Freewaremakers zijn meestal enthousiaste computergebruikers die niet programmeren uit winstbejag, maar hun vaardigheden inzetten om iets te verbeteren. Dankzij de gratis programma’s wordt computeren leuker én handiger! We bespreken de beste freeware van dit moment en nieuwe versies van ‘evergreens’.

Tip 01: Muzikale bezem

Geschikt voor: Windows 7, 8.x, 10

Wanneer je een grote muziekverzameling hebt, dan sluipen daar onherroepelijk dubbele nummers in, bijvoorbeeld omdat je van een artiest naast alle gewone cd’s ook alle compilatiealbums als mp3 bezit. Als blijkt dat alles op zo’n compilatie in dezelfde vorm al in andere mappen staat, kun je van die nummers net zo goed een playlist maken voor als je eens zin hebt in alleen de hits. Dat scheelt een hoop ruimte.

Wanneer nummers keurig en consequent zijn getagd, is het eenvoudig om dubbele exemplaren aan de hand van die tags te vinden, maar als dat niet zo is, dan struikel je over identieke nummers in verschillende bestandsformaten of met verschillende bitrates. En dan hebben we het nog niet eens over klassieke muziek, waar de verzamelaar vaak meerdere uitvoeringen van hetzelfde werk heeft en misschien alleen zijn favoriet wil behouden. Voor al deze gevallen is er Similarity.

In de standaardinstelling (Find Duplicates) zal Similarity na een klik op de grote afspeelknop een analyse op tags en audio-inhoud laten uitvoeren. En passant neemt het ook meteen afbeeldingen mee (denk aan hoesjes). Daarnaast is er de functie Analyze Files, dat een goede indruk geeft van geluidskwaliteit, zodat je de makkelijker de beste bestanden kunt bewaren.

©PXimport

Tip 02: Speel als een pro

Geschikt voor: iOS

Om in een band te kunnen spelen, moet je heel veel muzieklessen nemen en heel veel oefenen. Niet iedereen heeft daar zin in of tijd voor, en bovendien beschikken we niet allemaal over het vereiste talent. De moderne techniek kan het echter wel dusdanig makkelijk maken dat bijna iedereen iets aangenaams kan laten horen. In de app JamBandit vinden we zo’n stukje techniek.

Elk nummer is opgebouwd uit akkoorden, en bij die akkoorden klinken sommige noten geweldig en andere absoluut niet. Uiteraard heeft de leek geen idee voor welke noot wat geldt. Daarnaast zal het die leek bij heel veel instrumenten niet eens lukken om er überhaupt een fatsoenlijk geluid uit te krijgen. JamBandit lost beide problemen op: alle noten speel je door ergens op het scherm van je iPhone of iPad te tikken en de noten die daarbij geproduceerd worden, passen automatisch bij de gekozen demosong. Je hebt de keuze uit meerdere songs en meerdere instrumenten, dus speel en geniet!

©PXimport

Tip 03: Voorleeskunde

Geschikt voor: iOS, Android

Nederlanders zijn van oudsher geen geweldige sprekers. Zelfs in de Tweede Kamer wordt heel wat afgestunteld als het aankomt op spreekvaardigheid. Toch ontkom je er vaak niet aan, bijvoorbeeld als je wat moet zeggen bij een feestelijke gelegenheid. Meestal wordt er dan een briefje uit de tas of binnenzak tevoorschijn getoverd.

En wat te denken van het hebben van een eigen Youtube-kanaal? Dat is toch een soort kleinschalige tv-zender, dus wil je net zo vlot babbelen als Matthijs van Nieuwkerk. Veel pratende hoofden op tv doen hun kunstje door middel van de teleprompter; een scherm met tekst vlak bij de camera. De tijd dat ze die dingen alleen in Hilversum hadden staan, is allang voorbij, want met Teleprompter Pro Lite (ook voor Android) heeft iedereen toegang tot een app die hetzelfde kan. Je kunt er tekst direct in invoeren of importeren vanuit een Word-document. Vervolgens kies je lettertype en -grootte en stel je een scrolsnelheid in. Daarna staat niets je meer in de weg om iedereen onder tafel te kletsen.

