Achterhalen hoe muziek precies in elkaar zit, is vaak lastig. Gelukkig schiet kunstmatige intelligentie (AI) tegenwoordig te hulp. Pop2piano herkent niet alleen de structuren, maar zet ze ook om naar een volwaardige pianoversie.

Heb je ooit willen weten hoe je favoriete nummers op de piano klinken, maar heb je geen idee hoe je dat voor elkaar kan krijgen? Dan is er goed nieuws: AI kan je hierbij helpen! Met Pop2piano kun je nu nummers converteren naar een volwaardige pianoversie. In dit artikel ontdek je: wat Pop2piano kan | hoe je het programma installeert | hoe de upload en analyse werken.

Wil jij meer leren over kunstmatige intelligentie? Lees dan ook: 10 veelgestelde vragen over AI

Pianonummers maken

Professionals kunnen een nummer vaak op gehoor naspelen, maar dat is voor de meesten van ons niet weggelegd. De laatste jaren verschenen daarom apps die nummers konden analyseren, maar die herkenden vaak alleen basisakkoorden en haakten af wanneer het complexer werd. Nu is er echter AI die nummers kan converteren naar een versie met uitsluitend piano (in de muziekwereld transcriptie geheten), die je bovendien als midi-bestand kunt downloaden. Daaruit haal je alle informatie die je maar nodig hebt. 

Het enige nadeel van Pop2piano, zoals dit moois heet, is dat het draait in Google Colab en dat schrikt mensen vaak af. Met de hulp van deze workshop mag het gebruik ervan echter geen probleem zijn. Om met Colab te kunnen werken, is een Google-account vereist. Mocht je dit niet hebben dan moet je dat eerst aanmaken via deze site. 

Kennismaking 

Je vindt Pop2piano via colab.research.google.com/drive Je wordt nu getrakteerd op een programma dat in blokken is verdeeld en draait op hardware van Google. Zo’n programma jaagt veel mensen de stuipen op het lijf, maar dat is nergens voor nodig. 

Een Colab-script, zoals zo’n programma ook wel wordt genoemd, is te vergelijken met een spreadsheet. Elk blok met code is als een cel in een rekenblad. Zoals elk van die cellen zijn eigen stukje bijdraagt aan de berekening, zo voert elk blok met code een afgerond stukje van het programma uit. Elk van deze blokken kun je afzonderlijk uitvoeren door middel van een afspeelknop of in één keer via het menu Runtime / Run all. 

Het Colab-script waarmee we aan de slag gaan. 

Voorbereiding 

Omdat al deze Colab scripts door hobbyisten worden gemaakt, zijn er grote verschillen in de hoeveelheid hulp en uitleg die je krijgt. De uitleg in Pop2piano is summier, zeker als je de procedures niet kent. Al dit soort scripts downloaden en installeren eerst de nodige software om Python-programma’s te kunnen draaien. Het installeren van benodigde programmabibliotheken (ook wel ‘dependencies’ genoemd) gebeurt vrijwel altijd in een cel die Setup wordt genoemd en dat is ook bij ons het geval. 

De maker vraag ons eerst te controleren of Google ons wel de juiste hardware geeft. Programma’s om AI te gebruiken vereisen namelijk flink wat rekenkracht en draaien bij voorkeur op een grafische processor (gpu) of speciale AI-processor (tpu). Om te zorgen dat je zo’n processor krijgt toegewezen, ga je naar het menu Runtime / Change runtime type. Daar kies je voor GPU of TPU en klik je op Save. Welke processor je krijgt, hangt af van de beschikbaarheid op dat moment. 

We zorgen dat Google ons een GPU geeft voor het zware rekenwerk. 

 Setup uitvoeren 

We zijn nu klaar om het programma uit te gaan voeren. Zoals gezegd, kun je een script in één keer uitvoeren. Maar omdat dit onze eerste keer is, doen we het rustig aan en klikken we op de afspeelknop van de eerste cel (Setup Environment). De eerste keer dat je dit doet, zul je een waarschuwing zien. Wij vertrouwen dit script en klikken daarom op Run Anyway. Er wordt nu van alles gedownload en geïnstalleerd. Als dit na enkele minuten klaar is, zie je bij het celnummer een groen vinkje verschijnen. 

