Met de nieuwe app Gezondheid in iOS 8 kun je in één oogopslag zien hoe het met je gaat, beweert Apple. Maar waarom willen we dat eigenlijk? Redacteur Bart Boersma testte het twee weken lang uit en hield een dagboek bij.

"Jij hebt zo te zien een goede vakantie gehad", zeggen mijn vrienden als ik thuiskom na een paar weken Zuid-Frankrijk. Het gaat helaas niet over mijn gezonde bruine huidje of uitgeruste staat van zijn, maar ze geven een vriendschappelijke klap op mijn iets te dikke buik. Etters.

Als ik na een paar weken die opmerking nog steeds krijg, begin ik mij te realiseren dat het meer is dan een post-vakantie-buikje. Ik sport nauwelijks meer en eet stokbroden en croissants alsof het werkende leven nog niet is begonnen. Als ik hijgend voor de tweede keer die week de lege flessen wijn naar de glasbak breng, denk ik: dit moet anders. Maar hoe?

Het antwoord komt niet veel later als ik mijn iPhone update naar iOS 8. Op mijn scherm staat ineens een icoontje met een hartje erin en eronder het woordje 'Gezondheid'. Natuurlijk! Gezond worden doe je met Gezondheid. Het leven is soms zo logisch. De nieuwe applicatie laat mij 'in één oogopslag zien hoe ik ervoor sta', aldus Apple. Maar hoe doet hij dat en helpt mij dit echt om mijn leven te beteren? Ik besluit ik hem twee weken te testen om die vragen te beantwoorden.

©PXimport

De voorbereiding

In Gezondheid kan ik een duizelingwekkend aantal parameters bijhouden. Niet alles is nuttig, daarom is het zaak een goede selectie te maken. Iemand met diabetes wil zeker zijn bloedsuikerspiegel weten, maar ik niet. Ook informatie over mijn eiwit- en ijzerinname is mij te gedetailleerd. Ik focus mij vooral op beweging, calorieën, gewicht en slapen.

Mijn iPhone 6 meet automatisch het aantal stappen dat ik zet, de afstand die ik afleg en het aantal verdiepingen dat ik met de trap bereik. De overige informatie haalt Gezondheid uit HealthKit, een soort verzamelbak aan gegevens die door andere applicaties worden toegevoegd.

Gezondheid geïsoleerd testen is daarom een beetje onzin. Ik bekijk ook of losse apps en apparaten mij helpen om weer fit te worden. Twee weken lang stel ik mijzelf vragen als: beweeg ik genoeg? Eet ik gezond? Slaap ik voldoende? Ben ik gestresst? En de duizenddollarvraag: hoeveel weeg ik?

Dag 1: goedemorgen

Op de eerste testdag word ik bruut gewekt door de app Sleep Time. Het is een kwartier vroeger dan normaal en ook mijn vriendin wordt er wakker van. Ze is boos en eist een verklaring: "Wat is dit voor app?". Sleep Time gebruikt de bewegingssensor van de iPhone om mijn slaappatroon te analyseren. 's Nachts ligt de iPhone op mijn matras en aan de hand van mijn bewegingen registreert hij of ik diep of licht slaap. In het halfuur voordat mijn wekker afgaat, maakt Sleep Time mij wakker als ik in mijn lichte slaapfase zit. Zo word ik fris en energiek wakker, is de bedoeling. Maar mijn vriendin is nog niet overtuigd, want ze vindt me nog steeds knorrig. "Als hij na een week niet werkt, moet hij uit", zegt ze dreigend.

Sleep Time

Prijs Gratis

Score 4 / 5

©PXimport

Dag 2: hartslagcoach

Zodra de wekker gaat, sneak ik uit bed, want ik heb geen zin in nog meer kritisch commentaar. In de woonkamer doe ik een hartslagmeter om en ga twee minuten op de grond liggen. Hartslagmeters schrikken mij normaal gesproken af. Ik associeer ze met onbegrijpelijke termen als 'anaerobe level' en ik verwacht dan ook dat ik een internetcursus nodig heb om te begrijpen hoe hij werkt. Maar met de Wahoo Tickrx en hartslagoortjes van Jabra Pulse hoeft dat gelukkig niet. Ze geven mij geen grafieken, maar berekenen aan de hand van mijn rusthartslag hoe hard ik moet lopen. Vandaar dat ik eerst op de grond lig.

Als ik even later in hardloop-outfit buiten sta, verbind ik de Jabra Pulse via bluetooth met mijn iPhone. In mijn oor zegt een zwoele vrouwenstem: "Heart rate detected". Dat stimuleert. Ook tijdens het lopen laat ze regelmatig van zich horen. Vooraf heb ik ingesteld op welk niveau ik wil trainen en als mijn hartslag boven dit niveau komt, remt ze me af. Ze is eigenlijk mijn persoonlijke coach. Hoe fijn is dat! Thuis word ik nog enthousiaster als ik de extra opties ontdek die Jabra Pulse mij als amateur biedt. Via een eenvoudige test (15 minuten liggen en dan opstaan en 15 seconden staan) meet hij of ik overtraind ben. Ook kan ik 1,6 kilometer wandelen zodat hij mijn zuurstofopname meet, als indicatie van mijn algehele fitheid. Jammer dat deze informatie niet wordt doorgezet naar HealthKit.

