dit helpt de grond vocht vast te houden in de zomer en verbetert de bodemstructuur. Bovendien remt het de groei van onkruid.

Dunne en dode takken in heesters kun je nu ook verwijderen. De hoofdtakken mag je flink terugsnoeien om de struik voller te laten groeien. Dit geldt ook voor winterjasmijn en forsythia, die na de bloei een snoeibeurt kunnen gebruiken. Winterbloeiende heide knip je eenvoudig terug met een heggenschaar. Vergeet niet om klimplanten, zoals clematis, goed vast te zetten. Het kan deze maand namelijk nog flink waaien.

Meeldauw voorkomen en bestrijden

Meeldauw is een plantenziekte die wordt veroorzaakt door een schimmel. Vooral bij warm en droog weer, in combinatie met vochtige nachten door dauw, kan deze ziekte zich snel verspreiden. De schimmel laat een wit, poederachtig laagje achter op de bladeren. Dit is niet alleen lelijk, maar ook schadelijk. De schimmel dringt diep door in het plantenweefsel en onttrekt voedingsstoffen, waardoor de plant minder goed groeit. Rozen, ridderspoor, kamperfoelie, begonia's, aardbeien, tomaten, komkommers, courgette en druiven zijn extra gevoelig voor meeldauw.

Om meeldauw te voorkomen is het belangrijk om bij droog weer extra water te geven en ervoor te zorgen dat er voldoende ruimte tussen de planten blijft. Aangetaste bladeren kun je het beste meteen wegknippen en in de vuilnisbak gooien, zodat de schimmel zich niet verder verspreidt. Gooi ze niet op de composthoop! Daarnaast is het verstandig om meeldauwgevoelige planten niet te plaatsen op plekken waar eerder meeldauw heeft gezeten. Mocht een plant toch helemaal onder deze schimmel zitten, dan is een bestrijdingsmiddel de beste oplossing.

©cocci65

Het gazon: maaien, bijzaaien en bemesten

Controleer of het gazon zieke of kale plekken heeft. Wil je die direct aanpakken? Steek de aangetaste plek dan in een vierkante vorm uit en leg er een nieuw, op maat gesneden grasmat in. Opnieuw inzaaien is natuurlijk ook een optie. Vanaf nu kun je het gras weer maandelijks maaien. Lang gras langs de randen werk je bij met een grastrimmer of kantenknipper, zodat het gazon er weer strak uitziet.

Bemesting is belangrijk voor een gezond gazon. Dit doe je in de periode van maart tot en met september minstens drie keer. Heb je in maart nog niet bemest? Dan is het nu de hoogste tijd. Sluit daarnaast de buitenkraan weer aan, zodat de sproeiers in de tuin klaar zijn voor gebruik.

Lees ook: Grasmaaien: fluitje van een cent met deze tips