Wat je moet weten voor je een 3D-printer kopen gaat

Je gebruikt in een 3D-printer geen cartridges zoals in een gewone printer. De 3D-print cartridges worden ‘filament’ genoemd. Het is een omhulsel met een draad dat het hoofdingrediënt is voor je object. Het filament wordt zacht gemaakt en kan zo uit de printer komen, ongeveer zoals slagroom uit een spuitzak komt. Het object wordt opgebouwd en vaak is er een laser met UV-licht die het laagje uithardt.

3D-objecten zijn altijd opgebouwd uit lagen, dus je kunt er niet alles mee maken. Maar wel heel veel. Hangende objecten kunnen alleen los worden geprint en later bevestigd, want het object heeft altijd een onderlaag nodig om op voort te borduren. Realiseer je ook dat niet alle materialen kunnen worden geprint. Vaak wordt teruggegrepen naar kunststoffen, al zijn goud, porselein en zelfs glas tegenwoordig ook mogelijk.

De meeste gewone 3D-printers voor thuisgebruik zijn echter vooral bedoeld voor plastics, dus waarschijnlijk maak je de meeste objecten daar mee. Je bent dan ook meestal aan het printen in één kleur, want een goede mogelijkheid tot veel meer kleuren printen zit momenteel nog niet in de consumentenprinters.

Je moet er bovendien geduld voor hebben. 3D-printers zijn nog altijd vrij langzaam en het kost de printer soms dagen om iets te maken. Het is dus niet dat je naar een festival gaat, en een uur van tevoren even snel een grappig hoesje voor je telefoon print. Er is nog iets om rekening mee te houden. Een 3D-printer kan allerlei objecten voor je printen, maar juist omdat het laagje voor laagje wordt geprint, is het ook kwetsbaar. 

Inspiratie opdoen

Je kunt allerlei modellen printen (er staan er duizenden op Thingiverse), maar soms zijn de 3D-prints snel stuk omdat het weinig spanning aankan. Kies dus voor robuuste modellen en voor filamenten die als stevig bekendstaan. Er wordt vaak PLA aangeraden aan beginners, omdat dit beter moet vloeien en hechten dan menig ander filament.

Naast modellen op het internet, heb je ook software nodig om 3D-modellen om te zetten naar een bestand om te printen. Soms wordt die geleverd door de maker van een 3D-printer, zoals we zien bij Cura, software van Ultimaker waardoor je kunt aangeven wat er met holle ruimtes moet gebeuren, of objecten die uitsteken. Als je zelf iets wil ontwerpen, dan kan dat met AutoCAD, maar voor beginners is Sketchup of Blender waarschijnlijk meer geschikt.

© PXimport

Laat je echter niet uit het veld slaan. 3D-printen biedt tegelijkertijd juist veel mogelijkheden om dingen op maat te maken en websites staan vol met modellen, zodat je zelf niet het wiel hoeft uit te vinden. Bovendien kun je een 3D-printer voor minder dan duizend euro aanschaffen, waardoor het al iets beter bereikbaar is voor consumenten. De kans is groot dat die prijs nog meer omlaag gaat als het een meer massaproduct wordt, maar zover zijn we nog lang niet.

Wees wel bereid om veel te leren, want hoewel je gemakkelijk online filamenten kunt bestellen en modellen kunt downloaden, heb je veel aan YouTube-video’s om je 3D-printvaardigheden naar een hoger niveau te tillen. Ook kost het installeren wat meer moeite dan een gewone inktprinter, dus dit doe je niet in een paar minuten.

Hulp inschakelen

Het loont de moeite om online te zoeken naar communities voor 3D-printen. Twee weten meer dan één en je kunt zelf uren zoeken en worstelen met 3D-printen, maar iemand anders kan die worsteling al hebben gehad en je het antwoord geven in een paar minuten. Zo houd je 3D-printen leuk voor jezelf en is de kans dat iets mislukt kleiner. Al gaan er ongetwijfeld prints mislukken, dat hoort er ook bij.

Er zijn verschillende 3D-printers op de markt voor thuisgebruik, zoals de printers van Makerbot, Ultimaker en Tevo. Sommige exemplaren kosten aanzienlijk minder dan 1000 euro. Voor 300 euro heb je al een Tevo die goed functioneert, al moet je voor het zwaardere werk wel kijken naar bijvoorbeeld een Ultimaker die wel meer rond de duizend euro schommelt.