Jabra Sport

Prijs Gratis

Score 5 / 5

©PXimport

Dag 3: gewicht in de schaal

Er is iets geks aan de hand. Ik heb al drie dagen zin om me te wegen. Echt zin. Ik kijk er zelfs naar uit. Niet dat ik al veel ben afgevallen, maar op de weegschaal waan ik mij even in een Star Trek-film. Zodra ik mijn blote voeten op de glimmende sensoren van de zwartmatte iHealth plaats, fluister ik tegen mijzelf: "Beam me up, Scotty."

©PXimport

Op dat moment ligt mijn iPhone nog rustig op mijn nachtkastje. Pas als ik 's avonds op de bank naar DWDD kijk, besluit ik al mijn data van de afgelopen dagen te synchroniseren met de app My Vitals via wifi. Hij geeft mijn vetpercentage, bot- en spiermassa en BMI. Allemaal heel interessant, maar het belangrijkste bericht voor mij is toch: ik ben ietsepietsie afgevallen.

Het contrast met de degelijke weegschaal van Wahoo kan bijna niet groter. Die doet gewoon wat hij moet doen: mijn gewicht meten en doorzetten naar mijn iPhone. Als enig extraatje beoordeelt hij mijn BMI door een boos gezichtje te tonen. Dat neem ik hem niet in dank af.

iHealth My Vitals

Prijs Gratis

Score 4 / 5

©PXimport

Wahoo Wellness

Prijs Gratis

Score 3 / 5

©PXimport

Dag 4: calorieën

Mijn leven draait nu om calorieën. Mijn hartslag, mijn passen, mijn afstand, mijn eten, mijn work-out ... alles wordt omgezet in goede (actieve) en slechte (diëtische) calorieën. Mijn onvrede is dan ook groot als blijkt dat mijn potje squash vandaag niet wordt meegerekend, omdat ik mijn iPhone op de baan niet bij mij draag. Ook het bezoekje aan de sportschool van gisteren blijft onvermeld. Toch knak ik pas echt nadat ik de sit-ups, push-ups en springbewegingen heb gedaan van de app 7 Minute Workout. Na twaalf korte maar zware oefeningen, schat hij dat ik slechts 44 calorieën heb verbrand. "Waar doe ik dit eigenlijk voor?", verzucht ik.

7 Minute Workout

Prijs Gratis

Score 3 / 5

©PXimport

Dag 5: calorie-explosie

Actieve calorieën zijn vooral waardevol omdat MyFitnessPal ze oppikt uit HealthKit en aftrekt van de calorieën die ik eet. In de app sla ik alles op wat ik binnenkrijg: alle bananen, boterhammen, boerenkoolmaaltijden etc. Om mijn streefgewicht te halen, mag ik maximaal 1900 calorieën per dag binnenkrijgen. Maar vandaag explodeert die calorieteller dankzij bier, chips en een uitgebreide lunch. Mijn oplossing: Ik loop een extra rondje hard, zodat ik een buffertje opbouw. In tien kilometer heb ik 1.131 calorieën verbrand en dat staat volgens MyFitnessPal gelijk aan tien extra biertjes. Hoera!

Calorie Counter & Diet Tracker by MyFitnessPal

Prijs Gratis

Score 4 / 5

©PXimport

Dag 6: virtuele realiteit

Sommige dagen laten zich het beste vanuit twee werkelijkheden beschrijven. Eerst de virtuele. Ik ben erg goed bezig vandaag. De app Human, die mijn beweging continu bijhoudt, strooit met complimentjes. Via pushberichten laat hij weten dat ik 'awesome' en 'excellent' ben. Ook MyFitnessPal is erg tevreden, want ik zit zwaar in het groen qua calorieën en kan dus flink bunkeren als ik zou willen. Kebabje misschien?

Nu de werkelijkheid. Ik zit de hele dag in de auto of achter mijn bureau. Ik negeer pushberichten van MyFitnessPal, omdat ik het veel te druk heb. De reden dat ik toch genoeg beweging krijg? Een file op de A9, waardoor Human denkt dat ik fiets. Even later rij ik op de krappe Utrechtse grachtjes achter een fietser, wat hij herkent als hardlopen. De enige échte beweging krijg ik tijdens een concert als ik halfdronken meewieg op de maat van de muziek. Human noteert twee uur actief dansen. Ik laat het bier onvermeld. 's Avonds haal ik een kebabje en ga vervolgens tevreden slapen. You fool.

©PXimport

Dag 7: 30 minuten

Nadat ik me gisteren even niets van Human aantrok, moet ik toch concluderen dat het wel de fijnste app is die ik deze week gebruik. Hij ziet er visueel bijzonder fraai uit en is gebaseerd op het idee dat je minimaal 30 minuten per dag moet bewegen. Dat blijkt soms verrassend lastig te zijn. Vandaag kom ik bijvoorbeeld maar tot twintig. Twintig! Bedenk dat Human zelfs de wandelingetjes naar de wc en de kantine meetelt. Dit is een schrikbarend inzicht.

©PXimport

Maar de berichtjes van Human, hoe suf ze ook zijn, stimuleren mij. Ik pak vaker de fiets naar de supermarkt en in de pauzes ga ik met een collega een stukje wandelen. Iedere keer dat ik op mijn iPhone lees dat ik 30 of 60 minuten heb bereikt, krijg ik een tevreden gevoel. Het voordeel ten opzichte van een stappenteller is dat ik mij bij minuten iets kan voorstellen. Tien minuten fietsen betekent bijvoorbeeld naar de supermarkt op en neer. Maar wat zijn 10.000 stappen? Na zeven dagen heb ik daar nog steeds geen flauw benul van.

