Er is nog altijd weinig interesse in opvouwbare telefoons. Schiet het aanbod gewoonweg tekort of spelen er andere redenen waarom de verkoopcijfers tegenvallen? Is er wel een toekomst voor dergelijke smartphones?
Tegenwoordig staan er niet veel mensen meer in de rij om de nieuwste telefoons te kopen. De verschillen tussen de nieuwe iPhone en het model van vorig jaar worden steeds kleiner en consumenten zijn daardoor minder snel geneigd om ieder jaar weer hun portemonnee open te trekken voor de nieuwste smartphone. De opvouwbare telefoon leek een perfecte manier voor telefoonfabrikanten om consumenten een nieuwe ervaring te bieden, maar de grote interesse blijft uit.
Voorziene groei
Cijfers van IDC laten echter zien dat de toekomst er wel een stuk rooskleuriger uit zal zien voor opvouwbare telefoons. IDC verwacht dat er tegen 2026 jaarlijks zo’n 41,5 miljoen toestellen worden verscheept, beduidend meer dan de 13,5 miljoen die dit jaar worden verwacht. IDC voorziet in de vier jaar na 2022 een jaarlijkse groei van het aantal opvouwbare telefoons met 38,7 procent.
Een flinke stijging, maar in aantallen een schrijntje van het totale aantal smartphones dat jaarlijks de fabriek verlaat. Voor dit jaar verwacht IDC namelijk dat er maar liefst circa 1,3 miljard telefoons worden verscheept.
Beperkt aanbod
Het aanbod opvouwbare telefoons is dus vooralsnog vrij beperkt. Vooral Samsung heeft enkele toonaangevende modellen, waaronder de Galaxy Z Flip- en Fold-toestellen. Huawei en Oppo hebben ook enkele opvouwbare telefoons gemaakt, maar richten zich vooral op de Chinese markt. Er gaan al langere tijd geruchten dat ook Apple werkt aan een opvouwbare telefoon, maar of zo’n model er ooit gaat komen blijft nog de vraag.
Samsung bracht recent nog de Galaxy Z Flip 4 en Galaxy Z Fold 4 uit en IDC verwacht dat deze toestellen een groter succes zullen worden dan hun voorgangers. IDC ziet vooral kansen voor twee-in-een-toestellen die dienen als smartphone én als tablet.
Nog steeds veel problemen
Maar dat succes moet nog wel blijken. De toestellen blijven nog altijd vrij duur ten opzichte van reguliere modellen en problemen van het eerste uur zijn nog lang niet allemaal opgelost. Het scherm van een opvouwbare telefoon gaat gewoonlijk niet meer binnen twee dagen kapot, maar is nog steeds erg gevoelig voor krassen.
De vraag is of dat in de toekomst te voorkomen valt. Glas kan immers niet buigen, waardoor het gebruik van plastic onvermijdelijk lijkt. En plastic is nu eenmaal gevoelig voor krassen. Andere problemen met de toestellen, hebben het imago van de opvouwbare telefoon ook niet bepaald goed gedaan.
Bovendien zijn velen niet te spreken over de grootte van opvouwbare telefoons. Zo wordt de Fold 4 bijvoorbeeld al snel erg dik en lomp, wanneer je het toestel inklapt. Er zal een grote groep consumenten zijn, die daar niet op zit te wachten.
Toekomst
De markt voor opvouwbare telefoons heeft dus nog een slag te maken. De kwaliteit van de schermen moet omhoog en de telefoons moeten een stuk dunner worden, zonder dat dit ten koste gaat van de mogelijkheden.
Review Soundcore Space One Pro – Niet zo 'pro' als je zou willen
Wanneer een fabrikant van audioproducten een Pro-variant op de markt uitbrengt van een goed beoordeelde koptelefoon, dan letten we op. Dat is het geval met de Soundcore Space One Pro van Anker, die een flink prijskaartje heeft van 199 euro. Is die het extra geld waard?
6,5
Oké
Conclusie
Als we 199 euro of meer betalen voor een koptelefoon, en we zien de term Pro gebruikt worden, dan moet je gewoonweg van goeden huize komen. In dat kader kunnen we niet spreken van een geslaagd product, aangezien de concurrentie vaak meer voor een even hoge prijs aanbiedt.
