Net als de vorige generatie iPhones is de Pro-uitvoering de beste smartphone die Apple te bieden heeft. Deze iPhone 12 Pro moet het vooral van zijn camera’s en beeldscherm hebben. Toch komt de iPhone net even wat tekort voor de echte Pro.

De iPhone 12-serie komt in verschillende smaken. Zo is er de reguliere iPhone 12, die ook in een gelijke, doch compactere uitvoering komt: de iPhone 12 Mini. Ook is er de iPhone 12 Pro, die net even een schepje erbij doet met onder andere een beter scherm en cameratechnologie. Deze iPhone 12 Pro komt juist in een nog-iets-grotere uitvoering: de iPhone 12 Pro Max. Helemaal gelijk zijn de Pro en de Pro Max overigens niet. De gebruikte reguliere lens en zoomlens zijn net even anders, wat eigenlijk wel onnodig verwarrend is. Wij hebben de iPhone 12 Pro getest, meer details over de camera’s lees je verderop in deze iPhone review.

De iPhone 12-serie, waaronder deze iPhone 12 Pro beschikken over 5G en de nieuwste chipset die de concurrentie van onder andere Qualcomm, Samsung en MediaTek op het gebied van prestaties nog een stapje verder op achterstand zet. Tevens draaien ze natuurlijk de laatste versie (14.1) van iOS en kun je de nieuwe MagSafe-opladers gebruiken op deze smartphone.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Pro-stempel

De iPad Pro, waarvan de laatste uitvoering eerder dit jaar verscheen, heeft meer in zijn mars dan de reguliere iPad en iPad Air, waarbij Apple hard zijn best doet om de iPad Pro als laptopvervanger aan te prijzen. De Pro-vernieuwingen van deze iPad benadrukken dat (onder meer).

Apple probeert natuurlijk niet de iPhone 12 Pro als laptopvervanger weg te zetten. Een pro-uitvoering van een smartphone is volgens Apple vooral bedoeld voor wie veel bezig met foto- en videografie. Natuurlijk heeft Apple daarom zich zoveel mogelijk uitgesloofd met technieken, sensoren en software om op dat vlak veel te bieden. Het vastgelegde beeldmateriaal moet natuurlijk ook optimaal tot zijn recht komen, dus ook qua scherm mag je op z’n minst veel verwachten.

iPhone 12 of iPhone 12 Pro?

Maar eerst even een stapje terug naar de reguliere niet-Pro-basis. De iPhone 12 scoorde hoog in onze review. In tegenstelling tot zijn voorganger, de iPhone 11, springt vooral het verbeterde scherm er uit. Maar ook de dubbele camera legt zeer goede foto’s en video’s vast. Juist de terreinen van de iPhone 12 Pro.

Je merkt verschil als je beide smartphones naast elkaar legt. Het oledscherm van de iPhone 12 Pro is helderder en gedetailleerder. De iPhone 12 Pro heeft werkelijk een prachtig beeldscherm, dat 6,1 inch in diameter is en een resolutie van 2532 bij 1170 telt. Maar eerlijk, de verschillen zijn niet enorm. Het is geen reden zijn om de meerprijs van de Pro-uitvoering te rechtvaardigen, dat is zonde. Want Apple had niet ver hoeven kijken om het scherm van de iPhone Pro er uit te laten springen, Zo beschikt de iPad Pro bijvoorbeeld een scherm met een hogere verversingssnelheid (120 hertz, in plaats van het gebruikelijke 60 hertz), wat vloeiender lopend beeld oplevert.

Tegenvallende accucapaciteit

Natuurlijk weegt een scherm met hogere verversingsnelheid zwaarder op de accu, waarmee een ander punt blootgelegd wordt waar de iPhone 12 Pro beter in had gemoeten. De accucapaciteit van 2.815 mAh is te laag. Zelfs voor dit reguliere scherm. Bij intensief gebruik (vooral op 5G) ga je te snel door je accu heen, en juist die Pro-doelgroep zou meer met zwaardere processen aan de slag moeten, zoals video- en fotobewerking. Bij normaal gebruik houdt de accu het wel een dag uit, maar bij intensief gebruik niet en zou je eigenlijk tijdens het werken aan de kabel moeten. Pro-onwaardig. Bovendien, een kleine accu slijt ook sneller, wat ook niet gunstig is voor de levensduur van je smartphone.

