Elektronische schakelingen maak je doorgaans op een breadboard of soldeer je op een printplaatje. Maar ook op papier kun je aan elektronica doen. Het enige wat je nodig hebt, is wat zelfklevende kopertape of geleidende inkt om elektronische componenten op elkaar aan te sluiten met papier als ondergrond.

Een elektronische schakeling bestaat uit verschillende componenten, zoals een led, weerstand, drukknop, sensor en nog veel meer. Die componenten zijn verbonden door geleidend materiaal en krijgen stroom via bijvoorbeeld een batterij of voedingsadapter. Dit alles moet ook ergens op worden bevestigd. In afgewerkte producten gebeurt dat op een printplaatje, voor experimenten volstaat een breadboard. Beide zijn uit kunststof gemaakt en geleiden niet.

Op een printplaatje zijn de geleidende sporen in de vorm van dunne koperen lijntjes geëtst tussen de componenten die op het kunststof worden geplaatst. Als je een breadboard gebruikt, prik je zogenoemde jumper wires in gaatjes, die onderliggend contact met elkaar maken op dezelfde lijn. Componenten als weerstanden en leds hebben metalen pootjes die je in de gaatjes prikt, en microcontrollerbordjes of sensorbordjes hebben een pinheader die je op dezelfde manier in het breadboard steekt.

1 Papieren ondergrond

Kunststof is niet de enige mogelijke ondergrond voor een elektronische schakeling. In principe kun je er elk niet-geleidend materiaal voor gebruiken. Papier of karton zijn ook mogelijk en bieden talloze creatieve mogelijkheden om elektronica in knutselwerkjes op te nemen. Je moet je componenten dan natuurlijk wel stevig kunnen bevestigen op het papier, bijvoorbeeld met lijm.

Uiteraard moeten er elektrische verbindingen tussen die componenten mogelijk zijn. Daarvoor bestaan verschillende oplossingen. Zo is er geleidende verf, die je met een borstel tussen de componenten op het papier aanbrengt. Dit vraagt wel geduld, want de verf geleidt alleen wanneer het helemaal droog is. Bovendien is dit niet zo eenvoudig aan te brengen en kunnen er na een tijdje barsten in de geverfde verbindingen komen. Twee andere oplossingen, waar we in dit artikel dieper op ingaan, zijn geleidende inkt en zelfklevende kopertape.

2 Geleidende inkt

Geleidende inkt komt in de vorm van een pen. Een bekend merk is Circuit Scribe, waarvan je de pen voor een tientje koopt. Je tekent ermee op elk oppervlak waarmee je met een gewone balpen ook zou kunnen schrijven, zoals papier, karton en zelfs servetten. Op meer absorberende materialen, zoals servetten, kun je met één vulling van de pen zo’n 60 meter tekenen; op minder absorberende materialen, zoals fotopapier, maar liefst 200 meter.

Een voordeel van geleidende inkt is dat het snel droogt en dat je er heel precies sporen mee kunt tekenen, maar het verbinden van componenten is wat lastig. Componenten op de inkt solderen gaat moeilijk, en daarom kun je dat beter anders aanpakken. Plak met tape, geleidende lijm (duur en met lange droogtijd) of stickers de componenten vast op de inktsporen. Op de plaatsen waar je componenten dan met de sporen wilt verbinden, kun je het best met de geleidende inkt een grotere cirkel tekenen voor een betere verbinding.

3 Experimenteren met Circuit Scribe

Omdat het verbinden van componenten met geleidende inkt wat lastig is, heeft Circuit Scribe een oplossing gemaakt in de vorm van kleine printplaatjes met magnetische contacten onderop. Je legt dan het papier op een stalen plaat en tekent je verbindingen op het papier. Vervolgens plaats je op de verbindingspunten je Circuit Scribe-modules. Die blijven via hun magnetische contacten op de juiste plaats, waardoor je een betrouwbare verbinding hebt.

