Wanneer uw pc om een of andere reden plotseling niet goed meer werkt, is Systeemherstel vaak de aangewezen methode om het probleem snel op te lossen. Systeemherstel werkt echter niet altijd, daarom is het verstandig een extra herstelmogelijkheid achter de hand te hebben.

Systeemherstel is een functie in Windows waarmee u het besturingssysteem in een eerdere staat kunt terugbrengen. Het werd geïntroduceerd in Windows ME, en u treft het eveneens aan in Windows XP, Windows Vista en Windows 7. In al deze besturingssystemen opent u Systeemherstel via Start / Alle programma's / Bureau-accessoires / Systeemwerkset / Systeemherstel. Hoewel Systeemherstel aspecten van een back-up heeft, moet het hier niet mee verward worden. Wanneer u deze functie gebruikt, worden er - zoals de naam al aangeeft - systeeminstellingen hersteld, maar u kunt er bijvoorbeeld geen abusievelijk verwijderde documenten mee terughalen. Systeem­herstel is bij uitstek geschikt om te gebruiken wanneer er zich plotseling onverklaarbare problemen met uw pc voordoen. Hierbij valt te denken aan een browser die plotseling niet meer opstart, een dvd-speler die ineens niet meer in Verkenner te zien is, of het optreden van onduidelijke foutmeldingen.

©PXimport

1. Herstelpunten

Systeemherstel maakt gebruik van zogenoemde herstelpunten. Op gezette tijden worden deze automatisch aangemaakt. Deze herstelpunten worden opgeslagen in een verborgen systeemmap, met de naam System Volume Information. In Windows XP worden dergelijke herstelpunten Controlepunt van systeem genoemd, in Windows Vista en Windows 7 treft u ze respectievelijk aan onder de naam Gepland herstelpunt en Automatisch herstelpunt. Standaard wordt er eens per dag een automatisch herstelpunt aangemaakt. Dit gebeurt eveneens bij het opstarten van de pc, wanneer hij langer dan 24 uur niet gebruikt is. Daarnaast zijn er bepaalde gebeurtenissen waarbij een specifiek herstelpunt wordt gemaakt. Onder meer bij de installatie van programma's die gebruikmaken van de Windows Installer, bij het installeren van Windows Updates, en bij de installatie van stuurprogramma's die niet digitaal ondertekend zijn. Bij de de-installatie van dergelijke software wordt er eveneens een herstelpunt gecreëerd. Deze specifieke herstelpunten krijgen de naam van de betreffende gebeurtenis. Het is tevens mogelijk om handmatig herstelpunten te maken. Dit kunt u bijvoorbeeld doen voordat u een programma gaat installeren dat u niet helemaal vertrouwt, of alvorens u aan de slag gaat met riskante registerwijzigingen.

©PXimport

Windows maakt zowel automatische als specifieke herstelpunten aan.

2. Systeemherstel in- en uitschakelen

Standaard zal Systeemherstel ingeschakeld zijn. Om te controleren of dit inderdaad het geval is, klikt u in Windows XP met uw rechtermuisknop op Deze computer, u kiest Eigenschappen en vervolgens Systeemherstel. Mocht blijken dat Systeemherstel om een of andere reden uitgeschakeld is, dan raden we aan deze functie in te schakelen door het vinkje bij Systeemherstel uitschakelen te verwijderen, en vervolgens op Toepassen te klikken. Het kan u veel ellende besparen. In Windows XP wordt standaard 12 procent van de schijfruimte voor Systeemherstel gereserveerd, zoals u op het tabblad Systeemherstel eveneens kunt zien. Tenzij u erg om schijfruimte verlegen zit, adviseren we om dit zo te laten.

Om de instellingen van Systeemherstel in Windows Vista en Windows 7 te openen, klikt u met uw rechtermuisknop op Computer / Eigenschappen en in het venster Systeem kiest u vervolgens de optie Systeembeveiliging. In Windows 7 staat onder Beveiligingsinstellingen aangegeven voor welke stations Systeemherstel is ingeschakeld. Om de details voor een bepaald station zichtbaar te maken, selecteert u dit station, en klikt u op de knop Configureren. Wanneer er niets aan de standaardinstellingen veranderd is, zal de optie Systeeminstellingen herstellen en vorige bestandsversies terugzetten voor alle schijfstations geselecteerd zijn. Wanneer dit niet het geval is, schakelt u Systeemherstel in door de genoemde optie aan te vinken. Op het betreffende tabblad vindt u, evenals in Windows XP, een schuifregelaar om de voor herstelpunten gereserveerde schijfruimte in te stellen.

