Omgevingsgeluid bestaat uit een mengelmoes van afzonderlijke geluiden. Dat geldt ook voor muziek. Jij hoort het als geheel, waarbij je hersens in staat zijn om individuele geluiden te herkennen. Mits je ze al eens eerder gehoord hebt en dus daadwerkelijk kent. Er is ook nog een scala aan onbekende geluiden. Om daar eens in te duiken is een app als SpectrumView Plus voor iOS en iPadOS onmisbaar.

Spectrum analyzers waren vroeger dure en veelal stevig uit de kluiten gewassen apparaten. De exemplaren voor hoogfrequent-signalen zijn nog altijd niet goedkoop (maar een fractie van wat ze in het verleden kostten), spectrum analyzers voor het audiospectrum zijn zeer betaalbaar.

Sterker nog: die kun je anno nu moeiteloos als app op je iPhone of iPad draaien. De uitstekende microfoons van deze apparaten pikken het hele audiogebied qua frequenties op. Extra voordeel van die iPhones en iPads is dat de frequentiekarakteristieken van de in deze apparaten gebruikte microfoons bekend is. En daardoor min of meer gekalibreerd in de app. 

Wil je heel serieus aan de slag, dan bestaan er ook gekalibreerde externe microfoons. Die zijn echter – zeker om gewoon eens in het audiospectrum te neuzen – niet nodig. Het volstaat dus om simpelweg SpectrumView Plus) te installeren. Waarbij zoals altijd geldt dat het grotere schermoppervlak van een iPad best van pas komt om ook de kleinere details te zien. 

Overigens kun je ook eerst de meer beperkte gratis versie gebruiken, maar in dit artikel ligt de focus op Plus. Mis je dus een optie in de gratis versie, dan weet je waar dat aan ligt.

Frequentiebereik grafiek

Als de app eenmaal is gestart zie je een waterfall-weergave van het frequentiespectrum. Vaak worden dit soort lopende grafieken inderdaad als een soort waterval van boven naar beneden stromend getoond, maar van rechts naar links is eigenlijk praktischer. Je kunt dan op de x-as van de grafiek de frequentie zetten en op de y-as de tijd. 

Vervolgens wordt een signaal weergegeven op de frequentie(s) die het genereert. Waarbij de kleur de intensiteit aangeeft: hoe meer richting rood hoe luider. Klinkt wat spastisch, maar als je eens een deuntje fluit zie je precies wat we bedoelen. 

Het is sowieso verstandig om het bereik van de grafiek in eerste instantie over het hele hoorbare (en een klein stukje niet-hoorbaar in de hele hoge en hele lage frequenties) in te stellen. Tik daarvoor op >> in de menubalk onder in beeld en vervolgens op Settings. 

©PXimport

Zet eerst de Audio Sample Rate op 48 kHz. Dat is het hoogst haalbare met de ingebouwde microfoon(s) van je iPad of iPhone en levert een maximaal weer te geven frequentie van 24 kHz op. Scroll dan een stukje naar beneden en zet de regelaar onder Default Minimum Frequency (Hz) in view helemaal naar links, en die onder Default Maximum Frequency (Hz) in view helemaal naar rechts. 

Op die manier toont de watervalgrafiek na een tik op << het volledige frequentiebereik vanaf 1 tot en met 24 kHz. Mocht je het later willen, dan kun je inzoomen op een frequentiegebied door gebruik te maken van de net genoemde regelaars en deze strakker af te stellen.

Piept ’t of piept ’t niet?

Nu eens een praktijkvoorbeeldje. Stel je hoort een irritant fluittoontje. Zo’n heel hoog piepje. Is er nu iets mis met je oor, of is er écht een pieptoon in huis te horen? SpectrumView geeft daar heel snel uitsluitsel over. 

Als voorbeeld wekken wij met een toongenerator een toon van 16 kHz op die via de speaker van een iPhone wordt afgespeeld. De iPad – waarop SpectrumView Plus draait – pikt deze feilloos op. Heel duidelijk herkenbaar aan de doorlopende lijn in de watervalgrafiek. 

