De redactie van Computer!Totaal vroeg mij of ik als fotojournalist mijn camera een dagje thuis wilde laten en de Galaxy S4 als enig gereedschap mee op pad wilde nemen. Die uitdaging ging ik graag aan. Hier deel ik mijn bevindingen en lees je hoe je het maximale uit de Galaxy S4-camera haalt.

Het was zomer, stralend mooi weer en eigenlijk te warm om op kantoor te zitten. Tijd dus om een verkoelend briesje op te zoeken, en waar kan dat beter dan op het eiland Texel? Kortom: tijd om een tas in te pakken. Wat neem je mee op zo'n dagtrip? In mijn geval is dat uiteraard altijd een camera.

Nu ging het anders, want de opdracht luidde om te onderzoeken welke fotokwaliteit de camera van de Galaxy S4 biedt. Die smartphone ging dus als enig foto-instrument mee op pad. Dat voelt wel wat kaal als je gewend bent altijd een 'echte' camera mee te nemen, zeker als dat een spiegelreflexcamera is. Een spiegelreflex biedt superieure beeldkwaliteit dankzij de grote beeldsensor en is zeer veelzijdig omdat je de lens kunt wisselen. De keerzijde is dat zo'n apparaat vrij groot en zwaar is.

Dat gesjouw betekent dat je een spiegelreflexcamera niet overal mee naartoe kunt (en wilt) nemen. Zeker op het strand is het onhandig om met zo'n groot, duur en gevoelig apparaat rond te lopen. Een compactcamera is vanwege het formaat al een stuk handiger, al zal je die ook niet altijd meenemen.

Bij een smartphone is dat anders: die heb je altijd bij je en hij past in een broekzak. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er tegenwoordig bijna meer foto's worden gemaakt met een smartphone dan met een 'echte' camera. Een smartphone loopt wat techniek betreft achter bij reguliere camera's, mede doordat de componenten veel kleiner moeten zijn, maar daar staat tegenover dat de beeldkwaliteit tegenwoordig heel behoorlijk is.

©PXimport

Daar komt nog een ander belangrijk argument bij: de kwaliteit van een foto is niet alleen afhankelijk van de camera, maar ook van de fotograaf. Toen tijdens de boottocht naar Texel de eerste meeuwen voorbijvlogen in afwachting van stukjes brood, greep ik onbewust naar de camera om mijn nek. Maar die was er niet, mijn camera zat nu in mijn broekzak.

Knoppen

Ik verwachtte niet dat ik op Texel veel complexe foto's zou gaan maken, dus het was eigenlijk wel bevrijdend om geen echte camera bij me te hebben. Toch voelde het soms wel wat 'onvolledig'. Op de Galaxy S4 mis ik knoppen waarmee ik de camera snel kan inschakelen en scherpstellen. Hij heeft geen zogenaamde 'ontspanknop' waarmee je normaal een foto maakt. In plaats daarvan staan er virtuele knoppen op het aanraakgevoelige scherm. Die werken in de basis goed, maar toch minder prettig dan echte knoppen. Normaal houd ik een compactcamera met twee handen stabiel vast, met een duim en wijsvinger aan iedere kant. Bij de S4 moet ik de rechterduim gebruiken om de virtuele knop te bedienen. Dat maakt het vasthouden van de camera iets minder stabiel, met mogelijke 'bewegingsonscherpte' (lees: een licht onscherpe foto) tot gevolg.

Ook voelt de duimbediening net wat minder natuurlijk aan. Een ander verschil is dat er ook geen fysieke knoppen zijn om snel even wat instellingen te veranderen. Die zijn echter wel snel op te roepen via het aanraakgevoelige scherm. Zo kun je gemakkelijk een bepaalde scene-stand kiezen, zoals de sportstand of de panorama-modus.

Scenes

Mij werd al snel duidelijk dat de camerafuncties van de Galaxy S4 vooral zijn bedoeld voor mensen zonder veel kennis van fotografie. Er zijn wel enkele handmatige instellingsmogelijkheden, maar die zitten verstopt in het menu en ze zijn bovendien niet te gebruiken bij de meeste (volautomatische) scene-standen. Een veelgebruikte functie als 'belichtingscompensatie', waarmee voorkomen kan worden dat een foto te donker of te licht wordt, zit bijvoorbeeld diep verstopt in het menu en nodigt daarom niet uit tot gebruik. Voor iemand met fotokennis is dat frustrerend, maar voor de meeste gebruikers zal het geen ramp zijn.

Daar staat tegenover dat de camera van de S4 wel heel erg eenvoudig in gebruik is. Aan de rechterkant zie je drie grote knoppen. De bovenste is voor het starten van een videofilm en met de middelste grote knop maak je een foto. Daaronder vind je de 'stand'-knop, waarmee je snel een scene-stand kunt kiezen. In de Auto-stand bepaalt de camera zelf de belichting en zal hij ook de kleur en helderheid optimaliseren.