In Windows Vista werkt het enigszins anders: hier plaatst of verwijdert u een vinkje voor het betreffende schijfstation, om Systeemherstel respectievelijk in- of uit te schakelen. In tegenstelling tot Windows XP en Windows 7 kunt u de hoeveelheid schijfruimte die voor herstelpunten gereserveerd wordt in Windows Vista niet beïnvloeden.

©PXimport

Op het tabblad Systeembeveiliging vindt u in Windows 7 alle opties om Systeemherstel te configureren.

3. Een herstelpunt maken

Zoals gezegd maakt Windows op gezette tijden en bij bepaalde gebeurtenissen automatisch herstelpunten aan. U hebt echter ook de mogelijkheid om dit handmatig te doen. Dit laatste is bijvoorbeeld aan te raden wanneer u een programma gaat installeren waarvan u niet zeker weet of het wel betrouwbaar is, of als u wijzigingen in Windows of het register gaat aanbrengen.

Om een herstelpunt in Windows XP aan te maken, opent u Systeemherstel, u kiest de optie Een herstelpunt maken en vervolgens klikt u op Volgende. In het volgende venster geeft u een naam op voor het betreffende herstelpunt, en u klikt op de knop Maken. Korte tijd later krijgt u de melding dat het herstelpunt is gemaakt, waarna u op de knop Sluiten kunt klikken. Om handmatig een herstelpunt in Windows Vista en Windows 7 te maken, gaat u naar het tabblad Systeembeveiliging, op de manier die we beschreven in stap 2, Systeemherstel in- en uitschakelen. Vervolgens selecteert u het station waarvoor u een herstelpunt wilt maken, waarna u op de knop Maken klikt. In het venstertje dat opent geeft u het herstelpunt een naam, en u klikt ook hier weer op de knop Maken. Na de bevestiging dat het herstelpunt succesvol is aangemaakt, sluit u alle vensters door achtereenvolgens op Sluiten en OK te klikken.

©PXimport

In sommige gevallen is het aan te raden handmatig een herstelpunt te maken.

4. Herstelpunten verwijderen

Behalve herstelpunten aanmaken, kunt u ze uiteraard ook verwijderen. Dat kunt u bijvoorbeeld doen om schijfruimte vrij te maken, al is dat niet echt nodig: Windows ruimt zelf de oudste herstelpunten op zodra de toegewezen ruimte vol dreigt te raken. Herstelpunten bevatten uiteraard privacy- gevoelige informatie, ook dat kan een reden zijn om ze te verwijderen. Tot slot kan het voorkomen dat uw virus-scanner malware aantreft in een of meerdere herstelpunten, die u in dat geval uiteraard natuurlijk liever kwijt dan rijk bent. Er zijn verschillende methoden om herstelpunten te verwijderen: u kunt alle herstelpunten verwijderen, u kunt alle herstelpunten behalve het laatst aangemaakte herstelpunt verwijderen en u kunt herstelpunten selectief verwijderen.

Om alle herstelpunten te verwijderen volstaat het om Systeemherstel uit te schakelen (zie hiervoor stap 2). Wanneer u deze methode gebruikt, is het aan te raden om de functie hierna direct weer in te schakelen, en handmatig een vers herstelpunt te maken. Uiteraard dient het besturingssysteem na een eventuele malware-infectie in dat geval weer geheel virusvrij te zijn.

Windows Schijfopruiming biedt de mogelijkheid om alle herstelpunten behalve het laatst aangemaakte herstelpunt te verwijderen. Hiertoe start u dit programma, dat u vindt in Alle programma's / Bureau-accessoires / Systeemwerkset / Schijfopruiming. Vervolgens selecteert u het gewenste station, en u klikt op OK. Nadat het programma een inventarisatie van de op te ruimen bestanden heeft gemaakt kiest u het tabblad Meer opties, waar u de mogelijkheid aantreft om alle herstelpunten behalve het laatste te verwijderen.

©PXimport

Verwijder alle herstelpunten behalve het meest recente.

5. Specifieke herstelpunten verwijderen

In Windows hebt u dus de mogelijkheid om ofwel álle herstelpunten te verwijderen, ofwel alle herstelpunten behalve het laatst aangemaakte herstelpunt. Wilt u daarentegen een aantal specifieke herstelpunten verwijderen, dan kunt u het programma CCleaner gebruiken. Nadat u het programma gestart hebt, gaat u naar Gereedschap / Systeemherstel. In dit venster worden alle bestaande herstelpunten getoond. U verwijdert een bepaald herstelpunt door het te selecteren, en vervolgens op de knop Verwijderen te klikken. Overigens is het met CCleaner niet mogelijk het laatst gemaakte herstelpunt te verwijderen.

