Sommige data houd je wellicht liever voor jezelf en dat lijkt ons niet meer dan een basisrecht. De beste manier om dat te doen blijft vooralsnog stevige encryptie. Je hoeft daar niet per se extra software voor te installeren. Encryptie in Windows is ook mogelijk via Encrypting File System, of EFS. Lees hier hoe.

In de duurdere varianten van Windows XP en hoger (zoals in Windows 10 Pro, Enterprise en Education) zit een degelijk versleutelingsmechanisme ingebouwd: EFS (encrypting file system). Onderliggend werkt EFS met een persoonlijk encryptiecertificaat, dat zowel je publieke als je private sleutel bevat. Windows gebruikt je publieke sleutel om de eigenlijke bestandsencryptiesleutel (FEK, File Encryption Key) te versleutelen.

Deze laatste sleutel is symmetrisch en wordt dus ook gebruikt om de gegevens te ontsleutelen. Aangezien die echter met je publieke sleutel is versleuteld, moet die eerst met je private sleutel worden gedecodeerd. Dit sleutelpaar is echter gekoppeld aan je Windows-account: een andere gebruiker die bij Windows is aangemeld kan je versleutelde data dus niet ontsleutelen.

Er zit hier wel een addertje onder het gras: ben je je wachtwoord voor je login-account vergeten of wijzigt de administrator je wachtwoord, dan krijg je geen toegang meer tot je versleutelde data. Het valt evenmin helemaal uit te sluiten dat data in tijdelijke bestanden kunnen ‘lekken’, gezien bij EFS niet de gehele schijf wordt versleuteld.

Bestanden versleutelen

Je gaat als volgt met EFS aan de slag. Start de Verkenner en rechtsklik op het een bestand of map. Vanaf Windows 10 (1607) hoeven die data zich trouwens niet noodzakelijk op een ntfs-partitie te bevinden; EFS werkt ook op exfat en fat(32). Vervolgens kies je Eigenschappen en klik je op het tabblad Algemeen de knop Geavanceerd aan. Plaats een vinkje bij Inhoud versleutelen om gegevens te beveiligen en bevestig met OK (2x).

Gaat het om een map, dan krijg je de bijkomende vraag of je de wijzigingen – lees: de encryptie – alleen op de inhoud van deze map wilt toepassen, dan wel ook op onderliggende mappen bestanden. Kies je voor de eerste optie dan worden alleen nieuwe bestanden in de hoofdmap versleuteld. Bij de tweede optie worden alle (bestaande en nieuwe) data in hoofd- en submappen versleuteld. Versleutelde bestanden herken je aan het icoon met het gele hangslotje.

Het ontsleutelen gebeurt geheel transparant voor de rechtmatige gebruiker; voor andere gebruikers blijven de data echter versleuteld.

©PXimport

Back-up maken

Je doet er in elk geval verstandig aan een back-up van je certificaat te maken: op die manier kun je nog bij je versleutelde data komen als je certificaat verloren of corrupt is geraakt. Zodra je data met EFS hebt versleuteld, verschijnt een EFS-pictogram in het systeemvak van Windows. Klik dit aan, geef aan dat je een back-up wilt maken en volg de verdere instructies.

Duikt dit pictogram niet op, dan kan het ook nog via de opdrachtprompt met het commando:

Zodra je dan het wachtwoord hebt ingetikt waarmee je het back-upbestand wilt afschermen, verschijnt het bestand MijnEfsCertificaat.pfx op je bureaublad, vanwaaruit je het bij voorkeur naar een extern medium kopieert. Of je zet de certificaatsbeheerder in (druk op Windows-toets+R en voer certmgr.msc uit). Open hier de rubriek Persoonlijk / Certificaten, rechtsklik op het certificaat met Encrypting File System in de kolom Beoogde doeleinden en kies Alle taken / Exporteren, waarna je de instructies van de wizard volgt.

Doet zich een calamiteit voor dan kun je je back-up via deze certificaatsbeheerder alsnog importeren: rechtsklik op Persoonlijk, kies Alle taken, Importeren en volg de instructies van de wizard.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.