Terwijl de fotocollectie op je smartphone toeneemt, groeit waarschijnlijk ook de ongerustheid dat je al die herinneringen wel eens zou kunnen kwijtraken. Google Foto’s springt in op die onrust, want het laat je gratis en onbeperkt foto’s uploaden in een hoge resolutie. Google analyseert het beeldmateriaal en voegt zelf trefwoorden toe. Je hoeft je kiekjes dus niet langer handmatig te back-uppen naar de cloud, te organiseren en in albums te verdelen.

Tip 01: Uploaden

Google Foto’s is beschikbaar op Android, iOS en via je browser. Het enige wat je nodig hebt, is een Google-account. Wanneer je voor het eerst de website bezoekt, zie je een lege pagina. Via de knop Uploaden kun je je lokaal opgeslagen foto’s selecteren en naar de server sturen. Op de computer stelt Google voor een tool te installeren die voortaan een online back-up maakt van alle foto’s die op je computer terechtkomen. Doet Google dat niet, dan kun je deze desktop uploader ook gewoon downloaden. Nadat je bent ingelogd, geef je aan van welke bronnen en mappen Google de bestanden automatisch moet overhevelen. Staat de map met foto’s die je wilt syncen niet in de lijst, dan kun je die toevoegen met de knop Map kiezen.

©PXimport

Onbeperkt

©PXimport

Tip 02: Albums

Zijn al je foto’s geüpload naar de cloud, dan kun je ze organiseren in albums. In de web-app ga je naar Albums en klik je op Nieuw album. Je ziet dan een overzicht van alle foto’s die in Google Foto’s staan. Kies de afbeeldingen die je wilt bundelen in het album, klik op Maken en geef het nieuwe album een naam. Klink linksboven op het vinkje om het album te bewaren. Om het album een coverfoto te geven, klik je rechtsboven op de drie puntjes en daarna op Albumomslag instellen. Een miniatuurweergave van de foto’s in je album verschijnt en je kunt een vinkje zetten bij de foto die je als cover wilt gebruiken.

©PXimport

Tip 03: Gedeeld album

Wil je het thuisfront al vanaf je vakantieadres laten meegenieten met jouw vakantie, maar wil je dat niet ‘en plein public’ doen, dan kun je je net aangemaakte album ook delen. Klik in je album rechtsboven op het icoontje Delen. In het venstertje dat verschijnt, geef je de naam of het mailadres op van degene met wie je foto’s wilt delen. De genodigde ontvangt een bericht met de link naar het gedeelde album. Als beheerder kun je ook per persoon aangeven of die het album al dan niet mag bewerken. In een gedeeld album ziet iedereen die toegang heeft meteen wat de nieuwste foto’s zijn en welke foto’s onlangs zijn toegevoegd.

©PXimport

Tip 04: Autotagging

Een van de sterkste punten van Google Foto’s is autotagging. Zonder dat je zelf ook maar één tag hebt toegevoegd, herkent de toepassing zelfstandig objecten, locaties, dieren en situaties. Dat wordt duidelijk wanneer je op Albums klikt. Google heeft zelf al groepen samengesteld, zoals Plaatsen, Dingen, Video’s en Collages. Open je bijvoorbeeld de groep Dingen, dan zie je zelfs dat Google allemaal subgroepen aangemaakt heeft. Zo bestaat er bij ons zelfs een groep Ranch. We kunnen ons echter niet herinneren dat we ooit op een ranch zijn geweest, tot we de groep openen … En inderdaad, ooit hebben we paardgereden bij een boerderij. Verder kun je die autotagging ook gebruiken in zoekopdrachten, zelfs met ietwat ongewone zoektermen als smoking, kerk of shopping.

©PXimport

Geen gezichtsherkenning

©PXimport

Tip 05: Partneraccount

Wil je met je partner meer delen dan één enkel album, dan kun je een partneraccount aanmaken. Open daartoe de webpagina van Google Foto’s, klik linksboven op het hambugermenu en klik op Partneraccount toevoegen. Je voert eerst de naam of het e-mailadres van je partner in. Vervolgens beslis je of je partner alle foto’s vanaf vandaag mag zien, of dat hij/zij ook toegang krijgt tot de oudere foto’s. Daarna klik je op Uitnodiging verzenden. Om toegang te krijgen tot de gedeelde bibliotheek moet je partner ook een Google-account hebben.

©PXimport

Geanimeerde gifjes

©PXimport

Tip 06: Bewerken

Zitten er een paar foto’s tussen die wel een eenvoudige retouchering kunnen gebruiken, dan heb je daar geen extern programma meer voor nodig. Open een foto en klik rechtsboven op de knop die eruitziet als drie kleine schuifregelaars. In de editor vind je onder meer een tool om de afbeelding te roteren en uit te snijden. Met de drie schuifregelaars corrigeer je de helderheid, kleur en scherpte. De eerste twee schuifregelaars kun je nog verder openklappen in een hele reeks subregelaars. Verder beschikt de editor ook over een stel kant-en-klare filters, waaronder een auto-correctiefilter en een schuifje om de intensiteit van het filter te regelen. Door op de bewerkte foto te klikken en de muisknop ingedrukt te houden, vergelijk je de originele afbeelding met jouw bewerkingen.

