De nieuwe Smart #1 is een compacte elektrische cross-over die zich niet langer beperkt tot het stadssegment. Met een actieradius tot 455 km, een ruim interieur en hoogwaardige afwerking mikt de #1 op concurrenten als de Kia Niro EV en Hyundai Kona. Ontdek in deze rijtest waarom deze slimme EV van Smart veel meer in huis heeft dan je zou verwachten.

In ons collectieve geheugen parkeer je 'm dwars in een parkeervak. Letterlijk, en dan ook nog zonder aandenken uit Leeuwarden een paar weken later. Het Smartje staat al  25 jaar synoniem voor micromobiliteit. Het automerk dat door het Zwitserse Swatch (jawel, van de horloges) onder de vleugels van Mercedes-Benz ten tonele verscheen, ontgroeide door de jaren heen echter zijn eigen segment.

Er volgden modellen als een Roadster en een ForFour, en verschillende variaties op het thema ForTwo later is het nu tijd voor de absolute next step. Hij is er opnieuw elektrisch, maar afgezien van het logo en het karakter rekent Smarts nieuwste telg – de #1 – op een uiterst venijnige manier af met het verleden. Irwin Versteegh van InstaAutoVlog reed ermee en in dit artikel vertelt hij jullie er alles over. 

©Irwin Versteegh

Chinees-Duitse samenwerking 

De Zwitserse roots heeft het merk inmiddels van zich afgeschud. Tegenwoordig is Smart een joint venture tussen het Chinese Geely (waar ook Volvo tegenwoordig onder valt) en Smarts oude voogd, Mercedes-Benz. Het doel is het samen ontwikkelen van hoogwaardige en intelligente elektrische auto’s. Mercedes-Benz tekent, Geely zorgt voor de aandrijftechnologie. 

Hoe dan ook is de Smart #1 (je zegt letterlijk 'hashtag one') een auto die opereert in het B-crossover-segment. Hij gaat de strijd aan met auto’s als de Kia Niro EV, de Hyundai Kona en de Volvo EX30. De eerste kennismaking met de auto geeft al snel het inzicht dat het een verrassend leuke auto is. Een echte Smart-telg die overduidelijk wat DNA van Mercedes-designers heeft geërfd. De #1 heeft karakter, en iets dat daar aan bijdraagt, is de dagrijverlichting voor en achter, maar ook de hoogte. Zo is-ie met een totaal van 1,63 meter hoger dan al z’n concurrenten. Hij is bijna 9 centimeter hoger dan de Volvo EX30 en 6 centimeter hoger dan de Kona en Niro EV.  

Standaard staat-ie op 18-inch lichtmetalen wielen, en ook de ledverlichting is standaard. Vanaf de Premium-uitvoering zien we significante verschillen in de vorm van 19-inch wielen, privacy glass vanaf de B-stijl en betere koplampen met een Matrix-functie. Het standaard kleurenpalet bestaat uit zes verschillende kleuren, maar vanaf de Premium-uitvoering kun je voor 880 euro ook opteren voor matgrijs of blauw. 

©Irwin Versteegh

Comfortabele instap 

Eenmaal aan boord verrast de #1 met een prettig hoge en ruime instap. De voorruit staat ver naar voren, en dat zorgt samen met de hoge daklijn voor ruimte en instapcomfort. Je neemt op heuphoogte plaats en de stoelen zijn goed gevormd. Het enige dat beter kan, is het materiaal waar met name je elleboog in het deurpaneel op leunt. Dat vond ik net iets te hard.

Het stuurwiel is zowel axiaal als verticaal verstelbaar en ligt bovendien prettig in de hand. Het is bekleed met fijn aanvoelende materialen en ook de bedieningselementen zijn dik voor elkaar. Deze zijn makkelijk te overzien, en daar kunnen andere automerken nog wat van leren. Achteruit inparkeren? De #1 beschikt standaard over een achteruitrijcamera en vanaf de Premium zien we zelfs een 360 graden camerafunctie.  