Human

Prijs Gratis

Score 4 / 5

©PXimport

Dag 8: zen-punten

Even rust. Even ontspannen. Ik adem en ik adem uit, op het ritme van de cirkels op mijn iPhone die groter worden en daarna weer kleiner. Iedere dag als ik thuiskom van mijn werk pak ik dit korte zen-momentje, waarbij mijn duim op de Zensorium ligt die onder in de iPhone is geplugd. Daarna krijg ik 'zen-punten' toebedeeld. Op de eerste dag kreeg ik er 44, wat betekent dat ik 'composed' ben. Dat is level 2 van de 4. Eigenlijk meet Zensorium mijn hartslagvariabiliteit. Hoe constanter het klopt, hoe relaxter ik ben, is de logica. Onzin? Misschien. Maar vandaag zit ik op bijna op level 3. Deze routine lijkt voor mij dus wel te werken.

Zensorium geeft mij ook 'vita-punten', die zijn gebaseerd op mijn hartslag, ademhalingsfrequentie en het zuurstofpercentage in mijn bloed. Hierin doe ik het gelukkig een stuk beter: 84, wat inhoudt dat ik 'fresh' ben. Die puntentelling klinkt kinderachtig, maar werkt wel. Een aparte meting zegt mij namelijk niet zoveel. Alleen jammer dat ik de punten niet in Gezondheid kan zien. Dat is meteen het nadeel van een eigen systeem.

Zensorium Tinké

Prijs: Gratis

Score 3,5 / 5

©PXimport

Dag 9: problemen

Mijn dashboard is leeg ... de openingspagina van Gezondheid toont opeens geen enkele gegevens meer en ik krijg ze met geen mogelijkheid terug. Wat nu? Ben ik alles kwijt? Gezondheid heeft qua PR een slechte start gemaakt, want het grote publiek kent het vooral van de bugs waar het in de eerste maanden mee te maken had. Enkele apps moesten zelfs uit de App Store worden verwijderd omdat ze niet goed werkten. Ook hadden veel bekende gezondheid- en fitnessapps nog geen update beschikbaar om een verbinding met HealthKit mogelijk te maken. Mijn huidige probleem van het lege dashboard komt ook vaker voor, leert een korte zoektocht op internet. De oplossing: wachten. Ik leef daarom een paar dagen in het donker.

©PXimport

Dag 10: toch weer squashen

Wát een goed nieuws! Nee, mijn dashboard is nog steeds leeg, maar ik blijk toch mijn calorieën te kunnen meten tijdens het squashen en fitnessen. Halverwege de week heb ik mijn fraaie hartslagoortjes van Jabra Sport omgeruild voor de eenvoudig ogende Wahoo Tickrx. Maar wat blijkt: hij heeft een geheugenfunctie. Zo kan ik ook mijn hartslag meten en calorieverbranding schatten als ik mijn iPhone niet bij me heb. Na afloop van het (gewonnen!) potje squash blijkt de Tickrx misschien zelfs wel té geavanceerd. Hij synchroniseert automatisch de gegevens als hij om je lichaam zit. Maar nu ik hem af heb gedaan, krijg ik dit met geen mogelijkheid voor elkaar. Ik zie geen andere oplossing dan hem maar weer om te doen.

Overigens heeft de Tickrx bijna net zo'n prettige coach-functie als de Jabra, al ontbreekt de zwoele vrouwenstem. Toch lijkt hij meer geschikt voor fanatieke renners. Na afloop weet ik bijvoorbeeld hoe hoog ik mijn voet optil tijdens het lopen en hoe lang hij contact met de grond maakt. Mijn gedachte hierbij: laat ik eerst maar eens fit worden, daarna bekommer ik mij wel om mijn techniek.

Wahoo Fitness

Prijs: Gratis

Score 4 / 5

©PXimport

Dag 11: bloeddruk

De grootste tegenvallers in mijn zelfmonitoringweek zijn ongetwijfeld de bloeddrukmeters. Niet omdat ze slecht werken, integendeel zelfs, maar ik heb eigenlijk geen idee wat ik met die informatie moet doen. Vandaag vind ik het genoeg en bel ik een huisarts. Ik vertel haar hoe ik iedere dag een bloeddrukmeter om mijn arm wikkel, verbind via bluetooth en toekijk hoe hij zichzelf opblaast en mijn arm afknelt. Dan lees ik haar mijn uitslagen. Zowel het resultaat in de app My Vitals van de iHealth bloeddrukmeter als die in de app Health Mate van Withings, worden als prima beoordeeld. Ze vertelt dat als er niet direct een aanleiding is om mijn bloeddruk te meten (en een 'buikje' is dat volgens haar niet), ik dit ook niet hoef te doen. Pas als ik bepaalde klachten krijgt, stress voel of echt overgewicht heb, kan het nuttig zijn als indicator.

Na dit telefoongesprek verwijder ik de bloeddrukmeters uit HealthKit mijn iPhone. Dat kan inmiddels weer, want Gezondheid is weer beschikbaar. Gelukkig zijn alle gegevens, ook die uit mijn 'donkere dagen', bewaard gebleven.

Health Mate

Prijs: Gratis

Score 3 / 5

©PXimport

Dag 12: anderhalve marathon?