Dat opladen kan draadloos of via de nieuwe MagSafe-oplader. Deze oplader klikt magnetisch vast aan de achterzijde van de iPhone om hem vervolgens via de draadloze techniek op te laden. Met een speciaal MagSafe-hoesje kun je zelfs de oplader magnetisch aan het hoesje klikken om de smartphone op te laden. De MagSafe-oplader heeft een usb-c-aansluiting, waardoor je hem in een stekkerblokje met een usb-c-poort moet plaatsen. Een stekkerblok vind je niet in het doosje van de iPhone 12 Pro. Hoewel dat geen groot gemis is, zul waarschijnlijk wel een nieuw stekkerblok moeten aanschaffen om MagSafe te gebruiken, waarna je bestaande stekkerblok opeens gedegradeerd is tot e-waste.

©CIDimport

Wat wel een groot gemis is, is een moderne aansluiting op de iPhone 12 Pro. Apple houdt nog altijd vast aan de zwaar verouderde Lightning-aansluiting. Dit is een gemis op de reguliere iPhone 12, maar al helemaal op de Pro-uitvoering. Als je meer uit je smartphone wilt halen, zoals snelle data-overdracht (bijvoorbeeld om je grote 4K-videomateriaal over te zetten), snelladen of het aansluiten van apparatuur, dan is usb-c onmisbaar en je smartphone klaar voor de toekomst. Wat de keuze van Apple onverklaarbaarder maakt is dat de iPad Pro wél over een moderne usb-c-aansluiting beschikt.

Camera

Het camerasysteem aan de achterzijde van de smartphone is veelzijdiger dan die van de iPhone 11 Pro en de dualcam van de iPhone 12. De drie lenzen aan de achterzijde bieden de mogelijkheid om naast gewone foto’s ook ingezoomde- en groothoekfoto’s te maken. Tevens is er een dieptesensor geplaatst; een zogenaamde Lidar-sensor. Dankzij deze sensor zou de iPhone sneller in staat moeten zijn de omgeving in te schatten en daar de optimale instellingen voor toe te passen bij fotografie. In praktijk merkte ik echter op dat gebied geen verschil op met fotografie. Juist voor AR (augmented reality) is deze sensor echter geschikt.

©PXimport

Qua lensspecificaties springt in het oog dat de lenzen een lager diafragma en hogere pixelgrootte hebben, wat in praktijk inhoudt dat de lenzen in staat zijn meer licht op te vangen en ondanks moeilijke lichtomstandigheden minder ruis tonen. Dat gecombineerd met de rekenkracht van de smartphone zelf, houdt in dat je met de iPhone 12 Pro één van de beste veelzijdigste camera’s in handen hebt. Qua functies, maar ook onder alle omstandigheden.

De automatische nachtmodus is zeer indrukwekkend, ongeacht de lens die je gebruikt. Gebruik hierbij voor het mooiste resultaat bij voorkeur de reguliere lens, in plaats van de groothoek- of telelens. Hoewel de verschillen niet groot zijn, maakt deze wel zichtbaar de mooiste foto’s bij weinig licht. Overigens loopt Apple qua nachtfotografie nog altijd ver achter op Huawei, dat met zijn techniek niet alleen meer zichtbaar maakt bij nachtfotografie, maar dat ook sneller doet, zodat bewegingsonscherpte minimaal blijft. Want bewegingsonscherpte bij de nachtmodus, ook op de iPhone 12 Pro, daar ontkom je niet aan. Ook is er een nachtmodus voor de frontcamera ontwikkeld, een leuk extraatje. Maar in praktijk valt het wat tegen. Je moet het toestel erg dichtbij houden, om zo de schermverlichting te gebruiken voor je selfie, waardoor je lastig een selfie maakt met anderen of een mooie achtergrond op je selfie krijgt.

In alle andere lichtomstandigheden weet Apple de concurrentie wel achter zich te laten met de camera van de iPhone 12 Pro. Het dynamisch bereik, de details en realistische kleuren zien er allemaal picobello uit. Ook hier zijn de verschillen tussen de drie lenzen klein, maar wel zichtbaar. Dit blijft toch iets waar andere smartphone-fabrikanten die de achterzijde van de smartphone volbehangen met lenzen wat van kunnen leren. Maar ook zijn de verschillen klein met de iPhone 12, je moet met je neus tegen het scherm aan duwen om het verschil te zien. Het is de toevoeging van de telelens die écht het verschil maakt.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De drie camera's van de iPhone 12 Pro overdag en in de nachtmodus.