Koppelen we de Soundcore Space One Pro los van de prijs, dan zien we een hoop aspecten waar we van genieten. Het draagcomfort, de invulling van de audiokwaliteit en het feit dat je hem heel compact op kunt vouwen zijn allemaal zaken waar we blij van worden. Ook de accuduur en de equalizer kunnen we waarderen.
Maar dan komt die prijs weer in beeld en halen we toch onze schouders op. Mocht dit model onder de 150 euro zakken, dan is dat alweer een veel betere deal. Maar voor bijna 200 euro kunnen we de Soundcore Space One Pro niet aanbevelen.
Plus- en minpunten
Warme sound
Comfortabele fit
Gemakkelijke bediening
Uitgebreide app (met equalizer)
Prima actieve ruisonderdrukking
Support voor ldac
Inclusief audiokabel
Redelijke accuduur
Te hoge prijs
Kan wat modderig klinken
Actieve ruisonderdrukking kan beter
In vergelijking met de eerder uitgebrachte Space One (zonder Pro), is 199 euro ruim een verdubbeling van de prijs. Dat is een bittere pil, geven we alvast mee, omdat beide modellen voor een groot deel overeenkomen. Nu hoeft dat geen probleem te zijn – waarom zou je aan een prettige basis tornen? We hebben een betere vraag: waarom zou je een Pro-versie uitbrengen die zo ontzettend veel lijkt op zijn voorganger? Ook vragen we ons af of de verbeteringen en aanpassingen die hogere prijs verantwoorden. Kortom: hoe bevalt de Soundcore Space One Pro in de praktijk?
Eén van de grootste pluspunten van het vorige model is dat hij ontzettend comfortabel zit. Dat is gelukkig bij de Soundcore Space One Pro ook het geval. De oorcups hebben een zachte, synthetische laag en de comfortabele hoofdband trekt niet aan je haren. De koptelefoon zet geen onnodige druk op je hoofd, maar er kan rondom je oren wel wat warmte ontwikkelen. Nieuw is de manier waarop je dit apparaat opvouwt. De cups zitten aan lenige pootjes, waardoor je hier een ontzettend compact vouwwerk van kunt maken.
Dat heeft voor- en nadelen. We waarderen dat de koptelefoon weinig ruimte in beslag neemt wanneer we hem even in een rugtas stoppen. Maar tegelijkertijd merken we ook dat de Soundcore Space One Pro nogal wiebelig is. Als je het product oppakt, dan gaan die cups alle kanten op. Verder vinden we het jammer dat dit model niet voorzien is van een IP-certificaat en dat je hier een armzalig draagtasje bij krijgt. Van een Pro-model verwachten we simpelweg meer, helemaal als je ergens 199 euro voor neerlegt (een moordend prijssegment, overigens).
Op de oorcups treffen we verschillende knoppen en aansluitingen aan. De buttons laten zich blind bedienen, omdat ze allemaal op een prettige afstand van elkaar zitten. Ze steken ook net genoeg uit voor je duim om het verschil in hoogte op te merken, zonder dat het iets afdoet aan het strakke, premium-ogende ontwerp. We voegen daar bewust 'ogende' aan toe, omdat de Soundcore Space One Pro voornamelijk bestaat uit plastic. Dat heeft als voordeel dat het model niet zwaar is. Het nadeel van dat materiaal is dat het wel een beetje goedkoop aanvoelt.
Opladen gaat via usb-c. De accu houdt het veertig tot zestig uur vol, afhankelijk van of je de actieve ruisonderdrukking activeert. Dat is niet per se slecht, maar op dit prijspunt kom je beter tegen. Een andere poort die we kunnen waarderen, is de audiojack. Daardoor kun je de Soundcore Space One Pro ook aansluiten met een ouderwetse audiokabel als je dat zou willen, net als het origineel. Helaas is het niet mogelijk audio via de usb-c-poort te beluisteren. Ook kan het aantal audiocodecs tegenvallen: hier zijn alleen aac, sbc en ldac aanwezig.