Het spreekt voor zich dat dit geen oplossing is voor een definitieve elektronische schakeling. Je hoeft immers maar lichtjes tegen een module te duwen om ’m te verschuiven. Bovendien zijn de modules nogal log. Maar voor het experimenteren met papieren elektronica is dit een laagdrempelige aanpak. Je kunt zo ook een papieren schakeling op je koelkast of magnetron hangen, of er interactieve kunst van maken die je aan je muur hangt. Je kunt je schakeling ook altijd nog eenvoudig afbreken en met de modules een nieuwe schakeling maken. Eigenlijk is de aanpak van Circuit Scribe te vergelijken met een breadboard-schakeling, die gebruik je ook alleen maar voor experimentele, tijdelijke schakelingen.

4 Handigheidjes met geleidende inkt

De modules van Circuit Scribe komen in twee vormen: langwerpig of driehoekig. De batterijhouder (voor een meegeleverde 9V-batterij, met ingebouwde converter naar 3,3 V), dimmer, schuifschakelaar, led en piëzo-elektrische zoemer komen op een langwerpig printplaatje. De transistor, lichtsensor, rgb-led en potentiometer komen op een driehoekig printplaatje, omdat ze meer dan twee contactpunten hebben.

Als je een starterkit van Circuit Scribe aanschaft, komt die met enkele handigheidjes. Degene die je het meest zult gebruiken, is het sjabloon van de verschillende vormen van modules, dat gaten bevat op de plaatsen van de contactpunten. Door met je pen deze gaten volledig te vullen met geleidende inkt, weet je zeker dat de modules op het papier voldoende contact maken en de verschillende contactpunten op de juiste afstand van elkaar staan.

Een tweede handigheidje zijn de kleine stickers die je over een spoor plakt, zodat je er daarna een overlappend spoor over kunt tekenen. Dit heb je nodig voor de complexere schakelingen waarbij je echt niet kunt vermijden dat sporen elkaar kruisen. Overigens levert de starterkit naast deze modules, de pen, het sjabloon en de stickers ook een metalen plaatje mee om het papier op te plaatsen en een boekje met uitleg over basisschakelingen.

5 Nachtlampje

Laten we de werking van Circuit Scribe eens illustreren met een eenvoudige schakeling van een batterij, lichtsensor en led. De lichtsensor is een fototransistor die stroom geleidt wanneer de sensor voldoende wordt belicht. Het printplaatje heeft drie contacten: VCC sluit je aan op de pluspool van de batterij en GND op de minpool. OUTPUT krijgt een spanning die evenredig is met het gedetecteerde licht. Als er nu geen licht op de sensor valt, is er tussen GND en OUTPUT geen spanning. Als we dan de led tussen VCC en OUTPUT aansluiten, vloeit er tussen die twee contacten een stroom wanneer het donker is en gaat de led aan.

Teken dus met het sjabloon de contactpunten voor de drie modules. Houd de pen daarbij zo verticaal mogelijk en vul de volledige cirkels. Als er geen inkt uit komt, schud dan even flink met de pen. Teken de verbindingen tussen de contactpunten, en zorg ervoor dat de lijnen dik genoeg zijn en ononderbroken. Als je schakeling niet lijkt te werken, meet dan met een multimeter de spanning tussen twee contactpunten van een module, of zelfs tussen twee met geleidende inkt getekende lijnen. Zo kun je ontdekken waar een lijn onderbroken is of niet dik genoeg is voor een betrouwbaar contact.

6 Zelfklevende kopertape

Voor definitieve schakelingen kun je beter gebruikmaken van zelfklevende kopertape, die je per rol kunt kopen, bijvoorbeeld van 5 mm breed. Hier kun je heel eenvoudig mee werken, omdat je simpelweg alleen het stukje afknipt dat je nodig hebt. Pel het papierlaagje eraf en druk de klevende kant op het papier, zodat je een koperspoor krijgt.

Zorg er wel voor dat je voldoende plaats tussen de verschillende kopersporen laat, zodat je de uiteindes van de componenten daarop kunt solderen. Voor through-hole-componenten zul je meer ruimte moeten houden dan voor de kleinere smd-componenten. Bij een throug-hole-led met lange pootjes kun je de pootjes buigen of oprollen voor meer contact met de oppervlakte als je ze op het koperspoor soldeert, zodat de verbinding zo sterk mogelijk is.