©PXimport

©CIDimport

©PXimport

©CIDimport

Verschillende camera’s iPhone 12 Pro en iPhone 12 Pro Max

iOS 14 en 5G: klaar voor de toekomst?

Wat Android-concurrenten maar niet opgelost krijgen, is update-ondersteuning die in de buurt komt als die van de iPhone. Daarom weet je dat je met de iPhone 12 Pro een toestel hebt waarmee je lang vooruit kunt, mits je bij gebruik een beetje rekening houdt met de batterij levensduur en een hoesje om de smartphone doet. Want ondanks dat de bouwkwaliteit hoogwaardig is, zijn de voor- en achterkant van glas. En hoe erg je ook opschept over de duurzaamheid van dat glas, eigenschap is dat het gevoelig is en blijft voor krassen en barsten. Desondanks, je weet dat je jarenlang op update-ondersteuning kan rekenen bij de iPhone 12 Pro.

De iOS-versie waar de iPhone 12 Pro mee verschijnt (zoals genoemd, iOS 14.1) brengt veel vernieuwing met zich mee. Zo heb je als gebruiker meer privacy-mogelijkheden om volggedrag van apps- en sites te beteugelen en zal zelfs de Android-gebruiker zich meer thuis voelen door de mogelijkheid widgets op het startscherm toe te voegen. De vrijheid van Android, die biedt iOS echter niet, maar misschien is daar nog niet het laatste woord over gesproken, omdat Apple’s App Store-beleid inmiddels onderzocht wordt vanwege mogelijke monopolistische praktijken.

Dat de iPhone 12 Pro 5G ondersteunt is ook vooral voor de toekomst mooi meegenomen. Natuurlijk kun je nu al met je iPhone 12 Pro verbinding maken met 5G-netwerken, maar de uitrol van 5G is net begonnen. Hierdoor zal je nu al een snelheidsverschil merken, maar revolutionair is het nog niet. Het echte verschil gaat pas gemaakt worden wanneer de 3,5 GHz frequentieband ingezet kan worden voor 5G. Dit kan echter nog jaren duren, omdat die band momenteel wordt gebruikt voor andere doeleinden. 5G anno 2020 is daardoor een leuk extraatje, maar geen reden om nieuwe smartphone te kopen.

©CIDimport

©CIDimport

De verschillen tussen de iPhone 12 en iPhone 12 Pro zijn klein.

Alternatieven voor de iPhone 12 Pro

Het bestaansrecht van de iPhone 12 Pro is een beetje wankel. De oorzaak ligt gek genoeg niet bij de concurrentie, maar bij Apple zelf. De iPhone 12 doet nauwelijks onder voor de Pro-variant. Sterker nog. De iPhone 12 slaat het bestaansrecht onder de iPhone 12 Pro vandaan. Het scherm van de Pro-variant is iets beter, de camera wat veelzijdiger en ietsje beter… Maar daarna houdt het eigenlijk wel op, terwijl de prijs van de Pro wel behoorlijk hoger ligt. Apple had niet ver hoeven kijken om het dunne bestaansrecht te voorkomen: een scherm met hoge verversingssnelheid, een moderne aansluiting, een flinke accu en bij voorkeur gewoon alle drie de opties.

Android-alternatieven liggen voor de hand, en kun je vooral bij Samsung vinden met de Note- en Galaxy S-series. Op cameragebied lever je niet veel in. De schermen zijn beter. Maar Android met Samsung’s schil, bloatware en update-ondersteuning zijn goede redenen om naar Apple uit te wijken.

Conclusie

De conclusie laat zich al raden uit de vorige alinea en de kop boven dit artikel. Ondanks dat de iPhone 12 Pro een fantastische smartphone is, waarmee je zeker een veilige keus maakt. Heeft de smartphone te weinig in zijn mars om zijn hogere prijs dan de iPhone 12 te rechtvaardigen. Vooral de verouderde Lightning-aansluiting en te kleine accucapaciteit zijn ronduit zonde.

Niet alleen het saaie en repetitieve werk wordt vervangen door AI. Je bent óók als kenniswerker niet meer zeker van een baan. Software wordt al grotendeels door AI geschreven. Gelukkig kun je daar als hobbyprogrammeur ook enorm van profiteren. Het brengt naast tijdwinst ook veel gemak. We helpen je op weg met drie praktische tools: ChatGPT, Aider en de Windsurf Editor. We maken enkele eenvoudige voorbeelden, zodat je een helder beeld hebt van je potentiële workflow.