Er klopt iets niet. Ik swipe zoals iedere avond even snel door de gegevens in Gezondheid als ik ontdekt dat ik vandaag bijna 60 kilometer heb hardgelopen en daarmee 6000 calorieën heb verbrand. Een nadere inspectie leert dat zowel de hartslagmeter, als Strava, als Human, als de iPhone stappenteller, de afstand hebben doorgezet naar HealthKit. Die heeft deze gegevens keurig bij elkaar opgeteld en voilà: ik heb anderhalve marathon gelopen. Dit is zorgwekkend. Bedenk dat MyFitnessPal al die gemeten calorieën ook inleest en er ontvouwt zich een spinnenweb aan dubbele en dus foutieve informatie.

Hoe los ik dit op? Ik besluit sommige gegevens niet langer door te zetten naar HealthKit. De stappenteller van de iPhone kan ik niet uitzetten, dus dit wordt mijn afstandsmeter. Human houdt voortaan als enige mijn actieve calorieën bij. De rest zet ik uit. De betekent helaas ook het einde van mijn 'squash-oplossing' met de Wahoo Tickrx hartslagmeter, omdat de metingen tijdens het hardlopen dubbel zullen tellen. Snik.

Dag 13: driegangenmenu

Als ik 's avonds in het restaurant zit, geef ik het definitief op. Hoe vermeld ik dit driegangenmenu in hemelsnaam in MyFitnessPal? Waarom heeft een restaurant niet een streepjescode naast elk gerecht op de menukaart?

Bijna twee weken heb ik heel trouw al mijn eetgegevens bijgehouden. Dit leek gemakkelijk, want ik scande de barcode van de producten en dan hoefde ik alleen de hoeveelheid ervan aan te passen. Maar zonder dat ik het door had, kwam de klad erin. Ik was te druk, te afgeleid of ik had gewoon geen zin. Dat kwam vooral door moeilijke lunches of diners. Want bij een ovenbroodje met gebraden kip, avocado en mayonaise moest ik die allemaal apart noteren. Dat wil niemand.

©PXimport

Dag 14: goedenavond

Een week kreeg ik van mijn vriendin met mijn wek-app. Het is nu twee weken later en mijn iPhone 6 kruipt nog steeds iedere avond bij mij in bed. Ik stap vaker uitgerust uit bed en ook mijn vriendin merkt dat ik minder knorrig ben. Verdwenen zijn de urenlange snooze-sessies waarna ik mij met halfdichte ogen naar de badkamer begeef en pas na drie koppen koffie een vrolijk gesprek kan voeren. De enige die nu nog knorrig wakker wordt, is mijn vriendin. Zij wordt immers nog steeds regelmatig uit haar diepe slaap gewekt. Waarvoor mijn excuses.

Conclusie

Fitness-apps helpen, wijst een blik op Gezondheid uit. Ik ben in twee weken namelijk twee kilo afgevallen. Maar belangrijker: ik vóel mij fitter. Dankzij Human beweeg ik bewuster, ik train beter met de hartslagmeters en ik sta zelfs relaxter op door Sleep Time. Mijn vrienden geven geen klappen meer op mijn buik. Heeft HealthKit hierbij geholpen? Gezondheid kan voor veel parameters niet op tegen de losse apps, die vaak meer diepgang en uitleg geven. Human biedt motivatie, MyFitnessPal zet actieve en eetcalorieën in één grafiek en Jabra Pulse leert mij meer over mijn hardloopsessie. Ten opzichte van al die informatie is Gezondheid niet meer dan een verzameling eendimensionale gegevens.

©PXimport

Maar dat is tegelijk ook zijn kracht. Het is voor de snelle samenvatting in de ochtend en avond. Eén blik is genoeg om te weten hoeveel je hebt bewogen, geslapen én gegeten. Het is als een uittreksel van een boek: het hele boek is interessanter, maar het kost ook meer tijd. Met een samenvatting kun je bovendien prima je examen halen.

Er is ook nog een ander, vaak onderbelicht aspect dat HealthKit in gang heeft gezet. Apps kunnen de gegevens uit HealthKit gebruiken voor een eigen analyse. Daar wordt op dit moment nog maar beperkt gebruik van gemaakt, maar bijvoorbeeld Sleepio, een app die je helpt met slaapproblemen, gebruikt de slaapuren uit HealthKit al wel. Ook wordt de informatie via HealthKit beter gestroomlijnd. Nu leven veel apps in hun eigen bubbel en bepalen ze zelf met welke apps ze een-op-een gegevens uitwisselen. Dat zorgt voor een wirwar aan dwarsverbanden.

In de toekomst zal veel via HealthKit gaan. Is dit revolutionair, zoals Apple beweert? Laat ik het een verlengde revolutie noemen. Apple stelt bedrijven al jaren in staat om producten te ontwikkelen die mij via de iPhone monitoren en mij helpen om gezonder te worden. Apple pakt nu de regie terug.

HealthKit op de iPhone 5

Nu er alweer twee nieuwe generaties iPhones zijn sinds de iPhone 5, denk je misschien dat HealthKit niet meer relevant is voor deze telefoon. Je hebt immers niet zo'n hypermoderne 'motion sensor' (bewegingssensor). Maar hoewel je niet álles kunt gebruiken, geeft HealthKit je ook met de iPhone 5 genoeg inzicht in je gezondheid.