Dat klinkt goed, maar de camera kan nog veel meer werk uit handen nemen. Bij 'gezichtscorrectie' wordt de huid egaler en mooier gemaakt, waarbij de camera een poging doet om kleine oneffenheden, zoals pukkeltjes, weg te werken. Ook leuk is 'beste foto', waarbij de camera een reeks foto's maakt, waarna je de beste kunt kiezen. Op die manier leg je (bijna) altijd het juiste moment vast.

Vergelijkbaar is 'beste gezicht', bedoeld voor het maken van een groepsfoto. Bij een groepsfoto bestaat de reële kans dat iemand er niet goed op staat (ogen dicht, wegkijken, vreemde houding). Met deze stand selecteer je simpelweg uit vijf foto's de beste gezichten, waarna de camera deze samenvoegt tot één enkele foto. Hij doet dus alles wat je normaal in Photoshop zou moeten doen.

Ik gebruik al die automatische standen overigens niet. Als je vooraf een bepaald resultaat in gedachten hebt, is controle over de camera belangrijk. Dan is het juist de truc om te voorkomen dat de camera voor jou gaat denken.

Scherpstellen

Voor het beste resultaat klik je vóór het maken van de foto even op het scherm. De camera stelt dan scherp op het onderwerp. Deze actie is ook hoorbaar; de camera maakt nu het bekende scherp-stelgeluidje. Daarmee voorkom je dat de camera scherpstelt op een ander deel van de foto, waardoor het onderwerp niet helemaal scherp in beeld komt. Het scherpstellen via het scherm is bijzonder eenvoudig en voor mij als spiegelreflexbezitter iets om jaloers op te zijn: bij de meeste camera's is het aanpassen van het scherpstelpunt veel complexer.

Het is handig om te weten dat je de (virtuele) ontspanknop langere tijd ingedrukt kunt houden. De Galaxy S4 maakt dan razendsnel meerdere foto's achter elkaar (tot een maximum van twintig). Dit is bijzonder handig bij actiefotografie, zoals bijvoorbeeld bij een snel bewegend kind, dier of sporter. Daar heeft de S4 een pluspuntje, want veel andere camera's zijn een stuk slomer. Bovendien moet je daarbij soms speciale instellingen doorvoeren om snel achter elkaar te kunnen fotograferen.

Horizontaal fotograferen en filmen

Tijdens mijn dagje op stap viel weer eens op hoeveel mensen er fotograferen en filmen met een telefoon. Maar wat ook opviel, was de verkeerde manier waarop mensen de 'camera' dan vasthouden: staand in plaats van liggend. Als je belt, is het logisch om je telefoon verticaal vast te houden, maar om te fotograferen of filmen kun je hem beter horizontaal houden - dus met de aan/uitknop naar boven en de volumeknoppen aan de onderkant.

In die stand produceert de camera breedbeeldfoto's (16:9) die exact overeenkomen met het formaat van je tv en computerscherm. Als je de camera verticaal - dus staand - houdt, maakt de camera een heel langgerekte foto (9:16). Dat ziet er niet zo fraai uit. Als je op die manier een video maakt, zie je twee grote zwarte vlakken op het beeldscherm, met een klein strookje film in het midden.

Ook bij het maken van foto's is horizontaal fotograferen aan te bevelen, hoewel er situaties kunnen zijn waarbij het lange scherm van pas komt (wanneer je iemand van top tot teen op de foto wilt zetten, bijvoorbeeld). De 16:9-verhouding is overigens ook te wijzigen naar 4:3, en dan is een staande foto geen probleem meer.

©PXimport

Zoomen

Tijdens het fotograferen raakte ik aan de praat met een andere smartphonegebruiker. Ik noemde een voor mij zwaarwegend nadeel aan het fotograferen met een smartphone: de onmogelijkheid om in te kunnen zoomen. Het meisje in kwestie reageerde verbaasd: "Ik kan gewoon zoomen, hoor!"

Natuurlijk kun je met de Galaxy S4 ook zoomen. De volumeknoppen functioneren als zoomknoppen en tonen in grote cijfers de zoomfactor (tot 4x) op het scherm. Maar de S4 heeft geen echte zoomlens aan boord. Het zoomen gebeurt volledig digitaal, wat betekent dat het beeld kunstmatig wordt vergroot. Omdat dit ten koste gaat van de beeldkwaliteit, is het handig om het zoomen zoveel mogelijk te beperken. Bovendien kun je deze vorm van zoomen ook altijd nog achteraf toepassen.

