Er zijn genoeg automatische voerbakken op de markt die op gezette tijden je hond of kat van brokjes voorzien. Xiaomi gaat een stapje verder met de Smart Pet Food Feeder, die onderdeel uit maakt van je smart home. Hoe het apparaat in praktijk bevalt lees je in deze Xiaomi Smart Pet Food Feeder review.

Met een automatische voerdispenser kun je op gezette tijden je huisdieren voeren. Dat is niet alleen gemakkelijk, maar ook voor de diertjes prettig: zo krijgen ze op vaste tijden hun eten. Het geeft ook wat vrijheid om wat langer de deur uit te gaan, vooral als je een kat hebt. Een slimme voerbak gaat daarmee een stapje verder.

Naast een slimme voerbak heeft Xiaomi ook een slimme drinkfontein op de markt gebracht. Met beide apparaten in huis is het nog makkelijker om voor je dieren te zorgen. Ook als je niet thuis bent.

Lees ook: De Xiaomi Smart Pet Fountain weet dorstige diertjes te lokken

Voeren met een app

De Xiaomi Smart Pet Food Feeder wordt gekoppeld aan een app, waardoor je een melding krijgt wanneer voer volgens schema wordt gedispenseerd. Je maakt een voerschema hoe vaak er voer moet worden uitgedeeld en hoeveel gram brokjes. En je kunt via de app handmatig extra brokjes geven. Desgewenst kan dat laatste ook via een knopje op het apparaat.

Gaat er iets niet goed met dispenseren? Dan krijg je uiteraard ook een melding, bijvoorbeeld als er niet genoeg brokjes meer zijn of er een blokkade optreedt. Om dat laatste te voorkomen moet je zorgen dat de brokjes het juiste formaat hebben. De app legt precies uit wat voor soort brokjes wel of niet in de slimme voerdispenser kunnen.

Slim en mooi ontwerp

Xiaomi heeft merkbaar veel aandacht besteed aan het ontwerp van de slimme voerbak. Aan de voorzijde is er een plateautje waarin een metalen kom geplaatst is. De brokjes vallen in de kom uit het reservoir dat er hoger achter zit. De metalen kom kun je zo van het plateau af halen om schoon te maken.

Het reservoir bereik je door een deksel aan de bovenzijde open te maken. Wanneer je deze opent krijg je overigens ook direct een melding in de app. In het reservoir zit een bakje dat je er eenvoudig uithaalt om schoon te maken en te vullen. Simpel en handig om in elkaar te zetten en in gebruik. Je hoeft niet technisch onderlegd te zijn om de voerbak in elkaar te zetten, te vullen, te reinigen of zelfs te koppelen aan de Xiaomi Home-app.

De app is overzichtelijk, geeft meldingen wanneer nodig en geeft bovendien tips hoe je de voerautomaat schoonhoudt. Pluspunten. Toch geven vele gebruikersovereenkomsten die je moet accepteren en de verplichting van een Xiaomi-account voor een onbehagelijk gevoel als het op privacy aankomt.

Verdienen aan krokante brokjes

In het deksel aan de bovenzijde zit een ‘droogmiddelpatroon’. Een klein onderdeeltje dat het vocht uit de lucht haalt van het brokjesreservoir. Zo blijven de brokjes krokant. Dat droogmiddelpatroon werkt zo’n dertig dagen, waarna je deze dient te vervangen. Deze patronen kun je in setjes van drie voor twintig euro kopen op de site van Xiaomi.

Ik weet niet of Xiaomi nou echt zo begaan is met het kraken van de brokjes of dat ze makkelijk proberen te verdienen aan vervangbare onderdelen. Of misschien is beide wel van toepassing. Feit is dat het beide testkandidaten koud laat of het droogmiddelpatroon vervangen moet worden of niet.

Testkandidaten

Want die testkandidaten lieten weinig voorkeur blijken als het op de staat van de brokjes aankomt. Het testpanel voor deze review bestond (net als de gelijktijdig geteste Xiaomi Smart Pet Fountain) uit twee katten: Tijger en Graaf. Aanvankelijk was het even wennen voor beiden, aangezien het dispenseren een onverwacht geluid maakt. Dat is even schrikken geblazen. Inmiddels wordt het geluid gezien als een roep, waarna een sprint naar de voerbak volgt. Ongeacht de testers zich nu in de bovenkamer of de tuin bevinden.

De brokjes worden gegeten op eenzelfde tempo als het traditionele voerbakje. Omdat dit testpanel uit twee deelnemers bestaat moet de slimme voerbak wel gedeeld worden, iets wat met de oude bakjes niet het geval is. Hoewel ze er beiden enthousiast van eten lijkt het er op dat één van de twee testers wat molliger wordt dan de andere.

Voorzichtige conclusie is daarom dat zo’n slimme voerbak er niet voor zorgt dat je geen omkijken meer hebt naar het voeren van je beestjes. Vooral niet als je er meerdere hebt. Tijdens de testperiode hebben we dan toch ook maar de kattenoppas tijdens een midweekse vakantietrip gevraagd ervoor te zorgen dat beide katten hebben gegeten. Gelukkig stond deze toch paraat voor de kattenbak, waar helaas nog geen slimme oplossing voor is gevonden.

Conclusie: Xiaomi Smart Pet Food Feeder kopen?

De slimme voerautomaat van Xiaomi is een prettig hebbeding. Het neemt zeker niet de verantwoordelijkheid van het voeren van je huisdieren weg, maar het helpt zeker om ervoor te zorgen dat je hond of kat op vaste tijden genoeg te eten krijgt. Bij meerdere huisdieren is de eethoeveelheid nog altijd lastig te monitoren. Net als bij gewone voerbakjes. De voerbak is slim ontworpen: mooi, functioneel en iedereen kan ‘m in elkaar zetten. Ook de app is toegankelijk, alleen door de vele gebruikersvoorwaarden en accountverplichting zijn er wel wat privacyzorgen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!