Het belangrijkste verschil met de iPhone 6 is dat je stappen niet worden geteld en dat dit dus ook niet wordt omgezet naar je loopafstand en het aantal calorieën dat je hebt verbrand. Ook de intrigerende mogelijkheid om het traplopen bij te houden, is er niet. Dit betekent ook dat apps die gebruik maken van de stappenteller van de iPhone, dit niet zullen bijhouden, zoals Withings en MyFitnessPal.

Maar geen nood, er zijn genoeg alternatieven. Een app als Human houdt ook op de iPhone 5 keurig de hele dag je beweging bij. Dit wordt daarna ingelezen door MyFitnessPal, zodat je beweegcalorieën nog steeds van je eten worden afgetrokken.

Een andere mogelijkheid is natuurlijk om een activiteitstracker aan te schaffen, die je bewegingen bijhoudt, zoals Nike+ Fuelband of Jawebone. Let er dan wel op hij verbonden kan worden met HealthKit. Het bekende Fitbit liet in oktober weten dit niet van plan te zijn.

©PXimport

Bedenk ook dat je met de iPhone 5 in de 'luxe-positie' verkeert dat je de keuze hebt om je stappen helemaal niet te meten. Bij de iPhone 6 kun je dit niet uitschakelen. Dat kan onhandig zijn, omdat tijdens de test bleek dat verschillende apps elkaar kunnen overlappen.

Je wilt bestanden delen met jezelf op een ander apparaat in je netwerk of met anderen via internet, bij voorkeur zonder deze data onderweg tijdelijk op te slaan. Je kiest dus voor een directe peer-to-peer overdracht, zonder externe opslagservers in de cloud.

Veel mensen delen gegevens via cloudopslagdiensten als Google Drive, OneDrive of Dropbox. Dit werkt prima, maar de bestanden worden wel tijdelijk online opgeslagen. Wil je dit vermijden, dan moet je een methode vinden om de data rechtstreeks naar de ontvanger te sturen, desnoods via een relay die enkel als doorgeefluik fungeert en de (bij voorkeur versleutelde) data niet opslaat. Hiervoor bestaan verschillende tools en technieken, zoals een SMB-, FTP- of P2P-verbinding.

In dit artikel bespreken we diverse tools, zodat je op basis van je opzet en technische vaardigheden voor jezelf de beste oplossing kunt kiezen. Eerst komen tools aan bod die vooral geschikt zijn voor directe datatransfers binnen je eigen netwerk. Daarna laten we methodes zien die ook over het internet werken. Op het laatst tonen we je nog hoe je snel een eigen VPN-netwerk opzet, om ook andere servers voor bestanden delen op afstand veilig te kunnen benaderen.

1 Via je thuisnetwerk

Om binnen je thuisnetwerk bestanden te delen, zijn er verschillende mogelijkheden. Windows heeft weliswaar het ingebouwde SMB-protocol (Server Message Block), waarmee je mappen kunt delen en lees- of schrijfrechten kunt instellen, maar in dit artikel richten we ons vooral op externe, gratis tools.

Een eenvoudige oplossing is Winpinator, dat dataoverdrachten tussen Windows-apparaten ondersteunt. Bij File / Preferences / Connection kun je onder meer de netwerkinterface en binnenkomende poorten instellen. Specifiek voor dataoverdrachten tussen iOS- en macOS-apparaten biedt Apple de functie AirDrop aan.

Voor meer flexibiliteit is er LANDrop, beschikbaar voor vrijwel alle platformen, inclusief mobiel. We nemen als voorbeeld een Windows-pc en een Android-apparaat. We installeren de app op onze Windows-pc en geven desgevraagd de firewall toestemming om verbindingen toe te staan. We installeren daarna de mobiele app en zorgen dat beide apparaten met hetzelfde netwerk zijn verbonden. Als alles correct werkt, verschijnen de aangesloten toestellen in de LANDrop-app. We selecteer de bestanden en het doelapparaat, en meteen na de bevestiging start de overdracht.

Bestanden delen tussen apparaten binnen je netwerk, vanuit een grafisch venster.

2 Android

Wissel je regelmatig bestanden uit tussen je Android-apparaat en andere apparaten in je netwerk, zoals Windows-pc’s, dan is de gratis bestandsbeheerder Cx File Explorer een handige oplossing. Deze app, beschikbaar in de Google Play Store, is ook geschikt voor lokaal bestandsbeheer op Android.

Start de app, ga naar Network en tik op New Location. Via Cloud kun je bestanden delen via cloudopslagdiensten, maar voor ons doel kies je Remote. Hier vind je verschillende protocollen voor netwerktoegang en bestandsdeling. Local Network en SMB werken beide via het Windows-protocol SMB. De eerste optie detecteert netwerkshares automatisch, terwijl je bij de tweede handmatig de hostnaam of het ip-adres en inloggegevens invoert om toegang te krijgen tot gedeelde mappen op bijvoorbeeld een Windows-pc. Het WebDAV-protocol laten we buiten beschouwing, aangezien het buiten NAS-omgevingen weinig wordt gebruikt.