In de praktijk

Wat mij in de praktijk opviel, is dat Samsung over het algemeen goed heeft nagedacht over de camerafunctionaliteit. De beeldkwaliteit is goed en de meeste foto's die ik heb gemaakt zijn verrassend scherp, bijvoorbeeld de foto's van de meeuwen die meevliegen tijdens de boottocht naar Texel. De bediening via het aanraakgevoelige scherm is overzichtelijk en biedt veel verrijkende opties, zoals de diverse scene-standen en zelfs geautomatiseerde correctiemogelijkheden. Ook filters met verschillende kleureffecten, kaders en vervormingen zijn met één druk op de knop op te roepen en die zorgen ervoor dat een app als Instagram in feite overbodig is.

Voor de wat meer ervaren amateurfotografen zijn ook semi-handmatige instellingen beschikbaar, al moet je daarvoor diep in het menu duiken. Het scherm is mooi groot en kijkt zeer prettig in vergelijking met de veel kleinere schermpjes waar 'echte' camera's mee zijn uitgerust. Het AMOLED-scherm van de S4 is buitengewoon helder, contrastvol en rijk van kleur. Daar moet de kanttekening worden gemaakt dat foto's er op het scherm vaak mooier (lees: kleurrijker) uitzien dan in de werkelijkheid. Iets om rekening mee te houden, want iemand die je foto (bijvoorbeeld in Facebook) op een computerscherm bekijkt, ziet een wat fletsere plaat. Ook leuk is het feit dat er informatie van AccuWeather wordt getoond als je je foto's terugkijkt op de S4. Je ziet dan waar, dus in welke straat, de foto is genomen en wat voor weer het daarbij was.

©PXimport

Op de computer is de foto wat fletser dan op het scherm van de S4.

Snelle foto's

Wat mij een beetje tegenvalt aan de S4-camera is de snelheid waarmee hij werkt. Het inschakelen van de camera vereist drie verschillende handelingen: het bedienen van de aan/uitknop, het ontgrendelen en het selecteren van de camera-app. Alles bij elkaar ben je toch al snel vijf seconden verder en dan is het fotomoment mogelijk alweer voorbij. Bij Ecomare heb ik daardoor twee omhoog springende dolfijnen gemist; ik was er klaar voor, maar de Galaxy S4 nog niet.

Ter vergelijking: mijn eigen camera staat altijd in de slaapstand (wat hij met een volgeladen accu weken achter elkaar volhoudt); zodra ik de ontspanknop aanraak wordt hij wakker en kan ik direct foto's maken. Een tip is om de camera-app actief te laten als je de telefoon in slaapstand zet. Dan is het te doen om in circa twee seconden een foto te schieten. Ook heeft de S4 wat last van sluitervertraging: als je de knop indrukt, duurt het nog circa een halve seconde voordat de foto wordt gemaakt. Dit storende fenomeen is bij compactcamera's aan het uitsterven, maar bij de S4 helaas nog niet.

Verder viel op dat de Galaxy S4 relatief weinig 'groothoek' biedt in vergelijking met andere smartphones. Het beeld oogt alsof er wat is ingezoomd. Dat is lastig bij het fotograferen van landschappen of grote objecten, en ook in kleine ruimtes. Je kunt dan niet alles in beeld krijgen, tenzij je op grote afstand gaat staan, als dat al mogelijk is. Voor mij als groothoek-fetisjist is dat een groot gemis. Maar het heeft voordelen als je juist wat minder op de foto wilt, zoals bij een portretfoto of een close-up van een bloem.

Alle smartphonecamera's kunnen slecht omgaan met fel (zon)licht, waardoor wit uitgebeten delen ontstaan in foto's. Binnenshuis ontstaat nog weleens 'bewegingsonscherpte': doordat er weinig licht is, kiest de camera een te lange sluitertijd, waardoor een foto bewogen, oftewel onscherp, wordt. De lichtgevoeligheid van de S4 is een factor vier tot acht lager dan die van een compactcamera (technisch gezegd: maximaal ISO 800 in plaats van ISO 3200 of 6400). Dat vergroot de kans op een onscherpe foto, vooral binnenshuis. Bij slecht licht waren de foto's die ik met de Galaxy S4 heb gemaakt ook wat aan de donkere kant, waarschijnlijk mede door de beperkte lichtgevoeligheid.

Voordelen van een telefoon

Voor iemand die graag fotografeert heeft een smartphone als de Galaxy S4 een aantal serieuze nadelen. Maar specifieke voordelen zijn er ook. Iedere smartphone is standaard uitgerust met een gps, terwijl dat bij camera's nog een zeldzaamheid is. Je kunt dus altijd precies terugzien waar je foto's zijn gemaakt. Doordat de S4 ook in contact staat met het telefoon- en wifi-netwerk, duurt het zoeken naar satellieten veel korter; de gps is vrijwel direct klaar voor gebruik.

