In berglanden als Oostenrijk en Zwitserland zie je hem al overal, maar in Nederland was de elektrische mountainbike tot voor kort nog een bezienswaardigheid. Want heb je de trapondersteuning van een e-mtb niet vooral nodig als je moet klimmen? Ja, dat klopt, maar e-mtb’en is óók in Nederland geweldig leuk om te doen. Daarom: 10 plekken waar een e-mtb helemaal tot zijn recht komt.

Lees ook: Elektrische mountainbikes: welke soorten zijn er?

E-mountainbiken is in opmars, ook in het vlakke Nederland. E-mountainbiken is namelijk veel sportiever dan je geneigd bent te denken, en minder ‘gratis’ dan je zou vermoeden. Om te beginnen moet je zelf al trapkracht leveren om vooruit te komen. Daarnaast is een e-mtb vanwege zijn hoge gewicht lastiger te hanteren en ten slotte ondersteunt hij slechts tot een wettelijk bepaalde snelheid van 25 km/u. Ga je harder, dan dat dan valt de motorkracht weg en zijn het puur en alleen je benen die de noppenbanden over het zanderige bospad of andere offroad-ondergrond moeten voortbewegen. Nee, de eigen inbreng op een e-mtb valt niet te onderschatten, zeker als je in eco- of tourmodus rijdt om de hele rit lang accuvermogen te blijven houden. 

Ook sportfietsers kunnen dus hun hartje ophalen op een e-mtb. Het liefst wel op een parcours met wat hoogteverschil erin, want juist op een klim voel je het voordeel van de trapondersteuning. Je komt gemakkelijker boven, je hebt meer tijd om van de omgeving te genieten en je kunt langer door blijven gaan. Hetzelfde geldt voor passages met los zand of in de duinen. Waar je met een gewone mtb al rap je evenwicht verliest omdat het losse zand je te traag doet gaan, trekt een e-mtb je vrolijk en zonder sputteren naar de overkant. Los zand is er in Nederland in overvloed, maar ook heuveltjes en pittige hellinkjes zijn er her en der voldoende om van de kracht van een e-mtb te kunnen genieten.

4 tips voordat je op de e-mtb stapt

Voordat je verder leest welke 10 plekken het ontdekken absoluut waard zijn, geven we je nog wat nuttige kennis mee:

Tip 1: Zorg ervoor dat je je e-mtb goed kent voordat je ermee aan technische trails en steile afdalingen begint. Even ‘bunny-hoppen’ over een omgevallen boom is er met een e-mtb niet bij, en de kracht van de motor (in turbo-stand bijvoorbeeld) kan je (op een onbewaakt moment) verrassen.
Tip 2: Draag altijd een helm.
Tip 3: Op sommige plaatsen in Nederland is een mtb-vignet verplicht, bijvoorbeeld op de Utrechtse Heuvelrug en op de routes van Natuurmonumenten (klik op de links om te zien hoe en waar je het benodigde vignet bestelt), maar ook op andere routes kan een vignet verplicht zijn. Ga dit vooraf na zodat je niet tegen een strenge boswachter aan loopt.
Tip 4: De natuur in Nederland is er voor iedereen en dat betekent dat wandelaars, ruiters, joggers en fietsers elkaar wel eens zullen kruisen. Als je rekening met elkaar houdt en wandelaars hun wandelroutes laat en ruiters hun ruiterpaden, dan heb jij als mountainbiker je mountainbikepad voor jou en je collega-bikers.

©Roel van Schalen

Korte, pittige hellinkjes zijn er ook in Nederland volop.

