Dropbox, Gmail, Outlook, we maken er allemaal gebruik van. Het is echter - zeker na de onthullingen van Snowden - de vraag of je gegevens wel veilig zijn op Amerikaanse servers. Safe Harbor is geschrapt en het nieuwe Privacy Shield is van kracht. In dit tweeluik vertelt PCM je er alles over. Eerst: de val van Safe Harbor.

In Europa is gegevensbescherming een fundamenteel recht, terwijl dit in de VS niet meer is dan een consumentenrecht. Dit komt doordat er in Amerika meer waarde gehecht wordt aan de vrijheid van meningsuiting en economische belangen. Zo is er in de VS geen onafhankelijke privacytoezichthouder zoals de Autoriteit Persoonsgegevens in Nederland. 

Ook is het opvallend dat de zogeheten ‘proportionaliteitstoets’ niet duidelijk is opgenomen in de Amerikaanse privacywetgeving. Deze toets, waarbij wordt beoordeeld of de privacy niet onnodig zwaar wordt geschonden, is juist heel bepalend in Europa. Zo werd in 2014 de Europese bewaarplicht voor telecom- en internetgegevens ongeldig verklaard, omdat de massale opslag van gegevens buitenproportioneel was. 

Om de privacy van burgers te beschermen, maakt de Europese privacywetgeving het lastig voor internetbedrijven uit de VS om zaken te doen in Europa. Persoonsgegevens mogen alleen worden doorgevoerd naar de VS als er ze daar goed worden beschermd. 

Doorvoer van persoonsgegevens

Aangezien de VS het beschermingsniveau van een derdewereldland heeft, is doorgifte zonder enige controle van Europese privacytoezichthouders niet toegestaan. Dit is voor veel organisaties een groot probleem: de EU en de VS zijn elkaars belangrijkste handelspartners en gegevensoverdracht is essentieel als het om handel gaat. De privacywet laat daarom verschillende opties open voor bedrijven om alsnog gegevens uit de EU te verschepen.

De privacywet laat verschillende opties open

Deze doorvoer van persoonsgegevens is alleen toegestaan als een bedrijf kan garanderen dat gegevens voldoende worden beschermd. Er moet worden bewezen dat er sprake is van een ‘adequaat beschermingsniveau’ voor gegevens. Zo kunnen bedrijven onder andere gebruikmaken van het Privacy Shield (de vervanger van Safe Harbor), Binding Corporate Rules en modelcontracten als grondslag voor gegevensoverdracht.

Kritiek op Safe Harbor

Recent is Safe Harbor onder vuur komen te liggen. Safe Harbor is ontstaan uit de onderhandelingen tussen de EU en VS en is een besluit dat de Europese Commissie in 2000 heeft uitgebracht. Het moest een brug slaan op het gebied van informatie-uitwisseling met als doel het stimuleren van de trans-Atlantische handel. 

Wanneer er wordt voldaan aan de Safe Harbor-voorwaarden mogen bedrijven gegevens doorvoeren naar de VS. In dat geval wordt er namelijk van uitgegaan dat gegevens op een goede manier worden beschermd. Maar uit de praktijk is gebleken dat er weinig controle was op de bescherming van gegevens die via Safe Harbor werden doorgevoerd. Het Hof van Justitie van de EU greep recent in tijdens de rechtszaak die Max Schrems had aangespannen. Safe Harbor werd tijdens deze rechtszaak door het Hof getorpedeerd omdat het dankzij Edward Snowden duidelijk was geworden dat de privacy van Europese burgers onvoldoende werd beschermd. 

Schrems versus Facebook

De rechtszaak die privacyactivist Max Schrems tegen Facebook heeft aangespannen zorgt voor veel opschudding in privacyland. Volgens Schrems heeft Facebook Ierland niet het recht persoonsgegevens zomaar door te geven aan hun moedermaatschappij in de VS. Persoonsgegevens zijn daar niet veilig voor de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. 