Doordat de S4 op Android draait, kan de functionaliteit van de camera vrijwel oneindig worden uitgebreid met apps. Bijvoorbeeld voor meer creatieve filters of fotobewerking (denk aan de Photoshop Touch-app), maar ook voor specifieke verrijkingen zoals een app waarmee je eenvoudig 360graden-panorama's kunt maken (zoals de 360 Panorama-app). Maar ook het feit dat je met de S4 altijd op internet zit, komt handig van pas. Zo kun je direct een foto delen op Facebook of Twitter, terwijl dat vanaf een camera een hoop gedoe oplevert.

Je kunt ook je foto's automatisch laten uploaden naar Dropbox, bijvoorbeeld omdat vrienden en familie ze meteen willen zien en zodat ze automatisch op je computer komen te staan. Hier hoef je geen apps voor te downloaden, deze functionaliteit zit standaard al in de Galaxy S4 (inclusief 50 GB opslag bij Dropbox, gedurende twee jaar).

©PXimport

Samsung Galaxy S4 Zoom

Een alternatief voor de S4 is de Galaxy S4 Zoom (review). Dit is een toestel dat qua uiterlijk lijkt op de reguliere S4, maar het beeldscherm is wat kleiner (4,3 in plaats van 5 inch) en de specificaties van de gebruikte hardware zijn wat kariger.

De S4 Zoom rekent op fotografiegebied echter in één klap af met vrijwel alle nadelen van de reguliere S4. Dat is ook geen wonder; het betreft hier een mix van een telefoon en een volwaardige camera. Zo is de Galaxy S4 Zoom uitgerust met een echte (optische) zoomlens die 10x zoom biedt (24 tot 240 mm). Hij heeft ook meer de grip van een camera, zodat hij beter is vast te houden, ook met één hand. De ontspanknop die ik zo mis bij de S4 zit er gewoon op.

De gebruikte onderdelen zijn ook een stuk beter dan die van een smartphone. Los van de echte zoomlens beschikt de S4 Zoom over 16 megapixels, optische beeldstabilisatie en een volwaardige Xenon-flitser. Deze specificaties komt de beeldkwaliteit duidelijk ten goede. De Galaxy S4 doet het niet slecht voor een telefoon, maar de Galaxy S4 Zoom is feitelijk een camera.

In de basis lijkt de interface op het scherm erg op die van de S4, maar de instellingsmogelijkheden gaan een stuk verder. Zo bevat de S4 Zoom zoveel scene-standen dat er werkelijk voor iedere situatie wel een te vinden is. De meer ervaren fotografen zullen hun vingers aflikken bij de Expert-modus, waarbij een overzichtelijk en gebruiksvriendelijk virtueel draaiwiel verschijnt waarmee je de belangrijkste instellingen, zoals belichtingscompensatie, witbalans en ISO-waarde kunt instellen.

Voor echte fotografieliefhebbers is de Galaxy S4 Zoom dus een meer voor de hand liggende keuze. Maar elk voordeel heeft natuurlijk ook z'n nadeel. Voor een camera is hij vrij compact, maar voor een telefoon nogal lomp en zwaar. Hij past in een broekzak, maar echt prettig zit dat niet. Hoewel het een volwaardige telefoon is, voelt hij meer als een camera. Met de Galaxy S4 Zoom krijg je dan ook redelijk wat bekijks als je tijdens het fotograferen ineens de camera naar je oor trekt omdat je wordt gebeld!

©PXimport

De S4 Zoom rekent af met de nadelen van de S4.

Conclusie

Terug op de boot naar Den Helder evalueerde ik de Galaxy S4. Voor een telefoon biedt hij prima ingrediënten voor het maken van mooie foto's. De beeldkwaliteit is behoorlijk, zeker als je bedenkt dat de sensor en de lens uit relatief kleine componenten bestaat.

Samsung heeft duidelijk aandacht besteed aan de overzichtelijk interface en de camera-app bevat voor gemiddelde gebruikers voldoende opties. Voor wie een goede compactcamera of beter gewend is, zullen de nadelen echter zwaar wegen. Het gebrek aan knoppen en een optische zoomfunctie is een serieus gemis en de camera van de S4 is niet de snelste. Voor mij persoonlijk zou de Galaxy S4 Zoom (zie kader) interessanter zijn. Dat mensen vreemd opkijken als je met een camera staat te bellen, neem ik dan wel voor lief.

Verzamel je je e-books het liefst centraal op een server? Dan ligt het voor de hand om die verzameling daar ook te beheren. Een van de beste beheerprogramma’s is Calibre. Hoewel dit vaak onder Windows wordt gebruikt, kun je het ook via Docker installeren en gebruiken. Daarna beheer je alles via een browser. We laten zien hoe dat werkt.