10x: e-mountainbiken in Nederland

1) Limburg: Mountainbikeroute Vijlen

In het meest zuidoostelijke stukje Limburg ligt de mtb-route van Vijlen, een van de hoogst gelegen dorpen van Nederland. De route voert je 25,7 km lang over brede grindpaden, smalle holle wegen, pittige klimmetjes en uitdagende tot zeer uitdagende rotsige afdalingen. Aan afwisseling geen gebrek dus, en de prachtige vergezichten over het Limburgse heuvellandschap geven je fietsbeleving nog een extra boost. Een boost die je trouwens prima kunt gebruiken op de 580 hoogtemeters van de route, want het klimwerk valt niet te onderschatten. Gelukkig kun je af en toe even op adem komen op een stuk asfalt. Wil je even langer uitrusten, dan is een terrasje hier of daar nooit ver weg. Ben je na 25 km klimmen en dalen nog niet verzadigd, combineer Vijlen dan met de mtb-route Mechelen of de mtb-route Gulpen. Zorg er dan wel voor dat je genoeg accupower mee hebt (lees: een extra accu), want ook je e-bike voelt Limburg in de benen.

📍 Start route: Boscafé ’t Hijgend Hert, Harles 23, 6294 NG Vijlen (kaart)
Lengte/hoogtemeters: 25,7 km / 580 hm

2) Drenthe: Mountainbikeroute Gieten-Gasselte

Op de Drentse Hondsrug ligt de mtb-route Gieten-Gasselte. Je toert er door de bossen van Staatsbosbeheer over brede zandpaden, je rijdt langs weilanden en je komt onderweg ook heidelandschap tegen. Op de vele vloeiende singletracks slinger je van bocht tot bocht en bij de zwemplas het Gasselterveld (een voormalige zandafgraving) kan er ook nog geklommen worden. Het aanwezige hoogteverschil op de route is zoveel mogelijk benut en dat levert mooie klimmetjes op die flink in de kuiten bijten. De beloning is een soepele trail met prachtig uitzicht over het helder blauwe zwemwater. Tip: start bij het Boomkroonpad voor een rustige aanloop en bewaar het meer uitdagende klimwerk voor vanaf halverwege de rit. 

📍 Start route: Koerscafé Gasselte, Houtvester Jansenweg 2, 9462 TB Gasselte (kaart) | Buitencentrum Boomkroonpad, Steenhopenweg 4, 9533 PN Drouwen (kaart)
Lengte/hoogtemeters: 33,9 km / 276 hm

3) Gelderland: Mountainbikeroute Groesbeek

Het Rijk van Nijmegen hoort bij de meest heuvelachtige streken van Nederland en dus valt er van alles te beleven voor mountainbikers. Op de mtb-route Groesbeek moet je 376 hoogtemeters overwinnen in 17 km. Dat is heel wat, maar onderweg word je beloond met een 1,5 km lange afdaling met vele vloeiende bochten, hoge kuipbochten en kleine sprongetjes. De technische afdaling kreeg de veelbetekenende naam Traumapad mee. Niet voor beginners dus! Gelukkig kunnen die voor een parallelpad kiezen. De route biedt volop afwisseling tussen brede bospaden, kort draaiwerk en high-speed secties. Voor wie na 17 km nog niet verzadigd is, zijn er de routes van Mook (ten zuiden, 15 km) en de (iets zwaardere) route van Nijmegen (ten noordoosten, 15 km). 

📍 Start route: Boscafé de Zweef, Groesbeekseweg 55A, 6581 BJ Malden (kaart)
Lengte/hoogtemeters: 17 km / 376 hm 

©Dan Edwards

De meeste routes worden perfect onderhouden.

4) Noord-Brabant: Bikepark WielerExperience Roosendaal

Wil je als beginnende e-mtb’er je bike beter leren kennen of eerst gecontroleerd oefenen voordat je de vrije natuur in trekt, dan is de mountainbiketrail van WielerExperience Roosendaal wellicht iets voor jou. Het fietspark aan de noordkant van Roosendaal is 3500 m² groot en herbergt een trail met allerlei natuurlijke en kunstmatige hindernissen. Rotspartijen, boomwortels, kombochten, hoogteverschillen en enkele drops (plotse verlagingen) bieden volop uitdaging. Niet alleen voor beginners trouwens, ook ervaren rijders kunnen hier hun vaardigheden aanscherpen. Prettig is ook nog dat er vaak collega-bikers aan het rondtoeren zijn. Kun je een beetje sparren, en van elkaar leren! Het bikepark is gratis toegankelijk.