Ldac is voornamelijk interessant voor de Android-gebruikers onder ons, omdat je daarmee toegang krijgt tot hi-res audio (ook hier: net zoals in het vorige model). Als je deze koptelefoon aan je iPhone koppelt, dan heb je dat voordeel niet. De Soundcore Space One Pro beschikt daarnaast over knappe drivers van 40 mm, met een standaardbereik van 20 Hz tot 20kHz. Aan boord zitten verder bluetooth 5.3 en Google Fast Pair. Met die laatste optie kun je het apparaat razendsnel koppelen aan je Android-apparaat en persoonlijke Google-profiel.
Eén van de verbeteringen die Anker doorvoerde, is de verbeterde ruisonderdrukking. De Soundcore Space One Pro is echt niet de beste ruisonderdrukker van dit moment, maar echt slecht presteert hij nu ook weer niet. Het systeem is goed in het weren van vooral lage, eentonige geluiden die constant aanwezig zijn op de achtergrond (zoals in een trein), maar de hogere tonen (zoals pratende mensen in een café) komen er nog doorheen, de passieve isolatie ten spijt. Gelukkig heeft de actieve ruisonderdrukking geen negatieve impact op de audio.
Wat vooral opvalt aan de audio is dat er veel nadruk op de baslaag ligt, net zoals bij veel JBL-producten. Die vergelijking maken we niet zomaar: beide merken hebben duidelijk dezelfde doelgroep op het oog. Als je geen gebruikmaakt van de equalizer, of één van de vooringestelde audio-opties, dan kun je die nadruk als negatief ervaren. De geluidsweergave kan soms wat modderig klinken, alsof je onder water zwemt. Tegelijkertijd merken we op dat de Soundcore Space One Pro het wel echt in zich heeft een heldere sound te produceren, als mooie tegenhanger.
Dat heldere geluid doet veel goed voor de tonen in het midden en in de hoogte, maar dan nog merk je dat de lagere tonen veelal de overhand nemen. Dit moet je maar net liggen. Wij hebben er minder problemen mee, zolang het niet té modderig klinkt. En dat is niet zo – maar van een nauwkeurige of neutrale weergave is hier duidelijk geen sprake. Gezien de prijs hadden we daar toch op gehoopt. Aan de details ligt het overigens niet: je krijgt in de breedte en in de diepte een hoop mee. Maar ook op dit vlak zeggen we: we verwachten meer van een Pro-koptelefoon.
We realiseren ons dat we behoorlijk negatief zijn over de Soundcore Space One Pro, terwijl de koptelefoon in de basis minstens net zo goed is als de gewone Space Pro. Maar die koptelefoon is minimaal de helft goedkoper, waardoor we daar andere eisen en verwachtingen bij hebben.
Als we 199 euro of meer betalen voor een koptelefoon, en we zien de term Pro gebruikt worden, dan moet je gewoonweg van goeden huize komen. In dat kader kunnen we niet spreken van een geslaagd product, aangezien de concurrentie vaak meer voor een even hoge prijs aanbiedt.
Koppelen we de Soundcore Space One Pro los van de prijs, dan zien we een hoop aspecten waar we van genieten. Het draagcomfort, de invulling van de audiokwaliteit en het feit dat je hem heel compact op kunt vouwen zijn allemaal zaken waar we blij van worden. Ook de accuduur en de equalizer kunnen we waarderen.
Maar dan komt die prijs weer in beeld en halen we toch onze schouders op. Mocht dit model onder de 150 euro zakken, dan is dat alweer een veel betere deal. Maar voor bijna 200 euro kunnen we de Soundcore Space One Pro niet aanbevelen.
12-12-2024 10:12
Door: Wesley AkkermanFreelance tech- en gamejournalist die schrijft in begrijpelijke taal waardoor technologische ontwikkelingen, trends en producten voor iedereen toegankelijk zijn. Meer van deze auteur >
Split of monoblock warmtepomp: dit zijn de verschillen
Een warmtepomp een milieuvriendelijke oplossing voor klimaatbeheersing. Zo'n systeem helpt de verwarmingskosten te drukken en de CO2-uitstoot met 50 procent te verminderen. Er zijn twee typen om uit te kiezen: de split warmtepomp of de monoblock warmtepomp. Er bestaat nogal wat verwarring over de verschillen. Daar brengen we nu verandering in.
