Achterhalen hoe muziek precies in elkaar zit, is vaak lastig. Gelukkig schiet kunstmatige intelligentie (AI) tegenwoordig te hulp. Pop2piano herkent niet alleen de structuren, maar zet ze ook om naar een volwaardige pianoversie.

Heb je ooit willen weten hoe je favoriete nummers op de piano klinken, maar heb je geen idee hoe je dat voor elkaar kan krijgen? Dan is er goed nieuws: AI kan je hierbij helpen! Met Pop2piano kun je nu nummers converteren naar een volwaardige pianoversie. In dit artikel ontdek je: wat Pop2piano kan | hoe je het programma installeert | hoe de upload en analyse werken.

Wil jij meer leren over kunstmatige intelligentie? Lees dan ook: 10 veelgestelde vragen over AI

Pianonummers maken

Professionals kunnen een nummer vaak op gehoor naspelen, maar dat is voor de meesten van ons niet weggelegd. De laatste jaren verschenen daarom apps die nummers konden analyseren, maar die herkenden vaak alleen basisakkoorden en haakten af wanneer het complexer werd. Nu is er echter AI die nummers kan converteren naar een versie met uitsluitend piano (in de muziekwereld transcriptie geheten), die je bovendien als midi-bestand kunt downloaden. Daaruit haal je alle informatie die je maar nodig hebt. 

Het enige nadeel van Pop2piano, zoals dit moois heet, is dat het draait in Google Colab en dat schrikt mensen vaak af. Met de hulp van deze workshop mag het gebruik ervan echter geen probleem zijn. Om met Colab te kunnen werken, is een Google-account vereist. Mocht je dit niet hebben dan moet je dat eerst aanmaken via deze site. 

Kennismaking 

Je vindt Pop2piano via colab.research.google.com/drive Je wordt nu getrakteerd op een programma dat in blokken is verdeeld en draait op hardware van Google. Zo’n programma jaagt veel mensen de stuipen op het lijf, maar dat is nergens voor nodig. 

Een Colab-script, zoals zo’n programma ook wel wordt genoemd, is te vergelijken met een spreadsheet. Elk blok met code is als een cel in een rekenblad. Zoals elk van die cellen zijn eigen stukje bijdraagt aan de berekening, zo voert elk blok met code een afgerond stukje van het programma uit. Elk van deze blokken kun je afzonderlijk uitvoeren door middel van een afspeelknop of in één keer via het menu Runtime / Run all. 

Voorbereiding 

Omdat al deze Colab scripts door hobbyisten worden gemaakt, zijn er grote verschillen in de hoeveelheid hulp en uitleg die je krijgt. De uitleg in Pop2piano is summier, zeker als je de procedures niet kent. Al dit soort scripts downloaden en installeren eerst de nodige software om Python-programma’s te kunnen draaien. Het installeren van benodigde programmabibliotheken (ook wel ‘dependencies’ genoemd) gebeurt vrijwel altijd in een cel die Setup wordt genoemd en dat is ook bij ons het geval. 

De maker vraag ons eerst te controleren of Google ons wel de juiste hardware geeft. Programma’s om AI te gebruiken vereisen namelijk flink wat rekenkracht en draaien bij voorkeur op een grafische processor (gpu) of speciale AI-processor (tpu). Om te zorgen dat je zo’n processor krijgt toegewezen, ga je naar het menu Runtime /Change runtime type. Daar kies je voor GPU of TPU en klik je op Save. Welke processor je krijgt, hangt af van de beschikbaarheid op dat moment. 

 Setup uitvoeren 

We zijn nu klaar om het programma uit te gaan voeren. Zoals gezegd, kun je een script in één keer uitvoeren. Maar omdat dit onze eerste keer is, doen we het rustig aan en klikken we op de afspeelknop van de eerste cel (Setup Environment). De eerste keer dat je dit doet, zul je een waarschuwing zien. Wij vertrouwen dit script en klikken daarom op Run Anyway. Er wordt nu van alles gedownload en geïnstalleerd. Als dit na enkele minuten klaar is, zie je bij het celnummer een groen vinkje verschijnen. 

Python maakt gebruik van bibliotheken die te vergelijken zijn met de dll-bestanden van Windows. Tijdens ónze installatie krijgen we een melding (in rood) dat we het script opnieuw moeten starten vanwege een nieuwe versie van een van die componenten Daarvoor kunnen we klikken op de knop Restart Runtime die is verschenen, en de herstart bevestigen. Of je zo’n melding krijgt, hangt af van de actuele programmaversie die je gebruikt. Ontvang je deze melding, dan moet je deze extra stap doen en vervolgens nogmaals de eerste cel uitvoeren. 