Grote taalmodellen zijn al zo goed dat je comfortabel complete programma’s door AI kunt laten maken, zelfs zonder enige programmeerkennis. Afhankelijk van de tools die je gebruikt, voelt dat toch alsof je samen aan code werkt, ook wel pair-programmeren genoemd. Je houdt dus enige controle en kunt er, als je oplet, veel van leren. Ook al wordt het harde werk door AI gedaan.

Een bijkomend voordeel is dat je heel gericht aanpassingen kunt laten doen of vragen kunt stellen over de code, zonder dat je de documentatie of websites als Stack Overflow hoeft door te spitten. Het is geen verrassing dat laatstgenoemde website met fors dalende bezoekersaantallen te maken heeft. Ook andere taken, zoals het schrijven van de documentatie, zijn snel geregeld.

In dit artikel gaan we een eenvoudig programma maken met AI, zodat je een goed beeld hebt van de workflow. We gebruiken drie verschillende tools. We starten met het vertrouwde ChatGPT, al kun je ook bijvoorbeeld voor Claude of Gemini kiezen. Daarna gaan we met Aider in combinatie met Git aan de slag. Daarmee werk je ‘samen’ aan programmacode via de opdrachtprompt, in ons voorbeeld binnen het vertrouwde Visual Studio Code. Tot slot gaan we met de Windsurf Editor aan de slag, een completere grafische ontwikkelomgeving met geïntegreerde AI-features, die je van begin tot eind ondersteunt bij het maken van je programma. 

ChatGPT

Chatbot

Grote taalmodellen (LLM’s) vormen de basis voor chatbots als OpenAI’s ChatGPT en Anthropics Claude, maar óók voor de tools die we hierna behandelen. Feitelijk benaderen we de chatbots in dit eerste deel van het artikel rechtstreeks, via een browser of app. De andere tools gebruiken de API van deze bedrijven. Raadpleeg eventueel voor het starten met ChatGPT deze basiscursus.

De nieuwere modellen (we gebruiken overwegend ChatGPT 4o en Claude 3.5 Sonnet) laten heel goede resultaten zien voor programmeertaken. Ze helpen uiteraard niet alleen om programmacode te schrijven maar kunnen code ook uitleggen, fouten oplossen en de documentatie schrijven. Ook kun je uitstekend brainstormen over een project of ideeën. Het is daarom, óók als je andere tools voor programmeren gebruikt, enorm praktisch om erbij te hebben! Toegang tot ChatGPT is gratis met beperkingen. Een abonnement is minder gelimiteerd en geeft vaak toegang tot nieuwere modellen (zoals o1 of o3-mini). Zo’n abonnement is niet bruikbaar voor de andere tools, die gebruiken namelijk de API waarvoor je aparte credits moet aanschaffen.

Een chatbot biedt goede ondersteuning bij al je programmeervragen.

Eerste stappen

We beginnen met een eenvoudig voorbeeld en vragen aan ChatGPT om een spelletje boter-kaas-en-eieren te maken, ook wel bekend als tic-tac-toe. Hoewel het Engels soms betere resultaten kan geven, werken we voor dit artikel volledig in het Nederlands. We starten met deze prompt: “Maak een volledig functionele boter-kaas-en-eieren voor in een browser. Maak de HTML-structuur, voeg CSS-stijlen toe en implementeer de JavaScript-logica. Maak een scheiding tussen HTML, CSS en JavaScript. Zorg dat het programma responsief is zodat het bij elke schermgrootte werkt.”

ChatGPT genereert de gevraagde code. Je kunt individueel de HTML, CSS en JavaScript kopiëren. Om het te proberen, kun je alles plakken op websites als www.jsfiddle.net en www.codepen.io. Voor dit voorbeeld hebben we bij JSFiddle een projectpagina aangemaakt. We gaan dit voorbeeld in de volgende stappen verder verbeteren, steeds met links naar de verbeterde versie.

De eerste versies van het spel boter-kaas-en-eieren.

Geluiden toevoegen

We vragen ChatGPT om het programma aan te passen, zodat er een geluid wordt afgespeeld bij elke zet. ChatGPT voegt daarop een audio-element toe aan de HTML-code. Het past ook het script aan om dit aan te roepen bij elke zet. Je moet nog wel zelf het mp3-bestand plaatsen in de uiteindelijke programmamap of een volledige link naar het mp3-bestand invullen in de HTML-code:

Er zijn overigens veel websites waar je leuke geluidseffecten kunt vinden die je vrij kunt gebruiken, waaronder Pixabay. Op deze pagina zie je onze aangepaste versie.