©PXimport

Tip 07: Batch-upload video

Heb je veel video’s met je smartphone gemaakt en wil je er een aantal (of allemaal) op je YouTube-kanaal plaatsen? Google Foto’s ondersteunt een batch-upload naar YouTube. Omdat alle video’s, samen met je foto’s, waarschijnlijk automatisch gesynct worden naar Google Foto’s, kun je ze vanuit daar gemakkelijk publiceren op YouTube. Log in op je YouTube-kanaal en ga naar de

. Klik daar op de knop Importeer video’s van Google Foto’s. Werk je op je pc, dan kun je de video’s vanuit Google Foto’s ook gewoon naar het upload-gedeelte slepen. Zijn je video’s geüpload, dan kun je ze voorzien van een titel en trefwoorden.

©PXimport

Tip 08: Chromecast

Komen er na je vakantie mensen op bezoek om je foto’s te bekijken, maar heb je geen zin of tijd gehad om een fotoalbum te maken, dan kun je je Google Foto’s-album ook gewoon als diashow op je tv tonen. De enige voorwaarde is dat je smartphone aan een Chromecast gekoppeld is. Open op je smarthpone het album, klik rechtsboven op de drie puntjes en selecteer Diashow. Klik dan rechtsboven op de Chromecast-knop en kies je Chromecast. Er wordt nu een verbinding gelegd waarna Google Foto’s alle foto’s vanaf je smartphone in volledige schermgrootte naar je tv streamt. Om de diashow te stoppen, druk je op de Esc-toets.

Tip 09: Verberg je locatie

Foto’s die je met de smartphone maakt, bevatten informatie over de locaties waar je de afbeeldingen hebt gemaakt. Handig voor jezelf en voor Google, zodat de afbeeldingen automatisch gegroepeerd worden naar locatie. Maar wil je je foto’s delen via sociale media, dan is het wellicht niet de bedoeling dat iedereen erachter kan komen waar je de opnamen geschoten hebt. Ga via de hamburgerknop naar de Instellingen en klap de groep Delen open om de voorkeuren aan te passen. Daar vink je de optie Geografische locatie verwijderen uit items die zijn verdeeld via een link aan.

©PXimport

Lang werden compressors vooral gebruikt in garages, de industrie en de bouw. Moderne compressors zijn echter zo compact en goedkoop geworden, waardoor ze prima inzetbaar zijn voor doe-het-zelvers en hobbyisten. Ben je een volbloed klusser, dan kom je al snel op een punt dat je tijdens het werk echt geniet van een compressor.

Perslucht

Een compressor is een apparaat dat perslucht produceert. Met die lucht onder druk kun je verschillende werkzaamheden uitvoeren, zoals banden oppompen, oppervlakken en objecten schoonblazen, voorwerpen zandstralen, verf spuiten, en spijkers en brads schieten. Brads zijn ultrafijne spijkertjes – een soort naaldspijkers – die je onder druk in het hout schiet en die je nauwelijks ziet zitten.

Als je dus een fietsband wilt opblazen en daarna de bekleding van een stoel wilt vastnieten, dan verwissel je gewoon het pneumatische gereedschap dat aangesloten is op dezelfde compressor. Dat verwisselen gaat trouwens ontzettend snel dankzij een speciale snelkoppeling. Een belangrijk voordeel van het werken met perslucht is dat al die gereedschappen licht van gewicht zijn terwijl ze toch een enorme kracht hebben.

©Adisorn

Drukvat

Een compressor zuigt lucht aan uit de omgeving, perst die samen en stuwt de samengeperste lucht via een luchtslang naar het aangesloten luchtgereedschap. De ketel of het drukvat van een compressor doet dienst als opslagplaats van lucht die zo goed als mogelijk op een constante druk wordt gehouden. Wanneer de druk door het gebruik daalt, zal de compressor aanslaan en nieuwe lucht aanzuigen en samenpersen. Hoe meer lucht er beschikbaar is, hoe langer het gereedschap kan worden gebruikt, maar ook hoe meer ruimte er nodig is om de lucht op te slaan. Een nadeel van een groot drukvat is dat het langer duurt voordat de luchtdruk opnieuw op bedrijfsniveau is. 

Oliegesmeerd of olievrij

Er zijn verschillende soorten compressors. Er zijn lichte draagbare en minicompressors, maar als doe-het-zelver koop je beter een stevig model dat voldoende druk kan produceren. Op die manier kom je later niet tot de vaststelling dat het toestel niet krachtig genoeg is voor het gereedschap dat je op het oog hebt.