De opties FTP en SFTP veronderstellen dat er elders in je netwerk al een (S)FTP-server draait waarmee je kunt verbinden (meer hierover lees je in de volgende paragraaf). Maar je kunt het ook makkelijk omkeren en op je Android-apparaat een FTP-server opzetten. Ga opnieuw naar Network en kies Access from network. Bevestig met Start service en je krijgt een url (bijvoorbeeld ftp://192.168.0.165:6094) en de inloggegevens te zien. Neem deze gegevens over in een FTP-client, zoals FileZilla, op een ander apparaat in je netwerk om bestanden in beide richtingen uit te wisselen. Na afloop klik je op Stop service.

Met Cx File Explorer wissel je op verschillende manieren data uit, waaronder met FTP.

3 FTP

Dataoverdracht-tools zoals LANDrop zijn minder geschikt voor grote bestanden of langdurige overdrachten, en bieden geen gescheiden toegang per apparaat of gebruiker. In zo’n geval is een eigen FTP-server een betere optie. Dit kan eenvoudig met het gratis FileZilla, waarvan zowel de server- als clientversie beschikbaar is op www.filezilla-project.org.

Installeer de servercomponent met de standaardopties en stel een beheerwachtwoord in. De server kan automatisch met Windows starten, zelfs zonder dat je bent aangemeld. Start de tool, klik op Connect to Server, en bevestig met OK en Ja.

Ga naar Server / Configure en voeg onder Users via Add een nieuwe gebruiker toe, bij voorkeur met een wachtwoord. Bij Mount points klik je op Add, stel je bij Native path de map in die je wilt delen (bijvoorbeeld C:\fotos) en geef je bij Virtual path een duidelijke naam (bijvoorbeeld /gedeeldefotos). Kies bij Access Mode voor Read only of Read+Write en bevestig met OK.

Installeer nu een FTP-client, zoals FileZilla, op een ander apparaat in je netwerk of gebruik de FTP-functie van Cx File Explorer. Vul de connectiegegevens in: de hostnaam of het interne ip-adres van de server, standaardpoort 21, gebruikersnaam en wachtwoord. Als de firewall aan serverzijde de verbinding blokkeert, voeg dan een regel toe die TCP-poorten 20 en 21 doorlaat (zie kader ‘Firewallregels’).

Een FTP-server met FileZilla heb je snel opgezet, met gescheiden gebruikersrechten.

4 Magic Wormhole

We hebben ons tot nu toe gericht op bestandsuitwisselingen binnen het thuisnetwerk. Dit is veiliger en technisch eenvoudiger, omdat de router aan de publieke zijde niet hoeft te worden gepasseerd. In het vervolg van dit artikel gaat het over het delen van data met een apparaat op het internet, zonder online opslag te gebruiken.

Laten we beginnen met het gratis en opensource Magic Wormhole. Deze tool verstuurt bestanden tussen apparaten zonder complexe netwerkconfiguratie zoals portforwarding. Hoe dit precies werkt, lichten we toe in het kader ‘Relay’.

Magic Wormhole is vooral handig voor incidentele, maar veilige bestandsoverdrachten. Het is beschikbaar voor macOS en Linux en kan ook met enkele extra stappen op Windows worden geïnstalleerd. De eenvoudigste manier is via de pakketbeheerder Chocolatey. Installeer deze door PowerShell als administrator te openen en het volgende commando uit te voeren:

Open daarna de Opdrachtprompt als administrator en voer deze commando’s uit:

Hiermee installeer je de benodigde onderdelen. Gebruik de volgende opdrachten om een bestand of een volledige map (die automatisch gezipt wordt) te verzenden:

Je krijgt nu een code te zien. Op het ontvangende apparaat, waar Magic Wormhole ook geïnstalleerd moet zijn, voer je het onderstaande commando uit om de overdracht te voltooien:

Bij elke datatransfer via Wormhole hoort een unieke code.

5 Syncthing

Wil je bestanden (continu) selectief beschikbaar stellen voor meerdere apparaten, dan is Magic Wormhole minder geschikt. De gratis en opensource synchronisatie-tool Syncthing is hiervoor een betere mogelijkheid. Dankzij TLS kunnen je data veilig versleuteld blijven en net als Magic Wormhole probeert Syncthing apparaten eerst direct te verbinden. Lukt dat niet, ondanks NAT Traversal-technieken, zoals STUN, UPnP en NAT-PMP, dan worden publieke relayservers ingezet, zonder de verstuurde data op te slaan.

Ga naar www.syncthing.net/downloads (macOS, Windows, Linux). Download de Windows-versie door op Latest te klikken en syncthing-windows-setup.exe op te halen. Installeer deze met een dubbelklik. De standaardwaarden kun je behouden en indien gewenst start Syncthing automatisch met Windows op. Bevestig indien gevraagd of de firewall automatisch mag worden aangepast. Even later is de server toegankelijk in je browser via 127.0.0.1:8384.

De Syncthing-server heb je in een oogwenk klaar voor gebruik.

6 Beheer Syncthing

Via Acties / Instellingen kun je op het tabblad GUI een gebruikersnaam en wachtwoord instellen om de GUI-beheermodule af te schermen. Op het tabblad Verbindingen begrens je desgewenst de download- en uploadtransfers. Laat alle opties, zoals NAT traversalinschakelen en Relaying inschakelen, het best geactiveerd. Bevestig je aanpassingen met Opslaan.

In het hoofdvenster selecteer je een map om via Syncthing met andere apparaten te delen. Klik op +Maptoevoegen, vul een naam in bij Maplabel, kies een Map-ID en geef bij Maplocatie het pad op, zoals C:\GedeeldeData. Bevestig met Opslaan. Klik op de toegevoegde map voor details. Gebruik Bewerken voor aanpassingen of om de map eventueel te verwijderen.

