Net als de vorige generatie iPhones is de Pro-uitvoering de beste smartphone die Apple te bieden heeft. Deze iPhone 12 Pro moet het vooral van zijn camera’s en beeldscherm hebben. Toch komt de iPhone net even wat tekort voor de echte Pro.

De iPhone 12-serie komt in verschillende smaken. Zo is er de reguliere iPhone 12, die ook in een gelijke, doch compactere uitvoering komt: de iPhone 12 Mini. Ook is er de iPhone 12 Pro, die net even een schepje erbij doet met onder andere een beter scherm en cameratechnologie. Deze iPhone 12 Pro komt juist in een nog-iets-grotere uitvoering: de iPhone 12 Pro Max. Helemaal gelijk zijn de Pro en de Pro Max overigens niet. De gebruikte reguliere lens en zoomlens zijn net even anders, wat eigenlijk wel onnodig verwarrend is. Wij hebben de iPhone 12 Pro getest, meer details over de camera’s lees je verderop in deze iPhone review.

De iPhone 12-serie, waaronder deze iPhone 12 Pro beschikken over 5G en de nieuwste chipset die de concurrentie van onder andere Qualcomm, Samsung en MediaTek op het gebied van prestaties nog een stapje verder op achterstand zet. Tevens draaien ze natuurlijk de laatste versie (14.1) van iOS en kun je de nieuwe MagSafe-opladers gebruiken op deze smartphone.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Pro-stempel

De iPad Pro, waarvan de laatste uitvoering eerder dit jaar verscheen, heeft meer in zijn mars dan de reguliere iPad en iPad Air, waarbij Apple hard zijn best doet om de iPad Pro als laptopvervanger aan te prijzen. De Pro-vernieuwingen van deze iPad benadrukken dat (onder meer).

Apple probeert natuurlijk niet de iPhone 12 Pro als laptopvervanger weg te zetten. Een pro-uitvoering van een smartphone is volgens Apple vooral bedoeld voor wie veel bezig met foto- en videografie. Natuurlijk heeft Apple daarom zich zoveel mogelijk uitgesloofd met technieken, sensoren en software om op dat vlak veel te bieden. Het vastgelegde beeldmateriaal moet natuurlijk ook optimaal tot zijn recht komen, dus ook qua scherm mag je op z’n minst veel verwachten.

iPhone 12 of iPhone 12 Pro?

Maar eerst even een stapje terug naar de reguliere niet-Pro-basis. De iPhone 12 scoorde hoog in onze review. In tegenstelling tot zijn voorganger, de iPhone 11, springt vooral het verbeterde scherm er uit. Maar ook de dubbele camera legt zeer goede foto’s en video’s vast. Juist de terreinen van de iPhone 12 Pro.

Je merkt verschil als je beide smartphones naast elkaar legt. Het oledscherm van de iPhone 12 Pro is helderder en gedetailleerder. De iPhone 12 Pro heeft werkelijk een prachtig beeldscherm, dat 6,1 inch in diameter is en een resolutie van 2532 bij 1170 telt. Maar eerlijk, de verschillen zijn niet enorm. Het is geen reden zijn om de meerprijs van de Pro-uitvoering te rechtvaardigen, dat is zonde. Want Apple had niet ver hoeven kijken om het scherm van de iPhone Pro er uit te laten springen, Zo beschikt de iPad Pro bijvoorbeeld een scherm met een hogere verversingssnelheid (120 hertz, in plaats van het gebruikelijke 60 hertz), wat vloeiender lopend beeld oplevert.

Tegenvallende accucapaciteit

Natuurlijk weegt een scherm met hogere verversingsnelheid zwaarder op de accu, waarmee een ander punt blootgelegd wordt waar de iPhone 12 Pro beter in had gemoeten. De accucapaciteit van 2.815 mAh is te laag. Zelfs voor dit reguliere scherm. Bij intensief gebruik (vooral op 5G) ga je te snel door je accu heen, en juist die Pro-doelgroep zou meer met zwaardere processen aan de slag moeten, zoals video- en fotobewerking. Bij normaal gebruik houdt de accu het wel een dag uit, maar bij intensief gebruik niet en zou je eigenlijk tijdens het werken aan de kabel moeten. Pro-onwaardig. Bovendien, een kleine accu slijt ook sneller, wat ook niet gunstig is voor de levensduur van je smartphone.