©PXimport

Met CCleaner kiest u specifieke herstelpunten om te verwijderen.

6. Systeemherstel gebruiken Windows XP

Na alle voorgaande uitleg over de mogelijkheden van Systeemherstel, wordt het hoog tijd dat we uitleg geven over de manier waarop u deze functie nu eigenlijk gebruikt. In de inleiding van dit artikel legden we uit hoe u Systeemherstel opent. Gebruikt u Windows XP, dan opent een venster waarin de optie Een eerdere status van deze computer herstellen al gekozen is. Wanneer u nu op Volgende klikt, belandt u in een volgend venster, waarin aan de linkerkant een kalendertje te zien is met één of meerdere vetgedrukte data. Selecteert u een van deze data, dan wordt aan de rechterkant een overzicht met beschrijvingen van de op die dag gemaakte herstelpunten getoond.

U moet nu een herstelpunt kiezen van een tijdstip waarop het probleem dat u ondervindt zich nog niet voordeed. Als u dit gedaan hebt, klikt u op Volgende. Het volgende venster toont een overzicht van uw keuze, en tevens wordt hierin informatie getoond over de procedure die u gaat starten wanneer u nogmaals op Volgende klikt. Wanneer u dit doet verschijnt er kortstondig een venstertje dat meldt dat Systeemherstel bezig is met het herstellen van de instellingen. Hierna zal Windows opnieuw opgestart worden en tot slot verschijnt er een venster waarin meegedeeld wordt dat de computer naar het bewuste herstelpunt is teruggezet. In dit venster worden tevens opties getoond, die u kunt gebruiken als Systeemherstel niet het gewenste resultaat heeft opgeleverd. In dat geval kunt u een ander herstelpunt kiezen en de procedure nogmaals uitvoeren, of de zojuist uitgevoerde herstelprocedure ongedaan maken (zie hiervoor stap 9, Systeemherstel ongedaan maken).

©PXimport

Systeemherstel in Windows XP.

7. Systeemherstel gebruiken Windows Vista

De interface voor Systeemherstel werd na Windows XP gewijzigd. Wanneer u het programma start in Windows Vista, word u geconfronteerd met een venster waarin reeds een aanbevolen herstelpunt is gekozen. Klikt u nu direct op Volgende, dan zal de herstelprocedure met dit herstelpunt van start gaan. Om een ander herstelpunt te kiezen gebruikt u de optie Een ander herstelpunt selecteren. Wanneer u hierna op Volgende klikt, krijgt u een lijst te zien met alle herstelpunten die gedurende de afgelopen vijf dagen gemaakt zijn. Om meer herstelpunten te zien, zet u een vinkje bij Herstelpunten ouder dan 5 dagen weergeven. Nadat u het geschikte herstelpunt hebt gekozen, klikt u op Volgende. De rest van de procedure behoeft weinig uitleg. Nadat u de melding hebt gekregen dat de pc opnieuw opgestart moet worden, klikt u op Volgende. Nadat het proces voltooid is krijgt u een venstertje te zien waarin wordt gemeld dat de pc naar het betreffende herstelpunt is teruggezet.

8. Systeemherstel gebruiken Windows 7

De procedure in Windows 7 verschilt maar weinig van die in Windows Vista. In dit geval krijgt u echter geen venster met een aanbevolen herstelpunt te zien. In plaats daarvan verschijnt er een venster met enige informatie over Systeemherstel. Klikt u op Volgende, dan krijgt u een lijst met recente herstelpunten te zien.

Ook in dit geval gaat het om herstelpunten die de afgelopen vijf dagen gemaakt zijn. Om meer herstelpunten weer te geven, vinkt u hier de optie Meer herstelpunten weergeven aan. De rest van de procedure is gelijk aan die in Windows Vista.

©PXimport

Systeemherstel in Windows 7.

9. Systeemherstel ongedaan maken

Wanneer Systeemherstel het probleem niet heeft opgelost, kunt u het herstel ongedaan maken. Voordat u Systeemherstel uitvoert, wordt er namelijk automatisch een nieuw herstelpunt gemaakt dat u hiertoe in staat stelt. Het ongedaan maken gaat dus op dezelfde wijze als het uitvoeren van Systeemherstel. U kunt ook eerst proberen een ouder herstelpunt te selecteren (als u die tot uw beschikking hebt).

Weet u zeker dat u een herstelpunt hebt gekozen van een tijdstip waarop de problemen zich nog niet voordeden, maar wordt het probleem niet opgelost met het herstel? Dan wil dat zeggen dat Systeemherstel de betreffende problemen niet kan oplossen. In dat geval is het nuttig om op een extra herstelmogelijkheid terug te kunnen vallen.