©PXimport

Tip 04: Leer programmeren

Geschikt voor: Windows 7, 8.x, 10

Het overgrote merendeel van de computerbezitters is alleen gebruiker, en slechts een fractie ontwikkelt zelf software. Toch is dat laatste helemaal niet zo gek; tenslotte doe-het-zelven we ons ook helemaal suf en houden we op die manier honderden bouwmarkten in stand. Het voordeel van zelf programma’s maken is natuurlijk dat je ze helemaal naar je eigen zin kunt ontwerpen. Aan programmeren kleeft echter het imago dat het moeilijk is (alsof metselen dat niet is!). Een van de vele initiatieven om dat imago weg te nemen is PWCT, dat staat voor Programming Without Coding Technology. Hoewel visuele programmeer-omgevingen doorgaans beperkt zijn in hun mogelijkheden en vooral tot doel hebben de gebruiker de concepten van het programmeren te tonen, kun je met PWCT bijna alles maken. Natuurlijk lukt dat niet al na een paar minuten, maar het programma biedt toegang tot een zeer grote verzameling voorbeeldprogramma’s, tutorials en video’s waarin het gebruik van PWCT uit de doeken wordt gedaan. Samen zorgen deze ervoor dat iedereen die dat wil met een beetje studie en doorzettingsvermogen zijn eigen software kan ontwikkelen.

©PXimport

Tip 05: Opstartbestanden

Geschikt voor: Windows XP, 7, 8(.1), 10

Harde schijven worden steeds groter en processoren steeds sneller, dat weten we allemaal. Dat zorgt ervoor dat programma’s op onze pc steeds complexere dingen kunnen doen, maar vreemd genoeg zorgt dat er ook voor dat bij het opstarten steeds meer processen actief worden. Een paar jaar geleden lag het aantal opstart-items op onze test-pc nog onder de 100, en nu is dat al bijna het dubbele!

Niet alleen vraag je je af of daar niet eens de bezem doorheen kan, maar ook of al die items wel veilig zijn. Een goede opstartmanager komt dan ook altijd van pas, en Autorun Organizer is er zo eentje. Het programma scant de opstartmap en het register, en geeft dan een lange lijst met gevonden programma’s en services. Als we bij installatie toestemming hebben gegeven voor dataverkeer, worden deze ook allemaal aangeboden bij Virustotal. Hierdoor kunnen we in de lijst meteen zien welke items als riskant of zelfs gevaarlijk worden beoordeeld. Daarnaast vertelt Autorun Organizer ons of we het opstarten van onderdelen kunnen uitstellen, zodat onze pc sneller gebruiksklaar is. En … wijzigingen ongedaan maken kan natuurlijk altijd.

©PXimport

Tip 06: Foto’s fraaier

Geschikt voor: elk systeem

In het vorige nummer keken we op deze plaats naar online-fotobewerker Polarr en stelden we vast dat zo’n toepassing op internet handig is voor wie incidenteel een foto wil oplappen of -leuken. Uiteraard zijn er meerdere sites die dat kunstje kennen, de een met meer mogelijkheden dan de ander. Een heel aardige met flink wat functies is BeFunky Free.

Een van de grote verdiensten van deze toepassing is dat hij met lagen kan werken, zodat de meer veeleisende gebruiker foto’s kan mengen op elke manier die maar denkbaar is. Daarnaast zijn er uiteraard de bekende gereedschappen om licht en kleur te verbeteren, maar ook meer geavanceerde zoals Fill Light om foto’s (desgewenst plaatselijk) meer dynamiek te geven.

Als het gaat om het verfraaien van portretten zijn veel functies in de gratis versie uitgeschakeld, maar je kunt bijvoorbeeld wel rode ogen repareren (Fix Redeye) en vlekjes wegwerken (Blemish Fix). BeFunky blinkt uit in effecten waarvan er gelukkig wel veel in de gratis versie actief zijn. Al met al is het dan ook een behoorlijk veelzijdige fotobewerker.

©PXimport

Tip 07: Leesvoer

Geschikt voor: Windows 7, 8(.1), 10

Ondanks onze tablets en e-readers lezen we ook nog altijd heel wat af op de pc, en dat in een veelheid aan formaten. Pdf is natuurlijk van oudsher een populaire standaard voor documenten die (ook) veel illustraties bevatten, maar heeft als nadeel dat het een gesloten formaat is. Daarom is er ook de open concurrent DjVu. Helaas kunnen maar weinig pdf-lezers daarmee uit de voeten. Daarnaast lezen we op de pc natuurlijk ook nog in andere formaten, zoals ePub. Wat zou het toch fijn zijn als dat allemaal met één programma kon. Welnu, dat kan, en wel met Sumatra PDF Reader, dat naast de genoemde formaten nog e-bookformaat mobi leest, XPS (de open variant van XML) én helpbestanden in CHM-formaat. Stripliefhebbers kunnen daarnaast aan de slag met archiefbestanden in CBZ- en CBR-formaat.

Sumatra is beschikbaar als 32- en 64bits-uitvoering en heeft voor beide formaten een portable-versie. Voor een documentlezer geven wij echter de voorkeur aan de installatieversie.