Je kunt mooi volgen welke mappen je (hoe) hebt gedeeld.

7 Delen met Syncthing

De map is klaar, maar je moet Syncthing nog vertellen met welke apparaten je deze wilt delen. Daarvoor is minstens een tweede apparaat nodig. Laten we een Android-apparaat als voorbeeld nemen. Download en installeer de Syncthing Fork-app uit de officiële Play Store. Geef met Machtiging verlenen toestemming voor toegang tot je lokale bestanden. Een locatiemachtiging is niet nodig, tenzij je Syncthing alleen op geselecteerde wifi-netwerken wilt gebruiken. De optie Notification Permission schakel je liefst wel in.

Wil je dataverbruik beperken, tik linksboven op het menu-icoon, open Instellingen / Uitvoervoorwaarden en stel Run on Wi-Fi selecteren in (of eventueel Run on specifieke Wi-Fi-netwerken).

Nu moeten beide apparaten elkaar vinden. Open op je pc de Syncthing-beheermodule, ga naar Acties / ID weergeven, en noteer of kopieer dit. Ga op je mobiele apparaat naar Apparaat-ID, open het tabblad Apparaten, tik op de plus-knop, en vul de ID en een geschikte apparaatnaam in. Als beide apparaten in hetzelfde netwerk zitten, wordt de ID waarschijnlijk automatisch ingevuld. Bevestig je invoer.

Herhaal dit op je pc via +Extern apparaat toevoegen in het hoofdvenster. Open daarna een gedeelde map, kies Bewerken, ga naar het tabblad Delen, vink het gekoppelde apparaat aan en bevestig met Opslaan. Accepteer de meldingen in de Syncthing-app op je mobiele apparaat en in het dashboard om de koppeling en het delen te voltooien. De synchronisatie kan beginnen.

Je moet de gevraagde mapsynchronisatie wel nog even bevestigen.

8 Set-up Tailscale

Een eenvoudige oplossing om snel een eigen VPN-netwerk op te zetten is een dienst als Tailscale. Deze vereist aan beide kanten een beperkte configuratie en gebruikt onderliggend ook het WireGuard-protocol om een versleuteld privé-VPN-netwerk op te zetten. Een Tailscale-relayserver zorgt ervoor dat je apparaat bereikbaar is vanaf internet, in principe zonder firewall-instellingen aan te passen of routerpoorten door te sturen.

Ga naar www.tailscale.com/download en download de app voor je besturingssysteem (Linux, macOS, Windows, iOS of Android). We gaan aan de slag met Windows. De installatie verloopt met een paar muisklikken. Start de app en klik nu eerst op Sign up om een account aan te maken. Je kunt hiervoor onder meer een Google- of Microsoft-account gebruiken (voor Personal Use). Terug in de app klik je op Sign in to your network. Na aanmelding klik je op Connect en maakt je apparaat deel uit van het privé-VPN-netwerk van Tailscale, met een ip-adres dat typisch begint met 100.). Aangemeld op de Tailscale-website kun je de status van je netwerk altijd bekijken.

Het eerste apparaat is aan het Tailscale-VPN-netwerk toegevoegd.

9 Externe toegang Tailscale

Een VPN-netwerk met slechts één apparaat heeft weinig zin, dus voegen we snel een tweede toe. We nemen een Android-apparaat als voorbeeld. Download en installeer de Tailscale-app uit de officiële Google Play Store en start deze op. Tik op Get Started / OK / Get Started. Meld je aan met je Tailscale-account en klik na succesvol inloggen op Connect. In het dashboard op de site zie je nu dat je toestel met het VPN-netwerk is verbonden.

Wil je apparaten van andere gebruikers tijdelijk toegang geven tot je VPN-netwerk zonder je eigen inloggegevens te delen, ga dan naar het dashboard op de site en open Users. Klik op Invite external users en vul het e-mailadres van de ontvanger in. Standaard wordt deze als Member toegevoegd, maar je kunt bijvoorbeeld ook Admin selecteren.

Let op: Heb je jezelf via een Google-account aangemeld, dan moet het e-mailadres van de ontvanger ook aan een Google-account gekoppeld zijn om zich hiermee te kunnen aanmelden. De ontvanger hoeft enkel de link in het e-mailbericht te openen, Tailscale te downloaden, zich met dit e-mailadres aan te melden en zijn apparaat aan het VPN-netwerk te koppelen.

Je kunt ook anderen uitnodigen om zich met je Tailscale-netwerk te verbinden.

10 Overdracht met Tailscale

Stel nu dat je op je apparaat een server op poort 8080 hebt draaien (zoals Abyss Webserver), dan kun je deze via Tailscale voortaan makkelijk extern bereiken. Vul in je browser het Tailscale ip-adres van dat apparaat in, gevolgd door het poortnummer, bijvoorbeeld 100.66.72.65:8080. Alle datatransfers van en naar die server verlopen nu veilig binnen de VPN-tunnel van Tailscale.

Via het Tailscale VPN-netwerk is onze server nu ook van buitenaf bereikbaar.

Een inbouw-magnetron is ideaal als je op zoek bent naar een vaste plek voor je magnetron in een strakke, opgeruimde keuken. Maar hoe weet je welke je moet kiezen? De opties zijn uitgebreid: van compacte solo-magnetrons tot volwaardige combi-magnetrons met stoomfunctie. In dit artikel lees je waar je op moet letten zodat je een model vindt dat past bij jouw keuken én bij de manier waarop je kookt!