Voor de rest wordt het interieur gekenmerkt door de aanwezigheid van twee grote displays. Eentje recht voor je neus bijvoorbeeld. Niet al te groot, maar vrij doeltreffend als het aankomt op het tonen van alle cruciale informatie. Daarentegen is het centraal geplaatste infotainmentsysteem fors: 12,8 inch in totaal en uitgerust met Smarts eigen software. Live-navigatie met EV-routeplanning is standaard, net als wireless Apple CarPlay en Android Auto.

Het systeem werkt snel, is vrij overzichtelijk (als je eenmaal aan de vele kleurtjes en animaties gewend bent) en het enige minpunt lijkt de stabiliteit en de betrouwbaarheid. Gedurende de 2000 testkilometers vertoonde het systeem geregeld wat kuren, zoals het niet koppelen van een verbonden telefoon, maar ook het soms in- of uitschakelen van het ePedal.  

©Irwin Versteegh

Opvallend ruim 

Opbergruimte? Dik op orde! Met name de grote portiervakken zijn fijn, evenals de slim ingedeelde middentunnel met drie aparte en afsluitbare opbergvakken. De achterbank is comfortabel gevormd en biedt meer dan genoeg leefruimte. De #1 is net iets krapper dan een Kona of Niro, maar een stuk ruimer dan de Volvo EX30. De vlakke vloer is ook een sterke eigenschap, net als de aanwezigheid van ventilatieroosters.

De kofferruimte meet standaard 370 liter inhoud en is na het neerklappen van de achterbankleuning uit te breiden tot een maximum van 1160 liter. Bijzonder en praktisch is de mogelijkheid om de achterbank in de lengte te verschuiven. Op die manier kun je kiezen voor meer been- of juist meer bagageruimte. De laadkabel kun je kwijt in een 15 liter grote frunk. Ook uniek: elke #1 heeft een trekgewicht van maar liefst 1600 kg.

©Irwin Versteegh

Tip: ga voor Premium 

Tijd om te gaan rijden. De #1 is leverbaar met vier verschillende aandrijflijnen. Hoe dan ook is een 272 pk sterke elektromotor op de achteras standaard, net als een 0-100-tijd in 5,8 seconden. De basisversie (die vreemd genoeg Pro heet) beschikt over een 47kWh-accu en een rijbereik van maximaal 325 km. Een showroomtrekkertje, want het snelladen gaat met 130 kW, maar een 1-fase boordlader is niet meer van deze tijd.

De versie waar je dan ook minimaal voor moet gaan, is de Premium. In tegenstelling tot de Pro beschikt deze namelijk over een warmtepomp en stijgt de range mede daardoor naar maximaal 455 km. Net als de duurdere Pulse beschikt de Premium over een 22 kW 3-fase-boordlader en een maximaal snellaadvermogen van 150 kW. Liever wat meer pit, ga dan voor de Brabus. Deze krijgt een extra elektromotor op de vooras, waarmee het gecombineerde vermogen stijgt naar 428 pk. 

©Irwin Versteegh

Effectieve range van 365 kilometer

Gedurende de testperiode heb ik de #1 goed gebruikt, en met name een retourtje Frankfurt gaf inzicht. Gemiddeld verbruikte de Smart gedurende 2000 testkilometers 19,3 kWh/100 km. Niet superzuinig, maar dat is inclusief 700 Autobahnkilometers en snelheden boven de 130 km/u. Blijf je in Nederland, dan neemt-ie genoegen met een gemiddelde van 17 kWh/100 km, goed voor een effectieve range van ongeveer 365 km.

Accu leeg? Mede dankzij actieve batterijverwarming geniet je in de praktijk al snel van een DC-piek van 155 kW. Let echter wel op, want zodra het accupercentage onder de 10 procent komt, duurt het even voordat-ie op gang komt. Tot de 10 procent zie je dan cijfers van rond de 19 kW als piekvermogen. 