Ruwweg verdeelt men compressors in oliegesmeerde en olievrije typen. Een oliegesmeerde uitvoering is over het algemeen stiller, maar vergt wel iets meer onderhoud. De oliegesmeerde compressor is goedkoper dan zijn olievrije tegenhanger, maar je moet er wel op letten dat je regelmatig het oliepeil checkt en de olie ververst. Een nadeel is dat je oliegesmeerde toestellen beter niet kunt inzetten als het kouder is dan 5°C. De olie kan door de kou verdikken, en dat is kwalijk voor een goede werking van het apparaat. 

©Natallia

Waar op letten?

Je hoeft niet per se naar een speciaalzaak te stappen om een compressor aan te schaffen. In elke doe-het-zelfzaak zie je verschillende modellen. Toch zijn er een paar zaken waar je op moet letten. Allereerst is er het aanzuigvermogen, dat aangeeft hoe snel het drukvat zich vult en hoe vlug de benodigde luchtdruk op peil is.

Heel belangrijk is het aantal bar. Dat is de kracht waarmee de lucht naar buiten wordt geblazen. Bij al het luchtgereedschap dat in de schappen ligt, lees je hoeveel bar het nodig heeft. Als je een spijkerpistool koopt dat 8 bar nodig heeft, moet de compressor deze druk dus wel kunnen produceren. De grootte van de tank bepaalt hoelang je de beschikking hebt over een constante druk. Hoe groter de tank, hoe langer je van dezelfde druk kunt genieten. Dat is vooral belangrijk voor wie verf gelijkmatig wil spuiten.

©navintar

Prijzen

Als je een compressor aanschaft, zitten daar meestal een paar tools bij waarmee je typische basisklussen met perslucht kunt uitvoeren. Anders moet je die hulpmiddelen afzonderlijk kopen. Een compressor voor de doe-het-zelver kost om en nabij de 150 euro. Een bandenpomp met spanningsmeter heb je voor 23 euro, een brad-tacker kost 90 euro, een blaaspistool 9 euro en een zandstraalpistool 35 euro.

Onderhoud

Zo'n compressor heeft nauwelijks onderhoud nodig. Het belangrijkste aandachtspunt is dat je het restvocht dat zich in de buffertank ophoopt af en toe laat weglopen via een aftapkraantje. Dat vocht komt vrij doordat de warme lucht in het apparaat afkoelt en er dus condens ontstaat. Door de hogere druk zal de temperatuur in de tank immers toenemen. Controleer zoals eerder gezegd ook het oliepeil bij oliegesmeerde uitvoeringen.

Heb je je ooit afgevraagd hoe een bepaalde website er vroeger uitzag? Dat kan via de Wayback Machine, eigendom van een non-profitorganisatie, die ondertussen meer dan 860 miljard webpagina’s heeft gearchiveerd.

Stap 1: De tijdlijn

Google heeft aangekondigd om de Wayback Machine in de resultaten van de eigen zoekmachine te integreren, maar op het moment van schrijven werkt dat nog niet. Dan maar op de normale manier.

Surf naar https://web.archive.org en voer het adres van de gezochte website in de zoekbalk in. Voor deze gelegenheid proberen we het met de oudste website van Nederland. Als we dit monument in de tijdmachine kunnen bekijken, dan moet dat ook lukken met de website van jouw voetbal- of schaakclub. Het is bijna niet te geloven, maar in 1992 bestonden er slechts drie websites in de hele wereld: die van het Zwitserse CERN, die van een lab in Stanford SLAC en die van het Nederlandse atoomonderzoeksinstituut NIKHEF. Typ dus www.nikhef.nl in het zoekvak. Bingo! The Internet Archive of de Wayback Machine vindt de website en toont in een tijdlijn het aantal opgeslagen archiefdata. Leuk als je de site van toen met die van nu vergelijkt.

Hoe hoger de zwarte staafjes, hoe meer archiefdata er beschikbaar zijn.

Stap 2: Snapshots

Dit archief verzamelt momentopnamen. Logisch dat er geen snapshot uit 1992 beschikbaar is, omdat de Wayback Machine toen nog niet bestond. Het eerste zwarte staafje zie je staan in 1997. Als je daarop klikt, komt er een kalender tevoorschijn waar het moment van de opname is gemarkeerd met een blauwe stip. In dit voorbeeld is dat 10 december 1997. Ga er met de muisaanwijzer overheen en dan lees je dat er van die dag meerdere snapshots beschikbaar zijn. Als een website meerdere keren op één dag is gearchiveerd, wordt de cirkel rond die dag iets groter. Klik op een van deze snapshots.

Een blauwe stip zegt dat er een snapshot bestaat van die dag.

Stap 3: Koppeling proberen

Wanneer je bij het zoeken in de WayBack Machine een foutmelding ontvangt dan is de site mogelijk ingesteld om de webcrawler van de Wayback Machine te negeren. Als alles goed gaat, opent de website in de tijdmachine. Afhankelijk van hoe de website is gearchiveerd, kun je mogelijk op links in de pagina klikken en de gekoppelde content bekijken. Bovenaan de website staat een minikalender waarmee je via de blauwe pijltjes naar de volgende of vorige gearchiveerde momentopname springt.

In het geval van de oudste Nederlandse site kun je wel alle links openen.