Volgende cellen 

De volgende stap is het uitvoeren van het bovenste deel van cel 2 (Import codes) door weer op de afspeelknop te klikken. Deze is binnen enkele seconden klaar. De eerstvolgende afspeelknop vinden we in datzelfde blok bij device=. Dit blok downloadt de laatste benodigdheden om aan de slag te kunnen. 

De AI kent meerdere methoden om muziek te analyseren. Deze worden aangeduid met de naam composer, en standaard is composer1 geselecteerd. Achter de regel met die naam zie je een driehoekje. Klik je daarop, dan kun je een van de vele andere composers kiezen. Deze selectiemethode wordt veel gebruikt in Colab-scripts. Houd het voor nu bij composer1 en voer daarmee ook de cel Select Arranger uit. 

Upload en analyse 

Al deze voorbereidingen zijn eenmalig. Als we meerdere nummers willen analyseren, hoeven we vanaf nu (tijdens deze sessie) alleen de cellen vanaf 4 opnieuw uit te voeren. Wij hebben 4 al gedaan, dus klikken we nu op de afspeelknop bij Upload audio file. 

Er verschijnen twee knoppen: browse en cancel. Klik op de eerste en zoek op je harde schijf naar het nummer dat je wilt uploaden. Als de upload voltooid is, kun je het nummer laten analyseren door de cel Result uit te voeren. Afhankelijk van de lengte van het nummer is de AI hier enkele minuten mee bezig.

Als alles goed verloopt, zie je een voor een drie kleine audiospelers verschijnen met de namen Stereo MIX, Rendered MIDI en Original Song(afbeelding 5). Hier kun je beluisteren of de AI zijn werk naar wens heeft gedaan. Als dat niet zo is, zou je een nieuwe analyse kunnen doen met een andere composer. Ben je tevreden, dan kun je de laatste cel (Download) uitvoeren om de piano-transcriptie als midi-bestand te downloaden. 

Losse eindjes 

Colab-scripts kunnen soms wat nukkig zijn. Zo kregen wij op zeker moment een foutmelding bij het uitvoeren van de cel Result vanwege een verbroken verbinding. Het verversen van de pagina biedt dan vaak soelaas. 

Soms kun je problemen ook voorkomen door een script naar je eigen Google Drive te kopiëren en vanaf daar uit te voeren. Dat doe je met de knop Copy to Drive bovenaan de pagina. Je kunt het script dan voortaan vanaf je Google Drive starten. Als je verstand hebt van Python zou je het dan zelfs kunnen aanpassen, wat bij het origineel niet kan. Aan de midi-bestanden die je hebt gedownload heb je natuurlijk niets als je ze niet ook kunt bekijken. Dat kan met gratis programma’s, zoals Bandlab of MuseScore of met je eigen favoriete midi-programma. 

Hoewel wachtwoordloze technieken als toegangssleutels snel terrein winnen, doe je er voorlopig goed aan slim om te gaan met je huidige wachtwoorden. De tips en (gratis) tools in dit artikel helpen je bij het opzetten van degelijk wachtwoordbeheer.

Cloudbeheer

Telkens hetzelfde wachtwoord gebruiken voor meerdere apps en diensten is sterk af te raden, maar verschillende complexe wachtwoorden onthouden lukt haast niet zonder een wachtwoordbeheerder. Een degelijke, gratis optie is het opensource Bitwarden. Kies eerst een hoofdwachtwoord en installeer daarna de desktop-app, browserextensies (voor automatisch invullen) en/of de mobiele app. Je wachtwoordkluis wordt end-to-end versleuteld in de cloud bewaard en wordt via je account gesynchroniseerd. Kies bij voorkeur bitwarden.eu als serverlocatie. Je kunt ook creditcards en andere gevoelige gegevens in je kluis bewaren.

Lokaal beheer

Bitwarden is een uitstekende wachtwoordmanager, maar functies als TOTP-authenticatie (Time-based One-Time Password) zijn alleen beschikbaar in de betaalde versie. Misschien stoort het je ook dat je wachtwoordkluis in de cloud wordt opgeslagen. Een gratis, opensource-alternatief is KeePassXC. Deze bewaart alles lokaal in een versleuteld bestand, van wachtwoorden en creditcards tot notities. De app werkt volledig offline, ondersteunt ook TOTP-authenticatie en vult inloggegevens automatisch in via een browserextensie. Wil je toch synchronisatie, dan kun je de database delen via een cloudopslagdienst als Google Drive of Dropbox, of met Syncthing.