Python maakt gebruik van bibliotheken die te vergelijken zijn met de dll-bestanden van Windows. Tijdens ónze installatie krijgen we een melding (in rood) dat we het script opnieuw moeten starten vanwege een nieuwe versie van een van die componenten Daarvoor kunnen we klikken op de knop Restart Runtime die is verschenen, en de herstart bevestigen. Of je zo’n melding krijgt, hangt af van de actuele programmaversie die je gebruikt. Ontvang je deze melding, dan moet je deze extra stap doen en vervolgens nogmaals de eerste cel uitvoeren. 

Soms moet je de Setup opnieuw uitvoeren vanwege nieuwere versies van bibliotheken. 

Volgende cellen 

De volgende stap is het uitvoeren van het bovenste deel van cel 2 (Import codes) door weer op de afspeelknop te klikken. Deze is binnen enkele seconden klaar. De eerstvolgende afspeelknop vinden we in datzelfde blok bij device=. Dit blok downloadt de laatste benodigdheden om aan de slag te kunnen. 

De AI kent meerdere methoden om muziek te analyseren. Deze worden aangeduid met de naam composer, en standaard is composer1 geselecteerd. Achter de regel met die naam zie je een driehoekje. Klik je daarop, dan kun je een van de vele andere composers kiezen. Deze selectiemethode wordt veel gebruikt in Colab-scripts. Houd het voor nu bij composer1 en voer daarmee ook de cel Select Arranger uit. 

In Pop2piano kun je kiezen voor verschillende composers, dit zijn manieren om de muziek te analyseren. 

Upload en analyse 

Al deze voorbereidingen zijn eenmalig. Als we meerdere nummers willen analyseren, hoeven we vanaf nu (tijdens deze sessie) alleen de cellen vanaf 4 opnieuw uit te voeren. Wij hebben 4 al gedaan, dus klikken we nu op de afspeelknop bij Upload audio file. 

Er verschijnen twee knoppen: browse en cancel. Klik op de eerste en zoek op je harde schijf naar het nummer dat je wilt uploaden. Als de upload voltooid is, kun je het nummer laten analyseren door de cel Result uit te voeren. Afhankelijk van de lengte van het nummer is de AI hier enkele minuten mee bezig.

Als alles goed verloopt, zie je een voor een drie kleine audiospelers verschijnen met de namen Stereo MIX, Rendered MIDI en Original Song (afbeelding 5). Hier kun je beluisteren of de AI zijn werk naar wens heeft gedaan. Als dat niet zo is, zou je een nieuwe analyse kunnen doen met een andere composer. Ben je tevreden, dan kun je de laatste cel (Download) uitvoeren om de piano-transcriptie als midi-bestand te downloaden. 

Voordat je het resultaat downloadt, kun je het beluisteren en vergelijken met het origineel. 

Losse eindjes 

Colab-scripts kunnen soms wat nukkig zijn. Zo kregen wij op zeker moment een foutmelding bij het uitvoeren van de cel Result vanwege een verbroken verbinding. Het verversen van de pagina biedt dan vaak soelaas. 

Soms kun je problemen ook voorkomen door een script naar je eigen Google Drive te kopiëren en vanaf daar uit te voeren. Dat doe je met de knop Copy to Drive bovenaan de pagina. Je kunt het script dan voortaan vanaf je Google Drive starten. Als je verstand hebt van Python zou je het dan zelfs kunnen aanpassen, wat bij het origineel niet kan. Aan de midi-bestanden die je hebt gedownload heb je natuurlijk niets als je ze niet ook kunt bekijken. Dat kan met gratis programma’s, zoals Bandlab of MuseScore of met je eigen favoriete midi-programma. 

Het gecreëerde midi-bestand kun je openen en verder bewerken in je favoriete midi-editor. 