Wat betreft het verbruik en laden presteert de #1 keurig, en dat geldt ook voor het rijden. Althans, buiten de bebouwde kom. Daarbinnen ontbreekt het her en der wel wat aan verfijning. Zeker in vergelijking met zijn concurrenten presteert de Smart ondermaats. Niettemin excelleert-ie op de snelweg en blijkt er behoorlijk veel rust en stabiliteit in het onderstel te zitten. Met name de rechtuitstabiliteit is uitstekend. Een stukje sturen? Ook daar weet de #1 wel raad mee, al biedt een Niro EV op dat vlak meer plezier.

Wat ook erg goed bevallen is, zijn de veiligheidssystemen, en dan met name de actieve. Zo werkt de adaptieve cruisecontrol erg goed en is ook het automatische stuursysteem in staat om de #1 kundig op jouw rijstrook te houden.  

©Irwin Versteegh

Al met al is de smart #1 uitstekend bevallen. Sterker nog, ik stapte keer op keer met plezier achter het stuur. Het is een prettige kilometervreter met goede stoelen, eenmaal op de snelweg fijne rijeigenschappen en hoewel het energieverbruik misschien fractioneel lager mag, wordt dit goedgemaakt door de prima snellaadfunctie. Wel is het zo dat je – net als bij z’n Volvo-broertje EX30 – dient te opteren voor minimaal de Premium-uitvoering met de warmtepomp, grote batterij en 3-fase-boordlader, maar dan ben je wel klaar en staat er een fijne, compleet uitgevoerde en uitstekende EV voor de deur.  

De OnePlus 15 is een premium smartphone met een megabatterij en dat merk je. Je kunt dit toestel bijna twee volle dagen gebruiken voordat je hem moet opladen, ook bij intensiever gebruik. Een mooi pluspunt, maar wat heeft de telefoon nog meer te bieden? Je leest het in deze OnePlus 15-review.

Het klopt dat er na de OnePlus 13 geen 14 is verschenen. Volgens OnePlus is de 15 niet één, maar twee generaties beter en heet hij daarom de 15. Dat is mooie marketingpraat, want het getal 14 is in thuisland China een ongeluksgetal en wordt daarom vermeden in hotels, adressen en dus ook smartphoneseries. De 15 is dus gewoon de opvolger van de 13, maar voert wel degelijk boeiende vernieuwingen door.

©Rens Blom

Enorme accu...

De reusachtige batterij springt het meest in het oog. De OnePlus 13 had al een bovengemiddeld grote accucapaciteit van 6000 mAh, maar in de 15 zit een 7300mAh-accu. De topsmartphone heeft daarmee ook een veel grotere accu dan de Apple iPhone 17 Pro Max (4823 mAh), Samsung Galaxy S25 Ultra (5000 mAh), Google Pixel 10 Pro XL (5200 mAh) en vrijwel alle andere vlaggenschepen. Enkel Oppo's nieuwe Find X9 Pro – die een adviesprijs heeft van 1299 euro – gaat met zijn 7500mAh-accu de OnePlus 15 voorbij.

Leidt die enorme accu in de OnePlus 15 ook tot een geweldige accuduur? Ja, gelukkig wel. Wij kunnen de smartphone zonder zorgen een hele lange dag intensief gebruiken en dan is hij zeker nog niet leeg als we naar bed gaan. Bij regulier gebruik kun je deze telefoon prima twee dagen gebruiken voordat je laat op de tweede avond een oplader nodig hebt.

... laadt ook snel op

Opladen kan via usb-c of draadloos. Beide methoden komen met een addertje onder het gras. Bedraad opladen kan namelijk met een duizelingwekkende 120 watt, maar alleen als je zelf de juiste OnePlus-adapter koopt. Via een andere goede usb-c-adapter is het laden beperkt tot 36 watt. Niet langzaam, maar ook niet indrukwekkend snel. Voor draadloos geldt hetzelfde. Met een draadloze OnePlus-lader kun je met 50 watt laden, met een andere moderne oplader langzamer. Let erop dat de smartphone geen magnetisch draadloos opladen ondersteunt, tenzij je een geschikt hoesje (met ingebouwde magneetring) koopt. Met zo'n hoesje, bijvoorbeeld van OnePlus zelf, kun je de OnePlus 15 wél aan een MagSafe-oplader hangen. Dat werkt prima, kunnen we uit ervaring zeggen.