Dat opladen kan draadloos of via de nieuwe MagSafe-oplader. Deze oplader klikt magnetisch vast aan de achterzijde van de iPhone om hem vervolgens via de draadloze techniek op te laden. Met een speciaal MagSafe-hoesje kun je zelfs de oplader magnetisch aan het hoesje klikken om de smartphone op te laden. De MagSafe-oplader heeft een usb-c-aansluiting, waardoor je hem in een stekkerblokje met een usb-c-poort moet plaatsen. Een stekkerblok vind je niet in het doosje van de iPhone 12 Pro. Hoewel dat geen groot gemis is, zul waarschijnlijk wel een nieuw stekkerblok moeten aanschaffen om MagSafe te gebruiken, waarna je bestaande stekkerblok opeens gedegradeerd is tot e-waste.

©CIDimport

Wat wel een groot gemis is, is een moderne aansluiting op de iPhone 12 Pro. Apple houdt nog altijd vast aan de zwaar verouderde Lightning-aansluiting. Dit is een gemis op de reguliere iPhone 12, maar al helemaal op de Pro-uitvoering. Als je meer uit je smartphone wilt halen, zoals snelle data-overdracht (bijvoorbeeld om je grote 4K-videomateriaal over te zetten), snelladen of het aansluiten van apparatuur, dan is usb-c onmisbaar en je smartphone klaar voor de toekomst. Wat de keuze van Apple onverklaarbaarder maakt is dat de iPad Pro wél over een moderne usb-c-aansluiting beschikt.

Camera

Het camerasysteem aan de achterzijde van de smartphone is veelzijdiger dan die van de iPhone 11 Pro en de dualcam van de iPhone 12. De drie lenzen aan de achterzijde bieden de mogelijkheid om naast gewone foto’s ook ingezoomde- en groothoekfoto’s te maken. Tevens is er een dieptesensor geplaatst; een zogenaamde Lidar-sensor. Dankzij deze sensor zou de iPhone sneller in staat moeten zijn de omgeving in te schatten en daar de optimale instellingen voor toe te passen bij fotografie. In praktijk merkte ik echter op dat gebied geen verschil op met fotografie. Juist voor AR (augmented reality) is deze sensor echter geschikt.

©PXimport

Qua lensspecificaties springt in het oog dat de lenzen een lager diafragma en hogere pixelgrootte hebben, wat in praktijk inhoudt dat de lenzen in staat zijn meer licht op te vangen en ondanks moeilijke lichtomstandigheden minder ruis tonen. Dat gecombineerd met de rekenkracht van de smartphone zelf, houdt in dat je met de iPhone 12 Pro één van de beste veelzijdigste camera’s in handen hebt. Qua functies, maar ook onder alle omstandigheden.

De automatische nachtmodus is zeer indrukwekkend, ongeacht de lens die je gebruikt. Gebruik hierbij voor het mooiste resultaat bij voorkeur de reguliere lens, in plaats van de groothoek- of telelens. Hoewel de verschillen niet groot zijn, maakt deze wel zichtbaar de mooiste foto’s bij weinig licht. Overigens loopt Apple qua nachtfotografie nog altijd ver achter op Huawei, dat met zijn techniek niet alleen meer zichtbaar maakt bij nachtfotografie, maar dat ook sneller doet, zodat bewegingsonscherpte minimaal blijft. Want bewegingsonscherpte bij de nachtmodus, ook op de iPhone 12 Pro, daar ontkom je niet aan. Ook is er een nachtmodus voor de frontcamera ontwikkeld, een leuk extraatje. Maar in praktijk valt het wat tegen. Je moet het toestel erg dichtbij houden, om zo de schermverlichting te gebruiken voor je selfie, waardoor je lastig een selfie maakt met anderen of een mooie achtergrond op je selfie krijgt.

In alle andere lichtomstandigheden weet Apple de concurrentie wel achter zich te laten met de camera van de iPhone 12 Pro. Het dynamisch bereik, de details en realistische kleuren zien er allemaal picobello uit. Ook hier zijn de verschillen tussen de drie lenzen klein, maar wel zichtbaar. Dit blijft toch iets waar andere smartphone-fabrikanten die de achterzijde van de smartphone volbehangen met lenzen wat van kunnen leren. Maar ook zijn de verschillen klein met de iPhone 12, je moet met je neus tegen het scherm aan duwen om het verschil te zien. Het is de toevoeging van de telelens die écht het verschil maakt.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De drie camera's van de iPhone 12 Pro overdag en in de nachtmodus.