📍 Start route: Buijenstraat 14, 4705 RD Roosendaal (kaart)
Lengte parcours: 1,2 km

5) Friesland: Mountainbikeroute Appelscha

Als Nederland érgens plat is, dan wel in de noordelijke provincies Friesland en Groningen. Toch hebben de parcoursbouwers van mtb-route Appelscha een fraaie lus door het al even fraaie landschap van het Drents-Friese Wold weten te realiseren. Elk hoogteverschil is benut en dus rijd je regelmatig lekker technisch bergop en bergaf, slingerend tussen de bomen. Of kun je snelheid maken door de open bossen of zigzaggend over mooie heidevlakten met weids uitzicht. Afgezien van het losse zand waar je geregeld mee te maken krijgt, is de route is fysiek niet bijzonder zwaar. Een aanrader is daarom om de aparte route (lengte 4 km) naar de Bosberg mee te pikken. Volop speelplezier op swingende singletracks! Is je honger dan nog niet gestild, of heb je toch de hele dag, pak dan de mtb-route Diever mee (sluit ten zuiden aan, 22 km).

📍 Start route: Parkeerplaats Het Groote Veen, Bosweg, 8426 SJ Appelscha (kaart)
Lengte/hoogtemeters: 17 km / 80 hm

6) Utrecht: Mountainbikeroute Leersum

Nationaal Park de Utrechtse Heuvelrug is het op één na grootste bosgebied van Nederland en (dus)  ook een mtb-paradijs. Er liggen liefst 10 mtb-routes te wachten en vanwege het hoogteverschil is die van Leersum voor e-mtb’ers heel interessant. Het terrein varieert van 8 meter boven NAP tot 69 m boven NAP. Je rijdt door grove dennenbossen afgewisseld met loofbos, heide en stuifzand, en natuurlijk over eindeloze singletracks. Het is draaien en keren en naar boven en naar beneden manoeuvreren. Heb je na 20 intensieve kilometers nog power in de benen (en in de accu), dan is de oversteek naar de mtb-route Amerongen zo gemaakt. Die is 18 km lang en heeft 260 hoogtemeters. Let op: voor al deze routes is een mtb-vignet verplicht.

📍 Start route: BBQ De Heuvelrug, Scherpenzeelseweg 45, 3956 KB Leersum (kaart)
Lengte/hoogtemeters: 20 km / 340 hm

©anton havelaar

Op veel routes is aan vloeiende singletracks geen gebrek!

7) Noord-Holland: Mountainbikeroute Schoorl

‘Schoorl’ is een begrip onder mountainbikers en wie er gaat fietsen, snapt meteen waarom. De Schoorlse Duinen is een prachtig natuurgebied met alles wat het hartje van een natuurliefhebber begeert. Zandverstuivingen, dichte bebossing, heidegebied en open duinen: je komt het allemaal tegen. Als mountainbiker geniet je bovendien van serieuze hoogteverschillen: je klautert naar 48 m boven NAP, de Schoorlse Nok op, maar als beloning voor die pittige klim krijg je een lange en steile afdaling. Technische secties en vlakke stukken wisselen elkaar af, en dan is er ook nog altijd die zilte zeebries. Wat wil je nog meer?

📍 Start route: hoek Postweg/Duinweg 66, 1871 AH Schoorl (kaart)
Lengte/hoogtemeters: 14,3 km / 359 hm

8) Overijssel: Mountainbikeroute Hellendoorn

Bergop en bergaf rijden kan maar op een paar plekken in Nederland en de Sallandse Heuvelrug is er daar één van. Het natuurgebied van 5.000 hectare kent flinke hoogteverschillen met mooie vergezichten. De mtb-route Hellendoorn gaat langs het gelijknamige avonturenpark en je rijdt constant in prachtige open bossen, door heidegebied en vooral over vlotte singletracks. De route is zeer goed onderhouden en in de snelle afdalingen kun je dan ook lekker je skills oefenen, swingend van linkerbocht naar rechterbocht en vice versa. Kun je niet genoeg krijgen van de mooie omgeving dan kun je aan de zuidkant van de route vlot aansluiten op de route van Holten. Die voert over 30 km en is minder uitdagend wat hoogtemeters betreft.