©PXimport

Overigens: na het wijzigen van de instellingen of het schakelen naar een andere app moet je SpectrumView eerst weer omschakelen naar de live meetmodus. Dat doe je middels een tik op het microfoontje, dat helemaal links onderaan de grafiek te vinden is. Zoals je ziet is er op precies 16 kHz een flink harde toon hoorbaar. 

Voor de meeste mensen (behalve jongeren en een ieder die vrij zuinig op z’n gehoor is geweest) nauwelijks hoorbaar. Maar wel genoeg hoorbaar om irritant te zijn. Hoor je wél een pieptoon maar is er in SpectrumView Plus écht niks te zien, dan is het wellicht tijd eens een bezoekje aan de dokter te brengen. Vooral als de piep niet na een tijdje vanzelf verdwijnt.

Waar komt die pieptoon vandaan?

Blijft over de vraag wáár een piep vandaan komt. Daar kan SpectrumView je niet echt mee helpen. Behalve dan dat je rond kunt lopen met je iPad of iPhone en nagaan waar het geluid sterker of minder sterk klinkt. Vervolgens is het zaak om alle apparaten in de omgeving waar ’t geluid het hardst klink een voor een uit te zetten. Op het moment dat het geluid uit de waterval verdwijnt heb je de boosdoener te pakken. 

Hoogfrequentie pieptonen komen bijvoorbeeld uit een schakelende voeding. Of een (defect rakende) LED-lamp, bijvoorbeeld. Op deze manier kun je ook andere storende en nauwelijks hoorbare geluiden in kaart (proberen te) brengen.

Inzoomen

Zoals we al schreven kun je inzoomen op een frequentieband. Dat kan via Settings, maar ook door simpelweg een spreidbeweging met je vingers te maken op het deel waar je wilt inzoomen.

Zo zie je dat we hier een trucje hebben uitgehaald door tegelijkertijd een toon van 16.000 Hz en eentje van 15.900 Hz af te spelen. In de niet-ingezoomde weergave ziet dat eruit als één lijn, inzoomen laat de afzonderlijke lijnen en dus frequenties zien.

©PXimport

Bandbreedte geluidsbron

Je kunt SpectrumView Plus ook gebruiken om de bandbreedte van je geluidsinstallatie (en/of de afgespeelde muziek) in beeld te brengen. Als we bijvoorbeeld eens naar het geluid van een iPhone kijken, dan is te zien dat het behoorlijk afgekapt wordt in de hogere, maar ook de lagere frequenties. 

Dat kun je constateren door op de frequenties in te zoomen en op de intensiteiten te letten. Niet heel verrassend natuurlijk, want de speakers van een telefoon zijn maar klein. Zo héél slecht blijken die dingen het zelfs niet eens te doen.

Boven de 12 kHz loopt de geluidsintensiteit snel terug; inzoomen op het laag leert dat daar ook niet heel veel spannends te beleven valt. Bij een goede hifi-installatie hoor je beduidend betere plaatjes te krijgen. Uiteraard wel helemaal afhankelijk van de muziek die je ten gehore brengt. Wil je dus vergelijken, dan moet je dat altijd met ’t zelfde geluidsfragment doen.

©PXimport

‘Klassieke’ weergave

Nu je snapt hoe SpectrumView Plus in beginsel werkt, kun je vast nog veel meer toepassingen bedenken. Hou ook in het achterhoofd dat de app ook een klassiek spectogram kan tonen; tik daarvoor op Spec. Analyser. Het beeld dat je dan ziet lijkt op dat wat je wellicht kent van de dansende lichtbalkjes op je stereo. Alleen nu in een (veel) hogere resolutie. 

Maar voor het échte analyseren is de waterval-weergave het meest geschikt. De app heeft nog vele extra functies aan boord, waaronder de mogelijkheid tot opnemen en meer dan genoeg instellingen voor kenners en liefhebbers. Leuk om mee te experimenteren!

©PXimport

De Motorola Moto Watch Fit is een fitnesstracker met een groot scherm, waarop je naast de tijd ook je sportieve activiteiten en smartphonemeldingen kunt volgen. Motorola zegt dat je de wearable slechts eens in de twee weken hoeft op te laden. En hij kost maar 80 euro! In deze review lees je onze ervaringen met deze gadget.