De aangepaste HTML-code bevat een verwijzing naar een mp3-bestand.

Computertegenstander

We vragen ChatGPT vervolgens om een slimme computertegenstander toe te voegen, waarbij aan het begin van het spel wordt gekozen wie er mag beginnen. Via deze webpagina kun je deze versie zien. De computertegenstander blijkt in eerste instantie overigens helemaal niet zo slim, waardoor je makkelijk je potjes wint. Maar dat is snel opgelost. Na ons verzoek om de computertegenstander slimmer te maken, controleert het programma voortaan eerst op mogelijke winnende zetten en blokkeert het de tegenstander indien nodig. Als er geen direct winnende of blokkerende zetten zijn, kiest het een willekeurige lege cel. Deze slimmere versie kun je hier bekijken.

Het aangepaste script op een canvas in ChatGPT.

Uiterlijk verfraaien

Als laatste hebben we gevraagd het uiterlijk wat mooier te maken. Hierbij wordt voornamelijk de CSS-code aangepast om de visuele stijl van het spel te verbeteren. Het resultaat is geslaagd: ChatGPT geeft de achtergrond een mooi kleurverloop. Ook zijn de stijlen van de knoppen en speelvelden aangepast. Het levert een veel moderner en aantrekkelijker uiterlijk op.

Je kunt ChatGPT uiteraard steeds vragen om het script of een deel daarvan uit te leggen. Ben je het overzicht over de wijzigingen kwijt, dan kun je uiteraard ook vragen om de laatste HTML-code in te zien, of de laatste versie van het script. Eventueel op een canvas. Toch misten wij in ChatGPT soms wat overzicht en is het bovendien lastig om een stapje terug te doen als een aanpassing niet het gewenste resultaat oplevert. Dit zijn zaken die we in het volgende deel gaan aanpakken met Aider.

De gemoderniseerde versie van boter-kaas-en-eieren.

Aider

Opdrachtprompt

Voor grotere programmeerprojecten is het werken met een chatbot al snel vervelend en verwarrend. Veel praktischer is een tool die met jouw eigen projectbestanden werkt en zelf of samen de gewenste aanpassingen maakt. Als je geen moeite hebt met het werken met een opdrachtprompt, is Aider een uitstekende optie. Die tool helpt met het schrijven en aanpassen van code.

Aider is opensource en werkt met heel veel LLM’s samen. Hier gebruiken we de API voor Claude 3.5 Sonnet, maar je kunt ook de API van OpenAI gebruiken of een LLM die je zelf lokaal draait of elders, zoals via OpenRouter. De integratie met Git is enorm praktisch. Voor elke aangebrachte wijziging voert het een ‘commit’ uit, voorzien van een duidelijke omschrijving, zodat je achteraf een goed overzicht met alle veranderingen hebt en ook stapjes terug kunt doen. Niet alle alternatieven bieden dit en dat is vooral een gemis als er iets fout gaat en je geen idee meer hebt hoe je dat moet oplossen.

Aider werkt samen met alle gangbare LLM’s.

Voorbereiding

We willen weer laten zien hoe je het spelletje boter-kaas-en-eieren met Aider zou kunnen maken. We gebruiken het voor velen vertrouwde programma Visual Studio Code onder Windows en installeren Aider via een opdrachtprompt binnen die ontwikkelomgeving. Binnen de editor kun je uiteraard alle gegenereerde bestanden bekijken en handmatig aanpassen. Voor de installatie van Aider heb je Python nodig. Zet tijdens de installatie van Python een vinkje bij Add python.exe to PATH, zodat je Python vanuit elke map kunt aanroepen.

Installeer ook Visual Studio Code als je dat nog niet eerder hebt gedaan. Visual Studio Code biedt een mogelijkheid om Copilot als assistent te gebruiken, maar dat slaan we hier over.

Installeer ook Git, zodat versiebeheer mogelijk is. Kies tijdens de installatie van Git voor het gebruik van Visual Studio Code als standaardeditor. Verder kun je alle standaardinstellingen accepteren. Als je Python, Visual Studio Code en Git hebt geïnstalleerd, kun je door met de installatie van Aider.

Installeer Python onder Windows voordat je met Aider aan de slag gaat.