📍 Start route: Buitencentrum Staatsbosbeheer, Grotestraat 281, 7441 GS Nijverdal (kaart)
Lengte/hoogtemeters: 19,5 km / 366 hm

9) Limburg: Mountainbikeroute Landgraaf Strijthagen

Voor ervaren bikers die hun rijvaardigheid tot het uiterste willen testen, liggen er in de Limburgse stadsregio Parkstad (o.a. Heerlen-Brunssum-Landgraaf) vijf schitterende mtb-routes te wachten. Brunssumerheide, Roode Beek, Heerlen, Landgraaf en Strijthagen. Het strijdtoneel voor de mtb-route Strijthagen is de Wilhelminaberg, ontstaan als stortplaats voor afvalsteen uit de Staatsmijnen. Ook Snowworld Landgraaf heeft er zijn thuis gevonden, en aan de achterkant daarvan heb je de uitdagende ‘half-pipe’-afdaling en de ‘wortel’-afdaling. Ze worden tot de meest uitdagende afdalingen in Nederland gerekend. Wie over goede benen beschikt, kan de route vervolgen door er die van Brunssumerheide aan te koppelen. Klimwerk, technische secties, snelle afdalingen en heel veel vloeiende singletracks. Allemaal in een landschap om je vingers bij af te likken.

📍 Start route: Park Strijthagen/VV Schaesberg, Hofstraat 5, 6372 XC Landgraaf (kaart)
Lengte/hoogtemeters: 23 km / 450 hm

10) Noord-Brabant: Mountainbikeroute Best

Ten noorden van Eindhoven, net boven recreatiepark Aquabest ligt een groot bosgebied waar het heerlijk mountainbiken is. Loofbos en stukken heide wisselen elkaar af. De mtb-route Best bestaat uit twee lussen, gescheiden door het Wilhelmina-kanaal. De noordelijke groene lus is 10 km lang en ideaal om lekker op te warmen over niet al te uitdagende (brede) paden; perfect voor beginnende bikers om ervaring op te doen. De zuidelijke rode lus is met 5 km een stuk korter maar vraagt meer stuurmanskunst en klimvermogen, want er zitten flink wat bochtige stukken in en korte hellinkjes.

📍 Start route: Joe Mann Paviljoen, Joe Mannweg 4, 5681 PT Best (kaart)
Lengte/hoogtemeters: 10+5 km / 135 hm

De Galaxy A-serie levert Samsung al jaren verkoopknallers op, en grote kans dat ook de nieuwe Galaxy A56 een hit wordt. Dit toestel biedt namelijk een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding en krijgt zes jaar updates. Lees alles over de smartphone in onze uitgebreide Samsung Galaxy A56 review.

De Galaxy A-reeks van 2025 bestaat op moment van schrijven uit de A26, A36 en A56. Hoe hoger het getal, hoe completer en duurder het toestel. De adviesprijs van de A56 bedraagt 480 euro, maar na de release medio maart is de straatprijs van de smartphone eind april al gezakt naar 380 euro. Een veel vriendelijkere prijs. Ook de versie met meer opslagcapaciteit (256 GB in plaats van 128 GB) is al tientallen euro's in prijs gezakt.

©Rens Blom

Premium ontwerp

Kijk je naar de A56, dan kijk je zonder twijfel naar een moderne Samsung-smartphone. De A56 past precies in Samsungs straatje en dat vinden we helemaal prima, want het ontwerp komt luxe over en de smartphone houdt prettig vast. Ook fijn is dat de A56 waterdicht is en wat minder weegt dan zijn voorganger, de A55. Met 198 gram is het gewicht nu gangbaar voor een toestel met 6,7 inch-scherm. Door zijn afmetingen is de A56 wel lastig met één hand te bedienen. Daar staat tegenover dat het grote scherm zich goed leent voor het bekijken van filmpjes, het typen met twee handen en het spelen van games.

©Rens Blom

Het scherm bevalt ons sowieso erg goed. Het oledscherm heeft een Full-HD-resolutie, soepele 120Hz-verversingssnelheid en kan erg fel. De zomers aanvoelende dagen medio en eind april brachten een krachtig zonnetje met zich mee, maar we konden het scherm van de Galaxy A56 buiten goed aflezen.

