Nu muziek steeds minder vaak op een schijfje staat, blijkt een vaste audio-opstelling steeds vaker beperkingen op te werpen vanwege de vereiste kabels. Gelukkig zijn daarvoor talrijke goede alternatieven.

Nu de muziekbronnen overwegend digitale bestanden zijn, is het nut van meerdere cd-spelers, radio’s en cassettespelers gering. Feitelijk is niet meer nodig dan een versterker en een stel speakers, al dan niet in één verpakking. Hiervoor zijn behoorlijk wat verschillende methodes, waarvan we de belangrijkste bespreken.

©CIDimport

Een bluetooth-speaker (afgebeeld: Jawbone Jambox) is feitelijk een combinatie van versterker, voeding, speaker en aansluiting voor een bronsignaal.

Bluetooth

Bluetooth beloofde medio jaren 90 van de vorige eeuw dé technologie te worden die kabels zou vervangen, maar een echt universele standaard is het nog altijd niet. Voor bepaalde, specifieke toepassingen is het wel succesvol gebleken, zoals voor draadloze headsets voor mobiele telefoons. Met nieuwere technieken is het mogelijk stereogeluid en dus ook muziek via bluetooth te verzenden. Hoewel sommige bluetooth-speakers geavanceerde signaalprocessors bevatten, die het door compressie beschadigde signaal weer enigszins proberen op te kalefateren, klinken de meeste modellen toch minder goed, dan wanneer met een kabel verbinding wordt gemaakt.

©CIDimport

Onder andere Sony gebruikt tegenwoordig bluetooth in sommige van zijn speakers.

De meest gebruikte bluetooth-variant heeft een theoretisch bereik van 10 meter en dat is zeker te halen, mits er geen storingsbronnen zijn en er geen grote obstakels tussen zender en ontvanger zijn. Een gewapende betonnen muur heeft kan het signaal geheel tegenhouden. Om die reden is deze draadloze verbinding vooral binnen één kamer geschikt. Momenteel zien we een ware explosie aan bluetooth-speakers op de markt verschijnen die speciaal voor dit doel bestemd zijn.

Handig aan modernere systemen is dat deze met tot drie apparaten tegelijk verbinding kunnen maken. Zo kan een groep gebruikers dus afwisselend muziek van een eigen bron (smartphone) afspelen. Daarbij geldt het principe dat wie het laatste verbinding maakt, de beluisterde bron bepaalt. Doorgaans onthouden bluetooth-ontvangers zo’n zes tot acht apparaten, dus steeds opnieuw verbinding maken is niet snel nodig.

Om verbinding te maken moet gepaird worden. In de regel is dat zo eenvoudig als een knop op het afspeelapparaat wat langer ingedrukt houden en vervolgens het afspelende apparaat laten zoeken naar nieuwe bluetooth-partners. Cijfercodes intoetsen is zelden meer nodig. De modernste manier van pairen is nog eenvoudiger en gaat met nfc (near-field communication). Door eenvoudigweg een smartphone met nfc-chip naast een bluetooth-speaker met dezelfde voorziening te houden, wordt de verbinding tot stand gebracht.

De Sony SRS-BTX500 bluetooth-speaker kan middels NFC verbinding maken.

Wifi

Wilt u meer dan twee apparaten met elkaar laten communiceren, dan is een andere technologie dan bluetooth noodzakelijk. wifi is hiervoor de aangewezen keuze: de meeste huishoudens beschikken al over een draadloze router en deze standaard wordt inmiddels in tal van consumentenelektronica toegepast. Televisies, thuisbioscoopsets en versterkers, alle beschikken steeds vaker over een draadloze netwerkadapter.

wifi heeft een veel hogere reikwijdte dan bluetooth én een veel hogere bandbreedte, zeker de modernere varianten.