Wie wil overstappen op een warmtepomp, staat voor de keuze: een splitsysteem of een monoblock warmtepomp. Wat is het verschil? En hoe neem ik de juiste beslissing? In dit artikel komen de volgende punten aan de orde:
Hoe werkt een warmtepomp?: Energie uit de buitenlucht verwarmt via een koudemiddel het water voor je verwarming.
Voor- en nadelen van monoblock: Eenvoudige installatie, geen speciale certificaten nodig, maar duurder en moeilijker te onderhouden.
Voor- en nadelen van split: Goedkoper en compacter, maar complexere installatie en kans op rendementsverlies bij lange leidingen.
Zo werken warmtepompen
Alle lucht/waterwarmtepompen onttrekken hun energie uit de buitenlucht en verwarmen daarmee het water van de cv-installatie. Op die manier kunnen de lage-temperatuurradiatoren of de vloerverwarming het binnen gezellig warm houden.
Voor we het verschil tussen monoblock en split uitleggen, moet je weten dat in de warmtepomp de warmte wordt getransporteerd via een koudemiddel (ook wel koelmiddel of koelvloeistof genoemd). Misschien is dit een ietwat vreemde naam, omdat deze vloeistof in dit geval vooral warmte transporteert.
Dit koudemiddel circuleert in een gesloten circuit in de warmtepomp en komt nooit rechtstreeks in contact met het cv-water. Deze vloeistof is speciaal ontwikkeld om energie te transporteren. Kenmerkend voor ieder koudemiddel is het lage kookpunt. Dit is de temperatuur waarop dit koudemiddel overgaat van vloeibaar in gas, verdampt dus.
Tegenwoordig is propaan erg populair als koudemiddel, dat verdampt bij -42 graden Celsius. Wanneer het bijvoorbeeld buiten 5 graden is, zal dit propaan heel snel verdampen. Die damp wordt in de warmtepomp samengeperst door een compressor. Door de druk te verhogen stijgt de temperatuur van dit koudemiddel. Dit warme gas wordt naar een condensor geleid om zijn warmte over te dragen aan het afgiftesysteem, bijvoorbeeld de vloerverwarming. Ten slotte wordt de druk van het koudemiddel opnieuw verlaagd, waardoor het koudemiddel afkoelt en opnieuw vloeibaar wordt. Zo kan de cyclus opnieuw beginnen.
Een monoblock warmtepomp bestaat uit één unit die buiten het huis staat. Daarin zitten alle componenten: de compressor, het besturingssysteem, de verdamper, de warmtewisselaar en het koudemiddel. Alleen de warmwaterboiler bevindt zich in het huis. De installateur hoeft alleen de elektrische aansluiting te maken en de wateraansluitingen aan de achterkant van de warmtepomp.
De installateur hoeft ook geen zogeheten F-gaskwalificaties te hebben. Dat is een opleiding en een certificaat die vereist zijn om met gassen te werken die schadelijk zijn voor het milieu. Het koudemiddel zit al in de unit en de installateur hoeft daar niets aan te doen.
Propaan, water en antivries
Moderne monoblocks gebruiken bijvoorbeeld het milieuvriendelijkere koelmiddel R290 (propaan), waardoor het cv-water kan worden verwarmd tot ongeveer 75 graden. In tegenstelling tot een split-systeem zijn de leidingen die naar binnen in de woning lopen niet gevuld met koudemiddel, maar met water. In de leiding tussen de monoblock en de binneninstallatie stroomt water eventueel gemengd met glycol (antivries).
Er wordt gebruikgemaakt van voorgeïsoleerde waterleidingen die ongeveer 20 centimeter onder het vorstniveau worden gelegd.