10. Een tweede herstelmogelijkheid

Vaak zal een herstelbewerking met Systeemherstel de problemen oplossen, maar het is geen wondermiddel. Het is daarom ten zeerste aan te raden om een tweede herstelmogelijkheid achter de hand te hebben. De beste manier om uw computer in dat geval weer goed werkend te krijgen, is het terugzetten van een systeemkopie. Een systeemkopie, ook wel systeemimage genoemd, is een exacte kopie van de schijf of partitie waarop Windows zich bevindt. Wanneer u Windows 7 gebruikt, kunt u een systeemkopie maken met behulp van het programma Back-up maken en terugzetten, dat u bereikt via Starten / Configuratiescherm. Uiteraard hebt u hier een back-upmedium zoals een externe harde schijf voor nodig. De werkwijze is eenvoudig: u klikt in het linkerdeelvenster op Een systeemkopie maken en verder volgt u de aanwijzingen van de wizard.

©PXimport

Het maken van een systeemkopie in Windows 7 is erg eenvoudig.

11. Systeemkopie terugzetten

Om de systeemkopie in geval van nood terug te kunnen zetten, hebt u de Windows-installatieschijf nodig. Beschikt u hier niet over, dan dient u een systeemherstelschijf te maken. De optie om dit te doen treft u eveneens in het linkerdeelvenster van Back-up maken en terugzetten aan.

Ook Windows Vista bevat een back-upprogramma, maar de mogelijkheid om hiermee een systeemkopie te maken hebt u alleen in de versies Windows Vista Business, Ultimate en Enterprise. Wanneer u Windows Vista Home Basic of Home Premium gebruikt, zult u voor het maken van een systeemkopie dus op software van derden moeten terugvallen. Dit laatste geldt ook voor Windows XP. Hoewel XP eveneens een back-upprogramma bevat, is het maken van een systeemimage hiermee vrij lastig. Ook in dit geval kunt u hiervoor dus het best software van derden gebruiken. Wilt u hier geen geld aan uitgeven, dan kunnen we het freeware programma EASEUS Todo Backup aanraden, dat beschreven wordt in het kader 'EASEUS Todo Backup'.

EASEUS Todo Backup

Wanneer de door u gebruikte versie van Windows geen mogelijkheid biedt een systeemkopie te maken, zult u hiervoor software van derden moeten gebruiken. Een nadeel hiervan is dat deze software soms vrij prijzig is. Bent u niet bereid hier geld aan uit geven, maar wilt u toch geregeld een systeemkopie maken, dan kunnen we het gratis programma EASEUS Todo Backup aanraden. Het programma biedt een duidelijke interface, en de verschillende wizards leiden u moeiteloos door alle mogelijkheden die het te bieden heeft. En deze mogelijkheden zijn niet gering. Behalve systeemkopieën kunt u er back-ups van uw persoonlijke bestanden mee maken, en dit alles kunt u desgewenst op gezette tijden automatisch laten uitvoeren. Daarnaast kunt u met EASEUS Todo Backup complete harde schijven klonen - een optie die in sommige betaalde back-upprogramma's ontbreekt. Afgezien van het feit dat er geen Nederlandse versie beschikbaar is, hebben we weinig nadelen aan dit programma kunnen ontdekken.

©PXimport

Met EASEUS Todo Backup maakt u in een handomdraai systeemkopieën en back-ups.

Diensten als iCloud-foto’s en Google Foto’s zijn handig om je foto’s te back-uppen, beheren en delen. Alleen is de online opslagruimte beperkt. Ook je kijkt naar je privacy, zijn deze oplossingen niet altijd ideaal. Er zijn gelukkig gratis tools waarmee je bijna dezelfde ervaring hebt als bij deze online diensten. Je zet je foto’s niet in de cloud, maar gewoon op je eigen pc of NAS.

Er is weinig mis met de gespecialiseerde cloudopslagdiensten van Apple, Google, Microsoft (OneDrive) en Dropbox. Je kunt hiermee prima foto’s bewaren en delen. De tools zijn voor dit gebruik zelfs uitstekend, maar de opslagruimte is vaak beperkt en het blijven cloudoplossingen. Je bestanden staan dus ergens anders opgeslagen.

Overweeg je een alternatief om foto’s te synchroniseren zonder cloudopslag, dan zijn er meerdere opties, zoals Nextcloud (met de Photos-app), PhotoPrism, digiKam en Piwigo. Wij zijn gecharmeerd van de opensource-dienst Immich en Synology Photos, die je specifiek voor de Synology-NAS kunt gebruiken. Beide tools bieden functies als automatische fotoback-ups, album- en gebruikersbeheer, gezichtsherkenning, tijdlijnweergave, tagging, locatiegebaseerd zoeken, delen, raw-bestanden en toegang via een webinterface. Kortom, er is weinig in de cloudoplossingen dat je bij deze gratis tools niet vindt. We maken eerst kennis met Immich (uitgesproken als het Engelse ‘image’) en daarna met Synology Photos. We focussen ons hierbij op de installatie, de initiële configuratie en het basisgebruik.