De meeste moderne apparaten zijn tegenwoordig compatibel met de 802.11n-standaard, die voldoende bandbreedte biedt voor videostreaming; audio moet dus helemaal geen probleem vormen, zelfs niet in ongecomprimeerd formaat. 802.11n Kan ook beter omgaan met storingen en obstakels: het heeft een hogere zendkracht en kan gebruikmaken van gereflecteerde deelsignalen om het oorspronkelijke signaal te reconstrueren.

Belangrijker is dat het gebruik kan maken van een tweede frequentie, op 5 GHz. In Amerika was dat altijd al de meest gebruikte frequentie voor wifi, en werd 2,4 GHz juist minder benut. In Nederland wordt er veel minder gebruikgemaakt van die frequentie. Bovendien overlappen de kanalen binnen deze frequentie elkaar niet. Daardoor is er (veel) minder storing op 5 GHz, maar het is niet alles goud wat er blinkt: een hoogfrequenter signaal is gevoeliger voor obstakels en de reikwijdte is korter. Daar staat tegenover dat het door de minder drukke bezetting op die kortere afstand wel in de meeste gevallen veel meer bandbreedte kan leveren.

Dlna

Er zijn meerdere manieren waarop apparaten via wifi met elkaar kunnen communiceren. De meest gebruikte is upnp ofwel dlna. Via deze standaard kunnen mediabestanden uitgewisseld worden, waaronder digitale audio. Dlna kent drie typen apparaten: servers, afspeelapparaten (renderers) en bedieningsapparaten (controllers). De server is een softwarepakket (dat ook geïnstalleerd kan zijn op een mediaspeler), dat mediabestanden beschikbaar stelt. De server verzorgt waar nodig het vertalen naar een bestandstype dat een afspeelapparaat begrijpt.

Vaak vervult één apparaat meerdere functies. In veel televisies is bijvoorbeeld een dlna-renderer opgenomen (al krijgt die vaak een andere, eigen naam van de fabrikant, zoals ‘AllShare’ bij Samsung), maar veel modellen beschikken óók over een ingebouwde server – de televisie kan dan geschikte afspeelapparaten voorzien van foto’s, muziek of video, afkomstig van ingebouwde of aangesloten opslag. Hetzelfde geldt voor mediaspelers en home cinemasets.

Voor smartphones zijn er heel wat apps voor zowel server- als afspeeltoepassingen, zoals bijvoorbeeld upnplay in de Google Play Store voor Android. Uiteraard zijn er zo mogelijk nog meer controller-apps, want een smartphone is een prima afstandsbediening. Een controller bedient een dlna-opstelling: u kunt zowel de server vertellen op welk apparaat er moet worden afgespeeld, als wat er moet worden afgespeeld. Hebt u meerdere dlna-apparaten in huis, dan kunt u die met één controller alle bedienen. Om die goed te laten samenwerken is het het beste om gebruik te maken van de grotere, bekendere namen. Zo wordt de serversoftware Twonky bijzonder veel gebruikt. Ook Plex is een populair voorbeeld.

©CIDimport

Plex is een uitstekende dlna-server.

Airplay

Airplay, voorheen bekend als AirTunes, is Apples technologie om draadloos media te streamen. Dat is niet beperkt tot muziek, ook video kan via deze weg verstuurd worden. Zo kan bijvoorbeeld de inhoud van een iPad-scherm via een Apple TV op een televisie getoond worden. Hoewel deze manier om audio draadloos te streamen specifiek voor en door Apple bedacht is, is er geen absolute vereiste om een Apple-product aan te schaffen. Voor het versturen kunt u namelijk de (gratis) iTunes-software gebruiken, terwijl Apple voor ontvangers ook producten van derden van een licentie voorziet. Er zijn ook de nodige softwareproducten van derden, zowel voor Windows, Linux als Mac OS X.

Airplay werkt echter doorgaans het beste binnen Apples eigen ecosysteem: een AirPort- (Express) router, al dan niet in combinatie met een Apple TV en een iPad of iPod Touch voor de bediening.

©CIDimport

Apple verkoopt licenties aan derden voor het maken van Airplay-compatibele apparaten, zoals deze Philips AD7000.