©Rens Blom

Bloedsnelle hardware

In een nieuwe premium smartphone verwacht je de beste, nieuwste hardware. OnePlus maakt die belofte waar. De OnePlus 15 draait als een van de eerste telefoons op de Qualcomm Snapdragon 8 Elite Gen 5-processor en die is bloedsnel. Zeker in combinatie met 16 GB werkgeheugen en 512 GB opslagcapaciteit in ons testtoestel. Dit is overigens de duurdere configuratie (1099 euro). In de basisversie (949 euro) zit 12 GB en 256 GB – ook ruim voldoende.

©Rens Blom

Het ontwerp van de smartphone laat eveneens een fijne indruk achter. De OnePlus 15 houdt comfortabel vast, heeft een geweldige vingerafdrukscanner in het display en beschikt over een prachtig oledscherm. Het scherm is met 6,78 inch aan de grote kant, waardoor je het toestel moeilijk met één hand kunt gebruiken. Op de linkerzijkant zit een speciale knop om AI-functies te starten. Als je dat niets vindt, zit de knop niet in de weg.

©Rens Blom

Goede camera's

De OnePlus 15 heeft een hoofdcamera, groothoekcamera en zoomcamera, allemaal met 50megapixel-sensoren. De camera's zijn goed en veelzijdig, maar jammer genoeg niet echt beter dan die van de OnePlus 13. Het nieuwe vlaggenschip moet ook concurrenten als de iPhone 17 Pro en Google Pixel 10 Pro voor zich dulden, met name als het gaat om ver inzoomen en de groothoeklens. Storend? Naar onze mening niet, tenzij je de beste camerasmartphone van dit moment zoekt. Dan is de OnePlus 15 niet de topper voor jou.

Hieronder zetten we een paar fotoseries gemaakt met de OnePlus 15 op een rijtje.

©Rens Blom

©Rens Blom

Updatebeleid kan nog steeds beter

OnePlus heeft zijn updatebeleid voor dure smartphones in de afgelopen jaren verbeterd, maar kan met de OnePlus 15 nog steeds niet tippen aan sommige concurrenten. Het toestel krijgt vier jaar Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. Samsung, Apple en Google geven hun dure telefoons zeven jaar complete updates. Bijzonder is dat de Oppo Find X9 Pro vijf om zes jaar updates krijgt, terwijl Oppo en OnePlus zusterbedrijven zijn en dezelfde ColorOS-softwareschil gebruiken. Alhoewel, OnePlus noemt zijn schil OxygenOS. In de praktijk verschilt de software echter nauwelijks met de ColorOS-schil van de Oppo Find X9 Pro, die we na de OnePlus 15 getest hebben.

©Rens Blom

Conclusie: OnePlus 15 kopen?

De OnePlus 15 is een premium smartphone met iets minder goede camera's en een korter updatebeleid dan sommige concurrenten, maar zet daar een fantastische accuduur en bloedsnelle prestaties tegenover. De adviesprijs vanaf 949 euro vinden we voor een vlaggenschip sympathiek.

Nu de ondersteuning voor Windows 10 echt gestopt is, zul je binnenkort toch echt moeten overstappen. Maar wat nu als je hardware ontoereikend is voor Windows 11 of als je helemaal geen zin hebt in dat systeem? Met Linux kun je alle kanten uit, dus bespreken we de interessantste varianten.

Een groot voordeel van Linux zijn de acceptabele systeemeisen, waardoor je in de praktijk ook nog volop plezier kunt halen uit oudere computers. Met het recente afscheid van Windows 10 bedenk je nu mogelijk wat je met de computer of laptop kunt doen en hoe je niet afhankelijk bent van een eventuele overstap naar Windows 11.