©PXimport

©CIDimport

©PXimport

©CIDimport

Verschillende camera’s iPhone 12 Pro en iPhone 12 Pro Max

iOS 14 en 5G: klaar voor de toekomst?

Wat Android-concurrenten maar niet opgelost krijgen, is update-ondersteuning die in de buurt komt als die van de iPhone. Daarom weet je dat je met de iPhone 12 Pro een toestel hebt waarmee je lang vooruit kunt, mits je bij gebruik een beetje rekening houdt met de batterij levensduur en een hoesje om de smartphone doet. Want ondanks dat de bouwkwaliteit hoogwaardig is, zijn de voor- en achterkant van glas. En hoe erg je ook opschept over de duurzaamheid van dat glas, eigenschap is dat het gevoelig is en blijft voor krassen en barsten. Desondanks, je weet dat je jarenlang op update-ondersteuning kan rekenen bij de iPhone 12 Pro.

De iOS-versie waar de iPhone 12 Pro mee verschijnt (zoals genoemd, iOS 14.1) brengt veel vernieuwing met zich mee. Zo heb je als gebruiker meer privacy-mogelijkheden om volggedrag van apps- en sites te beteugelen en zal zelfs de Android-gebruiker zich meer thuis voelen door de mogelijkheid widgets op het startscherm toe te voegen. De vrijheid van Android, die biedt iOS echter niet, maar misschien is daar nog niet het laatste woord over gesproken, omdat Apple’s App Store-beleid inmiddels onderzocht wordt vanwege mogelijke monopolistische praktijken.

Dat de iPhone 12 Pro 5G ondersteunt is ook vooral voor de toekomst mooi meegenomen. Natuurlijk kun je nu al met je iPhone 12 Pro verbinding maken met 5G-netwerken, maar de uitrol van 5G is net begonnen. Hierdoor zal je nu al een snelheidsverschil merken, maar revolutionair is het nog niet. Het echte verschil gaat pas gemaakt worden wanneer de 3,5 GHz frequentieband ingezet kan worden voor 5G. Dit kan echter nog jaren duren, omdat die band momenteel wordt gebruikt voor andere doeleinden. 5G anno 2020 is daardoor een leuk extraatje, maar geen reden om nieuwe smartphone te kopen.

©CIDimport

©CIDimport

De verschillen tussen de iPhone 12 en iPhone 12 Pro zijn klein.

Alternatieven voor de iPhone 12 Pro

Het bestaansrecht van de iPhone 12 Pro is een beetje wankel. De oorzaak ligt gek genoeg niet bij de concurrentie, maar bij Apple zelf. De iPhone 12 doet nauwelijks onder voor de Pro-variant. Sterker nog. De iPhone 12 slaat het bestaansrecht onder de iPhone 12 Pro vandaan. Het scherm van de Pro-variant is iets beter, de camera wat veelzijdiger en ietsje beter… Maar daarna houdt het eigenlijk wel op, terwijl de prijs van de Pro wel behoorlijk hoger ligt. Apple had niet ver hoeven kijken om het dunne bestaansrecht te voorkomen: een scherm met hoge verversingssnelheid, een moderne aansluiting, een flinke accu en bij voorkeur gewoon alle drie de opties.

Android-alternatieven liggen voor de hand, en kun je vooral bij Samsung vinden met de Note- en Galaxy S-series. Op cameragebied lever je niet veel in. De schermen zijn beter. Maar Android met Samsung’s schil, bloatware en update-ondersteuning zijn goede redenen om naar Apple uit te wijken.

Conclusie

De conclusie laat zich al raden uit de vorige alinea en de kop boven dit artikel. Ondanks dat de iPhone 12 Pro een fantastische smartphone is, waarmee je zeker een veilige keus maakt. Heeft de smartphone te weinig in zijn mars om zijn hogere prijs dan de iPhone 12 te rechtvaardigen. Vooral de verouderde Lightning-aansluiting en te kleine accucapaciteit zijn ronduit zonde.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.