Complete specificaties

Zoals we gewend zijn van de Galaxy A-serie, biedt ook de A56 een mooi totaalpakket aan functies voor een sympathieke prijs. Dat begint bij de processor. De nieuwe, door Samsung zelf ontwikkelde processor, is lekker snel en werkt samen met 8 GB werkgeheugen. Er zijn wat toestellen die beter omgaan met zware games, maar voor de meeste toepassingen is de A56 goed uitgerust.

©Rens Blom

De A56 heeft daarnaast ondersteuning voor e-sim (een digitale simkaart), lekker duidelijke luidsprekers en keuze uit 128 GB of 256 GB opslagcapaciteit. Omdat het prijsverschil tussen de twee opslagversies slechts enkele tientjes bedraagt, raden wij de meeste mensen aan om de 256GB-variant te kiezen. Waarom? Die heeft veel meer ruimte voor je apps, foto's, filmpjes en andere bestanden en niet te vergeten: updates die jarenlang beschikbaar komen. Omdat de smartphone geen microSD-kaartslot heeft, moet je het doen met de ingebouwde opslagcapaciteit. Als je de A56 jaren wilt gebruiken, lijkt het ons verstandig om eenmalig iets meer te betalen voor veel meer opslagruimte.

©Rens Blom

Snel opladen, voor Samsungs doen

Dan de accuduur, een punt waarop Galaxy A-smartphones al jaren (meer dan) prima scoren. De A56 zet die traditie voort. Hoewel de accucapaciteit met 5000 mAh zeker niet groter is dan gebruikelijk en het scherm met 6,7 inch van gangbare grootte is, weet de A56 toch een lange accuduur te realiseren. Wij hebben in de testperiode nooit moeite gehad om een lange dag door te komen, ook niet als we het toestel een uur als hotspot gebruikten om op onze laptop te kunnen internetten in de trein. Dat soort zaken trekken de smartphone-accu sneller leeg, maar de A56 is lekker zuinig.

Het opladen kan helaas niet draadloos, maar dat is een logische bezuiniging in een betaalbare smartphone. Opladen via de usb-c-kabel dus, die in de doos zit. De adapter dien je zelf te regelen. Het loont om een adapter te pakken of kopen die via het juiste protocol 45 watt of meer aan stroom levert. De Galaxy A45 kan namelijk laden met maximaal 45 watt. Dat is veel sneller dan de meeste andere Samsung-smartphones, waardoor de accu sneller vol is. In vergelijking met de concurrentie is 45 watt prima, maar niet bijzonder. Er zijn genoeg smartphones die 65 tot 100 watt aankunnen.

©Rens Blom

Camera's

Met de Galaxy A56 kun je mooie foto's schieten, vooral met de hoofdcamera van 50 megapixel. Die staat echt zijn mannetje. De groothoekcamera van 12 megapixel is minder goed, maar volstaat ook en legt een lekker wijd deel van de situatie vast. De macrocamera van 5 megapixel voegt naar onze mening weinig toe, maar zit ook niet in de weg. De A56 kan zoomen via de hoofdcamera, maar dan holt de kwaliteit wel achteruit.

De selfiecamera vinden we opvallend goed, wat een opsteker is voor wie graag selfies neemt of videogesprekken voert met zijn telefoon.

©Rens Blom

Van boven naar beneden: de hoofdcamera, groothoekcamera en een paar keer zoom.

Zes jaar updates

Een prettige gedachte bij de Galaxy A56 is dat Samsung zes jaar complete updates belooft. Je krijgt dus de komende jaren verschillende Android-upgrades en kunt ook zes jaar lang beveiligingsupdates verwachten. Erg netjes, gelet op de prijs van de telefoon.

©Rens Blom

Samsungs OneUI-softwareschil over Android heen is wat druk en wil héél graag dat je een Samsung-account aanmaakt. Dat is echter niet verplicht. OneUI biedt allerlei handigheidjes, waarvan een deel leunt op kunstmatige intelligentie (AI). Er valt veel te proberen.