©PXimport

Tip 08: Allespakker

Geschikt voor: Windows 7, 8(.1), 10

Voor het opslaan van de inhoud van het beeldscherm is ooit de PrintScreen-knop in het leven geroepen (die deze inhoud oorspronkelijk vanuit de tekstschermen van ms-dos ook daadwerkelijk naar een printer stuurde). Met de komst van Windows bood de knop de mogelijkheid de inhoud van het scherm (of een venster) op het klembord te plaatsen om deze vervolgens als plaatje op te slaan. Sindsdien zijn de mogelijkheden van de computer drastisch uitgebreid, maar de functies van PrintScreen groeiden in Windows niet mee. Er zijn dan ook heel wat – al dan niet commerciële – programma’s om meer te kunnen met schermopnamen. Te denken valt aan het vastleggen van willekeurige vormen, de complete inhoud van een venster met schuifbalk, zoals een lange webpagina in de browser, beelden in 3D-games en ook het opnemen van schermvideo’s. Snap 2018 is een programma dat al deze mogelijkheden biedt en daarnaast de nodige bewerkingsfuncties kent voor vastgelegde afbeeldingen of video’s, al zijn in dat laatste onderdeel bepaalde functies alleen toegankelijk in het betaalde Snap 10.

©PXimport

Tip 09: Makkelijke back-up

Geschikt voor: Windows XP, 7, 8(.1), 10

We weten allemaal dat het belangrijk is om back-ups te maken, maar de ene back-up is de andere niet. Wil je een back-up op bestandsniveau? Wil je een partitie dupliceren? Wil je een exact duplicaat van een complete schijf? Aan elke methode kleven voor- en nadelen. DriveImage XML biedt in elk geval een methode die wij prettig in gebruik vinden. Met dit programma maak je back-ups op het niveau van partities. Deze zijn niet incrementeel, zoals dat heet. Dat wil zeggen dat een nieuwe back-upopdracht niet even snel de verschillen met de vorige back-up wegschrijft, maar gewoon weer de hele schijf kopieert. Dat is een nadeel, want het duurt langer dan een incrementele back-up. DriveImage leent zich dan ook vooral voor het slechts af en toe maken van een kopie, bijvoorbeeld op een externe harde schijf. Het aardige daarbij is dat het programma de back-up kan comprimeren (wat wel meer tijd kost). Hoe goed dat lukt, hangt uiteraard van de inhoud van de schijf af.

Is een back-up eenmaal gemaakt, dan kun je hiermee een schijf volledig reconstrueren, maar – en dat is heel prettig – je kunt er ook losse bestanden of mappen uithalen.

©PXimport

Tip 10: Dorstlesser

Geschikt voor: Windows 7, 8(.1), 10

Van computeren krijg je dorst, en als het daar niet van is, dan wel van iets anders. Bier is voor velen een goede dorstlesser en is er in onnoemelijk veel soorten en (regionale) varianten. Omdat we leven in een tijd waarin veel mensen een hang naar ambachtelijkheid hebben, doen kleine brouwerijtjes het goed en storten ook steeds meer mensen – vooral mannen – zich op het zelf maken van het edele gerstenat. Maar ja, daar komt heel wat bij kijken! De gemiddelde drankproducent in spe kan dus wel wat hulp gebruiken; Brouwhulp, om precies te zijn. Brouwhulp is een fenomenaal Nederlandstalig programma dat wordt geleverd met een schat aan recepten voor heel veel soorten bier. Omdat iedere (thuis)brouwer weer met andere apparatuur werkt, geef je eerst gegevens daarover op en vervolgens past Brouwhulp zijn recepten daarop aan. Uiteraard kun je ook zelf recepten toevoegen of bestaande wijzigen. Van alle benodigde ingrediënten weet het programma de leverancier te melden. Is het bier eenmaal gebrouwen, dan kan de brouwer er verschillende testjes op loslaten en de uitkomsten daarvan (bijvoorbeeld het alcoholpercentage) vergelijken met de informatie uit het recept.

©PXimport

Tip 11: Letterzetter

Geschikt voor: Windows 7, 8(.1), 10

Wie zelf weleens nieuwsbrieven, uitnodigingen, kaarten, posters of diploma’s maakt, weet dat je nooit genoeg goede lettertypen kunt hebben. Elk lettertype heeft nu eenmaal een eigen uitstraling en als je een lettertype gebruikt dat niet bij de boodschap past, dan kan die boodschap weleens in het water vallen. Zie hier voor een selectie fraaie voorbeelden daarvan.

Gelukkig zijn er volop websites waar we lettertypen (in het Engels ‘fonts’) kunnen downloaden, maar zelf maken is natuurlijk ook een optie. Het ontwerpen van een font houdt een beetje het midden tussen kunst en wetenschap, en is dan ook een leuke bezigheid voor wie van creatief puzzelen houdt. Een van de allerbeste programma’s om lettertypen mee te ontwerpen, is FontForge. Hiermee kun je volledig schaalbare fonts maken (die dus in allerlei groottes kunnen worden getoond). Hoewel het programma wat overweldigend kan ogen, is er goede Engelstalige documentatie hier te vinden. Een prettige bijkomstigheid is dat je bestaande Windows-fonts kunt openen om die als uitgangspunt te gebruiken.