MX Linux

We beginnen met MX Linux. Dit is een goed voorbeeld van een Linux-distributie die niet al te hoge eisen aan de hardware stelt: minimaal een dualcore-processor van minstens 2 GHz en zo'n 15 GB vrije schijfruimte. Een intern geheugen van 1 GB is al voldoende om MX Linux te draaien. Behalve een 64bit-versie is er ook een 32bit-uitvoering beschikbaar, prettig voor oudere computers. Dat wordt gewaardeerd: MX Linux is een van de populairste Linux-distributies op dit moment.

Omgevingen

Verwacht niet te veel toeters en bellen op het gebied van gebruikersinterface. Dat heb je ook niet nodig voor alledaagse taken. Voor MX Linux zijn verschillende omgevingen beschikbaar. Ga je voor ultieme prestaties en functioneel gebruik, dan is Xfce een goede kandidaat. De omgeving heeft een eenvoudige opzet, maar stelt ook geen hoge eisen aan het systeem.

In de sectie MX Tools vind je een verzameling van handige programma's om de computer te onderhouden. Je kunt hier nieuwe gebruikers aanmaken en de opstartvolgorde van het systeem aanpassen, als je gebruikmaakt van meerdere besturingssystemen. Ook zijn er programma's waarmee je de computer kunt herstellen in geval van problemen. Via de sectie Setup installeer je aanvullende drivers en bijvoorbeeld codecs voor audio en video. 

Rijkere omgeving

Geef je de voorkeur aan een rijkere omgeving, dan kun je de KDE-omgeving gebruiken. Deze vertoont grote gelijkenis met een gemiddeld Windows-bureaubladomgeving en is relatief gebruiksvriendelijk. Ook is er veel ruimte voor het aanpassen van de omgeving aan je eigen smaak, bijvoorbeeld met aangepaste achtergronden en een pictogramset. Je kunt die zelf samenstellen of gebruikmaken van kant-en-klare thema's, wederom vergelijkbaar met Windows.

De derde omgeving – Fluxbox – combineert het beste van beide werelden: de snelheid van het eerder genoemde Xfce en de gebruiksvriendelijkheid van de KDE-omgeving. Dit maakt de omgeving geschikt voor iets oudere hardware, maar ook prima bruikbaar voor meer moderne hardware.

Standaardapps

MX Linux is standaard voorzien van een aantal apps waarmee je direct aan de slag kunt. Zo vinden we Firefox als browser en heeft MX Linux de Thunderbird-client voor e-mail. Ook is er een recente editie van het kantoorpakket LibreOffice vooraf geïnstalleerd. Voor het afspelen van audio en video hebben de makers het bekende VLC meegeleverd. Ook vind je Strawberry, een relatief uitgebreide muziekspeler, terug in de omgeving. Je kunt zelf aanvullende apps installeren via de MX Package Installer. De apps zijn onderverdeeld in verschillende categorieën, zoals Email, Games en Browser. Via het zoekvak bovenin kun je specifieke apps vinden.

Elementary OS

Visueel aantrekkelijk

Waar sommige Linux-distributies niet uitblinken in gebruiksvriendelijkheid of uiterlijk, onderscheidt Elementary OS zich van de rest. In onze ogen is dit een van de meest visueel aantrekkelijke Linux-versies op dit moment. Een deel van de omgeving doet sterk denken aan het uiterlijk van Apple-omgevingen. Zelf noemen de makers het de Pantheon-omgeving. Voor Elementary OS heb je een Intel Core i3 of vergelijkbare processor nodig, 4 GB intern geheugen en 32 GB vrije schijfruimte. Je kunt Elementary OS ook proberen zonder het eerst te installeren (zie ook het kader 'Probleemloos proberen' verderop in dit artikel).