De adviesprijs is een groot pluspunt van de Moto Watch Fit. Bij een bekende webwinkel kun je de fitnesstracker op moment van schrijven zelfs voor minder dan 60 euro oppikken. Voor zo'n prijs is het de vraag wat je wel en niet kunt verwachten. Nou, in elk geval een prima ontwerp. De Moto Watch Fit weegt slechts 25 gram, is waterdicht en kan ook tegen stof. Het meegeleverde stoffen groene bandje voelt wat eenvoudig aan, maar werkt naar behoren en irriteert niet. Fijn is dat Motorola adapters meelevert, zodat je een ander (eigen) bandje aan de fitnesstracker kunt bevestigen.

©Rens Blom

©Rens Blom

Het scherm van de wearable heeft een diagonaal van 1,9 inch (4,8 cm). Dat is vrij fors. De Moto Watch Fit kan daarom wat lomp ogen om een smallere pols en staat beter om een wat bredere pols. Op het grote scherm zie je de tijd, meldingen en andere informatie wel lekker duidelijk. Het scherm kan fel genoeg, oogt scherp en toont dankzij het oleddisplay mooie kleuren. We kunnen zeggen dat we positief verrast zijn door de schermkwaliteit.

©Rens Blom

App en metingen

Houd er rekening mee dat de Moto Watch Fit alleen werkt met een Android-smartphone (dat hoeft geen model van Motorola te zijn). Als je een Apple iPhone gebruikt, kun je niets met de Moto Watch Fit. Na het installeren van de Moto Watch-smartphoneapp en het verplicht aanmaken van een Motorola-account, koppel je de fitnesstracker aan je smartphone. Je kiest een wijzerplaat, stelt in welke app-meldingen wel en niet op je horlogescherm mogen verschijnen en kunt andere zaken aanpassen. De app werkt prima en geeft ook duidelijk inzicht in gezondheidsstatistieken die door het horloge verzameld zijn.

©Rens Blom

De Moto Watch Fit kan aardig wat zaken meten. Van je stappen en je slaap tot sportieve sessies, je hartslag en hoeveel calorieën je verbrandt. Veel metingen vinden we – afgezet tegen nauwkeurig bewezen wearables – goed genoeg, maar de hartslagmeter van de Watch Fit zit vaak te hoog. Gelet op het prijspunt zijn we tevreden over hoe de fitnesstracker onze gezondheid in kaart brengt, maar zoals Motorola zelf ook aangeeft: staar je er niet blind op en gebruik de wearable niet voor medische doeleinden.

©Rens Blom

Niet bellen

Dat we met een spotgoedkope gadget te maken hebben, merken we ook aan het ontbreken van sommige technische functies. Een microfoon en luidspreker ontbreken bijvoorbeeld. Je kunt dus niet bellen met de Moto Watch Fit. De wearable kan überhaupt geen geluid opnemen en ook geen geluid maken. Lekker rustig, kun je ook denken. Meldingen van bijvoorbeeld WhatsApp, je e-mail-app en andere apps kun je bekijken op het horlogescherm, maar niet beantwoorden.

©Rens Blom

Op het horloge vind je wel basale doch nuttige apps als een timer, stopwatch, ademhalingsoefeningen en wekker. Ook kun je je telefoon laten rinkelen, als je die kwijt bent. Die laatste functie werkt alleen als de telefoon en smartwatch via bluetooth met elkaar verbonden zijn.

Geweldige accuduur

De beperkte slimheid van de Moto Watch Fit in combinatie met energiezuinige onderdelen leiden tot een geweldige accuduur. Motorola schermt met een gebruikstijd tot zestien dagen en daar kunnen wij ons in vinden. Na zeven dagen gebruik is de batterij bijna 50 procent teruggelopen. Opladen doet het horloge snel via een meegeleverd kabeltje.

Motorola Moto Watch Fit kopen?