©PXimport

Tip 12: 1000 Woorden

Geschikt voor: Windows XP, 7, 8(.1), 10

Een plaatje zegt meer dan duizend woorden, aldus een bekend gezegde. Of het er precies duizend zijn, weten we niet, maar zeker is wel dat er een grote kern van waarheid in zit. Probeer maar eens een eenvoudige computerconfiguratie te beschrijven: de pc wisselt data uit met het modem en het modem kan – net als de pc – data naar de printer sturen. Oké, dat waren slechts 21 woorden, maar dat worden er al snel meer als die configuratie ingewikkelder wordt. In zo’n geval is een diagram, waarin de apparatuur compleet met onderlinge verbindingen wordt weergegeven, een stuk overzichtelijker. En uiteraard blijft het niet bij computersystemen of netwerken. Een van oudsher geliefde vorm is het stroomdiagram, waarin je op heel duidelijke wijze kunt aangeven hoe je een taak moet uitvoeren. Ook daarmee houdt het nog lang niet op; we kennen het organigram om een organisatie in kaart te brengen, het schakelschema voor elektrische- of elektronische schakelingen en ga zo maar door. Met Dia maak je dit soort schema’s eenvoudig zelf, desnoods op meerdere lagen. Standaard zijn er symbolen voor allerlei toepassingen, maar je kunt Dia ook nog uitbreiden.

©PXimport

Gevaarlijk?

©PXimport

Niet te snel klikken

©PXimport

De Logitech MX Master 4 is de nieuwste telg in de populaire MX-serie. De muis belooft meer controle, precisie en comfort dan ooit, met haptische feedback en een 8K-sensor die zelfs op glas moeiteloos werkt. Maar is hij de stevige prijs van 129,99 euro waard?

De MX Master 3S was al een dikke publieksfavoriet, maar met de MX Master 4 legt Logitech de lat opnieuw een tikkie hoger. Dit is een echte powerhouse voor wie dagelijks veel met tekst, beeld of code bezig is. Of gewoon voor wie een heel lekkere muis wil. Alles draait om controle, snelheid en comfort. Daar betaal je met een krappe 130 euro weliswaar een premiumprijs voor, maar deze muis is dan ook duidelijk bedoeld voor mensen die hun werk serieus nemen. De MX Master 4 is verkrijgbaar in Graphite en Pale Gray, en wordt standaard geleverd met een Logi Bolt-ontvanger. Wij hebben voor de test de Pale Gray-variant voor de Mac mogen bepotelen.

©ER | ID.nl

Muizen met gevoel

Het opvallendste snufje is de toevoeging van haptische feedback. Elke klik, sneltoets of melding voel je subtiel onder je vingers trillen. Niet als gimmick, maar als tastbare feedback: je voelt letterlijk wat je doet. En dat werkt echt prettig, vooral omdat je iets dergelijks ook gewend bent van bijvoorbeeld je smartphone. Via Logi Options+ bepaal je zelf hoe intens die feedback is en kun je verschillende acties aan specifieke apps knopen. Dat geeft de muis een persoonlijk tintje. Zeker bij precisiewerk (foto- en tekstbewerking of het schrijven van code) merk je hoe natuurlijk dat aanvoelt.

De grote toets onder de duim, waarmee je het Haptic Sense-paneel oproept, is wel vrij gevoelig. Tijdens de paar weken dat we de muis hebben getest, drukten we die knop af en toe per ongeluk in, wat even storend kan zijn. Toch is dat gelukkig een kwestie van gewenning, want het idee achter de functie is sterk.

Snelheid zonder haast

De befaamde MagSpeed-scroll is gelukkig gebleven en is zelfs nog iets verfijnd. Eén draai aan het stalen wiel en je schiet door lange documenten of spreadsheets. Nieuw is de Actions Ring, een rond menu dat rond je cursor verschijnt. Daarmee open je favoriete tools of snelkoppelingen zonder je toetsenbord aan te raken. Logitech beweert dat je hierdoor tot 63 procent minder muisbewegingen maakt. Dat is misschien wat optimistisch, maar het systeem werkt verrassend intuïtief en snel. Hieronder een overzichtje van de mogelijkheden.

Werkt zelfs op glas

De Darkfield-sensor met 8000 dpi is extreem nauwkeurig en werkt op vrijwel elk oppervlak, zelfs op glas of gelakt hout. Je kunt de gevoeligheid aanpassen in stappen van 50 dpi, maar de meeste mensen zullen vermoedelijk gewoon de standaard afstelling gebruiken: hij voelt van nature al prima aan. Dankzij een nieuwe radiochip en antenne is de verbinding bovendien rotsvast. Je kunt de muis gebruiken via bluetooth low energy of de meegeleverde Logi Bolt-ontvanger, die een bereik van zo'n 10 meter garandeert.