Extra veilige óf klassieke modus

Veel aandacht is besteed aan veiligheid en privacy. Dat merk je bijvoorbeeld met de Secure Session. Deze modus kun je activeren tijdens het aanmelden. Bij de Secure Session heeft elke app expliciet toestemming nodig om een taak uit te voeren, bijvoorbeeld toegang krijgen tot de fotomap of de camera. Dit is vergelijkbaar met de machtigingen die je op een mobiele telefoon per app kunt toekennen. Heb je hieraan geen behoefte en wil je de apps direct toegang geven tot 'alle' acties, dan kun je in Elementary OS ook nog kiezen voor de klassieke modus.

AppCenter

Standaard is in Elementary OS een volwassen set apps ingebouwd. Zo vind je onder meer apps voor het afspelen van audio en video, maar ook voor het werken met Office-documenten. Aanvullende apps installeer je via het onderdeel AppCenter. Handig is dat dit onderdeel ook toegang biedt tot de apps die je via Flathub kunt krijgen (over Flathub lees je elders in dit artikel).

Je kunt kiezen welke repository (bron) je wilt gebruiken: die van Elementary OS of Flathub. Ook in het AppCenter is de focus op veiligheid goed merkbaar: je leest welke rechten de app wil gebruiken (bijvoorbeeld het aanpassen van systeeminstellingen). Ook lees je op voorhand over eventuele compatibiliteitsproblemen of onderdelen die niet werken. Verder valt Elementary OS in positieve zin op qua toegankelijkheidsfuncties. Zo hebben de makers veel aandacht besteed aan navigatie met het toetsenbord (in plaats van afhankelijkheid van de muis) en screenreader-functionaliteit, waarbij de elementen op het scherm worden voorgelezen door een stem en je niet afhankelijk bent van het beeldscherm.

Meerdere omgevingen

Mogelijk gebruikte je in Windows verschillende bureaubladen, bijvoorbeeld om privé en werk gescheiden te houden. Die functionaliteit vinden we ook terug in de standaardomgeving van Elementary OS: voor elk type taak kun je een afgescheiden werkruimte met eigen bureaublad en pictogrammen maken. Ook biedt het een Niet storen-modus, die ervoor zorgt dat afleidende berichten tijdelijk worden gedempt. De omgeving beschikt ook over een beeld-in-beeldmodus, waarbij je bijvoorbeeld een video kunt afspelen terwijl je in Office een document aanpast.

Voor het gebruik van Elementary OS betaal je volgens de makers 'wat je ervoor kunt missen'. Op de website kun je een standaardbedrag (zoals 20 of 30 euro) of een aangepast bedrag opgeven.

Linux Mint

Interessante keuze

In de lijst met aantrekkelijke Linux-kandidaten mag Linux Mint niet ontbreken. Niet voor niets kun je bij ons regelmatig lezen over deze Linux-distributie. Zoek je bijvoorbeeld een opvolger voor Windows 10 en kun je door hardwarebeperkingen niet overstappen naar Windows 11, dan is Linux Mint een interessante keuze.

Het besturingssysteem stelt geen onredelijke eisen aan de computer: je hebt minimaal 2 GB werkgeheugen nodig (al is 4 GB aanbevolen) en kunt al aan de slag met 20 GB vrije schijfruimte (100 GB is aanbevolen). Prettig van Linux Mint is de lange ondersteuningsperiode. De meest recente versie van Linux Mint ('Xia') wordt tot 2029 ondersteund.

Net als bij het elders besproken MX Linux, kun je bij Linux Mint kiezen tussen verschillende omgevingen. Voor de beste ervaring kies je voor Cinnamon. Deze omgeving is het meest modern en kent een grote gelijkenis met Windows 10: handig voor de Windows-overstappers. Daarnaast kun je kiezen voor de Mate- en Xfce-omgeving. De omgeving Mate is beperkter en kent minder functies dan Cinnamon, vergt minder van de computer en is hierdoor geschikt voor oudere computers. Tot slot legt Xfce verreweg het minst beslag op de computer, maar biedt minder functies dan Mate en Cinnamon.

