3D-printer beperkingen: Kun je zomaar alles 3D-printen?

3D-printen wordt ook wel Additive Manufacturing genoemd, wat betekent dat je er steeds iets bij voegt. 3D-printen werkt namelijk in laagjes, waarbij je steeds weer een laag toevoegt. Die laag die je toevoegt kan vanalles zijn. Je kunt voor een 3D-printer staafjes kopen met bijvoorbeeld goud of plastic. Met zo’n klein staafje op een gewone 3D-printer ga je uiteraard geen huis bouwen, daar is een soort 3D-print robotarm voor ontwikkeld. Wel kun je op kleinere schaal dingen 3D-printen, die je bijvoorbeeld later aan elkaar bevestigd om zo alsnog tot een groter object te komen, zoals een meubelstuk.

Het klinkt alsof 3D-printers alles kunnen, maar dat is niet helemaal waar. Massaproductie is bijvoorbeeld niet makkelijk, tenzij je een heel dozijn 3D-printers hebt. 3D-printen kost vaak tijd en hoewel er veel innovatie is binnen de 3D-printwereld, moet je vaak echt even wachten voor een object geprint is. Je kunt ook niet iets printen dat hangend is, want de printer heeft altijd een basislaag nodig om iets aan toe te voegen. Je kunt er wel voor kiezen apart iets te printen en dat alsnog aan het object op te hangen, maar een printer kan niet uit zichzelf iets printen dat hangend is. 

Blauwdrukken en materialen

De grootste uitdaging met 3D-printen is echter dat het niet mogelijk is om objecten te printen als je geen modellen hebt als blauwdruk. Als je bijvoorbeeld een kapot onderdeel van je radio wil printen, dan moet je wel een model hebben van wat het precies is. Als je geen design hebt, dan kun je het ook niet printen. Bovendien kun je ook niet alle materialen printen. Het hoeft echt niet allemaal plastic te zijn, er is ook houtpulp, titanium en zelfs porselein beschikbaar. Glas was een lange tijd te ingewikkeld, maar ook dat is inmiddels gelukt.

Voor een thuis-3D-printer zul je dat echter niet snel gebruiken. Veel materialen kunnen wel in een soort gesmolten staat worden gemaakt, maar niet alle. Je bent dus veelal genoodzaakt om plastic te gebruiken dat gemakkelijk smelt, of metalen en pasta’s. Bovendien zijn ge-3D-printe items vaak in één kleur, omdat het veel ingewikkelder is om een 3D-printer te maken die verschillende kleuren kan printen. Het is vaak één ding tegelijk en vaak is het dan sneller en efficiënter om te kiezen voor één kleur. 

Dat betekent dat je alsnog ongeveer alles wat je wil kunt 3D-printen. Je kunt er alleen niet altijd het materiaal voor gebruiken dat je voor ogen hebt. Het voordeel is dat er veel veranderd is binnen 3D-printen, waardoor bijvoorbeeld het modelprobleem eerder is opgelost. Er is heel veel software op de markt waarmee je ook als consument die niet volledig is ingeburgerd in de techniek 3D-printen, toch iets moois kunt maken.

Professionals en beginners

Professionals gebruiken Rhinoceros, SolidWorks en AutoCAD om die .STL-bestanden te maken waarmee de printer weet hoe het model er laagje voor laagje uitziet. Consumenten kunnen terecht bij een website als Thingiverse, waar je 3D-ontwerpen kunt downloaden en delen. Op die website kun je dan ook goed terecht om te zien wat er allemaal mogelijk is. Dat is heel veel. Hoesjes voor je smartphone, futuristische plantenpotten, een pistool om TicTac-snoepjes mee in je mond te schieten: het kan allemaal.

Veel van deze ontwerpen gaan uit van plastic-achtige cartridges, dus je kunt misschien niet alle materialen die je wil 3D-printen. Het is inmiddels wel mogelijk om bijna alles wat je wil maken uit de 3D-printer te laten komen. Het is alleen de vraag hoe groot je 3D-printer is en of je eventueel nog wat objecten aan elkaar moet lijmen. Een compleet huis gaat wat ver met een huis-tuin-en-keuken 3D-printer, maar de meeste objecten in je huis kunnen prima laagje voor laagje uit een 3D-printer komen rollen.