Calibre is een populair en voor velen vertrouwd programma voor het beheren van e-books, dat al heel lang mee gaat (zie het kader ‘Calibre vereenvoudigt je e-bookbeheer’). De meeste mensen gebruiken het op een pc, maar daar kleven wel wat nadelen aan. Een installatie op een server is praktischer. Een centrale installatie zorgt ervoor dat je gemakkelijker toegang tot Calibre hebt, vanaf verschillende apparaten en met verschillende gebruikers.

Ook de regelmatige software-updates zijn eenvoudiger te installeren, desgewenst zelfs automatisch. Het maken van back-ups is eveneens makkelijker. Op een pc vergeten mensen dat vaak, waardoor bij een crash of herinstallatie van Windows de zorgvuldig opgebouwde verzameling verloren gaat.

In dit artikel gaan we Calibre via Docker draaien. Je kunt de software daarna via een browser gebruiken, met dezelfde vertrouwde gebruikersinterface. We combineren het met Calibre Web. Daarmee kun je, ook weer via de browser, comfortabel je e-books lezen.

Ook de communicatie met e-readers komt aan bod. We laten zien hoe je via Calibre Web rechtstreeks synchroniseert met een Kobo e-reader. En vanuit Calibre gaan we e-books naar een Kindle sturen.

1 Calibre (Web) en Docker (Compose)

We gaan in dit artikel Calibre en Calibre Web installeren op een server. Hierbij maken we gebruik van Docker en Docker Compose. Hiervoor gebruiken we een Linux-server met Ubuntu 24.04 LTS. Voor het werken met Docker installeren we Docker CE (Community Edition). Daar zijn installatiegidsen voor. Hierna kun je zowel Docker als Docker Compose gebruiken.

Zorg dat het systeem dat je gaat gebruiken genoeg geheugen heeft. Er is geen schokkende hoeveelheid voor nodig, maar 2 GB is geen overbodige luxe. Dit heeft vooral te maken met de ‘remote desktop’-opzet: op de achtergrond wordt een VNC-verbinding opgezet om de gebruikersinterface van Calibre weer te geven. Gebruik je een container in Proxmox VE, dan is 4 GB een veilige bovengrens. Meestal ligt het geheugengebruik rond 500 MB, maar tijdens het gebruik loopt dat snel op naar 1 GB met wat uitschieters naar boven.

Alle e-books staan bij onze opzet op een NAS. Daarom koppelen (‘mounten’) we die map aan het systeem, op de locatie /mnt/nas/boeken. Die locatie gaan we (in de volgende paragraaf) als volume toevoegen aan Calibre. Het voordeel is dat je vanuit Calibre gemakkelijk door die map kunt bladeren om e-books toe te voegen aan de bibliotheek in Calibre zelf.

Zorg dat je op het systeem over Docker en Docker Compose beschikt.

2 Docker Compose

Op het systeem maken we een mapje voor Calibre en plaatsen daarin een bestand docker-compose.yml met de onderstaande inhoud. We kiezen voor zowel Calibre als Calibre Web het Docker-image van het bekende LinuxServer.io.

Mogelijk zijn voor jouw situatie wat aanpassingen nodig. De belangrijkste opties nemen we in de volgende twee paragrafen met je door. Bij twijfel kun je ook de documentatie voor de genoemde Docker-images raadplegen. Bij de uitleg maken we onderscheid tussen de host en de container. De host is daarbij uiteraard jouw server met Docker.

Met de hulp van Docker Compose beheren we de instellingen voor beide containers.

3 Volumes koppelen

Volumes zorgen feitelijk voor de mogelijkheid bestanden uit te wisselen tussen de host en container. Voor Calibre maken we onder volumes: een koppeling tussen de map ./config op de host en /config in de container. Hier bewaart Calibre de configuratie en straks ook de Calibre-bibliotheek.

Verder koppelen we de gemounte map /mnt/nas/boeken met daarin alle ongesorteerde e-books aan /media. Binnen Calibre kun je straks door de map /media bladeren om eenvoudig e-books aan je bibliotheek toe te voegen.

Optioneel kun je een map, zoals de hier voorgestelde map /mnt/nas/boeken/Toevoegen, koppelen aan de container onder bijvoorbeeld /toevoegen. We laten in paragraaf 7 zien hoe je met een kleine aanpassing de e-books in die map automatisch aan Calibre kunt toevoegen. Bij de container voor Calibre Web zie je onder volumes: alleen de koppeling met de lokale map ./config. Daar staat straks de bibliotheek van Calibre, die we bij de configuratie van Calibre Web alleen nog hoeven aan te wijzen. Controleer voor beide containers onder environment: de waardes bij PUID en PGID. Dat is de ID van respectievelijk de eigenaar en groep van de gekoppelde volumes. Deze waardes kun je nagaan met de opdracht id gebruiker. Dit voorkomt problemen met rechten bij bestandstoegang.