Algoritme

Bij wachtwoordbeheerders als Bitwarden en KeePassXC worden je wachtwoorden opgeslagen. LessPass pakt het anders aan. Deze bewaart niets, maar genereert je wachtwoorden telkens opnieuw via een algoritme op basis van je hoofdwachtwoord, gebruikersnaam en sitenaam. Uit veiligheidsoverwegingen gebruik je hiervoor liefst de browserextensie of mobiele app, zodat alles lokaal gebeurt. Omdat nergens iets wordt opgeslagen, is dit systeem veilig, maar je moet bij elke herberekening wel exact dezelfde gegevens ingeven. Automatisch invullen of ondersteuning voor notities ontbreekt helaas.

Browsers

Gebruik je bijna uitsluitend je browser voor allerlei aanmeldingen, dan kun je ook de ingebouwde wachtwoordbeheerfunctie gebruiken. Deze zit in de meeste Chromium-browsers en in Firefox. In Chrome ga je naar Instellingen / Jij en Google / Synchronisatie en Google-services. Schakel de functie in en zorg dat bij Beheren wat je synchroniseert ook Wachtwoorden en toegangssleutels is aangevinkt. Wil je liever niet synchroniseren, dan kun je wachtwoorden ook handmatig exporteren en importeren via Instellingen / Automatisch invullen en wachtwoorden / Google Wachtwoordmanager. Kies daar Instellingen en Wachtwoorden exporteren. Je kunt het opnieuw inladen via Wachtwoorden importeren. Verwijder eventueel het csv-bestand na gebruik. Firefox biedt vergelijkbare opties.

2FA

Zelfs met een degelijke wachtwoordbeheerder blijven wachtwoorden een zwakke schakel: ze zijn te eenvoudig, je vergeet of verliest ze, je geeft ze in op phishing-sites of malware onderschept ze. Daarom is het aangeraden om 2FA, oftewel tweestapsverificatie, te activeren. Daarbij is naast je wachtwoord een extra factor nodig, zoals een pincode, TOTP, sms, pushmelding, biometrie of een beveiligingssleutel. Een handig overzicht van sites en diensten die 2FA ondersteunen, met info over de gebruikte methoden en links naar de instelinstructies, vind je op https://2fawebsites.github.io en op de thematische https://2fa.directory.

Authenticator

Er bestaan meerdere verificatiemethoden voor 2FA, maar vrijwel alle diensten ondersteunen verificatie zowel via sms als via TOTP. Bij TOTP is geen internet of gsm-netwerk nodig, wat het minder kwetsbaar maakt voor onderschepping of sim-swapping. Om zulke codes te genereren heb je een TOTP-authenticator-app nodig. Goede gratis opties zijn Google Authenticator, Microsoft Authenticator (ondersteunt geen wachtwoordbeheer en autofill meer), Aegis Authenticator en Authy. Alle vier ondersteunen TOTP en bieden een back-upfunctie. Wil je je codes exporteren, dan lukt dit het best met Google of Aegis. Deze laatste is ook opensource, maar is enkel beschikbaar voor Android. Authy is veelzijdigst, want bruikbaar op Android, iOS, macOS en Windows.

Herstelcodes

De meeste diensten met 2FA laten je ook herstelcodes gebruiken. Deze bieden een uitweg als je tijdelijk geen toegang hebt tot andere aanmeldopties, bijvoorbeeld bij verlies van je smartphone. Bewaar deze herstelcodes tevens digitaal, zoals in het notitiegedeelte van je favoriete wachtwoordmanager, in een versleutelde VeraCrypt-container of in een versleuteld cloudbestand. Bij Google vind je tot 10 herstelcodes via https://myaccount.google.com/security, bij Back-upcodes. Bij Microsoft is dit beperkt tot één code: ga naar https://account.microsoft.com/security, klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een nieuwe code genereren.

Gehackt?

Het is verstandig om regelmatig te controleren of een van je login-id's al in een online datalek voorkomt. Dit kan via Have I Been Pwned. Hier vul je e-mailadres in en je ziet meteen hoeveel en welke datalekken er zijn. Klik bovenaan op Notify Me voor een gratis melding zodra je adres in een nieuw lek opduikt. Klik op Passwords om te controleren of een wachtwoord reeds voorkomt in een datalek.