©ER | ID.nl

Comfortabel stil

Qua vorm blijft Logitech dicht bij zijn succesformule. De muis ligt daarom nog altijd als gegoten in de hand, met een lichte hellingshoek, een vertrouwde duimpositie en een extra horizontaal scrolwiel. De klikgeluiden zijn nu 90 procent stiller dan bij de vorige generatie, meldt Logitech. En met 150 gram voelt de MX Master 4 solide aan zonder zwaar te worden.

Kleine kanttekening: de twee navigatieknoppen voor browsergebruik (vooruit en terug) zijn iets naar achteren verplaatst om ruimte te maken voor de Gesture Button (zie kader hieronder). Dat zorgt er soms voor dat je per ongeluk op de verkeerde knop drukt, vooral als je gewend bent aan een van de MX Master-voorgangers. Misschien een detail, maar wel merkbaar bij dagelijks gebruik.

Via Logi Options+ stel je sneltoetsen, app-profielen en automatiseringen in. De software werkt het best binnen Windows en macOS, maar ook in Linux, ChromeOS, Android en iPadOS doet de muis wat hij moet doen, al zijn daar minder functies beschikbaar.

©Logitech

Batterij die blijft gaan

Logitech zegt dat de ingebouwde 650 mAh-accu het tot 70 dagen op één lading moet kunnen volhouden. Dat hebben we nog niet kunnen testen, maar we kregen de muis met 55 procent van de lading binnen en daar is na een weekje driftig muizen slechts 2 procent van af. Bovendien levert één minuut snelladen drie uur gebruik op, mocht je haast hebben. Opladen gebeurt via usb-c, al levert Logitech geen kabeltje mee. Jammer, maar je hebt er vast nog eentje rondslingeren thuis.

Al met al

De Logitech MX Master 4 is een muis die wat ons betreft zijn eigen categorie verdient. Hij is snel, stil, precies en slimmer dan ooit. De paar kleine schoonheidsfoutjes doen daar weinig aan af. Voor ontwerpers, programmeurs, schrijvers en andere intensieve gebruikers is dit een investering die zich op den duur terugbetaalt in comfort en efficiëntie. Casual gebruikers zullen hem misschien een beetje overkill vinden, maar wie hem eenmaal in de hand heeft, wil niets anders meer.

Zelf een toetsenbord samenstellen is niet voor iedereen weggelegd, maar één ding is duidelijk: een goed toetsenbord maakt een groot verschil. In deze test bekijken we de beste kant-en-klare toetsenborden van dit moment. Of je nu op zoek bent naar het snelste toetsenbord voor gaming of een comfortabel model voor kantoorwerk: we helpen je bij het maken van de juiste keuze.

Onze laatste vergelijkende test van toetsenborden is inmiddels alweer meer dan vijf jaar oud. Toen draaide alles om het concept ‘mechanisch’, praktisch elke fabrikant maakte toen gebruik van de switches van het Duitse Cherry of een goedkopere Chinese afgeleide daarvan, de Kailh-switch.

Inmiddels is het aanbod versplinterd en zien we enkele van de elementen die custom borden populair maken doorsijpelen naar de kant-en-klare producten. Zo zien we veel meer lay-out-opties en een veel breder scala aan switchopties. Stillere varianten, zwaardere varianten voor een stevigere aanslag en lubed-varianten voor een soepelere aanslag. De opvallendste stap de afgelopen jaren is de introductie van een magnetisch, optische switch, waarbij de aanslag niet digitaal is (ingedrukt ja of nee), maar analoog. Zie ook het kader ‘Analoge switches?’ voor meer hierover.

Andere ontwikkelingen

Een positieve ontwikkeling is dat menig toetsenbord inmiddels voorzien is van zogeheten hot-swap switches. Mocht je per ongeluk een switch stukmaken (bijvoorbeeld door het morsen van drinken), dan kun je nu veelal enkele knoppen vervangen in plaats van meteen een nieuwe model te moeten kopen. Daarnaast hebben verbeteringen in accutechniek en draadloze protocollen ervoor gezorgd dat draadloze high-endtoetsenborden tegenwoordig een realistische optie zijn zonder constant het toetsenbord bij te hoeven laden.

Endorfy Celeris 1800

Endorfy is een relatieve nieuwkomer in de markt, maar liet eerder met de Thock-toetsenborden al zien dat het bedrijf veel waar voor je geld kan bieden. Het nieuwste model, de Celeris 1800, doet dat wederom. Het bord kan wat gevoel en bouwkwaliteit betreft aardig concurreren met flink duurdere modellen in deze test. Als je hem probeert te buigen zie je wel wat verschil, maar op tafel bij normaal gebruik merk je daar niets meer van.