In een onderliggende map worden de configuratie en bibliotheek bewaard.

4 Poorten configureren

Er zijn voor beide containers poorten gekoppeld. Dit zie je onder ports:. Het poortnummer links is steeds de poort op de host. Die mag je eventueel veranderen, bijvoorbeeld omdat een poort (zoals de populaire poort 8080) al in gebruik is. Het poortnummer rechts is de poort in de container. Die mag je niet veranderen. We houden hier dezelfde poortnummers aan. Bij de container voor Calibre geeft poort 8080 toegang tot Calibre zelf en poort 8081 dient voor de ingebouwde contentserver (zie paragraaf 8 en het kader ‘Inhoudsserver van Calibre gebruiken’). Calibre Web maken we via poort 8083 toegankelijk.

Poort 8083 geeft toegang tot Calibre Web, waarmee je e-books via een browser kunt lezen.

5 Beheer van de containers

Als je alle gewenste aanpassingen hebt gemaakt en de configuratie hebt bewaard, kun je beide containers starten met één opdracht:

Om de containers te stoppen, geef je deze opdracht:

Merk op dat er regelmatig updates verschijnen voor Calibre, waar je ook een melding van zult krijgen. Je hoeft dan in Calibre zelf niets te doen. Enkele commando’s vanaf de opdrachtregel volstaan. Stop als eerste de containers met:

Haal dan de nieuwe images op waarop de containers zijn gebaseerd. Dit kan in één keer met:

Daarna kun je de containers opnieuw starten met:

Daarbij zullen de containers op basis van de nieuwe images worden opgebouwd. Controleer eventueel de status met:

Dit laat zien welke containers actief zijn en welke poorten ze gebruiken.

Via enkele eenvoudige commando’s kun je de Docker-containers beheren.

6 Eerste stappen in Calibre

We gaan nu verder in de browser en beginnen met het instellen van Calibre. Log in op het ip-adres van het systeem waarop Calibre staat en poort 8080, zoals http://ipadres:8080. Kies in het eerste scherm Nederlands als taal. Kies daarna de locatie voor de bibliotheek voor Calibre. Hier worden alle toegevoegde boeken naartoe gekopieerd. We accepteren de standaardlocatie /config/Calibre Bibliotheek.

In het volgende scherm kies je je type e-reader. We kiezen voor een model van Kobo. Klik op Volgende om verder te gaan en dan Voltooien. Je komt nu direct in Calibre. Als je eerder met deze software hebt gewerkt, zal de gebruikersinterface vertrouwd zijn. Je ziet nog maar één boek in je Calibre-bibliotheek: de snelstartgids voor het werken met Calibre. Tijd dus voor wat extra leesvoer!

Bij het eerste gebruik moet je enkele instellingen aanpassen.

7 Boeken toevoegen

Om een e-book toe te voegen aan Calibre ga je naar Boeken toevoegen. Blader via de bestandsbeheerder vervolgens naar /media. Hier zie je de gemounte map met alle e-books. Wil je ook automatisch boeken aan Calibre kunnen toevoegen? Dit kun je instellen onder Voorkeuren. Kies onder Importeren/Exporteren de optie Boeken toevoegen. Op het tabje Automatisch toevoegen kun je naar de map bladeren waar de automatisch toe te voegen e-books staan. In ons voorbeeld is dat /toevoegen. Alle boeken die je in die map zet, zullen automatisch aan Calibre worden toegevoegd en daarna uit die map worden verwijderd. Kies na deze wijziging voor het herstarten van Calibre.

Boeken in deze speciale map worden automatisch aan Calibre toegevoegd.

8 Calibre Web

Met Calibre Web kun je een Calibre-database via een browser toegankelijk maken, zodat je door je verzameling e-books kunt bladeren en deze kunt lezen of downloaden. Het geeft je meer mogelijkheden dan de contentserver van Calibre (zie kader ‘Inhoudsserver van Calibre gebruiken’). Zo kun je in Calibre Web boekenplanken maken en beheren. Deze kun je vervolgens synchroniseren met een Kobo e-reader.

Open om te beginnen Calibre Web op poort 8083, zoals http://ipadres:8083. Hier log je in met het initiële gebruikersaccount (gebruikersnaam admin en wachtwoord admin123). Eerst wordt gevraagd naar de locatie van de database van Calibre. Blader hiervoor naar /config/Calibre Bibliotheek en kies Select. Bewaar de instelling met Save. Als je naar Books gaat, zie je nu ook de eerdergenoemde gids voor Calibre en de boeken die je mogelijk zelf al had toegevoegd.