Het wegvallen van Safe Harbor veroorzaakte veel paniek bij bedrijven

Volgens Schrems schieten de EU en de Amerikaanse wet- en regelgeving in de praktijk tekort als het om de bescherming van persoonsgegevens gaat. Daarom maakt hij ook bezwaar tegen het feit dat zelfs privacytoezichthouders werden gebonden aan het Safe Harbor-akkoord. Hierdoor was er namelijk geen ruimte voor de toezichthouders om Safe Harbor zelf te toetsen. Het Hof van Justitie stelde Schrems in het gelijk op dit punt: Safe Harbor werd dan ook ongeldig verklaard. 

In haar baanbrekende uitspraak stelde het Hof dat Safe Harbor de Europese burger niet goed genoeg kon beschermen tegen de aantasting van het grondrecht op eerbiediging van het privéleven. Het is opvallend dat de VS op dit moment graag wil aanhaken als onpartijdige adviseur bij de zaak Schrems om haar surveillancesysteem te kunnen verdedigen.

Lees ook:Wat betekent de Safe Harbor-uitspraak in de praktijk?

Dankzij het wegvallen van Safe Harbor viel voor veel bedrijven de wettelijke grondslag om gegevens naar de VS te mogen versturen ook weg. Dit veroorzaakte veel paniek bij bedrijven. De Europese Commissie wilde zo snel mogelijk de rust laten terugkeren in het bedrijfsleven. De onderhandelingen die al aan de gang waren voor een nieuw verdrag raakten in een stroomversnelling. De VS hadden opeens geen voorkeursbehandeling meer, maar moest net als andere landen gebruikmaken van alternatieve manieren om gegevensoverdracht met de EU te realiseren.

Na het wegvallen van Safe Harbor was er dan ook snel nood aan een alternatief. Dat zou Privacy Shield worden, maar daarnaast zijn er nog meer zaken om rekening mee te houden. Binnenkort weiden we daar verder over uit.

Koffiedrinkers met verschillende smaak in bonen waren tot nu toe aangewezen op twee apparaten of gehannes met verwisselen van koffiebonen. De Philips Baristina is een koffiemachine waarmee je snel wisselt tussen twee soorten bonen. ID.nl testte hem uit.

Eerste indruk: compact en eenvoudig

De Philips Baristina met bean swap is een relatief compacte, niet al te zware machine met een grotendeels kunststof afwerking. Hij biedt de opties om twee verschillende soorten koffiebonen in twee afgescheiden reservoirs boven op het apparaat te doen. Je maakt daarmee naar keuze espresso of lungo met een van beide bonensoorten, of een mix ervan. De bedoeling is dat iedereen makkelijk een koffietje naar zijn eigen smaak maakt. Er is een standaardinstelling voor beide typen dranken, maar het is ook mogelijk om de espresso of lungo sterker te maken met een druk op de knop. Klinkt als een overzichtelijke hoeveelheid functies.

©Saskia van Weert

Verpakking en materiaalgebruik

Zoals bij alle eerder geteste Philips-apparaten zit de Baristina stevig verpakt. Ditmaal niet in een 'gewone' kartonnen doos, maar in een opvallende verpakking waarbij je het karton openklapt om de machine als een soort cadeautje te onthullen. Direct valt op dat het een apparaat zonder veel toeters en bellen is: een eenvoudige grijze body met een uitlekbakje onder het tuitje, een apart verpakte portafilter en een waterreservoir achterop. De behuizing bestaat voor 50 procent uit gerecycled kunststof, waardoor hij helaas wel wat goedkoop oogt gezien de adviesprijs van 349 euro (inmiddels een stuk in prijs gedaald).

Handleiding en voorbereiding

De bediening bestaat uit drie knoppen die met iconen aangeven waarvoor ze bedoeld zijn. Uiteraard is er ook een snoer om hem aan te sluiten, een garantieboekje en een flyer met een QR-code om de handleiding te bekijken en te downloaden. Philips heeft er ditmaal gelukkig voor gekozen niet alle EU-talen in één pdf te zetten, zoals bij de airfryer met stoomfunctie, maar beperkt zich tot een handvol talen. Want hoe eenvoudig een apparaat er ook uitziet, de handleiding even doornemen is altijd een goed idee. Zeker omdat koffiemachines vaak wat handelingen vereisen voordat ze klaar zijn voor gebruik. In dit geval zijn de voorbereidingen overzichtelijk: even doorspoelen met schoon water en uiteraard het portafilter en waterreservoir goed uitspoelen en afdrogen.