7 Batterijhouder

Om een batterij aan te sluiten, is er wat creativiteit nodig. Soldeer nooit een batterij rechtstreeks aan de kopertape, want daarmee kun je de batterij beschadigen. Gebruik liever een batterijhouder voor CR2032 of een dunnere knoopcel. Die bevat contactpunten die je op de kopertape kunt solderen.

Een andere variant is dat je zelf een batterijhouder vouwt van papier of karton. Of je gebruikt helemaal geen batterijhouder. Dan moet je in een papieren creatie de batterij zo plaatsen dat die contact maakt met een koperspoor wanneer je erop duwt. De schakeling staat dan onder spanning zolang je op de batterij duwt.

8 Brandende kaars

Laten we dit eens in de praktijk brengen met een eenvoudig voorbeeld. We maken een verjaardagskaart en tekenen er een taart met een kaars op. Aan de binnenkant plaatsen we met zelfklevende kopertape een gele led (het lange pootje aan de pluspool van de batterij) en een dunne CR2016-knoopcel in een elektronische schakeling. Als je op de juiste plaats duwt, maakt de batterij contact met de rest van de schakeling en gaat de led aan, waardoor het lijkt of de kaars brandt.

Zorg dat je de batterij met de juiste kant naar beneden op het papier duwt. De bovenkant (waar het typenummer en andere informatie staat) is de pluspool. Geef eventueel op het papier met pen aan welke kant van het spoor met de plus-kant is verbonden. De onderkant van de batterij is de minpool. Geef bij het spoor dat daarmee in contact staat ook de min-kant aan, zodat je altijd weet hoe je de batterij in je creatie moet zetten.

Als bij het uitrollen de kopertape per ongeluk scheurt, is dat overigens geen ramp. Je kunt gewoon het afgescheurde stuk ertegenaan plakken en daarna de twee strookjes aan elkaar solderen met een dun laagje soldeertin.

 9 LilyPad

Als je niet zo vertrouwd bent met smd-componenten en de through-hole-leds, en andere componenten je wat te groot zijn, is de productlijn LilyPad van Sparkfun Electronics interessant. LilyPad is eigenlijk ontwikkeld om elektronische componenten in stoffen te naaien, zoals kleding. Dat gebeurt met geleidend naaigaren. Maar door hun kleine afmetingen en lichte gewicht zijn de componenten ook ideaal om in papieren creaties te gebruiken.

De kleinste modules van LilyPad zijn mini-printplaatjes, niet veel groter dan de component die erop zit, met twee contactpunten met gaten erin om geleidende draad aan te bevestigen. Deze gaatjes kun je ook eenvoudig op kopertape op papier plaatsen en er zo aan vast solderen. Een kleine led, drukknop of schuifschakelaar is zo eenvoudig toegevoegd.

In de LilyPad-serie bestaat er ook een CR2032-batterijhouder (met handige aan-uitknop) en zelfs een microcontrollerbordje dat compatibel is met Arduino. Met dat bordje kun je je papieren elektronicaschakelingen zelf programmeren zodat ze complex gedrag vertonen en reageren op knoppen of sensoren. Het LilyPad-gamma bevat onder meer een temperatuur- en een lichtsensor.

10 Verjaardagskaart met kaarsen

Laten we eens dezelfde schakeling van onze verjaardagskaart uit stap 8 uitvoeren, maar nu met LilyPad-componenten. Plak weer een schakeling met kopertape en laat een uitsparing voor een led en een batterij. De led is nu geen through-hole-led met pootjes, maar een klein printplaatje met twee gaatjes. Deze soldeer je elk aan een kant van de kopertape. Let op de plus-zijde aan de ene kant van het printplaatje: soldeer deze aan de kant waar je de pluspool van de batterij mee verbindt.