Voeg je in het vervolg in Calibre een boek toe, dan verschijnt deze ook direct in Calibre Web, omdat ze de database delen. Het is raadzaam om de taal van de gebruikersinterface op Nederlands te zetten. Klik daarvoor op je naam (admin) om je profiel te openen. Bij Language kies je Nederlands. Klik daarna op Save.

In Calibre Web verwijzen we naar de bibliotheek van Calibre.

9 Boekenplanken maken

Calibre Web kent het principe van boekenplanken, waarvan het beheer overigens los staat van Calibre. Begin hiervoor in het menu aan de linkerkant met Boekenplank maken. Open je vervolgens een e-book, dan kun je deze toevoegen aan een of meerdere boekenplanken. Handig aan de e-reader van Kobo is dat hij je boekenplanken met inhoud weergeeft in je bibliotheek als je naar het tabje Verzamelingen gaat. Hiervoor moet je de e-reader synchroniseren met Calibre Web. Je zou bijvoorbeeld een boekenplank kunnen maken voor boeken die je binnenkort wilt lezen. Of een boekplank voor elk genre. Ook kun je voor een specifieke e-reader een boekenplank maken. In de volgende paragrafen leggen we uit hoe je boekenplanken met je Kobo-e-reader kunt synchroniseren.

Je kunt boekenplanken maken voor synchronisatie met je e-reader.

10 Synchronisatie

Je kunt een e-reader van Kobo draadloos synchroniseren met Calibre Web. Hiervoor ga je naar het menu Beheer. Kies onder Instellingen de optie Bewerk basisconfiguratie. Onder het kopje Geavanceerde opties zet je vinkjes bij Zet Kobo sync aan en Proxy onbekende verzoeken naar Kobo winkel. Met die laatste optie zul je op je e-reader bij synchronisatie ook nog steeds boeken ontvangen die je bijvoorbeeld via bol.com hebt gekocht.

Controleer of de correcte poort is ingesteld voor Calibre Web (wij gebruiken de standaardpoort 8083). Als je een ander poortnummer hebt gekozen, moet je dat hier wijzigen. Kies daarna Opslaan. Open nu je profiel door op je gebruikersnaam te klikken (standaard is dat admin). Klik bij Kobo Sync Token op Aanmaken/Bekijken. Kopieer nu de regel die er als volgt uitziet:

Sluit je Kobo e-reader aan op de pc. Blader naar de map .kobo/Kobo en open het bestand Kobo eReader.conf. Zoek naar de regel met api_endpoint. De standaardconfiguratie ziet er meestal als volgt uit:

Verander deze regel naar de voorgestelde configuratie van Calibre Web. Als de bewuste regel (nog) niet bestaat, moet je deze aanmaken onder de groep [OneStoreServices].

We maken een aanpassing aan de configuratie van Calibre Web.

11 Kindle-e-reader

De Kindle van Amazon is een populair alternatief voor Kobo, dat wel werkt met een eigen ecosysteem. Heb je e-books in een afwijkend formaat, bijvoorbeeld drm-vrije epub-bestanden, dan kun je deze per e-mail naar een Kindle sturen. Dit gaat via de servers van Amazon, waar ze worden geconverteerd naar een geschikt formaat. Het e-mailadres waar je boeken naar kunt sturen kun je achterhalen door op je Kindle de instellingen te openen. Je ziet het @kindle.com-adres onder E-mail voor versturen naar Kindle. Je kunt hier direct vanuit Calibre e-books naar sturen.

Ga daarvoor in Calibre naar Voorkeuren. Kies onder Delen de optie Deel boeken via e-mail. Vul onder E-mail het e-mailadres van de Kindle in. Vul ook je e-mailadres als afzenderadres in onder Afzender e-mail. Je kunt eventueel een server instellen voor het versturen, maar het werkt meestal ook zonder.

Klik nu in Calibre met rechts op een e-book. Het menu Verbinden/delen geeft de optie voor het versturen per er-mail. Je e-book verschijnt hierna vanzelf op je Kindle. Mislukt de conversie, dan ontvang je een e-mailbericht van Amazon. Het is vrijwel altijd op te lossen met een trucje: converteer het e-book binnen Calibre naar het formaat .mobi. Converteer het daarna terug van .mobi naar .epub. Probeer vervolgens opnieuw het e-book naar je Kindle te sturen.

Je kunt per e-mail boeken delen met bijvoorbeeld een Kindle-e-reader.

Wie een lekker potje wil gamen, doet er goed aan om een goede gaming monitor aan te schaffen. Dat zorgt er niet alleen voor dat je game er nog beter uitziet, je eigen prestaties gaan er ook van omhoog. De Lenovo Legion R27qe is een 27 inch beeldscherm met een hoge verversingssnelheid en een QHD-paneel. Hier lees je alles over de monitor.