In Chrome kun je via chrome://password-manager/checkup?start=true eveneens een wachtwoordcheck uitvoeren. Je ziet ook hoeveel wachtwoorden zwak zijn of worden hergebruikt.

Anti-phishing

Wachtwoorden bieden weinig bescherming tegen phishing-sites, dus zorg ervoor dat je hiertegen zo goed mogelijk beveiligd bent. In je browser, zoals Chrome, ga je naar Instellingen, kies Privacy en beveiliging / Beveiliging en activeer bij voorkeur Geoptimaliseerde beveiliging bij Safe Browsing, of anders Standaardbeveiliging. Daarnaast kun je via DNS phishing-sites al blokkeren voor ze laden. Een optie is het gebruik van de nieuwe Europese publieke DNS4EU-resolvers. Kies hier voor Protective resolution (86.54.11.1 en 86.54.11.201), eventueel aangevuld met kinderbescherming en/of advertentieblokkering. Op de site vind je stap-voor-stap-instructies.

E-mailadres

Veel diensten laten je een e-mailadres opgeven ingeval je je wachtwoord vergeet of je account wordt geblokkeerd. Je ontvangt dan een mail om je identiteit te bevestigen en een herstellink te krijgen. Gebruik hiervoor liefst niet je hoofdadres, want als iemand dat via een datalek bemachtigt, kan die herstelmails onderscheppen en je accounts via wachtwoordherstel overnemen. Je kiest dus beter een apart e-mailadres dat je nergens anders voor gebruikt. Bij Google kun je dit instellen op https://myaccount.google.com/security, bij Herstelmailadres.

Lees ook: Zo meld je phishing in Outlook en Gmail

Browserprofiel

Voor gevoelige accounts zoals online bankieren of je wachtwoordkluis kun je overwegen een apart browserprofiel te gebruiken. Malafide scripts of extensies uit je standaardprofiel worden zo niet geactiveerd. Zo beperk je ook tracering en fingerprinting, en voorkom je dat je per ongeluk ingelogd blijft, aangezien je in dat profiel geen andere sites bezoekt.

In Chrome maak je een nieuw profiel aan via het profielicoon rechtsboven. Kies Chrome-profiel toevoegen. Je kunt inloggen met een Google-account of klikken op Doorgaan zonder account. Kies een zoekmachine, vul een profielnaam in, selecteer een opvallend thema en klik op Klaar.

Aanmeldpogingen

Bij sommige diensten, zoals Google en Microsoft, ontvang je automatisch een e-mail of pushmelding zodra een nieuw apparaat of een nieuwe browser inlogt. Zo kun je snel ingrijpen, bijvoorbeeld door je wachtwoord aan te passen of verdachte sessies uit te loggen. Bij Google ga je naar https://myaccount.google.com/security. Scrol naar Je apparaten en klik op Apparaten beheren. Selecteer een sessie en kies Uitloggen. Bij Microsoft ga je naar https://account.microsoft.com/security en klik je op Mijn aanmeldactiviteiten weergeven.

Beveiligingssleutel

Je kunt een fysieke beveiligingssleutel (zoals de meeste YubiKeys) ook gebruiken om je wachtwoordkluis te openen in combinatie met je hoofdwachtwoord.

Installeer eerst Yubikey Manager en start dit programma. Ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response en klik op Generate voor een geheime sleutel. Vink Require touch aan voor extra veiligheid. Bevestig met Finish.

Open vervolgens je database in KeePassXC en ga naar Database / Databasebeveiliging. Kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen. Selecteer het juiste slot van je ingeplugde beveiligingssleutel en bevestig met OK.

Browserwachtwoorden

Gebruik je meerdere browsers en zoek je het wachtwoord van een specifieke site, wil je alle wachtwoorden exporteren voor import in een andere browser, of is je systeem gecrasht en wil je de wachtwoorden uit je browserprofielen halen? Dan kan het gratis WebBrowserPassView handig van pas komen (let op: je virusscanner kan een foutpositief geven). Pak het zip-bestand uit met het wachtwoord wbpv28821@ en start de portable app. Je krijgt een overzicht van alle gevonden sites en log-ins. Via Bestand / Geselecteerde items opslaan kun je exporteren naar diverse csv-formaten, zoals voor Chrome, KeePass en Firefox.