AMD’s nieuwste processor in de Ryzen 9000-serie is de Ryzen 7 9800X3D. Enkele maanden na de ietwat teleurstellende eerste modellen uit die reeks, brengt AMD een cpu die zich specifiek op gamers richt en slechts een bescheiden prestatiewinst van zo’n acht procent belooft. Maar toen we deze nieuwe processor daadwerkelijk aan het gamen zetten, bleek hij verrassend veel meer te bieden dan vooraf werd beweerd.

De AMD Ryzen 7 9800X3D hoort bij de eerder uitgebrachte 9000-serie. De term X3D is de cruciale toevoeging in de productnaam en betekent dat de processor letterlijk een stapel extra 3D V-Cache krijgt: in totaal 96 MB L3-cache in plaats van de gebruikelijke 32 MB. Doordat er meer data in de cpu kan blijven hangen in plaats van steeds het werkgeheugen aan te moeten spreken, valt een flinke vertraging weg – zelfs al meet je die normaliter in nanoseconden.

AMD ontdekte een paar jaar geleden al bij de Ryzen 7 5800X3D dat deze vorm van cache vooral in games enorme winst oplevert. Games hebben immers voortdurend razendsnel nieuwe en onvoorspelbare berekeningen nodig. Voor voorspelbare, zwaardere klussen zoals het renderen van video’s heeft de extra cache nauwelijks invloed.

Zo’n stapel-cache maakt de processor wel duurder dan een vergelijkbaar model zonder 3D V-Cache. Maar omdat gamen voor veel mensen een belangrijke reden is om in een krachtige en relatief prijzige pc te investeren, is het geen verrassing dat er na de Ryzen 7 5800X3D ook een 7800X3D verscheen. Deze 9800X3D bouwt voort op datzelfde ‘gestapelde’ cache-concept, maar draait op AMD’s nieuwste Granite Ridge 4nm-processors.

Bescheiden specificaties

Los van de X3D-toevoeging verschilt de Ryzen 7 9800X3D in de basis niet extreem veel van de Ryzen 7 9700X. We hebben het nog altijd over een relatief bescheiden totaal van 8 cores en 16 threads, al is de kloksnelheid iets verhoogd naar 4,7 GHz (basis) en 5,2 GHz (boost). Voor een processor die 540 euro zou moeten kosten, maar in de praktijk duurder is, zijn dat niet bepaald veel cores. Zo biedt Intel met de Core Ultra 7 265K bijvoorbeeld 20 cores en 20 threads voor zo’n 430 euro.

In niet-gamegerelateerde testen valt dat beperkte aantal cores en threads ook duidelijk op. In de benchmark Cinebench R23, die een scène rendert en hiermee alle cores benut, behaalt de 9800X3D 23.498 punten. Dat is een verbetering ten opzichte van de 7800X3D (18.450 punten), maar nog altijd ver verwijderd van de 36.251 punten van de goedkopere Intel Core Ultra 7 265K.

Die verhouding zien we terug in vrijwel alle benchmarks en taken die zich niet op gamen richten. Deze nieuwe Ryzen is dus niet bedoeld als allround krachtpatser. Al is het beslist een capabele processor die prima presteert bij incidenteel zwaar werk, het moet niet je voornaamste doel zijn. Ben je vooral met zwaar (grafisch) werk bezig, dan kun je beter kiezen voor een cpu met meer cores en threads. Overigens heeft AMD inmiddels wel X3D-processors met 12 en 16 cores aangekondigd: de AMD Ryzen 9 9900X3D en AMD Ryzen 9 9950X3D.

De Ryzen 7 9800X3D bevat één CCD (Core Chiplet Die) met 8 cores.

Prestaties op Full HD

In games is het beeld compleet anders. Uit een test met 40 titels blijkt dat de Intel Core Ultra 7 265K maar in één game ietsje sneller is (3 procent), in één game gelijk presteert, en in de overige 38 door de 9800X3D wordt verslagen. In 11 games is het verschil 2 tot 10 procent, wat je in de praktijk niet altijd merkt. Maar in maar liefst 27 van de 40 games is de voorsprong meer dan 10 procent.