De Motorola Moto Watch Fit is een heel betaalbare kennismaking met het concept fitnesstracker en valt ook positief op met zijn lange accuduur. Zolang je verwachtingen van de slimme functies en nauwkeurigheid van sommige metingen niet te hooggespannen zijn, kun je veel plezier beleven aan dit slimme horloge.

Vakantievoorpret is heerlijk, maar inpakken is vaak een ander verhaal. Te veel, te weinig, iets vergeten of juist drie keer hetzelfde mee: het overkomt iedereen weleens. Een goede voorbereiding scheelt stress én overgewicht op het vliegveld. In dit artikel lees je welke fouten veel mensen maken bij het inpakken van hun vakantiekoffer – fouten die jij nu natuurlijk nooit meer maakt!

Lees ook: Valt de vakantie tegen? Dit is wat je kunt doen (ook achteraf!)

Of je nu met het vliegtuig of met de auto op vakantie gaat: hoe beter je koffer is ingedeeld, hoe makkelijker je alles terugvindt. Je kleding blijft netter, je hoeft minder te graaien én je houdt ruimte over voor souvenirs en andere aankopen die je mee terug naar huis wilt nemen.

Fout 1: Geen checklist gebruiken

Zonder checklist ga je af op je geheugen, en dat blijkt zelden waterdicht. In de haast of vermoeidheid vergeet je al snel iets essentieels: je oplader, een zonnebril, medicijnen of ondergoed. Een lijst geeft overzicht en rust. Je kunt er al een week van tevoren aan beginnen, zodat je tijd hebt om nog iets te kopen of te wassen. Denk in categorieën: kleding, toiletspullen, apparatuur, documenten. Ook handig: check op de dag van vertrek de lijst nog eens terwijl je je tas dichtdoet. Gebruik papier of een checklist-app, zolang je maar iets hebt om letterlijk af te vinken. Het kost je 10 minuten, maar voorkomt veel ergernis op reis.

Tip: op internet kun je op allerlei plekken inpak-checklists downloaden, bijvoorbeeld vanaf de site van de ANWB. Je geeft aan op wat voor soort vakantie je gaat (bijvoorbeeld autovakantie, vliegvakantie of kamperen) en krijgt dan een bijpassende checklist die je kunt downloaden als PDF. Je kunt die lijsten ook prima gebruiken als inspiratiebron, want ze zijn erg uitgebreid (zie Fout 2). Waarschijnlijk heb je een aantal dingen die erop staan niet echt nodig!

Fout 2: Te veel meenemen 'voor de zekerheid'

Iedereen kent het: je stopt nog snel extra kleding of schoenen in je koffer, voor het geval dat. Maar in de praktijk draag je vaak de helft niet. Die dikke trui (voor als het 's avonds afkoelt … spoiler alert: het koelt meestal minder af dan je dacht), dat derde jurkje voor 'misschien een chic diner'… het komt de hele vakantie je koffer niet uit. Kies liever voor kleding die je kunt combineren: een broek die bij meerdere tops past, een jurk die zowel overdag als 's avonds kan. Houd rekening met het klimaat, je geplande activiteiten en wasmogelijkheden op locatie. Als je toch iets mist, kun je het vaak ook ter plekke kopen.

©Mike Watson Images Limited

Fout 3: Vloeistoffen niet apart verpakken

Shampooflesjes, zonnebrand of vloeibare make-up die los tussen je spullen zitten, vormen een risico. Door drukverschillen tijdens de vlucht of simpelweg een loszittend dopje, kan de inhoud gaan lekken. Resultaat: vlekken in je kleding, beschadigde souvenirs of andere schade. Stop vloeistoffen daarom altijd in een aparte toilettas of een afsluitbaar plastic zakje. Reisflesjes met kliksluiting zijn compacter en beter af te sluiten. Zet doppen stevig vast en gebruik een extra stukje plakband als je twijfelt of ze echt goed dicht zitten.