Het opvallendst is het relatief compacte ontwerp, terwijl er toch een numeriek toetsenbord op zit. Dat deel is vergeleken met de meeste andere toetsenborden wat naar links geschoven, wat ergonomisch fijn is voor mensen die niet alleen gamen, maar ook vooral veel in Excel werken. Sommige gebruikers, primair programmeurs, moeten er rekening mee houden dat de plaatsing van de Home-, End- en Page-toetsen mogelijk niet voor iedereen ideaal is. Ook liggen de toetsen relatief hoog, ook iets wat niet iedereen zal liggen.

De Celeris 1800 is gloednieuw en heeft een adviesprijs van 99 euro. Dat maakt hem al een van de goedkoopste toetsenborden in deze test. Prijzen zakken normaliter nog wat na de lancering. Grofweg 100 euro voor een fijn toetsenbord dat ook nog eens draadloos (dongel voor gaming, bluetooth voor laptopwerkers) kan functioneren en Mac-ondersteuning heeft, is een uitstekende deal.

©Endorfy

Corsair K65 Plus Wireless

Corsair kennen we vooral van grote mechanische toetsenborden met veel extra's, maar het is de compacte K65 Plus Wireless waar we de laatste tijd het meest gecharmeerd van waren. De constructie is enorm degelijk en het toetsenbord is voorzien van fijne, soepel voelende switches die niet te luid zijn. Dat zorgt vrijwel direct voor een heel fijne ervaring onder de vingers.

Of de compacte vormgeving fijn is, is uiteraard subjectief. Compact is fijner voor gamers en andere gebruikers die het numerieke toetsenbord niet nodig hebben, het bespaart ruimte op je bureau (of in je rugtas) en laat meer ruimte over voor je muis. Excel-gebruikers zullen dit toetsenbord natuurlijk direct diskwalificeren.

Toen het bord uitkwam voor 160 euro was onze voornaamste kritiek dat het eigenlijk iets te duur was vergeleken andere toetsenborden die voor 100 euro grofweg hetzelfde boden. Of juist net niet uitgebreid genoeg vergeleken met borden van 200 euro. Inmiddels is de prijs gezakt tot 137 euro en op dat punt kun je, mits de compacte vormgeving bij je past, eigenlijk niet om deze Corsair heen. Net wat chiquer dan nauwelijks goedkopere modellen, voorzien van draadloze functionaliteit en vooral het feit dat het een relatief laag bord is (voor een model met hoge switches) maakt dit een makkelijke aanrader en onze redactietip.

©Corsair

Razer Joro

Razer staat vooral bekend om hun grote modellen met alle toeters en bellen, maar biedt met de Joro ook wat anders. De Razer Joro is extreem compact en verreweg het lichtste bord in deze test. De doelgroep bestaat hier overduidelijk uit gamers die hun toetsenbord vooral veel meeslepen. Puur op basis van afmetingen en gewicht ligt deze Razer voor dat doeleind natuurlijk voor de hand. Ondanks het lage gewicht ligt de Joro toch stevig op tafel en zit de bouwkwaliteit van de constructie erg goed in elkaar. De aluminium behuizing voelt ook chic aan, de lage positie is toegankelijk voor velen en aangesloten via de kabel is het ook een snel competitief bord voor gamers.

Razer laat ook wel wat steekjes vallen, vooral voor hun gamende doelgroep. De afwezigheid van een dongel voor een snelle draadloze verbinding en het feit dat de switches nog wel wat speling vertonen, maakt enkele goedkopere alternatieven in deze test in onze optiek fijner. Voor de harde werkers onder ons vinden we de MX Keys ook wat beter voor minder geld.

Daarmee is de Joro in onze optiek niet de meest voor de hand liggende optie, zeker niet voor 130 euro. Als je echt op zoek bent naar het compactste en lichtste toetsenbord, dan is de Joro wel een prima optie.

©Razer

ASUS ROG Azoth X

ASUS en dan met name de ROG-producten staan niet bepaald bekend om hun bedaagde ontwerp. De fabrikant doet daar met hun Azoth X nog een flinke schep bovenop. Wat je er ook van vindt, uniek is het kleurrijke design met half doorzichtige keycaps (voor meer RGB-effect) zeker. Kwalitatief valt er heel weinig op dit bord aan te merken. Het is oerdegelijk en heeft een uitstekende aanslag; het is zelfs een van de fijnste borden in deze test. Het bord heeft ook handige eigenschappen. Draadloos krijg je bijvoorbeeld zowel een snelle als een bluetoothoptie. Daarnaast heeft het bord een goede accuduur, een mooie stevige polssteun plus nog wat minder cruciale extra’s, zoals een aanpasbaar oled-scherm in de bovenhoek. Kost wat, maar dan krijg je ook wat.