©Saskia van Weert

Bonen erin, water erbij

Dan aan de slag. De bonen zijn van bovenaf in het reservoir te gieten. Daarvoor moet wel eerst het bovenklepje open, wat niet zo heel gemakkelijk gaat – ik moet er mijn nagel tussen zetten. Iets van een randje of flapje was handig geweest. Het vullen zelf is een kwestie van de bonen ofwel links ofwel rechts in het reservoir gieten, en dan het klepje weer goed aandrukken. Het waterreservoir haal je gelukkig wel makkelijk uit de behuizing en vul je gewoon onder de kraan. Er zit geen Min-Max-aanduiding op, maar dat is verder geen probleem; er is geen vlondertje om in de gaten te houden.

©Philips

Koffie zetten: zo werkt het

Om koffie te zetten, draai je eerst de knop bovenop naar de gewenste koffiebonensoort. Er zijn drie mogelijkheden: links, rechts of de knop naar onderen draaien. Dat laatste zorgt voor een mix van beide bonensoorten. Druk op de knop voor de espresso of lungo en eventueel de knop voor een extra sterke variant. Vervolgens duw je het portafilter in de opening boven de schenktuit en beweeg je hem naar rechts. Hij komt schuin in een hoek vast te zitten en de machine gaat meteen malen. Dat maakt behoorlijk veel lawaai, en dat is natuurlijk inherent aan het proces van bonen malen. Direct na het malen schiet het portafilter terug naar de beginpositie en begint het water door te lopen. Tijdens dit alles knippert de knop van de gekozen drank.

©Philips

Drab en dosering

Stopt het knipperen, dan is de koffie klaar. Het portafilter kan eruit en moet worden leeggegooid. Direct na het zetten is de koffiedrab erg nat en waterig, dus meteen in de vuilnisbak is geen handige optie. Beter werkt het om de koffie even te laten opdrogen en de drab later alsnog weg te gooien. Er zit een soort uitwerpknopje aan de onderzijde van het portafilter, en dat werkt prima om alles weg te gooien zonder de koffieresten aan te hoeven raken.

Standaard komt er 110 ml lungo of 40 ml espresso uit de machine. Zeker dat eerste is wat krap aan voor een 'Hollandse bak', maar de Baristina kan worden geprogrammeerd om meer koffie te produceren. Dat gaat aan de hand van de drukknoppen en is heel eenvoudig uit te voeren, net als het herstellen van de fabrieksinstellingen.

Consistente smaak

Ook bij meerdere koppen koffie achter elkaar blijft de temperatuur stabiel, wat belangrijk is voor een consistente smaak. Gemalen koffie wordt ondersteund via het portafilter. Dat is ideaal voor speciale single origin-koffies of cafeïnevrije varianten die je niet altijd in bonenvorm kunt krijgen. Het proces is simpel: je voegt de gemalen koffie toe, drukt de juiste knop in en de machine doet de rest.

©Philips

Wat opvalt, is dat de machine zijn werk razendsnel doet. Vanaf het indrukken van de keuzeknop is de koffie in luttele seconden klaar. Qua koffiekwaliteit levert de Baristina een volle, ronde smaak. De cremalaag is mooi egaal en de extractie verloopt zonder spetters of lekkages. Bij de Extra Sterk-stand is de smaak overigens merkbaar krachtiger, dus die voegt zowaar iets toe.

Plus- en minpunten

De belangrijkste pluspunten zijn de snelheid en het gemak van de bean swap-functie, de programmeerbare koffiematen, het gebruiksvriendelijke ontwerp en de veelzijdigheid dankzij de ondersteuning voor zowel bonen als gemalen koffie. Minpunten zijn de minder luxe afwerking, het ontbreken van een klepje op het bonenreservoir en de kleinere inhoud van de dubbele bonencontainers.

Alles bij elkaar is de Philips Baristina met bean swap een uitstekende keuze voor koffiedrinkers die graag variëren in smaak en dat zo eenvoudig mogelijk willen doen. De kernfunctionaliteit is sterk, de koffie is van goede kwaliteit en het gebruiksgemak is hoog. Kleine gemiste details in afwerking en ontwerp doen niets af aan de praktische waarde, maar zorgen er wel voor dat het apparaat minder premium aanvoelt dan sommige concurrenten in dezelfde prijsklasse. Voor wie flexibiliteit belangrijker is dan luxe, is dit echter een zeer geslaagde machine.