Installatie Aider

We kunnen nu Aider installeren. Open daarvoor Visual Studio Code en kies in het menu de optie Terminal / New Terminal. Verander de terminal, via de optie rechtsboven in het venster, naar Git Bash. Installeer daarna Aider met de volgende twee opdrachten:

Sluit de terminalvenster via het kruisje rechtsboven. Open dan een nieuwe terminal en wissel weer naar Git Bash. Als je Aider niet kunt aanroepen met aider zul je het PATH moeten uitbreiden met de aangegeven opdracht, zoals in het voorbeeld hieronder:

Zorg dat je in dit voorbeeld voor Claude 3.5 Sonnet een API-sleutel hebt en voldoende credits om mee te beginnen (zie het kader ‘API-sleutel maken voor Claude’). Exporteer deze API-sleutel zodat Aider deze direct kan gebruiken:

Maak nu een nieuwe map voor je toepassing, blader naar die map en maak een Git-repository:

Je kunt nu beginnen met programmeren, met de ondersteuning van Aider!

We installeren Aider om het binnen Visual Studio Code te gebruiken.

Programma maken

We gaan ons eerste programma maken. Zorg dat je een terminalvenster hebt geopend en bent gewisseld naar Git Bash. De assistent start je dan met de volgende opdracht:

Er wordt de eerste keer gevraagd om .aider* en .env toe te voegen aan .gitignore. Dat raden we aan! Hiermee voorkom je dat deze bestanden, vaak met wachtwoorden en dergelijke, per ongeluk in je Git-repository worden opgenomen en daardoor in potentie online komen, als je de repository via GitHub beschikbaar maakt.

Via de prompt kun je nu je opdrachten afvuren. We vragen zoals eerder om een volledig functionele en responsieve boter-kaas-en-eieren voor in een browser met de vereiste HTML-structuur, CSS-stijlen en JavaScript-logica in aparte bestanden.

Aider gaat direct aan de slag en laat heel overzichtelijk alle aanpassingen zien, met een beschrijving van de uiteindelijke functionaliteit. Het vraagt netjes of het de nieuwe bestanden mag maken (index.html, styles.css en script.js) en daarna of het deze mag openen in een browser. Het spel is in deze eerste versie volledig responsief met een duidelijke gebruikersinterface, houdt de speelstatus bij, detecteert wanneer iemand wint of als het een gelijkspel is, heeft een knop om het spel opnieuw te starten en is helemaal in het Nederlands. Een goed begin!

Aider heeft het programma voor ons uitgewerkt.

Aanpassingen maken

We vragen opnieuw in natuurlijke taal om wijzigingen te maken. De workflow is erg prettig. Aider geeft eerst aan welke bestanden waarschijnlijk moeten worden gewijzigd. Voor het geluid stelt het bijvoorbeeld wijzigingen in index.html en script.js voor. Dan vraagt Aider of het deze bestanden mag toevoegen aan de chat.

Als de radartjes zijn uitgedraaid, na interactie met Claude, geeft Aider heel nauwkeurig aan welke regels in welke bestanden moeten worden gewijzigd. Ook geeft Aider aan dat je een mp3-bestand genaamd move.mp3 in dezelfde map moet plaatsen.

We vragen Aider daarna ook om een slimme computertegenstander toe te voegen. Die is meteen heel slim en probeert direct te winnen als dat kan, blokkeert winnende zetten van de tegenstander, probeert het centrum te veroveren en kiest anders voor hoeken of willekeurige zetten.

Tot slot vragen we Aider om het programma te verfraaien met een moderner uiterlijk. Dat levert een flinke metamorfose op. Bekijk hier het resultaat.

Via een comfortabel proces maakt het alle gewenste aanpassingen.

Integratie met Git

De standaard integratie met Git biedt veel voordelen. Als Aider aanpassingen maakt aan een bepaald bestand zal het in Git een heldere beschrijving toevoegen aan de zogeheten commit. In Visual Studio Code kun je deze historische aanpassingen eenvoudig terugzien. Klik daarvoor op een bestand en open in de balk aan de linkerkant Timeline. Zorg dat de filterinstelling is ingesteld op Git History.

Nu zie je de commit-geschiedenis van het geselecteerde bestand. Door op een specifieke commit te klikken, kun je de aangebrachte wijzigingen bekijken. Binnen Aider zijn er ook nog wat trucjes. Zo kun je met /diff zien wat de laatste veranderingen zijn. Met /undo kun je die eenvoudig ongedaan maken.