Overig

Naast de genoemde, veel toegepaste standaarden, zijn er ook fabrikanten die een eigen draadloze systeem gebruiken. Vaak maakt dat gebruik van de wifi-techniek, maar doorgaans is het gebruikte protocol afgesloten, al wordt het soms ook voor derden toegankelijk gemaakt.

Een voorbeeld van de laatstgenoemde variant is de Logitech Media Server, bekend van de inmiddels niet meer verkochte Squeezebox-audiostreamers. Afgezien van een flink aantal nas-apparaten was de enige ‘zender’ de genoemde software, die gratis beschikbaar is voor onder andere Windows, Linux en Mac OS X.

©CIDimport

Een van de laatste Logitech Squeezebox-modellen. De opvolger verkoopt Logitech als Logitech UE Smart Radio.

Sonos is zonder meer de bekendste aanbieder van draadloze audiosystemen, het bedrijf timmert al sinds 2005 aan de weg met producten die bekendstaan als gebruiksvriendelijk, betrouwbaar, maar niet echt goedkoop.

Het bijzondere aan de hardware van Sonos is dat iedere ontvanger ook een zender is. De dekking van een Sonos netwerk is dan ook beduidend beter dan van een standaard wifi-netwerk en een reden voor de superieure prestaties op dit vlak.

©CIDimport

De Sonos Play:3 beschikt over een dual-band radio en kan dus ook via 5 GHz verbinding maken.

Storingsbronnen

Er zijn veel verschillende zaken die een draadloos signaal negatief kunnen beïnvloeden, maar aan veel van die dingen is iets te doen. Er is één vorm van interferentie die zich lastiger laat oplossen en dat is de materiaalkeuze van het doorsnee Nederlandse nieuwbouwhuis: gewapend betonnen plaatmateriaal is zo ongeveer de slechtste optie om in het hele huis goed draadloos bereik te hebben.

De enige echt effectieve oplossing is ethernetkabels trekken, al dan niet in combinatie met draadloze access-points; wie daar geen mogelijkheden voor heeft kan uitwijken naar powerline-adapters. Gelukkig werkt netwerken via het stroomnet juist in nieuwbouwwoningen met moderne bedrading vaak beter en de nieuwste generatie adapters behaalt heel behoorlijke snelheden. Deze zijn ook beschikbaar met ingebouwde access-points, zodat laptops, tablets en smartphones gewoon met het netwerk verbinding kunnen maken.

©CIDimport

Een powerline adapter met ingebouwd access point kan helpen om storingsbronnen te omzeilen.

Storing openbaart zich op verschillende manieren. Bij een digitaal geluidssignaal is het mogelijk dat bits gedeeltelijk niet goed aankomen, wat zorgt voor artefacten in het geluid: plopjes, klikjes of het onderwatergeluid dat hoorbaar is bij slechte (te sterke) compressie. Wanneer de bits geheel niet arriveren, valt het geluid weg.

Problematisch zijn oudere analoge video zend/ontvangsystemen, die permanent aan staan om verbinding met elkaar te behouden. Te denken valt aan ouderwetse manieren om bijvoorbeeld het tv-signaal in de slaapkamer te krijgen, maar ook (video-)babyfoons kunnen van deze frequentie gebruikmaken.

Andere beruchte storingsbronnen zijn oudere magnetrons. Deze zijn slecht afgeschermd en als de magnetron aan staat in het pad van de verbinding, kan dat een flinke invloed hebben op het signaal.

Storing oplossen

Dat geldt ook voor de andere storingsvormen. Bij het oplossen is het zaak vast te stellen of de slechte verbinding ligt aan een actieve storingsbron (zoals een magnetron of autoalarm) of een passieve (zoals een gewapende muur). Met behulp van spectrumanalysesoftware is dat goed te doen. Het gaat wat ver om direct een speciaal apparaat als de Wi-Spy van Metageek aan te schaffen (al is dat een zeer effectieve oplossing). Met een gratis pakket als inSSIDer van hetzelfde bedrijf kan iedere laptop met wifi-adapter omgetoverd worden in een analyseapparaat om in ieder geval de beste ofwel minst gebruikte frequenties en kanalen in kaart te brengen. Overigens is inSSIDer ook beschikbaar voor Android.

inSSIDer

Met een laptop en het gratis programma inSSIDer kunt u wifi-netwerken in kaart brengen en de optimale frequentie binnen het 2,4 GHz-gebied te lokaliseren.