Voor de verbinding met de batterij maken we gebruik van de CR2032-batterijhouder van LilyPad. Hierop staan plus en min aangeduid. Wees voorzichtig: steek de batterij er niet in wanneer je de houder eraan soldeert, want koper geleidt warmte heel goed en kan ervoor zorgen dat de batterij opwarmt. Deze batterijhouder heeft ook een schuifschakelaar, zodat je de truc met de omgevouwen hoek van de verjaardagskaart niet meer nodig hebt. Je zet de schakelaar simpelweg op ON om de led aan te zetten en OFF om de led weer uit te doen. Let op: de batterijhouder van LilyPad is vrij gevoelig voor plaatsing van de batterij. Als er geen stroom uit lijkt te komen, duw de batterij dan wat minder ver in de houder, tot je de led ziet branden.

Je hebt nu een verjaardagskaart die je kunt laten branden met een schakelaar. Meer kaarsjes voeg je eenvoudig toe door leds in parallel te schakelen.

11 Schakeling in origami

Voor nog wat creatievere uitspattingen kun je iets van origami vouwen en daarin een schakeling met LilyPad-componenten maken. Wat te denken van een hartje van origami waarin je ledjes laat knipperen? Dat vereist wel wat planning, want na het vouwen moet je het papier deels weer uit elkaar vouwen, de schakeling plakken en solderen, en dan het geheel weer opnieuw dichtvouwen. Dat lukt niet met alle origamimodellen. Zoek dus een model dat gemakkelijk weer uit elkaar te vouwen is én groot genoeg is om je componenten in te verbergen.

Wij deden dit met de Simple Paper Origami Heart A4Tutorial van het YouTube-kanaal Origamite. Hiermee maak je van een A4’tje een hart dat groot genoeg is om een CR2032-batterijhouder, een LilyTwinkle van LilyPad en vier rode leds erin te bevestigen.

12 Twinkelend hart

De LilyTwinkle is een klein microcontrollerbordje met zes contacten: + en - sluit je op respectievelijk de plus- en minpool van de batterijhouder aan, en de vier genummerde contacten sluit je elk op de plus-kant van een led aan. De min-kant van elke led sluit je weer op de min van de LilyTwinkle aan. Zodra de microcontroller stroom krijgt, laat die de aangesloten leds in een patroon twinkelen. Als je de leds verspreid in het hart aansluit, kun je een mooi effect krijgen.

Let op dat als je de vlakken vouwt, er niet onbedoeld contact wordt gemaakt tussen een koperspoor op beide vlakken. Indien nodig plaats je isolerende elektrische tape rond de vlakken om contact te vermijden. Zorg er ook voor dat je alles nog goed in elkaar gevouwen krijgt na het solderen. En, raak met de soldeerbout het papier niet aan, want dan brand je er onmiddellijk een gat in.

Met Circle to Search kun je informatie opvragen over wat je op het scherm van je smartphone ziet, zonder dat je van app hoeft te wisselen of iets hoeft te kopiëren. Dat kan met Circle to Search, een functie die standaard ingebouwd is in de nieuwste Android-versies van onder andere Google Pixel- en Samsung Galaxy-toestellen. Je kunt er meer mee dan je misschien denkt!

Lees ook: 4 handige AI-functies voor je smartphone

Even snel iets opzoeken terwijl je een video kijkt, een bericht leest of door je favoriete app scrolt: tot voor kort betekende dat toch meestal dat je moest wisselen van app, tekst moest kopiëren of een apart tabblad moest openen. Met Circle to Search hoeft dat niet meer. Google heeft deze functie zo ontworpen dat je op elk moment, in elke app, meteen kunt zoeken naar wat er op je scherm staat. Google zoekt vervolgens direct naar relevante informatie, zonder dat je iets hoeft in te typen. Het werkt in vrijwel alle apps, dus of je nu op Instagram zit, een game speelt of iets leest op een website: je kunt het op elk moment starten.

Wat zie ik?