Meten = weten

Een inbouw-magnetron moet precies passen in de nis van je keukenmeubel. Daarom is het belangrijk om goed naar de afmetingen te kijken. Fabrikanten vermelden altijd de benodigde nishoogte, nisbreedte en nisdiepte in de specificaties. De standaard nishoogtes zijn meestal 38 cm of 45 cm. Sommige modellen zijn hoger, maar dan gaat het vaak om combi-ovens of apparaten met extra functies.

De nisbreedte is vrijwel altijd 56 cm. 60 cm komt ook voor, maar dat is eigenlijk meer geschikt voor een volledige oven dan voor een inbouw-magnetron. De nisdiepte varieert tussen de 55 en 58 cm. Meet de beschikbare ruimte goed op, inclusief de diepte van de achterwand en eventuele obstakels zoals elektriciteitsleidingen. Zit er een plint of deur onder? Controleer dan ook of de klep van de magnetron volledig open kan. Hieronder lees je nog wat meer over de afmetingen.

©RossandHelen

Solo of combi: welk type magnetron heb je nodig?

Een solo-magnetron gebruik je voor het opwarmen van voedsel, het ontdooien van diepvriesproducten of het bereiden van eenvoudige gerechten. Dit type magnetrons is eenvoudig in gebruik, vaak goedkoper en verbruikt minder stroom. Gebruik je de ovenfunctie nauwelijks, dan is dit een logische keuze.

Een combi-magnetron combineert de magnetronfunctie met een heteluchtoven. Je kunt er dus ook pizza's, taarten of ovenschotels in maken. Sommige combi-magnetrons hebben zelfs een grillstand of een stoomfunctie , waardoor je meerdere keukenapparaten kunt vervangen door één toestel. Houd er wel rekening mee dat een combi-magnetron doorgaans iets duurder is en iets langer nodig heeft om voor te verwarmen dan een volwaardige oven.

Voorbeeld: kook je veel met verse groenten en vis, dan is een model met stoomfunctie interessant. Warm je vooral soep en kant-en-klaarmaaltijden op, dan is een solo-magnetron vaak meer dan voldoende.

Bediening: draaiknop of touch?

Het gebruiksgemak verschilt per model. Traditionele modellen hebben vaak draaiknoppen: één voor het vermogen, één voor de tijd. Simpel en overzichtelijk, vooral geschikt als je de magnetron hoofdzakelijk gebruikt voor opwarmen en ontdooien.

Moderne inbouw-magnetrons zijn vaak uitgerust met touchbediening of zelfs een touchscreen. Je selecteert dan via het display het programma, de temperatuur of het gewicht. Sommige modellen hebben automatische programma's die zelf de bereidingstijd en het vermogen aanpassen. Handig, maar soms ook wat omslachtiger bij simpele taken.

Tip: probeer in een winkel of showroom hoe intuïtief het menu aanvoelt. Kies een bediening die past bij hoe jij graag kookt.

©Tom Baker | tab62

Let op de aansluiting en ventilatie

Een inbouw-magnetron werkt op een standaard stopcontact (230 volt), maar let goed op het vermogen. Sommige combi-modellen hebben een hoger piekverbruik; zorg dat de groep waarop je het aansluit dit aankan. Kijk ook waar de stekker zit: die moet je kwijt kunnen achter het meubel of via een uitsparing in de achterwand.

Daarnaast is ventilatie belangrijk. Tijdens het gebruik komt warmte vrij. In de handleiding van het apparaat staan minimale ventilatieruimtes aangegeven, bijvoorbeeld 2 cm boven en 5 cm achter. Houd je je daar niet aan, dan kan de magnetron oververhit raken of minder lang meegaan. Zit er al een oven onder of boven de plek waar je de magnetron wilt inbouwen? Controleer dan of de gecombineerde warmteafvoer goed geregeld is.

Praktische keuzehulp

Stel jezelf de volgende vragen voor je een keuze maakt:

☐ Waar komt de magnetron precies? In een hoge kast, boven een oven of op ooghoogte?
☐ Gebruik je nu vooral de magnetronfunctie of bak je ook regelmatig in de oven?
☐ Heb je al een aparte oven? Dan heb je vaak voldoende aan een solo-magnetron
☐ Wil je kunnen grillen of stomen?
☐ Wil je eenvoudige bediening of juist veel automatische programma's?
☐ Komt de magnetron in een bestaande nis of kastenwand, of wordt de keuken nog gebouwd?

Een voorbeeld: stel, je woont alleen, kookt snel en gebruikt de oven amper. Dan is een solo-magnetron van 38 cm hoog met draaiknoppen prima. Heb je een gezin, kook je gevarieerd en wil je ruimte besparen? Dan is een combi van 45 cm met grill en stoomfunctie een betere match.

Conclusie

Een inbouw-magnetron kiezen begint bij de afmetingen, maar gaat vooral over hoe jij kookt. Warm je snel iets op, dan is een eenvoudige solo-magnetron vaak genoeg. Bak je graag of heb je weinig ruimte, dan loont het om te investeren in een goede combi-magnetron. Let altijd op de inbouwmaten, ventilatie en bediening. Zo voorkom je verrassingen en haal je het meeste uit je keuken.