Fout 4: Schoenen los tussen je kleding stoppen

Schoenen zijn stug, onhandig van vorm en vaak ook vies. Als je ze los tussen je kleding stopt, kunnen ze vlekken veroorzaken of je nette kleding kreuken. Beter: stop ze in een plastic zak of speciale schoenenzak en plaats ze onderin je koffer, bij de wieltjes. Zo vormen ze een stabiele basis en blijven andere spullen beschermd. Vul de schoenen met sokken, ondergoed of kleine accessoires: dat bespaart ruimte en houdt de schoenen in vorm. Neem maximaal twee paar mee (naast het paar dat je aan hebt): één comfortabel en één geschikt voor het weer of een nette gelegenheid.

Fout 5: Geen ruimte overlaten voor souvenirs of aankopen

Op vakantie koop je vaak meer dan je van plan was: kleding, lekkernijen, lokale producten of cadeautjes. Als je je koffer op de heenweg al helemaal volstouwt, past dat er niet meer bij. Gevolg: stress bij het inpakken en overbagage (ja, dat is een woord). Vooral als je gaat vliegen moet je flink bijbetalen voor elke extra kilo gewicht die niet binnen de normaal geboekte ruimbagage valt. Laat daarom bewust ruimte over in je koffer. Je hebt speciale kofferorganizers, packing cubes genoemd. Dat zijn rechthoekige zakjes van stof met ritsen die je in je koffer gebruikt om verschillende soorten kleding gescheiden en compact op te bergen - bijvoorbeeld één cube voor ondergoed, één voor shirts en één voor broeken. Zorg er op de heenweg voor dat je er eentje leeg laat, voor de terugreis. En: moet echt álles mee terug naar huis? Een fles shampoo waar nog maar een bodempje in zit, die teenslippers die na al dat flaneren echt helemaal versleten zijn: sommige dingen kun je eigenlijk het beste weggooien op je vakantieadres.

Reis je met de auto? Zorg dan dat je een of twee stevige extra tassen bij je hebt. Je hoeft dan niet je koffer propvol te doen, maar kunt toch alles wat je wilt mee terug naar huis nemen. Ook handig, vooral als je etenswaren meeneemt: een elektrische koelbox die op de sigarettenaansteker kan.

©nito

Fout 6: Kleding niet slim oprollen of verdelen

Veel mensen vouwen hun kleding zoals thuis in de kast: netjes opgestapeld. Maar in een koffer werkt dat onhandig. Vouwen leidt sneller tot kreukels, en opgestapelde kleding maakt het zoeken lastig. Door kleding op te rollen blijft het gladder én neemt het minder ruimte in. Je ziet bovendien in één oogopslag wat je bij je hebt. Wil je het nog georganiseerder aanpakken? Gebruik packing cubes of ziplockzakken om kleding per soort, dag of activiteit in te delen. Zo pak je snel uit en houd je je koffer overzichtelijk.

Fout 7: Geen rekening houden met handbagageregels

Reis je alleen met handbagage, dan gelden er strikte regels. Niet alleen qua afmetingen en gewicht, maar ook voor wat je wel of niet mag meenemen. Zo mogen vloeistoffen alleen in verpakkingen van maximaal 100 ml, en moeten ze samen in één hersluitbaar doorzichtig zakje van maximaal 1 liter passen. Elektronica moet apart getoond worden bij de beveiliging. Controleer daarom vóór vertrek de regels van je luchtvaartmaatschappij, want die verschillen per maatschappij. Een klein verschil in formaat of gewicht kan er al voor zorgen dat je moet bijbetalen of dat je toch op ruimbagage aangewezen bent.

Fout 8: Zware spullen bovenop leggen

Zware items horen onderin je koffer, bij de wielen. Als je ze bovenop legt – denk aan boeken, toilettassen of elektronische apparaten – ligt het gewicht op je kleding. Dat veroorzaakt vouwen en kreukels, en maakt je koffer ook instabiel tijdens het rollen. Leg zwaardere spullen dus eerst in de koffer, plat en dicht bij de wieltjes. Daarbovenop leg je de lichtere kleding. Zo blijft je bagage beter in balans en komt alles netter aan. Reis je met handbagage? Dan geldt dit nog meer, omdat je tas vaak rechtop in het bagagevak staat.

📸 Handzame camera's voor je vakantiefoto's