Circle to Search werkt op allerlei soorten content. Zie je een gaaf shirt op een Instagramfoto en wil je weten waar je het kunt kopen? Omcirkel het, en je krijgt gelijk links naar vergelijkbare kledingstukken in webshops. Vaak krijg je niet alleen identieke producten te zien, maar ook alternatieven in verschillende prijsklassen.

Ook meubels, accessoires of zelfs planten kun je zo herkennen. Als je tijdens het scrollen iets tegenkomt dat je aanspreekt, hoef je alleen maar te cirkelen om meteen te zien waar je het kunt vinden – of wat erop lijkt. Handig als je inspiratie opdoet via video's of foto's en daar direct iets mee wilt doen.

Vertaalhulp

Een andere slimme toepassing is het vertalen van tekst, rechtstreeks vanuit beeld. Stel je leest een buitenlandse recensie, komt een menukaart tegen in een foto, of ziet een handgeschreven briefje in een andere taal. Door simpelweg het relevante tekstdeel te selecteren, krijg je direct een Nederlandse vertaling te zien, zonder dat je eerst een aparte vertaalapp hoeft te openen. Dat maakt het veel laagdrempeliger om bijvoorbeeld Franse recepten te begrijpen, Spaanse socialemediaposts te volgen of Duitse nieuwsartikelen te lezen.

©Google

Studiehulp

Circle to Search komt ook goed van pas bij het leren of studeren. Zit je met een lastige formule of grafiek die je niet begrijpt? Je kunt het direct selecteren en uitleg opvragen, vaak inclusief stapsgewijze berekening of achtergrondinformatie. Vooral handig voor scholieren en studenten die digitale lesmaterialen gebruiken: je kunt blijven werken in je les-app, terwijl je tegelijk extra uitleg opvraagt.

Wat hoor ik?

Ook muziekherkenning is inmiddels in Circle to Search geïntegreerd. Je hebt dus geen aparte apps meer nodig om een nummer te identificeren dat je toevallig hoort in een video, in een winkel of op straat. Door het muzieksymbool onderin aan te tikken terwijl het nummer speelt, herkent Circle to Search het liedje – zelfs als je het neuriet of zingt.

Tips voor gamers

Voor wie graag games speelt op zijn telefoon, biedt Circle to Search sinds kort ook specifieke ondersteuning. Krijg je een puzzel niet opgelost, heb je geen idee wat je met een object of voorwerp in de game moet doen of weet je even niet hoe je een level moet uitspelen? Door het betreffende deel van je scherm te selecteren, krijg je hulp in de vorm van tips, korte uitleg of video's die exact op het juiste moment in de gameplay beginnen. Je hoeft het spel dus niet te verlaten om informatie te zoeken.

©Google

De diepte in

Een opvallende toevoeging van de laatste maanden is AI Mode. Wanneer je iets opzoekt met Circle to Search en er verschijnt een zogenoemde AI Overview, kun je naar beneden scrollen en kiezen voor 'dive deeper with AI Mode'. Je krijgt dan de mogelijkheid om door te vragen binnen hetzelfde onderwerp. Stel: je hebt een afbeelding van een historisch schilderij geselecteerd, en AI Overview geeft een korte samenvatting. In AI Mode kun je dan vragen stellen over de stijl, de kunstenaar of de historische context, en krijg je in gewone taal uitgebreide antwoorden.

De cirkel is rond

Je ziet dat je in het dagelijks gebruik dus verrassend veel met Circle to Search kunt. Daarbij is het fijn dat deze AI-hulp bovendien slim reageert op de context. Selecteer je tekst, dan krijg je andere opties dan bij een object of een geluid. Daardoor voelt het gebruik logisch en hoef je niet telkens na te denken over welke knop je moet gebruiken. Ook handig is dat je de gevonden informatie meteen kunt opslaan of delen. Heb je iets interessants gevonden? Dan kun je het met één tik bewaren in bijvoorbeeld Google Keep, mailen naar jezelf of invoegen in een agendanotitie.