Immich

Docker-installatie

Immich wordt frequent geüpdatet en is beschikbaar voor meerdere platformen. Wij gaan aan de slag met de installatie onder Windows. Dit doen we via het gratis Docker Desktop. Docker Desktop beheert containers, een soort lichte, afgescheiden virtuele omgevingen met alle benodigde apps, services en instellingen. Installeer de app met enkele muisklikken en start deze op (de eerste keer kun je op Accept en tweemaal op Skip klikken). Minimaliseer vervolgens het venster, maar laat de app actief.

Goed om te weten: je kunt Immich via Docker ook op je NAS installeren, wat hier ook wel Container Manager (Synology) of Container Station (QNAP) genoemd. In dit artikel gaan we hier alleen niet verder op in.

Docker Desktop heb je met een paar muisklikken geïnstalleerd en opgestart.

Voorbereiding

Immich installeren we dus als Docker-container. Eerst voer je enkele voorbereidingen uit. Open de verkenner en ga naar de map Linux (onderaan). Open vervolgens de submap docker-desktop en dan Home. Maak hier een map met jouw naam en daarbinnen de submap Docker. Binnen deze docker-map maak je de map Immich-app aan. Het pad wordt dus: \\wsl.localhost\docker-desktop\home\<je_naam>\docker\immich-app.

Creëer nu twee submappen in een andere map op een schijf met genoeg opslagruimte: Library en Postgres (bijvoorbeeld C:\Users\<je_accountnaam>\Docker\Immich\library).

Navigeer nu in de verkenner naar de map Immich-app. Houd de Shift-toets ingedrukt, klik met rechts op een lege plek en kies PowerShell-venster hier openen. Houd de verkenner geopend en ga via deze pagina naar de downloadsite. Klik bij Get docker-compose.yml file op het documenten-pictogram (Copy), plak dit in PowerShell met Ctrl+V en druk op Enter om het yml-bestand te downloaden. Herhaal dit voor het commando bij Get .env file, zodat zowel het yml-bestand als het env-bestand in de map Immich-app staan.

Open het env-bestand in een teksteditor, bijvoorbeeld Notepad++ of Kladblok, en pas de volgende variabelen aan:

Zorg ervoor dat de paden kloppen met jouw situatie en sla het aangepaste bestand op.

Voordat je de container installeert, moet je eerst enkele variabelen aanpassen in het env-bestand.

Installatie

Alles is nu klaar om de Docker-container met Immich te draaien. Ga terug naar de map Immich-app en voer het commando docker-compose up -d uit. Dit zorgt ervoor dat alle benodigde onderdelen worden gedownload en uitgevoerd. Na enkele minuten zie je in het Docker Desktop-venster, bij Containers, dat de vier Immich-onderdelen actief zijn. Test dit direct door Localhost:2283 op de adresbalk van je browser in te vullen. Dit is de standaardpoort waarop Immich draait; dit zie je bij Immich_server in het Docker-containeroverzicht. Als het nodig is, kun je het poortnummer aanpassen in het yml-bestand. Klik in de webinterface op Aan de slag om daadwerkelijk met Immich te starten.

Je kunt de containers op elk moment stoppen en starten vanuit Docker Desktop. Dit doe je in de rubriek Containers: selecteer Immich en druk op Stop of Start.

De vier containers zijn gestart en Immich is nu bereikbaar vanuit de webinterface.

Configuratie

Je begint met het aanmaken van een beheerdersaccount. Vul de gevraagde gegevens in en bevestig met Registreren. Log daarna in met het opgegeven e-mailadres en wachtwoord.

Klik in het welkomstvenster op Thema, kies Licht of Donker, en ga naar Privacy. Hier kun je de kaartfunctie inschakelen (om foto’s via coördinaten op een kaart te tonen) en de versiecontrole activeren (voor het ontvangen van updates).

Ga vervolgens naar Opslagtemplate en bepaal of je fotobestanden automatisch wilt ordenen op basis van metadata. Als dit ingeschakeld is, kun je bij Voorinstelling een structuur kiezen met een sjabloon. Kies bijvoorbeeld voor {{y}}-{{MMMM}}-{{dd}}/{{filename}}. Bevestig met Klaar.

Je kunt via een sjabloon je foto’s bewaren op basis van bepaalde metadata.