Shokz heeft de OpenDots ONE aangekondigd, een setje draadloze clip-on oordopjes met open-ear ontwerp en ondersteuning voor Dolby Audio. De ultralichte dopjes moeten een strak design met krachtig geluid combineren en zijn per direct verkrijgbaar.

©Shokz

Shokz heeft de OpenDots ONE aangekondigd, een nieuwe set draadloze clip-on oordopjes. Het model combineert de open-ear technologie waar het merk om bekendstaat met een compact ontwerp. De fabrikant richt zich met dit product niet alleen op sporters of zakelijke gebruikers, maar ook op een bredere groep consumenten die hun oordopjes de hele dag door willen gebruiken, zowel onderweg als thuis. Daarmee breidt Shokz zijn assortiment uit naast de bestaande bone conduction-koptelefoons.

Voor langdurig comfort

De OpenDots ONE maken gebruik van JointArc-technologie, een ultradunne titaniumlegering die zich automatisch aanpast aan de vorm van het oor. In combinatie met een siliconen afwerking moeten de dopjes licht en flexibel aanvoelen. Dit ontwerp moet ervoor zorgen dat de oordopjes stevig blijven zitten zonder drukpunten te veroorzaken, wat vooral bij langdurig gebruik van belang is. Shokz benadrukt dat de OpenDots ONE ontworpen zijn voor uiteenlopende situaties, van een werkdag achter de computer tot lange treinreizen of een wandeling buiten.

©Shokz

Ruimtelijk geluid

Voor de geluidsweergave heeft Shokz gekozen voor een dual-driver systeem. Dit moet prestaties leveren die vergelijkbaar zijn met die van een 16 mm driver, maar in een compacter formaat. Daarnaast zijn Bassphere- en OpenBass 2.0-technologie geïntegreerd, die zorgen voor extra nadruk op de lage tonen. Samen met de ondersteuning voor Dolby Audio moet dit leiden tot een ruimtelijk geluid dat beter tot zijn recht komt bij muziek, podcasts en films. De fabrikant positioneert de OpenDots ONE hiermee als een alternatief voor traditionele in-ear of over-ear hoofdtelefoons, maar dan met een open-ear ontwerp.

©Shokz

Bediening en accuduur

De bediening verloopt via tik- en knijpbewegingen op de oordopjes zelf. Zo kunnen gebruikers het volume aanpassen, nummers overslaan of telefoongesprekken aannemen zonder hun smartphone erbij te pakken. Een extra functie is Dynamic Ear Detection: ongeacht welk dopje als eerste wordt opgepakt, start de audio automatisch zodra het in het oor wordt geplaatst. De accuduur bedraagt maximaal 10 uur op één lading. Met de meegeleverde oplaadcase kan dat worden verlengd tot 40 uur. Voor korte laadmomenten biedt de snellaadfunctie twee uur speeltijd na tien minuten opladen, wat handig kan zijn als je een drukke dag voor de boeg hebt.

Geschikt voor dagelijks gebruik

Omdat oordopjes vaak worden gebruikt in uiteenlopende omstandigheden, heeft Shokz de OpenDots ONE voorzien van een IP54-certificering. Dat maakt ze bestand tegen zweet en spatwater, waardoor ze ook inzetbaar zijn tijdens sport of bij nat weer. De oplaadcase ondersteunt draadloos opladen, wat natuurlijk wel zo handig is als je even geen kabels en stroom in de buurt hebt. Verder zijn er vier ingebouwde microfoons met ruisonderdrukking aanwezig. Deze moeten ervoor zorgen dat telefoongesprekken helder blijven, ook in omgevingen met veel achtergrondgeluid, zoals in het openbaar vervoer of op straat.

De Shokz OpenDots ONE zijn zoals hierboven al vermeld per direct verkrijgbaar in de kleuren grijs en zwart. De adviesprijs is vastgesteld op 199 euro. Met deze introductie wil de fabrikant een nieuw segment binnen zijn productlijn aanboren: compacte, open-ear oordopjes die zowel als audioproduct als stijlvol dagelijks accessoire gebruikt kunnen worden.