Het volledige proces van warmte onttrekken aan de buitenlucht en overdragen aan de cv-installatie gebeurt in de buitenunit. Monobloc-apparaten zijn akoestisch en thermisch prima geïsoleerd. Dit alles maakt dat een monoblock meestal iets duurder is dan een split-systeem. Naar en door een monoblock stroomt wel water en dat kan bij uitval wel bevriezen. Daarom zijn de apparaten voorzien van een anti-vorstbeveiliging om te voorkomen dat de warmtepomp en de leidingen schade oplopen door interne ijsvorming.
Bovenaan de werking van een split-systeem, daaronder de monoblock warmtepomp.
De split warmtepomp
Een split-warmtepomp is de combinatie van een buitenunit en een binnenunit. De binnenunit staat meestal in de bijkeuken, garage of stookruimte. Een condensor of verdamper verzamelt alle warmte uit de lucht.
In de buitenunit zit ook een compressor die het koelmiddel onder druk zet, waardoor de temperatuur stijgt. Hierdoor verdampt het koudemiddel in het circuit. Het gas van het koudemiddel gaat dan naar binnenunit in huis. In de binnenunit zitten een warmtewisselaar en een circulatiepomp. Daar wordt het hete gas gebruikt om het water van de cv-installatie te verwarmen. Vaak bevat de binnenunit ook de warmwaterboiler.
In het geval van gesplitste warmtepompen kunnen de leidingen en kanalen die de binnen- en buitenunits verbinden enig warmteverlies veroorzaken, wat de efficiëntie van het hele systeem kan beïnvloeden. Splitsystemen zijn een optie voor complexe installaties, omdat ze tot 75 meter van het huis kunnen worden geïnstalleerd. In de leidingen tussen de buiten- en de binnenunit stroomt geen water, maar koudemiddel. Dat kan nooit bevriezen, zelfs als de warmtepomp uitvalt.
Voordelen van een splitsysteem
Het ontwerp is compacter.
Door de afzonderlijke componenten is het onderhoud eenvoudiger.
Goedkoper
Meestal stiller
Nadelen van een splitsysteem
De installatie is meer complex.
Er zijn geïsoleerde leidingen met koelmiddel tussen de units nodig.
De maximale warmteoverdrachtstemperatuur is doorgaan beperkt tot 60 graden.
Er is een afvoer nodig voor de condens van de binnenunit naar de riolering.
Wanneer de afstand van de koelmiddelleidingen groter is dan 15 meter is er rendementsverlies.
De installateur moet een F-gaslicentie hebben.
Bij het installeren is het risico hoger om een fout te maken met storingen tot gevolg.
Waarschijnlijk komt er veel eerder dan verwacht een verbanning van koudemiddelen die slecht zijn voor het milieu. Het afbouwpad van het Europees parlement voor koudemiddelen met hoge GPW's (global warming potential) wordt versneld en voor nieuwe monoblocks gaat het verbod zelfs al op 2026.
Het GPW bepaalt hoe schadelijk een koudemiddel is voor de opwarming van de aarde. Wanneer een koudemiddel GWP 1 heeft, is het klimaatneutraal. De GWP-waarden van gangbare synthetische koudemiddelen variëren van GWP 4 tot GWP 3985. Er zijn ondertussen zelfs koudemiddelen verboden die piekten tot GWP 14.000.
Voor bestaande monoblocks verandert er niets. Splitwarmtepompen en split airco's tot 12 kW, voor gebruik thuis, mogen vanaf 2028 geen zogeheten f-gassen meer bevatten.
Wat kies je het best?
De keuze tussen beide is afhankelijk van de vereisten van de woning. Monoblock warmtepompen zijn goedkoper en makkelijker te installeren. Door hun compacte opbouw behouden ze doorgaans beter de warmteoverdracht en kunnen ze als het buiten koud is een hoger rendement leveren dan gesplitste warmtepompen. Aan de andere kant zijn ze iets duurder in gebruik, want de warmtepomp moet harder werken om het water buitenaf te verwarmen en dan naar binnen te transporteren.
Een split warmtepomp is goedkoper in gebruik en de buitenunit is ook meestal kleiner en stiller. Een split systeem is dan weer ingewikkelder om te installeren.