Basisgebruik

Links in de webinterface zie je een venster met onderdelen als Foto’s, Verkennen, Kaart, Delen, Favorieten, Albums en Gereedschap. Open Foto’s, klik op de plusknop en selecteer de gewenste fotobestanden. De geüploade foto’s verschijnen als miniaturen in een tijdlijn. Bovenaan zie je een zoekbalk met rechts een filterknop om media te selecteren op onder meer naam, plaats, camera, datum en type. Gebruik Uploaden (rechtsboven) om extra foto’s toe te voegen.

Selecteer een of meer foto’s. Rechtsboven verschijnen meerdere knoppen, zoals Toevoegen aan favorieten (voor de rubriek Favorieten) en een menu om de selectie te downloaden, archiveren, verwijderen, de datum of locatie te wijzigen, of miniaturen en metadata te vernieuwen.

Via Toevoegen aan kun je foto’s aan een album toevoegen. Klik op +Nieuw album om een album te maken dat je terugvindt in de rubriek Albums. Gebruik Verkennen in het linkervenster om foto’s gegroepeerd te zien op tijd, locatie of – via AI – op herkenbare objecten, gezichten of thema’s, zoals berglandschappen.

De webinterface van Immich heeft wel wat weg van Google Foto’s.

Back-ups en delen

Je vindt in de webinterface ook de optie Delen. Klik hierop, voeg een beschrijving toe en eventueel een wachtwoord. Geef aan of de ontvanger foto’s mag downloaden en/of uploaden. Stel hiervoor een verloopdatum in, bijvoorbeeld over 1 dag. Klik op Link maken om een link te genereren. Deze link is mogelijk http://localhost<…>, maar je kunt dit aanpassen naar het interne ip-adres van je Immich-server, of een extern adres dat vanaf internet bereikbaar is (zie tekstkader ‘Vanaf het internet’).

Wil je media delen met specifieke personen? Klik hiervoor rechtsboven op je accountpictogram en kies Beheer. Ga naar Gebruikers, klik op Gebruiker aanmaken, vul de gegevens in en bevestig. Bij het openen van een fotoselectie of album kun je dan via de deelknop direct de gewenste gebruiker(s) selecteren, zodat de media in hun webomgeving beschikbaar zijn.

Voor Android en iOS kun je de mobiele Immich-app installeren. Vul het ip-adres van je Immich-server in en meld je aan. Tik op de upload-knop, geef Immich de nodige machtigingen en kies Selecteer om aan te geven welke fotoalbums de app moet back-uppen naar je server. Zet Albums synchroniseren aan om dit te automatiseren en bevestig met Back-up uitvoeren.

Immich is ook beschikbaar als mobiele app, wat handig is voor (automatische) mediaback-ups.

Synology Photos

Voorbereiding

We gaan uit van een Synology-NAS (Network Attached Storage) die via een webinterface toegankelijk is. Verbind via je browser met de webinterface van DSM, het Synology-besturingssysteem.

Open nu eerst het Configuratiescherm, kies Gebruiker en groep, ga naar Geavanceerd en zorg dat Gebruiker basismap inschakelen is ingeschakeld (op het gewenste volume). Bevestig met Toepassen. Open daarna de app File Station, waar je ziet dat de mappen Home en Homes (met persoonlijke submappen voor elke NAS-gebruiker) zijn aangemaakt.

Ga vervolgens naar Package Center in het hoofdmenu. Als de app Synology Photos nog niet is geïnstalleerd, zoek dan naar de naam van deze app. Klik vervolgens op Installeren en daarna op Openen. Klik rechtsboven op je profielicoon, kies Instellingen en open het tabblad Gedeelde ruimte. Schakel eventueel Gedeelde ruimte in en bevestig met Opslaan. Gedeelde media worden nu standaard opgeslagen in de map \photo.

Het is even wennen, maar je persoonlijke media en je gedeelde media belanden voortaan in de daarvoor bestemde mappen.

Gedeelde media

Als je nu foto’s met bijvoorbeeld familieleden wilt delen die toegang hebben tot je NAS, volg dan deze stappen. Ga naar Configuratiescherm / Gebruiker en groep, open het tabblad Groep en klik op Maken. Geef een groepsnaam op (bijvoorbeeld Familie) en druk op Volgende. Selecteer de gewenste leden, druk drie keer op Volgende en vink Synology Photos in de kolom Toestaan aan. Bevestig met Volgende (tweemaal) en met Voltooid.

Open vervolgens de app Synology Photos. Bij Instellingen / Gedeelde ruimte klik je op Toegangsmachtigingen instellen. Selecteer de groep (Familie) en kies Volledige toegang in de uitklapmenu’s. Bevestig met de plusknop en klik op Opslaan. Zet daarna op het tabblad Gedeelde ruimte een vinkje bij zowel Gezichtsherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte als Onderwerpherkenning inschakelen in Gedeelde ruimte. Bevestig met Opslaan.