Conclusie

De verbinding tussen bron en afspeelapparaat hoeft niet meer fysiek tot stand gebracht te worden. Op de korte afstand en voor incidentele verbindingen is bluetooth inmiddels een uitstekende, volwassen optie met zeer acceptabele geluidskwaliteit. Voor dekking van het gehele huis heeft wifi de voorkeur, met als voordeel dat u zelf kunt kiezen welke techniek het meest aanspreekt: AirPlay indien u de nodige Apple-apparaten hebt, dlna bij een mix van merken en producten of wellicht een merkgebonden systeem als u echt verzekerd wilt zijn van een goede verbinding en werking en daarvoor bereid bent wat meer te investeren.

Tekst: David van Dantzig

Dit artikel komt uit Computer Idee 26, jaargang 2013.

In je browser lopen werk, bankzaken en privé al snel door elkaar. Voor meer overzicht is het slimmer om te scheiden wat je voor je werk doet en wat voor jezelf. In Firefox kan dat eenvoudig met verschillende profielen. In dit artikel lees je wat profielen zijn, waarom ze handig zijn en hoe je ze instelt.

Wat is een Firefox-profiel?

Zie een profiel als een aparte kamer in je digitale huis. Net zoals je slaapkamer en keuken een eigen inrichting hebben, bewaart elk profiel zijn eigen instellingen, bladwijzers en add-ons. De gegevens van verschillende profielen staan los van elkaar en worden op een andere plaats op de schijf opgeslagen. Je kunt dus meerdere 'kamers' aanmaken: bijvoorbeeld één voor je werkaccount, een andere voor je persoonlijke mail en een derde voor experimenten. Vind je het nieuwe profielmenu niet in de werkbalk, dan kun je altijd about:profiles in de adresbalk typen om bij de profielbeheerder te komen.

Waarom zou je meerdere profielen gebruiken?

Het grote voordeel van meerdere profielen is dat alles netjes gescheiden blijft. Binnen één profiel wordt alles gedeeld: websites gebruiken dezelfde sessies, cookies, extensies en instellingen. Dat betekent dat je bijvoorbeeld voor je werk ingelogd blijft op een dienst zolang de cookie geldig is, ook al wil je diezelfde site later met een ander account bezoeken. Door voor werk en privé aparte profielen te gebruiken, blijft de aanmelding beperkt tot één omgeving en hoef je niet steeds uit te loggen om van account te wisselen. Werk en privé blijven letterlijk uit elkaar, zodat er geen onbedoelde overlap ontstaat tussen diensten of voorkeuren. Daarnaast is het prettig om een testprofiel te hebben waarin je nieuwe extensies of instellingen probeert zonder dat je stabiele omgeving daar last van heeft. Deel je de computer met huisgenoten of kinderen, dan kun je iedereen een eigen profiel geven zodat wachtwoorden, bladwijzers en webgeschiedenis niet door elkaar lopen.

Een nieuw profiel aanmaken

Een nieuw profiel aanmaken gaat snel. Klik in Firefox op het accountpictogram rechts bovenin, kies Profielen en vervolgens + Nieuw profiel. Er opent een tweede venster waarin je de naam van het nieuwe profiel invoert en eventueel een thema en avatar kiest. Firefox bewaart je wijzigingen direct en het nieuwe profiel verschijnt in de lijst. Zie je geen profieloptie, ga dan naar about:profiles en klik daar op Nieuw profiel aanmaken. Mozilla raadt aan de standaardlocatie voor het profiel te gebruiken. Kies je zelf een map, zorg dan dat die leeg is, omdat alles in die map wordt verwijderd als je het profiel ooit weggooit.