Conclusie: Samsung Galaxy A56 kopen?

De Samsung Galaxy A56 is een typische smartphone voor het grote publiek. Hij laat geen steken vallen en blinkt eigenlijk ook nergens echt in uit. Het is gewoon een fijne smartphone met een goed scherm, lange accuduur en zes jaar updategarantie. Gelet op de straatprijs van circa 380 euro is de Galaxy A56 daarom een toestel met een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding.

Bij het kiezen van de ideale vaatwasser zijn er heel wat zaken om op te letten. Eén daarvan is de droogtechniek die wordt toegepast. Er zijn grofweg drie methodes: ventilatiedroging, condensdroging en drogen met zeoliet. In dit artikel leggen we uit wat elke techniek precies inhoudt.

Schoon én droog

Een vaatwasser moet natuurlijk in de eerste plaats zorgen voor blinkend schone vaat. Maar minstens zo belangrijk is hoe goed hij alles droogt, want niets is zo irritant als bij het uitruimen alsnog de theedoek tevoorschijn moeten halen. Blijft er water achter op borden of in glazen, dan loop je bovendien het risico op schimmelvorming – en dat is allesbehalve fris. Ben je toe aan een nieuwe vaatwasser? Let dan zeker ook op de gebruikte droogtechniek.

Vaatwassers met ventilatiedroogtechniek

Een veelgebruikte manier om de vaat te drogen, is door het water te laten verdampen. Dit wordt ook wel de ventilatiedroogtechniek genoemd. Sommige vaatwassers hebben een mechanische arm die de deur automatisch opent zodra het programma is afgelopen. Het warme vocht in de machine kan dan vanzelf ontsnappen. Je kunt de deur natuurlijk ook handmatig openen, maar doe dat dan wel meteen na afloop van het programma. Omdat zowel de vaat als het water dan nog warm zijn, verdampt het vocht sneller dan wanneer je langer wacht.

Deze methode is het meest milieuvriendelijk, maar heeft ook een nadeel: het kan vrij lang duren voordat alles echt droog is. En soms blijft er toch nog vocht achter, waardoor je alsnog naar die theedoek moet grijpen.

©VLADYSLAV LEHIR

Vaatwassers met condensdroogtechniek

Een andere mogelijkheid is een vaatwasser met condensdroogtechniek. Deze methode is vooral geschikt als je vaak glaswerk, aardewerk of roestvrij staal reinigt. De warme, vochtige lucht in de machine slaat daarbij neer op de koelere wanden van de binnenruimte. Het gecondenseerde water wordt opgevangen en vervolgens weggepompt.

Het nadeel van deze techniek is dat de vaat vaak nog niet helemaal droog is wanneer het programma klaar is. Een theedoek blijft dus onmisbaar. Wil je toch profiteren van dit betaalbare systeem? Combineer het dan met handmatige ventilatie: zet de deur na afloop even op een kier zodat de stoom sneller kan ontsnappen en de vaat beter nadroogt.

Vaatwassers met zeoliet: hoe werkt dat?

De beste droogtechniek van dit moment? Dat is zonder twijfel zeolietdroging. Zeoliet is een mineraal dat warmte afgeeft zodra het in aanraking komt met water. Gebruikers zijn vaak laaiend enthousiast: volgens velen is hun vaat nog nooit zó goed droog uit de machine gekomen. Of het nu om plastic bakjes, glazen of borden gaat – alles komt er kurkdroog uit, ongeacht waar het staat in de vaatwasser. Niet gek dus dat modellen met deze techniek steeds populairder worden en steeds meer gemeengoed worden. Ze zijn dan ook bij diverse webwinkels te vinden.

Maar hoe werkt het precies? Onder in de vaatwasser liggen speciale zeolietkorrels. Zodra het programma is afgelopen en het water is afgevoerd, komen de korrels in actie. Ze geven warmte af aan de binnenruimte, waardoor de vaat efficiënt wordt gedroogd. Handig: de korrels regenereren zichzelf na elke wasbeurt. Je hoeft ze dus nooit te vervangen. Bovendien is dit systeem ook nog eens bijzonder energiezuinig.