Partnerbijdrage - In samenwerking met Lenovo

27 inch QHD

De Lenovo Legion R27qe heeft een diameter van 27 inch, oftewel een kleine 70 centimeter. Daarmee is het een relatief compact beeldscherm, maar nog steeds ruim voldoende groot om alle details goed te kunnen zien.

Het IPS-paneel zelf heeft een resolutie van 2560 x 1440 pixels, waarmee het een QHD-scherm is. Zo kun je games spelen op hoge kwaliteit, en zie je nog meer van wat er op je scherm gebeurt.

180 Hz verversingssnelheid

De verversingssnelheid of refresh rate is bij elk beeldscherm belangrijk, maar bij een gaming monitor is dat helemáál het geval – je wilt natuurlijk precies kunnen zien wat er binnen je game gebeurt. Bij de Legion R27qe is die snelheid maar liefst 180 Hz, oftewel: 180 verversingen per seconde. Dat is beduidend hoger dan bij veel andere gaming monitoren.

Met die hoge refresh rate lijkt het alsof je zelf midden in de actie zit, omdat alles veel vloeiender verloopt. Bovendien heb je een voordeeltje ten opzichte van je tegenstanders, omdat ook elk detail op je scherm net iets sneller ververst.

©Dragos Condrea

0,5 ms reactietijd

Niet alleen de refresh rate is een belangrijke factor bij gaming monitoren, ook de reactietijd speelt een rol. De reactietijd is de tijd die het duurt voor het scherm heeft gereageerd op bewegingen.

Voor veel gaming monitoren ligt die reactietijd rond de één à twee milliseconden. Bij de Legion R27qe is dat slechts een halve milliseconde: net even sneller dus, wat je ook weer een voordeel oplevert als je gaat gamen.

Daarbij beschikt de Legion R27qe over AMD Freesync. Dat is een techniek die ervoor zorgt dat screen tearing, het fenomeen waarbij het lijkt alsof er iemand met een schaar door je scherm is gegaan, tot het verleden behoort. Veel populaire gaming monitoren gebruiken die techniek, en de R27qe is daar geen uitzondering op.

450 nits helderheid

Een ander belangrijk punt om rekening mee te houden bij het kopen van een gamingbeeldscherm is de helderheid. Dat zorgt ervoor dat je details nog beter kunt zien, ook als je zelf in een goed verlichte ruimte zit en het beeld op het scherm juist donker is.

Gemiddelde beeldschermen hebben een helderheid van zo'n 300 nits, de eenheid die wordt gebruikt om de felheid van verlichting aan te geven. Bij de Legion R27qe is dat maar liefst 450 nits, genoeg om te kunnen blijven gamen, zelfs als de zon vol op het scherm gericht staat.

Verstelbare hoogte

Een nadeel van veel gaming monitoren is dat de voet niet in hoogte verstelbaar is, zodat je altijd afhankelijk bent van de vaste positie. Bij de R27qe is dat niet het geval: je kunt het scherm in alle hoeken draaien en keren.

Dat geldt zowel voor de hoogte als voor de positie. Het scherm is los van de voet te draaien, zelfs volledig verticaal, en te kantelen, zodat je altijd de perfecte hoek hebt.

Felle kleuren en diepe schaduwen

Ook qua kleurweergave is de R27qe een goede keuze. Het scherm kan overweg met meer dan een miljard kleuren, zodat je altijd een waarheidsgetrouw beeld voor je neus krijgt. Bovendien beschikt het beeldscherm over speciale technologieën die het licht en de schaduwen nog realistischer maken.

©RyanKing999

Low blue light

Blauw licht is funest als je lange tijd naar je beeldscherm wilt of moet staren: het zorgt ervoor dat je ogen sneller vermoeid raken, en je komt achteraf moeilijker in slaap. Toch zenden veel monitoren een behoorlijk fel blauw licht uit, omdat dat makkelijker af te lezen is.

De Lenovo Legion R27qe doet dat niet. Via de Low Blue Light technologie wordt het blauwe licht zoveel mogelijk gedempt, zodat je minder last krijgt van je ogen en langer door kunt gamen of werken.

Conclusie

Wie op zoek is naar een goede gaming monitor, moet zeker de Lenovo Legion R27qe overwegen. Het scherm geeft kleuren, licht en schaduwen zeer realistisch weer. Met de hoge verversingssnelheid en de lage reactietijd heb je altijd een voordeel ten opzichte van je tegenstanders.

De hoogte en de hoek van de monitor zijn makkelijk aan te passen, zodat je altijd recht voor het scherm zit. De Low Light technologie zorgt ervoor dat je minder last krijgt van je ogen, en 's avonds na je gamesessie makkelijker in slaap kunt komen.

Al met al is de Lenovo Legion R27qe een compacte, maar uitgebreide gaming monitor, waarmee je de nieuwste games in QHD-resolutie en zeer waarheidsgetrouw op het scherm tovert.