We hebben de repository op GitHub gezet. Ook hier kun je alle veranderingen bekijken. Open daarvoor een bestand, zoals script.js, en ga dan rechtsboven naar History. Hier zie je de verschillende wijzigingen. Als je op een van de aanpassingen klikt, zie je netjes welke veranderingen in de code zijn gemaakt.

Je kunt handig zien welke historische wijzigingen zijn aangebracht in bestanden.

Git en GitHub

Aider gebruikt een git-repository. Sommige mensen verwarren dit met GitHub. Je kunt met Git prima alleen een lokale repository maken, op het systeem waarop je met Aider werkt. Optioneel kun je deze repository met GitHub verbinden, zodat je in feite een kopie in de cloud hebt. Dat is voor jezelf wel heel praktisch, omdat je veel makkelijker de wijzigingen kunt bijhouden en bestuderen. En je kunt ook met anderen samenwerken aan code.

Ook interessant om te lezen: GitHub Codespaces: altijd de juiste tools bij de hand

We hebben de repository gedeeld met GitHub, zodat je alle veranderingen kunt inzien.

Windsurf Editor

 Complete ontwikkelomgeving

Zoek je een completere ontwikkelomgeving met geïntegreerde AI, dan zijn Cursor AI en Windsurf Editor twee populaire opties. Cursor AI is een gevestigde speler, maar krijgt steeds meer concurrentie van het nieuwere Windsurf Editor. Beide ontwikkelteams blijven verbeteringen doorvoeren om niet voor elkaar onder te doen.

Beide programma’s zijn bovendien klonen van Visual Studio Code, de bekende editor van Microsoft die we ook voor Aider hebben gebruikt. Daarom lijken ze in veel opzichten op elkaar. Het kan handig zijn om verschillende thema’s te gebruiken als je ze naast elkaar gebruikt, zodat je ze uit elkaar kunt houden.

Windsurf Editor werkt met een ingebouwde assistent genaamd Cascade.

Cascade

We hebben ook in Windsurf geprobeerd om het spelletje boter-kaas-en-eieren uit dit artikel te maken. De assistent in Windsurf Editor heet Cascade; via het Cascade-deelvenster kun je hem direct aan het werk zetten. Een leuk detail is dat niet alleen code wordt gegenereerd, maar dat er ook veel aanvullende acties voor je worden uitgevoerd, zoals het aanmaken van een map voor je project en voor de geluiden, en het maken van een mp3-bestand.

Bij elke stap kun je zien welke bestanden worden aangepast en de voorgestelde wijzigingen controleren en bevestigen. Je hoeft niet, zoals bij Aider, zelf een API-sleutel te regelen voor toegang. Je gebruikt steeds het model van Cascade en de administratieve kant wordt via je account geregeld, op basis van credits (zie volgende paragraaf). Zo’n diepere integratie is heel praktisch. Toch heeft de workflow veel overeenkomsten met Aider.

Via een deelvenster kun je een conversatie met Cascade voeren.

Werken met credits

Windsurf werkt met credits voor verschillende taken. Zo worden User Prompt-credits voor elke interactie met de assistent gebruikt en Flow Action-credits voor alle acties die worden uitgevoerd. Als je de limiet bereikt voor het premiummodel, wordt overgeschakeld naar het basismodel. De proefperiode van 14 dagen geeft je ruim voldoende credits om het voorbeeldprogramma uit dit artikel te maken. Sterker nog, je hebt ongeveer vijftien keer meer credits dan nodig, dus je kunt ook grotere en complexere programma’s proberen te maken.

Buiten die proefperiode is, om het premiummodel te gebruiken, een upgrade naar de Pro-versie bijna onvermijdelijk (ca. 18 euro per maand). Je hebt dan wel elke maand een ruime hoeveelheid credits en kunt vrij voordelig credits bijkopen.

Windsurf Editor werkt met een systeem van credits.

Of je nu graag uitgebreid kookt of elke avond snel klaar wilt zijn: een slimme keukenindeling maakt het verschil. Alles moet logisch op zijn plek staan, zodat je moeiteloos overal bij kunt en na afloop ook weinig tijd kwijt bent aan opruimen.