Smartphones met Circle to Search

Je laptop maakt lange dagen. Of je nu thuiswerkt, films kijkt of schoolopdrachten maakt, hij staat vaak uren aan. Wil je dat hij zo lang mogelijk goed blijft werken? Dan zijn er een aantal dingen die je beter niet kunt doen – omdat ze op termijn voor problemen kunnen zorgen. Van slechte ventilatie tot verkeerd opladen: zorg dat je deze fouten voortaan vermijdt.

Lees ook: Zo zorg je dat je laptop zo lang mogelijk blijft werken op één acculading

1. Laptop veel op bed of schoot gebruiken

Een laptop heeft lucht nodig. Via kleine openingen aan de zijkant of onderkant voert hij warmte af, en die luchtstroom raakt geblokkeerd als je het apparaat op een zacht oppervlak gebruikt. Op bed, een dekentje of je schoot raakt hij die warmte moeilijk kwijt, waardoor onderdelen onnodig heet worden. Op de korte termijn merk je dat aan een luidruchtige ventilator, op de lange termijn aan snellere slijtage. Gebruik je je laptop vaak op schoot? Leg er dan iets hards onder, zoals een plankje of laptopstandaard. Zo voorkom je oververhitting. Bovendien werkt het vaak ook prettiger.

2. Altijd aan de oplader laten hangen

Veel mensen laten hun laptop de hele dag aan de stroom hangen. Dat lijkt handig – je zit nooit zonder stroom – maar voor de accu is het minder ideaal, vooral bij oudere laptops. Die kunnen sneller slijten als ze continu volgeladen blijven. Moderne laptops hebben gelukkig vaak slimme batterijmanagementsystemen die overladen voorkomen, maar zelfs dan is het beter om de batterij niet constant op 100% te houden. Je verlengt de levensduur door de accu regelmatig te gebruiken: haal de stekker er af en toe uit, laat de lading zakken tot zo’n 30 à 40 procent en laad dan weer op. Veel modellen bieden ook een instelling om het laden automatisch te beperken tot bijvoorbeeld 80%. Werk je veel op netstroom? Dan is het zeker de moeite waard om die functie in te schakelen. Zo houd je de accu langer gezond, zonder dat je er iets van merkt in het dagelijks gebruik.

3. Updates telkens uitstellen

Je krijgt een melding, maar klikt op 'nu niet'. En een dag later nog een keer. En nog een keer. Omdat je net lekker bezig bent en geen zin hebt om de laptop opnieuw op te starten, of omdat je denkt dat updates er alleen voor nieuwe functies zijn. Maar juist in die updates zitten vaak beveiligingsverbeteringen en foutoplossingen. Door lang te wachten blijf je kwetsbaar voor lekken of bugs die allang zijn verholpen. Laat updates daarom uitvoeren op een moment dat je je laptop niet nodig hebt – bijvoorbeeld tijdens de lunch of 's avonds. En stel automatische updates in als dat mogelijk is.

©Daniel CHETRONI - stock.adobe.com

4. Geen ruimte voor ventilatie laten

Wie foto's bewerkt, veel tabbladen open heeft of werkt met grote bestanden, vraagt meer van zijn laptop. De processor warmt op en de ventilator springt aan. Als je laptop dan in een afgesloten kastje, tegen een muur aan of tussen stapels papier staat, kan hij die warmte moeilijk kwijt. De temperatuur loopt verder op, wat invloed heeft op de prestaties en de levensduur. Zorg bij intensief gebruik voor voldoende ruimte rondom het apparaat. Zorg dat je hem op een plek neerzet waar niet allerlei spullen liggen en overweeg een laptopstandaard of -koeler als je merkt dat de temperatuur snel oploopt. 

5. Ventilatieopeningen niet schoonhouden

Een beetje in het verlengde van de fout hierboven: kan je laptop zijn warmte sowieso kwijt, ook als er genoeg ruimte omheen is? In de loop van de tijd verzamelt zich stof in je laptop, vooral rond de ventilator en de luchtkanalen. Zeker als je laptop in een stoffige kamer staat of je veel huisdieren hebt, kan dat snel gaan. Dat stof belemmert de luchtstroom, waardoor warmte blijft hangen en onderdelen sneller slijten. Je merkt het aan een ventilator die vaker aanslaat, of of doordat je laptop langzamer reageert dan je gewend bent. Gebruik af en toe een busje perslucht om de ventilatieopeningen voorzichtig schoon te blazen. 