In veel games is de Ryzen 7 9800X3D zelfs zoveel sneller dat de Intel Core Ultra 7 265K voelt als een processor uit een ver verleden. In competitieve titels zoals Counter-Strike 2, waar elk frame telt, is de 9800X3D bijvoorbeeld 44 procent sneller. Flight Simulator, dat zwaar leunt op je cpu, draait 27 procent sneller en loopt duidelijk soepeler. Ten opzichte van de eerdere Ryzen 7 7800X3D zien we gemiddeld een winst van 11,3 procent. Dat is niet genoeg om die voorganger direct met pensioen te sturen, maar wel een mooie stap vooruit – zelfs meer dan de 8 procent die AMD zelf claimt.

Prestaties op hogere resoluties

Het is gebruikelijk om bij cpu-tests de resolutie laag te houden, zodat de processor de beperkende factor is in plaats van de videokaart. Toch zijn de resultaten op hogere resoluties minstens zo interessant. Naarmate we de resolutie opschroeven, wordt het verschil weliswaar kleiner, maar het feit dat op 1440p in 22 van de 40 games nog steeds 10 procent of meer verschil zit tussen de Ryzen 7 9800X3D en de Intel Core Ultra 7 265K, toont aan dat het ook daar flink merkbaar is. Een gemiddeld verschil van 18 procent is echt uitzonderlijk.

Op 4K-resolutie blijven er nog 13 van de 40 games over met een verschil van 10 procent of meer. Omdat 4K-gamen meestal met upscaling (DLSS of FSR) gebeurt, is het verschil tussen de twee cpu’s in de praktijk waarschijnlijk groter dan de gemeten 7,3 procent.

Relatief hoog energieverbruik

Om de extra prestaties ten opzichte van de vorige generatie te behalen, heeft AMD het stroomverbruik van de Ryzen 7 9800X3D flink verhoogd. Waar de Ryzen 7 7800X3D in games rond de 66 watt zat, loopt de 9800X3D op tot zo’n 100 watt. Hecht je veel waarde aan efficiëntie, dan blijft de 7800X3D daarom technisch gezien de zuinigste gameprocessor. Dat is inmiddels wel een loze titel, omdat AMD ‘m niet meer produceert (al kun je hem misschien nog wel ergens in een winkel vinden).

Een ander nadeel van AMD is nog steeds het hoge energieverbruik in rust. In onze testopstelling met een Ryzen 7 9800X3D op een AM5-moederbord meten we rond de 65 watt in licht gebruik, terwijl een vergelijkbaar Core Ultra 7 265K-systeem volstaat met zo’n 43 watt.

Conclusie

De AMD Ryzen 7 9800X3D wordt hier en daar opgehemeld als dé ultieme processor, maar laten we eerlijk zijn: dat is hij niet. Hij is voor veel taken een prima verbetering ten opzichte van zijn voorganger, maar de goedkopere Intel-processor is vaak sneller. Ook AMD’s goedkopere Ryzen 9 9900X is dankzij 12 cores in veel taken sneller.

Het hogere energieverbruik van de 9800X3D is bovendien een nadeel: de betere prestaties gaan gepaard met meer stroomverbruik, zowel onder belasting als bij lichte taken.

Maar als je vooral geïnteresseerd bent in gamen met je pc, dan is de Ryzen 7 9800X3D zonder discussie dé beste processor van dit moment. In games maakt hij gehakt van de Intel Core Ultra 7 265K en is de stap vooruit ten opzichte van de voorganger groter dan we hadden durven hopen en groter dan AMD zelf claimt.

Voor goedkope game-pc’s is hij te duur, maar in het hogere segment is er weinig concurrentie. Vooropgesteld dat je hem kunt vinden, want door de populariteit is de beschikbaarheid momenteel beperkt. 

Specificaties

Pluspunten

Minpunten

Cores en threads

8 cores, 16 threads

Basis- en boostsnelheid

4,7 GHz / 5,2 GHz

TDP

120 watt (in de praktijk tot ca. 150 watt)

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Als de zon weer een aantal dagen schijnt, is het moment aangebroken om de barbecue tevoorschijn te halen. Ben je op zoek naar een nieuwe? Wellicht is een elektrische dan iets voor je? Geen last meer van rook, gecontroleerder bakken en beter voor het milieu!