Toegangssleutels

Een mooie afsluiter lijkt ons een tip rond passkeys, oftewel toegangssleutels. Immers, steeds meer diensten (en wachtwoordmanagers) ondersteunen deze aanmeldmethode waarbij je geen wachtwoord meer hoeft in te voeren. Een passkey is een cryptografisch sleutelpaar: de publieke sleutel wordt bewaard bij de onlinedienst, terwijl de (afgeleide) private sleutel veilig op je toestel blijft, zoals je pc, smartphone of een fysieke beveiligingssleutel zoals een Yubikey.

Zo maak je een toegangssleutel aan bij Google. Ga naar https://g.co/passkeys en meld je aan. Klik twee keer op Toegangssleutel maken. Je toestel stelt nu een methode voor, zoals gezichtsherkenning, vingerafdruk of pincode. Bevestig de koppeling. Vanaf nu kun je je bij Google aanmelden vanaf dit toestel, zonder wachtwoord.

Fairphone lanceert de vernieuwde Fairbuds XL. Deze modulaire koptelefoon belooft nu ook het geluid en comfort te bieden dat je voor 249 euro mag verwachten. Met nieuwe drivers en zachtere oorkussens pakt de fabrikant de eerdere kritiekpunten aan. Handig: je kunt je oude model zelf eenvoudig upgraden.

De Nederlandse fabrikant Fairphone heeft deze week de vernieuwde versie van de Fairbuds XL gepresenteerd. Deze modulaire koptelefoon is een doorontwikkeling van het model dat in 2023 werd gelanceerd. Waar de eerste generatie vooral een statement maakte op het gebied van repareerbaarheid, belooft deze nieuwe versie ook op audiogebied en draagcomfort een inhaalslag te maken. De koptelefoon is daardoor ontworpen om jarenlang mee te gaan en is per direct verkrijgbaar.

©Fairphone

Verbeterde audiokwaliteit en materialen

De belangrijkste upgrade ten opzichte van de voorganger zit in de geluidsweergave en het fysieke ontwerp. De nieuwe Fairbuds XL beschikt over 40 mm dynamische drivers en ondersteuning voor aptX HD, wat moet zorgen voor een gedetailleerder geluidsbeeld en high-res audio via bluetooth. Fairphone heeft daarnaast gekeken naar de feedback over het draagcomfort. De nieuwe modellen zijn uitgerust met zachtere oorkussens van 'birdseye-mesh' en een ademende hoofdband, waardoor de koptelefoon ook tijdens langere luistersessies prettig moet blijven zitten. Het design is beschikbaar in de kleuren Forest Green en Horizon Black.

Modulair ontwerp voor lange levensduur

Wat de Fairbuds XL onderscheidt in de markt van consumentenelektronica is de verregaande modulariteit. De koptelefoon is opgebouwd uit negen losse modules die door de gebruiker zelf te vervangen zijn. Dit betekent dat bij een defect of slijtage niet het hele apparaat weggedaan hoeft te worden, maar dat onderdelen zoals de batterij, de oorkussens of de hoofdband eenvoudig vervangen kunnen worden. Technisch biedt het apparaat verder dual-point connectiviteit, een IP54-certificering voor spatwaterdichtheid en een accuduur tot 30 uur.

Zoals gebruikelijk bij het Amsterdamse bedrijf ligt de nadruk sterk op duurzaamheid en eerlijke materialen. De koptelefoon bestaat voor ongeveer 50 procent uit gerecyclede grondstoffen, waaronder gerecycled aluminium en zeldzame aardmaterialen in de magneten. Ook wordt er bij de assemblage gebruikgemaakt van fabrieken die draaien op zonne-energie en investeert het bedrijf in leefbare lonen voor fabrieksarbeiders.

©Fairphone

Compatibel met het vorige model

Een opvallende keuze van Fairphone is de compatibiliteit met de eerste generatie Fairbuds XL. De fabrikant benadrukt dat technologie moet meegroeien met de gebruiker. Bezitters van het 2023-model hoeven daarom geen volledig nieuwe koptelefoon aan te schaffen om te profiteren van de geluidsverbeteringen. De nieuwe drivers zijn namelijk ook als los onderdeel verkrijgbaar en kunnen eenvoudig in het oude model worden geïnstalleerd. Hiermee voegt Fairphone daadwerkelijk de daad bij het woord wat betreft het verlengen van de levensduur van elektronica.

©Fairphone

Prijs en beschikbaarheid

De vernieuwde Fairbuds XL is per direct verkrijgbaar in Nederland. De adviesprijs voor de koptelefoon bedraagt 249 euro. Hij is te koop via de webwinkel van Fairphone en bij geselecteerde retailers.