Test de instellingen door een gebruiker uit de groep aan te melden op je NAS, bijvoorbeeld via een incognito-tabblad in je browser. Zodra deze gebruiker Synology Photos opent, kan ook hij media uploaden in zowel de persoonlijke ruimte als de gedeelde ruimte. Links bovenaan in het applicatievenster kun je tussen deze ruimtes schakelen. De inhoud van deze ruimtes kun je overigens ook op bestandsniveau beheren via de overeenkomstige mappen in File Station (althans als administrator).

Als lid van de groep Familie krijgt deze gebruiker meteen ook toegang tot de gedeelde ruimte.

Basisgebruik

We laten nu zien hoe je met fotoalbums werkt. Gebruik eerst de knop Filter tonen (rechtsboven) om filters te activeren en snel de gewenste foto’s te vinden. Selecteer vervolgens een reeks foto’s; er verschijnt een rode balk. Klik hier op de plus-knop Toevoegen aan album, kies +Nieuw album, vul een naam in en druk op OK. Ga naar Albums (tweede knop) in het applicatievenster. Hier kun je foto’s opvragen volgens Recent toegevoegd, Labels en Locaties en, indien eerder ingeschakeld, volgens Mensen (gezichtsherkenning) en Onderwerpen (objectherkenning). Je albums vind je hier ook. Met de plus-knop rechtsboven kun je hier nieuwe albums maken.

Ga met de muisaanwijzer boven een album staan; er verschijnt een knop met drie puntjes. Klik op Delen. Schakel Koppeling delen in en stel bij Privacy-instellingen in of het album Privé of Openbaar is (eventueel met downloadmachtiging). Bij Privé selecteer je bij Lijst van genodigden de gewenste gebruiker(s) of groep(en) en geef je de machtigingen aan: Weergave, Downloaden of Provider (beheerder). Je kunt ook een wachtwoord en vervaldatum instellen. Kopieer de link en bevestig met Opslaan.

Klik op Delen (derde knop) in het applicatievenster en kies Fotoverzoek. Klik op Fotoverzoek maken, vul een onderwerpsregel in, selecteer een bestemmingsmap en bevestig met Verzoek maken. Je hoeft nu alleen maar de link te sturen naar de mensen van wie je graag foto’s wilt ontvangen voor je collectie.

Goed om te weten: er is ook een mobiele app voor Android en iOS van Synology Photos met de functie Photo Backup. Daarmee synchroniseer je opgeslagen foto’s en video’s.

Je kiest zelf met wie je albums deelt en met welke machtigingen je dat doet.

De Denon AH-C500W-oortjes beloven vanwege de open pasvorm comfort en omgevingsbewustzijn. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een pasvorm die niet echt aansluit op de gehoorgang.

Het ontwerp van de Denon AH-C500W is volgens de fabrikant gericht op comfort; daarvoor heeft de fabrikant een zogenaamde 'open pasvorm' in het leven geroepen die niet diep in je gehoorgang zit. Hierdoor voelen de oordopjes licht aan en kun je ze lang zonder enige irritatie dragen. Bovendien blijf je goed in verbinding met je omgeving, omdat er geen ruisonderdrukking is en de dopjes zelf niets tegenhouden. Dat zijn allemaal mooie manieren van omdenken. De AH-C500W-dopjes hebben dan ook geen rubber tips die in je oren gaan en de boel afsluiten, maar vallen bij bewegingen daardoor ook makkelijk uit je oren.

De oordopjes beschikken over moderne technologie zoals bluetooth 5.3 met multipoint-connectiviteit, waardoor je met twee apparaten tegelijk kunt verbinden. De totale batterijduur bedraagt 24 uur, inclusief de oplaadcase. Dankzij de IPX4-classificatie zijn ze bestand tegen zweet en spatwater, maar gezien de vorm zijn ze niet echt geschikt voor sporters. De bediening verloopt via gevoelige aanraakoppervlakken op de oordopjes of via de gratis app. Verder hebben ze microfoons met beamforming voor heldere telefoongesprekken.

©Wesley Akkerman

Gladde oortjes

Aan de functionaliteit ligt het dus zeker niet. Denon zet daarmee in op een breed publiek. We vinden het alleen jammer dat de oortjes geen rubber tips hebben, want die helpen vaak bij het blijven zitten in de gehoorgang. We realiseren ons dat dit een persoonlijke voorkeur is; er zijn immers nog steeds mensen die liever gladde oordopjes hebben dan rubber of siliconen oortips die je dieper in je oor moet duwen. Maar als je lang haar hebt, je veel met je hoofd beweegt of de oordopjes met de hand (en niet via de app) bedient, is de kans groot dat je ze verplaatst of dat ze uit je oren vallen.