Naast Windows

Tijdens de installatie kun je ervoor kiezen om Linux Mint naast Windows te installeren (via de optie Installeer Linux Mint naast Windows Boot Manager) of juist een volledige overstap te maken (Wis schijf en installeer Linux Mint). Eenmaal geïnstalleerd, valt de gebruikersomgeving direct op: overzichtelijk en in veel opzichten vergelijkbaar met Windows. Ook valt het relatief grote aantal standaardapps op. Deze zijn toegankelijk via het Menu en ondergebracht in verschillende categorieën, bijvoorbeeld Kantoor voor Office-programma's en Geluid & Video voor audio- en videospelers.

Een belangrijk pluspunt van Linux Mint is de mogelijkheid om de gebruikersomgeving tot in detail naar je hand te zetten. Dat doe je via Menu, Voorkeuren. Bepaal hier onder meer het bureaublad, de pictogrammen en kies een thema, waarmee je het uiterlijk van Linux Mint in één keer aanpast, vergelijkbaar met Windows.

Zorin OS

Gebruiksvriendelijke optie

Zorin OS is ook een interessant alternatief voor Windows. De Linux-distributie biedt je een gebruiksvriendelijke omgeving en heeft wat betreft opzet veel weg van Windows 11. Er bestaan meerdere uitvoeringen van Zorin OS. Zorin OS Core mag je gratis gebruiken. Dit is een prima startpunt om te controleren of deze Linux-distributie je bevalt. Ben je tevreden, dan kom je echter al gauw uit bij het betaalde Zorin Pro. Je betaalt hiervoor een kleine 50 euro, maar krijgt met Pro toegang tot de eerdergenoemde Windows 11-achtige omgeving.

Als je op de website even doorklikt, kom je uit bij Zorin OS Lite. Zoals de naam al doet vermoeden, gaat het hier om een lichtgewicht uitvoering van het besturingssysteem, dat je kunt gebruiken op oudere hardware. Houd er wel rekening mee dat de Lite-versie verder niet meer wordt ontwikkeld. Voor de nieuwste versie van Zorin OS Core heb je een processor op 1 GHz, 1,5 GB intern geheugen en 15 GB schijfruimte nodig. Voldoet de computer aan deze minimale eisen, dan kies je voor het toekomstbestendige Core of de betaalde Pro-versie.

Android-integratie

In Zorin OS vind je Zorin Connect. Met deze optie kun je je Android-telefoon nauw integreren met de computer. Er wordt hierbij een beveiligde verbinding opgezet tussen de computer en de telefoon. Vervolgens kun je bestanden uitwisselen en worden meldingen van de telefoon ook in Zorin OS getoond. Bovendien kun je de computer deels bedienen met de telefoon. Bijvoorbeeld bij het afspelen van muziek en video's.

Appstore Flathub: meer software

Uiteraard wil je je computer voorzien van de nodige software. Een goed startpunt hiervoor is Flathub, een appstore voor Linux. Hoe je ermee aan de slag gaat, verschilt per distributie. In sommige distributies is de ondersteuning standaard ingebouwd, zoals in Linux Mint. In andere distributies moet je Flathub zelf instellen.

Ga naar https://flathub.org/setup en kies hier je Linux-versie. In het vak bovenin geef je de naam van de distributie op en klik je op het zoekresultaat voor verdere instructies. Ga hierna op zoek naar apps die je wilt installeren.

Prettig aan Flathub is dat je ziet wanneer een app door het platform is geverifieerd en je zeker weet uit welke bron de code afkomstig is. Elke pagina bevat aanvullende links zoals verwijzingen naar taalbestanden en veelgestelde vragen. Op de tab Statistics lees je hoe vaak de software is gedownload via Flathub.

P.S. Ook op een nieuwe laptop kun je natuurlijk Linux installeren. Op zoek naar een goedkope laptop? Op Kieskeurig.nl zie je de sterkste prijsdalers van het moment.