Een elektrische barbecue biedt best wat voordelen ten opzichte van een gewone barbecue. Je hebt bijvoorbeeld geen gedoe met houtskool, een lange opwarmtijd of problemen met wind(richtingen). Je plugt ‘m gewoon in en hij is snel warm, ideaal ook voor spontaan barbecueën. Een ander voordeel is dat de temperatuur nauwkeuriger te regelen is, zodat je eten beter kan worden klaargemaakt en je niet snel bang hoeft te zijn dat de boel verbrandt.

Weber Q 1400

De Weber Q 1400 is een elektrische tafelbarbecue met een robuuste uitstraling en een gietijzeren rooster. Hij warmt snel op en houdt de warmte goed vast, waardoor je eten gelijkmatig gaart en lekker sappig blijft. Met een grilloppervlak van 43 bij 32 cm is er ruimte genoeg om voor 4 tot 6 personen tegelijk te grillen. Schoonmaken gaat makkelijk dankzij de handige vetopvangbak. Het snoer van 1,8 meter geeft wat speelruimte voor gebruik in de tuin of op het balkon. Deze Weber Q 1400 heeft een traploos instelbare temperatuurregeling en de maximale temperatuur ligt rond de 260–290°C.

WMF Lono Master Grill

De WMF Lono Master Grill is een elektrische tafelgrill met twee aparte grillplaten, elk met hun eigen temperatuurregeling. Handig wanneer je bijvoorbeeld vlees en groenten tegelijk wilt klaarmaken, zonder dat de smaken door elkaar lopen. Het grilloppervlak is 50 bij 28 cm, ruim genoeg voor een gezellig etentje met een klein gezelschap. De platen hebben een antiaanbaklaag, waardoor schoonmaken een fluitje van een cent is. De grill ziet er modern uit, met een roestvrijstalen afwerking die stevig en duurzaam aanvoelt. De WMF Lono Master Grill beschikt over vijf temperatuurstanden, waarmee je de warmte per grillplaat kunt instellen.

Outdoorchef CITY Electro 420

De Outdoorchef CITY Electro 420 is een ronde, elektrische barbecue met een stevige driepoot. Hij heeft een grillrooster van bijna 40 cm doorsnee, waardoor je prima kunt koken voor 2 tot 4 personen. De temperatuur kun je instellen in zeven standen, wat fijn is als je nauwkeuriger wilt grillen. Het apparaat heeft een vetopvangschaal die het schoonmaken makkelijker maakt. Hij is niet al te groot en neemt dus weinig plek in, wat ideaal is als je een kleiner terras of balkon hebt. Bovendien voelt de barbecue degelijk aan en kan hij tegen een stootje. De Outdoorchef CITY Electro 420 heeft zeven temperatuurstanden, met een maximale temperatuur tot 300°C.

Gardalux elektrische barbecue 

Deze elektrische barbecue van Gardalux is een eenvoudig model met een grilloppervlak van 37 bij 21 cm. Hij is vooral geschikt voor wie af en toe wil grillen en geen groot apparaat nodig heeft. Met 2000 watt vermogen is hij snel op temperatuur en de vetopvangbak maakt het schoonmaken wat makkelijker. Het is geen uitgesproken luxe model, maar voor deze prijs is het een prima instapmodel voor eenvoudige barbecue-avondjes.

Cadac E-BRAAI

De Cadac E-BRAAI is een moderne, elektrische barbecue met een keramisch gecoat rooster van 38 cm doorsnee. Hij is uitgerust met een digitaal display en kan automatisch de temperatuur regelen tussen 70 en 270 graden. Dat is handig voor wie precies wil weten hoe warm de barbecue is en niet graag gokt. Hij is in ongeveer 4 minuten op temperatuur, zodat je snel kunt beginnen met grillen. Ook het schoonmaken gaat makkelijk door de keramische laag. De Cadac E-BRAAI heeft een digitale temperatuurregeling waarmee je de temperatuur kunt instellen tussen 70°C en 270°C.