Er zijn genoeg automatische voerbakken op de markt die op gezette tijden je hond of kat van brokjes voorzien. Xiaomi gaat een stapje verder met de Smart Pet Food Feeder, die onderdeel uit maakt van je smart home. Hoe het apparaat in praktijk bevalt lees je in deze Xiaomi Smart Pet Food Feeder review.

Met een automatische voerdispenser kun je op gezette tijden je huisdieren voeren. Dat is niet alleen gemakkelijk, maar ook voor de diertjes prettig: zo krijgen ze op vaste tijden hun eten. Het geeft ook wat vrijheid om wat langer de deur uit te gaan, vooral als je een kat hebt. Een slimme voerbak gaat daarmee een stapje verder.

Naast een slimme voerbak heeft Xiaomi ook een slimme drinkfontein op de markt gebracht. Met beide apparaten in huis is het nog makkelijker om voor je dieren te zorgen. Ook als je niet thuis bent.

Lees ook: De Xiaomi Smart Pet Fountain weet dorstige diertjes te lokken

Voeren met een app

De Xiaomi Smart Pet Food Feeder wordt gekoppeld aan een app, waardoor je een melding krijgt wanneer voer volgens schema wordt gedispenseerd. Je maakt een voerschema hoe vaak er voer moet worden uitgedeeld en hoeveel gram brokjes. En je kunt via de app handmatig extra brokjes geven. Desgewenst kan dat laatste ook via een knopje op het apparaat.

Gaat er iets niet goed met dispenseren? Dan krijg je uiteraard ook een melding, bijvoorbeeld als er niet genoeg brokjes meer zijn of er een blokkade optreedt. Om dat laatste te voorkomen moet je zorgen dat de brokjes het juiste formaat hebben. De app legt precies uit wat voor soort brokjes wel of niet in de slimme voerdispenser kunnen.

Slim en mooi ontwerp

Xiaomi heeft merkbaar veel aandacht besteed aan het ontwerp van de slimme voerbak. Aan de voorzijde is er een plateautje waarin een metalen kom geplaatst is. De brokjes vallen in de kom uit het reservoir dat er hoger achter zit. De metalen kom kun je zo van het plateau af halen om schoon te maken.

Het reservoir bereik je door een deksel aan de bovenzijde open te maken. Wanneer je deze opent krijg je overigens ook direct een melding in de app. In het reservoir zit een bakje dat je er eenvoudig uithaalt om schoon te maken en te vullen. Simpel en handig om in elkaar te zetten en in gebruik. Je hoeft niet technisch onderlegd te zijn om de voerbak in elkaar te zetten, te vullen, te reinigen of zelfs te koppelen aan de Xiaomi Home-app.

De app is overzichtelijk, geeft meldingen wanneer nodig en geeft bovendien tips hoe je de voerautomaat schoonhoudt. Pluspunten. Toch geven vele gebruikersovereenkomsten die je moet accepteren en de verplichting van een Xiaomi-account voor een onbehagelijk gevoel als het op privacy aankomt.

Verdienen aan krokante brokjes

In het deksel aan de bovenzijde zit een ‘droogmiddelpatroon’. Een klein onderdeeltje dat het vocht uit de lucht haalt van het brokjesreservoir. Zo blijven de brokjes krokant. Dat droogmiddelpatroon werkt zo’n dertig dagen, waarna je deze dient te vervangen. Deze patronen kun je in setjes van drie voor twintig euro kopen op de site van Xiaomi.

Ik weet niet of Xiaomi nou echt zo begaan is met het kraken van de brokjes of dat ze makkelijk proberen te verdienen aan vervangbare onderdelen. Of misschien is beide wel van toepassing. Feit is dat het beide testkandidaten koud laat of het droogmiddelpatroon vervangen moet worden of niet.

Testkandidaten

Want die testkandidaten lieten weinig voorkeur blijken als het op de staat van de brokjes aankomt. Het testpanel voor deze review bestond (net als de gelijktijdig geteste Xiaomi Smart Pet Fountain) uit twee katten: Tijger en Graaf. Aanvankelijk was het even wennen voor beiden, aangezien het dispenseren een onverwacht geluid maakt. Dat is even schrikken geblazen. Inmiddels wordt het geluid gezien als een roep, waarna een sprint naar de voerbak volgt. Ongeacht de testers zich nu in de bovenkamer of de tuin bevinden.

De brokjes worden gegeten op eenzelfde tempo als het traditionele voerbakje. Omdat dit testpanel uit twee deelnemers bestaat moet de slimme voerbak wel gedeeld worden, iets wat met de oude bakjes niet het geval is. Hoewel ze er beiden enthousiast van eten lijkt het er op dat één van de twee testers wat molliger wordt dan de andere.

Voorzichtige conclusie is daarom dat zo’n slimme voerbak er niet voor zorgt dat je geen omkijken meer hebt naar het voeren van je beestjes. Vooral niet als je er meerdere hebt. Tijdens de testperiode hebben we dan toch ook maar de kattenoppas tijdens een midweekse vakantietrip gevraagd ervoor te zorgen dat beide katten hebben gegeten. Gelukkig stond deze toch paraat voor de kattenbak, waar helaas nog geen slimme oplossing voor is gevonden.

Conclusie: Xiaomi Smart Pet Food Feeder kopen?

De slimme voerautomaat van Xiaomi is een prettig hebbeding. Het neemt zeker niet de verantwoordelijkheid van het voeren van je huisdieren weg, maar het helpt zeker om ervoor te zorgen dat je hond of kat op vaste tijden genoeg te eten krijgt. Bij meerdere huisdieren is de eethoeveelheid nog altijd lastig te monitoren. Net als bij gewone voerbakjes. De voerbak is slim ontworpen: mooi, functioneel en iedereen kan ‘m in elkaar zetten. Ook de app is toegankelijk, alleen door de vele gebruikersvoorwaarden en accountverplichting zijn er wel wat privacyzorgen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.