Ons voornaamste bezwaar gaat over de definitie van het woord ‘wat’. Want voor 200 euro hadden we het bij het bovenstaande gelaten. Een prijs van 250 euro zouden we wel erg pittig noemen, maar de adviesprijs van 329 euro is wel echt extreem. Daarvoor zouden we bijvoorbeeld toch wel analoge switches willen zien of een echt extreem luxe afwerking. Wellicht dat de prijs nog wat zakt, maar ondanks onze hoge inhoudelijke waardering is de exorbitante prijs vooralsnog het argument om het hoogste eremetaal achterwege te laten.

©ASUS

SteelSeries Apex Pro TKL Gen 3

De SteelSeries Apex Pro TKL is ook geen goedkoop bord en is misschien nipt wat minder chic dan de ROG. In tegenstelling tot die concurrentie weet SteelSeries wel een gezonde balans te vinden tussen de kwaliteit van het product, het toevoegen van extra mogelijkheden en het alsnog een beetje temmen van de prijs.

De bouw is uitstekend en de analoge, volledig instelbare switches zijn zowel aangenaam onder de vingers als zeer stabiel met minimale speling. Het strakke ontwerp is ook iets toegankelijker, zeker als je naast gamen ook nog een beetje zakelijk voor de dag wilt komen. Daarnaast is het ook nog een relatief stil toetsenbord, wat fijn is voor de omgeving. Al hangt de stilte natuurlijk altijd af van hoe hard je zelf op de knoppen slaat.

Ook hier is een oled-schermpje van de partij en Steelseries heeft als voordeel dat als je de door ons geteste compacte TKL-versie niet aantrekkelijk vindt, dat er ook een volledige en een nog compactere variant van bestaat.

Nadelen zijn er ook. Zo vinden we het volumewiel net wat te klein in gebruik, is het bord relatief hoog en ontbreekt draadloze functionaliteit. Maar als je je bord toch niet meeneemt is de meerwaarde daarvan te klein om daar meer geld aan uit te geven. Als draadloos niet nodig is, dan is dit in onze optiek het beste bord van dit moment.

©SteelSeries

©SteelSeries

ASUS ROG Falchion Ace HFX

Net als SteelSeries maakt ook ASUS op de ROG Falchion Ace HFX gebruik van magnetische analoge switches. Het bord heeft een nog wat compactere 65%-lay-out, waarbij je dus goed moet opletten of het ontbreken van de functietoetsen een bezwaar voor je is. Functioneel is hij grotendeels gelijkwaardig aan het toetsenbord van SteelSeries en de toevoeging van 8000 Hz polling geeft in theorie nog een klein voordeel in reactiesnelheid boven de SteelSeries.

Voor de originele prijs van 200 euro laat ASUS wel punten liggen. De bouw en de afwerking van de 100 euro kostende Endorfy is zelfs wat beter. Je merkt dat de Falchion iets meer doorveert dan andere borden wanneer je stevig tikt en dat is onacceptabel in het hogere segment. Het bord kost bij de meeste aanbieders 209 euro, maar was tijdens de testperiode ook verkrijgbaar voor 119 euro. Ook voor dat lagere bedrag weet de Corsair K65 Plus Wireless iets meer indruk te maken met zijn bouwkwaliteit en aanslag. Maar als je toch graag een analoge switch wilt waarbij je de aanslagdiepte kunt instellen, dan is dit als de lagere prijs structureel blijft één van de goedkopere opties die als bonus ook nog eens visueel leuk voor de dag komt.

©ASUS

Logitech G Pro X TKL

Logitech is met afstand marktleider op gebied van toetsenborden en heeft dan ook een enorm aanbod aan borden. Het bedrijf heeft praktisch elke populair formaat in huis en er zijn ook nog eens een flink aantal kleurstellingen. Waar Logitech wat minder goed in is, is de naamgeving van de producten. Zo is er ook een G Pro X muis en headset, en zelfs de G Pro X TKL-toetsenborden bestaan in flink wat verschillende uitvoeringen. De reguliere variant wordt ook wel de Lightspeed genoemd, wat staat voor de toevoeging van een snelle draadloze werking. De Rapid-variant is juist voorzien van magnetische switches, maar is die weer volledig bedraad.

Logitech doet op zich weinig fout met deze producten. De bouw, de switches en de mogelijkheden met onder andere mediaknoppen zijn prima. Combineer dat met het feit dat ze veel zullen verkopen omdat ze het bekendste merk zijn, en de meeste kopers zullen tevreden zijn. De realiteit is wel dat er andere modellen zijn die (minimaal) hetzelfde bieden voor minder geld, of een overtreffende prestatie weten te bieden voor iets meer. Voor 160 euro zouden we toch iets meer dan ‘prima’ willen zien, wat extra’s zoals een polssteun of een betere accuduur.