©Mozilla

Profielen beheren en personaliseren

Je kunt profielen verder naar wens aanpassen. Geef ze duidelijke namen zodat je snel kunt schakelen. Kies bij elk profiel een ander thema, zodat je aan de kleur van het venster ziet in welke omgeving je werkt. Via dezelfde menuknop wissel je tussen profielen: klik op je huidige profielnaam en selecteer het profiel dat je wilt openen. Een profiel hernoemen of verwijderen kan vanuit de profielbeheerder. Als je een profiel verwijdert, kun je ervoor kiezen de bijbehorende bestanden te bewaren. Dat is handig wanneer je later nog bladwijzers of wachtwoorden wilt terughalen. Denk eraan dat definitief verwijderen alle gegevens verwijdert; maak dus een back-up als je niet zeker weet of je alles kwijt wilt.

Profielen selecteren en synchroniseren

Wil je bij het starten van Firefox kunnen kiezen welk profiel er wordt gebruikt, dan vink je in de profielbeheerder de optie Een profiel kiezen wanneer Firefox wordt geopend aan. Let op: dit kan alleen wanneer je de profielbeheerder start als Firefox gesloten is, omdat dan geen enkel profiel in gebruik is. Verderop lees je hoe je dat doet.  Laat je deze instelling uit, dan opent Firefox automatisch met het laatst gebruikte profiel. De inhoud van profielen wordt niet automatisch naar andere apparaten gestuurd. Wil je je bladwijzers en wachtwoorden op meerdere computers gebruiken, maak dan voor ieder profiel een eigen Mozilla-account aan en schakel synchronisatie in. Het is niet mogelijk om met dezelfde account meerdere profielen op één apparaat te synchroniseren; zo wordt voorkomen dat gegevens door elkaar raken.

De profielbeheerder starten wanneer Firefox gesloten is

Via de opdrachtprompt kun je de profielbeheerder starten wanneer Firefox gesloten is. Druk daarvoor op de Windows-toets + R, typ firefox.exe -P en bevestig je met Enter. Het venster Gebruikersprofiel kiezen verschijnt, waarna je profielen kunt aanmaken, hernoemen of verwijderen. Ook kun je hier instellen dat een bepaald profiel automatisch gebruikt moet worden zodra Firefox wordt opgestart. Als je meerdere Firefox-installaties op één computer hebt, vervang je firefox.exe door het volledige pad naar de gewenste installatie. Je ziet ook de optie Offline werken; klik je die aan, dan wordt het geselecteerde profiel geladen en start Firefox zonder verbinding te maken met internet. Je kunt eerder bezochte websites bekijken en experimenteren met je profiel.

©ID.nl

©Mozilla

De Xiaomi Redmi Pad 2 Pro is een Android-tablet, verkrijgbaar in twee configuraties. De adviesprijs is 299 euro voor 6 GB werkgeheugen en 128 GB opslagruimte of 349 euro voor 8 GB werkgeheugen en 256 GB aan ruimte. Wij hebben de laatstgenoemde variant getest.

De Redmi Pad 2 Pro oogt verrassend hoogwaardig voor zijn prijs. Het aluminium frame en de matte achterkant geven hem een stevige, vingerafdrukbestendige afwerking, al is het oppervlak wat glad. Met een gewicht van 610 gram en een dikte van 7,5 millimeter ligt de tablet prettig in de hand: solide, maar toch goed draagbaar. Een IP-certificaat ontbreekt, maar daar staat een aantal handige extra's tegenover, zoals vier Dolby Atmos-speakers, een audiojack en ondersteuning voor micro-sd-kaarten.

Het 12,1-inch lcd-scherm met een resolutie van 2560 bij 1600 pixels valt meteen op door de matte, papierachtige afwerking. Dankzij de anti-reflecterende coating heb je nauwelijks last van schittering, waardoor lezen buitenshuis of in fel licht prettig blijft. De tablet biedt verder een verversingssnelheid van 120 hertz, ondersteuning voor Dolby Atmos en HDR10+, en verschillende instellingen die je ogen ontzien. Alleen de maximale helderheid van 500 nits had wat hoger mogen zijn.