©Studiomiracle

6. Klikken op verdachte links of bestanden

We weten allemaal dat je niet zomaar ergens op moet klikken. Maar het kan toch gebeuren dat je nieuwsgierig wordt naar die 'gratis update' of dat je denkt dat die mail echt van je bank afkomstig is (want cybercriminelen worden steeds slimmer in het nabootsen van bekende websites en bedrijven). Voordat je het weet heb je dan iets gedownload wat helemaal niet deugt. Malware kan van alles doen: meekijken wat je typt, je bestanden versleutelen, of persoonlijke gegevens stelen.

Een garantie dat je het helemaal kunt voorkomen kan niemand je geven. Wat je in ieder geval wél kunt doen is software altijd alleen via de officiële website downloaden, alleen bijlagen openen van afzenders die je vertrouwt en niet op meldingen klikken die je onder druk zetten. Een goede virusscanner helpt uiteraard ook, maar alert blijven is minstens zo belangrijk.

7. Geen back-ups maken van je bestanden

Je denkt er pas aan als het te laat is: een laptop die niet meer opstart, een harde schijf die crasht of een diefstal. Als je geen back-up hebt en er gebeurt iets met je laptop, dan ben je alles kwijt: je foto's, werk en documenten. Zorg daarom dat je regelmatig een back-up maakt. Dat kan automatisch via een clouddienst, of handmatig met een externe harde schijf. Het instellen kost je hooguit een kwartier. Doen, want de opluchting die je voelt wanneer je een back-up kunt gebruiken op het moment dat je die nodig hebt, is onbetaalbaar! 

8. Ruw omgaan met je laptop

We zijn allemaal wel eens haastig met onze laptop. Snel een usb-stick erin duwen, het scherm met één hand vanaf de zijkant openklappen, wrikken om de oplaadkabel in de poort te steken: het lijkt onschuldig, maar kan schade veroorzaken. Poorten zijn gevoelig, net als de scharnieren van je scherm. Open je laptop altijd met twee handen vanuit het midden en ga voorzichtig om met alle poorten en uitgangen. Doe je dat niet, dan kunnen ze los komen te zitten, waardoor ze uiteindelijk minder goed of helemaal niet meer hun werk kunnen doen.

©Dan74 - stock.adobe.com

9. Alles opslaan op het bureaublad

Voor het gemak bewaren veel mensen bestanden standaard op het bureaublad. Foto's, documenten, downloads – zo heb je ze meteen bij de hand. Omdat elk bureaubladpictogram apart geladen moet worden, kan dat bij oudere laptops voor merkbare vertraging zorgen tijdens het opstarten. Bij moderne laptops speelt dat probleem niet. Maar of je laptop nu oud of nieuw is: door alles maar op het bureaublad te bewaren, raak je wel het overzicht kwijt. Dus dan geldt dat 'alles bij de hand' niet meer. Integendeel: het risico dat je per ongeluk iets belangrijks weggooit, wordt groter naarmate je bureaublad voller raakt. Maak daarom mappen aan, gebruik de standaard 'Documenten'-map en archiveer wat je niet meer nodig hebt.

10. Geen wachtwoord of vergrendeling instellen

Veel mensen gebruiken hun laptop thuis of op werk, en denken daardoor geen wachtwoord nodig te hebben. Maar bij diefstal of verlies ligt je hele digitale leven open. Je mail, documenten, foto's, inloggegevens en opgeslagen wachtwoorden zijn vaak met één klik bereikbaar. Een sterk wachtwoord of pincode op je account, automatische vergrendeling na inactiviteit en versleuteling van je harde schijf maken je laptop veel veiliger. Het kost je nauwelijks extra tijd bij het opstarten, maar voorkomt grote problemen als je laptop ooit in verkeerde handen valt.