Lees ook: Fornuis op maat: kies het aantal pitten dat bij je past

Vaatwasser, gootsteen en vuilnisbak

Heb je plannen voor een nieuwe keuken? Denk dan nu al na over welke slimme keuzes je kunt maken met de indeling. Plaats bijvoorbeeld de vaatwasser, de spoelbak en de afvalemmer dicht bij elkaar. Je hoeft dan nooit ver te lopen met vieze borden en je kunt ze makkelijk leegschrapen, eventueel afspoelen en direct inruimen. Staat de afvalbak in een kastje direct naast de vaatwasser? Let er dan op dat je het deurtje nog goed kunt openen als de deur van de vaatwasser omlaag staat. Dat werkt makkelijker bij het inruimen. Plaats verder de vaatwasser niet direct tegen een zijmuur. Tijdens het inruimen loop je dan sneller kans op spetters tegen de muur.

Werkblad en kookplaat

Het werkblad is meer dan alleen een plek om iets op te zetten. Je gebruikt het om te snijden, te mixen, spullen neer te leggen en borden op te scheppen. Zorg daarom dat je voldoende vrije werkruimte overhoudt – dus niet alles volbouwen met apparatuur. Plaats de spoelbak of kookplaat liever niet op een hoek. Je hebt aan beide kanten plek nodig, zodat je je handen vrij kunt houden en spetters opvangt. Reken aan weerszijden minimaal veertig centimeter. Dat oogt niet alleen rustiger, het werkt ook prettiger. Handig om te weten: bij je keukenspecialist wordt hiervoor vaak de term aflegruimte gebruikt. En nog even over de kookplaat: plaats die bij voorkeur niet pal naast de koelkast of een hoge kast; dat geeft weinig bewegingsvrijheid en maakt het lastig om met meerdere mensen tegelijk in de keuken te staan.

©Olga Yastremska and Leonid Yastremskiy

Koelkast

Een koelkast gebruik je vaker dan je denkt – gemiddeld zo'n 35 keer per dag. Zet 'm daarom op een plek waar je er makkelijk bij kunt, ook als je vanuit de woonkamer even snel iets wilt pakken. Zet de koelkast liever niet helemaal achterin of op een plek waar je niet vanzelf langsloopt; dat is al snel onhandig in het dagelijks gebruik. Let ook op de temperatuur rondom de koelkast. Zet hem niet naast een oven, radiator of op een plek waar veel zonlicht komt. Kan het echt niet anders, zorg dan voor een isolerende tussenplaat en houd minstens drie centimeter ruimte vrij tussen warmtebron en koelkast.

Gebruik de keuken-driehoek

In de basis draait een keuken om drie functies: koken, spoelen en koelen. Je fornuis, gootsteen en koelkast vormen samen een denkbeeldige driehoek. Als de afstanden tussen deze drie goed gekozen zijn, werk je prettiger. Staan ze te ver van elkaar, dan loop je onnodig veel. Staan ze te dicht bij elkaar, dan dan wordt het al snel krap en onhandig. Een keukenspecialist kan helpen bij het vinden van een goede verhouding, maar je merkt het zelf vaak ook al als iets net niet lekker werkt.

Optimale werkhoogte

Ook de hoogte van je werkplekken telt mee. Een oven op armhoogte is een stuk prettiger dan op kniehoogte, zeker als je vaak bakt. Het voorkomt bukken. Heb je een kleine keuken? Kies dan voor een compacte oven of voor een fornuis met geïntegreerde oven. Datzelfde geldt voor de vaatwasser: als je die wat hoger plaatst, spaar je je rug en knieën. Voor de kookplaat geldt een andere regel: meet de afstand van je onderarm tot het werkblad. Is die ongeveer twaalf centimeter, dan zit je goed qua houding en belast je je schouders niet onnodig.

Apparatuur wat hoger plaatsen (als dat kan) heeft nog een voordeel. Wanneer je kleine kinderen hebt rondlopen, kunnen die er minder makkelijk bij. Wel zo veilig!

©lev dolgachov

Opbergruimte

Tot slot: denk na over hoe je spullen opbergt. Onderkastjes bieden veel ruimte, maar vragen vaak veel van je rug. Bovenkastjes kunnen juist weer te hoog zijn. Een buffetkast biedt uitkomst: wat je dagelijks gebruikt zet je op ooghoogte, wat minder vaak nodig is kan best wat lager of juist hoger.

Slim indelen = een fijnere keuken!

Een goede keuken draait niet alleen om de juiste apparatuur, maar vooral ook om slimme keuzes die het koken makkelijker maken. Denk na over looproutes, werkhoogtes en voldoende bewegingsruimte. Positioneer alles op logische plekken, zorg voor een werkblad met voldoende vrije ruimte en let op kleine details zoals de draairichting van kastdeurtjes. Daarmee wordt de keuken (nog meer) het hart van je huis!