©Wesley Akkerman

Veel vermogen

De Redmi Pad 2 Pro draait op de Snapdragon 7s Gen 4-processor, die in de praktijk zorgt voor vlotte en stabiele prestaties. De tablet verwerkt moeiteloos meerdere apps en tientallen browsertabs (op de achtergrond) zonder merkbare vertraging. De chip is krachtig genoeg voor 4K-videobewerking en veeleisende werktoepassingen. Daarnaast ondersteunt hij moderne verbindingsstandaarden als wifi 6 en bluetooth 5.4, en kun je de opslag eenvoudig uitbreiden met een micro-sd-kaart.

De accuduur is een sterk punt, dankzij de forse 12.000mAh-batterij. Daardoor kun je de tablet dagenlang gebruiken zonder tussentijds opladen, zeker als je hem slechts af en toe erbij pakt. Minder overtuigend is de laadsnelheid: met de meegeleverde 33W-lader duurt het ruim drie uur voordat hij volledig is opgeladen. Wel praktisch is de ondersteuning voor omgekeerd opladen, waarmee je de tablet als een powerbank voor andere apparaten kunt inzetten.

©Wesley Akkerman

Lange software-ondersteuning

De Xiaomi Redmi Pad 2 Pro draait op het overzichtelijke HyperOS 2, gebaseerd op Android 15, met een belofte van vijf Android-upgrades (en zeven jaar aan beveiligingsupdates!). De interface is schoon en maakt multitasking gemakkelijk; de tablet kan drie apps in splitscreen of maximaal vier zwevende vensters tegelijk beheren. Mocht je veel andere Xiaomi-apparaten in huis hebben, dan kun je die prima bedienen van dit apparaat, dankzij de Interconnectiviteit van Xiaomi.

De tablet heeft aan zowel de voor- als achterkant een 8MP-camera, allebei vooral bedoeld voor praktische toepassingen. Fotokwaliteit staat hier niet centraal: beelden ogen wat zacht en missen levendigheid en diepte. De achtercamera leent zich goed voor het scannen van documenten en legt tekst duidelijk vast. De frontcamera is helder genoeg voor videogesprekken in 1080p, ook bij weinig licht, al ligt de vaste focus wat te dicht bij het gezicht.

©Wesley Akkerman

Optionele accessoires

De optionele keyboardcover maakt van de Xiaomi Redmi Pad 2 Pro een volwaardige werktablet. De hoes verbindt via bluetooth, heeft een eigen batterij en dient tegelijk als standaard. De toetsen bieden voldoende travel (diepte) voor prettig typen, al ontbreekt achtergrondverlichting. Ook is er geen touchpad aanwezig. De cover beschikt over een eigen usb-c-poort voor het opladen en heeft ruimte voor een los verkrijgbare stylus.

Voor creatieve gebruikers en studenten is er de Redmi Smart Pen. Deze stylus ondersteunt 4096 drukniveaus en benut de 240Hz-touchsampling van het scherm, waardoor schrijven en tekenen soepel aanvoelt. De pen maakt eveneens verbinding via bluetooth en heeft twee knoppen. Opladen gebeurt via een eigen usb-c-poort; magnetisch opladen via de tablet is niet mogelijk.

©Wesley Akkerman

Xiaomi Redmi Pad 2 Pro kopen?

De Xiaomi Redmi Pad 2 Pro is al met al een solide keuze voor wie een betaalbare en krachtige Android-tablet zoekt. De grootste pluspunten zijn het 12,1-inch matte Dolby Vision-scherm, de vier Dolby Atmos-speakers en de royale 12.000mAh-accu. De tablet leent zich uitstekend voor studenten en voor dagelijks gebruik, bijvoorbeeld voor streaming, lezen en lichte productiviteitstaken – zeker in combinatie met de accessoires. Minpunten zijn het trage opladen en het ontbreken van een IP-rating.