We vinden de bediening op de oortjes sowieso behoorlijk gevoelig, maar gelukkig kun je die uitschakelen via de gratis Denon Headphones-app. Dat hebben wij dan ook gedaan. We hebben ze regelmatig beter in onze oren moeten draaien, omdat ze niet bleven zitten, en hebben daardoor regelmatig onbedoeld functies geactiveerd. Bovendien beschikt de app over een vijfpunts equalizer. Heel handig, want daarmee verbeter je het geluid daadwerkelijk. Helaas kun je je eigen instellingen niet opslaan; als je terug wilt naar oude settings, dan moet je die handmatig invoeren.

©Wesley Akkerman

Het open karakter

Omdat de Denon AH-C500W een open karakter heeft, zijn ze lastig te vergelijken met oordopjes die wel beschikken over enige afsluiting. Maar dat is dan ook precies de bedoeling. Het is maar net wat je van een setje oortjes verlangt. En eerlijk is eerlijk: ze zijn zo licht dat je ze bijna niet voelt zitten. Door dit karakter klinkt de muziek heel helder, terwijl je ondertussen alles nog meekrijgt vanuit je omgeving. In het openbaar vervoer is dat een nachtmerrie, maar we denken niet dat Denon verwacht dat je ze overal gebruikt.

Verder is ons duidelijk dat de Denon AH-C500W flink wat kracht mist. Zonder equalizerinstellingen vallen de lagere tonen helemaal weg, waardoor je voornamelijk naar de vocalen en hogere segmenten luistert. Met de traditionele glimlachinstellingen van de equalizer (zie de screenshots verderop) trek je het middensegment verder weg van de audioweergave, maar geef je wel een flinke boost aan het onderste deel. Daardoor klinkt de muziek al wat aangenamer. Maar oordopjes met een betere afsluiting zullen in dit geval altijd beter klinken dan de AH-C500W.

©Wesley Akkerman

Open of gesloten?

Je zou de Denon AH-C500W daardoor beter kunnen vergelijken met oordopjes die je meer boven je gehoorgang plaatst – denk aan de Openfit 2+ van Shokz. Daar klinkt de soundstage daadwerkelijk warm, vol en gedetailleerd, en daar kunnen we de Denon-oortjes niet altijd op betrappen. Helemaal eerlijk is de vergelijking trouwens niet, omdat het producten uit twee technisch verschillende groepen zijn. Maar in onze beleving legt dit setje het af tegen oortjes met afsluiting en écht open oordoppen. Het is het net niet, zogezegd.

Daar speelt het ontwerp ook een grote rol in. De Denon AH-C500W's blijven minder goed zitten dan open modellen die je met een haakje om je oren bevestigt. Je bent ze bovendien voortdurend aan het bijdraaien om maar een goede pasvorm te vinden. Wellicht ligt dat deels aan de oren van ondergetekende, maar dat is nu eenmaal wel de ervaring. Ze doen bovendien sterk denken aan de AIrPods. En daardoor hebben we ook het idee dat Denon meer het Apple-publiek wil aanspreken. Een onbegonnen zaak, aangezien die mensen meestal al voorzien zijn.

©Wesley Akkerman

Denon AH-C500W kopen?

De Denon AH-C500W wil zichzelf met zijn open ontwerp neerzetten als een alternatieve keuze voor wie omgevingsbewust wil blijven. In de praktijk pakt dit concept echter minder goed uit. Het ontbreken van rubber oortips resulteert in een onrustige pasvorm, waardoor de oordopjes bij de minste beweging al dreigen uit te vallen. Deze constante noodzaak tot bijstellen leidt tot frustratie, mede door de overgevoelige aanraakbediening. Gelukkig kun je die via de app uitschakelen, maar dat verandert verder niets aan het idee dat ze niet echt lekker zitten.

Ook op audiogebied overtuigen de oortjes niet helemaal. Het open karakter levert een helder geluid op, maar de basweergave is ondermaats en vereist flinke aanpassingen via de equalizer, waarvan je de instellingen frustrerend genoeg niet kunt opslaan. De AH-C500W's vallen hierdoor in een lastig niemandsland: ze missen de geluidsisolatie en krachtige bas van afgesloten oordopjes en de stabiele pasvorm van échte open-ear modellen met oorhaken. Uiteindelijk voelen de oordopjes aan als een compromis dat op de belangrijkste vlakken helaas tekortschiet.