©Logitech

be quiet! Dark Mount

De Dark Mount is het eerste toetsenbord van be quiet!, dat we vooral van de stille behuizingen kennen. Die focus wordt meteen duidelijk zodra je gaat tikken; het is namelijk het stilste toetsenbord in deze test. De focus op stilte gaat helaas wel wat ten koste van switchstabiliteit en tikgevoel.

Qua mogelijkheden zet het bord zich door een modulaire opbouw erg af van de rest. Naast een rechttoe rechtaan compact TKL-bord krijg je ook een afneembaar numeriek veld met macrotoetsen voorzien van een schermpje dat je ook nog eens zowel links als rechts kunt plaatsen. Ook krijg je een opzetmodule met schermpje en mediatoetsen en polssteunen. Zo transformeert de Dark Mount binnen een paar seconden naar een overcompleet XL-monsterbord.

Was de Dark Mount scherp geprijsd geweest, dan hadden we enkele kanttekeningen door de vingers kunnen zien. Maar als je de hoofdprijs vraagt, dan verwachten we dat alles top is. Dat is niet helemaal het geval. De polssteun is kwalitatief treurig, de switches voelen minder chic dan borden die de helft kosten en de software voor de macrotoetsen laat te wensen over. Voor hetzelfde geld kun je ook een prima toetsenbord en een los macrotoetsenbord als de Elgato Stream Deck kopen. Een aanbieding en een software-update kan wel genoeg zijn om van dit goede idee een serieuze concurrent te maken.

©be quiet

Logitech MX Keys S

De Logitech MX Keys S is een beetje het buitenbeentje in deze vergelijking. In tegenstelling tot de ander toetsenborden is het namelijk géén bord waar fanatieke gamers blij van zullen worden. De keerzijde is dat het voor iedereen die een high-endbord zoekt voor alle andere doeleinden een model is waar je praktisch niet omheen kunt. Ook bestaat er naast de door ons geteste full size-versie een minivariant waarop het numerieke veld ontbreekt.

Dit bord is uitstekend gebouwd, voorzien van fijne switches en het heeft een low profile-ontwerp dat ook erg toegankelijk is voor iedereen die nog niet eerder een high-endbord gebruikt heeft. Als je nu een goedkoper toetsenbord hebt, dan voelt dit als een verademing en een ervaring waar je niet meer zonder wilt. Je kunt hem met meerdere apparaten verbinden, de accuduur is uitstekend en de software van Logitech is volwassen en biedt tal van extra mogelijkheden die voor kantoorwerkers relevant zijn.

Zolang gamen geen eis is, is dit een fijn bord zonder dat je echt de hoofdprijs betaalt. Houd alleen even de verschillende formaten in de gaten, en het feit dat er verpakkingen met en zonder polssteun worden verkocht.

©Logitech

Conclusie

Echt slechte borden hebben we reeds uit onze selectie gefilterd, dus geen van de geteste toetsenborden is een miskoop. Het belangrijkst is om duidelijk in kaart te brengen welk formaat en indeling je nodig hebt en aan welke extra eigenschappen je waarde hecht. Het merk is normaliter bijzaak, maar er valt iets voor te zeggen om al je randapparatuur in één softwarepakket te beheren.

Toch zien we wel enkele uitblinkers. Zoek je louter een toetsenbord zonder fratsen voor kantoorwerk, dan is de Logitech MX Keys S onze eerste keus, met als bonus dat de lage toetsen voor praktisch iedereen fijn tikken. We geven Logitech daarom een redactietip. Wil je wel gamen, dan biedt Endorfy een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding voor minder dan 100 euro, al vinden we de Corsair K65 Plus Wireless zijn paar tientjes meer wel waard voor de iets betere bouw en de lagere constructie. Beide borden zetten veel druk op de concurrenten, waarbij je veel meer betaalt voor een bescheiden impact op de daadwerkelijke ervaring. Uiteindelijk krijgt ook Corsair een redactietip. In het hogere segment zien we wel degelijk waarde worden toegevoegd. Zo biedt de ASUS ROG Azoth X een van de beste ervaringen, maar vinden we de prijs van meer dan 300 euro niet helemaal in verhouding staan. De Steelseries Apex Pro TKL vinden we ook een uitblinker die wel een iets redelijkere balans weet te vinden in dat segment: degelijke bouw en aanslag, zeer compleet qua mogelijkheden en de instelbare analoge switches bieden ook echt iets nieuws en unieks. Als zo'n 200 euro voor een toetsenbord geen bezwaar is, zou dat onze eerste keuze zijn.